Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

ΜΟΝΤΕΛΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ


Ο Θεοδωράκης για Τσίπρα και μνημόνιο

Συμφωνώ απόλυτα με την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να δηλώσει ότι η πρώτη πράξη της νέας Κυβέρνησης θα είναι η ρητή καταγγελία του Μνημονίου από τη νέα ελληνική Βουλή.

Ποια όμως υπήρξαν τα αντίπαλα καταιγιστικά σχόλια που διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό την κοινή γνώμη,

τα οποία εστιάστηκαν αποκλειστικά στο οικονομικό μέρος που φυσικά συνίσταται σε επαχθείς αποικιακούς και εξευτελιστικούς όρους, που όχι μόνο μας εξοντώνουν οικονομικά και κοινωνικά αλλά συγχρόνως μας προσβάλλουν βαθύτατα ως λαό και μας περιφρονούν ως ελεύθερο και κυρίαρχο έθνος.

Παρέλειψε όμως ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ τον κύριο, τον μέγιστο, τον βασικό λόγο για τον οποίο θα πρέπει να καταγγελθεί αυτό το επαίσχυντο Μνημόνιο. Και αυτός είναι η επανάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας!

Και διερωτώμαι: πώς είναι δυνατόν να ξέχασαν ομαδικά όλοι οι σημαίνοντες Έλληνες (κόμματα, τύπος, συνδικάτα, ενώσεις), ότι η τότε ελληνική κυβέρνηση παρέδωσε στους δανειστές μας το
δικαίωμα να μη μας θεωρούν ανεξάρτητους και επομένως απολύτως εξαρτημένους από τα συμφέροντα και τις εντολές τους, εξ ου και οι εξευτελιστικές επιθέσεις που δέχεται η χώρα μας εκ μέρους των Λαγκάρντ, Μέρκελ, Σόϊμπλε, Μπαρόζο κλπ. κλπ., που δικαιωματικά μας θεωρούν κτήματά τους Γι’ αυτό και ο Ιταλός πρωθυπουργός δήλωσε προ ημερών: «Εμείς δεν παραχωρήσαμε την εθνική μας ανεξαρτησία όπως οι Έλληνες».

Ομολογώ ότι με προβληματίζει αυτή η «εθνική τύφλωση» μπροστά σε πιθανές και εντελώς ρεαλιστικές λύσεις που δεν μπορεί να είναι τυχαία αλλά κρύβει στο βάθος κάποιο αόρατο φόβο για τις λέξεις «Εθνική Ανεξαρτησία», «Ρωσία», «Κίνα», «Ελευθερία οικονομικών σχέσεων με χώρες εκτός των ΗΠΑ και της Ευρώπης». Φόβο για ποιο λόγο και έναντι ποιων;

Για όσο καιρό ισχύει ο Μνημόνιο, πρέπει όλοι οι Έλληνες να ντρέπονται, γιατί εγώ τουλάχιστον δεν γνωρίζω στην ιστορία άλλο λαό που να παρέδωσε την Εθνική του Ανεξαρτησία και να δέσμευσε ολόκληρη την εθνική περιουσία για λίγα αργύρια. Με άλλα λόγια μας πούλησαν και γι’ αυτό το λόγο είναι υποκριτικό να διαμαρτυρόμαστε όταν μας υβρίζουν, αφού εμείς οι ίδιοι βγάλαμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια.

Χαιρετίζω λοιπόν για άλλη μια φορά την απόφαση του Τσίπρα που με την καταγγελία του Μνημονίου μας απαλλάσσει και από μια άλλη σημαντική και δουλική παραχώρηση στους ξένους: το VERBOTEN! Δηλαδή την απαγόρευση που μας επιβάλλουν με το Μνημόνιο να συναλλασσόμεθα ελεύθερα με άλλες χώρες!

Τότε αυτομάτως, εφ’ όσον απαλλαγούμε από το Μνημόνιο, είναι απολύτως εφικτό να δανειστούμε άμεσα από μια ξένη χώρα ή τράπεζα με χαμηλό επιτόκιο τα ποσά που θα χρειαστεί η νέα κυβέρνηση, σε περίπτωση που οι δανειστές μας κλείσουν τις στρόφιγγες.

Επίσης θα μας είναι δυνατό να ενεργοποιήσουμε το έργο Μπουργκάς και να ικανοποιήσουμε το αίτημα της Ρωσίας για τη μίσθωση των Ναυπηγείων της Ερμούπολης. Και τέλος να επανεξετάσουμε τις προτάσεις που μας έγιναν από την Κίνα για οικονομική συνεργασία.

Αυτές οι ενέργειες που γίνονται από όλα τα ελεύθερα κράτη της Ευρώπης και από την Κύπρο, δεν μας φέρνουν σε αντίθεση με την Ευρώπη, με την οποία θα μας χωρίζει μόνο το ζήτημα του Χρέους για το οποίο η διεθνής εμπειρία προσφέρει και στις δύο πλευρές δυνατότητες επίλυσης με βάση το Διεθνές, το Ευρωπαϊκό και το Ελληνικό Δίκαιο.

Μια παρόμοια διαφορά λ.χ. λύθηκε με τον καλλίτερο τρόπο από την Κοινωνία των Εθνών την εποχή της διακυβέρνησης της χώρας από τον Ι. Μεταξά. Από τότε έχει εφαρμοστεί πολλές φορές μέχρι τις μέρες μας η στάση πληρωμών με επαναδιαπραγμάτευση από μηδενική βάση για το νόμιμο ύψος του χρέους ενός κράτους.

Με την παρέμβασή μου αυτή επιζητώ να ενημερώσω την κοινή γνώμη ότι με την καταγγελία του Μνημονίου: Πρώτον αποκαθίσταται η Εθνική μας Ανεξαρτησία, Δεύτερον διανοίγει ο δρόμος για άμεσο και συμφέροντα δανεισμό και Τρίτον δεν θίγονται οι σχέσεις μας με την Ευρώπη ως Κράτους κυρίαρχου συνδεδεμένου με τους γνωστούς όρους, που εγγυώνται την κυρίαρχη παρουσία μας ελεύθερη και ισότιμη με τους υπόλοιπους Λαούς.


Η Ελλάδα που μας αξίζει. Της Φραγκίσκας Μεγαλούδη

Η Ελλάδα που μας αξίζει. Της Φραγκίσκας Μεγαλούδη

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Φ. Φράγκος: Δεν θα διαλύσω τις Ένοπλες Δυνάμεις επειδή το λέει το μνημόνιο!

Πέμπτη, 7 Ιουνίου 2012

Ο Φράγκος «άστραψε και βρόντηξε»! Κάθετο και απόλυτο «ΟΧΙ» από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Φραγκούλη Φράγκο στην περαιτέρω μείωση του αριθμού των εισακτέων σε όλες τις στρατιωτικές σχολές κατά 20%. Η πρόβλεψη του Μνημονίου, να υπάρξει περιορισμός κατά 20%, δηλαδή ο συνολικός αριθμός των εισακτέων να… κυμανθεί στους 900, συμπίπτει πλήρως με τις προτροπές της τρόικας που διατυπώθηκαν στις αρχές του έτους να εφαρμοστεί η αναλογία ένας εισερχόμενος προς πέντε συνταξιούχους και στις Ένοπλες Δυνάμεις.Το θέμα αυτό είχε διαψευστεί τότε από την κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός Εθνικής Άμυνας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, είχε μιλήσει για απόφαση μείωσης των εισακτέων κατά 10% μόνο, αλλά στην πορεία αποκαλύφθηκε ότι είχε γίνει δεκτή στο Μνημόνιο από την κυβέρνηση Παπαδήμου η μείωση κατά 20% επιπλέον!
«Δεν θα μας διαλύσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις για να εξοικονομήσουν μερικά ευρώ» ακούστηκε να λέει σε συνεργάτες του για το θέμα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας…
Δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω ο κ. Φράγκος!
Και πάλι μπράβο του! Τέτοιους πατριώτες χρειάζεται η χώρα μας!
hellenicspace
Bookmark and Share

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Μειονοτικά χωριά Θράκης!!!

Το αποκλειστικό ρεπορτάζ δημοσιοποιείται σήμερα στο περιοδικό Επίκαιρα.

(«Δεν βρισκόμουν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Πώς γίνεται να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην Ελλάδα;», λέει η γαλλίδα δημοσιογράφος)

Βγήκαν μέσα από το τζαμί και ούρλιαζαν "εδώ είναι Τουρκία" απειλώντας με τσεκούρια. Που; ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ!

Του Γιώργου Διονυσόπουλου : (Αναδημοσίευση από το περιοδικό «Επίκαιρα»)

«Ήταν μία από τις χειρότερες στιγμές που έχω ζήσει. Σκέφτηκα ότι δεν είναι δυνατόν να βρίσκομαι σε ευρωπαϊκό έδαφος. Πως δεν μπορεί όλα αυτά να συμβαίνουν στην Ελλάδα. Τέτοιες σκηνές, τόσο φανατισμό και μίσος συναντά κανείς μόνο στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν, όχι σε μία χώρα που είναι κράτος-μέλος της Ε.Ε. Και στη Γαλλία υπάρχουν μουσουλμάνοι, αλλά τέτοια φαινόμενα όπως αυτά που βίωσα στο μειονοτικό χωριό Θέρμες της Θράκης, δεν θα τα δεις να συμβαίνουν πουθενά μέσα στη γαλλική επικράτεια». Με αυτά τα λόγια περιγράφει, μιλώντας στα «Επίκαιρα» την εξάωρη ομηρία της από φανατικούς μουσουλμάνους της μειονότητας στο χωριό Θέρμες στο νομό Ξάνθης, η δημοσιογράφος της εφημερίδας «Λιμπερασιόν» και ανταποκρίτρια του γαλλικού κρατικού τηλεοπτικού σταθμού «France 3» στην Αθήνα, Έφη Τσελίκα. Μαζί της και τρία μέλη του γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου που παρακολουθούσαν αμήχανα και φοβισμένα περισσότερα από 150 άτομα να τους βρίζουν σε μία άγνωστη γι' αυτούς γλώσσα, να τους φτύνουν και να τους προπηλακίζουν, χωρίς να μπορούν να καταλάβουν το γιατί. «Για μια στιγμή νόμισαν ότι βρίσκονταν στην Καμπούλ», ανέφερε η κ Τσελίκα, σπεύδοντας να προσθέσει ότι ήταν η πρώτη φορά στην καριέρα τους που ένιωθαν ένα τόσο μεγάλο πολιτισμικό σοκ.

Όλα ξεκίνησαν στα τέλη του περασμένου μήνα όταν και στο πλαίσιο ενός ταξιδιωτικού αφιερώματος, με χορηγία μάλιστα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το συνεργείο της εκπομπής «Λεωφόρος της Ευρώπης» που μεταδίδεται κάθε εβδομάδα από τον τηλεοπτικό σταθμό «France 3», αποφάσισε να επισκεφθεί τα Πομακοχώρια στον ορεινό όγκο της Ξάνθης, προκειμένου να αναδείξει σε ένα ρεπορτάζ τεσσάρων μόλις λεπτών την πολιτισμική κουλτούρα της περιοχής. Τέσσερα λεπτά που στην πορεία όμως φάνηκαν στο συνεργείο του γαλλικού καναλιού σαν ένας ολόκληρος αιώνας.


Όμηροι του πλήθους

Ένας ολόκληρος μηχανισμός στην ευρύτερη περιοχή, που έχει στηθεί με ευθύνη και του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, κινητοποιήθηκε μέσα σε χρόνο - ρεκόρ, κρατώντας επί έξι συνεχείς ώρες τους Γάλλους σε ομηρία. Εκατοντάδες άνθρωποι ξεφύτρωσαν στην κυριολεξία από το πουθενά εγκλωβίζοντας το τηλεοπτικό συνεργείο μέσα στο αυτοκίνητο που το μετέφερε, απειλώντας ταυτόχρονα με τσεκούρια, μαχαίρια και ρόπαλα, τα μέλη του ότι θα τους «κόψουν τα κεφάλια» και όλα αυτά υπό το. άγρυπνο βλέμμα 10 περίπου ελλήνων αστυνομικών οι οποίοι παρακολουθούσαν χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα για να σταματήσουν όλα όσα εξωπραγματικά συνέβαιναν. Δίπλα σε αυτούς, κοινοτάρχες και δημοτικοί σύμβουλοι από τα γύρω χωριά, οι οποίοι είχαν επίσης καταφθάσει μέσα σε διάστημα λίγης μόλις ώρας στις Θέρμες, με την πλειονότητά τους να δυναμιτίζει ακόμη περισσότερο το φανατισμό του πλήθους εναντίον των γάλλων. «Καμία Αρχή, δεν έπαιξε το ρόλο της ως Αρχή. Κανείς δεν επιχείρησε να επιβάλει το νόμο και τη τάξη. Είμασταν στην κυριολεξία στο έλεος του όχλου» τονίζει η κ. Τσελίκα προσθέτοντας ότι για όλο αυτό το διάστημα ένιωθε σαν να βρίσκεται σε μία χώρα «εκτός δικαίου».

Από την πρώτη στιγμή που το γαλλικό τηλεοπτικό συνεργείο έφτασε στις Θέρμες, συνοδευόμενο από τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Συλλόγου Πομάκων Ιμάμ Αχμέτ, ήρθε αντιμέτωπο με μία πρωτόγνωρη εχθρότητα από την πλευρά του τοπικού πληθυσμού. Στο πρώτο μόλις πλάνο που επιχείρησε να τραβήξει το συνεργείο, έκανε την εμφάνισή της, σύμφωνα με την κ. Τσελίκα, «μία μαυροντυμένη γυναίκα ντυμένη με την παραδοσιακή αράβικη φορεσιά που άφηνε ακάλυπτο μόνο το πρόσωπο και ξεκίνησε να μας βρίζει με χυδαία λόγια, λέγοντας ότι εδώ είναι Τουρκία. Σε κλάσματα δευτερολέπτων μαζεύτηκαν γύρω της πάνω από 150 άτομα, τα οποία ξεπετάχτηκαν μέσα από ένα παρακείμενο τζαμί. Απαίτησαν να τους δείξουμε τα πλάνα που είχαμε τραβήξει για να δουν εάν μέσα εμφανίζονταν τα παιδιά του σχολείου που εκείνη την ώρα έπαιζαν στην αυλή του, η οποία όμως δεν ήταν παρά ένας δρόμος όπου περνούσαν συνεχώς αυτοκίνητα. Την ίδια στιγμή μία ομάδα από αυτούς κύκλωσε το αυτοκίνητο του συνεργείου και με απειλές μας ζητούσαν να τους δείξουμε τα πλάνα που είχαμε τραβήξει. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο προκειμένου να προφυλαχτούμε, αφού φοβηθήκαμε ακόμη και για την ίδια μας την ζωή, εξαιτίας του μένους του πλήθους. Μαζί τους κουβαλούσαν τσεκούρια και μαχαίρια οι άνδρες και ρόπαλα οι γυναίκες» σημειώνει η κ. Τσελίκα.

Ο αστυνομικός με το ροζ μπλουζάκι

Η συνέχεια θα έκρυβε όμως ακόμη χειρότερες εκπλήξεις για τα μέλη του γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου. «Επικοινωνήσαμε με την αστυνομία και σε λίγα λεπτά εμφανίστηκε ένας άνδρας ο οποίος φορούσε ένα ροζ μπλουζάκι και μας συστήθηκε ως αστυνομικός, χωρίς όμως να προσφέρει καμία ουσιαστική βοήθεια» τονίζει η ελληνογαλίδα δημοσιογράφος. Λίγη ώρα μετά, σαν να είχαν ειδοποιηθεί από ένα αόρατο τηλεφωνικό κέντρο, στην πλατεία των Θερμών φθάνει, με κάθε είδους μέσο, πλήθος κόσμου από τα γύρω χωριά, Μελίβια, Εχίνο, Κοτύλη, Δημάριο. Το πλήθος πλέον ελέγχεται δύσκολα. Ουρλιάζει και απειλεί να λυντσάρει τα μέλη του τηλεοπτικού συνεργείου του «France 3».

Περισσότερα από 700 άτομα πλέον είχαν μαζευτεί γύρω από τους γάλλους, οι οποίοι από το πουθενά βρέθηκαν να πρωταγωνιστούν σε ένα σκηνικό που όμοιό του συναντά κανείς στα χωριά και τις πόλεις των Ταλιμπάν. Εν ριπή οφθαλμού στην περιοχή έφτασαν το τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι ΤRT, οι υπεύθυνοι των εφημερίδων MILLET και BIRLIK, ο δήμαρχος Μύκης Μεχμέτ Αγγά, ο αντινομάρχης Μεμίς Τουρκές, ο Μουσταφά Τσουκάλ και οι πρόεδροι όλων των γύρω χωριών. «Μας ζήτησαν να βγάλουμε την κασέτα μέσα από την κάμερα και να τους δείξουμε τι είχαμε τραβήξει. Εγώ αρνήθηκα και τους είπα ότι σύμφωνα με την δεοντολογία και τους νόμους του ελληνικού κράτους κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο παρουσία εισαγγελέα ή άλλων θεσμικών παραγόντων του ελληνικού κράτους και σίγουρα όχι υπό καθεστώς βίας και απειλές εναντίον της ζωή μας. Δεν καταλάβαιναν τίποτα. Απειλούσαν ότι εάν δεν τους δίναμε την κασέτα δεν θα μας άφηναν να φύγουμε. Ένας μάλιστα από τους προέδρους που ήταν μαζεμένοι εκεί μου είπε επί λέξει πως έπρεπε να πάμε σε αυτόν πριν κάνουμε το οτιδήποτε, προκειμένου εν συνεχεία εκείνος να υποδείξει σε αυτούς με τους οποίους συνομιλήσαμε τι θα έπρεπε να πουν. Σκέφτηκα ότι δεν μπορεί να συμβαίνουν αυτά σε μία χώρα που θέλει να λέγεται ελεύθερη. Αντιμετωπίζαμε ένα καθεστώς κράτους εν κράτη. Το κλίμα τρόμου δε, ήταν τέτοιο που κάθε φορά που επιχειρούσαμε να βγούμε από το αυτοκίνητο μας, -όπου και όλες αυτές τις ώρες μας είχαν εγκλωβισμένους - προκειμένου να διαπραγματευτούμε μαζί τους μας έλουζαν με βρισιές και μας έφτυναν. Έκαναν σαν δαιμονισμένοι. Μείναμε έξι ώρες εκεί και μας πρόσφεραν ένα ποτήρι νερό μόνο όταν ολοκληρώθηκαν οι σχετικές διαπραγματεύσεις» αναφέρει η κ Τσελίκα.


Οι απεσταλμένοι του τουρκικού Προξενείου

Είναι η στιγμή που στο χωριό κάνει την εμφάνισή του ένας άτυπος μάλλον απεσταλμένος του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, μαζί με έναν δικηγόρο. Ο μεν πρώτος εμφανίζεται να έχει ειδικότητα στις κάμερες, αφού εκτός από την κασέτα ζητάει να ελέγξει και την ίδια την τηλεοπτική κάμερα θεωρώντας ότι μπορεί ενδεχομένως να έχουν καταγραφεί εικόνες στην εσωτερική της μνήμη, όπως και τελικά γίνεται. Η προβολή είναι δημόσια και γίνεται κάτω από τις απειλές και τα ουρλιαχτά του φανατισμένου πλήθους. Από την πλευρά του ο δικηγόρος έχοντας ήδη έτοιμο ένα έγγραφο το οποίο βγάζει μέσα από την τσάντα του, το δείχνει στην κ Τσελίκα και της ζητάει να το υπογράψει. «Νόμιζε ότι δε ξέρω να διαβάζω ελληνικά και είχε γράψει ένα ολόκληρο κατεβατό. Το διάβασα και μου σηκώθηκε η τρίχα από αυτά που έγραφε. Δεν υπήρχε περίπτωση με τίποτα να βάλω την υπογραφή μου σε κάτι τέτοιο. Πήρα ένα στυλό και έσβησα τα πάντα από ένα σημείο και κάτω. Άφησα μόνο τη φράση ότι στα πλάνα μας δεν είχαμε τραβήξει και δεν επρόκειτο να δείξουμε τα παιδιά του σχολείου» συνεχίζει τη διήγησή της η κ Τσελίκα.

Σαν σκηνή βγαλμένη μέσα από αμερικανική κινηματογραφική ταινία, στο χωριό μιάμιση ώρα περίπου μετά την έναρξη του επεισοδίου έφτασαν περιπολικά οχήματα της αστυνομίας από την Ξάνθη. Η διαδικασία απεγκλωβισμού του γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου είχε μόλις ξεκινήσει. Οι σχετικές διαπραγματεύσεις «απεγκλωβισμού των ομήρων» θα κρατήσουν πάνω από τέσσερις ώρες. Συνοδεία περιπολικών μπρος και πίσω, το αυτοκίνητο που μετέφερε τους γάλλους πήρε το δρόμο της επιστροφής προς τον πολιτισμό. «Έπρεπε να μας είχατε ειδοποιήσει ότι θα ανεβαίνατε να κάνετε ρεπορτάζ στα χωριά που κατοικούν οι μουσουλμάνοι» ήταν η φράση με την οποία υποδέχτηκε την κ. Τσέλικα ο επικεφαλής των αστυνομικών. «Είναι μία ελεύθερη χώρα η Ελλάδα ή όχι; Εφόσον είναι, τότε ο δημοσιογράφος μπορεί και πρέπει να κάνει την δουλειά του οπουδήποτε χωρίς να χρειάζεται γι αυτό άδεια της αστυνομίας» ήταν η απάντηση της ελληνογαλλίδας δημοσιογράφου. Ενδιαφέρον για όσα συνέβησαν στους γάλλους υπηκόους και εξηγήσεις για το θέμα ζήτησε από την ελληνική πλευρά και το γαλλικό Προξενείο Θεσσαλονίκης, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες στη Ξάνθη προτίθεται να μεταβεί και ο γάλλος πρόξενος κ. Κριστιάν Τιμονιέ.

Επρόκειτο βεβαίως για ένα περιστατικό το οποίο καταδεικνύει αφενός ότι η κατάσταση στα χωριά που κατοικεί η μουσουλμανική μειονότητα έχει ξεφύγει από τον έλεγχο του ελληνικού κράτους, αφετέρου κάνει σαφές την τεράστια επιρροή που ασκεί στην περιοχή το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής. Το εντυπωσιακό είναι ότι τέτοιου είδους περιστατικά αφορούν μόνο τα ελληνικά ή ξένα τηλεοπτικά συνεργεία που επιχειρούν να τραβήξουν εικόνες από την περιοχή και όχι τα τουρκικά ΜΜΕ που τριγυρνούν συνεχώς στα χωριά της μειονότητας σε Ξάνθη και Κομοτηνή κάνοντας προπαγάνδα και προβάλλοντας την τουρκική γλώσσα και κουλτούρα. Εξάλλου μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι σε όλα αυτά τα χωριά τα μόνο κανάλια που «πιάνουν» οι τηλεοπτικοί δέκτες, είναι τα τουρκικά. Να σημειώσουμε ότι στα Πομακοχώρια ένας μεγάλος αριθμός Πομάκων διαφωνεί με τις πρακτικές του τουρκικού προξενείου, ζητώντας να σταματήσει να τους διδάσκεται με το ζόρι στα σχολεία η τουρκική γλώσσα, αφού δεν είναι η γλώσσα τους. Η στάση της Πολιτείας στο συγκεκριμένο αίτημα, είναι ανάλογη με τη στάση που τήρησε η ελληνική αστυνομία στο παραπάνω περιστατικό. Απλά παρακολουθεί «νίπτοντας τα χείρας της»
 
Τα συμπεράσματα δικά σας!!
Τα ΜΜΕ της Ελλάδας τί κάνουν??
Ασχολούνται με τόν ... Big Brother  και τα Talent Shows - Tραγουδάν,χορέυουν καί ... μαγειρεύουν!
 

 

Μεταμόσχευση - σταθμός για τα ιατρικά χρονικά με συνεργασία Ελλάδας - ΗΠΑ


Εκτύπωση E-mail
02-06-2012 11:32:16

19
ImageΈνα ιστορικό ιατρικό γεγονός που υπόσχεται να δώσει λύση σε χιλιάδες νεφροπαθείς έλαβε χώρα με συνεργασία Ελλάδας και ΗΠΑ. Την πρώτη διηπειρωτική διασταυρούμενη μεταμόσχευση νεφρού σε παγκόσμιο επίπεδο και με την ονομασία «Kidney Paired Donation-KPD», ανακοίνωσε ο Έλληνας πρέσβης στην Ουάσιγκτον, Βασίλης Κασκαρέλης, τονίζοντας ότι η συνεργασία της Ελλάδας με τις Ηνωμένες Πολιτείες σ' αυτό τον τομέα αποτελεί «ιστορικό ιατρικό γεγονός σε παγκόσμιο επίπεδο».

Ο κ. Κασκαρέλης, κατά τη διάρκεια χθεσινής συνέντευξης Τύπου στην ελληνική πρεσβεία, ανέφερε ότι «η κοινή αυτή προσπάθεια επιβεβαιώνει τη μεγάλη διαφορά που μπορεί να κάνει ένα άτομο. Με τον κόσμο γύρω μας να αντιμετωπίζει οικονομικές και πολιτικές προκλήσεις, οι οποίες μερικές φορές φαίνονται ανυπέρβλητες, τέτοιες πράξεις επιβεβαιώνουν την πίστη μας στην ανθρωπότητα και μας κάνουν να αισιοδοξούμε για το κοινό μας μέλλον. Ελπίζω αυτή να ήταν η πρώτη από πολλές τέτοιες μεταμοσχεύσεις σε ολόκληρο τον κόσμο».
Ο Αμερικανός βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών για Ευρώπη και Ευρασία, πρέσβης Ερικ Ρούμπιν, που επίσης μίλησε στη συνέντευξη Τύπου, δήλωσε ότι «το γεγονός αυτό αποτελεί απόδειξη της στενής σχέσης των λαών ΗΠΑ και Ελλάδας». Ο κ. Ρούμπιν εξέφρασε τη συγκίνησή του, επισημαίνοντας ότι ο πεθερός του, δρ. Ρίτσαρντ Σάιμονς, υπήρξε πρωτοπόρος ιατρός στον τομέα μεταμόσχευσης νεφρού τη δεκαετία του '70, ενώ η πεθερά του, δρ. Ρομπέρτα Σάιμονς, δημοσίευσε την πρώτη μελέτη για την κοινωνική διάσταση της αλτρουιστικής δωρεάς νεφρών από ζώντες δότες.
Όπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη Τύπου, η διαδικασία της διασταυρούμενης μεταμόσχευσης πραγματοποιείται όταν δωρητής, που είναι ασύμβατος με συγκεκριμένο λήπτη, υπόσχεται να δωρίσει το νεφρό του σε κάποιο άγνωστο άτομο, ώστε να μπορέσει ο αποδέκτης να αποκτήσει συμβατό νεφρό προς μεταμόσχευση από κάποιο άλλο άγνωστο άτομο. Πρόκειται για διαδικασία που μπορεί να σώσει χιλιάδες νεφροπαθείς σ' όλο τον κόσμο, οι οποίοι περιμένουν σε μακρές λίστες αναμονής για πολλά χρόνια, μέχρι να βρεθεί ο συμβατός δότης.
Η συνεργασία της Ελλάδας με τις Ηνωμένες Πολιτείες σ' αυτό το συγκεκριμένο τομέα ξεκίνησε με την ιστορία της 31χρονης Αμερικανίδας Ελίζαμπεθ Γκαίη από την Οκλαχόμα, η οποία δώρισε το νεφρό της από αλτρουισμό σε έναν Έλληνα από την Αθήνα, τον Μιχάλη Χέλμη, τον Δεκέμβριο του 2011. Στη συνέχεια, η γυναίκα του Μιχάλη, Ντόρα Παπαϊωάννου-Χέλμη, υποσχέθηκε να μεταβεί στην Αμερική για να δωρίσει το δικό της νεφρό, τηρώντας στο ακέραιο την υπόσχεσή της. Έτσι ξεκίνησαν κατ' αυτόν τον τρόπο αλυσιδωτές μεταμοσχεύσεις, σώζοντας μέχρι τώρα πέντε ζωές, ενώ έχουν προγραμματιστεί άλλες δύο μεταμοσχεύσεις.
Η διαδικασία αυτή δεν είναι μεν άγνωστη στην Αμερική, αλλά για πρώτη φορά λαμβάνει παγκόσμια διάσταση, πράγμα που δημιουργεί τεράστιες προοπτικές για διεθνή συνεργασία, βασισμένες στην εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη των ανθρώπων με τρόπο καθ' όλα θεμιτό, νόμιμο, διάφανο και αποτελεσματικό, χωρίς να υπεισέρχονται άλλα κριτήρια, σώζοντας πάρα πολλές ζωές.
Πρωταγωνιστικό ρόλο στην όλη ιστορία διαδραμάτισαν η ελληνική κυβέρνηση, ο δικηγόρος του ζεύγους Χέλμη, Βασίλης Αθανασίου, ο διευθυντής του Νεφρολογικού Τμήματος του Λαϊκού Νοσοκομείου, Ιωάννης Μπολέτης, ο νεφρολόγος θεράπων ιατρός του Μιχάλη, δρ. Δημήτρης Μουτζούρης και οι συνεργάτες του, σε στενή επαφή και συνεργασία με την αμερικανική μη κερδοσκοπική οργάνωση «Συμμαχία για Διασταυρούμενες Μεταμοσχεύσεις» (Alliance for Paired Donation)
Πρόκειται για μια δεξαμενή δωρητών και ληπτών νεφρού, με επικεφαλής τον δρ. Μάικ Ρις, διευθυντή του Ιατρικού Κέντρου Μεταμοσχεύσεων του Πανεπιστημίου Τολέδο του Οχάιο. Στην αλυσίδα μεταμοσχεύσεων που δημιουργήθηκε συμμετείχαν και άλλα πέντε Κέντρα Μεταμοσχεύσεων της Αμερικής. Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία της Συμμαχίας, στην Αμερική υπάρχουν 96.000 νεφροπαθείς «άμεσης ανάγκης» σε λίστα αναμονής 5 ετών, ενώ διεξάγονται 17.000 μεταμοσχεύσεις νεφρού το χρόνο. Με τη διαδικασία αυτή της παγκόσμιας σύζευξης που εγκαινίασαν Ελλάδα και ΗΠΑ, η δεξαμενή δωρητών και δωρεοδόχων διευρύνεται σημαντικά.
Χάρη στις ενέργειες της Συμμαχίας, στη συνέντευξη-εκδήλωση της Πρεσβείας της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον παραβρέθηκαν αρκετοί παράγοντες, δωρητές, λήπτες και ιατροί από την Ελλάδα και την Αμερική, οι οποίοι συντέλεσαν αποφασιστικά στο παγκόσμιο αυτό γεγονός. Επίσης, πραγματοποιήθηκε τηλεδιάσκεψη με το ζεύγος Χέλμη που βρίσκεται στην Αθήνα. Συγκεκριμένα, στην συνέντευξη Τύπου παραβρέθηκαν η Ελίζαμπεθ Γκαίη, η δωρήτρια από την Οκλαχόμα, το νεφρό της οποίας μεταμοσχεύθηκε στο Μιχάλη Χέλμη, ο Charles Ripple λήπτης του νεφρού της Ντόρας Χέλμη, ο δικηγόρος της οικογένειας Βασίλης Αθανασίου και οι γιατροί από την Αθήνα Ιωάννης Μπολέτης και Δημήτρης Μουτζούρης.
Την εκδήλωση κάλυψαν μεγάλα αμερικανικά ΜΜΕ, όπως το CNN, το Hearst Television και το FOX.  
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τι γνώριζε ο Σημίτης, για Άκη, Σμπώκο και υποβρύχια;

Επιστολή –φωτιά αποκαλύπτει τις ενέργειες Σμπώκου και τις «ιδιαίτερες» διαδικασίες που ακολουθήθηκαν στην υπόθεση των υποβρυχίων

Τι γνώριζε ο Σημίτης για Άκη, Σμπώκο και υποβρύχια
Ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης, όπως και τα περισσότερα μέλη του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας, φαίνεται ότι γνώριζαν τι συνέβαινε με την περίφημη αγορά των υποβρυχίων και το κυριότερο, ήταν ενήμεροι για τις κινήσεις του τότε υπουργού κ. Άκη Τσοχατζόπουλου.
Η εντύπωση αυτή μπορεί να δημιουργηθεί αν διαβάσει κανείς προσεκτικά την επιστολή που απευθύνεται στον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας και περιγράφει τις ενέργειες του τότε Γενικού Διευθυντή Εξοπλισμών κ. Γιάννη Σμπώκου για την υπόθεση των υποβρυχίων και κυρίως την ενημέρωση (ή και την εμπλοκή του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη).
Η επιστολή που αποκαλύπτουμε υπογράφεται από τον κ. Ντ. Καστελλάν, ο οποίος είχε αναλάβει τη διαπραγμάτευση για την προμήθεια υποβρυχίων “Scorpène” για τη γαλλο-ϊσπανική κοινοπραξία DNCS. Στην επιστολή του, ο κ. Καστελλάν αναφέρεται στις ενέργειες που είχε κάνει από τον Δεκέμβριο του 1998 έως την κρίσιμη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ που πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιουλίου 1999, οπότε και αποφασίσθηκε «η απευθείας διαπραγμάτευση μεταξύ των Ελληνικών Ναυπηγείων (σ.σ. του Σκαραμαγκά) και της γερμανικής εταιρείας HDW για την προμήθεια τριών υποβρυχίων».
Τι γνώριζε ο Σημίτης
Σύμφωνα με το περιεχόμενο της επιστολής εξάγεται το συμπέρασμα ότι ο τότε πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΚΥΣΕΑ κ. Κώστας Σημίτης γνώριζε τα πάντα. Ήταν ενήμερος για τις ενέργειες και τις επαφές του κ. Γιάννη Σμπώκου. Είχε γίνει δέκτης παραπόνων σχετικώς με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και κυρίως είχε συναινέσει με τον τρόπο του για τις απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ των ναυπηγείων Σκαραμαγκά με τη ΗDW.
Ο κ. Καστελλάν μάλιστα γράφει στον κ. Τσοχατζόπουλο ότι ήδη η κοινοπραξία την οποία εκπροσωπούσε είχε ήδη εκφράσει την έκπληξή της προς τον κ. Σημίτη επειδή δεν είχε κληθεί να διαπραγματευθεί το ενδεχόμενο συνεργειών ή συμπράξεων με τα «Ελληνικά Ναυπηγεία», που βρίσκονταν ακόμα υπό κρατικό έλεγχο εκείνη την εποχή. Σκοπός ήταν η κατασκευή δύο υποβρυχίων και των απαιτούμενων αντισταθμιστικών από τον «τοπικό κατασκευαστή». Όπως φαίνεται από την αντίδραση, μάλλον απάντηση δεν υπήρξε ποτέ.
Γι’ αυτό και ο εκπρόσωπος της κοινοπραξίας επικαλείται την ευρωπαϊκή δεοντολογία και την πρακτική διενέργειας ανοικτών διαγωνισμών για να εκφράσει, αφ’ ενός, τη δυσφορία του για τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και για να ζητήσει, αφ’ ετέρου, μία έστω μια ευκαιρία να παρουσιάσει τα οικονομικά και τεχνικά πλεονεκτήματα των υποβρυχίων Scorpène”.
Ποιος λέει την αλήθεια
Όπως φαίνεται, δεν είναι μόνο ο κ. Άκης Τσοχατζόπουλος το πρόσωπο που πρέπει να ενημερώσει την κοινή γνώμη σχετικώς με όσα συνέβησαν από το 1996 έως το 2004 στον τομέα των εξοπλισμών και να διαψεύσει ή να παραδεχθεί όσα λέγονται για τις μίζες, τις υπόγειες διαδρομές και το μαύρο χρήμα. Όπως φαίνεται κι απ’ αυτήν την επιστολή, ο πρωθυπουργός και τότε πρόεδρος του ΚΥΣΕΑ κ. Κώστας Σημίτης γνώριζε τα πάντα. Κι έτσι προκύπτει ένα καίριο ερώτημα: Γιατί δεν έκανε κάτι;
Θα μπορούσε να έχει καταγγείλει τη διαδικασία, να έχει κάνει ανασχηματισμό απομακρύνοντας τον κ. Τσοχατζόπουλο ή έστω να ζητούσε περισσότερο έλεγχο στις κινήσεις και τις ενέργειες του κ. Σμπώκου. Κι όμως δεν συνέβη τίποτε.
Εντύπωση προκαλεί πάντως και άλλο ένα στοιχείο. Φαίνεται πως όλο και περισσότερα μέλη του ΚΥΣΕΑ γνώριζαν για τις διαδικασίες προμήθειας των υποβρυχίων για το Πολεμικό Ναυτικό αλλά και για τις αντιδράσεις σχετικώς με όσα συνέβησαν. Κι όπως φαίνεται στο έγγραφο, φαίνεται ότι το έγγραφο έχει κοινοποιηθεί στους κ.κ. Γιάννο Παπαντωνίου, Τάσο Γιαννίτση, Δημήτρη Αποστολάκη, Ευάγγελο Βενιζέλο, Γιώργο Παπανδρέου, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και Μανούσο Παραγουδάκη.
Τα ερωτήματα
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει μάλιστα το γεγονός ότι εμπλέκεται και το όνομα του κΓιάννου Παπαντωνίου, του ανθρώπου που χειρίστηκε την υπόθεση τόσο ως υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, όσο και στη συνέχεια ως υπουργός Εθνικής Άμυνας (και διάδοχος του κ. Τσοχατζόπουλου).
Απορίες προκαλεί επίσης γιατί -και με εντολή ποιων- ο κ. Σμπώκος ήρθε σε επαφή με άλλες εταιρείες για να αποσπάσει προσφορές ώστε να βολιδοσκοπήσει την «ανταγωνιστικότητα των Γερμανών». Από το περιεχόμενο της επιστολής φαίνεται ότι οι προμηθευτές νόμιζαν ότι οι ενέργειες αυτές αφορούσαν σε μελλοντικό διαγωνισμό ενώ επίσημος διαγωνισμός δεν προκηρύχθηκε.
Ωστόσο, με τη διαδικασία αυτή εξασφαλίστηκαν «προσφορές», οι οποίες παρουσιάστηκαν ως «επίσημος διαγωνισμός», δίπλα στην προσφορά των Γερμανών! Όλη η κουβέντα λοιπόν μέχρι σήμερα, γίνεται στην βάση ότι μόνο ο Άκης γνώριζε την απάτη και εξαπάτησε με την σειρά του το ΚΥΣΕΑ.
Ποιος θα απαντήσει λοιπόν;
http://www.newsbomb.gr/apokalypseis/story/138787/ti-gnorize-o-simitis-gia-aki--smpoko-kai-ypovryhia
Δευ 04 Ιουν 2012 | 16:24 | Share

WikiLeaks: Αποκαλύψεις για Αιγαίο, Κύπρο, Τουρκία και τους Ελληνες πολιτικούς Αρχηγούς

Το Wikileaks, φέρνει στο φως νέα απόρρητα έγγραφα των ΗΠΑ για το Κυπριακό. Τι πίστευαν οι ΗΠΑ για την Κύπρο μετά το δημοψήφισμα του 2004;Νέες αποκαλύψεις του Wikileaks για Κύπρο από τα τηλεγραφήματα των αμερικανικών πρεσβειών Λευκωσίας και Αθήνας, του φθινοπώρου του 2005. Σύμφωνα με αυτά, οι σχεδιασμοί της αμερικανικής διπλωματίας διαφοροποιήθηκαν ενάμιση χρόνο μετά το δημοψήφισμα στην Κύπρο, του 2004, και απέκτησαν δύο νέους στόχους, οι οποίοι, όπως προκύπτει πλέον από τα γεγονότα, υλοποιήθηκαν.

Πρώτος στόχος ήταν το να διασφαλίσουν ότι το Κυπριακό θα παραμείνει στα πλαίσια του ΟΗΕ, και δεν θα μεταφερθεί στην ατζέντα της Ε.Ε., και ο δεύτερος το να αναλάβουν οι ίδιοι οι Κύπριοι την ιδιοκτησία της διαδικασίας.

Τα παραπάνω αποκαλύπτονται από την ιστοσελίδα Wikileaks και τα τηλεγραφήματα που εξασφάλισε για την Κύπρο η «Καθημερινή» της Κύπρου.

Ειδικότερα οι Αμερικανοί, προς εξυπηρέτηση των στόχων τους, άλλαξαν τη ρητορική τους στο Κυπριακό. Από το φθινόπωρο του 2005, απέφυγαν οποιαδήποτε αναφορά στο Σχέδιο Ανάν και περιορίστηκαν στη γενικόλογη στήριξή τους προς τον γ.γ. του ΟΗΕ και τις καλές του υπηρεσίες.

Συγκεκριμένα, επί των πιο πάνω ζητημάτων, στο τηλεγράφημα “05NICOSIA1585”, με την ένδειξη “εμπιστευτικό” (ημερομηνίας 29/9/2005), της αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία , το οποίο, συντάχθηκε από την υπ’ αριθμόν δύο της Αποστολής, επιτετραμμένο κ. Τζέιν Ζίμερμαν, μεταξύ άλλων σημειώνεται ότι, από την ημέρα των δημοψηφισμάτων, «η ρητορική και η θέση μας πάνω στο Κυπριακό υπήρξε ξεκάθαρη και συνεπής.

“Υποστηρίζουμε τον γ.γ. του ΟΗΕ και την αποστολή των καλών του υπηρεσιών. Πιστεύουμε πως το Σχέδιο Ανάν αντιπροσώπευε μία δίκαιη και βιώσιμη λύση. Επιπρόσθετα, επιθυμούμε όπως η ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία και απέρριψε το Σχέδιο, διατυπώσει τις ανησυχίες της «με σαφήνεια και οριστικότητα», ούτως ώστε ο γ.γ. να μπορέσει να αξιολογήσει κατά πόσον οι ενστάσεις δικαιολογούν την έναρξη άλλης μιας προσπάθειας για επίλυση του προβλήματος.

Παρά το ότι η συνέπεια αποτελεί αρετή, το μήνυμα αυτό διαστρεβλώθηκε, τόσο από την ελληνοκυπριακή ηγεσία, όσο και από τα ελληνοκυπριακά ΜΜΕ, σε βαθμό που πλήττονται τα συμφέροντά μας.

Θα πρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο συζητούμε το Κυπριακό στις δημόσιες δηλώσεις μας, ώστε να ελαχιστοποιήσουμε την ικανότητα των Ελληνοκυπριακών κ και του ελληνόφωνου Τύπου να προκαλούν ζημιά.

Η Πρεσβεία μας εισηγείται, να περιοριστούμε στο να εκφράζουμε τη στήριξή μας προς τον γ.γ. του ΟΗΕ και την αποστολή των καλών του υπηρεσιών, ενισχύοντας την αμέριστη στήριξή μας γενικώς (και όχι ιδιαίτερα επί του Σχεδίου Ανάν) για λύση του Κυπριακού, καθώς και τη σημασία του να αναλάβουν οι ίδιοι οι Κύπριοι την ιδιοκτησία της διαδικασίας”.

Η Αμερικανίδα διπλωμάτης εκτιμά ότι, ενάμιση χρόνο μετά τα δημοψηφίσματα, η όποια αμερικανική δημόσια στήριξη στο “Σχέδιο Ανάν”, ως βάση λύσης για το Κυπριακό, συνεχίζει να υποσκάπτει τις προσπάθειες των ΗΠΑ να επαναφέρουν τις δύο πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, και αναφέρει συγκεκριμένα ότι «η ελληνοκυπριακή ηγεσία έχει μετατρέψει σε εργαλείο της το δημόσιο μας μήνυμα προκειμένου να ενισχύσει τα δικά της διαπιστευτήρια, ότι δηλαδή υπερασπίζεται τα ελληνοκυπριακά συμφέροντα από τις επιδρομές των ξένων Τουρκόφιλων.

Ο πρόεδρος, κ. Τ. Παπαδόπουλος, και οι σύμμαχοί του, αποκομίζουν παράλληλα πολιτικό όφελος από την έκκλησή μας προς την ελληνοκυπριακή πλευρά να διατυπώσει τις ανησυχίες της «με σαφήνεια και οριστικότητα».
“Η ελληνοκυπριακή ηγεσία και ορισμένοι συντηρητικοί σχολιαστές, έχουν δηλητηριάσει τόσο πολύ την κατάσταση, που οποιαδήποτε προσπάθεια να υπερασπιστείς, κάποια ιδιαίτερη πρόνοια του Σχεδίου Ανάν, εκλαμβάνεται ως μέρος μιας αγγλοαμερικανικής συνωμοσίας που θέλει να επιβραβεύσει την Τουρκία και να τιμωρήσει τους Ελληνοκύπριους”.

Παρακάτω διατυπώνει την εκτίμηση ότι η όλη συζήτηση, για το αν το Σχέδιο Ανάν αποτελεί «βάση διαπραγμάτευσης», «βάση λύσης», «σημείο αναφοράς» ή «σημείο εκκίνησης», είναι στείρα και αντιπαραγωγική και προσθέτει: “Δεν θέλουμε να δώσουμε διπλωματική μάχη σε αυτό το πεδίο”.

‘Το απλό γεγονός είναι πως θα πρέπει να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές στο σχέδιο επίλυσης του ΟΗΕ, ώστε να γίνει αποδεκτό και στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Δεν βοηθά σε τίποτα να προσποιούμαστε πως τα πράγματα δεν έχουν έτσι αλλά αλλιώς”.

Η κ. Τζέιν Ζίμερμαν, συνεχίζει σημειώνοντας, ότι η ελληνοκυπριακή ηγεσία επιμένει πως έχει ικανοποιήσει το αίτημα του γ.γ. του ΟΗΕ, για «σαφήνεια και οριστικότητα» στις θέσεις των Ε/Κ, (πράγμα το οποίο η ίδια αμφισβητεί), και ότι ο κ. Τ. Παπαδόπουλος, δηλώνει με τρόπο πειστικό (τουλάχιστον εντός της κοινότητάς του), πως η αποστολή του κ. Τζιωνή στη Νέα Υόρκη τον Μάιο του 2005, είχε ικανοποιήσει το σχετικό αίτημα, και πως όποιοι δεν το αναγνωρίζουν αυτό, είναι «νεροκουβαλητές» της Άγκυρας.
Χαρακτηριστικά, δε, προσθέτει ότι «αυτή η ατάκα φαίνεται να έχει μεγάλη απήχηση στο ελληνοκυπριακό κοινό».

Με παραλήπτες του τηλεγραφήματος, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τις αμερικανικές πρεσβείες σε Άγκυρα, Αθήνα και Λονδίνο και τις διπλωματικές αποστολές στη Νέα Υόρκη και τις Βρυξέλλες, η κ. Τζέιν Ζίμερμαν, καταθέτει τις πιο κάτω εισηγήσεις:

1. Οι ΗΠΑ παραμένουν σταθερά δεσμευμένες για λύση του Κυπριακού και θα εργαστούμε με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη προς την επίτευξη αυτού του στόχου.

2. Στο τέλος της ημέρας, δεν είναι ούτε οι ΗΠΑ, ούτε ο ΟΗΕ, ούτε η Ε.Ε. που θα βρουν λύση στο κυπριακό πρόβλημα.

3. Η πρωτοβουλία και οι ιδέες πρέπει να έρθουν από τους ίδιους τους Κύπριους.

4. Είμαστε πρόθυμοι να στηρίξουμε όλα τα μέρη σε αυτή τη διαδικασία».
Οκτώ μέρες μετά τη λήψη του τηλεγραφήματος από τη Λευκωσία, η πρεσβεία στην Αθήνα συνεχίζει τη σχετική συζήτηση με διαπιστώσεις και εισηγήσεις του πρέσβη Τσαρλς Ρις.

Στο τηλεγράφημα 05ATHENS2647, ημερομηνίας 07/10/2005, μεταξύ άλλων διατυπώνεται η εκτίμηση ότι «o όλος καβγάς σχετικά με την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων Ε.Ε.-Τουρκίας στις 3 Οκτωβρίου, προσφέρει μια καλή ευκαιρία να δούμε με μια φρέσκια ματιά το κυπριακό πρόβλημα και να υπογραμμίσουμε τη σημασία της κατανόησης του ακανθώδους αυτού ζητήματος».

Στη συνέχεια διατυπώνεται η εκτίμηση πως, αν η αμερικανική πλευρά ζητήσει από την Αθήνα να ασκήσει πίεση στον κ. Τ. Παπαδόπουλο, θα λάβει για άλλη μια φορά την πάγια απάντηση πως τέτοιες πολιτικές παρεμβάσεις είναι δύσκολες, και ο Αμερικανός πρέσβης προχωρεί στην εξής εισήγηση:

«Συνεπώς, προκειμένου να εξέλθουμε από το τέλμα, να ξεκινήσουν ξανά οι διαπραγματεύσεις και να αλλάξει το κλίμα, εισηγούμαστε να διερευνηθεί το ενδεχόμενο όπως η Γενική Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, διορίσει μια «ομάδα σοφών», η οποία να αποτελείται από διακεκριμένους Έλληνες, Τούρκους, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, με επικεφαλής μια διεθνούς κύρους προσωπικότητα.

Για να είναι επιτυχής, μια τέτοια ομάδα πρέπει να έχει εξειδικευμένη εντολή, η οποία να αποκλείει αμφισβητούμενες διαδικασίες τύπου “συζητήσεων με μηδενικό αποτέλεσμα” και να εστιάζει στο ενδεχόμενο ενός θετικού κοινού μέλλοντος, όπου Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, θα ζουν μαζί στα πλαίσια μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας».
Στην 8η παράγραφο του ίδιου τηλεγραφήματος παρατίθενται και «μερικές επιπρόσθετες ιδέες»:

α. Από την Ελλάδα: Βραχυπρόθεσμα, χρειαζόμαστε να επαναλάβει τη δέσμευσή της για τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, πως η χρονική στιγμή είναι κατάλληλη και πως ο τόπος (locus) των προσπαθειών παραμένουν τα Η.Ε. (και όχι η Ε.Ε.).

β. Επίσης με την Ελλάδα: Μεσοπρόθεσμα, να βρεθούν θέματα τα οποία είναι σημαντικά για τον Τ. Παπαδόπουλο και τα οποία εξαρτώνται από τη βοήθεια της Ελλάδας. Ίσως έτσι δημιουργηθούν οι συνθήκες για την άσκηση των κατάλληλων πιέσεων.

γ. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ: Μέχρι το τέλος του έτους πρέπει να γίνει μια συζήτηση σχετικά με τα επόμενα βήματα της Κύπρου, προκειμένου να τονιστεί η πρωτοκαθεδρία των Η.Ε. σε ό,τι αφορά τη διαδικασία επίλυσης.

δ. Να γίνουν στενές διαβουλεύσεις με τα πέντε μόνιμα μέλη του Σ.Α. προκειμένου να διασφαλίσουμε πως Ρωσία και Κίνα δεν θα ασκήσουν βέτο για να μπλοκάρουν τη διαδικασία, αλλά και επειδή είναι λογικό να έχουμε τις δύο αυτές σημαίνουσες (μη μέλη της Ε.Ε.) χώρες να στηρίζουν την όλη προσπάθεια.

ε. Εντός της Ε.Ε : Να εντοπίσουμε 2-3 μέλη «κλειδιά», που να συμφωνούν με την άποψη πως η Ε.Ε. δεν είναι το σωστό πλαίσιο στο οποίο πρέπει να επιδιωχθεί μια συνολική λύση του Κυπριακού.

Τι λένε όμως τα νέα απόρρητα έγγραφα του Wikileaks για την Ελλάδα και τους Έλληνες πολιτικούς Γιώργο Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά, Κώστα Καραμανλή, Θόδωρο Πάγκαλο, Ντόρα Μπακογιάννη;

Απόρρητα τηλεγραφήματα του ιστότοπου Wikileaks, που δεν έχουν ακόμα ευρέως δημοσιοποιηθεί, και αφορούν Έλληνες πολιτικούς αλλά και εθνικές υποθέσεις της χώρας μας, και δημοσίευσε, για πρώτη φορά αποκλειστικά, η «Καθημερινή της Κυριακής» και ο SKAI.gr στις 20/03/2011, σε συνεργασία με τη νορβηγική εφημερίδα “Άφτενποστεν”.

Τα περισσότερα έγγραφα προέρχονται από την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα.

Για τον Γιώργο Παπανδρέου, ο Αμερικανός πρέσβης κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ, σε τηλεγράφημά του, μετά την δεύτερη νίκη της ΝΔ στις εκλογές του 2007, σημειώνει πως, «του ήταν πάντα δύσκολο να βρίσκει τις ισορροπίες μεταξύ των βαρόνων που κυβέρνησαν με τον πατέρα του, του νέου αίματος από τον δικό του κύκλο, και των τεχνοκρατών του Σημίτη».

Επιπλέον ο τέως πρωθυπουργός κ. Γιώργος Α. Παπανδρέου, σύμφωνα με τα τηλεγραφήματα, λίγο μετά τις εκλογές του 2007, ήταν αντιμέτωπος ακόμα και με υποστηρικτές του, αφού όπως αναφέρεται «κάποιοι από τους υποστηρικτές του παραδέχονται πως ακόμα κι αν ο κ. Γ. Παπανδρέου νικήσει, το κόμμα χρειάζεται αλλαγή ηγεσίας».

Ο πρέσβης κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ, το 2008 σημειώνει πως επίσης: «Σε μία προσπάθεια να προσελκύσει παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και να θωρακίσει την θέση του απέναντι σε κατηγορίες ότι ξεπουλιέται σε Αμερικάνους, έχει καταφύγει το τελευταίο διάστημα σε αχαρακτήριστα αντιαμερικανικά σχόλια».

(σ.σ. Το μεγάλο “ναι” του ΓΑΠ, στο σχέδιο Ανάν για την Κύπρο, πρίν ακόμη εκφραστεί ο Κυπριακός λαός, και πριν καν πάρουν θέση, οι πολιτικές και κυβερνητικές αρχές στην Ελλάδα και την Κύπρο, τον χαρακτηρίζει, και θα τον συνοδεύει “ες αεί”, και ως πολιτικό και ως άνθρωπο).

Εν τω μεταξύ, λίγες ημέρες μετά την μετάβασή του, στο πρωθυπουργικό γραφείο, το 2009, η κριτική για τον κ. Γ. Α. Παπανδρέου μετριάζεται.

«Στην προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, διετέλεσε ΥΠΕΞ, και έχει δημιουργήσει καλή φήμη στην διεθνή κοινότητα σαν ένας “σκεπτόμενος και εποικοδομητικός συνομιλητής” !!!

Στο εσωτερικό θα πρέπει να προσέξει την “ρητορική” του για να αποφύγει χαρακτηρισμούς όπως “αμερικανάκι”» σημειώνει ο αμερικανός πρέσβης.
«Ο Παπανδρέου διόρισε στην κυβέρνησή του, (το έτος 2009), ίσους σχεδόν αριθμούς βετεράνους και πρωτοεμφανιζόμενους. Αυτές οι δυο ομάδες συνυπάρχουν άβολα στα ίδια υπουργεία», σημειώνει ο πρέσβης Ντάνιελ Σπέκχαρντ επτά εβδομάδες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Ο κ. Θόδωρος Πάγκαλος, παρουσιάζεται «ως επηρεασμένος από τα διδάγματα του Μαοϊκού κινήματος», ενώ για τους αμερικάνους, ξεχωρίζει «για την καυστική του γλώσσα, εκθέτοντας φίλους και εχθρούς».

Στις 15 Φεβρουαρίου 2008 ο Θεόδωρος Πάγκαλος συναντά τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα. Ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μιλά «αιχμηρά» και ανοιχτά στον πρέσβη κ. Ν. Σπέκχαρντ, για το θέμα των Σκοπίων, λέγοντας ότι οι "Μακεδόνες”, θα έπρεπε να χρησιμοποιούν όποιο όνομα θέλουν και ότι το θέμα της ονομασίας είναι γελοίο και καταστροφή από την αρχή.
Ο κ. Πάγκαλος, για τον οποίο ο Ντάνιελ Σπέκχαρντ λέει, ότι είναι γνωστός για τον αιχμηρό του λόγο και τις μη διπλωματικές προσεγγίσεις, “σημειώνει” ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να θεωρεί τιμή το ότι θέλουν να χρησιμοποιήσουν το όνομα Μακεδονία.

Λέει ακόμα ότι, είναι επίσης γελοίος ο ελληνικός φόβος του “αλυτρωτισμού”, ο οποίος, βγαίνει από τις φοβίες των δεξιών, οι οποίες προέρχονται από τον εμφύλιο και από το φόβο, μήπως έρθουν στην Ελλάδα κομμουνιστές από σλαβικές χώρες.

Ο τότε, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, σύμφωνα με το έγγραφο, δηλώνει ότι οι ΗΠΑ δε θα έπρεπε να ανησυχούν μήπως η Ελλάδα θα τις κατηγορήσει ότι δεν έλυσαν το πρόβλημα της ονομασίας, χαρακτηρίζει λογική προσέγγιση την πρόταση Νίμιτς, και λέει ότι είχε πει στην υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, ότι το ΠΑΣΟΚ δε θα επιχειρούσε να εκμεταλλευτεί το ζήτημα, αν και θα ασκούσε κριτική στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της.

Ο κ. Πάγκαλος δήλωνε στον κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ, “Ο Παπανδρέου είναι έντιμος και ευθύς, αλλά κακός στην επικοινωνία και όχι ηγέτης”.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει, η αναφορά της πρεσβείας για τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, στην οποία περιγράφεται η πρώτη συνάντηση του τότε πρωθυπουργού με τον νέο πρέσβη τότε Ν. Σπέκχαρντ.

Το τηλεγράφημα της 5ης Ιανουαρίου του 2008 αναφέρει: «Ο τέως πρωθυπουργός ήταν άνετος, εκφράζοντας με κάθε ευκαιρία τον σεβασμό και την τρυφερότητα του για τις ΗΠΑ. Η συζήτηση κύλησε χωρίς παύσεις και όταν το θέμα πέρασε στο Κόσοβο και το Μακεδονικό η συζήτηση “άναψε”.

Καθόταν “στην άκρη της καρέκλας του” και έπαιζε με το κομπολόι του».
Στο τέλος της συζήτησης δεν παρέλειψε να δώσει μία φιλική συμβουλή στον νέο πρέσβη: «Πρέπει να είσαι διακριτικός, να μην έχεις πολλά πάρε-δώσε με πολιτικούς, δημοσιογράφους, και επιφανείς επιχειρηματίες, γιατί θα γίνεις στόχος βαλκανικού κουτσομπολιού».

Τηλεγράφημα της πρεσβείας από τον Ιανουάριο του 2009 αναφέρει για τον σημερινό πρόεδρο της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά: «Η επανεμφάνιση του φιλοαμερικανού Σαμαρά από την πολιτική ερημιά, είναι καθαρά σχεδιασμένη ως ένας τρόπος να επανεισαχθεί στην κυβέρνηση της ΝΔ, προετοιμάζοντάς τον για μεγαλύτερα πράγματα στο μέλλον».

«Θα του ταίριαζε καλύτερα κάποιο από τα οικονομικά υπουργεία ή το υπ. Εξωτερικών, στο οποίο κάποτε ήταν υπουργός, αλλά τώρα μάλλον δεν θα μπορούσε να δουλέψει με την Μπακογιάννη ή από κάτω της», αναφέρεται στο ίδιο τηλεγράφημα.

Για την Ντόρα Μπακογιάννη, το πρώτο τηλεγράφημα που φεύγει από την πρεσβεία μετά τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης τιτλοφορείται ως «η νέα υπουργός εξωτερικών, μια παλιά φίλη των ΗΠΑ».

Χαρακτηρίζει «φυσική και αναμενόμενη» την αλλαγή σκήπτρων στο ΥΠΕΞ από τον Μολυβιάτη «στην πιο δημοφιλή δήμαρχο της Αθήνας από την εποχή του Περικλή» !!!

«Ο Παπανδρέου έδωσε τα μισό Αιγαίο στους Τούρκους», υποστηρίζει ο πρώην πρέσβης Ντενίζ Μπουλούκμπασι. «Οι Έλληνες αποδέχθηκαν να μειώσουν την έκταση των χωρικών τους υδάτων σε πολλά νησιά του Αιγαίου».

Ο οποίος, επί χρόνια εθεωρείτο ο κορυφαίος εμπειρογνώμονας του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών για θέματα Δικαίου της Θάλασσας.

Ο κ. Μπουλούκμπασι, στέλεχος σήμερα του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, εξέδωσε καινούριο βιβλίο με τίτλο «Η αποβάθρα του ΥΠΕΞ» στο οποίο περιγράφει και τα όσα έζησε στις ελληνοτουρκικές διερευνητικές επαφές συμμετέχοντας στους 36 πρώτους γύρους τους.

Ο κ. Ν. Μπουλούκμπασι, αντιπροσωπεύει τον σκληρό πυρήνα του κεμαλικού κατεστημένου, και τα όσα γράφει αποτελούν πάγιες θέσεις της Αγκυρας.

Ο ίδιος υποστηρίζει πως, σε αντίθεση με όσα λέγονται, στις διερευνητικές επαφές τότε, η Τουρκία αποδέχθηκε να πάει στο Διεθνές Δικαστήριο χωρίς, ωστόσο, να διευκρινίζει, για ποια θέματα η Τουρκία αποδέχθηκε κάτι τέτοιο.

«Πάντως και η Ελλάδα, που τόσα χρόνια υποστήριζε πως τα 12 μίλια είναι αναφαίρετο δικαίωμά της, για πρώτη φορά άρχισε να συζητά το θέμα», τονίζει ο Τούρκος πρώην διπλωμάτης, σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα.

Η «Σαμπάχ» γράφει πως «η Ελλάδα σε κάποια σημεία αποδέχθηκε να μην επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια και να παραμείνει στα 6 μίλια. Έτσι, αποδείχθηκε πως οι δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου ότι “δεν υποχωρήσαμε από το δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων” δεν ανταποκρίνονταν στην αλήθεια».

Ο κ. Ν. Μπολούκμπασι αναφέρεται και σε δηλώσεις του τότε πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη και του υπουργού Εξωτερικών κ. Γιώργου Παπανδρέου σχετικά με τις επαφές.

Πάντως, τονίζει ότι στο θέμα των «γκρίζων ζωνών» δεν βρέθηκε καμία λύση.
Χωρίς να μπει σε λεπτομέρειες στην προαναγγελία του βιβλίου του, ίσως στις σελίδες του, να μιλά για τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο.

Ο Τούρκος πρώην πρέσβης κ. Ντενίζ Μπολούκμπασι, αποκαλύπτει τις περιοχές για τις οποίες η Τουρκία ζήτησε την «παραμονή στα 6 μίλια» και η Ελλάδα απάντησε «θα μπορούσε να γίνει».

Οι περιοχές που η Ελλάδα ουσιαστικά συζήτησε για τη μη επέκταση των χωρικών υδάτων, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Μπολούκμπασι, είναι:
Στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου και της Δωδεκανήσου, κυρίως στις περιοχές κοντά στα παράλια της Τουρκίας.

Ανατολικά, βόρεια και νότια της Σαμοθράκης και της Λήμνου.

Βόρεια και νότια της Λέσβου, της Χίου και των Ψαρών.

Βόρεια, νότια και δυτικά της Ικαρίας.

Στο Ικάριο Πέλαγος, στην περιοχή που ξεκινά από τη Μύκονο μέχρι την Ικαρία.

Στο Καρπάθιο Πέλαγος, στα περάσματα Ρόδου-Καρπάθου-Κάσου-Κρήτης.

Στο Κρητικό Πέλαγος, μεταξύ Κρήτης και Αντικυθήρων.

Πρόκειται για περιοχές στις οποίες η Τουρκία συνεχίζει εδώ και πολλά χρόνια να αμφισβητεί το αν η Ελλάδα έχει το μονομερές δικαίωμα επέκτασης των εθνικών χωρικών υδάτων από τα 6 στα 12 μίλια, με το αιτιολογικό ότι, αν συμβεί αυτό, το Αιγαίο μετατρέπεται σε ελληνική λίμνη, περιορίζοντας τη διεθνή ναυσιπλοΐα και εγκλωβίζοντας την Τουρκία σε μια πολύ στενή λωρίδα πρόσβασης στο Αιγαίο.

Είναι δε γνωστές οι απειλές περί “casus belli”, στην περίπτωση που αυτό συμβεί.

Η τουρκική εφημερίδα «Σαμπάχ» παρουσιάζει το θέμα με τίτλο «Η πρώτη υποχώρηση για τα 12 μίλια», καθώς θεωρεί πως η Ελλάδα για πρώτη φορά άρχισε να συζητά το θέμα.

Οι αποκαλύψεις του Ν.Μπουλούκμπασι είναι σημαντικές, καθώς για πρώτη φορά διαρρέει θέμα για τις συζητήσεις των διερευνητικών επαφών (που συνεχίζονται εσαεί χωρίς αποτέλεσμα), ωστόσο χρειάζεται προσοχή σε όσα λέει, καθώς δεν αποκλείεται να είναι μια προσπάθεια για να προκληθεί αναστάτωση στην ελληνική πλευρά χωρίς λόγο.

Ποιοί υπήρξαν “νεροκουβαλητές” κατά την ρήση του αείμνηστου, Έλληνα, προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Τάσου Παπαδόπουλου, των ξένων Δυνάμεων και των συμφερόντων των, είναι προφανές ότι εμείς οι “Ιθαγενείς”, κάτοικοι και πραγματικοί ιδιοκτήτες αυτού του τόπου, θα αργήσουμε να μάθουμε.

Όμως επειδή την Ιστορική αλήθεια, οι γράφοντές την, μερικές φορές την κρύβουν “επιμελώς”, και την εμφανίζουν αποσπασματικά και κατά πώς τους συμφέρει, ας είμαστε ως Έθνος προετοιμασμένοι για όλα.
 

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Οι Τούρκοι δοκιμάζουν στρατεύματα και γέφυρες στον Έβρο…

Αποστολή με email Αποστολή με email |
«Επιτέλους ξυπνήστε» θα μπορούσε να είναι ο εναλλακτικός τίτλος του θέματος, εάν απευθυνόταν προς τους πολιτικούς αρχηγούς. Την ίδια στιγμή, που η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε αναζήτηση εθνικής συνεννόησης, κυβέρνησης, και φυσικά σχεδίου που να καλύπτει όλα τα ενδεχόμενα για το μέλλον της χώρας, ανάμεσα στους εκτός συνόρων «θεατές» βρίσκονται και ορισμένοι που συνεχίζουν τη «συνήθη» δραστηριότητα τους.
Από την αρχή της τρέχουσας εβδομάδας, στο κέντρο εκπαίδευσης πλωτών μέσων των Τουρκικών Χερσαίων Δυνάμεων, στην Πόζνα, απέναντι από το προγεφύρωμα της Αδριανούπολης (Κάραγατς), στη ζώνη ευθύνης της ελληνικής XVI Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού (XVI M/K MΠ), σημειώνεται έντονη δραστηριότητα.
Συγκεκριμένα μονάδες ελιγμού (τεθωρακισμένα, πεζικό) και υποστήριξης μάχης (πυροβολικό, μηχανικό) της Τουρκικής 1ης Στρατιάς, ασκούνται με εντατικούς ρυθμούς στις επιχειρήσεις διάβασης ποταμίων γραμμών (βίαιες διαβάσεις, διαβάσεις ευκαιρίας, κ.λπ.).
Σύμφωνα με απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες, στο κέντρο εκπαίδευσης έχει μεταφερθεί και αναπτυχθεί σημαντικός αριθμός συλλογών πλωτών γεφυρών εφόδου EWK FSB-E (από το σύνολο των οκτώ που διατίθενται συνολικά), όπως επίσης και εξίσου σημαντικός αριθμός ακτοδρόμων Faun Trackway.
Υπενθυμίζεται ότι το περιοδικό «Στρατιωτική Ισορροπία & Γεωπολιτική» στο τεύχος Φεβρουαρίου 2012, είχε αποκαλύψει ότι τα μέσα Δεκεμβρίου του περασμένου έτους, είχαν ολοκληρωθεί οι παραδόσεις 40 συστημάτων ακτοδρόμων βαρέος τύπου HGMS (Heavy Ground Mobility System). Τα 40 συστήματα είναι τοποθετημένα επί οχημάτων τακτικών μεταφορών IVECO TRAKKER 8×8, και αποτελούν τη μεγαλύτερη παραγγελία συστημάτων του τύπου που είχε αναλάβει η κατασκευάστρια εταιρία.
Παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εκπαιδευτική δραστηριότητα διεξάγεται προγραμματισμένα ανά τακτά χρονικά διαστήματα, και το παρόν διάστημα περιλαμβάνεται μεταξύ αυτών, το ενδιαφέρον και την προσοχή της ελληνικής πλευράς προκάλεσε το μέγεθος (αριθμός συμμετεχουσών μονάδων) και η ένταση της.
Φυσικά όλα τα κατάλληλα μέτρα έχουν ήδη ληφθεί από την ελληνική πλευρά, καθώς με βάση τα διδάγματα του παρελθόντος, η Άγκυρα, πάντα τις περιόδους πολιτικής αστάθειας και κρίσης στην Ελλάδα, τις αντιλαμβάνεται ως «παράθυρο ευκαιρίας» για την επίτευξη… οροσήμων στον μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό της…

Ο εισαγγελέας καλεί το μισό ΠΑΣΟΚ. ΦΩΤΙΑ στην σφηκοφωλιά της διαφθοράς


Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

Κύριε Διοικητά θα λάβουμε ενισχύσεις στην Πρώτη Γραμμή;…είστε σίγουρος;

Πέμπτη, 31 Μαΐου 2012

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
- Κύριε Ταγματάρχα, αν υποθέσουμε ότι η Κως «καταλαμβάνεται» από τους Τούρκους και με παρέμβαση του ΟΗΕ γίνεται εκεχειρία, πάει το θέμα και χρονίζει στο Συμβούλιο Ασφαλείας και κατόπιν κάποιοι ντόπιοι κάνουν αντίσταση, πιστεύετε ότι θα πήγαιναν Έλληνες αξιωματικοί από την ενδοχώρα να στηρίξουν αυτή την αντίσταση;

- Μπα που να σε πάρει ο διάολος νυχτιάτικα Λοχαγέ, ωραίο τρόπο ρε βρήκες να ξεκινήσουμε την Εποπτεία.

- Έχει κι άλλο πιο δύσκολο ερώτημα.

- Άντε πες το τώρα που άρχισες.

- Με το που θα δεχτούμε επίθεση, θα λάβουμε ενισχύσεις από την Αθήνα;

- Διάλε τσ’ απολυμάρες σου, πανάθεμά σε απόψε…Λοχίααα…πες στον καψιμιτζή ρε να μου φέρει ένα διπλό καφέ, έχει κακό σκοπό απόψε ο Λοχαγός…πάει το Σ/Κ, μας το εξέσκισε ο Μακεδόνας…ωραία υπηρεσία θα κάνουμε.

- Έλα τώρα κύριε Ταγματάρχα, αφού κι εσύ τ’ αναρωτιέσαι.

- Γιατί μωρέ Λοχαγέ να μην μας στείλουν ενισχύσεις; Πως σου μπήκαν τέτοιες ιδέες βρε κουζουλέ;

- Γιατί έχουν δώσει δικαίωμα να μου μπαίνουν τέτοιες σκέψεις.

- Σαν πως το λες αυτό;

- Στην Κύπρο έστειλαν το ’74;

- Άλλες συνθήκες τότες. Πολιτική εκτροπή. Διεθνής παράγοντας.

- Και τι εμποδίζει αφού συνέβη μια φορά να ξανασυμβεί και δεύτερη; Εξέλειπε μήπως η «πολιτική ρευστότητα» ή ο «διεθνής παράγοντας»;

- Δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα τώρα. Ξέχασέ το. Κι άμα συμβεί το κακό, βεβαίως και θα στηθεί αντίσταση, βεβαίως και θα έρθουν δυνάμεις από την ενδοχώρα να συμμετάσχουν σ’ αυτήν.

- Στην Κύπρο δεν έστειλαν.

- Στην Κύπρο δεν έγινε αντίσταση μετά το ’74.

- Έγινε όμως το ’55. Και μόνο ο Γρίβας πήγε. Ουδείς Έλληνας αξιωματικός, επίσημα ή ανεπίσημα. Ένας μόνον Ανθυπολοχαγός πήγε κι αυτός έφεδρος και Κύπριος. Ο Γρηγόρης Αυξεντίου. Ο Αετός του Μαχαιρά, ο ηρωϊκός Υποδιοικητής του Γρίβα και της ΕΟΚΑ. Αυτοί οι δύο και μόνον περιέσωσαν την Τιμή του Ελληνικού Στρατού χωρίς όμως να είναι Ελλαδίτες.

- Άλλες συνθήκες τότε Λοχαγέ.

- Ναι, αλλά, τρία χρόνια μετά ο Γρίβας δικαιώθηκε. Η Κύπρος απελευθερώθηκε και το Γρίβα τον υποδέχτηκαν ως Ήρωα στην Ελλάδα. «Άξιο Τέκνο της Πατρίδας» τον έχρισε η Βουλή και τον δαφνοστεφάνωσαν. Κατόπιν εορτής βεβαίως κι εκ του ασφαλούς. Και από τους Έλληνες Αξιωματικούς ουδείς υπήρχε δίπλα του ως συμπολεμιστής της απελευθέρωσης του νησιού γιατί απλά «δεν πήγαν», «δεν συμμετείχαν».

- Δηλαδή, τι ήθελες Λοχαγέ; Να στείλει η Ελλάδα ενισχύσεις στην αντίσταση;

- Έτσι δεν θα έπρεπε;

- Η Ελλάδα θα έμπλεκε σε σοβαρές διπλωματικές προστριβές με σύμμαχο χώρα και μάλιστα Μεγάλη Δύναμη.

- Θα μπορούσαν να πάνε «αυτόνομα», «μόνοι» τους.

- Μα τι λες τώρα μωρέ;

- Το ίδιο συνέβη και κάμποσες δεκαετίες πριν, σχεδόν επί έναν αιώνα ακατάπαυστα με την Κρήτη. Αλλά υπήρχαν τότες Έλληνες αξιωματικοί και πήγαιναν «αυτόβουλα» να συμμετάσχουν στις εξεγέρσεις της Κρήτης.

- Άλλο τότε.

- Και η Κρήτη απελευθερώθηκε όμως μ’ αυτά και μ’ αυτά. Πολύ αίμα και τολμηρές συμμετοχές Ελλήνων πολεμιστών στους θρυλικούς αγώνες των Κρητικών.

- Άλλες εποχές σου είπα τότες.

- Και στην Μακεδονία το ίδιο έγινε. Υπήρξαν Παύλοι Μελάδες, γενναίοι Έλληνες Αξιωματικοί που τόλμησαν και συμμετείχαν στον Αγώνα ακόμη και θυσιάζοντας την θέση τους στον Ελληνικό Στρατό.

- Δεν συμβαίνουν πλέον τέτοιες καταστάσεις για να χρειάζεται κάτι τέτοιο.

- Τότε γιατί είμαστε εδώ;

- Ναι, εντάξει, ο κίνδυνος Τουρκικής εισβολής υπάρχει. Αλλά το Στράτευμα είναι εδώ πλέον οργανωμένο για να μας στηρίξει ακαριαία αν χρειαστεί.

- Στην Κύπρο το ’74 δεν το έκανε κύριε Ταγματάρχα.

- Σου είπα, άλλο τότε.

- ΟΚ. Πολιτικοί και Ανώτατοι Αξιωματικοί πρόδωσαν τότε. Να το δεχτώ. Ο Στρατός όμως για να ΠΕΙΣΕΙ τους Έλληνες Αξιωματικούς και Οπλίτες ότι δεν θα επιτρέψει να επαναληφθεί κάτι τέτοιο στο μέλλον δεν θα έπρεπε να επιβάλλει την «Εσχάτη των Ποινών» στους Προδότες; Με ποιόν άλλον τρόπο θα έπειθε τους Στρατιώτες και τους Αξιωματικούς ότι ΕΠ’ ΟΥΔΕΝΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΣΥΜΒΕΙ; Με…τα «λόγια»;

- Έχεις δίκηο σ’ αυτό. Οφείλω να το παραδεχτώ. Αλλά πάει τελείωσε αυτό. Η κοινωνία μας είχε ανάγκη να ξεχάσει και να μπει σε ηρεμία. Δεν ξανασυνέβη, ούτε και θα ξανασυμβεί.

- Ο Στρατός μόνον σε ένα πεδίο της ζωής ενεργεί. Στον Πόλεμο. Εκεί θα δείξει εάν αξίζει ή όχι. Και όχι στον καιρό της Ειρήνης με «Μεγάλα Λόγια Τιμής και ανυπέρβλητης Μαχητικής Αξίας». Κι όταν ιστορικά αποτύγχανε στην αποστολή του να προστατέψει εθνικά εδάφη και ανεξαρτησία ένα μόνο δρόμο είχε για να περισώσει την αξιοπιστία του και την συμβολική ισχύ του. Να αποδώσει σκληρή Στρατιωτική δικαιοσύνη στους Προδότες που ατίμασαν το όνομά του και τα σύμβολά του. Όταν χάνει αυτή την ιστορική ευκαιρία, δεν θα την ξαναέχει. Και όταν έρθει η ώρα να «ξαναχρειαστεί», οι Πολεμιστές του ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ όχι μόνον τους Πολιτικούς αλλά ούτε και τους Ηγήτορές τους ότι την κρίσιμη ώρα δεν θα τους «ξαναπουλήσουν».

- Σωστά τα λες μωρέ Λοχαγέ, αλλά τα πράγματα ηρέμησαν. Ξεχάστηκαν όλα. Το Στράτευμα είναι αλλιώς τώρα.

- Κι όμως επαναλήφθηκαν ξανά και ξανά παρόμοιες προδοσίες κύριε Ταγματάρχα. Και ο Στρατός και πάλι ανέχθηκε την προδοσία.

- Που μωρέ;

- Το Μάρτη του ’87.

- Μα τότε τους κάναμε να χεστούνε τους Τούρκους.

- Είσαι σίγουρος κύριε Ταγματάρχα;

- Κύριε Λοχαγέ έχεις αρχίσει να ξεφεύγεις μου φαίνεται.

- Η κρίση έληξε με μια «αμοιβαία συμφωνία» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Κανείς από τους δύο να μην κάνει έρευνες για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο. Που; Στην ιστορική θάλασσά ΜΑΣ. Τότε είναι που επίσημα έβαλε πόδι στο Αιγαίο η Τουρκία μ’ εκείνη την εθνοπροδοτική συμφωνία. Τότε είναι που μετέτρεψε το Αιγαίο σε μια τεράστια αμφισβητούμενη γκρίζα ζώνη. Και οι Έλληνες πολιτικοί το δέχτηκαν. Και ο Στρατός το δέχτηκε. Να σου θυμίσω πόσους νεκρούς Έλληνες πιλότους έχει στοιχίσει από τότε αυτή η ιστορία;

- Και τι ήθελες μωρέ; Να κάνουμε πόλεμο;

- Γι’ αυτό δεν υπάρχουμε; Για να προστατεύουμε τα Εθνικά συμφέροντα και την Εθνική Κυριαρχία δεν υπάρχουμε; Τι είμαστε; Διακοσμητικό στολίδι;

- Ο Στρατός υπακούει σε εντολές. Μην το ξεχνάς αυτό.

- Κι αν οι εντολές υποκρύπτουν και οδηγούν σε «απώλεια εθνικού συμφέροντος, κυριαρχίας και εδαφών»;

-Που έγινε μωρέ αυτό;

- Εκτός από την Κύπρο; Στα Ίμια. Για δοκίμασε να πας να ψαρέψεις εκεί να δεις για πότε θα σε μαζέψουν οι ίδιοι οι δικοί μας οι Λιμενικοί και το Πολεμικό Ναυτικό πριν προλάβει να σε μαζέψει ο Τούρκος.

- Ναι, εντάξει. Πονεμένη ιστορία τα Ίμια.

- Μόνο; Τρεις Έλληνες Αξιωματικοί Πολεμιστές χάθηκαν εκεί. Μαζί με τα Ίμια. Μαζί με την τοπική ΑΟΖ. Χώρια τις πόρτες της Κολάσεως των εδαφικών διεκδικήσεων που άνοιξε για μας μ’ αυτό τον τρόπο η Τουρκία. Πως αντέδρασε ο Στρατός; Εθνική προδοσία ήταν. Απώλεια εθνικής κυριαρχίας ήταν. Τι έκανε; Υπάκουσε για άλλη μια φορά πειθήνια σε εθνοπροδοτικές εντολές πολιτικών.

- Τι άλλο να έκανε μωρέ;

- Να μην δεχτεί την κατάληψη Ελληνικού εδάφους. Δηλαδή, σου καταλαμβάνουν έδαφος και συ περιμένεις την εντολή του εθνοπροδότη δειλού ή πουλημένου πολιτικού για να διατάξεις ακαριαία εμπλοκή και απώθηση εχθρικού στοιχείου; Ποιος θα σε υπολογίσει μωρέ μετά από τους μελλοντικούς στρατιωτικούς αντιπάλους σου;

- Δηλαδή, να εμπλακούμε σε πόλεμο;

- Η κατάληψη Ελληνικού εδάφους εμπεριέχει αυτομάτως αυτόν τον κίνδυνο. Πως αλλιώς θα τον αποσοβήσεις περιφρουρώντας και το κύρος σου ως Στράτευμα και την ίδια την μελλοντική σου εθνική κυριαρχία από τη δημιουργία «αρνητικών διπλωματικών τετελεσμένων»;

- Είναι λεπτά διπλωματικά πεδία αυτά. Δεν μπορεί έτσι εύκολα να αναμειχθεί ο Στρατός.

- Και η εκτέλεση των συναδέλφων μας Ελλήνων Αξιωματικών από τους Τούρκους «λεπτό διπλωματικό πεδίο» ήταν;

- Ναι, όσο γι’ αυτό…

- Αυτομάτως θα έπρεπε να τους απαντήσουμε με ανώτερα πυρά. Για να μην ξανατολμήσουν τίποτα τα επόμενα δέκα χρόνια. Έλληνες Πολεμιστές κινδύνεψαν, δεν τους υποστηρίξαμε, σκοτώθηκαν και δεν αποκαταστήσαμε την Τιμή τους και την Τιμή μας. Δεν προστατέψαμε την Εθνική μας Κυριαρχία, πράγμα στο οποίο ταχθήκαμε.

- Εκτελέστηκαν όλοι οι Τούρκοι κομάντος που συμμετείχαν σ’ αυτό ένας προς έναν.

- Ναι, την ξέρω αυτή την φήμη. Όπως και την άλλη που λέει ότι οι ίδιοι οι Τούρκοι τους εκτέλεσαν για άλλους λόγους. Γεγονός είναι πως ακόμη κι αν ισχύει το πρώτο, οι Τούρκοι κατάφεραν να μην περάσει το «Ελληνικό Μήνυμα» προς τον Τουρκικό Στρατό. Κι εν πάση περιπτώσει, η «σωστή ώρα» για την εξαπόλυση ανταποδοτικού πλήγματος ήταν την ώρα που συνέβαινε το γεγονός. Για να έχει και τα «κατάλληλα γεωστρατηγικά αποτελέσματα». Την διάσωση της Εθνικής μας κυριαρχίας και της Συμβολικής Αποτρεπτικής Αξίας του Στρατεύματος.

- Δεν είναι τόσο απλό Λοχαγέ.

- Το ξέρω πως δεν είναι. Αλλά ο τρόπος που δουλεύει αποτελεσματικά η έννοια «Στρατός» στηρίζεται σε ιστορικές εμπειρίες, γνώση και στατιστικές έργου/αποτελέσματος. Κι έχει και συνέχεια αυτή η δυσάρεστη ιστορία.

- Τι έχει ακόμη;

- 1999. Υπόθεση Οτσαλάν.

- Ε, τι μ’ αυτό; Τι μας αφορά εμάς αυτό μωρέ επαναστατημένε Μακεδόνα;

- Μας αφορά στο βαθμό που η σύλληψη του Οτσαλάν επέφερε πλήρη κατάρρευση του Κουρδικού Μετώπου της Ανατολίας και επέτρεψε στον Τουρκικό Στρατό να απεγκλωβίσει μισό εκατομμύριο Τούρκικο στράτευμα το οποίο το έφερε και το πάρκαρε ακριβώς απέναντί μας στα παράλια του Αιγαίου. Τους φορτωθήκαμε κι αυτούς και η πίεση στον Ελληνικό Στρατό και στη χώρα αυξήθηκε κατακόρυφα. Μαζί με το θράσος των Τούρκων. Το ζούμε καθημερινά δεκατρία χρόνια τώρα.

- Σ’ αυτό δεν έχεις και άδικο.

- Χώρια που σε ένα τόσο σοβαρό Εθνικό θέμα, το Στράτευμα άφησε μόνο του και χωρίς υποστήριξη (για μια ακόμη φορά) έναν Έλληνα συμπολεμιστή, έναν Έλληνα Αξιωματικό.

- Λες εκείνον τον Ταγματάρχη που τον συνόδευε στην Κένυα.

- Ναι. Που σημαίνει ότι αύριο αν εσύ ή εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος Έλληνας Αξιωματικός σταλεί σε μια ανάλογη πολεμική αποστολή όπως οι παραπάνω, δικαιούμαστε να υποθέσουμε ότι την «κρίσιμη ώρα» Πολιτεία αλλά δυστυχώς και Στράτευμα θα μας «πουλήσουν» και θα μας αφήσουν «μόνους», χωρίς «υποστήριξη», απροστάτευτους μέσα στα εχθρικά πυρά.

- Τώρα έγιναν Λοχαγέ. Να ευχόμαστε να μην ξανασυμβούν.

- Με τα ευχολόγια όμως κύριε Ταγματάρχα δεν θα σωθούν οι ζωές των Ελλήνων Αξιωματικών, Οπλιτών και των συμπολιτών μας.

- Ε, και τι άλλο μπορεί να γίνει;

- Αυτή τη στιγμή διεξάγονται η μία εθνική προδοσία μετά την άλλη σε όλη την επικράτεια.

- Τι εννοείς πάλι μωρέ;

- Δες στην Θράκη. Έτοιμη να γίνει Κόσοβο είναι. Την Ήπειρο. Έτοιμη να την κάνουν Τσαμουριά. Την Μακεδονία. Πόσο την έχουν «διπλαρώσει» διεθνώς. Την ίδια την περιοχή σου, την Κρήτη. Τα Έπτάνησα. Το Αιγαίο.  Τα εκατομμύρια των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών που ανά πάσα στιγμή θα μετατραπούν σε στρατό μέσα στα ίδια τα σπίτια μας. Εμείς θα πολεμάμε στα σύνορα κι αυτοί θα σφάζουν τις οικογένειές μας στα μετόπισθεν. Ποιος θα τις προστατέψει μωρέ; Η ανεπαρκής αστυνομία ή η ανύπαρκτη Παλλαϊκή Άμυνα των ανεκπαίδευτων και ανοργάνωτων Πολιτών; Ήδη η εγκληματικότητά τους έχει ξεπεράσει κάθε όριο κι έχει εισέλθει για τα καλά στα χωράφια της «στρατιωτικής επιχείρησης», του «προγκρόμ» κατά του πληθυσμού μας. Κι ο Στρατός απλά κάθεται και παρακολουθεί ως ουδέτερος παρατηρητής. Λες και δεν τον αφορά μια τέτοια πολυπλόκαμη «εν εξελίξει εισβολή».

- Πώς να σου πω ότι έχεις άδικο σ’ αυτά;

- Και το ξαναλέω: το Στράτευμα για μια φορά ακόμη «ανύπαρκτο»….

- Υπακούουν σε εντολές κύριε Λοχαγέ. Υπακοή στο Σύνταγμα, το ξέχασες;

- Υπάρχει και η ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος κύριε Ταγματάρχα: «…η διαφύλαξη του Συντάγματος όταν κινδυνεύει η εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία επαφίεται στον Πατριωτισμό των Ελλήνων…»..

- Ψιλά γράμματα Λοχαγέ…ποιος θα τολμήσει να πάει κόντρα στους Πολιτικούς;

- Θα σε ξαναρωτήσω λοιπόν κύριε Ταγματάρχα…βάση της παραπάνω ιστορικής σύγχρονης εμπειρίας, εάν δεχτούμε εμείς απόψε επίθεση στην Κω, η Αθήνα θα μας στείλει ενισχύσεις; Ή θα μας δώσει εντολή – όπως τότε στην Κύπρο – «μην ανταποδίδετε, πρόκειται περί άσκησης των Τούρκων»;

- Αντιλαμβάνομαι το ερώτημα κύριε Λοχαγέ. Και συμμερίζομαι την ανησυχία σου. Θα σου θυμίσω μόνο κάτι που μάλλον ήδη γνωρίζεις. Κατά καιρούς βλέπεις «σφαγές» στις «κρίσεις για αποστρατείες», έτσι;

- Ναι…

- Όταν βλέπεις τέτοιες σφαγές να είσαι σίγουρος ότι «κάποιοι» από το Στράτευμα προσπάθησαν να «επιστήσουν την προσοχή» των πολιτικών και της Πολιτείας στην αντιμετώπιση προβλημάτων Εθνικής Ασφάλειας σαν τα παραπάνω – κι ακόμη περισσότερα – που ανέφερες….και «αντιμετωπίσθηκαν δεόντως» από τους πολιτικούς…το’ πιασες τώρα;

- Συμφωνώ εν μέρει…

- Γιατί εν μέρει..

- Γιατί εφόσον βλέπουν ότι με το που «αντιδρούν», ακαριαία «αποκεφαλίζονται» θα έπρεπε αμέσως με το που αποστρατεύονται, τουλάχιστον να συσπειρώνονταν σε έναν ισχυρό πολιτικοκοινωνικό σχηματισμό, ένα λόμπι, ένα ισχυρό think tank που με «Σκέψη» και «Δράση» θα πάλευε ως προς την «στήριξη της Εθνικής Ασφάλειας και των Εθνικών θεμάτων». Βλέπεις εσύ να γίνεται, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ κάτι τέτοιο;

- Όχι….δυστυχώς…

- Γι’ αυτό σου λέω…είσαι σίγουρος ότι και την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στην Πρώτη Γραμμή δεν θα μας «ξαναπροδώσουν» - εμάς τους «αναλώσιμους μικρούς στρατιωτάκους» -  Πολιτεία και Πολιτικοί; Είσαι σίγουρος ότι κι εκείνη τη φορά δεν θα βρουν στήριξη από την κορυφή του Στρατεύματος; Είσαι σίγουρος ότι θα μας στείλουν ενισχύσεις την ώρα που θα σφαζόμαστε εμείς οι λίγοι που θα τύχουμε στην Πρώτη Γραμμή κι ότι δεν θα μας «ξαναπουλήσουν» κι εμάς και το έδαφος και τους Πολίτες και τις περιουσίες που θα τύχει να υπερασπιζόμαστε;

- Όχι κύριε Λοχαγέ…έτσι όπως τα έθεσες, δεν είμαι σίγουρος…

- Το Στράτευμα έχει τώρα την τελευταία του ιστορική ευκαιρία να διασώσει (με Πράξεις και όχι Λόγια) την Τιμή του και τον Συμβολισμό του ως έσχατος υπερασπιστής της Εθνικής Κυριαρχίας και Ανεξαρτησίας….για να πείσει τους ίδιους τους Αξιωματικούς του, τους Οπλίτες του και τους Πολίτες ότι δεν θα επιτρέψει να ξανασφαγούν Πολεμιστές και Λαός του, ότι δεν θα επιτρέψει να ξαναχαθούν εδάφη…

- Τι να πω κύριε Λοχαγέ….απ’ το στόμα σου και στου Θεού τ’ αυτί…

- Σε κάποιων άλλων τ’ αυτί μάλλον κύριε Ταγματάρχα…αλλά δεν το βλέπω…

- Εμείς θα κάνουμε το καθήκον μας απέναντι στο Λαό μας και στη Σημαία που ορκιστήκαμε να φυλάττουμε κύριε Λοχαγέ…αν τύχει το κακό θα πολεμήσουμε από εκεί που θα βρισκόμαστε μέχρις ενός…κι ο Θεός να μας βοηθήσει, κι εμάς και το Λαό μας να μην μείνουμε κι εμείς μόνοι στην Πρώτη Γραμμή όπως τ’ αδέρφια μας παραπάνω….


Γιώργος Ανεστόπουλος