510 ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΧΤΙΣΕΙΣ

Συμφωνία για ελληνο-βουλγαρικό αγωγό

ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Θάνος Δημάδης

15-07-2009

Σε συμφωνία για την κατασκευή του νέου αγωγού διασύνδεσης μεταξύ Κομοτηνής και Stara Zagora (IGB) κατέληξαν στη Σόφια η Ελλάδα και η Βουλγαρία.

Η συμφωνία επικυρώνεται με μνημόνιο κατανόησης μεταξύ των εταιριών ΔΕΠΑ, Edison και Bulgarian Energy Holding, σχετικά με τη δημιουργία της εταιρείας κατασκευής και εκμετάλλευσης του αγωγού, καθώς και με τη δημιουργία εταιρείας που θα προμηθεύει, θα διακινεί και θα εμπορεύεται το φυσικό αέριο. Επίσης, υπεγράφη μνημόνιο κατανόησης μεταξύ ΔΕΣΦΑ και Bulgarian Energy Holding για τη χρήση του συστήματος μεταφοράς φυσικού αερίου της χώρας μας και τη χρήση του Σταθμού Υγροποιημένου Φυσικού της Ρεβυθούσας. O νέος αγωγός επιδοτείται με χρηματοδότηση ύψους 45 εκατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι' αυτό κατατίθεται αμέσως από κοινού με τη Βουλγαρία σχετική πρόταση χρηματοδότησης του έργου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο ελληνο-βουλγαρικός αγωγός θα αυξήσει την ενεργειακή δύναμη της χώρας μας, γιατί θα συνδέσει τα συστήματα μεταφοράς φυσικού αερίου Ελλάδας και Βουλγαρίας. Έτσι, ενισχύεται η ενεργειακή ασφάλεια της Ελλάδας, δημιουργώντας ισχυρότερη, ασφαλέστερη και μεγαλύτερη σε όγκο ροή φυσικού αερίου από και προς τη χώρα μας.

Κ. Χατζηδάκης: Στόχος η συνεργασία

Για τον αγωγό και εν γένει ενεργειακά θέματα συζήτησε ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης με το Ρουμάνο υπουργό Οικονομίας Α. Βιντεάνου στο Βουκουρέστι.

«Μιλήσαμε για θέματα που αφορούν στην αγορά του ηλεκτρισμού. Και μαζί με τους Έλληνες επιχειρηματίες που με συνοδεύουν συζητήσαμε για συνεργασία στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, ιδιαίτερα δε για επενδύσεις στη Ρουμανία» δήλωσε ο κ. Χατζηδάκης μετά τη συνάντηση.

«Συζητήσαμε επίσης και για τον τομέα του φυσικού αερίου. Αυτό που συμφωνήσαμε για το φυσικό αέριο είναι ότι θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τους αγωγούς Ελλάδας-Βουλγαρίας Βουλγαρίας-Ρουμανίας και Ρουμανίας-Ουγγαρίας σαν ένα ενιαίο σύνολο, σαν ένα ενιαίο αγωγό. Αυτό ενισχύει τη συνεργασία των τεσσάρων χωρών και φέρνει Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία πιο κοντά, ενισχύοντας τη γεωστρατηγική τους θέση».

http://www.citypress.gr/index.html?action=article&article=68277

Russia Tests 2nd Sub-launched Ballistic Missile

Tuesday, July 14, 2009

Via CBSNews.com (AP) -

News agencies say Russia has successfully tested its second submarine-launched ballistic missile in as many days.

RIA-Novosti and Interfax quote the head of Russia's joint chief of staff as saying a Sineva-type missile was fired Tuesday from the submarine Bryansk near the White Sea.

Gen. Nikolai Makarov was quoted as saying it was a short-range test for the Sineva.

Russia is struggling to introduce the newer, more-sophisticated Bulava missile into service, but it has failed in five of 10 launches.

Russian leaders say the Bulava will be able to penetrate missile defenses and will be a key part of the military's future nuclear arsenal.

ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ .. ΜΙΑ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΑ ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ !!!!!! ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΝΙΤΣΕ..

Πέμπτη, 25 Ιουνίου 2009 1:11 πμ | χωρίς σχόλια

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΛΑΙΝ ΝΤΕ ΜΠΕΝΟΥΑ

APOLLONIA ELLINIKI KINISI

Για να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του, λέει ό Νίτσε. πρέπει πρώτα να τον αναζητήσει. Πρέπει λοιπόν να επιστρέψει στις ρίζες, στό «απώτερο παρελθόν». Διότι «το μέλλον ανήκει σ' εκείνον ό όποίος θα έχει την πιο μακριά μνήμη».

Το μεγάλο έγκλημα των ηθικολόγων στα μάτια του Νίτσε, είναι ότι έδωσαν στον πόνο μια δηλητηριασμένη εξήγηση: Εάν κανείς υποφέρει, είναι γιατί έκαμε ένα λάθος, μια αμαρτία. Παράλληλα, οι ιερείς «στιγμάτισαν όλα τα αισθήματα της ηδονής, βλέποντας σ' αυτά την αμαρτία και την γοητεία» «έδωσαν τα ονόματα τα πιο ιερά ατά αισθήματα αδυναμίας» , «παραχάραξαν την Αγάπη για να την κάμουν Εγκατάλειψη και 'Αλτρουισμό «είδαν στην μεγαλοσύνη μία άρνηση» , «θεώρησαν τήν ζωή σάν τιμωρία, τήν εύτυχία σάν πειρασμό, το πάθος σάν κάτι τό διαβολικό, τήν έμπιστοσύνη σαν ανίερη» (ίδιο έργο).

Η ΦΟΒΕΡΩΤΕΡΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

Για τον Νίτσε, βρισκόμαστε μπροστά σε μία ασθένεια: «την τρομερότερη ασθένεια πού ενδήμησε ποτέ μέσα στους ανθρώπους", 'Η καταγωγή της ασθένειας αυτής είναι ή εμφάνιση, σε μια καθορισμένη έθνογεωγραφική περίμετρο, ένός ήθικου τύπου, φορέως μιας νοοτροπίας και μιας προθέσεως, του όποίου ή τελειότερη ενσάρκωση είναι ό 'Ιερεύς.

Για τον 'Ιερέα, οποιοδήποτε γεγονός είναι μία ηθική ένδειξη. 'Ο κόσμος δεν είναι πλέον γεμάτος γεγονότα αντικειμενικά ουδέτερα, τα όποία αξιολογούνται από τις συγκυρίες. Είναι γεμάτος μόνον από τιμωρίες και ανταμοιβές. Οποιοδήποτε ευτυχές γεγονός είναι ένδειξη μιας άνταμοιβης «γραμμένης" στήν αίωνία τάξη πραγμάτων. 'Οποιοδήποτε άτυχές γεγονός ειναι ένδειξη μιας τιμωρίας, πού τιμωρεί ένα «ηθικό λάθος» σημερινό, περασμένο, η και μελλοντικό.

Η προσπάθεια επέτυχε; Είναι γιατί ή θεότης άκουσε τις εκκλήσεις πού της έκαμαν. Απέτυχε; Είναι γιατί οι προσευχές δεν ήσαν αρκετά ευλαβείς, ή γιατί ό ενδιαφερόμενος ήταν άσεβής (δεν ήταν αγνός). Ξεκινά κανείς μία επίμεμπτη πράξη και παρ' όλα αυτά κερδίζει; Είναι γιατί συγχωρήθηκε. 'Απέτυχε και πιάστηκε; Τιμωρήθηκε. Έτσι, για κάθε συγκυρία της ζωής, με κατάλληλο χειρισμό της διαλεκτικής και της λογοκοπίας, εγκαλώντας αδιερεύνητα και ανεξέλεγκτα δόγματα, ό 'Ιερεύς εξηγεί ακάματα το γιατί και το πώς των καταστάσεων πού ό ίδιος φαντάζεται.

ΜΙΑ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΑ ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ

'Όταν κακομεταχειρίζεται κανείς το σώμα, γράφει ό Νίτσε (στην «Θέληση της δυνάμεως»), δημιουργεί το κατάλληλο έδαφος για τα αισθήματα ένοχης, δηλαδή μία αρρωστημένη κατάσταση πού χρειάζεται μία εξηγήση. Αυτήν την εξήγηση, ό Ιερεύς την παρέχει με μία θέρμη σχεδόν μονομανιακή, έποφελoύμενoς της ασθένειας και τού υποβόσκοντος

μαζοχισμού.

Η κακοδιαθεσία την όποία δημιούργησε ή αμφιβολία είναι το τίμημα πού ό άνθρωπος πρέπει να πλήρωση για την προσβολή πού έκαμε. Συνειδητά ή όχι, προς την θεότητα. Και ή προσβολή πρέπει να εξιλεωθεί μέσω του Ιερέως, ό όποίος ανακαλύπτει την φύση της, αναλύει τις αίτίες της και προτείνει ένα φάρμακο.

Ο 'Ιερεύς παρουσιάζεται έτσι ως μεσάζων μεταξύ τού δημιουργού-λυτρωτού και τού αμαρτωλού όντος, μεταξύ του άνθρώπου πού κάνει λάθη και τού Θεού πού είναι τέλειος.

Χάρις στην μεσίτευση του, στην ικανότητά του (γιατί ξέρει το κακό όπως ό γιατρός ξέρει την ασθένεια και ό ψυχαναλυτής τα συμπλέγματα), ή θεότης θα ευαρεστηθεί να ξεπλύνει την ακαθαρσία, να σταματήσει την οργή της, να εξαφάνιση το λάθος, να πέραση τέλος το όνομα τού θνητού, από τον πίνακα των κολασίμων κατηγοριών από τετράδιο των ουράνιων αμοιβών και των ευλογημένων οραμάτων!

Ο άνθρωπος «ό όποίος υποφέρει από μία οποιαδήποτε αίτία, φυσιολογική ασφαλώς» αναρωτάτε για τούς λόγους του πόνου του. Τότε συναντά κάποιον που γνωρίζει ακόμη αυτό που είναι κρυφό, τον μάγο του, τον ασκητικό ιερέα, ό όποίος του δίνει μία πρώτη ένδειξη για την αίτία του πόνου του

Πρέπει να την αναζήτηση στον ίδιο τον εαυτό του, σε ένα λάθος που έκαμε στο παρελθόν. Πρέπει να εξηγήσει τον πόνο του σαν μια τιμωρία... Άκουσε, κατάλαβε ό δυστυχής, τώρα έχει γίνει σαν μία κότα, γύρω από την όποία έχει χαραχθεί μία γραμμή. Δεν μπορεί πλέον να βγει από τις κυκλικές αυτές γραμμές, από άρρωστος, έχει γίνει αμαρτωλός.

Η συναίσθησης του λάθους μας παρουσιάσθηκε ακατέργαστη κατά κάποιο τρόπο. Στα χέρια του 'Ιερέως, αυτού του καλλιτέχνη του συναισθήματος του λάθους, αυτό το συναίσθημα άρχισε να παίρνει μορφή! - και τι μορφή!

Η αμαρτία! γιατί αυτό είναι το όνομα που δίνει ό Ιερεύς στην ζωική «κακή συνείδηση», ή αμαρτία έμεινε ως τώρα το βασικό γεγονός στην ιστορία της άρρωστης ψυχής και αντιπροσωπεύει για μας την πιο ολέθρια επιδεξιότητα της θρησκευτικής ερμηνείας.

Η έννοια της αμαρτίας ανήκει ειδικά στον 'Ιερέα. Στο λεξιλόγιο του παλαιού ευρωπαϊκού κόσμου, δεν υπάρχει λέξη για να την ερμηνεύσεις. Στην γλώσσα του Βιργιλίου και του Κικέρωνος, το «πεκάτουμ» θέλει να πει λάθος, έγκλημα, δηλαδή συγκεκριμένα πράγματα ενώ στην ελληνική γλώσσα ή ανάλογη λέξη ήταν «ϋβρις»

'Η έννοια της αμαρτίας δεν είναι παρά μία 'Ιερατική παρέκκλιση, αναλογούσα σε μία ιδέα, την οποίαν ή Αρχαιότητα δεν είχε ποτέ συνειδητοποιήσει, ένα πολύ ειδικό λάθος, βασιζόμενο σε μυστήρια, σε δόγματα και σε αισθήματα ένοχής. 'Ένα λάθος πού έγινε έναντι της θεότητας μόνον και των δικών της απαιτήσεων και ιεροτήτων.

Για τον Νίτσε, ή αποθέωση του ηθικού τύπου πού ενσαρκώνεται από τον Ιερέα, είναι το «ασκητικό ιδεώδες». Ο φιλόσοφος επιμένει στον ρόλο του ασκητού, στον όποίον βλέπει «την αντίφαση φτιαγμένη άνθρωπο».

Υπάρχει σ' αυτόν ένα αχόρταγο ένστικτο, το όποίο θέλει να τα βάλει με την ζωή, την δική του και των άλλων. Δηλαδή δεν επιβεβαιώνεται παρά με το να αρνείται (ή θέση του δεν είναι παρά μία άρνηση) δεν δέχεται να υπάρχει, παρά για να ρίχνει το ανάθεμα επάνω σε ότι υπάρχει. Δεν έχει παρά μίσος για τον κόσμο, για τις φυσικές λειτουργίες, για το σφρίγος, την δύναμη, το κάλλος και την χαρά.

'Ο άνθρωπος με την κακή συνείδηση έπιασε μία θρησκευτική υπόθεση, για να ώθηση το ίδιο του το βασανιστήριο σε βαθμό σκληρότητας και οξύτητας τρομακτικό. Μία υποχρέωση προς τον Θεό. Η σκέψη αύτή, γίνεται γι' αυτόν ένα όργανο βασανισμού. Παίρνει από τον Θεό και τις τελευταίες αντιθέσεις πού μπορεί να φανταστεί μέσα από τα ίδια του τα ζωικά και αχαλίνωτα ένστικτα και μεταλλάσσει τα ίδια αυτά ένστικτα, σε λάθη έναντι του Θεού (έχθρότης, άντίδραση, έπανάσταση έναντι του κυρίου, του πατέρα, του προγόνου και της αρχής του κόσμου.

Στέκεται ατό κέντρο της αντιθέσεως μεταξύ Θεού και Διαβόλου, αποβάλλει από τον εαυτό του όλες τις αρνήσεις, ότι τον ωθεί στην άρνηση του εαυτού του, στην άρνηση της φύσεως, του φυσιολογικού, την πραγματικότητα της ύπάρξης του, για να επιτύχει την βεβαιότητα ενός πράγματος πραγματικού, ζωντανού, αληθινού, Θεού, άγίου, Θεού δικαίου, Θεού δημίου, το υπερπέραν, το αιώνιο μαρτύριο, την κόλαση, το απροσμέτρητο μεγαλείο της τιμωρίας και του λάθους. Πρόκειται για ένα είδος τρέλας θελήσεως για ψυχική σκληρότητα, ανάλογη της όποίας δεν θα βρει κανείς.

Αυτός ό εκδικητής (και ζηλόφθονος) Θεός, γίνεται μόνιμος κατήγορος, γιατί είναι πάντοτε μοναδικός για εκδίκηση. Άλλωστε πως δεν θα ήταν; Έτσι, ό αδύνατος αυτοκαταδικάζεται ανέκκλητα την ίδια στιγμή πού θέλει να έξαφθή από ενθουσιασμό. Πρέπει πλέον να εξομοιώσει τον πόθο του με αυτήν την προοπτική της σωτηριολογίας, όπου ό θρίαμβος, τό μαρτύριο, ή λύτρωση και ή εξαφάνιση του εγώ είναι αδιάλυτα ανακατεμένα.

Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ

'Η "ηθική της αμαρτίας" επιδεικνύει έτσι μία αληθινή αποστροφή προς το σώμα και τις δραστηριότητές του. Είναι "κακά πράγματα", πού επαναφέρουν τον άνθρωπο "στα ένστικτά του", "στο κτήνος πού κοιμάται μέσα του". Διότι το ένστικτο της πάλης και το γεννητικό ένστικτο είναι βασικά ένστικτα ζωής, ιδιαίτερα παραγωγικά και ανανεωτικά. Αυτά πού αντιτίθενται περισσότερο στις επιδιώξεις του 'lερέα και του . Ασκητού.

Η ικανότης του 'lερέα να αλλάζει το όνομα των άξιων δεν είναι λιγότερο αξιοπρόσεκτη. Ονομάζει την ανικανότητα θεληματική αποχή, την παραίτηση απομάκρυνση από τα πράγματα του κόσμου αυτού, την αδράνεια ταπεινοφροσύνη, την ανανδρία αφοσίωση στον κοινό σκοπό. κλπ. Δύο τύποι συμπεριφοράς βρίσκονται αντιμέτωποι εδώ.

Στις αντιθέσεις της ηθικής της τιμής της Παλαιάς Δύσεως (ευγενής-χαμηλός, άξιος ανάξιος, γνήσιος-αμφίβολος, θαρραλέος-δειλός, πιστός-προδότης, λογικό παράλογο, όρθολογικό-άνισόρροπο, έντιμο-άτιμο).

Η ηθική της αμαρτίας άπαντά μέ αφηρημένες αντιθέσεις, οι όποίες δεν είναι παρά παραμορφώσεις: καλό-κακό, ταπεινό-παράλογο, υποταγμένο-υπερήφανο, πνευματικό-σωματικό, αδύναμο-αύθάδες, μετριόφρον-απεριόριστο.

Παράλληλα, ό 'Ιερεύς βάζει την αμφιβολία στην καρδιά των δυνατών. Επωφελείται από τις ανησυχίες τους, τούς πόθους τους, τις αποθαρρύνσεις τους, ακόμη και από τις φιλοδοξίες τους, για να τούς πείσει και να τούς καθησύχαση. Κάνει να γεννηθεί μέσα τους ό σπόρος της αρρώστιας, το συναίσθημα της ένοχης. Με αυτόν τον τρόπο, με την δημιουργία του συναισθήματος αυτού, ό Ιερεύς κατορθώνει να πείσει τούς συνομιλητές του να απαρνηθούν τις φυσικές αντιδράσεις τους να αγωνιστούν εναντίον των βαθύτερων ένστίκτων τους.

Ανάλογα με τις συγκυρίες και τις εποχές, ό ηθικολόγος θα προσπαθήσει να γίνει πιστευτό το ότι είναι εγωιστικό να σκέπτεται κανείς τούς δικούς του (την οικογένεια την χώρα του), πριν να σκεφθεί τούς «λαούς του κόσμου».., ότι είναι ντροπή να είναι υπερήφανος για τον πολιτισμό από τον όποίο προέρχεται, ότι είναι φαντασιώδες να ανταμείβονται οι καλύτεροι, ότι είναι άδικο να φανερώνει κανείς τις διαφορές της άξίας τού καθενός, ή να κάνη επιλογή.

Οι εξαθλιωμένοι μόνον είναι καλοί, oι φτωχοί, οι ανίκανοι, οι μικροί μόνον είναι καλοί, αυτοί πού υποφέρουν, αυτοί πού έχουν ανάγκη, είναι κι αυτοί είναι οι μόνοι ευλαβείς, οι μόνοι ευλογημένοι από τόν Θεό. Σ' αυτούς μόνον θα ανήκει ή ευλογία, Αντίθετα, εσείς οι άλλοι, οι όποίοι είσθε ευγενείς και δυνατοί, είσαστε στην αιωνιότητα οι κακοί, οι σκληροί, οι αχόρταγοι, οι πλεονέκτες, οι ανίεροι και αιωνίως θα μείνετε οι αποδιωγμένοι, οι καταραμένοι, οι κολασμένοι.

Αυτοί πού είναι καταραμένοι στα μάτια τού Ιερέως δεν είναι δυνατοί και κακοί, είναι κακοί γιατί είναι δυνατοί. Είναι το πνεύμα τού Λόγου επί τού 'Όρους: Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, αύτοίς γάρ έσται ή βασιλεία τών ούρανών. Και είναι ακόμη ή παραβολή τού αντικειμένου των Ευαγγελίων, Οι έσχατοι έσονται πρώτοι.

'Ο Νίτσε παρομοιάζει τον 'Ιερέα με το αιλουροειδές, πού τραυματίζει θανατηφόρα αντί να σκοτώσει, γιατί παίρνει την προφύλαξη να μην σκοτώσει, 'Ικανοποιείται με το να πληγώσει και να μολύνει την πληγή. 'Ο πληγωμένος ζητά βοήθεια και τότε ο ιερέας τρέχει, εφοδιασμένος με φάρμακα πού δεν θα ανακουφίσουν παρά στιγμιαία, άλλά πού, όπως το ναρκωτικό, θα δημιουργήσουν έναν εθισμό, τού όποίου ό άρρωστος θα είναι δούλος.

Σκοτεινός φορέας μικροβίων, ζωντανός πόθος εξαπλώσεως στόν κόσμο της αρρώστιας της οποίας υπήρξε πρώτο θύμα, είναι πλέον ό κατάλληλος για να οδηγεί στην βοσκή την αγέλη των άρρώστων, να οργανώνει την εξουσία του στην Αυτοκρατορία των βασανισμένων.

Ο 'Ιερέας είναι ό άνθρωπος πού αλλάζει την κατεύθυνση της μνησικακίας. Γιατί δίνει ατό ον πού υποφέρει ένα λόγο για να υποφέρει. Χρησιμοποιεί αυτό το βάσανο για να επιβάλει μία πειθαρχία, να καθορίσει τούς όρους τής εξαγοράς. Με δύο λόγια, υποδεικνύει "μία αίτία πού μπορεί να υποφέρει κι αύτή με τη σειρά της".

Υποφέρω, άρα κάποιος πρέπει να είναι ή αίτία, έτσι σκέπτονται όλα τα αρρωστημένα πρόβατα. Τότε ό βοσκός τους, ό ασκητικός 'Ιερεύς, τούς άπαντα: Πράγματι, πρόβατό μου, κάποιος πρέπει να είναι ή αίτία: άλλά ή αίτία είσαι εσύ, 'Εσύ είσαι ή αίτία του εαυτού σου!

'Ο 'Ιερεύς είναι αυτός πού φροντίζει τις αρρώστιες πού ό ίδιος καλλιεργεί. Κάθε φορά πού προτείνει μία ανακούφιση, το τίμημά της είναι ένα νέο βάσανο. Δεν περιποιείται σε τελευταία ανάλυση, παρά για να εξασφαλίσει καλύτερα την βορά του. 'Όταν το λάθος εξαγνισθεί, είναι ανάγκη γι' αυτόν να εξηγεί κάθε νέα ατυχία με ένα νέο λάθος, πού απαιτεί ένα νέο εξαγνισμό!

Ο ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΑΠΟΔΙΟΠΟΜΠΑΙΟΣ ΤΡΑΓΟΣ

Ο 'Ιερεύς ενθαρρύνει αυτήν την αυταπάτη, γιατί είναι ευκολότερο να διοικεί μία υποταγμένη μάζα, ή όποία έχει τις ίδιες σκέψεις, παρά αυτόνομα άτομα, τα όποία είναι μία «οικουμένη» το καθένα μόνο του. «Δεν πρέπει να εξαπατάται κανείς», προσθέτει ό Νίτσε, «οι δυνατοί έχουν την τάση να διαχωρίζονται ενώ οι αδύνατοι ΝΑ ενώνονται».

Η ηθική των «δούλων» είναι λοιπόν μία ηθική μαζική. Οι αδύνατοι αποτελούν μία μάζα, επί της όποίας βασιλεύει ή πειθαρχία των θεολόγων. Αλλά συγχρόνως με την υποταγή του, ό αδύνατος λυπάται γι' αυτήν. Η θρησκεία του εκφράζει την αρρώστια του και συνάμα την διαμαρτυρία του εναντίον του εαυτού του.

Αυτό το αντιφατικό ένστικτο, πού σε τελευταία ανάλυση δεν είναι παρά μία ασυνείδητη άρνηση του εαυτoύ του, μία μετάφραση τής «μεταμελείας του εαυτού του» δημιουργεί την «επιθυμία τής απελευθερώσεως», ή ακριβέστερα, να βρει έναν αποδιοπομπαίο τράγο γι' αυτήν την επιθυμία. Και ό αποδιοπομπαίος τράγος έχει υποδειχθεί, ήδη από πριν. Θα είναι ό δυνατός άνθρωπος, αυτός πού είναι πραγματικά «απελευθερωμένος», γιατί ή προσωπικότητα του δεν υποτάχθηκε ποτέ, δεν αλλοτριώθηκε ποτέ αυτός πού ζει στον δικό του ρυθμό. Ο ενεργών και όχι ενεργούμενος.

Η αδυναμία και ή ανικανότητα των ιερέων μεγαλώνουν μέσα τους ένα μίσος τερατώδες, σκοτεινό, διανοητικό και δηλητηριώδες. Αφού πέρασε είκοσι χρόνια στην έρημο, ό ασκητής νόμισε ότι οι στερήσεις και τα βάσανα στα όποία ό ίδιος θεληματικά υπέβαλε τον εαυτό του, έδιναν «φυσιολογικό» το δικαίωμα να υποβάλλει την ανθρωπότητα σε όσα είχε υποφέρει ό ίδιος!

Η ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

"Η ηθική της τιμής, πού χαρακτηρίζει περιληπτικά την ηθική συμπεριφορά του Παλαιο Δυτισμου (του Παλαιo-Eύρωπαισμού γενικά), αντιτίθεται ριζικά σε αυτό πού αποκαλέσαμε ηθική της αμαρτίας.

Κάθε φορά πού επικρατεί «ή ηθική των δούλων», ή γλώσσα έχει την τάση να συνδέει την έννοια των λέξεων, «καλός» και «κουτός». Στην κοινή γλώσσα, ένα «καλό παιδί» είναι πάντα ένα αγαθό παιδί, αφοσιωμένο, άλλά τελικά λίγο βλάκας. Κατά τον ίδιο τρόπο θα μιλήσει κανείς για μία «καλή σταδιοδρομία», υπονοώντας «μία μικροσταδιοδρομία», ένα «καλό δρόμο».

Αν είναι «καλό», θα πει ότι είναι «μικρό». . Όχι μεγάλο προς Θεού! Ένας «καλός άνθρωπος» θα είναι ένα ασήμαντο πρόσωπο, οπωσδήποτε παθητικός, εύσπλαχνος, το αντίθετο ενός τολμηρού, δηλαδή με δύο λόγια το αντίθετο ενός γενναίου άνθρώπου. .....

http://apollonios.pblogs.gr/2009/06/ioydaiohristianismos-mia-peitharheia-para-fysin-ti-leei-o-megalo.html

Αυτή είναι η αλήθεια για τους Μινωίτες

Δύο επιστολές στον τύπο

Η πρώτη από τον Δημήτρη Σαρρή και η Δεύτερη από τον Εφιάλτη και ανιστόρητο Αρχαιολόγο (Μάλιστα αναμασά τα παραμύθια περί ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ).

Να υπενθυμίσω ότι έχει ξεσπάσει σάλος χάρις σε όλους εμάς που ενημερώσαμε τον κόσμο, δυστυχώς ακόμα η Τσιποπούλου είναι στην θέση της.

Την προηγούμενη Παρασκευή από την εκπομπή του ο Αρχαιολόγος και εκδότης κ. Μπεξής (ΙΧΩΡ) ξεσκέπασε τους συνωμότες.

Επίσης προχώρησε και σε άλλες αποκαλύψεις.

Στο ΙΧΩΡ που κυκλοφορεί αύριο φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν περισσότερα.

Επιστολή του κ. Σαρρή στον τύπο

Αυτή είναι η αλήθεια για τους Μινωίτες

Του Δημήτρη Σαρρή

Κύριε Διευθυντή,

Κατά την παρουσίαση της θαυμάσιας έκδοσης του ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ με τον τίτλο «ΚΡΗΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ», την οποία επιμελήθηκε ο νεαρός αρχαιολόγος – ιστορικός – συγγραφέας κ. Κωστής Χρηστάκης και η οποία αναφέρεται διεξοδικά και με πλούσιο φωτογραφικό υλικό στην διαχρονική ενασχόληση των Κρητών με το εμπόριο, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα, επιφυλάχθηκαν για αρκετούς από τους παρευρεθέντες στην ωραία, κατ’άλλα ,εκδήλωση τρεις οδυνηρές εκπλήξεις.

Η πρώτη οδυνηρή έκπληξη προκλήθηκε κατά το τέλος της ομιλίας της κας Μεταξίας Τσιποπούλου, Διευθύντριας του Εθνικού Αρχείου Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία εντελώς ξεκομμένα και χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, τόνισε εμφαντικά, χωρίς να θέσει καμία προς αυτό απόδειξη, οτι δήθεν «Οι Μινωίτες δεν ήταν Έλληνες…».

Θεώρησα τότε υποχρέωση μου να παρέμβω στο τέλος της εκδήλωσης, ζητώντας τον λόγο για να εκφράσω την κάθετη αντίθεση μου με αυτή την βάναυση διαστρέβλωση της Ελληνικής Ιστορίας & Μυθολογίας, υπερασπιζόμενος την αναπόσπαστη σχέση ανά τους αιώνες της Κρήτης με την αρχαία Ελλάδα.

Ανέφερα ότι εμείς οι απλοί Έλληνες, αν και δεν είμαστε αρχαιολόγοι, γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με την παράδοση ο ΜΙΝΩΑΣ ήταν γιος και μαθητής του Θεού των Θεών των αρχαίων Ελλήνων του Δία, ο οποίος μάλιστα γεννήθηκε στην Κρήτη, ως Κρηταγενής, από την Ρέα η οποία ήρθε στην Κρήτη για να γεννήσει με σκοπό να αποφύγει την οργή του συζύγου της Κρόνου, ο οποίος έτρωγε τα παιδιά του φοβούμενος οτι κάποια απο αυτά θα του πάρει τον θρόνο.

Εμείς οι απλοί Έλληνες αν και δεν είμαστε αρχαιολόγοι, γνωρίζουμε οτι ο Μίνωας γεννήθηκε κάτω απο τον αιωνόβιο πλάτανο της Γόρτυνας, μετά από την συνεύρεση του Δία με την πριγκίπισσα της Φοινίκης, Ευρώπη (έχουσα ευρεία όψη), κόρη του Αγήνορα και της Τηλεφάσσης, την οποία και απήγαγε και έφερε στην Κρήτη μεταμορφωμένος σε ταύρο, μέσω θαλάσσης, συνοδευόμενος απο Νηρηίδες και Τρίτωνες…

Εμείς οι απλοί Έλληνες αν και δεν είμαστε αρχαιολόγοι γνωρίζουμε τον μύθο των Ιδαίων Δακτύλων, των γνωστών ως Κουρητών, φυλάκων και τροφών του Δία, που γεννήθηκαν ταυτόχρονα με αυτόν, απο την γη στην οποία ακουμπούσαν τα δάχτυλα της Ρέας κατά τις ωδινες του τοκετού της, καθώς και τα λατρευτικά κέντρα του Δία στην Κρήτη, που ήσαν το Ιδαίο Άνδρον και το Δικταίον Άνδρον.

Επίσης, γνωρίζουμε οτι η πόλη μας, το Ηράκλειο, επίνειο της Κνωσσού πήρε το όνομα του απο τον πρώτο Ιδαίο Δάκτυλο τον Ηρακλή, ο οποίος έβαλε να τρέξουν τ’αδέλφια του, (ο Παιωναίος, ο Επειμίδης,ο Ιάσιος και ο Ίδας) και στεφάνωσε τον πρώτο νικητή με κλαδί αγριοελιάς, θεωρούμενος ως Πρόδρομος του Ολυμπισμού.

Εμείς οι απλοί Έλληνες αν και δεν είμαστε αρχαιολόγοι, γνωρίζουμε τον μύθο του Δαίδαλου και του Ίκαρου, τον άθλο της εξόντωσης του ανθρωποφάγου Μινωταύρου απο τον Θησέα τον γιό του Αιγαία, με την βοήθεια του μίτου της Αριάδνης καθώς και τον μύθο του σιδερένιου γίγαντα Τάλω, δώρο του Ήφαιστου στον Μίνωα ,για να φυλάσσει ως ακτοφύλακας την Κρήτη από εχθρικές επιδρομές.

Επίσης, γνωρίζουμε οτι ο Λυκούργος, ο βασιλιάς της Σπάρτης, αντέγραψε τους νόμους του Μίνωα για την χώρα του, ο δε Μίνωας και τα αδέλφια του ο Ραδάμανθυς και Σαρπηδώνας, εθεωρούντο απο τους αρχαίους Έλληνες ως κριτές του Άδη, λόγω της υψηλού επιπέδου δικαιοσύνης που απένειμαν όσο ζούσαν και διοικούσαν τις περιοχές τους ( Κνωσός, Φαιστός, Μάλλια).

Μετά από την εισαγωγή μου αυτή, με την οποία τεκμηρίωσα με τις μικρές μου δυνάμεις την ελληνικότητα της Κρήτης, τόνισα την αντίθεση μου για την παραφωνία της κας Τσιποπούλου και έθεσα ερώτημα στον συγγραφέα κ. Χρηστάκη, εάν συμφωνεί να διαγραφούν με μία μονοκονδυλιά όλα τα παραπάνω, όπως διέπραξε η κα Τσιποπούλου.

Η απάντηση του κ. Χρηστάκη απετέλεσε άλλη μία οδυνηρή έκπληξη, καθόσον μου απάντησε ότι…«είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει σε κάποιους οι Μινωίτες ήταν Σημιτικό (εβραϊκό) φύλο».

Και τρίτη όμως έκπληξη μας επιφυλάχθηκε, όχι λιγότερη οδυνηρή από τις προηγούμενες..

Ένα μεγάλο μέρος του ακροατηρίου με παραταμένα χειροκροτήματα επιβράβευσε τα λεγόμενα της κας Τσιποπούλου και του κ. Χρηστάκη, αφήνοντας μας άφωνους.

Ποιοι όμως και με τι εθνικά αντανακλαστικά μπορούν να χειροκροτούν με πάθος την άποψη, έστω και επιστημονική, ότι οι Μινωίτες ήσαν Εβραίοι…;! Στην καλύτερη περίπτωση αν πίστευαν απόλυτα τα λεγόμενα των παραπάνω ομιλητών έπρεπε να περιέλθουν σε περισυλλογή και όχι να δείξουν με τα χειροκροτήματα τους κατενθουσιασμένοι.

Η απίθανη αυτή απάντηση του κ. Χρηστάκη αναφέρθηκε εντελώς αόριστα, χωρίς καμμία τεκμηρίωση, αναφέρθηκε δε σε κάποια ανάλυση του DNA που έγινε χωρίς να πει από ποιους, την εθνικότητα τους και ποια η εγκυρότητα τους.

Κύριε Διευθυντή,

Επειδή τέτοιες καινοφανείς απόψεις, οι οποίες μάλιστα ειπώθηκαν σε μία κατ΄άλλα ενδιαφέρουσα εκδήλωση, ενώ σίγουρα ήταν ένας επιζήμιος μη απαραίτητος πλεονασμός μπορούν να καταστούν επικίνδυνες, καθώς συνειρμικά μας παραπέμπουν στην πολύ παλιά σιωνιστική προπαγάνδα ότι δήθεν η αρχαία Κρήτη ήταν Εβραϊκή και ρίχνουν νερό στον μύλο των σκοτεινών εκείνων κύκλων που κατά καιρούς εμφανίζονται και ομιλούν για δήθεν ανεξαρτησία της Κρήτης από την Ελλάδα.

Δηλώνω, βέβαια, ότι δεν πιστεύω ότι η καΤσιποπούλου και ο κ. Χρηστάκης έχουν σχέση με τις παραπάνω ανθελληνικές ενέργειες.

Όμως, η σύμπτωση των επιστημονικοφανών παράδοξων απόψεων τους με αυτή την μαύρη προπαγάνδα δικαιολογημένα μας προβληματίζει.

Όσο για την ουσία της «διαφωνίας μας» παραπέμπω κάθε ενδιαφερόμενο στην σελίδα 23 του βιβλίου του κ. Θεοχάρη Δετοράκη, ‘’ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ’’, η οποία αναφέρει αυτολεξεί : «Σήμερα πιστεύεται γενικά ότι ολόκληρη η περιοχή του Αιγαίου κατοικείτο την προανακτορική περίοδο (2600 – 2000 π.Χ.), από μία μεγάλη ομοεθνία στην οποία δίδεται συνήθως το όνομα Προέλληνες ή Αιγαίοι.

Είναι οι ΠΕΛΑΣΓΟΙ των αρχαίων Ελλήνων.

Ιδιαίτερα τα κοινά τοπωνύμια με τα συμπλέγματα – νδος – (σ)σος – (τ)ο – όπως ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ – ΕΡΥΜΑΝΘΟΣ – ΚΝΩΣΣΟΣ – ΙΛΙΣΣΟΣ – ΥΜΗΤΤΟΣ – ΙΝΑΤΟΣ – ΦΑΙΣΤΟΣ – ΛΥΚΑΣΤΟΣ – ΛΥΤΤΟΣ, κλπ. Θεωρούνται κατάλοιπα της γλώσσας των πελασγών.

Οι λαοί αυτοί, που ανήκουν στην λεγόμενη μεσογειακή φυλή, με ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά την δολιχοκεφαλία, το βραχύ ανάστημα, τα μαύρα μαλλιά και μάτια δεν έχουν φυλετική σχέση, ούτε με τους Σημίτες της ανατολής, ούτε με τους Αιγυπτίους.

ΟΙ ΛΑΟΙ ΑΥΤΟΙ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΧΑΛΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ , ΣΤΙΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Επιστολή του ανιστόρητου εφιάλτη στον τύπο

Η Κρήτη των Λαβυρίνθων

Του Κωστή Χρηστάκη*

Αγαπητέ Κύριε Διευθυντή,

Με μεγάλη προσοχή και τον δέοντα σεβασμό διάβασα την επιστολή με τίτλο “Η αλήθεια για τους Μινωίτες” του τ. Νομάρχη Ηρακλείου κ. Δημήτρη Σαρρή (Πατρίς, 19-6-2009).

Στην επιστολή του ο κ. Σαρρής δικαιολογεί την παρέμβασή του στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου μου ΚΡΗΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ (έκδοση του Επιμελητηρίου Ηρακλείου) ως «κάθετη αντίθεσή του με τη βάναυση διαστρέβλωση της Ελληνικής Ιστορίας και Μυθολογίας» που διατυπώθηκε από τους αρχαιολόγους-ιστορικούς (κ. Μ. Τσιποπούλου και κ. Κ. Χρηστάκη), επειδή υποστήριξαν ότι «οι Μινωίτες δεν ήταν Έλληνες».

Αντιπαρέρχομαι τις βαριές εκφράσεις που χρησιμοποιεί ο συντάκτης της επιστολής, κατανοώντας τη δυσκολία αποδοχής επιστημονικών απόψεων από μη ειδικούς. Όμως ο επιστήμονας, στον τομέα της επιστήμης του είναι υποχρεωμένος να προάγει τη γνώση και να κάνει κοινωνούς τους ανθρώπους με τους οποίους έρχεται σε επικοινωνία, ακόμα και αν χρειαστεί να συγκρουστεί με παγιωμένες αντιλήψεις. Ας σημειωθεί μόνο ότι ειδικές σπουδές, πολύχρονη επιστημονική έρευνα και συγγραφή ποικίλων επιστημονικών εργασιών και ειδικών βιβλίων (το ΚΡΗΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ είναι το τρίτο κατά σειρά βιβλίο μου) δεν μου επιτρέπουν να αποδεχτώ το χαρακτηρισμό «νεαρός» και τη σημειολογία που περικλείει η χρήση της λέξης από το συντάκτη της επιστολής.

Επειδή τα θέματα που θίχτηκαν από τον κ. Νομάρχη αποτελούν αντικείμενο επιστημονικού διαλόγου ειδικών, δεν σκοπεύω να εμπλακώ σε ένα διάλογο από τον οποίο απουσιάζει η κοινή επιστημονική αφετηρία. Όμως, για την αποκατάσταση της επιστημονικής εγκυρότητας και προς χάριν των αναγνωστών σας θεωρώ αναγκαίες κάποιες διευκρινήσεις:

1) Η αρχαιολογία είναι μια επιστήμη που εξελίσσεται συνεχώς καθώς νέα δεδομένα, νέες μεθοδολογικές και θεωρητικές ερμηνευτικές προσεγγίσεις και ερευνητικές τεχνικές δημιουργούν ένα πολυδιάστατο και συνεχώς ευμετάβλητο ορίζοντα. Το περιεχόμενο της επιστολής Δ. Σαρρή με τίτλο «Η αλήθεια για τους Μινωίτες» είναι συνεπώς άτοπο αφού η αλήθεια είναι το διαρκές επιστημονικό ζητούμενο. Εξάλλου αυτή είναι και η γοητεία της μελέτης του παρελθόντος, μελέτη που προϋποθέτει ουσιαστική γνώση και ευρύτητα πνεύματος.

2) Οι λαοί του Ελλαδικού χώρου πριν από την άφιξη των Ελλήνων ονομάζονται Προέλληνες. Ανάμεσα στους λαούς αυτούς συγκαταλέγονται οι Μινωίτες. Γύρω στα 2200-2000 π.Χ. αφίχθηκε ο κύριος όγκος των ελληνόφωνων Ινδοευρωπαίων στην Ελλάδα, όπως μαρτυρείται από την Μυθολογία και από λέξεις της ελληνικής γλώσσας που δεν ανάγονται στην ινδοευρωπαϊκή πρωτο-γλώσσα. Ο καθ. Σ. Αλεξίου γράφει, ήδη από το 1964: «Η Κρήτη, προστατευόμενη από την θάλασσαν, δεν εγνώρισε την μεταβολήν αυτήν και συνέχισε τας παροδόσεις αυτής μέχρι της πρώτης αφίξεως των Αχαιών-Ελλήνων περί το 1450 π.Χ» (Σ. Αλεξίου, Μινωικός Πολιτισμός, Ηράκλειο 1964, σ. 123). Οι Αχαιοί δημιούργησαν τον «πρώτο μεγάλο ελληνικό πολιτισμό» (Θ. Κατσουλάκος, Γ. Κοκκορού-Αλευρά, Β. Σκουλάτος, Αρχαία Ιστορία Α΄ Γυμνασίου, ΟΕΔΒ, 2008, σ. 29). Είναι σαφής η διάκριση μεταξύ Μινωιτών και Αχαιών. Εξάλλου αναλύσεις DNA μαρτυρούν την έλλειψη γενετικής συγγένειας μεταξύ των δυο πληθυσμιακών ομάδων (Α. Ναυπλιώτη, Ι΄ Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο, Χανιά 2006). Η συνέχιση της έρευνας θα διαμορφώσει σίγουρα μια πληρέστερη εικόνα.

3) Τα πρώτα αναμφισβήτητα τεκμήρια κατοίκησης της Κρήτης χρονολογούνται στις αρχές της Νεολιθικής περιόδου (αρχές 7ης χιλιετίας) και προέρχονται από την Κνωσό. Στα χρόνια που προηγήθηκαν, είναι πιθανόν ομάδες κυνηγών και τροφοσυλλεκτών να κατοικούσαν στο νησί κατά την Παλαιολιθική και Μεσολιθική περίοδο. Το θέμα που απασχολεί την έρευνα είναι η προέλευση των ομάδων που εγκαταστάθηκαν στην Κνωσό το 6800 π.Χ (η χρονολογία αυτή θεωρείται ως αφετηρία εγκατάστασης). Αν και το θέμα παραμένει ανοικτό, η άποψη που υπερισχύει είναι ότι ήρθαν στο νησί ομάδες από την περιοχή της Μικράς Ασίας, φορείς του πρωτοπόρου Νεολιθικού Πολιτισμού της Εγγύς Ανατολής. Αναλύσεις DNA μαρτυρούν την σχέση των Μινωιτών με τους λαούς της Ανατολής (π.χ. Καθημερινή 3-4-2008). Αν και χρειάζεται περισσότερη έρευνα προς τη κατεύθυνση αυτή, τα αποτελέσματα των αναλύσεων διαμορφώνουν μια νέα εικόνα.

4) Ως Σημίτες χαρακτηρίζονται οι λαοί που έζησαν στην Αραβική Χερσονήσο, στην Μεσοποταμία, στην Συρο-παλαιστίνη και στην Αιθιοπία. Η αποκλειστική ταύτιση των λαών αυτών με τους Εβραίους είναι ένα σοβαρό λάθος, χωρίς να υποτιμάται η συνεισφορά των τελευταίων στον πολιτισμό και κυρίως στην διαμόρφωση σύνθετης θρησκευτικής σκέψης. Η αντιμετώπιση των Σημιτών, δημιουργών μεγαλών πολιτισμών, με σημερινά κριτήρια «εθνοτισμού» είναι λανθασμένη και παραπέμπει σε πολύ επικίνδυνες νοοτροπίες από τις οποίες η ανθρωπότητα υπέφερε σκληρά.

5) Αν και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι μύθοι ενσωματώνουν ιστορικές μνήμες δεν είναι αποτελεσματικό να ερμηνεύονται αυτολεξεί ως στοιχείο τεκμηρίωσης για την κατανόηση του παρελθόντος. Η χρήση των μύθων προϋποθέτει μεγάλη προσοχή και βαθιά επιστημονική και σφαιρική γνώση προκειμένου να εντοπιστούν τα διαφορετικά ιστορικά και πολιτισμικά στοιχεία μιας μυθικής αφήγησης. Εξάλλου η μυθική αφήγηση πρέπει να συνδυάζεται πάντοτε με ανασκαφικά ευρήματα. Οι μύθοι που επικαλείται ο Δ. Σαρρής δεν τεκμηριώνουν την ελληνικότητα των Μινωιτών αλλά τη σύζευξη και τη δημιουργική συνύπαρξη ανθρώπων και πολιτισμών σε ένα περιβάλλον χωρίς αυστηρά καθορισμένα γεωγραφικά σύνορα. Τέτοια ήταν τα αρχαία βασίλεια της Ανατολής μεταξύ των οποίων κα το Μινωικό «κράτος της Θάλασσας»: ένας κόσμος ανοικτός και κοσμοπολίτικος, όπως ήταν πάντα Κρήτη, γεφύρι ανάμεσα στις μεγάλες στεριές και χωνευτήρι πολιτισμών.

Στα ελληνικά βιβλιοπωλεία κυκλοφορούν πλήθος βιβλία εγκρίτων Ελλήνων και ξένων πανεπιστημιακών δασκάλων και αρχαιολόγων-ιστορικών, ειδικών στην μελέτη του Προϊστορικού Αιγαίου, προσιτά σε κάθε ενδιαφερόμενο.

• Ο Κωστής Χρηστάκης, είναι Δρ. προϊστορικής αρχαιολογίας, διδάσκων του Παν/μίου Κρήτης, Παιδαγωγικό Τμήμα, καθηγητής του Minoan International College

ellinon-erevna.blogspot.com

Εύγε Κώστα, εύγε Ντόρα

Παρασκευή, 26 Ιουνίου 2009

Το Σάββατο 27 Ιουνίου 2009 η Ελλάδα αναγνωρίζει έμμεσα, de facto την πΓΔΜ ως "Μακεδονία". Χωρίς καν επιθετικούς προσδιορισμούς!

Οι αρχές των Σκοπίων παγίως θέτουν το αίτημα να χρησιμοποιούν το όνομα "Δημοκρατία της Μακεδονίας" στις οποιεσδήποτε σχέσεις τους με την Ελλάδα, από αθλητικούς αγώνες μέχρι την αναγνώριση των διαβατηρίων και τις προσγειώσεις αεροσκαφών. Ουδέποτε η Ελλάδα ενέδωσε. Ο ίδιος ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας είχε στο παρελθόν απορρίψει τέτοιο αίτημα.

Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου των Εξωτερικών κ. Δελαβεκούρας μας ανακοίνωσε στις 17 Ιουνίου ότι θα επιτραπεί «κατ' εξαίρεση» στο αεροσκάφος του Υπουργού των Εξωτερικών των Σκοπίων κ. Μιλοσόσκι να προσγειωθεί με τα επίσημα έγγραφά του ως "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Ο «κατ' εξαίρεση» λόγος ήταν ότι «πρόκειται για μία συνάντηση πολύ σημαντική»!!

Αναρωτιέται κανείς αν «μία συνάντηση» του ΟΟΣΑ στην Ελλάδα είναι σημαντικότερη από την είσοδο μίας χώρας στο ΝΑΤΟ ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διότι ο Έλληνας πρωθυπουργός άσκησε βέτο στο πρώτο και απειλεί να κάνει το ίδιο στο δεύτερο όταν έρθει εκείνη η ώρα;

Πώς είναι δυνατόν σήμερα ο ίδιος Έλληνας πρωθυπουργός να ισχυρίζεται «ως υπερήφανος Μακεδόνας» ότι οι φιλοξενούμενοι του ΟΟΣΑ θα χαρακτηρίζαν «νευρικότητα και μικροψυχία» την απόρριψη του παγίου αυτού αιτήματος των αρχών των Σκοπίων, όταν μάλιστα έχει προηγηθεί το ελληνικό «βέτο»; Από πού κι ως πού αυτή η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών των χωρών του ΟΟΣΑ, κατά την οποία πέραν των όσων συζητιούνται καλλιεργούνται και οι προσωπικές τους δημόσιες σχέσεις, είναι τόσο σημαντικό γεγονός ώστε να οδηγεί σε εξαίρεση έναν κανόνα που απαρέγκλιτα τηρεί η Ελλάδα για 17 χρόνια.

Γιατί όμως τον τηρεί (τηρούσε) απαρέγκλιτα; Διότι στις διεθνείς σχέσεις η ισχύς ενός επιχειρήματος, ενός λόγου, αντλείται από αντίστοιχη πολιτική στάση στην πράξη. Παραδείγματα:

• Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα χρησιμοποιεί 6 μίλια χωρικά ύδατα και 10 μίλια εθνικό εναέριο χώρο, παρόλο που αυτό γίνεται από το 1931. Αποφάσισε το 1975 ότι πρέπει τα δύο αυτά να συμβαδίζουν και έκτοτε παραβιάζει συστηματικά και σε καθημερινή βάση τον εθνικό εναέριο χώρο, ώστε να υποστηρίξει έμπρακτα το επιχείρημά της. Αν δεν το κάνει, αν δεν παραβιάζει τον χώρο 6-10 μιλίων, τότε η Ελλάδα θα ισχυριστεί "ορίστε, το δέχεται". Για τον ίδιο ακριβώς λόγο η Ελλάδα επιμένει να αναχαιτίζει όλες αυτές τις παραβιάσεις. Διότι αν κάποτε δεν το κάνει, αυτομάτως θα εξοπλίσει τον ισχυρισμό της Τουρκίας η οποία θα πει "δεν ενοχλούν την Ελλάδα οι πτήσεις μας, άρα αποδέχεται αυτομάτως ότι δεν είναι εθνικός της εναέριος χώρος"
• Η Ελλάδα υπέγραψε το 1995 το Δίκαιο της Θάλασσας (το οποίο μεταξύ άλλων ορίζει ως ελάχιστο όριο χωρικών υδάτων τα 12 ναυτικά μίλια), αλλά ταυτόχρονα δήλωσε ότι θα εφαρμόσει τη σχετική ρύθμιση όταν το κρίνει σκόπιμο. Αμέσως η Τουρκία διακήρυξε ότι μία ενδεχόμενη επέκταση στα 12 μίλια στο Αιγαίο πέλαγος συνιστά αιτία πολέμου. Η Ελλάδα δεν προχωρά στη μονομερή επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο πέλαγος (για το οποίο δεν υπάρχει "αιτία πολέμου"), διότι εάν το κάνει τότε αυτομάτως θα παραδεχθεί ένα "ειδικό καθεστώς" του Αιγαίου που χρήζει ειδικής μεταχείρισης, άρα θα αποδεχθεί την "αιτία πολέμου" για το Αιγαίο. Προτιμά να αφήνει το θέμα εκκρεμές για το αόριστο μέλλον.
• Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ούτε καν τώρα που είναι η ίδια υποψήφιο μέλος σε μία κοινότητα, της οποίας πλήρες μέλος είναι ήδη η Κύπρος. Γνωρίζει πως αν την αναγνωρίσει μία φορά, έστω και έμμεσα, έστω και de facto, τότε θα έχει αποδεχθεί την κυριαρχία της Κυπριακής κυβέρνησης σε ολόκληρο το νησί, του οποίο του 38% κατέχει παράνομα, κάτι που δεν παραδέχεται θεωρώντας ότι στο νησί υπάρχουν δύο ισότιμες κοινότητες/κρατίδια. Δεν θα το κάνει ποτέ πριν λυθεί το Κυπριακό.
• Η Δυτική Γερμανία δεν αναγνώρισε ποτέ την Ανατολική Γερμανία και δεν είχε ποτέ διπλωματικές σχέσεις μαζί της παρόλο που όλα τα κράτη της γης έκαναν το αντίθετο. Μισό αιώνα μετά τη λήξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου δικαιώθηκε πλήρως αυτή η τακτική με την επανένωση των δύο Γερμανιών.

Από αρχαιοτάτων χρόνων (Θουκυδίδης) είναι γνωστό ότι η υποχώρηση στο μικρό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην υποχώρηση στο μεγάλο.

Σήμερα, η Ελλάδα αποδέχεται τη χρήση του σκέτου όρου "Δημοκρατία της Μακεδονίας" από τις αρχές των Σκοπίων, και μάλιστα τη χρήση αυτή σε ελληνικό έδαφος!

Κάποιοι έλεγαν το 1992 ότι "σε δέκα χρόνια θα τό 'χομε ξεχάσει". Πέρασαν 17 χρόνια. Φαίνεται ότι οι μόνοι που το ξέχασαν είναι οι ίδιοι. Και λίγοι ακόμη. Ο ελληνικός λαός σε ποσοστά άνω του 70% δεν συμφωνεί ούτε καν με τη "σύνθετη ονομασία", σύμφωνα με όλες ανεξαιρέτως τις δημοσκοπήσεις. Η τεράστια διάσταση λαού-διαμορφωτών της κοινής γνώμης είναι η αποκλειστική αιτία που αυτή η συντριπτική πλειονότητα δεν εκπροσωπείται στον δημόσιο λόγο.

Η κυβέρνηση με δική της πρωτοβουλία, χωρίς προηγούμενη συζήτηση, χωρίς να βρίσκεται σε πίεση, χωρίς να έχει να εξισορροπήσει τίποτα, κατά παράβαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας και κατά παράβαση του "εθιμικού δικαίου" που είχαμε διαμορφώσει εδώ και πάνω από 17 χρόνια, προχώρησε σε ένα μεγαλειώδες διπλωματικό αυτογκόλ. Προσέβαλε την απόφαση των πολιτικών αρχηγών του 1992 (την οποία ουδέποτε άλλαξε επίσημα) και προσέβαλε τον ελληνικό λαό.

Η κίνηση αυτή συνιστά λοιπόν μία εθνική ντροπή, μία μαύρη σελίδα στην ελληνική ιστορία.

Μαύρη θα είναι και η πρώτη σελίδα του Αντίβαρου το Σάββατο 27 Ιουνίου 2009, την ημέρα δηλαδή που θα προσγειώνεται το "Μακεδονικό" αεροσκάφος από τη "Δημοκρατία της Μακεδονίας" σε έδαφος της "Ελληνικής Δημοκρατίας".

Michael Gerakis

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΙΜΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΑΣ- Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ

Χρυσοπληρώνουμε αναγκαία προϊόντα, και ας έχουμε κατώτερους μισθούς.

Γιά τόσο ηλίθιους μας περνάνε;;;

Αλλά θα μου πείτε... ''είμαστε!''

Αφού το ανεχόμαστε.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 26 Μαρτίου 2009

Νέο ΙΝΚΑ: ΕΡΕΥΝΑ ΤΙΜΩΝ ΕΛΛΑΔΑ – Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ

ΜΕΡΟΣ Β’

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ …

Συνεχίζουμε την δημοσιοποίηση των στοιχείων των ερευνών μας στην Ευρώπη, με το β’ μέρος της Βρετανικής αγοράς.

Τα πράγματα εξακολουθούν να είναι δραματικά, εξοργιστικά σε πολλές περιπτώσεις για τους Ελληνες.

Καλούμε και πάλι την πολιτεία να λάβει μέτρα που θα αποσκοπούν στην κοινωνική δικαιοσύνη και στην προστασία των Ελλήνων καταναλωτών.

Καλούμε τους Ελληνες καταναλωτές, την κοινωνία των πολιτών σε δράση.

ΠΙΝΑΚΑΣ Α’: ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

ΠΡΟΪΟΝ	Τ.ΕΛΛΑΔΑΣ	Τ. Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ
Μαργαρίνη Benecol 500 gr.	5,86	4,12
Benecol με ελαιόλαδο 500 gr.	6,23	4,12
Βούτυρο Lurpak Soft αλατισμένο 250ml	2,96	1,41
Βούτυρο Lurpak Lighter Soft ανάλατο 250ml	2,96	1,41
Βούτυρο Lurpak ανάλατο 250ml	2,76	1,40
Βούτυρο Lurpak ανάλατο 500ml	4,95	2,70
Βούτυρο Lurpak ανάλατο σκαφάκι 250ml	2,69	1,40
Γάλα Becel Pro-Activ[1] 0% 1 Λίτρο	2,45	1,41
Becel Pro-Activ Pressure με Ροδάκινο – Βερίκοκο 4Χ100 γρ.	3,52	2,21
Μαργαρίνη Becel Pro-Activ 250 gr.	3,42	2,05
Μαργαρίνη Becel Pro-Activ 500 gr.	5,90	3,97
Μαργαρίνη Becel Pro-Activ με ελαιόλαδο 250 gr.	3,65	2,52
Μαργαρίνη Becel Pro-Activ με ελαιόλαδο 500 gr.	6,26	4,36
Μαγιονέζα Hellmann’s 750ml	3,60	3,52 τα 800 ml
Πατάτες κατεψυγμένες Mc Cain 1kgr	2,45	1,97
Πατάτες κατεψυγμένες Mc Cain 2,5kgr	5,89	2,82 τα 2,25 kgr
Καφές espresso ILLY 250 γρ.	7,52	6,21
Καφές espresso Lavazza Oro 250 γρ..	4,08	3,86
Καφές espresso Lavazza Rossa 250 γρ.	3,38	3,10
Καφές φίλτρου Douwe Egberts Κλασσικός Μ. 250 γρ.	3,58	2,30
Καφές NesCafe Gold Blend 200 γρ.	7,28	5,92
Καφές NesCafe Gold Blend 100 γρ.	3,78	3,30
Παγωτό Carte d’ Or Φράουλα 1 lt.	4,47	3,27 τα 900 ml
Παγωτό Vienneta Algida 1 lt.	4,96	1,67 τα 650 ml
Παγωτό Corneto Μignon x12	6,00	2,34
Παγωτό Haagen – Dazs 500 γραμ.	6,32	4.08
Μπισκότα OREO γεμιστά	1,37	0.96
Κομπόστα Φρουτοσαλάτα Del Monte 420 γραμ.	1,42	0,72
Μουστάρδα French American's 397 ml	2,73	1,91
Philadelphia Kraft τυρί 200 γραμ.	1,95	1,42
La Vache qui rit light τρίγωνα τυράκια 140 γρ.	1,52	1,15
La Vache qui rit τρίγωνα τυράκια 280 γρ.	2,78	2,00
La Vache qui rit τρίγωνα τυράκια 280 γρ.	1,50	1,15
Cadbury Ρόφημα Σοκολάτας 250 gr.	2,6	1,69
Heinz Κέτσαπ top down 570 γρ.	2,87	2,12
Uncle Ben's Σάλτσα Ανανά 500 γρ.	2,69	1,73
Babybel τυράκια Light 6X20 γραμ.	2,13	1,69
Knorr Σούπες	1,25	0,54
Knorr Κύβοι 12 X 10	1,84	1,59
Ρύζι Uncle Ben Express Μακρύκοκκο 250 γρ. 1 κιλό	1,98	1,78
Ρύζι Uncle Ben 20' Μακρύκοκκο 1.000 γρ.	4,29	3,87
Ρύζι Uncle Ben Express Bashmati 250 γρ.	1,98	1,78

Το συμπέρασμα παραμένει το ίδιο, οι διαφορές εις βάρος του Έλληνα πολίτη – καταναλωτή είναι αδιανόητες.

Υποπίνακας: Ελληνικά επώνυμα προϊόντα

Ας δούμε και τα προϊόντα ελληνικών εταιρειών που βρήκαμε στα βρετανικά σουπερμάρκετ. Θα περιμένατε το εύλογο: να είναι φθηνότερα στην Ελλάδα.

Σφάλλετε και σφάλλουμε όλοι οικτρά !!!. Ορίστε τα αποτελέσματα :

Γιαούρτι ΤΟΤΑL 0% 150 γραμ.	0,98	0,95
Γιαούρτι ΤΟΤΑL 2% με μέλι 2 Χ 150 γραμ.	2,52	0,95
Γιαούρτι TOTAL Στραγγιστό 500 γραμ.	2,72	2,11
Μεβγαλ Φέτα 400 γραμ.	4,53	1,18 τα 200 γραμ.

ΠΙΝΑΚΑΣ Β’ : ΤΡΟΦΙΜΑ ΚΑΤΑ ΕΙΔΟΣ

Στο πίνακα αυτό και αφού τα προϊόντα δεν έχουν την αυτή φίρμα παρατίθενται συγκριτικά οι ελάχιστες τιμές που βρέθηκαν, ώστε να συγκριθεί η ελάχιστη τιμή στην οποία μπορεί να αγοραστεί ένα είδος στις δύο χώρες. Όπου υπάρχει διακύμανση αυτό επισημαίνεται.

Πριν ξεκινήσουμε με τα υπόλοιπα ας αναφερθούμε σε δύο βασικά βιοτικά αγαθά, στο τυποποιημένο Αλεύρι και στο γάλα

- Στην Μ. Βρετανία το φθηνότερο αλεύρι κοστολογείται και πωλείται 0,31 Ευρώ και ο μέσος όρος είναι περίπου στο 1 Ευρώ . Στην Ελλάδα οι τιμές του κιλού αρχίζουν από 1,05 !!!. Στο βιολογικό αλεύρι οι τιμές Μ. Βρετανίας είναι μεταξύ 1,16 και 1,76 Ευρώ. Στην Ελλάδα, οι τιμές κυμαίνονται μεταξύ 2,54 και 2,69 Ευρώ !!!.

Ας περάσουμε και στο γάλα. Η μέση τιμή του γάλακτος στην Μ. Βρετανία είναι περίπου 0,96 Ευρώ τα 1,14 Λίτρα. Το βιολογικό γάλα πωλείται προς 1,16 Ευρώ το λίτρο. Το κατσικίσιο 1,42 Ευρώ το λίτρο. Αυτές είναι οι μέσες τιμές καθώς υπάρχουν και κατά πολύ φθηνότερα. Στο πίνακα που ακολουθεί δίνονται και οι ελάχιστες τιμές.

Εμείς δίνουμε στους συμπολίτες μας τα στοιχεία. Οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι οφείλουν να δώσουν απαντήσεις.

Υποπίνακας Α’ : Φρούτα και λαχανικά

ΕΙΔΟΣ	ΤΙΜΗ ΕΛΛΑΔΑΣ	ΤΙΜΗ Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ
Πατάτες (κιλό από - Αιγύπτου)	0,58	0,43
Πατάτες Βιολογικές (κιλό από)	1,74	1,05
Γλυκοπατάτες (κιλό από)	1,95	1,04
Κρεμμύδια (κιλό από)	0,39	0,35
Σκόρδα (τα τρία - Κινας)	0,72	0,95
Τομάτες (κιλό από)	1,36	1,90
Καρότα (κιλό από)	0,54	0,64
Αγγούρια τεμάχιο	0,51	0,68
Μανιτάρια κιλό από	3,66	2,07
Πιπεριές (κιλό από)	2,18	2,01
Μαρούλια τεμάχιο	0,80	0,39
Λάχανο (κιλό από)	0,27	0,82
Μπρόκολλο (κιλό από)	1,83	2,11
Κουνουπίδι (κιλό από)	1,17	2,13
Κολοκύθια (κιλό από)	2,13	1,75
Παντζάρια (κιλό από)	1,88	2,96
Ραπάνια (κιλό από - Ολλανδίας)	1,47	3,67
Αχλάδια 1 κιλό από	1,98	1,43
Αχλάδια ΦΕΤΕΛ 1 κιλό από	2,62	1,99
Μήλα 1 κιλό από	1,38	0,71
Πορτοκάλια 1 κιλό από	0,70	0,95
Μανταρίνια 1 κιλό από	1,03	1,66
Μπανάνες 1 κιλό από	1,53	0,76

*Επισημαίνουμε ότι τα μη υπάρχοντα στο πίνακα είδη φρούτων πωλούνται στη Μ.Βρετανία με το τεμάχιο. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι είναι πιο ακριβά στη χώρα αυτή.

Υποπίνακας Β’ : ΟΣΠΡΙΑ & ΖΥΜΑΡΙΚΑ

ΕΙΔΟΣ	ΤΙΜΗ ΕΛΛΑΔΑΣ	ΤΙΜΗ Μ. M.ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ
Φασόλια γίγαντες 500 γραμ.	2,78	0,91
Φασόλια μέτρια 500 γραμ.	0,98	0,84
Φασόλια μαυρομάτικα 500 γραμ	1,19	0,84
Φακές 500 γραμ.	0,76	0,84
Ρεβύθια 500 γραμ.	1,08	0,77
Ρύζι μακρύκοκκο 1 κιλό από	1,56	0,75
Ρύζι Bashmati 1 κιλό από	2,70	1,60
Ρύζι καφέ 1 κιλό	3,70	1,43
Ρύζι Uncle Ben Express Μακρυκοκκο 250 γρ. 1 κιλό	1,98	1,78
Ρύζι Uncle Ben 20' Μακρυκοκκο 1.000 γρ.	4,29	3,87
Ρύζι Uncle Ben Express Bashmati 250 γρ.	1,98	1,78
Μακαρόνια 500 γρ. από	0,59	0,42
Μακαρόνια Βιολογικά 500 γρ. από	1,37	0,64
Τορτελίνια 250 γρ. από	2,43	1,27
Πέννες 500 γρ. από	0,59	0,83

Και η φασολάδα ποιο ακριβή στην Ελλάδα ….

Υποπίνακας Γ’ : ΚΡΕΑΤΙΚΑ

ΕΙΔΟΣ	ΤΙΜΗ ΕΛΛΑΔΑΣ	ΤΙΜΗ Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ
Κρέας Μοσχάρι/Βοδινό 1 κιλό από	5,05	5,00
Κιμάς Βοδινός 1 κιλό από	6,60	2,58
Κρέας χοιρινό 1 κιλό από	4,10	3,39
Αρνί 1 κιλό από	7,40	5,30
Κοτόπουλο φρέσκο κομμάτια 1 κιλό από	4,00	1,47
Κοτόπουλο φρέσκο ολόκληρο 1 κιλό από	2,95	1,59
Γαλοπούλα 1 κιλό από	2,05	1,93

Υποπίνακας Γ’ : ΓΑΛΑ, ΛΑΔΙ, ΑΛΕΥΡΙ, ΨΩΜΙ, ΑΥΓΑ

Τα βασικότερα είδη διατροφής …

ΕΙΔΟΣ	ΤΙΜΗ ΕΛΛΑΔΑΣ	ΤΙΜΗ Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ
Γάλα φρέσκο 1 λίτρο από	0,96	0,71
Γάλα φρέσκο βιολογικό 1 λίτρο από	1,17	0,93
Γάλα φρέσκο κατσικίσιο 1 λίτρο από	2,27	1,35
Γάλα Becel Pro-Activ[2] 0% 1 Λίτρο	2,45	1,41
Ελαιόλαδο Παρθένο 1λίτρο από	3,88	3,67
Ηλιέλαιο 1 λιτ. από	1,68	1,32
Αραβοσιτέλαιο 1 λιτ. από	1,88	2,07
Ελαιόλαδο Εξτρα Παρθένο 1 λιτ.	3,92	5,00
Αλεύρι στάρινο 1 κιλό από	1,05	0,31
Αλεύρι βιολογικό 1 κιλό από	2,54	1,16
Ψωμί για τόστ 480 γραμ.	2,68	1,30
Αυγά εξάδα από	1,31	0,65

ΠΙΝΑΚΑΣ Γ’ : ΑΠΟΡΡΥΠΑΝΤΙΚΑ- ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΑ

ΕΙΔΟΣ	ΤΙΜΗ ΕΛΛΑΔΑΣ	ΤΙΜΗ Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ
ΥΓΡΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ HARPIC ΠΕΥΚΟ 750ML	2,45	1,31
ΚΡΕΜΟΣΑΠΟΥΝΟ DETTOL ΧΑΛ. ΑΝΤΛΙΑ 250ml	3,00	2,12
ΥΓΡΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ MR. MUSCLE SHOWER SHINE 500ML	1,96	1,44
ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΟ CILLIT BANG DECREASER ΠΙΣΤΟΛΙ 750gr	4,21	3,42
ΚΡΕΜΑ CIF ΣΠΡΕΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ ΛΕΥΚΟ 750ml	3,28	2,86
ΓΥΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΑΛΛΩΝ BRASSO 150ML	4,43	2,36
ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΟ ΑΛΑΤΩΝ VIAKAL 500ML	2,47	3,11
BECKMANN ΞΕΒΑΦΗ ΠΙΣΑ ΚΕΡΙ 50ΓΡ	2,80	1,65
BECKMANN ΞΕΒΑΦΗ ΜΕΛΑΝΙ 50ΓΡ	2,80	1,65
ACE GENTILE ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΧΛΩΡΙΟΥ 1 ΛΙΤΡO	2,07	2,06
Galgon Gel Αποσκληρυντικό Πλυντηρίου 750 ml.	4,88	4,40
Glo White για έγχρωμη κουρτίνα	2,90	2,39
SKIP Πανίσχυρο υγρό 1,47lit.	12,39	7,27
SKIP Πανίσχυρο υγρό 1 lit.	8,44	4,14
Vanish Oxi Action Magnets	6,53	4,67
Vanish Oxi Action 500 gr.	6,69	4,47
GLADE ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΚΕΡΙ ΜΑΝΟΛΙΑ-ΒΑΝΙΛΙΑ	3,99	1,53

Επισημαίνουμε ότι τα περισσότερα απορρυπαντικά ρούχων στην Βρετανία είναι βιολογικά (όπως της φίρμας ARIEL), στην Ελλάδα εξακολουθούμε να κινδυνεύουμε και να ρυπαίνουμε, αγοράζοντας και ακριβά.

Επισημάνσεις επί της έρευνας:

1. Η τιμοληψία έγινε στις 12/3/2009.

2. Η ληφθείσα ισοτιμία Ευρώ / Αγγλικής λίρας είναι η διδόμενη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

3. Δεν βρέθηκαν στα 4 μεγάλα Βρετανικά Σ/Μ της έρευνας οι υπόλοιπες εταιρείες που αντίστοιχα υπάρχουν προϊόντα τους στα ράφια των Ελληνικών Σουπερμάρκετ. Εάν κάποιος μπορεί να μας δώσει στοιχεία είμαστε έτοιμοι να τα ελέγξουμε και να τα δημοσιεύσουμε. Η σύγκριση των υπαρχόντων τιμών δείχνει ότι οι καταναλωτές δεν μπορούν με καμία βεβαιότητα να θεωρήσουν πως οι λοιπές εταιρείες δεν έχουν την ίδια πρακτική.

Εμείς θα συνεχίσουμε να ενημερώνουμε και να ελέγχουμε, άλλωστε έχουμε δώσει προθεσμία δράσης για τους αρμόδιους. Μετά την πάροδό της προθεσμίας, το ζήτημα θα τεθεί νομίμως και αρμοδίως.

Οι συμπολίτες μας να είναι σε εγρήγορση, κάποια στιγμή θα αποφασίσουμε όλοι μαζί με ηλεκτρονικό δημοψήφισμα για στοχευμένα μποϋκοτάζ.

Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλώ επικοινωνήστε με τη νομικό μας σύμβουλο

Σήλια Τσέκερη 6936922852.

[1] Tα ονομάζει Flora Pro –Activ είναι ακριβώς το ίδιο και ως συσκευασία

[2] Tα ονομάζει Flora Pro –Activ είναι ακριβώς το ίδιο και ως συσκευασία