Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Το Ντοκουμέντο της ντροπής!

Το Ντοκουμέντο της ντροπής!


Τά κατορθώματα το μερικανοεβραίου πού μέσα σέ δύο χρόνια κατέστρεψε τήν λλάδα. Εχε ρχίσει τό «θεάρεστον» ργο του πό τήν ποχή πού χρημάτισε πουργός ξωτερικν τς κυβερνήσεως Σημίτη. τι δέν πρόλαβε πατέρας τό συνέχισε «ός».τσι μς προέκυψε τό βιβλίο τς επούση πού μιλ γιά τόν συνωστισμό καί χι μόνο. Μήπως μς προορίζουν γιά παρχία τν Μογγόλων; Λέω τώρα γώ ….
Η ελληνόφωνη εφημερίδα «Ελευθερία» του Λονδίνου έγραφε στις 6 Σεπτεμβρίου 2007: 
Στις 27 Ιουνίου 2001 δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Ελληνικής Κυβέρνησης η επαίσχυντη συμφωνία Γιώργου Παπανδρέου (Υπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησης Κώστα Σημίτη) και του Τούρκου ομολόγου του Ισμαήλ Τζεμ, με την οποία παραχωρείται το δικαίωμα στην Τουρκία να εγκρίνει αυτή πως θα γράφονται τα σχολικά μας βιβλία καιτο πώς θα παρουσιάζεται η ιστορία μας. Συγκεκριμένα το εδάφιο 1 εντέλλεται τα εξής:
«Θα συνεργάζονται (!) οι δύο χώρες στην παρουσίαση της Ιστορίας, της Γεωγραφίας, του Πολιτισμού και της Οικονομίας, ιδιαίτερα στα σχολικά βιβλία. Με αυτόν τον στόχο, θα συστήσουν μια μικτή επιτροπή εμπειρογνωμόνων, η οποία θα ανταλλάξει και θα μελετήσει τα σχολικά βιβλία για να προτείνει διόρθωση των ανακριβειών…»
συγκεκριμένη φωτογραφία ναρτήθηκε στήν σελίδα τν νεξαρτήτων λλήνων Νέας Σμύρνης
ξ ο καί τό παρακάτω γεγονός:
ΕΙΧΑΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ…;;;
Σε διάβημα διαμαρτυρίας προς τη χώρα μας, προχώρησε η Τουρκία, επειδή ο πρώην υπουργός Παιδείας Γ. Μπαμπινιώτης αποφάσισε την αντικατάσταση του διαβόητου αποσπάσματος του βιβλίου Ιστορίας της Μ. Ρεπούση για τον «συνωστισμό στη Σμύρνη»!
Η τουρκική πλευρά επικαλείται τις συμφωνίες που είχε υπογράψει ο Γιώργος Παπανδρέου με τον Ισμαήλ Τζεμ για την αλλαγή των σχολικών βιβλίων. Πως να μην… συγχύζονται οι Τούρκοι αφού με τέτοιες συμφωνίες παίρνουν συγχωροχάρτι για το αμαρτωλό «γενοκτόνο» παρελθόν τους…(πηγή)
 

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΟΥ ΡΙΟΥ ΚΑΙ Η ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ

Παρασκευή, 13 Ιουλίου 2012

ΕΡΓΟ ΣΗΜΙΤΗ ΚΙ ΑΥΤΟ Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. που κυβέρνησαν αυτή τη χώρα επί 38 συναπτά έτη, ήταν η γέφυρα του Ρίου Αντίρριου, το κόστος κατασκευής της και κυρίως, η αποικιακού χαρακτήρα σύμβαση παραχώρησης της εκμετάλλευσης των διοδίων μέχρι το έτος 2039 για ένα έργο που το πλήρωσε το ελληνικό κράτος, δηλαδή όλοι μας.
Η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου κόστισε συνολικά 740 εκ ευρώ ή 252 δισ. δραχμές. Από αυτά: · Το 10% ( 74 εκ. ευρώ, ή 25 δισ. δρχ.) το έβαλε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται. · Το 40% ( 296 εκ. ευρώ – 101 δισ. δρχ.) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το πληρώσαμε εμείς. · Το υπόλοιπο 50% ( 370 εκ. ευρώ – 126 δισ. δρχ.) είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με κρατικές εγγυήσεις. Που σημαίνει ότι αν στραβώσει η δουλειά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος, δηλαδή από εμάς. Αν δεν στραβώσει, θα τα πάρει από τα διόδια, δηλαδή πάλι από εμάς.(σ.σ. Είδες που θα πάει η σύνταξη κι ο μισθός που σου έκοψαν;) Βάσει των συμφωνημένων, η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα εκμεταλλεύεται τη γέφυρα μέχρι το 2039, δηλαδή επί 35 χρόνια. Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ, ή 579 δισ. δραχμές. Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία, δηλαδή 8,36 φορές παραπάνω από όσα έβαλε, ή περιθώριο κέρδους 736%.Δεν είναι κι άσχημα! Αν το υπολογίσουμε αυτό σε διάστημα 35 χρόνων, προκύπτει εύκολα ότι κάθε χρόνο η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα καθαρίζει περίπου 6 δισ. δηλαδή το ¼ της αρχικής της συμμετοχής στο έργο.Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.(σ.σ. ΝΑ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΑΥΤΟ: Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.) Αυτού του είδους οι δουλειές, πριν τις βαφτίσουν «υποδειγματικά αναπτυξιακά έργα», τις λέγανε απλώς «αποικιακές». Και ο βασιλεύς Λεοπόλδος, στο Κονγκό, το 1900, με τέτοιους όρους δούλευε. Γεννάται λοιπόν το ερώτημα πώς μπορεί κάποιος με αρχικό κεφάλαιο 25 δισ. δηλαδή όσο κοστίζει η κατασκευή ενός ολυμπιακού σταδίου μαζί με τις υπερβάσεις (και λίγο παραπάνω από όσα κατηγορείται ο Νεονάκης ότι κέρδισε στο χρηματιστήριο) να βγάλει σε τέσσερα χρόνια τα λεφτά του και εφτά φορές άλλα τόσα στα επόμενα 31 χρόνια. Η απάντηση είναι απλή: πρέπει να βρεις κάποιον να σου βάλει το υπόλοιπο 90% της επένδυσης, χωρίς καμία αξίωση στα κέρδη. Υπάρχει τέτοιος μαλάκας; Ναι, υπάρχει. Ο Έλλην φορολογούμενος, δηλαδή εμείς. Από πλευράς του Έλληνος φορολογουμένου, η κατάσταση έχει ως εξής:· 101 δισ. (δηλαδή όσο η κρατική συμμετοχή) πληρώσαμε στη φάση της κατασκευής και· 579 δισ. (δηλαδή όσα περιμένουν να εισπράξουν στην 35ετία) πληρώνουμε σε διόδια στην φάση της εκμετάλλευσης. Αυτό σημαίνει ότι πληρώνουμε 680 δισ. για μια γέφυρα που αποδεδειγμένα στοίχισε 252, δηλαδή πληρώνουμε τη γέφυρα 2,7 φορές παραπάνω από το πραγματικό της κόστος. (Σχεδόν τρεις. Από εκεί πρέπει να βγήκε αυτό που λένε «Τρεις Γέφυρες»). Αυτό το μοντέλο κατασκευής δημοσίων έργων ονομάζεται ΣΔΙΤ- «Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα» και διαφημίζεται ως ο πλέον σύγχρονος και αποτελεσματικός δρόμος για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Αν η γέφυρα είχε κατασκευαστεί με τις οπισθοδρομικές μεθόδους του προηγούμενου αιώνα, θα μας είχε κοστίσει 252 δισ. και θα την είχαμε αποσβέσει με τους ίδιους ρυθμούς σε 15 χρόνια και τρεις μήνες. Αλλά ακόμα κι αν ο κράτος επέμενε να εισπράττει διόδια επί 35 χρόνια, ώστε να μαζέψει 2,7 φορές την αξία της γέφυρας, έχει κάποια διαφορά να πληρώνεις διόδια στο κράτος και όχι σε κοινοπραξίες εταιρειών. Διότι τα λεφτά που πάνε σε κοινοπραξίες δεν θα τα ξαναδούμε ποτέ, ενώ τα λεφτά που πάνε στο κράτος, όλο και κάποια τρύπα θα μπαλώσουν. Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος αφελής να αναρωτηθεί γιατί το κράτος, αφού πλήρωσε που πλήρωσε το 40% (296 δισ.) της γέφυρας και δανείστηκε το άλλο 50% (370 δισ.), δεν έδινε και 25 δισ. στην κατασκευάστρια εταιρεία, να φτιάξει τη γέφυρα και να πάει στο καλό, αντί να μας κάθεται 35 χρόνια στο σβέρκο σαν τον Προκρούστη και να εισπράττει διόδια. Αλλά όχι. Διότι τότε η γέφυρα θα ήταν δημόσια επένδυση, πράγμα που γενικώς δεν αρέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και διότι ως δημόσια επένδυση, θα ξέφευγε διαρκώς από τον προϋπολογισμό και από τα χρονοδιαγράμματα, για να μην πούμε ότι πιθανώς να ήταν και ελαττωματική στην κατασκευή της. Αυτό πανηγύριζε ο Λαλιώτης όταν έτρεχε λαμπαδηδρόμος πάνω στη γέφυρα με το σορτσάκι και την ολυμπιακή δάδα: ότι μετά από είκοσι χρόνια εξουσίας, βρήκαν έναν τρόπο να φτιάξουνε το έργο χωρίς να φάνε τα λεφτά σε μίζες (πράγμα που δεν καταφέρανε π.χ. με το Κτηματολόγιο) και ο τρόπος αυτός είναι να μας κοστίζει τρεις φορές πάνω από την αξία του, μόνο και μόνο επειδή κάποιος ιδιώτης έβαλε το 10%. Αληθινά υποδειγματικό αναπτυξιακό έργο. Αλλά το πιο άσχετο απ' όλα είναι αυτές οι επικλήσεις στον Χαρίλαο Τρικούπη, που οραματίστηκε τη ζεύξη Ρίου Αντιρρίου για να φέρει την ανάπτυξη στη Δυτική Ελλάδα. Διότι ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν οραματίστηκε τη ζεύξη για να περνάνε ΙΧ, που άλλωστε τότε δεν υπήρχαν καν. Την οραματίστηκε για να περάσει το τρένο. Και από τη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου τρένο δεν περνάει, με συνειδητή πολιτική απόφαση, για να μη μειώνει τα περιθώρια κέρδους της κοινοπραξίας που την εκμεταλλεύεται. (Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν περνάνε λεωφορεία από την Αττική Οδό). Υπ' αυτήν την έννοια, το όραμα του Τρικούπη όχι μόνο δεν υλοποιείται, αλλά καθίσταται ακόμα πιο ανεδαφικό, αφού πλέον για να περάσει τρένο πρέπει να γίνει υποθαλάσσια σήραγγα – νέοι εργολάβοι, νέος δανεισμός, νέες επωφελείς Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα- ή να το περνάνε απέναντι με το φεριμπότ. Oλ' αυτά είναι αμφίβολα για τα επόμενα 35 χρόνια, που το πέρασμα βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια, σκληρούς και αποφασισμένους φραγκοφονιάδες, αλλά οι κάτοικοι της υποανάπτυκτης Ηπείρου που περιμένουν το τρένο από την εποχή του Τρικούπη, μπορούν να νιώθουν περήφανοι για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. http://farosthermaikou.blogspot.gr/2012/04/blog-post_2393.html http://www.makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3028:2012-07-13-08-12-45&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2
 

Έτσι εξηγείται! Ο εκδότης της Bild Μελος του ΔΣ της τουρκικής Hurriyet !

Αναρτήθηκε από τον/την economikos στο Ιουλίου 12, 2012
20120712-212842.jpgΠίσω από τον γερμανικό αφελληνισμό βρίσκεται τουρκικό χρήμα!
Έτσι εξηγείται ο ρόλος του εκδότη της Bild, της εφημερίδας που έχει προκαλέσει την Ελλάδα πολλές φορές τους τελευταίους μήνες, με άκρως προκλητικά πρωτοσέλιδα και άρθρα, που είχε αγοράσει ελληνικά ομόλογα το Δεκέμβριο του 2011 και δεν δέχθηκε να τα βάλει στο PSI.
Μην απορείτε που ο Νο2 της Siemens
διεθνώς ήταν ο Τούρκος πεθερός του Χριστοφοράκου, ο οποίος φέρεται να είναι και συγγενής του Ντεμιρέλ!

Θυμηθείτε ένα άρθρο του Ολυμπία την 1η Οκτωβρίου του 2009 με τίτλο: Πως ήταν η μέρα σου Γιαβρί μ’; Λάδωσα δυό υπουργούς και δυό διοικητές αγάπη μου. (http://olympia.gr/2009/10/01/turkish-money-to-greek-politicians/)
Γι’ αυτό και είχε πάει στην Τουρκία και μετά στην Λέρο για τις διακοπές του ο Kai Diekmann. Δείτε και μια φωτογραφία του με τον εκδότη της τουρκικής εφημερίδας Ηurriyet που είναι Μελος του ΔΣ και ο ίδιος.
20120712-212209.jpg
Να ξέρουμε δηλαδή, ποιός κάνει και τι…

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

Γιατί έπεσε έξω η «ηλεκτρονική συνταγογράφηση»

Με τη βεβαιότητα ότι θα δημιουργήσουμε το καλύτερο σύστημα βγήκαμε εκτός από κάθε χρονοδιάγραμμα και προϋπολογισμό.
Του Ανδρεα Δρυμιωτη*
Ας ξεκινήσουμε με ένα ανέκδοτο πριν από τα σοβαρά. Οταν οι Αγγλοι θέλησαν να κατασκευάσουν το τούνελ της Μάγχης, ζήτησαν προτάσεις.
Πρώτοι παρουσιάστηκαν οι Γερμανοί με την ακόλουθη πρόταση: «Θέλουμε 10 χρόνια και 10 δισ. λίρες για να φτιάξουμε το τούνελ». Οταν η επιτροπή τούς ρώτησε για τη μεθοδολογία, αυτοί απάντησαν ότι «θα ξεκινήσουμε από δύο πλευρές και θα συναντηθούμε στο μέσο με ακρίβεια 1mm». Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν οι Ιταλοί που ζήτησαν 9 χρόνια και 9 δισ. λίρες.
Στη μεθοδολογία απάντησαν ότι και αυτοί θα ξεκινήσουν από τις δύο πλευρές και θα συναντηθούν στο μέσο με ακρίβεια 1cm. Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν και οι Ελληνες με την ακόλουθη πρόταση. «Εμείς μπορούμε να κατασκευάσουμε το τούνελ σε 6 μήνες με 600 εκατ. λίρες». Σχετικά με τη μεθοδολογία απάντησαν ότι και αυτοί θα ξεκινήσουν από τις δύο πλευρές. Οταν ρωτήθηκαν για την ακρίβεια της συνάντησης; «Μη σας απασχολεί αυτό, αν δεν συναντηθούμε στο μέσο θα σας παραδώσουμε δύο τούνελ στην ίδια τιμή»!!!
Ετσι ακριβώς έγινε και η περίφημη «ηλεκτρονική συνταγογράφηση»: έξω από κάθε λογικό χρονοδιάγραμμα, έξω από κάθε σωστό προϋπολογισμό και προπαντός χωρίς κανένα σχεδιασμό. Γι’ αυτό δυστυχώς απέτυχε και ύστερα από 2,5 χρόνια κόβουμε τις συντάξεις και αφήνουμε τη σπατάλη στα φάρμακα να οργιάζει.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο περιορισμός της φαρμακευτικής δαπάνης υπήρξε (ορθότατα) από τις άμεσες προτεραιότητες της κυβέρνησης Παπανδρέου. Τα στοιχεία ήταν συντριπτικά: Η φαρμακευτική δαπάνη στη Ελλάδα το 2009 ήταν το 2,7% του ΑΕΠ, ενώ ο μέσος όρος 25 χωρών στην Ευρώπη ήταν μόλις 1,8% (στοιχεία ΕΟΦ). Η σπατάλη (διαφθορά;) είναι μεγαλύτερη από 2 δισ. ευρώ ετησίως. Η φαρμακευτική δαπάνη το 2000 ήταν μόλις 2,6 δισ. ευρώ και έφθασε το 2009 στα 9,3 δισ. ευρώ. Από το 2007 μέχρι το 2009 η δαπάνη αυξήθηκε κατά 20% χωρίς καμία λογική εξήγηση.
Κατά την προσφιλή τακτική του opengov, στις αρχές του 2010 ζητήθηκαν μέσω της δημόσιας διαβούλευσης προτάσεις για τη αντιμετώπιση του θέματος. Υποβλήθηκαν 40 προτάσεις μεταξύ των οποίων και ορισμένες εξαιρετικές. Τι έγινε; Αντί άλλου κειμένου σας παραθέτω αυτούσιο το τμήμα επιστολής που έστειλα στις 28 Μαρτίου 2010 σε σημαίνοντα υπουργό της τότε κυβέρνησης:
«Μετά την υποβολή των προτάσεων αυτών η γεν. γραμματεία Κοινωνικής Ασφάλισης προτείνει την υλοποίηση με εσωτερική “in house” ανάπτυξη με αυτεπιστασία»!!! ξεκινώντας κατ’ ευθείαν από τους ιατρούς. Αυτή είναι σίγουρα συνταγή αποτυχίας και καθυστέρησης σε ένα κρίσιμο έργο το οποίο θα μπορούσε αφενός να εξοικονομήσει χρήματα για το Δημόσιο αλλά επιπλέον να σηματοδοτήσει ότι «the party is over» για όσους λυμαίνονται τον χώρο των φαρμάκων.
Εκτός από την ανάπτυξη του λογισμικού, το έργο αυτό απαιτεί ένα data center αδιαλείπτου λειτουργίας, διαθεσιμότητα 99.999%, disaster recovery site, contingency plan, call center 7 x 24, συνεργεία συντήρησης κατ’ αρχήν των φαρμακείων και στη συνέχεια των γιατρών. Δηλαδή θα πρέπει να μεγαλώσουμε το Δημόσιο για να λειτουργήσουμε ένα τέτοιο σύστημα; Αντίθετα, αν το προδιαγράψουμε σαν υπηρεσία με σωστό Service Level Agreement (SLA) είμαι βέβαιος ότι αρκετές εταιρείες που εκδήλωσαν ενδιαφέρον θα μπορούσαν να αναλάβουν την πλήρη χρηματοδότηση του έργου και να αμείβονται ανά συνταγή, για 2-3 χρόνια και μετά το Δημόσιο θα μπορούσε να το πάρει in house αν αυτό κριθεί συμφέρον.
Για την ιστορία αναφέρω ότι η αμοιβή κάποιας σοβαρής εταιρείας για την υλοποίηση του έργου θα ήταν της τάξης των 15 λεπτών ανά συνταγή, περίπου 13,5 εκατ. ευρώ ετησίως, για να εξοικονομήσουμε 2 δισ. ευρώ ετησίως. Δυστυχώς, όπως και σε πολλά άλλα θέματα, επικράτησαν άλλες απόψεις που μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.
Αν αυτό το έργο ξεκινούσε τον Μάρτιο του 2010 με την απλούστερη διαδικασία, θα ήταν έτοιμο σε 6 μήνες και θα μας είχε εξοικονομήσει περισσότερα από 1 δισ. ευρώ. Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν θέλουμε να διδαχθούμε από τους άλλους και πάντα πιστεύουμε (ως ο εξυπνότερος λαός του κόσμου) ότι θα τα κάνουμε καλύτερα.
Στην Αγγλία η ηλεκτρονική συνταγογράφηση πήρε 10 χρόνια και δύο φάσεις για να υλοποιηθεί. Στη Σουηδία που εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια, ακόμα το 40% είναι χειρόγραφες! Και για το κερασάκι σάς φύλαξα το ακόλουθο. Κλιμάκιο που πήγε να δει το σύστημα της Σουηδίας γύρισε πίσω και δήλωσε (γραπτώς) ότι το σύστημα που θα φτιάξουμε εμείς θα είναι καλύτερο. Τρομάρα μας!
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.

Διαίρει και βασίλευε


12/07/2012 στις 10:47 | #1
 η.- θ. - Διαίρει και βασίλευε (remake)
  http://www.youtube.com/watch?v=jS62LQUk1DI&feature=player_embedded
 
Η υπόθεση καταστροφής του νέου Ελληνισμού ξεκίνησε μέσα σε γερμανικά μυαλά από τα τέλη του 18ου αιώνα. Από τότε η Γερμανική στρατηγική είναι ο έλεγχος και η καταστροφή του Ελληνικού στοιχείου διότι το θεωρεί αδελφό του Ρωσσικού στοιχείου. Γερμανόριζοι κρατούν τις ΗΠΑ και τον πλανήτη στα χέρια τους, και μαριονέτες τους πολυδιαφημισμένες είναι κάποιοι Εβραίοι τραπεζίτες οι οποίουν ζουν μέσα σε ένα αυτοερωτικό και διεφθαρμένο κόσμο. Το Ισραήλ κάποιοι στιγμή θα πάθει νέο ολοκαύτωμα και οι Εβραίοι θα γίνουν και πάλι θύματα των ίδιων γερμανόριζων που κυνηγούν Εβραίους εδώ και αιώνες. Η Ελλάδα θα προσαρτηθεί στην Οθωμανία που πάλι οι Γερμανοί θα φτιάξουν.
Δες σε παρακαλώ τι γίνετε στην Αγγλία και πές μου ποιός έχει την όραντζ, την τι μομπαιλ, την 3, ποιός ελέγχει την αυτοκινητοβομηχανία, ποιός πήρε τα συμβόλεα για τα τραίνα, ποιοί κάνουν τα μεγάλα έργα στη χώρα αυτή; Δες, Γερμανοί είναι πίσω από όλα αυτά. Το δε σίτι κάνει εμπόριο αέρα, τα ντερίβατιβς είναι μια μεγάλη απάτη που ρημάζει την οικονομία των ΗΠΑ και της Αγγλίας, και θα σύρει της χωρες αυτές δούλες στο Τέτατρο Ράιχ το οποίο διαθέτει αληθινό χρήμα. Δες ποιός έχει στα χέρια του την Ελβετία, την Ολλανδία, την Αυστρία, τις Σκανδιναβικές χώρες, την Οθγγαρία, την Σλοβενία, την Σλοβακία, την Κροατία, παντού στις χώρες αυτές δεσπόζουν γερμανικές αλυσίδες. Ποιός είναι ο καλύτερο εταίρος της Κίνας, ποιός κάνει μαζί με την Κίνα τον οικομικό πόλεμο στις ΗΠΑ; Ποιός ελέγχει στη χώρα μας όλο το πρασινομπλέ πολιτικό σύστημα αν όχι οι Γερμανοί; Κατα τα άλλα διαφημίζουν Εβραίους φιγουρατζίδες σε κάθε ευκαιρία, και γέμισε η Βουλή των Λόρδων με Εβραίους. Δεν βλέπεις ότι περιμένουν αποχαυνωμένοι να τους βάλουν πάλι σε φούρνους; Τι κάνουν για να σταματήσουν την παγκόσμια ηγεμονία των Γερμανών, δεν έχεουν μάθει ότι Γερμανία σημαίνει ρατσισμός και φυλετισμός; Αυτοί ξεσκίζουν την ανθρωπότητα εδώ και αιώνες, από τότε που κατέστρεψαν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Το σχέδιο διάλυσης της χώρας μας είναι Γερμανικό, και δεν θα γλυτώσουμε. Η Ελλάδα είναι πλέον νεκρή. η Γερμανία λέγχει πλήρως τις υπηρεσίες ασφάλειας της χώρας μας εδώ και δεκαετίες. Αυτές που μπορούσαν να προστατέψουν τη χώρα μας, την ξεπούλησαν στα Γερμανικά αφεντικά τους.

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Ζουράφα: Το απόλυτο σύνορο της Ελλάδας και της Ευρώπης! Είχαμε προβλέψει την πτώση του φάρου από το 2003

Τετάρτη, 11 Ιουλίου 2012

Ο πόλεμος δημοσιευμάτων για την τύχη του φάρου της Ζουράφας μας οδήγησε να ερευνήσουμε το θέμα και αποκαλύπτουμε σήμερα τι πραγματικά συμβαίνει! Διαβάστε και την εκρηκτική αποκάλυψή μας της 5ης Μαίου 2003 η οποία δημιούργησε σάλο στην Κομισιόν!...



Ηταν 5 Μαίου του έτους 2003, όταν δημοσιεύαμε το τέταρτο μέρος της έρευνάς μας για τα πετρέλαια στο αιγαίο. Αυτή τη φορά, ο λόγος για ένα μικρό νησάκι, στο βορειοανατολικό Αιγαίο. Την Ζουράφα, ή Λάδόξερα ή Ζγόραφα!

Την τεράστια σημασία της ύπαρξης του νησιού αυτού, που παλιότερα αποτελούσε μια πλειάδα νησιών που τα καταβρόχθισε η αέναη δράση της φύσης, έγινε αντιληπτή αμέσως από τους αναγνώστες μας ενώ ο κίνδυνος εξαφάνισης της τελευταίας νησίδας ήταν ορατός με το τραγικό αποτέλεσμα να χάσει η Ελλάδα και η Ε.Ε. την κυριαρχία σε μια τεράστια περιοχή στα ανατολικά σύνορά μας!

Φέραμε στο φως της δημοσιότητας πραγματείες και κείμενα λογίων από το 1898 που κάνουν λόγο για την ύπαρξη πετρελαίου στην περιοχή, αλλά και για έναν ανεκτίμητο αρχαιολογικό πλούτο, που ουδείς γνωρίζει τι απέγινε!

Τις τελευταίες μέρες γίνεται ένα απίστευτο παιχνίδι παραπληροφόρησης σχετικά με το αν έπεσε ή δεν έπεσε η φάρος που υπάρχει πάνω στη νησίδα! Ενας φάρος, που δηλώνει διεθνώς , ιδιοκτησία της περιοχής! Και μάλιστα σύμφωνα με το ισχύον δίκαιο θαλασσών, ο φάρος αυτός είναι ζωτικής σημασίας για πάρα πολλά ζητήματα!

Ο φάρος της Ζουράφας λοιπόν πράγματι έπεσε! Επεσε στο πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου του 2012!

Το γεγονός αυτό το είχαμε προβλέψει όπως θα δείτε στην αποκάλυψη που έκαναν κατ αποκλειστικότητα οι AegeanTimes.gr στις 5.5.2003, γράφοντας χαρακτηριστικά ότι μέσα σε πέντε δέκα χρόνια ο φάρος θα πέσει από τη νησίδα! Τελικά έπεσε στα 9 χρόνια από τη μέρα που το γράψαμε!


Κάποιοι δεν πιστεύουν ότι έπεσε και δεν έκαναν τον κόπο να πάρουν καν ένα τηλέφωνο στις αρμόδιες υπηρεσίες!

Η αλήθεια είναι ότι σε μεγάλα Λιμεναρχεία της περιοχής, δεν γνώριζαν για την τύχη του φάρου της Ζουράφας. Μια περιοχή που διεκδικεί η Τουρκία με τον όρο «γκρίζες ζώνες»! Όμως, το καθ ύλην αρμόδιο Λιμεναρχείο Σαμοθράκης, γνώριζε και παραγνώριζε!

Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με ανώτερο στέλεχος του Λιμεναρχείου Σαμοθράκης, μας επιβεβαίωσε ότι ο φάρος έπεσε στο πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου, όταν στην περιοχή επικρατούσαν ισχυροί βόρειοι άνεμοι εντάσεως έως και 11 μποφόρ!

Όταν έγινε αντιληπτό από τους αλιείς της περιοχής, αμέσως, ένα πλωτό του Λιμενικού έσπευσε για αναγνώριση και ξεκίνησαν οι σχετικές διαδικασίες!

Με εντολή μάλιστα του ελληνικού γραφείου επιχειρήσεων Φάρων, μέσα σε μια εβδομάδα, τοποθετήθηκε εκεί ένας ειδικός φανός («σπίθα» τον αποκαλούν οι ναυτικοί) για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας ο οποίος υπάρχει ως και σήμερα!

Στις επίμονες ερωτήσεις μας προς το Λιμενικό Σαμοθράκης, μας τόνισαν με βεβαιότητα ότι η «σπίθα» επιθεωρήθηκε επίσημα για τελευταία φορά την Κυριακή 8 Ιουλίου 2012!

Αρα, ας προσέξουν ορισμένοι που γράφουν ότι ο φάρος ΔΕΝ έπεσε ποτέ, διότι διαπράττουν λάθος και μάλιστα τεράστιο!

Αμέσως μετά την πτώση του, έσπευσε στην περιοχή ο Αρχηγός ΓΕΝ στέλνοντας ένα σαφέστατο μήνυμα στους Τούρκους, για το ποιος είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης της περιοχής! Γεγονός για το οποίο είναι άξιος συγχαρητηρίων!

Αντιλαμβάνομαι ότι οι διπλές εκλογές έβαλαν το θέμα σε δεύτερη μοίρα! Παρά του γεγονότος ότι υπάρχει ήδη σαφέστατη εντολή για κατασκευή ενός νέου φάρου, οι εργασίες δεν έχουν ξεκινήσει καν! Πρέπει άμεσα η πολιτική ηγεσία της νέας Κυβέρνησης, να προχωρήσει στην κατασκευή του φάρου, που έχει ήδη αργήσει!

Προεκλογικά η ΝΔ στήριξε πολλά στην ΑΟΖ και η ύπαρξη του εν λόγω φάρου, ενισχύει την πολιτική αυτή στην περιοχή! Αλλιώς, ότι έλεγε προεκλογικά η ΝΔ ήταν απλά «παχιά λόγια» ενώ στελέχη της που στήριξαν την εκλογή τους πάνω στο ζήτημα της ΑΟΖ, όπως ο κ.Κικίλιας , πρέπει να αποδείξουν ότι δεν είναι μόνο λόγια αλλά προχωρούν σε έργα!!!

Οι Τούρκοι επιθυμούν διακαώς να μην τοποθετηθεί ποτέ ξανά φάρος και με την διάβρωση του εδάφους να εξαφανιστεί και η τελευταία νησίδα της περιοχής!

Υπάρχουν λοιπόν μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής, που αναφέρουν, ότι πριν την μεγάλη θαλασσοταραχή του Φεβρουαρίου, στην περιοχή έπλεε με περίεργη ρότα, ένα υποβρύχιο που σύμφωνα με πληροφορίες μας, δεν ήταν Ελληνικό! Η Θαλασσοταραχή λοιπόν ήταν μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για τους Τούρκους να ρίξουν τον ήδη ταλαιπωρημένο φάρο και να κρύψουν την ενέργειά τους πίσω από τη μανία της φύσης!

Αλλά αυτό σήμερα είναι δευτερεύουσας σημασίας, μιας και αυτό που προέχει, είναι η κατασκευή μιας στέρεης βάσης από μπετόν στην οποία θα τοποθετηθεί ένας νέος φάρος !

Κι αν ορισμένοι φοβούνται, τότε καλά θα κάνουν να πάνε σπίτια τους, γιατί , δεν τους έβαλε στις καρέκλες αυτές, κανείς με το ζόρι!

Το 2003, το δημοσίευμά μας για την Ζουράφα και οι αποκαλύψεις που κάναμε τότε, είχαν προκαλέσει το ενδιαφέρον του πατριώτη ευρωβουλευτή της ΝΔ, κυρίου Ιωάννη Μαρίνου (γνωστό από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο) ο οποίος πήρε το δημοσίευμά μας, και με βάση αυτό τεκμηρίωσε την ερώτησή του προς το Ευροκοινοβούλιο! Μια ερώτηση που απασχόλησε ακόμη και τον ίδιο τον πρόεδρο της Κομισιόν! Με ευρωβουλευτή της ΝΔ λοιπόν τότε , όλη η Ευρώπη έμαθε για το ύπουλο παιχνίδι της Τουρκίας στην περιοχή και μάλιστα αντέδρασε πολύ δυναμικά!

Γεγονός είναι ότι η τότε Κυβέρνηση Σημίτη με ΥΠΕΞ τον Γ.Παπανδρέου, όχι απλά δεν έκανε το παραμικρό, αλλά έφτασε σε σημείο να αποσύρει από την Αλεξανδρούπολη το μεγάλο σκάφος του Πολεμικού Ναυτικού για να … μην εκνευρίζει τους Τούρκους!

Σήμερα που η ΝΔ κυβερνά με κεντρικό της προεκλογικό άξονα την ΑΟΖ μάλιστα, πόσος καιρός πρέπει να περάσει για να στήσει έναν φάρο στην περιοχή;;;

Διαβάστε λοιπόν την εκρηκτική αποκάλυψη του 2003, όπως την ανασύραμε από το ιστορικό αρχείο των AegeanTimes, με την παράκληση να διαβάσετε προσεκτικά κάθε μια γραμμή!

ΕΡΕΥΝΑ: "Ζγόραφα" - Εξαφανίζεται το ανατολικότερο σύνορο του Β.Α. Αιγαίου και της Ευρωπαικής Ενωσης - Η συνέχεια της Ερευνας για τα πετρέλαια στο Αιγαίο
[Δημοσιεύτηκε στις 5/5/2003 - ] [Συντάκτης:Γιώργος Γ. Αδαλής]

 Πόσα υπομνήματα χρειάζεται να κάνουν οι αλιείς της Θράκης για προστασία από την Τουρκική Ακτοφυλακή; «Η ύφαλος αυτή εφείλκυσε κατά πρώτον την προσοχήν μου τω 1874, οπότε, επιβαίνων ιστιοφόρου πλοίου και ευρεθείς εν καιρώ γαλήνης πλησίον αυτής, ηδυνήθην ιδίοις ομμάσι να ιδώ την επί της θαλλάσης πλέουσαν ελαιώδη ουσίαν, να δοκιμάσω εξ ιδίας αντιλήψεως και πεισθώ επί τέλους, ότι πρόκειται ενταύθα περί πετρελαίου, του οποίου η πηγή βεβαίως κείται εν τω σώματι του υφάλου τούτου πέτρου.».

Το Ανατολικότερο σύνορο στο Βόρειο Αιγαίο. Η απόλυτη οριοθέτηση της Ελληνικής επικράτειας και της Ευρωπαικής Ενωσης. Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζουμε την νήσο Ζουράφα ή πιο γνωστή ως Λαδόξερα. Η Ζουράφα (ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΛΑΤΟΣ: 40ο 28` 23`` και ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΜΗΚΟΣ: 25ο 50` 18``) είναι το Βορειανατολικότερο νησάκι των Θρακικών Σποράδων. Υπάγεται διοικητικά στον Νομό Εβρου, έχει μήκος ακτών μόλις 465 μέτρα και καταλαμβάνει επιφάνεια 9 στρεμμάτων σύμφωνα με παλαιότερες μετρήσεις της Υδρογραφικής Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού, ενώ σύμφωνα με νεώτερους υπολογισμούς της είναι μικρότερη του ενός στρέμματος και έχει ακτογραμμή 32 μέτρα. (θα διαπιστώσετε το γιατί).

Η νησίδα, είναι χαμηλής επιφάνειας και για αυτό εξαιρετικά επικίνδυνη, ιδίως με δυσμενείς συνθήκες ορατότητας για όσους πλέουν ανατολικώς της Σαμοθράκης, από το Βορειοανατολικό άκρο της οποίας (Άκρα Άγκιστρο ή Σκεπαστό) απέχει 6 ν.μ. περίπου.

Οπως αναφέρουν διάφορα συγγράμματα, "επ` αυτής λειτουργεί φανός μεμονωμένου κινδύνου με αναλάμπον λευκό φως. Η μεταλλική πυραμίς του φανού είναι χρωματισμένη μαύρη με ερυθρή λωρίδα".

Χάρη στην κυριαρχία που έχουμε βάση διεθνών συνθηκών, η Ελλάδα επεκτείνει σημαντικά τις ζώνες θαλάσσιας κυριαρχία της, δηλαδή τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα της στον κρίσιμο χώρο του Β.Α. Αιγαίου , προς τα Ανατολικά. Ειδικά σε αυτό το νησάκι, τα νερά είναι πολύ ρηχά, ακόμη και σε μεγάλη απόσταση από αυτό, επεκτείνοντας κατά πολύ την υφαλοκρηπίδα της Ελλάδος. Στο στενό μεταξύ της Ζουράφας και της Άκρας Γκρέμια της Ανατολικής Θράκης, (σήμερα Boztepe Burnu, της Τουρκίας) έχει εύρος 14 ναυτικών μιλίων περίπου . Στο παρελθόν αρκετά πλοία , προσπαθώντας να αποφύγουν την προσέγγιση προς την Ζουράφα είχαν προσαράξει στα βραχώδη νησαία εδάφη που περιβάλουν την άκρα Γκρέμια . Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν την ύπαρξη της Ζουράφας, που κείται Ανατολικά της Σαμοθράκης , Βόρεια της Ίμβρου και Νότια της Αλεξανδρουπόλεως και την οποία περιφρονητικώς παραλείπουν οι περισσότεροι από τους κυκλοφορούντες για το ευρύ κοινό (σχολικοί ,τουριστικοί κ.ά.) χάρτες μας , μολονότι σηματοδοτεί τα όρια της Ελληνικής και Ευρωπαικής Επικράτειας.

Δικαίως λοιπόν ίσως αναρωτηθήκατε αγαπητοί μου αναγνώστες, ποιος ο λόγος που ασχολούμαστε με την Ζουράφα, ή «Λαδόξερα» και γενικά τα Ζγόραφα, όπως ονομαζόταν παλιά ένα σύμπλεγμα νησιών που σήμερα έχει καταποντιστεί. Ξέρετε, η ευαισθησία μας στην ξεχασμένη Ελλάδα, την «Κορωνίδα της πολιτικής» του αείμνηστου Κ. Καραμανλή, την «Αλλη Ελλάδα» του Α. Παπανδρέου, μας οδηγεί κάθε φορά σε μια και μόνο σκέψη. Γιατί τα παιδιά μας και τα παιδιά των Ευρωπαίων δεν μαθαίνουν στο Δημοτικό ότι το ανατολικότερο θαλάσσιο άκρο της Ευρωπαικής Ενωσης λέγεται Ζγόραφα; Γιατί, αντίθετα με τα «διάσημα» δυτικά μας σύνορα (Πορτογαλία , Κανάρια κτλ) τα Ανατολικά σύνορα είναι «ατάκτως ερριμένα» στο χρονοντούλαπο της λήθης και της μιζέριας;;; Κάποιες τέτοιες σκέψεις μας οδήγησαν ίσως, στις μεγαλύτερες δημοσιογραφικές έρευνες που δημοσιεύτηκαν στον Ελληνικό Τύπο, και μεταφράστηκαν ακόμη και στην Κινεζική γλώσσα από διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, όπως η έρευνα για τα κοιτάσματα του Πετρελαίου στο Αιγαίο.

Πετρέλαιο είπα;;; Για να δούμε!!!

Πριν δύο χρόνια είχαμε ξεκινήσει την σχετική μας έρευνα που προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων από Ελληνικά και ... ξένα Υπουργεία. Και ενώ μέχρι τότε στο Αιγαίο δεν υπήρχε πετρέλαιο(!), οι Aegean Times απέδειξαν ότι υπάρχει και παραυπάρχει. Ζγόραφα λοπόν! Τζουράφα και Ακρας Γκέμια!. Μια περιοχή που αν πιστέψουμε μεγαλοπαράγοντες διαφόρων υπουργείων υπάρχει μόνο για να ... ξεκουράζονται οι γλάροι ! Σίγουρα όμως μόνο τα «πετεινά» του ουρανού γνωρίζουν την ύπαρξή τους.

Αλήθεια, άξιζε τον κόπο να ασχοληθούν οι έγκριτοι δημοσιογράφοι – συνεργάτες των Aegean Times για ένα θέμα που απ ότι φαίνεται μόνο τους «Ελληνικούς γλάρους» έχει απασχολήσει τα τελευταία 102 χρόνια; Και γιατί λέμε τα τελευταία 102 χρόνια;

Με την Ζουράφα ασχολήθηκε διεξοδικώς σε περισπούδαστο άρθρο του στη "Θρακική Επετηρίδα" ο διακεκριμένος λόγιος της Σαμοθράκης Νικόλαος Φαρδύς ο οποίος γεννήθηκε το 1853 και απεβίωσε το 1901. Ο Φαρδύς είχε δημοσιεύσει το 1897 μια μελέτη με τίτλο ("Τα Ζγοράφα ως κέντρο των σεισμών της Σαμοθράκης και λείψανο τεσσάρων νήσων του Θρακικού Πελάγους προ αμνημονεύτων χρόνων καποντισθεισών")

Διαβάστε λοιπόν τι γράφει ο λόγιος για τα νησάκια αυτά:

«Στα Ζγοράφα, σε καιρό γαλήνης και νηνεμίας, διακρίνεται κάποια υγρή, ελαιώδη ουσία που επιπλέει επί των πέριξ υδάτων , που αποπνέει οξεία οσμή πετρελαίου».

Ο ίδιος μεταξύ άλλων αναφέρει ότι : "για πρώτη φορά διαπίστωσε προσωπικώς την ύπαρξη εκεί πετρελαίου το 1874 , του οποίου η πηγή ευρίσκετο επί της Ζουράφας. Επιπλέον σημειώνει ότι η Ζουράφα ήταν ονομαστή για την ποσότητα και την ποιότητα των σπόγγων της καθώς και ότι στην περιοχή της υπήρχαν πολλά ίχνη κτηρίων των οποίων διακρίνονται οι θύρες , τα παράθυρα οι κίονες , τα κιονόκρανα κ.λ.π..

Είναι λοιπόν προφανές, ότι από την πραγματεία του λόγιου Νικολάου Φαρδύ, αποδεικνύεται ότι οι ψαράδες είχαν κάθε λόγο να την ονομάσουν «Λαδόξερα», - με το όνομα αυτό είναι γνωστή σήμερα- αφού το πετρέλαιο που αναβλύζει μέχρι τις μέρες μας δημιουργεί μια ελαιώδη ουσία στην επιφάνειά της.

Συνδυάστε το λοιπόν φίλοι μου με την προηγούμενη αποκάλυψη των Aegean Times (άρθρο της12/2/2002) για τον περίφημο «Μπάμπουρα» της Θάσου και θα διαπιστώσετε την σημασία του Θρακικού Πελάγους στην ... τουρκική Εξωτερική πολιτική. Το πόσο πολύ επιθυμούν οι Τούρκοι την συνεκμετάλευση της τεράστιας Υφαλοκριπίδας που οριοθετείται από τα ρηχά νερά της «Λαδόξερας», μπορεί κανείς να την διακρίνει μέχρι και τις μέρες μας.

Που θα την διακρίνουμε ;;;;

Ρωτήστε λοιπόν και εσείς τους ψαράδες από τον Εβρο, τι τραβάνε από τις Τουρκικές Ακταιωρούς, όταν βγαίνουν για ψάρεμα στην … πλούσια Λαδόξερα! Ρωτήστε τον πρόεδρο των Αλιέων Εβρου κ . Κολοσέντα, πόσα υπομνήματα έχει κάνει προς το υπουργείο Αμυνας της Ελλάδας για να αποστείλει πολεμικό πλοίο στην Περιοχή. Ρωτήστε τους αλιείς της περιοχής αν μπορούν να ψαρεύουν άφοβα εντός των έξι μιλίων της Λαδόξερας! Κατόπιν, ψάξτε στην βίβλο του πρώην αρχηγού του Τουρκικού Στρατού, Ναυάρχου Κιβρίκογλου, να βρείτε την σημασία της νήσου Ζουράφα (οι τούρκοι δεν έχουν βρει ακόμη τουρκική ονομασία) και κατόπιν ρωτήστε έναν οποιονδήποτε Ελληνα Σεισμολόγο: Εχει πετρέλαιο η περιοχή του Θρακικού Πελάγους εκτός από αυτό που βρέθηκε στον Πρίνο;

Ο Σεισμολόγος θα σας απαντήσει φαρδιά πλατιά ΟΧΙ. Γιατί πολύ απλά, όλες αυτές οι περιοχές έχουν μελετηθεί μόνο από τις επτά αδελφές του παγκόσμιου κονσόρτιουμ περτελαίου οι οποίες έχουν αποφανθεί, ότι σε σεισμογενείς περιοχές, του τόξου της Ανατολίας, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ.

Τα τεράστιας σημασίας αρχαιολογικά ευρήματα έχουν ξεχαστεί στη λήθη των αιώνων. Η ελαιόδη ουσία συνεχίζει να αναβλίζει στην Λαδόξερα. Οι Τουρκική Ακτοφυλακή συνεχίζει να παρενοχλεί και να συλαμβάνει ελληνες ψαράδες. Τα τουρκικά μαχητικά πετούν ανενόχλητα πάνω από την περιοχή. Η Ελληνική Κανονιοφόρος συνεχίζει να παραμένει στον ... ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Τα ελληνοτουρκικά πανηγύρια στο Αιγαίο δίνουν και παίρνουν. Οι πετρελαιάδες της ARAMCO και του Μπους, συνεχίζουν να ... μελετούν επί 100 χρόνια την περιοχή. Οι δορυφόροι συνεχίζουν να εποπτεύουν τις κιλήδες πετρελαίου και να χαρτογραφούν τον Μπάμπουρα και τα Ζγόραφα.

Το μόνο παρήγορο είναι, ότι σε πείσμα των ... «κακών» Aegean Times, που σκαλίζουν υποθέσεις σε βάθος ακόμη και ... 102 ετών, οι γλάροι συνεχίζουν να κατοικούν στα παντελώς άσημα και ξεχασμένα από τους κοινούς θνητούς Ζγόραφα!!!


Και κάτι τελευταίο για την ιστορία:

Σε όσα αναφέρει o ιστορικός Σ.Ε. Λυκούδης για την διαβρωτική επεξεργασία της θάλασσας και η ταπεινότητα μας για την επείγουσα ανάγκη προστασίας της Ζουράφας από την αέναη δράση των στοιχείων της φύσης , πρέπει να προστεθεί η παρατήρηση που έχει καταχωρηθεί στην παλαιότερη έκδοση του Πλοηγού του έτους 1955 , σύμφωνα με την οποία σε μικρές αποστάσεις από τη Ζουράφα υπάρχουν στα μεν Δυτικά της "Βράχος" μικρού υπέρ την επιφάνεια της θάλασσας ύψους , στα σε Νοτιοανατολικά της "Βράχος" περί την επιφάνεια της θάλασσας. Ήδη , μετά από 40 χρόνια , τα βραχώδη αυτά νησαία εδάφη έχουν δυστυχώς εξαλειφθεί. Προφανώς περιέπεσαν στην κατηγορία του σκόπελοι ή και της υφάλου ...

Απέμεινε η κάπως υψηλότερη Ζουράφα. Νησιοφύλακες και νησίαρχοι της μέχρι πότε; τα θαλασσοπούλια!!!

Ποιος ξέρει, ίσως στα επόμενα πέντε-δέκα χρόνια, θα εξαλειφθεί και το εναπομείναν νησάκι, πηαίνοντας μερικά μίλα πίσω τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας και της Ε.Ε. Τότε, ίσως οι ψαράδες της Θράκης έχουν την τύχη να δουν την πολυπόθετη ελληνική Κανονιοφόρο του Π.Ν.

Ένα είναι όμως σίγουρο! Τα γλαροπούλια της «Λαδόξερας» δεν θα έχουν τόπο για ξεκούραση...

Ειδικά για τους νέους αναγνώστες, μπορεί να διαβάσει κανείς τι δημοσιεύαμε στις 18 Φεβρουαρίου 2002 στο δεύτερο μέρος της έρευνάς μας για τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Αξίζει τον κόπο να ξαναθυμηθούμε τις δηλώσεις του τ. τπουργού της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελου Κουλουμπή :

O E. Κουλουμπής παραδέχεται την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο:

Κατά την περίοδο αυτή η Ελληνική Κυβέρνηση δέχεται τα πυρά της αντιπολίτευσης σχετικά με το καθεστώς που επικρατεί στις υποθαλάσσιες έρευνες στο Αιγαίο. Η πρώτη επίσημη παραδοχή Ελληνα Πολιτικού ότι στο Αιγαίο υπάρχει πετρέλαιο έγινε την Δευτέρα 27 Νοεμβρίου του 2000 από τον τ. υπουργό Ευάγγελο Κουλουμπή ο οποίος δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο γίνεται σαφέστατη αναφορά στα όσα αναφέραμε στο πρώτο μέρος της έρευνάς μας για την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο.
Ο τ. υπουργός αναφέρει συγκεκριμένα: “ Εδώ και πολλά χρόνια Έλληνες και ξένοι επιστήμονες πίστευαν ότι υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο. Το μοναδικό όμως κοίτασμα που αξιοποιήθηκε μέχρι τώρα στην Ελλάδα είναι του Πρίνου στη θαλάσσια περιοχή της Θάσου. Ήταν ένα κοίτασμα σημαντικό που έδινε 30.000 βαρέλια και κάλυπτε περίπου το 10% των αναγκών της χώρας (τώρα βρίσκεται στο τέλος του).
Στη χώρα μας έχουν γίνει εκτεταμένες έρευνες που κάλυψαν μεγάλα τμήματα του Ελληνικού χώρου. Κυρίως στο Ιόνιο και στο Αιγαίο.
Στο Ιόνιο, παρόλο που υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις για ύπαρξη κοιτασμάτων (Παξοί, Ζάκυνθος) μετά από πολλές και δαπανηρές ερευνητικές εργασίες, τελικά βρέθηκε το 1983 στη θαλάσσια περιοχή του Κατάκωλου ένα μικρό κοίτασμα με πολύ υψηλό όμως κόστος εξαγωγής (1000 βαρέλια την ημέρα με κόστος 40 δολάρια το βαρέλι).
Αντίθετα στο Αιγαίο μετά από έρευνες είμαστε πια σίγουροι ότι υπάρχει πετρέλαιο. Σε δύο περιοχές έχουμε βέβαιες ενδείξεις ότι υπάρχουν σοβαρά κοιτάσματα που μπορεί να καλύψουν ακόμη και μέχρι το σύνολο των αναγκών της χώρας.
Το κακό όμως είναι ότι και οι δύο αυτές περιοχές αμφισβητούνται από τους Τούρκους.
1. Περιοχή κοντά στη Λήμνο και τη Μυτιλήνη. Από έρευνες που έγιναν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου. Μάλιστα οι έρευνες που έγιναν από τη Γαλλική εταιρεία Beicip για λογαριασμό της ΔΕΠ δείχνουν εκτός από αυτή την περιοχή ότι υπάρχουν και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες πετρελαϊκά περιοχές στο Νότιο Αιγαίο.
2. Περιοχή Μπάμπουρα ανατολικά της Θάσου. Είναι μια περιοχή που τμήματά της αμφισβητούνται από τους Τούρκους (βρίσκονται μεταξύ 6 και 12 μιλίων των Ελληνικών χωρικών υδάτων). Από έρευνες που έγιναν σ’ αυτήν τη περιοχή υπάρχει βεβαιότητα για πετρελαϊκό δυναμικό που κυμαίνεται από 120 έως 200 εκατομμύρια απολήψιμα βαρέλια, που θα μπορούσε να καλύψει το 40% περίπου των αναγκών της χώρας και για πολλά χρόνια.
Για τα κοιτάσματα πετρελαίου στον Μπάμπουρα απειλήθηκε ελληνοτουρκική σύρραξη. Στην πρόθεση της Ελλάδας να προχωρήσει σε εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στη θέση Μπάμπουρα η Τουρκία έγινε απειλητική «υπενθυμίζοντας» τη «συμφωνία» της Βέρνης (1976 Καραμανλής - Ετσεβίτ) και αργότερα τη «συμφωνία» της Βουλιαγμένης (1988 Παπανδρέου - Oζάλ). Τις δύο αυτές «συμφωνίες» που αναφέρουν οι Τούρκοι, η Ελλάδα, από ό,τι τουλάχιστον γνωρίζω, δεν δέχεται την ύπαρξή τους.
Πάντως ανεξάρτητα αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν μπροστά στα νέα δεδομένα των σχέσεων της Τουρκίας και με την Ελλάδα και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις προοπτικές που διανοίγονται, πιστεύω ότι ο Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών έχει χρέος να βάλει το θέμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και συγκεκριμένα στα Μέτρα Oικοδόμησης Εμπιστοσύνης.

----------------
ΠΗΓΕΣ:
----------------
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΑΡΔΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΖΓΟΡΑΦΑ

ΤΑ ΖΓΟΡΑΦΑ

ΩΣ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΩΝ ΣΕΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΝΗΣΩΝ ΤΟΥ ΘΡΑΚΙΚΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ ΠΡΟ ΑΜΝΗΜΟΝΕΥΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΕΣΙΣΑΙ

ΥΠΟ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ Β. ΦΑΡΔΥ***
του Σαμοθράκος

Tα Ζγόραφα είναι τρικαρηνός ύφαλος πέτρα, εν νηνεμία μόνον, και μάλιστα όποτε συνέπεια βορειοανατολικού ανέμου αποσύρονται τα θαλάσσια ύδατα, ορατή της παραπλέουσι ταύτην, λίαν δ’ επικίνδυνος τοις ναυτιλλομένοις, κειμένη εν τω Θρακικώ πελάγει μεταξύ Θρακικής Χερσονήσου και Σαμοθράκης, εις εξ περίπου μιλίων απόστασιν από του Αγκίστρου, άκρας ονομαστής επί της βορειοανατολικής παραλίας της νήσου Σαμοθράκης. Η ύφαλος αυτή, εν καιρώ γαλήνης, διακρίνεται επίσης εκ τίνος υγράς ελαιώδους ουσίας, επιπλέουσης επί των περί αυτήν υδάτων της θαλάσσης και αποπνέουσης οξείαν και πνιγηράν τίνα οσμήν πετρελαίου. Κείται δε γεωγραφικώς επί του σημείου εκείνου, εν τω οποίω συναντώνται η 40° ,28΄ μοίρα του βορείου πλάτους μετά της 25° ,51΄ του μεσημβρινού, κατά τον Πινάκα ον εδημοσίευσεν ο κ. Α. Conze, εν τω Reise auf den Jnseln des Thrakischen Meeres. (Hannover, 1860)

Η ύφαλος αυτή εφείλκυσε κατά πρώτον την προσοχήν μου τω 1874, οπότε, επιβαίνων ιστιοφόρου πλοίου και ευρεθείς εν καιρώ γαλήνης πλησίον αυτής, ηδυνήθην ιδίοιςομμάσι να ιδώ την επί της θαλλάσης πλέουσαν ελαιώδη ουσίαν, να δοκιμάσω εξ ιδίας αντιλήψεως και πεισθώ επί τέλους, ότι πρόκειται ενταύθα περί πετρελαίου, του οποίου η πηγή βεβαίως κείται εν τω σώματι του υφάλου τούτου πέτρου.

Ότε δε τω 1877 εκτίζετο εισέτι η Εκκλησία της Σαμοθράκης, (Mittheilungen des K. Deutschen arch. Instituts, Athen 1893, Tομ. XVIII, σελ. 348, εν τη υποσημειώσει.) παρουσιάσθεις αυτοκλήτως, κατά μήνα Μάιον του αυτού έτους, τοις επιτροποίς της Εκκλησίας ο σπογγαλιεύς καπετάν-Νικόλαος εκ Σύμης, προέτεινεν αυτοίς, ίνα τω δώσωσιν εργατάς και πλοίον φορτηγόν, όπως εξαγάγη διά την Εκκλησίαν εκ του πυθμένος της υφάλου Ζγόραφατους μαρμάρινους κιόνας, οίτινες ευρίσκονται εκεί. Κεντήθεις δ’ εκ της προτάσεως ταύτης, εζήτησα λεπτομερέστερας πληροφορίας περί του πράγματος και έμαθον, ότι ο βράχος της υφάλου Ζγόραφα είναι μέγας και ονομαστός δια τε το ποσόν και το ποιόν των σπόγγων, οίτινες φύονται επ’ αυτού, ότι η επ’ αυτού σπογγαλιεία είναι λίαν επικίνδυνος δια την συχνήν φοίτησιν εκεί υπερμεγέθων και παντός είδους ιχθύων και, ότι επ’ αυτού ευρίσκονται πολλά ίχνη κτιρίων, εφ’ ων διακρίνονται αι θύραι, τα παράθυρα, κίονες, κιονόκρανα, μάρμαρα και εν γένει πολλά λείψανα, μαρτυρούντα την παλαί πότε κατοίκησιν του μέρους εκείνου. Ακριβώς δε, η τελευταία αυτή είδησις διήδειρεν εν εμοί τον πόθον της μελέτης του θέματος τούτου (Ετέρα μελέτη μου εξ ισού ενδιαφέρουσα την Θράκην και την Σαμοθράκην είναι “Τα επί της νοτίου Θρακικής παραλίας Σαμοθρηϊκία τείχεα”, αναγνωσθείσα εν τη τακτική συνεδρίασει του εν Κων/πόλει Ελλ. Φιλολογ. Συλλόγου τη 29 Απριλίου 1896 και δημοσιευθείσα εν τω “Έβρω” Ανδριανουπόλεως τη 12 Ιουν. 1896, Έτος Ε΄, αριθ. 66 και 67). Βεβαίως, η παρουσία τοιαύτης ύλης εν τω πυθμένι της θαλλάσης, συνεπάγεται το συμπέρασμα, ότι παλαί ποτέ το μέρος εκείνο έκειτο υπεράνω της επιφάνειας της θαλλάσης και ότι, συνέπεια γεωλογικών μεταβολών εξ ηφαιστειωδούς, ή, άλλης τίνος αιτίας, κατεποντίσθη. Τούτο δε βεβαίουσιν αποχρώντως τα τε διαφορά φυσικά φαινόμενα και αι μαρτυρίαι των αρχαίων συγγραφέων.

Η παρουσία πετρελαίου επί της υφάλου Ζγόραφα, τα θερμά μεταλλικά ύδατα των Θερμών επί της νήσου Σαμοθράκης(“Τα θερμά νερά της νήσου Σαμοθράκης” υπό Ν. Β. Φαρδυ, εν τω “Έβρω” Ανδριανουπόλεως, 3 Ιουλίου 1896. Έτος Ε΄, αριθ. 72) και ο ακατάπαυστος υποχθόνιος βρόμος μετά δονήσεων κατά το μάλλον και ήττον σφόδρων του εδάφους αυτής μαρτύρουσι την παρουσίαν μετάλλων εν τοις στερνοίς του ουκ ευαγκάλου τούτου όγκου και την ακατάπαυστον ηφαιστειώδη εργάσιαν εν αυτώ. Τα ωραία και περικάλλη οικοδομήματα των Καβείρων, το Αρσινόειον, το Πτολέμειον, η Στοά, ως εκ των τελευταίων αρχαιολογικών ερευνών κατεδείχθη, κατέρρευσαν υπό σεισμών (Archives des missions scientifiques etc. 2me serie, Tom IV, 2me livraison. Paris, 1867, pag. 254. –Neue archeol. Untersuhungen auf Samothrake, vou A, Conze, A. Hausen, O Bendorf, Wien, 1880. Band. II, S. 116), η δε διεύθυνσις των καταπεσόντων κιόνων μαρτυρεί, ότι η διεύθυνσις των σεισμών εκείνων ήτο απ’ ανατολών και βορρά προς δυσμάς και νότον. Η γή, οι λίθοι, και η καθόλου άποψις του εδάφους της νήσου Σαμοθράκης μαρτύρουσιν,ότι προ αμνημονεύτων χρόνων υπέστη μεγάλας γεωλογικάς μεταβολάς και εδαφικάς αναστατώσεις, ο δε διάσημος γεωγράφος του αιώνος κ.Ε. Kiepert. ανεκάλυψεν επί της υψηλοτάτης κορυφής της Σαμοθράκης, μεταξύ των ορεών Φεγγάρι, Άγιος Ηλίας και Αγία Σοφία, τον κρατήρα μεγάλου ηφαιστείου προ εκατοντάδων αιώνων αποσβεσθέντος (Την είδησην ταύτην κατά πρώτον έσχον παρά του D. Abrad von Degen εκ Βουδαπέστης, επισκεφθέντος την Σαμοθράκην τω 1889, χάριν ζωολογικών, βοτανικών και ορυκτολογικών ερευνών).

Ο σεισμός της 28/9 Φεβρουαρίου 1893 (“Οι σεισμοί της Σαμοθράκης” του 1893, υπό Ν. Β. Φαρδυ, εν τω “Νεολόγω” Κων/πόλεως, έτος ΚΖ΄. Αριθ. 7049, 7051, 7071, 7173, έτος ΚΗ΄., αριθ. 7199, 7359.), είναι εξ εκείνων, οίτινες κατά περιόδους επαναλαμβανόμενοι άφηκαν ίχνη της διαβάσεως αυτών. Η εμφάνισις των θερμών μεταλλικών υδάτων και η κατάπτωσις των αρχαίων ναών της Παλαιοπόλεως, βεβαίως εις τοιούτου είδους σεισμικάς δονήσεις οφείλονται. Το, κατά τον τελευταίον τούτον σεισμόν, από των Θέρμων μέχρι του Κήπου μέγα ρήγμα εις τους πρόποδας του όρους, η καθίζισις του εδάφους κατ’ έκτασιν της παραλίας εν τω ιδίω τούτο μέρει, και το μέγα κύμα, όπερ κατέκλυσε την ιδίαν ταύτην παραλίαν προς στιγμήνκαι πάλιν εις τα ιδία επανήλθεν, είναι τρανά μαρτύρια περί του κέντρου της καταστροφής του τελευταίου τούτου σεισμού. Μάλιστα δε, η παραλία του Αγκίστρου, ήτοι ακριβώς το μέρος εκείνο, όπερ ανταποκρίνεται εις τα Ζγόραφα, υπέστη την μεγαλειτέραν ζημίαν. Το σεισμικόν κύμα, έχον ύψος πέντε περίπου μέτρων, κατέκλυσεν όλην την εκεί πλησίον επιπέδον γήν και παρέσυρε πάντα τα επ’ αυτής, αι δε οικοδομαί του εκεί Ιβηριτικού Μετοχίου έγειναν εν ακάρει σωρός λίθων άμορφος. Ταύτα λοιπόν πάντα έχων υπ’ όψιν, δεν εδίστασα, ήδη από της εποχής εκείνης, να θεωρήσω το μέρος εκείνο ως κέντρον των τελευταίων τούτων σεισμών, μετ’ επιφυλάξεως δε και πάντων των προγενεστέρων.

Κατά τον Διοδώρον τον Σικελιώτην “οι Σαμόθρακες ιστορούσι πρό των παρά τοις άλλοις γενομένων κατακλυσμών έτερον εκεί μέγαν γενέσθαι, το μεν πρώτον του περί τας Κυανέας στόματος ραγέντος, μετά δε ταύτα του ΕλλησπόντουΧ το γαρ εν τω Πόντω πέλαγος λίμνης έχον τάξιν μέχρι τοσούτου πεπληρώσθαι δια των εισρεόντων ποταμών, μέχρις ότου δια το πλήθος παρεκχυθέν το ρεύμα λάβρως εξέπεσεν εις τον Ελλήσποντον και πολλήν μεν της Ασίας της παρά θάλασσαν, επέκλυσεν ουκ ολίγην δε και της επιπέδου γης εν τη Σαμοθράκη θάλατταν εποίησεΧ και δια τούτο εν τοις μεταγενεστέροις καιροίς ενίους των αλιέων ανεσπακέναι τοις δικτύοις λίθινα κιονόκρανα, ως και πόλεων κατακεκλυσμένων (Βίβλ. Ε. παρ. 47).”

Την είδησην ταύτην προφανώς αναφέρει ο Διόδωρος ούχι ως ιστορικόν γεγονός τοις πάσι γνωστόν και προαποδεδειγμένον, αλλ’ ως παράδοσιν διασωθείσαν παρά τοις Σαμοθράξι και κατά συνέπειαν χρηζούσαν ελέγχου. Παρατηρούμεν όθεν δικαίως, ότι ύδατα τα οποία θα ήρχοντο από του Πόντου και θα είχον τόσην δύναμιν, ώστε ν’ ανοίξουν τα περί τας Κυανέας στόμα και το του Ελλησπόντου, δεν θα κατέκλυζον μόνην την Σαμοθράκην και “πολλήν της Ασίας”, ως αναφέρει η παράδοσις, αλλά και πάσας τας παρακείμενας νήσους, και όλην την παραλίαν της Θράκης και Μακεδονίας, το σε πράγμα θα εγίνετο αισθητόν καθ’ απάσαν την Μεσόγειον και ούτω δεν θα ήτο άγνωστον πάσι τοις ιστοριογραφοίς. Τούτου δ’ ένεκεν και ημείς, λαμβάνοντες ως θετικήν πληροφορίαν τον καταποντισμόν μέρους της εν Σαμοθράκη επιπέδου γης, παραδεχόμεθα ως αιτίαν αυτού, ούχι πλέον τον κατακλυσμόν, ον αναφέρουσιν οι σύγχρονοι του Διοδώρου συμπατριωταί μου, αλλά καθίζισιν τίνα του εδάφους, όμοιαν εκείνης, ήτις και ενταύθα και εις άλλα μέρη της Μεσογείου, κατά τους τελευταίους τούτους χρόνους, συνέβη συνέπεια σεισμών εξ ηφαιστειώδους, ή, άλλης τινός εργασίας ενεργουμένης εις τα έγκατα της νήσου ταύτης.

Ο Πλίνιος εν τη Φυσική Ιστορία του λόγον ποιούμενος περί Σαμοθράκης, της οποίας την γεωγραφικήν θέσιν και τας σχέσεις αυτής προς τας παρακείμενας νήσους και χώρας ορίζει μετά μεγάλης λεπτομέρειας, επισυνάπτει, ότι μεταξύ Χερσονήσου και Σαμοθράκης έκαιντο παλαί πότε η Αλόννησος, η Γηθωνή, η Λαμπώνια και η Αλωπεκόννησος, αίτινες ήδη επί της εποχής αυτού ήσαν άγνωστοι (Natur. Histor. Lib. IV, Cap. 12, παραγρ. 23). Η πληροφορία αυτή του Πλίνιου είναι σαφής και ευκρινής. Πρόκειται περί 4 νήσων κειμένων μεταξύ Θρακικής Χερσονήσου και Σαμοθράκης, αίτινες προ αιώνων κατεποντισθήσαν και των οποίων η μνήμη διετηρείτο είσετι επί των χρόνων αυτού.

Συνδυάζοντες όθεν όλας τας πληροφορίας, όσας εν τοις εμπρόσθεν διελάβομεν, ήτοι: α΄ ) μεν ότι η Σαμοθράκη ανέκαθεν υπήρξε χώρα ηφαιστειώδης και ότι έτι και νυν συχνάκις ταράσσεται υπό σεισμών, των οποίων το κέντρων ευρίσκεται εις το βορειοανατολικόν μέρος της νήσου παρά τη ύφαλω Ζγόραφα, β΄ ) δε ότι επί της υφάλου Ζγόραφα έτι και νυν απαντώνται ερείπια οικοδομών, κίονες, κιονόκρανα και μάρμαρα, γ΄ ) ότι, κατά την είδησην του Διοδώρου, εγνώριζον οι σύγχρονοι αυτώ Σαμοθράκες, ότι μέρος της επιπέδου γης της νήσου των, όπερ άλλοτε ήτο κατωκημένον ευρίσκετο ήδη υπό τα ύδατα της θαλάσσης, δ΄ ) ότι, κατά την πληροφορίαν του Πλίνιου, διέσωσε τέως η μνήμη των ανθρώπων την ύπαρξιν τεσσάρων νήσων, κειμένων εν τω Θρακικώ πελάγει μεταξύ Χερσονήσου και Σαμοθράκης, δυνάμεθα να εικάσωμεν μετά πάσης θετικότητας, ότι πάλαι πότε η Σαμοθράκη συνειχετο μετά της απέναντι Θράκης, ότι τίνι καθίζισει του εδάφους, ήτις είναι η του κατακλυσμού, ον αναφέρει ο Διόδωρος, απεχωρίσθη η Σαμοθράκη και εσχηματίσθησαν εν τω μέσω αι τέσσαρες νήσοι, των οποίων τελευταίον ίχνος αναπέμεινεν η κορυφή της υφάλου Ζγόραφα.

Εις υποστήριξιν δε της εικασίας ταύτης έρχεται και η περί την Σαμοθράκην υδρογραφία, εξ ης πληροφορούμεθα, ότι ενώ μεταξύ Ίμβρου και Σαμοθράκης τα ύδατα είναι λίαν βαθέα, τουναντίον μεταξύ Αίνου και Σαμοθράκης το βάθος αυτών είναι όλως ασήμαντον, δίο και ανέκαθεν επεκράτησεν η ιδέα, ότι ημέραν τίνα θα ενωθή η Σαμοθράκη μετά της Αίνου, δία της συσωρεύσεως παντοείδους ύλης, ην ο Έβρος διαρκώς κατασύρει εις την θάλασσαν.
------
*** Νικόλαος Φαρδύς: Σαμοθρακίτης ιατροφιλόσοφος. Σπουδασμένος στην Αθήνα και τη Γαλλία, ο Φαρδύς δίδαξε ως δάσκαλος στην Κορσική και γύρισε μετά στο νησί του γιατρεύοντας τους συντοπίτες του, μελετώντας τις παλιές πέτρες και γράφοντας μελέτες για την ιστορία της πατρίδας του και άρθρα για την χωρίς τόννους και πνεύματα γραφής. Έγινε δήμαρχος στο νησί του και μολονότι πέθανε στα τέλη του προηγούμενου αιώνα οι κάτοικοι τον θυμούνται και τον μνημονεύουν γιατί στάθηκε ο σπουδαιότερος Σαμοθρακίτης της εποχής του.

[Συντάκτης:Γιώργος Γ. Αδαλής]

Κάντε ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να δείτε το πρωτότυπο κείμενο - αποκάλυψη για τη Ζουράφα όπως είχε γραφτεί αρχικά στους aegeantimes στις 5.5.2003
πηγη

Στη Λήμνο τα ρωσικά αποβατικά - 200 Τ/Θ και 1000 πεζοναύτες προς Συρία!

Ανατολικά-βορειοανατολικά της Λήμνου βρίσκονται τα τέσσερα ρωσικά πλοία, τα δύο αρματαγωγά Nikolai Fichenkov και Caesar Kunikov και τα δύο ρυμουλκά, τα Σαχτάρ και Οκτένσκι που κατευθύνονται προς την Συρία.
Επιτηρούνται από τα παρατηρητήρια του ΠΝ.
Η ταχύτητά που πλέουν είναι πολύ χαμηλή και η όλη επιχείρηση μοιάζει περισσότερο με επίδειξη σημαίας.
Πιθανότατα καθυστερούν για να μην υπάρξει χρονική υστέρηση με τα πλοία από τον βόρειο στόλο που επίσης σπεύδουν στην Συρία.
Υπολογίζεται ότι στα πέντε αποβατικά υπάρχουν περισσότερα από 200 τεθωρακισμένα οχήματα όλων των κατηγοριών και άνω των 1000 πεζοναυτών, μονάδων GRU κλπ.
Όλος ο κόσμος έχει στραμμένη την προσοχή του αυτή την στιγμή στο Αιγαίο. Τα ρωσικά πλοία έχουν διαπλέσει αρκετές φορές των ΕΧΥ, εκτελώντας φυσικά αβλαβή διέλευση, αλλά έχουν ενημερώσει τις ελληνικές αρχές για το πέρασμά τους.
Πληροφορίες από την Ρωσία αναφέρουν ότι μεταφέρονται στα δύο πλοία περισσοτεροι από 500 άνδρες.
Μεταφέρει στοιχεία μερικών από τους πλέον επίλεκτους ρωσικούς χερσαίους σχηματισμούς, από το 431 Τάγμα της δύναμης VMF (μονάδες της ήδη βρίσκονται στη Συρία από τον Φεβρουάριο), την 76η αερομεταφερόμενη μεραρχία «Pskov», την 15η Ταξιαρχία, από μονάδες της GRU του Καυκάσου, ειδικευμένες σε αντιμετώπιση ισλαμιστών τρομοκρατών και από την δύναμη πεζοναυτών της Μαύρης Θάλασσας.
Δεύτερος ρωσικός στόλος κατευθύνεται από την βόρειο Ρωσία στην Συρία και πιο συγκεκριμένα στο λιμάνι της Tartous.
Πρόκειται για το αντιτορπιλικό Admiral Chabanenko κλάσης Udaloy ΙΙ και τρία αποβατικά πλοία κλάσης Ropucha του Βόρειου Στόλου τα οποία ξεκίνησαν το ταξίδι τους για την Μεσόγειο από το λιμάνι του Severomorsk σήμερα το πρωί…
defencenet.gr

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Μεγάλο παιχνίδι, μικροί παίκτες

ΤΡΙΤΗ, 10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012

thumb
Όπου ακούς πολλά κεράσια,  κράτα και μικρό καλάθι, λέει  ο λαός και αυτή η παροιμία ταιριάζει απόλυτα στην περί­πτωση των ενδιαφερομένων για έρευ­νες πετρελαίου στη Δυτική Ελλάδα. 
Τη Δευτέρα έληξε η προθεσμία για τις αιτήσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος και το αρμόδιο υπουργείο, με νέες τυμπα­νοκρουσίες, ανακοίνωσε το «τεράστιο ενδιαφέρον» από «μεγάλους ξένους ομίλους» σχετικά με τις τρεις περιοχές (Γιάννενα, Πατραϊκός Κόλπος, Κατάκολο), στο πλαίσιο της «ανοικτής διαδικασίας» (open doors ), που βρίσκεται σε εξέλιξη. 
Μόνο που με μια πιο προσεκτική εξέ­ταση των «μνηστήρων» θα δούμε ότι απουσιάζουν τα ηχηρά ονόματα, που ακούστηκαν στο παρελθόν, μέσω φημών και «έγκυρων» πληροφοριών, πως έχουν επιδείξει ενδιαφέρον.
Για παράδειγμα, δεν εμφανίστηκαν οι Νορβηγοί της Statoil, ούτε Ρώσοι από τις ουκ ολίγες κρατικές εταιρείες. Επίσης, στον σχετικό κατάλογο των ενδιαφερομένων δεν υπάρχει κανένας από τους κολοσσούς της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου, είτε αμερικανικών συμφερόντων είτε ευρωπαϊκών.
Αντίθετα, οι πιο σημαντικές υποψη­φιότητες προέρχονται από την ελληνι­κή αγορά: Τα Ελληνικά Πετρέλαια με τους συνεταίρους τους ενδιαφέρονται για δύο περιοχές και ο διαχειριστής του Πρίνου για όλες! 
Ακόμη και το μεγάλο όνομα, όπως παρουσιάστηκε από το αρμόδιο υπουρ­γείο, η αμερικανική Schlumberger, η οποία είναι όντως μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στον χώρο των υπηρεσιών και των εργασιών για έρευνα και εκμε­τάλλευση υδρογονανθράκων, εμφα­νίζεται σε κοινοπραξία με άλλες εται­ρείες ως «strategic technical partner», δηλαδή ως «τεχνικός συνεργάτης». Με άλλα λόγια, θα είναι ο βασικός τεχνικός σύμβουλος του κοινοπρακτικού σχήμα­τος κι ενδεχομένως με αυτήν την ιδιό­τητα να μην επενδύσει χρήματα, αλλά κατά πάσα πιθανότητα να πληρωθεί για την τεχνογνωσία και τις υπηρεσίες που θα προσφέρει. 
Εν ολίγοις, οι πρώτοι πανηγυρισμοί, οι νέες κορώνες και οι νέες υποσχέσεις που ακούστηκαν από τα πιο επίσημα χείλη δεν έχουν και τόσο μεγάλη βάση! 
Άλλωστε, όπως έλεγαν στο «Π» στελέχη του ενεργειακού τομέα από το εξωτερικό, με μεγάλη εμπειρία σε ανά­λογες επενδύσεις, ο αριθμός των αιτημάτων για την κάθε μία από τις περιοχές είναι εξαιρετικά μικρός. Σε άλλες περι­πτώσεις, οι ενδιαφερόμενοι επιχειρη­ματίες ή κοινοπραξίες είναι περισσότε­ροι από πέντε, ίσως και από μία δεκάδα, ώστε στο επόμενο στάδιο, οπότε θα γί­νει και το… ξεσκαρτάρισμα, να απομεί­νουν οι πιο αξιόπιστοι. 
Με βάση αυτήν τη λογική, οι τέσσερις προτάσεις για τα Γιάννενα και οι δύο για κάθε μία από τον Πατραϊκό και το Κατάκολο θεωρούνται λίγες. Πόσο «αδύ­ναμες» είναι, μένει να αποδειχθεί στο τέλος του διαγωνισμού, όταν θα έχου­με και τα αποτελέσματα αυτής της δια­δικασίας. 
Πού είναι οι «μεγάλοι»; 
Πάντως, έχει ιδιαίτερη σημασία να εξετάσουμε τα στοιχεία για κάθε μία από τις εταιρείες που έθεσαν υποψηφι­ότητα στον διαγωνισμό, ώστε να κατα­λάβουμε και το βάθος (ή και το βάρος) των προτάσεων που θα καταθέσουν στο επόμενο στάδιο.
 Τα Ελληνικά Πετρέλαια ενδιαφέρο­νται για τις περιοχές των Ιωαννίνων και του Πατραϊκού Κόλπου. Κατεβαί­νουν στον διαγωνισμό σε κοινοπρα­κτικό σχήμα με την ιταλική Edison -διαθέτει δεκάδες συμμετοχές σε ανά­λογα έργα - και τη βρετανική Melrose Resources. Με τους Ιταλούς, τα ΕΛ.ΠΕ. έχουν ήδη συμπράξει στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην ελληνική αγορά, μέσω της κοινο­πραξίας Elpedison. Οι Βρετανοί εξει­δικεύονται κυρίως στην έρευνα υδρο­γονανθράκων, θεωρούνται σοβαροί και αξιόπιστοι συνεταίροι, ενώ είχαν συνεργαστεί με τον ελληνικό όμιλο στην Αίγυπτο. Στην κοινοπραξία, τη διαχείριση αναλαμβάνουν τα ΕΛ.ΠΕ., ενώ και οι τρεις συνεργάτες διαθέ­τουν ίδιο ποσοστό (33,33%). 
Η δεύτερη ελληνική παρουσία στους διαγωνισμούς, και μάλιστα με ενδιαφέρον για τις τρεις περιοχές, είναι η Energean Oil and Gas, η εταιρεία που διαχειρίζεται τις εγκαταστάσεις του Πρί­νου, με επικεφαλής τον επιχειρηματία Μαθιό Ρήγα. 
Για τα Γιάννενα, συνεργάζεται με την καναδική Petra Petroleum , ενώ στον Πατραϊκό και στο Κατάκολο κατεβαί­νει στον διαγωνισμό σε συνεργασία με την Trajan Oil and Gas Limited , που έχει έδρα στο Λονδίνο, (ιδρύθηκε το 2010). 
Και στις τρεις περιοχές, τεχνικός σύμ­βουλος της κοινοπραξίας, με επικεφα­λής την Energean Oil and Gas , είναι η Schlumberger. 
Για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις που εκδήλωσαν ενδιαφέρον, κανείς δεν θα μπορούσε να τις ονομάσει «μεγάλες» ή «κολοσσούς». Συγκεκριμένα, για την περιοχή των Ιωαννίνων ενδιαφέρθηκε η καναδική Arctic Hunter Energy Inc ., σε συνεργασία με την άγνωστη K.O. Enterprises Inc. 
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εταιρεία Chariot Oi l and Gas Limited , που εμφα­νίστηκε να διεκδικεί την άδεια για έρευ­νες στα Γιάννενα. Τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας είναι στο Λονδίνο και η κύρια δραστηριότητά της βρίσκεται στη Ναμίμπια και τη Μαυριτανία, όπου, με βάση τις πληροφορίες από την ιστοσελίδα της ίδιας της εταιρείας, εκμεταλ­λεύεται κοιτάσματα, τα οποία εκτιμάται πως διαθέτουν 19 δισ. βαρέλια πετρε­λαίου. 
Συνιδρυτής και πρόεδρος της εταιρεί­ας είναι ο Ελληνοκύπριος Άδωνις Πουρούλης, ο οποίος θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους «διαμαντάδες» στην Αφρική, καθώς η εταιρεία του Petra Diamonds θεωρείται η δεύτερη με­γαλύτερη ιδιωτική εταιρεία εξόρυξης πολύτιμων λίθων. Τώρα, κατά πόσο σχετίζεται η εξόρυξη διαμαντιών με εκείνη του πετρελαίου, είναι ένα ερώτημα… 
Τέλος, για το Κατάκολο ενδιαφέρθη­κε και μία παντελώς άγνωστη εταιρεία, η Grekoil Energy Ventures LTD . Το όνο­μά της παραπέμπει σε εταιρεία ή κοινοπραξία που δημιουργήθηκε για να λά­βει μέρος στον διαγωνισμό, αλλά χωρίς κανείς να γνωρίζει τους πραγματικούς μετόχους και τους εκπροσώπους της.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που φέρνει στη δημοσιότητα το «Π», οι πιο αξιόλογες και οι πιο σοβαρές υποψηφι­ότητες είναι εκείνες των οποίων επικεφαλής είναι οι δύο ελληνικές επιχειρή­σεις.
Ωστόσο, ερωτήματα προκαλεί και το γεγονός ότι στο Κατάκολο το ενδιαφέ­ρον ήταν μειωμένο, αν και πριν από λίγο καιρό αρμόδιοι και αναρμόδιοι έλεγαν πως τα αρχικά επιστημονικά στοιχεία έδειχναν με μεγαλύτερη βεβαιότητα (σε σχέση με άλλες περιοχές) την ύπαρ­ξη πετρελαίου. 
Τέλος, να σημειώσουμε ένα ακόμη… φάουλ του αρμόδιου υπουργείου: Επιχείρησε να συγκρίνει τον τρέχοντα δια­γωνισμό με εκείνον που έγινε το 1996, δηλαδή πριν από 16 ολόκληρα χρόνια, και είχε κηρυχθεί άγονος, καθώς κα­μία εταιρεία δεν είχε εκδηλώσει ενδια­φέρον. Αλήθεια, πόσο πιθανό είναι να υπάρξει ανάδοχος στους διαγωνισμούς που βρίσκονται σε εξέλιξη; Εδώ είμαστε για να το καταγράψουμε!

ΣΑΜΑΡΑΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ.....ΙΔΟΥ ΤΑ 30 ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ

Τρίτη, 19 Ιουνίου 2012

1) Φόρο ΕΤΑΚ και ΦΑΠ. 2) Φόρο για τα αγροτεμάχια και τα οικόπεδα, πέρα από το ΦΑΠ. 3) ΕΕΤΗΔΕ ( χαράτσι στη ΔΕΗ ) ΤΟ 2012, ενώ οι 100.000 αιτήσεις εξαίρεσης εκκρεμούν στις εφορίες της Ελλάδας και απειλούνται με δήμευση καταθέσεων και σπιτιών!..... 4) αύξηση αντικειμενικών αξιών ( άρα διπλάσιους φόρους σε δημοτικά τέλη, γονικές παροχές σε δημοτικά τέλη, γονικές παροχές και κληρονομιάς και χαράτσια: Σε Κρήτη, Δωδεκάνησα,Κυκλάδες, Νησιά Ιουνίου, Αττική, Θεσσαλονίκη, Χαλκιδική,Αχαία και σε όλα τα αστικά και παραθεριστικά κέντρα). 5) Φόρο 20% στα ενοίκια και στις καταθέσεις. 6) νέες έκτακτες εισφορές στα εισοδήματα, μισθούς, συντάξεις, εφάπαξ, αυτοκίνητα, ελεύθερους επαγγελματίες. 7) κατάργηση φοροαπαλλαγών, οικογενειακών και πολυτεκνικών επιδομάτων, και των κοινωνικών επιδομάτων σε 200.000 ελληνικές οικογένειες αφού θα μπουν που χαμηλά εισοδηματικά κριτήρια 8) Αυξημένα τεκμήρια, άρα διπλασιασμός φόρων και μηδενική επιστροφή φόρου ακόμα και σε αυτούς που πήραν πέρυσι 1000 ή 2000 ευρώ. 9) Νέες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις,εφάπαξ. 10) Πετρέλαιο θέρμανσης στο 1,5 ευρώ και ανάλογα το φυσικό αέριο 1,3 ευρώ. 11) Βενζίνη στα 2 ευρώ. 12) Μείωση επιδομάτων ανεργίας και βύθιση της χώρας σε μεγαλύτερη ύφεση, άρα και μείωση του εσωτερικού τουρισμού, καταποντισμός των τουριστικών περιοχών, των ναυτιλιακών και αεροπορικών εταιριών. 13) Απολύσεις και ανεργία άλλων 200.000 ατόμων τουλάχιστον σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. 14) Φόρο ιδιοκατοίκησης, πέρα από το χαράτσι! 15) Όχι αποζημιώσεις σε ομολογιούχους που έχασαν τις αποταμιεύσεις τους από το κούρεμα και σε ταμεία ασφαλισμένων και δημόσια ιδρύματα που έχασαν τα αποθεματικά τους. 16) Μηδενισμός αφορολόγητου, ακόμα και για τα παιδιά, οπότε θα αυξηθούν οι φόροι κατά 100%. 17) Νέες αυξήσεις στη ΔΕΗ, στις συγκοινωνίες και στις εταιρίες κοινής ωφέλειας. 18) Ηλεκτρονικό φακέλωμα όλων των Ελλήνων. 19) Μεγάλες αναδρομικές μειώσεις σε συντάξεις και σχεδόν βέβαιη περικοπή 13ου και 14ου μισθού. 20) Άρση της απαγόρευσης της κατάσχεσης της πρώτης κατοικίας λόγω χρεών. 21) Σταδιακή κατάργηση του ΕΦΑΠΑΞ στο δημόσιο τομέα - Άμεση περικοπή 30% αναδρομικά. 22) Σταδιακή κατάργηση της αποζημίωσης στον ιδιωτικό τομέα είτε απο απόλυση είτε απο σύνταξη. 23) Πλήρης κατάργηση των φοροαπαλλαγών και των ειδικών καθεστώτων φορολόγησης. Προβλέπεται κατάργηση των εκπτώσεων φόρου όπως για τόκους στεγαστικών δανείων α΄ κατοικίας, ενοίκια, δίδακτρα, ασφάλιστρα, ιατρικές επισκέψεις, εξετάσεις, νοσήλια ή και ασφαλιστικές εισφορές. 24) Αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ από 6,5% σε 13%. 25) Κατάργηση μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ που ισχύει στα νησιά. 26) Υπαγωγή των αγροτών σε ΦΠΑ. 27) Νέος ειδικός φόρος κατανάλωσης σε ποτά/τσιγάρα. 28) Νέα αύξηση τέλους ταξινόμησης σε μεταχειρισμένα αυτοκίνητα. 29) Νέα αύξηση τελών κυκλοφορίας. ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΜΑΣ.... alexiptoto 

Πρακτικές υποκόσμου απο τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις

Ιουλίου 9, 2012 4:56 μμ
Posted by

Αρμενικός ναός στη Μαλάτεια που γκρεμίστηκε πρόσφατα από τις τουρκικές αρχές
Του Μάνου Ηλιάδη από το enkripto.com
Και στα δύο του βιβλία για τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες ο συντάκτης του παρόντος (σ.σ. Μάνος Ηλιάδης) έχει υποστηρίξει την άποψη ότι η πολιτική της Τουρκίας, περισσότερο από κάθε άλλης χώρας δεν εκφράστηκε ποτέ μόνο μέσω του υπουργείου Εξωτερικών στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής ή μέσω άλλων αρμόδιων υπουργείων για τις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας. Το έργο της υλοποιήσεως διαφόρων πολιτικών στόχων και… επιδιώξεων -ιδιαίτερα των πλέον σκοτεινών πτυχών τους- διαχέεται σε πληθώρα φορέων και οργανώσεων με ψευδεπίγραφη ονομασία (προς απόκρυψη των πραγματικών σκοπών τους), θεωρητικώς μη ελεγχόμενων από την κυβέρνηση, πλην, όμως υπό την απόλυτη καθοδήγηση, συντονισμό και υποστήριξή της. Από τον κανόνα αυτό δεν εξαιρέθηκαν ούτε οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και η Στρατοχωροφυλακή, οι οποίες πραγματοποίησαν τις πλέον βρόμικες επιχειρήσεις εις βάρος των Ελλήνων και των Κούρδων.
Είναι γνωστές εν προκειμένω οι δηλώσεις του Τούρκου στρατηγού ε.α. Σαμπρί Γερμιμπέσογλου (Sampri Yermibesoglu), με τις οποίες ομολόγησε ότι η όλη επιχείρηση των βανδαλισμών εναντίον της ελληνικής κοινότητας Κωνσταντινουπόλεως (5-6 Σεπτεμβρίου 1955) ήταν μια πολύ καλά οργανωμένη και επιτυχής επιχείρηση της Διευθύνσεως Ειδικού Πολέμου (Ozel Harp Dairesi-OHD) του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, η οποία πραγματοποιήθηκε από ειδικώς συσταθείσες και καλώς οργανωμένες ομάδες που υπάγονταν στον έλεγχό της. Από την πλευρά της Στρατοχωροφυλακής ανάλογο έργο ανετέθη αργότερα στην JITEM -παράνομη ομάδα πληροφοριών και καταπολεμήσεως τρομοκρατίας της Στρατοχωροφυλακής-, η οποία είναι υπεύθυνη για χιλιάδες δολοφονίες Κούρδων.
Πριν από μερικές ημέρες ήλθε στην επιφάνεια μια ακόμη παράνομη οργάνωση των Τούρκων στρατιωτικών, με την ίδια εγκληματική δράση με τις προηγούμενες. Τούτο απεκαλύφθη στο πλαίσιο της συμπληρωματικής δικογραφίας για την υπόθεση της σφαγής τριών χριστιανών στη Μαλάτεια το 2007, και συγκεκριμένως στον εκδοτικό οίκο Ζιρβέ, που διατηρούσε ένα ζεύγος Γερμανών και εξέδιδε βιβλία σχετικά με το Χριστιανισμό. Γύρω από τον εκδοτικό αυτό οίκο είχε δημιουργηθεί μια μικρή ομάδα εκχριστιανισθέντων Τούρκων, κάτι που θεωρήθηκε ως απειλή εναντίον της Τουρκίας με αποτέλεσμα ο άνδρας του ζεύγους και δύο άλλοι χριστιανοί να σφαγιασθούν κυριολεκτικώς μέσα στον εκδοτικό οίκο.
Στοιχεία-σοκ στη δικογραφία
Η ανακινηθείσα δικογραφία αποκάλυψε ότι πίσω από τη σφαγή αυτή υπήρχε μια άγνωστη μέχρι πρόσφατα οργάνωση του τουρκικού Γενικού Επιτελείου και συγκεκριμένως του «Τμήματος Εθνικής Στρατηγικής και Επιχειρήσεων» (Turkiye Ulusal Stratejiler ve Hareket Dairesi-TUSHAD). Σύμφωνα με τη δικογραφία ό,τι ήταν η JITEM για τους μουσουλμάνους Κούρδους ήταν και το TUSHAD για τις μη μουσουλμανικές πληθυσμιακές ομάδες της Τουρκίας (χριστιανούς και ιεραποστολές), η οποία μάλιστα, δρούσε σε συνεργασία με την Ergenekon (Εργκένεκον). Κατά τη δικογραφία, αυτός που ίδρυσε το TUSHAD ήταν ο στρατηγός Χουρσίτ Τολόν, ο οποίος είναι μεταξύ των κατηγορουμένων για την υπόθεση Ergenekon.
Για την υπόθεση αυτή υπάρχει κατάθεση ενός επαγγελματία λοχία ο οποίος ήταν αποσπασμένος στο TUSHAD, σύμφωνα με την οποία οι δολοφονίες της Μαλάτειας το 2007, του καθολικού ιερέα Santoro το 2006 στην Τραπεζούντα και του Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ το 2007 εκτελέστηκαν από το TUSHAD, σε συνεργασία με τις μέχρι τότε παντελώς άγνωστες και για πρώτη φορά αναφερόμενες σήμερα «Λευκές και Μαύρες Μονάδες», καθώς επίσης και την JITEM. Συγκεκριμένως, όπως ανέφερε στην κατάθεση στον εισαγγελέα ο επαγγελματίας λοχίας Ιλκέρ Τσινάρ (Ilker Cinar), στο πλαίσιο της Διοικήσεως Ειδικών Επιχειρήσεων δρουν οι «Λευκές Μονάδες», οι «Μαύρες Μονάδες» και η JITEM, όλες τμήματα του TUSHAD και (ήταν) όλες ελεγχόμενες από την Ergenekon.
Σύμφωνα με απάντηση του τουρκικού Γενικού Επιτελείου σε σχετική ερώτηση του εισαγγελέα, ο Ιλκέρ Τσινάρ είναι «παλαιό στέλεχος», ενώ ο ίδιος κατέθεσε ότι είχε μετατεθεί στο TUSHAD και πως από εκεί ελάμβανε και το μισθό του. Εις επίρρωσιν, μάλιστα τούτου, κατέθεσε ως αποδεικτικό την ταυτότητα που του είχε χορηγήσει το TUSHAD, με ημερομηνία 5 Ιανουαρίου 2005.
Η ταυτότητά του γράφει: TC Genelkurmay (Τουρκική Δημοκρατία, Γενικό Επιτελείο). Turkiye Ulusal Stratejiler ve Hareket Dairesi (Τμήμα Εθνικών Στρατηγικών και Επιχειρήσεων Τουρκίας), Ozel Kuvvetler (Ειδικές Δυνάμεις), Beyaz Birim (Λευκή Μονάδα), Adi: Ilker (όνομα: Ιλκέρ), Soyadi: Cinar (επίθετο: Τσινάρ), Gorevi: Istihbarat (καθήκοντα: Συλλογή Πληροφοριών), Sicil (μητρώο) 1992/3276-259.
Αρνείται εμπλοκή το Γενικό Επιτελείο
Το Γενικό Επιτελείο, βέβαια απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του εισαγγελέα δήλωσε ότι δεν υπάρχει τέτοιος φορέας (TUSHAD) στις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις όπως άλλωστε είχε αρνηθεί παλαιότερα και την ύπαρξη της JITEM, της οποίος σήμερα όλοι γνωρίζουν και έχουν παραδεχθεί την ύπαρξη. Να σημειωθεί, πάντως ότι στην έρευνα που έγινε το 2010 στο Αρχηγείο του Στόλου στο Ναύσταθμο του Γκιόλτσουκ, κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων για την Ergenekon οι εισαγγελείς βρήκαν έγγραφα τα οποία ανεφέροντο στη δράση των «Λευκών» και «Μαύρων» μονάδων στο πλαίσιο «των δραστηριοτήτων στην Περιοχή της Μεσογείου», όπως αποκαλείται η περιοχή Αττάλειας –Μερσίνας – Αδάνων – Αλεξανδρέττας – Αντιόχειας.
Μια χαρακτηριστική αποστολή που ανέφερε στην κατάθεση του ο λοχίας Ιλκέρ Τσινάρ ήταν και η εξής: Έχοντας λάβει εντολές να διεισδύσει στους χριστιανικούς κύκλους έγινε ιερέας της Εκκλησίας των Προτεσταντών της Ταρσού και στη συνέχεια επανήλθε στη μουσουλμανική θρησκεία. Από εκεί κι έπειτα εμφανιζόμενος σε πολλούς τηλεοπτικούς σταθμούς χρησιμοποιήθηκε για να «ξεσκεπάσει» τη δράση των χριστιανικών ιεραποστολών, οι οποίες έχουν ως επιδίωξη το διαμελισμό της Τουρκίας! Μια κλασική, δηλαδή, επιχείρηση ψυχολογικού πολέμου, από αυτές που -στο πρόσφατο ακόμη παρελθόν- έχουμε δει κατά δεκάδες στην Ελλάδα στις οποίες εκαλούμεθα να αποδείξουμε ότι δεν ήμαστε… ελέφαντες.
Περιττό να τονισθεί, βέβαια ότι όλ’ αυτά έγιναν την περίοδο διακυβερνήσεως της χώρας από τον Ερντογάν, ο οποίος αποφάσισε να αφήσει να βγουν στη δημοσιότητα τα γεγονότα αυτά τώρα.
Το ίδιο, άλλωστε, συνέβη και με την περίπτωση των περίφημων «ανεξιχνίαστων φόνων» της δεκαετίας του ’90, με θύματα χιλιάδες Κούρδους τα οποία καταγγέλθηκαν από την κυβέρνηση Ερντογάν, χωρίς όμως αυτά να πάψουν να παρατηρούνται και στη δική του περίοδο.
Περιοδικό Επίκαιρα