Mια ρεαλιστική προσέγγιση του Κυπριακ...

Mια ρεαλιστική προσέγγιση του Κυπριακού Προβλήματος

Στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας ήταν φυσικό και επόμενο να μη λάβουν εκτενή δημοσιότητα τα συγκλονιστικά στοιχεία που προέκυψαν από τον αποχαρακτηρισμό των απόρρητων εγγράφων του Foreign Office, το περασμένο

Νοέμβριο. Μετά την πάροδο 50 ετών, αντί 30 όπως ισχύει με άλλα απόρρητα βρετανικά έγγραφα, αποκαλύπτεται ότι ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Αβέρωφ, το 1956, είχε πρoτείνει στον Αμερικανό ομόλογό του David Foy Kohler και στο Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα, τη διχοτόμηση ως την καλύτερη λύση του Κυπριακού, τη περίοδο δηλαδή που η Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) έδινε αιματηρές μάχες για τη πολυπόθητη Ένωση με το εθνικό κέντρο.

Στη διάρκεια της τουρκικής εισβολής του 1974, στο χωριό Δίκωμο του Πενταδάχτυλου, Διμοιρίες του 361 Τάγματος Πεζικού αντιστάθηκαν επί δύο μέρες απέναντι σε ολόκληρο τουρκικό Σύνταγμα. Σήμερα στο τιμόνι της Κυπριακής Δημοκρατίας βρίσκεται ο ρίψασπης Δημήτρης Χριστόφιας από το Δίκωμο, που το καλοκαίρι του 1974 "έψαχνε να βρει την μονάδα του να καταταγεί αλλά δεν μπορούσε να εντοπίσει που ήταν" και φυσικά είχε ξεχάσει που βρίσκεται το χωριό του. Την ίδια στιγμή ο -αποκαλούμενος αδικαιολογήτως και Εθνάρχης- Κωνσταντίνος Καραμανλής, έχοντας στο πλευρό του τον Ευάγγελο Αβέρωφ, διαπίστωνε ότι "η Κύπρος κείται μακράν".
Πρόσφατη δημοσκόπηση της κυπριακής έκδοσης της εφημερίδας Καθημερινή (σ.σ. διεξήχθη πριν την απόφαση του ΕΔΑΔ που αναγνωρίζει την "επιτροπή αποζημίωσεων" των Κατεχομένων) δείχνει ότι ο βαθμός ικανοποίησης για τους χειρισμούς του προέδρου Χριστόφια στο Κυπριακό βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο από την ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά του. Οι Κύπριοι πολίτες τοποθετούνται με μεγάλη πλειοψηφία κατά της εκ περιτροπής προεδρίας και της παραμονής εποίκων, με το 37% να στηρίζει ως πρόταση επίλυσης τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, το 39% τη διχοτόμηση και το 16% τη μη-λύση της μακροχρόνιας διατήρησης του σημερινού καθεστώτος της de facto διχοτόμησης.

Καθώς το Κυπριακό εισέρχεται στη πλέον κρίσιμη φάση της πορείας του με τη διπλωματική στρατηγική των τελευταίων 35 ετών να έχει φθάσει στα όριά της, Ελλαδίτες και Κύπριοι θα πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε πως ό,τι χάθηκε με αίμα στα πεδία των μαχών δεν επανακτάται με διαπραγματεύσεις στις αίθουσες των διεθνών οργανισμών.

 

Ως πότε θα παραμένουν ατιμώρητα τα εγκλήματα του τουρκικού (παρα)κράτους;

Του Μιχάλη Ιγνατίου από την Ημερησία (09/03/2010)

Την ίδια στιγμή που ο «ευγενής» Ταγίπ Ερντογάν φωτογραφιζόταν με τους Ελληνοκύπριους δημοσιογράφους οι οποίοι τον παρουσίασαν ως ένα φιλειρηνικό και φιλήσυχο ηγέτη, η τουρκική αεροπορία παραβίαζε τον ελληνικό εναέριο χώρο... Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, που προς το παρόν ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς του με τους Τούρκους στρατηγούς χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει τον νικητή του λυσσαλέου αυτού πολέμου, πέτυχε τον σκοπό του, ο οποίος ήταν ένας και μοναδικός: Να παρουσιαστεί από τους εκστασιασμένους Ελληνοκύπριους δημοσιογράφους ως ο καλός ηγέτης, που επιθυμεί ειρήνη...
Βέβαια, η εικόνα που παρουσίασαν για την Τουρκία και τον πρωθυπουργό της είναι ψεύτικη και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει προσωπική ισλαμική ατζέντα, στην οποία η Κύπρος είναι κομμάτι του «Ισλαμικού Εθνους της Τουρκίας».
Ο σημερινός Τούρκος πρωθυπουργός είναι φανατικός -αν και δεν το δείχνει με την βοήθεια στρατευμένων δημοσιοσχεσιτών- και δεν πρόκειται ποτέ να συνθηκολογήσει ούτε με την Ελλάδα, πολύ περισσότερο δε με την Κύπρο. Δεν υπάρχει περίπτωση να υπογράψει καμία συμφωνία εάν δεν εξασφαλίζονται 100% τα κέρδη από την τουρκική εισβολή του 1974.
Δεν θα επιστρέψει ούτε ένα μέτρο εδάφους, εάν δεν ελέγχει το νησί. Οσοι πιστεύουν πως η Αγκυρα θα αφήσει να βασιλεύσει η ειρήνη στην Κύπρο είναι επικίνδυνα αφελείς.
Ο Ταγίπ Ερντογάν πέρασε απόλυτα τις θέσεις του στους Ελληνοκύπριους δημοσιογράφους αφού όλες οι ερωτήσεις τους κρίνοντας από το αποτέλεσμα ήταν παιδικές. Η επιλογή των εφημερίδων και των δύο τουλάχιστον εκ των τριών δημοσιογράφων έγινε από την κολυμβήθρα του Σχεδίου Ανάν. Ηταν τότε φανατικοί υποστηρικτές του αντιδημοκρατικού Σχεδίου Ανάν και σήμερα φιλαράκια του Αλεξάντερ Ντάουνερ ο οποίος τους «έδωσε» με τη διαρροή των εγγράφων του.
Εάν το σκηνικό της «συνέντευξης» του κ. Ερντογάν στήθηκε από τους συνεργάτες του για να επηρεαστεί η κοινή γνώμη στην Κύπρο και την Ελλάδα, ο στόχος δεν επιτεύχθηκε. Αντίθετα έγινε δεκτή η «συνέντευξη» με οργή και βοήθησε τον λαό να αντιληφθεί ότι οι υποσχέσεις του Τούρκου πρωθυπουργού είναι κάλπικες. Δεν μπορεί να πιστέψει κανείς τα «όμορφα λόγια» του κ. Ερντογάν, ο οποίος στο κάτω κάτω της γραφής θα μπορούσε να επιτύχει την υπερψήφιση του Σχεδίου Ανάν και από τους Ελληνοκύπριους με μία απλή κίνηση: με την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων από το νησί και την ταυτόχρονη κατάργηση των εγγυήσεων. Δεν το έπραξε διότι η πολιτική της Τουρκίας, ακόμα και αυτή την στιγμή, προβλέπει παραμονή του κατοχικού στρατού και τουρκικές εγγυήσεις επί όλου του νησιού. Και όμως... Οι Ελληνοκύπριοι δημοσιογράφοι μας βεβαίωσαν πως ο Ερντογάν αποδέχεται την αποχώρηση του κατοχικού στρατού.
Η Τουρκία δεν φημίζεται για την «μπέσα» της ως χώρα. Δεν μας έχει συνηθίσει να υιοθετεί τις συμφωνίες που οι ηγέτες της έχουν υπογράψει. Ενώπιον της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης εκκρεμούν πολλές συμφωνίες τις οποίες δεν επέτρεψαν να υλοποιηθούν οι βουλευτές σε συνεννόηση με τον εκάστοτε πρωθυπουργό και με την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Τα ψέματα έχουν τελειώσει για την Κύπρο. Δυστυχώς, η Τουρκία δεν επιθυμεί και δεν θα επιτρέψει ποτέ την επανένωση του νησιού. Οι σχεδιασμοί της ήταν πάντα εναντίον της συνύπαρξης. Οπότε, ας προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, μου είπε ένας διπλωμάτης, ίσως να μην είναι καθόλου κακή ιδέα η διχοτόμηση... Ενα τρομακτικό σενάριο που δεν αποκλείεται να αποδειχθεί πραγματικότητα...

ΠΟΤΕ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΝ ΤΟ ΤΟΥΡΚΟΛΙΜΑΝΟ, ΤΟ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΥΡΚΟ

20100328 Πρώτοι σε Cayenne στην κρίση! ("Kαθημερινή" 28.3.10)

Άνευ σχολίων....

 

Πρώτοι σε Cayenne στην κρίση!

Της Λινας Γιανναρου

Τελικώς, η σχέση τού Ελληνα με την Πόρσε είναι μυστήρια. Γιατί, πώς αλλιώς να εξηγήσεις το γεγονός ότι εν μέσω κρίσης και συγκεκριμένα από 1 - 15 Μαρτίου, πουλήθηκαν 18 καινούργιες, ενώ σε συνέντευξή του στη Deutsche Welle, ο Βολφ Κλιντς, πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής της Ευρωβουλής για την Χρηματοπιστωτική και Οικονομική Κρίση, αποκάλυψε ότι η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν ποσοστό αυτοκινήτων τύπου Porsche Cayenne στην Ευρώπη!

Τις... καλές εποχές, προ κρίσης, πωλούνταν πάνω από 200 νέα Cayenne το χρόνο καθώς και άλλα 150 μεταχειρισμένα. Αποτέλεσμα; Υπολογίζεται ότι σήμερα στους ελληνικούς δρόμους κυκλοφορούν περισσότερα από 1.000 Cayenne.

Γενικότερα, η ελληνική εξάρτηση(;) από τα πολυτελή κυβικά είναι κάτι το ανεπανάληπτο. Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου, στο ζενίθ του άγχους για το εθνικό και προσωπικό μας μέλλον, ταξινομήθηκαν, μεταξύ άλλων, 2 Bentley, 1 Aston Martin, 18 Porsche, 281 Audi, 229 Mercedes, 194 BMW, 74 Volvo, 52 Chrysler, 24 Lexus, 8 Saab, 1 Hummer και 1 Jaguar! Συνολικά, οι πωλήσεις αυτοκινήτων αυξήθηκαν κατά 54,8% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι. Ανοδικά κινήθηκαν όλες σχεδόν οι εισαγωγικές εταιρείες, με τη μεγαλύτερη αύξηση να εμφανίζει –προσέξτε– η Land Rover (150%), και η BMW (136,6%). Καθόλου άσχημα, δηλαδή, για μια αγορά που από πέρυσι... ντεραπάρει. Ως γνωστόν, όμως «πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι». Και οι Ελληνες μπορεί να πέσουν, αλλά θα πέσουν με ψηλά το κεφάλι και καβάλα σε πολλούς ίππους. Απλώς, η δήλωση του κ. Κλιντς αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Βεβαίως, ο γενικός διευθυντής της Sportscar Α.Ε. (αποκλειστικός εισαγωγέας Porsche στην Ελλάδα) κ. Ζαφείρης Σαργιωτάκης επιμένει ότι αυτή η πρωτιά δεν συνιστά τίποτα άλλο παρά έναν ακόμα αστικό μύθο. «Μας φαίνονταν πολλά τα Cayenne γιατί είναι όλα συγκεντρωμένα στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται το 55% του πληθυσμού», λέει. «Η αγορά των πολυτελών αυτοκινήτων ανεπτύχθη μόλις πριν από επτά χρόνια στην Ελλάδα. Δεν είχαμε συνηθίσει μεγάλα τζιπ στους δρόμους, γιατί... δεν είχαμε τζιπ». Οι Ελληνες, πάντως, αγκάλιασαν τα νέα πολυτελή μηχανήματά τους.

Σύμφωνα, ωστόσο, με τους ανθρώπους της αγοράς, η «καλοκαιρία» του Μαρτίου ήταν πρόσκαιρη. «Πολλοί έσπευσαν να εκτελωνίσουν αυτοκίνητα με την επιβάρυνση μόνο του τέλους ταξινόμησης και πριν από την επιβολή του νέου φόρου πολυτελείας», εξηγεί ο κ. Σαργιωτάκης. Πράγματι, στις 3 Μαρτίου εκτελωνίστηκαν περίπου 7.000 αυτοκίνητα. «Αυτό δεν πρόκειται να συνεχιστεί». Ή τουλάχιστον θα σταματήσει όταν πωληθούν και οι υπόλοιπες 20 Porsche που εκτελωνίστηκαν με το προηγούμενο «καθεστώς».

«Η πρόσφατη επιβολή επιπλέον φορολογίας στην αγορά των μεγαλύτερων αυτοκινήτων, υπό τις γενικότερες συνθήκες της οικονομίας, εκτιμάται ότι θα συρρικνώσει εξαιρετικά έως ολοκληρωτικά την αγορά των πολυτελών αυτοκινήτων», τονίζει στην «Κ» ο γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτων (ΣΕΑΑ), κ. Δημήτρης Πάτσιος. Από 10% έως 12% επί των συνολικών ταξινομήσεων που κάλυπταν την περίοδο 2004 - 2008 οι μάρκες (Audi, BMW, Bentley, Chrysler, Ferrari, Jaguar, Lamborghini, Land Rover, Lexus, Lotus, Maserati, Mercedes, Porsche, Saab και Volvo), αναμένεται να πέσουν στο 6% - 7%, σύμφωνα με τον ίδιο (στην Eυρωπαϊκή Ενωση οι ίδιες μάρκες καταλαμβάνουν το 16% - 19%).

Γενικότερα, πάντως, οι πωλήσεις των αυτοκινήτων βαίνουν μειούμενες. Τον Φεβρουάριο, οι ταξινομήσεις σημείωσαν πτώση της τάξης του 34,4% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, ενώ όλοι κάνουν λόγο για μείωση της επισκεψιμότητας στις εκθέσεις αυτοκινήτων, στο 50%, τους τελευταίους μήνες. «Η επιβολή του φόρου πολυτελείας που είναι 30% για τα Ι.Χ. μεγάλου κυβισμού συν τον ΦΠΑ 21% σε ένα προϊόν που έχει ήδη μεγάλη φορολογία είναι άδικη», επισημαίνει ο κ. Σαργιωτάκης. «Και αυτό θα είναι εις βάρος του κράτους». Το 2008, τα έσοδα του κράτους από τη φορολογία των αυτοκινήτων έφταναν το 1,6 δισ. ευρώ. Το 42% από αυτά τα εισέπραττε από τα αυτοκίνητα 2.000 κυβικών και άνω. «Αναμένουμε ότι το κράτος θα χάσει σε μια χρονιά πάνω από 800 εκατ. ευρώ εξαιτίας της νέας φορολογίας».

 

20100323 φ ο β ε ρ ή !!! Επιστολή Καψή προς Δρούτσα

 

Θέμα: φ ο β ε ρ ή !!! Τρίτη, 23 Μαρτίου 2010 Επιστολή  Καψή  προς  Δρούτσα Από ανοιχτή επιστολή του πρώην Υφυπουργού Εξωτερικών Γ. Καψή (ΠΑΣΟΚ) προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών Δ. Δρούτσα. “Δεν θεωρώ τον εαυτό μου σοφότερο επειδή μια 8ετία χειρίστηκα … τα ελληνοτουρκικά. Θέλω να σας πω σε ποιες περιπτώσεις ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου θα με απέλυε αστραπιαία και θα με παρέπεμπε σε εξεταστική επιτροπή για τα περαιτέρω. Και θα υπήρχαν περαιτέρω.” “Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου θα με απέλυε, αν τολμούσα: α) Ν’αρχίσω οποιουδήποτε είδους συνομιλίες υπό τη δαμόκλειο σπάθη του casus belli – και χωρίς να αρθεί προηγουμένως-, ευτελίζοντας τη χώρα μου και υποβιβάζοντάς την στην τάξη του Χατζηαβάτη. β) Να τείνω οποιαδήποτε χείρα βοηθείας (πχ. υποστήριξη στην ΕΕ), πριν δοθούν πληροφορίες, εξηγήσεις, έστω μία συγνώμη για την εν ψυχρώ εκτέλεση 1.450 Ελλήνων αιχμαλώτων στην Κύπρο… γ) Να αρχίσω συνομιλίες για εμπορικές ή άλλες συμφωνίες “καλής θέλησης” πριν η άλλη πλευρά δεχτεί την άρση των συνεπειών της μυστικής πράξης 66 και την αποζημίωση των θυμάτων, όπως είχαμε συμφωνήσει με το μακαρίτη τον Οζάλ.” [...] “Είναι γνωστό ότι έχετε συμβάλει αποφασιστικά στην κατάρτιση του σχεδίου Ανάν, το οποίο αποδοκίμασαν οι λαοί της Κύπρου και της Ελλάδας. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι για να υποστηρίξει κανείς ένα τέτοιο σχέδιο θα πρέπει να εμπίπτει σε μία από τις εξής κατηγορίες: α) Να μην το έχει διαβάσει. β) Να το έχει διαβάσει αλλά να μην το κατάλαβε. γ) Να το υποστήριξε εν διατεταγμένη υπηρεσία.” ΠΗΓΗ: Περιοδικό Επίκαιρα, 18.03.2010

 

 

--
Λάβατε αυτό το μήνυμα επειδή έχετε εγγραφεί στην ομάδα Περιοδικό Άρδην - Εφημερίδα Ρήξη των Ομάδων Google.
Για να αναρτήσετε κάτι σε αυτήν την ομάδα, αποστείλετε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στη διεύθυνση ardin_rixi@googlegroups.com.
Για να καταργήσετε την εγγραφή σας από αυτήν την ομάδα, στείλτε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στη διεύθυνση ardin_rixi+unsubscribe@googlegroups.com.
Για περισσότερες επιλογές, επισκεφθείτε αυτήν την ομάδα στη διεύθυνση http://groups.google.com/group/ardin_rixi?hl=el.

Παρέλασις 25ης Μαρτίου 2010

Παρέλασις
25^ης Μαρτίου 2010

Αγαπητοί  ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΄Ελληνες , εδώ και  τρείς ημέρες διαβάζω στα διάφορα
BLOGS
σχετικώς με τά της παρελάσεως.

Σαν
Ιθαγενής ΄Ελληνας, είχα πάει κι’ εγώ να καμαρώσω τους λεβέντες μας, τον ανθό
μας, τα νιάτα μας, το μέλλον μας, αυτούς, πού στηρίζουμε επάνω τους, τις ελπίδες
μας για το μέλλον μας, εάν υπάρξει μέλλον για εμάς τους Ιθαγενείς. Βρισκόμουν
στο ύψος της Ρωσικής εκκλησίας και με έψηνε ο ήλιος, αλλά εγώ εις πείσμα της
ζέστης, εκεί στην θέση μου να χειροκροτώ τους λεβέντες μας, τον ανθό μας, το
μέλλον μας και την σημαία μας, μέχρι πού τα χέρια μου πρηστήκαν από το
χειροκρότημα, ευτυχώς η παρέλαση κράτησε ΜΟΝΟΝ 20 λεπτά και έτσι γλύτωσα
την περαιτέρω ταλαιπωρία. Ευχαριστώ την κυβέρνηση πού σκέφθηκε εμάς πού έχουμε
μία κάποια ηλικία και δεν ήθελε να μας ταλαιπωρήσει περισσότερο παρελαύνοντας τα
ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ μηχανοκίνητα
τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και ν’ ακούσω και να δώ τα
Μαχητικά αεροσκάφη, πού τα έχω χρυσοπληρώσει, μαζί με τις μίζες. Επί πλέον
εξοικονόμησε και μερικά ΕΥΡΩ για να έχει για τα έξοδα της
ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ.

Διάβασα
λοιπόν στα BLOGS
ότι τα ΟΥΑ του Λιμενικού Σώματος μετά την εξέδρα των εκλεκτών της μειοψηφίας και
των λαθροελλήνων και επί της οδού Πανεπιστημίου φώναζαν διάφορα συνθήματα, τα
οποία εξέφραζαν τους πόθους της πλειονότητος των Ιθαγενών Ελλήνων!!! Καλώς,
άριστα, αλλά εμένα δεν μ’ έφθαναν, διότι αυτό πού βλέπω μέχρι σήμερα είναι αντί
να χύνεται Αλβανικό αίμα, να χύνεται το αίμα των Ιθαγενών Ελλήνων από τους
Αλβανούς, Πακιστανούς, Αφρικανούς κ.λ.π. , σε όλη την Ελληνική επικράτεια, δεν
διάβασα πουθενά ότι οι ειδικές δυνάμεις του Λιμενικού ή του Ναυτικού να έχουν
βυθίσει κανένα σκάφος με λαθρομετανάστες (αυριανούς ιθαγενείς έλληνες), όπως
έκαναν οι συνάδελφοί τους Ιταλοί ή Ουκρανοί κ.λ.π. Ακούω λοιπόν ωραία συνθήματα
πού με γεμίζουν εθνική υπερηφάνεια, αλλά από την άλλη διαβάζω ότι Αλβανοί,
Πακιστανοί, Αφρικανοί κ.λ.π. μπαίνουν στά σπίτια μας και αφού βιάζουν τους
ενοίκους, τους δολοφονούν, τους ληστεύουν και φεύγουν ανενόχλητοι. Πού είναι
λοιπόν τα ΟΥΑ, τα ΟΥΚ και τα συνθήματά τους; Μήπως έκαναν τίποτε ομάδες
εκδικητών; ΄Ώστε να εκδικούνται τους
ληστευμένους και δολοφονημένους Ιθαγενείς Έλληνες; ΄Όχι!!! Μόνον συνθήματα, για μένα δεν
είναι αρκετά. Θέλω οι λαθροέλληνες να νιώσουν την ανασφάλεια τον φόβο και τον
τρόμο πού νιώθω κι’ εγώ, όπως και, φαντάζομαι, όλοι οι Ιθαγενείς ΄Ελληνες να
κυκλοφορήσω στην  πατρίδα μου είτε
ημέρα είτε, ιδίως, βράδυ και να κλειδαμπαρώνομαι σπίτι μου μόλις σκοτεινιάσει.
΄Ισως έτσι συνετισθούν και όσοι μείνουν, κατοικήσουν και γίνουν έλληνες
ιθαγενείς, να ζούν ησύχως και σύμφωνα με τους Ελληνικούς Νόμους, ώστε να μπορώ
να κυκλοφορώ στην πατρίδα μου χωρίς τον φόβο και τον τρόμο να με βιάσουν τίποτα
αφρικανοί τώρα στα γεράματα, να με ληστέψουν και να με σκοτώσουν. (΄Ισως οι
οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ και των ΜΚΟ να τους περιμένουν γονυκλινείς, για να
ικανοποιήσουν τις ανομολόγητες και αφύσικες ορέξεις τους).

Αφήστε
λοιπόν τα συνθήματα και προστατεύσατέ με, πολύ λάδι και τηγανίτες τίποτε. Αφήστε
τα λόγια και αρχίστε έργα!!!!!

΄Ενας
Ιθαγενείς Έλλην πού αγαπά την φυλή του, την πατρίδα του και το έθνος του
περισσότερο από την ζωή του.

Δευκαλίων
Κωνστ. Βατιμπέλλας

20090917 Συνέντευξη του Βασίλειου Μαρκεζίνη στ...

Συνέντευξη του Βασίλειου Μαρκεζίνη στο "Παρόν"

Πέμπτη, 17 Σεπτέμβριος 2009 08:01

Μια σύγκρουση με την Τουρκία είναι ενδεχόμενη! Γι’ αυτό πριν συμβεί («διότι θα συμβεί»!) είναι αναγκαία μια συμμαχία με τη Ρωσία και μην περιμένουμε ότι η Αμερική θα προστατεύσει την εδαφική μας ακεραιότητα! 
Να σταματήσουμε να παραπλανούμε τον ελληνικό λαό με καθησυχαστικές δηλώσεις
Η τακτική «σιγά και με το μαλακό» λέγεται πλαδαρότητα!
Η φιλοτουρκική πολιτική του Ομπάμα επιδείνωσε τη θέση μας
Χρειάζεται πιο αυστηρή πολιτική για τους λαθρομετανάστες

Ο μοναδικός έλληνας σερ «εισβάλλει» στη χώρα μας με την αρθρογραφία του και προκαλεί συζητήσεις και ερωτήματα.  Με ένα επίθετο, πολιτικά φορτισμένο, Μαρκεζίνης, δίνει τροφή για συζητήσεις, κριτική, αναδρομή, αλλά και προβληματισμό, κυρίως για τα εξωτερικά μας θέματα.

H ελληνοκεντρική προσέγγιση της ευρωπαϊκής, αμερικανικής, ρωσικής και τουρκικής πολιτικής πυροδότησε τη συζήτηση για τον ρόλο που ο ίδιος ενδεχομένως να επιδιώκει να παίξει στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα, είτε ως ευρωβουλευτής, είτε, ακόμη, και ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

«Δεν με ενδιαφέρει η κομματική πολιτική», δηλώνει ο ίδιος, ενώ χαρακτηρίζει «αβάσιμες» τις πληροφορίες για τυχόν εμπλοκή του στον εσωτερικό πολιτικό στίβο. Εμφανίζεται αποστασιοποιημένος από πολιτικές φορτίσεις του παρελθόντος, κυρίως αυτές που αφορούν την πολιτική του πατέρα του, υπογραμμίζοντας σε όλους τους τόνους πως «αρνείται να αφήσει τις σκέψεις που κάνει εν έτει 2009 να καθορισθούν από προσωπικές διαφωνίες που εκδηλώθηκαν πριν από εξήντα χρόνια».

Από τη στιγμή που ο κ. Χρήστος Λαμπράκης του ζήτησε να αρθρογραφήσει στο «ΒΗΜΑ», ο σερ Βασ. Μαρκεζίνης, με τις απόψεις που εξέφρασε, χαρακτηρίστηκε αντιαμερικανός, εχθρός των Τούρκων και υποστηρικτής της στενής ελληνορωσικής συνεργασίας.

Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Π» θεωρεί σοβαρή απειλή την Τουρκία και χαρακτηρίζει την εξωτερική μας πολιτική «πλαδαρή», δεν περιμένει βοήθεια από τους Αμερικανούς, γι' αυτό προτείνει τη σύσφιγξη των σχέσεων μας με τη Ρωσία, ενώ ενδεχόμενη είσοδος της Τουρκίας στην Ευρώπη θα οδηγήσει και στην είσοδο του Ισραήλ, την ώρα που Αμερική και Αγγλία επιδιώκουν τη διεύρυνση της Ευρώπης ώστε να καθυστερήσει να γίνει ισχυρός ανταγωνιστής των ΗΠΑ. 

// Η οικονομική κρίση που έπληξε και την Ευρώπη πιστεύετε ότι έφερε πιο κοντά τις ευρωπαϊκές χώρες ή ανέδειξε τις διαφορές τους; 

- Μόνον επιφανειακά τις έφερε πιο κοντά, όχι όμως και στην ουσία, μια και ανέδειξε με ενάργεια τη διαφορετική νοοτροπία μεταξύ Αγγλοσαξόνων και ηπειρωτικής Ευρώπης, καθώς και την άσχημη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ανατολική Ευρώπη. Αποδείχθηκε έτσι ότι τα επιχειρήματα υπέρ της ταχύρρυθμης διεύρυνσης ήταν εσφαλμένα. Παρεμπιπτόντως, η χρηματοοικονομική αποδυνάμωση της Ανατολικής Ευρώπης μπορεί να προκαλέσει το είδος της αποσταθεροποίησης που παρατηρούμε στα κράτη της Βαλτικής και να ενισχύσει έτσι τον ρόλο της Ρωσίας.

// Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσετε τη μη συμμετοχή βαλτικών χωρών, όπως η Λετονία και η Εσθονία, στις ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις;

- Από καιρό προβλέπω στην αρθρογραφία μου ότι η αμερικανική προσπάθεια περικυκλώσεως της Ρωσίας θα αποτύχει. Η Ρωσία έχει ήδη αρχίσει να ξαναεπιβάλλεται στον Καύκασο και βοηθούσης της οικονομικής κρίσεως στην Ανατολική Ευρώπη αναγκάζει σιγά σιγά τα αποσχισθέντα κράτη της Βαλτικής να αρχίσουν να ξανασκέπονται το μέλλον τους. Η ανακοίνωση ότι η Λετονία και η Εσθονία δεν θα συμμετάσχουν στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ στη Γεωργία έχει τεράστια συμβολική σημασία διότι:

Πρώτον, υπονομεύει το δόγμα της ΝΑΤΟϊκής ενότητας και, δεύτερον, θέτει τουλάχιστον εμμέσως το ερώτημα τι κέρδος αποκομίζουμε εμείς με το να συνεχίζουμε να προκαλούμε τα συμφέροντα της Ρωσίας σ' αυτήν την περιοχή.

// Μιλάτε για περισσότερο ενοποιημένη Ευρώπη και όχι ενιαία. Μας προσδιορίζετε τη διαφορά; 

- Το όνειρό μου είναι μια περισσότερο ενοποιημένη Ευρώπη, που θα εκτείνεται από τον Ατλαντικό έως τα Ουράλια και θα στηρίζεται στην αρχαιοελληνική φιλοσοφία και τη χριστιανική πίστη, θα δείχνει βαθύ σεβασμό προς τα ανθρώπινα δικαιώματα ειδικά προς την ανθρώπινη προσωπικότητα και θα είναι δίκαιη απέναντι στους νόμιμους μετανάστες. Όσον αφορά τους λαθρομετανάστες, όμως, θα ήθελα να τη δω να ακολουθεί πιο αυστηρή πολιτική, καθώς θεωρώ αυτό το θέμα και ευρωπαϊκό και, ως εκ τούτου, θα περίμενα περισσότερη βοήθεια από την ΕΕ. Η εν λόγω ενοποίηση δεν θα είναι μια μορφή ομογενοποίησης που θα καταπιέζει τις εθνοτικές και τις πολιτισμικές διαφορές, ακυρώνοντας κάθε αίσθημα κρατικής ταυτότητας. Αποτελεί, υποθέτω, ζήτημα βαθμού και, κυρίως, χρόνου. Για το άμεσο μέλλον, όμως, προβλέπω το ακριβώς αντίθετο: Μια Ευρώπη δύο ή και τριών ταχυτήτων αν και πολλοί έχουν απορρίψει αυτήν την ιδέα κατά το παρελθόν. 

// Η οικονομική κρίση που πλήττει την Ευρώπη έχει βαρύτερες συνέπειες σε χώρες εκτός ΟΝΕ, όπως είναι η Αγγλία; 

- Καθώς η Αγγλία βρίσκεται εκτός Ευρωζώνης, έχει την ελευθερία να προβαίνει σε κινήσεις όπως η εκτύπωση χρήματος, οι οποίες δεν είναι διαθέσιμες στις χώρες που ανήκουν στην Ευρωζώνη. Είναι όμως αμφίβολο εάν αυτό έχει βοηθήσει τη βρετανική οικονομία, η οποία, θεωρώ, βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Γενικώς, θα αρχίσουμε σύντομα να βλέπουμε τα πρώτα σημάδια του τέλους της χρηματοπιστωτικής κρίσης, αλλά, στις αρχές του επόμενου έτους, θα εισέλθουμε σε μια νέα, πολύ πιο επώδυνη φάση: Στην εξόφληση των τεράστιων χρεών μας, αν όχι και στην επάνοδο του πληθωρισμού. Σε αυτό το πλαίσιο, επίσης, η Αγγλία τα έχει πάει χειρότερα από τη Γαλλία και τη Γερμανία.

 

// Η Τουρκία έχει θέση στην Ευρώπη; 

- Η πλήρης ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη:

(α) θα είναι καταστροφική για τη μέθοδο του συστήματος ψηφοφορίας με «ειδική πλειοψηφία».

(β) θα φέρει την Τουρκία στη θέση της de facto ηγέτιδας 120 και πλέον εκατομμυρίων μουσουλμάνων στην Ευρώπη (με όλα τα πιθανά επακόλουθα που θα έχει κάτι τέτοιο).

(γ) θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε περαιτέρω διεύρυνση της Ευρώπης προς Ανατολάς, λ.χ. με την πιθανή μελλοντική ένταξη κατά διαταγή, βεβαίως, της Αμερικής, του Ισραήλ.

// Μεγαλώσαμε με τη φράση «Η Ελλάδα ανήκει στη Δύση». Η πρόσφατη συνεργασία μας με τη Ρωσία διαφοροποιεί αυτή μας τη θέση; 

- Από πολιτισμική και πολιτική άποψη, η Ελλάδα ανήκει στη Δύση, κυρίως επειδή ο δυτικός πολιτισμός στηρίζεται εν πολλοίς στην αρχαιοελληνική, τη χριστιανική και την εβραϊκή σκέψη. Από πολιτισμική άποψη, και η ίδια η Ρωσία στη Δύση ανήκει. Στη μετακομμουνιστική εποχή, όμως, πολλοί έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία της Ρωσίας λειτουργούν συμπληρωματικά προς τα αντίστοιχα της Ευρώπης. Μόνον όσοι δεν μπορούν να εγκαταλείψουν την ψυχροπολεμική νοοτροπία πράγμα, ομολογουμένως, όχι και τόσο εύκολο συνεχίζουν να βλέπουν τη Ρωσία σαν εχθρό και επιθυμούν τις λιγότερες δυνατές σχέσεις μαζί της. 

// Ο εξ Ανατολών κίνδυνος έως πότε θα μας απειλεί;

- Εάν αναφέρεστε στη Ρωσία, σας έχω ήδη εξηγήσει γιατί τη βλέπω ως πιθανό συνεργάτη και όχι ως απειλή. Εάν, πάλι, αναφέρεστε στις ισχυρές οικονομίες της Άπω Ανατολής, τούτες θα αποτελέσουν ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση και ελπίζω ότι θα ωθήσουν και εμάς να εκσυγχρονίσουμε την οικονομία και την εργασιακή πρακτική μας, καθώς και να συνδυάσουμε τις τεχνολογίες μας για να γίνουμε αποτελεσματικοί σε επίπεδο ανταγωνισμού. Εάν όμως η Ανατολή που έχετε κατά νου είναι η Τουρκία, δεν μιλάμε πλέον για πρόκληση, αλλά για σοβαρό λόγο ανησυχίας. 

// Μια και θέσατε το ζήτημα της Τουρκίας σε αυτό το σημείο, για ποιον λόγο σας ανησυχεί τόσο πολύ; 

- Για τους ακόλουθους έξι λόγους:

Πρώτον, επειδή για πρώτη φορά μετά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας βλέπω την Τουρκία να επιδεικνύει τόσο επεκτατική διάθεση προς τα Βαλκάνια, τον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή.

Δεύτερον, επειδή ο αραβικός κόσμος βρίσκεται σε αποδιοργάνωση και, καθώς το Ιράν δεν μπορεί να διεκδικήσει την αρχηγία του, θα το κάνει η Τουρκία.

Τρίτον, επειδή βλέπω τη Ρωσία να ενισχύει μεν τη θέση της, αλλά να μην μπορεί ακόμη να περιορίσει τις αναπτυσσόμενες φιλοδοξίες της Τουρκίας, ιδίως εάν αυτή έχει τη βοήθεια της Αμερικής.

Τέταρτον, επειδή η Αμερική έχει ρίξει όλο της το βάρος στη στήριξη της Τουρκίας, ειδικά μετά την πρόσφατη άρνηση της Ευρώπης να τη βοηθήσει στην αφγανική περιπέτειά της.

Πέμπτον, επειδή η Τουρκία έχει βρει στο πρόσωπο του Ερντογάν έναν ηγέτη που, εκτός από πραγματιστής πολιτικός και δεξιοτέχνης στις κινήσεις τακτικής, παραμερίζει σταδιακά τον στρατιωτικό μηχανισμό της χώρας του, για να τον αντικαταστήσει με το δικό του έξυπνο μείγμα κοσμικότητας και ήπιου ισλαμισμού. Το μείγμα αυτό είναι απατηλά ελκυστικό για τη Δύση και δυσχεραίνει τις δικές μας προσπάθειες να ξεσκεπάσουμε τον συγκαλυμμένο επεκτατισμό του Ερντογάν.

Τέλος, επειδή έχω την εντύπωση ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αντιμετωπίζει την Τουρκία με βάση τις συσσωρευμένες αλλά παρωχημένες εμπειρίες του και δεν μπορεί ή δεν θέλει (ακόμη) να ενσωματώσει στη στρατηγική του τις πολυάριθμες πρόσφατες αλλαγές που ενισχύουν τις φιλοδοξίες και την αλαζονεία της Τουρκίας. Η τακτική «σιγά και με το μαλακό», από ένα σημείο και μετά, λέγεται «πλαδαρότητα». 

// Πώς κρίνετε την επίσκεψη Ομπάμα μόνο στην Τουρκία και όχι στην Ελλάδα; 

- Η επίσκεψη του Ομπάμα στην Τουρκία έχει περιπλέξει τα πράγματα όχι μόνο για εμάς αλλά και για όλη την Ευρώπη. Η αντίδρασή μας, πάντως, πρέπει να έχει δύο διαστάσεις:

Πρώτον, επί του παρόντος, πρέπει να αντισταθούμε στον πειρασμό να αλλάξουμε την κατ' αρχήν θέση μας σχετικά με την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη. Πράγματι, μια τέτοια αλλαγή θα μετέθετε την ευθύνη σε εμάς και θα έδινε την ευκαιρία στους Γάλλους και τους Γερμανούς να εμφανιστούν σαν τα καλά παιδιά της Ευρώπης.

Δεύτερον, πρέπει να σταματήσουμε να υποκρινόμαστε ότι η φιλοτουρκική πολιτική του Ομπάμα δεν έχει επιδεινώσει τη θέση μας, διότι σαφώς και την έχει. Η ανανεωμένη αλαζονεία της Τουρκίας θα μπορούσε εύκολα να την ωθήσει σε νέα «Ύμια» ή σε κάτι ακόμη πιο σοβαρό, πολύ δε περισσότερο καθώς βλέπει ότι οι συνεχείς παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας μένουν ουσιαστικά αναπάντητες. Πρέπει λοιπόν να σταματήσουμε να παραπλανούμε τον ελληνικό λαό με καθησυχαστικές δηλώσεις και να τον προειδοποιήσουμε:

(α) Για το ενδεχόμενο μιας ανεπιθύμητης σύγκρουσης 

(β) Για το γεγονός ότι, εάν παρ' ελπίδα γίνει πραγματικότητα αυτό το ενδεχόμενο, δεν μπορούμε να περιμένουμε από την Αμερική να προστατεύσει την εδαφική μας ακεραιότητα 

(γ) για την ανάγκη να αρχίσουμε να διαμορφώνουμε επιπρόσθετες συμμαχίες, οι οποίες θα μας προστατεύσουν, στο μέτρο του δυνατού, από τα επακόλουθα μιας τέτοιας κρίσης προτού αυτή συμβεί, διότι θα συμβεί. Έχω ταχθεί υπέρ μιας συνεργασίας με τη Ρωσία. Αυτές οι μεταβολές της εξωτερικής πολιτικής δεν είναι ποτέ εύκολες, αλλά, εν προκειμένω, μπορούμε να τα καταφέρουμε δείχνοντας στους Ρώσους ότι μπορούμε να τους βοηθήσουμε σε πολλά ζητήματα που τους απασχολούν, ως αντάλλαγμα για την υποστήριξή τους. Αφού όμως κάποιοι αναθεματίζουν κάθε πιθανή συναλλαγή με τη Ρωσία, ακόμη και όταν αυτή δεν αγγίζει τις σταθερές αρχές της εξωτερικής μας πολιτικής, γιατί δεν προτείνουν και οι ίδιοι κάποια εναλλακτική λύση;

πηγή: Το Παρόν, 10-5-2009, συνέντευξη με την Τζώρτζια Κοντράρου