ΑΠΕ:¨Τι προβλέπεται για τις αποδοχές των δικαστικών

Οι δικαστικοί λειτουργοί διαμαρτύρονται για τις νέες περικοπές των αποδοχών τους που προβλέπει το νομοσχέδιο «μαμούθ» το οποίο κατατέθηκε χθες στην Βουλή. Οι συνολικές περικοπές των αποδοχών των δικαστικών και εισαγγελέων -δηλαδή αυτές που έχουν γίνει μέχρι τώρα μαζί με τις προβλεπόμενες από το νομοσχέδιο- φτάνουν στο 38%.

Αναλυτικότερα, με το επίμαχο νομοσχέδιο προβλέπεται νέο ειδικό μισθολόγιο για τους δικαστές με το οποίο καθορίζονται περικοπές στις αποδοχές τους από 19% έως 24%, ανάλογα με το βαθμό που κατέχουν.

Οι υψηλοί βαθμοί της δικαστικής ιεραρχίας (πρόεδροι των τριών ανωτάτων δικαστηρίων, αντιπρόεδροι, σύμβουλοι Επικρατείας, αρεοπαγίτες, κ.λπ.) υφίστανται τη μεγαλύτερη μείωση στις αποδοχές τους έναντι των συναδέλφων τους των μικρότερων βαθμών (πρωτοδικών κ.λπ.).

Για παράδειγμα, ο αρεοπαγίτης με το ισχύον μισθολογικό καθεστώς λαμβάνει μικτά μηνιαίως 7.169 ευρώ και, σύμφωνα με το επίμαχο νομοσχέδιο, επέρχονται μειώσεις της τάξης των 1.680 ευρώ, με αποτέλεσμα ο μικτός μηνιαίος μισθός να περιοριστεί στα 5.489 ευρώ.

Αναλυτικότερα, ως βάση υπολογισμού του νέου μισθολογίου λαμβάνεται ο μισθός του πρωτοδίκη ο οποίος ανέρχεται στα 1.778 ευρώ. Από εκεί και πέρα, ο μισθός των υπόλοιπων βαθμών πολλαπλασιάζεται με συντελεστές ανάλογα με τον βαθμό που κατέχει ο κάθε δικαστής.

Οι συντελεστές έχουν ως εξής:

α. Πρόεδρος ΣτΕ, πρόεδρος και εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, πρόεδρος του ΕΣ, γενικός επίτροπος της επικρατείας του ΕΣ, γενικός επίτροπος της Επικρατείας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, συντελεστής 1,70.
β. Αντιπρόεδρος του ΣτΕ, του ΑΠ και του ΕΣ, επίτροπος της Επικρατείας του ΕΣ και επίτροπος της Επικρατείας των ΤΔΔ, συντελεστής 1,62.
γ. Σύμβουλος της Επικρατείας, αρεοπαγίτης, αντεισαγγελέας του ΑΠ, σύμβουλος και αντεπίτροπος του ΕΣ, αντεπίτροπος Επικρατείας των ΤΔΔ, πρόεδρος και εισαγγελέας εφετών και πρόεδρος εφετών διοικητικών δικαστηρίων. συντελεστής 1,42.
δ. Πάρεδρος του ΣτΕ, εφέτης, αντεισαγγελέας εφετών, πάρεδρος του ΕΣ και εφέτης διοικητικών δικαστηρίων, συντελεστής, 1,27.
ε. Πρόεδρος και εισαγγελέας πρωτοδικών, πρόεδρος πρωτοδικών διοικητικών δικαστηρίων και ειρηνοδίκης Α’ τάξης, συντελεστής 1,13.
στ. Εισηγητής του ΣτΕ και του ΕΣ, πρωτοδίκης, αντεισαγγελέας πρωτοδικών, πρωτοδίκης διοικητικών δικαστηρίων και ειρηνοδίκης Β’ τάξης, συντελεστής 1,00.
ζ. Δόκιμος εισηγητής του ΣτΕ και του ΕΣ, πάρεδρος πρωτοδικείου, πάρεδρος εισαγγελίας, πάρεδρος πρωτοδικείου των Διοικητικών Δικαστηρίων και ειρηνοδίκης Γ’ τάξης, συντελεστής 0,85.
η. Ειρηνοδίκης Δ’ τάξης, συντελεστής 0,77.

Παράλληλα, το επίδομα για την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη διεκπεραίωση των υποθέσεων, καθώς και για την αντιστάθμιση δαπανών στις οποίες υποβάλλονται κατά την άσκηση του λειτουργήματός τους (δημιουργία και ενημέρωση βιβλιοθήκης, οργάνωση γραφείου), το οποίο σήμερα ανέρχεται περίπου στα 650 ευρώ, σύμφωνα με το νομοσχέδιο καθορίζεται (μειώνεται) ανά βαθμό ως εξής:

α. Ειρηνοδίκες Γ’ και Δ’ τάξης, δόκιμος εισηγητής του ΣτΕ και αντίστοιχοι βαθμοί των άλλων δικαστηρίων 316 ευρώ,
β. Εισηγητής του ΣτΕ και αντίστοιχοι βαθμοί 420 ευρώ,
γ. Πρόεδρος πρωτοδικών και αντίστοιχοι βαθμοί 456 ευρώ,
δ. Πάρεδρος του ΣτΕ και αντίστοιχοι βαθμοί 460 ευρώ,
ε. Πρόεδρος Εφετών, Σύμβουλος Επικρατείας και αντίστοιχοι βαθμοί 470 ευρώ,
στ. Αντιπρόεδρος και αντίστοιχοι βαθμοί 485 ευρώ και
ζ. Πρόεδρος 500 ευρώ.

Ακόμη, η πάγια αποζημίωση, λόγω των ειδικών συνθηκών προσφοράς υπηρεσιών (πολύωρη παραμονή στην έδρα, απασχόληση χωρίς ωράριο εργασίας, κατ’ οίκον εργασία, προσφορά υπηρεσιών σε παραμεθόριες και προβληματικές περιοχές), ορίζεται για τους δικαστικούς λειτουργούς από το βαθμό του προέδρου πρωτοδικών και αντίστοιχων μέχρι και το βαθμό του προέδρου ανωτάτου δικαστηρίου στα 560 ευρώ και από το βαθμό του ειρηνοδίκη Δ’ Τάξης μέχρι και το βαθμό του εισηγητή του ΣτΕ και αντίστοιχων βαθμών των άλλων, 460 ευρώ.

Επίσης, η αποζημίωση εξόδων παράστασης στους δικαστές που φέρουν βαθμό προέδρου, αντιπροέδρου και συμβούλου επικρατείας ή αντίστοιχους, οριζόμενη κατά βαθμό ως εξής: 1) Πρόεδρος ΣτΕ και αντίστοιχοι βαθμοί 242 ευρώ, 2) αντιπρόεδρος ΣτΕ και αντίστοιχοι βαθμοί 161 ευρώ και 3) σύμβουλος επικρατείας και αντίστοιχοι βαθμοί 121 ευρώ.

Τέλος, μετατίθενται για τα επόμενα δύο έτη (2013 και 2014) η καταβολή των δόσεων των αναδρομικών αποδοχών που είχαν κερδίσει οι δικαστές με αποφάσεις του Μισθοδικείου.

Πηγή: ΑΠΕ

Ενεργοποιήθηκε το άρθρο 120 του Συντάγματος;

Το άρθρο 120 παρ. 4 του Συντάγματος επιτάσσει το εξής: «H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.». Αν επομένως κάποιες από τις ενέργειες της σημερινής κυβέρνησης είναι αντισυνταγματικές, τότε οφείλουμε κατ’ επιταγή του ίδιου του Συντάγματος να αντισταθούμε με κάθε μέσο. Αν όμως όλες οι ενέργειες της κυβέρνησης είναι συνταγματικές, τότε οφείλουμε να σιωπήσουμε, να βάλουμε τα κεφάλια κάτω και να εφαρμόσουμε πιστά ότι ακριβώς αποφασίζει η κυβέρνηση.

Για να ενεργοποιηθεί όμως το άρθρο 120 ώστε να δικαιούνται και να υποχρεούνται να αναλάβουν οι ίδιοι οι πολίτες δράση απαιτούνται να συντρέχουν κατά το Σύνταγμα δύο προϋποθέσεις. 

1) Κατάλυση του Συντάγματος και 

2) Η κατάλυση αυτή να γίνεται με τη βία.

Σε ότι αφορά την πρώτη προϋπόθεση, αυτή τη φορά έχουμε διαπιστωμένη σκοπούμενη από την κυβέρνηση παραβίαση του Συντάγματος, την οποία διαπίστωση έκανε ένα από τα τρία Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας, δηλαδή το Ελεγκτικό Συνέδριο το οποίο γνωμάτευσε σχετικά για το θέμα των συντάξεων. Επομένως η πρώτη προϋπόθεση πληρούται. Η κυβέρνηση μπορεί να ισχυριστεί εδώ ότι δεν καταλύει εντελώς το Σύνταγμα, αλλά απλά παραβιάζει κάποιες διατάξεις του. Δεδομένου όμως ότι το ίδιο το Σύνταγμα δεν ξεχωρίζει την κατάλυση από την απλή παραβίαση και δεδομένου ότι η εκ των προτέρων προειδοποίηση από το Ανώτατο Δικαστήριο ότι ο σκοπούμενος νόμος είναι παραβίαση του Συντάγματος, τότε η κυβέρνηση είναι σε γνώση και επομένως συγγνωστά παραβιάζει το Σύνταγμα πράγμα που υποδηλώνει de facto κατάλυσή του.

Σε ότι αφορά τη δεύτερη προϋπόθεση δηλαδή τη χρήση βίας, εδώ η κυβέρνηση μπορεί να αντιτείνει ότι δεν παραβιάζει το Σύνταγμα με τη βία, αλλά νομοθετεί στα πλαίσια του Συντάγματος και ο κάθε ένας που νομίζει ότι παραβιάστηκε το Σύνταγμα μπορεί να προσφύγει στα δικαστήρια για να δικαιωθεί.

Στο θέμα της βίας όμως υπάρχουν δύο απόψεις. Η μία λέει ότι υπάρχει χρήση βίας από την πλευρά της κυβέρνησης αφού οδηγεί το λαό σε βίαιη φτωχοποίηση χωρίς ο τελευταίος να ερωτηθεί. Όμως η κυβέρνηση μπορεί να αντιτείνει ότι δεν χρησιμοποιεί η ίδια βία κατά την παραβίαση του Συντάγματος, αλλά η βίαιη φτωχοποίηση είναι το αποτέλεσμα της παραβίασης του Συντάγματος.

Υπάρχει όμως και η δεύτερη άποψη που λέει ότι το Σύνταγμα δεν διακρίνει μεταξύ σωματικής και ψυχολογικής βίας. Εφόσον λοιπόν τόσο ο κ. Σαμαράς όσο και ο κ. Βενιζέλος δημόσια απειλούν ψυχολογικά τους βουλευτές τους, πως αν δεν παραβιάσουν το Σύνταγμα (όπως διέγνωσε το ΕΣ) και δεν ψηφίσουν αντισυνταγματικό νόμο (που αφορά το συνταξιοδοτικό), τότε θα διαγραφούν από τις κοινοβουλευτικές ομάδες τους και τα κόμματά τους, έχουμε άσκηση ψυχολογικής βίας για παραβίαση του Συντάγματος. Η διαγραφή των βουλευτών είναι γνωστό ότι συνεπάγεται αυτόματα και σύμφωνα με την ελληνική αρχηγοκεντρική οργάνωση των κομμάτων και το τέλος της πολιτικής τους σταδιοδρομίας. Επομένως υπάρχει εδώ σαφώς ψυχολογική βία. Είναι βέβαιο ότι πολλοί βουλευτές θα ψήφιζαν εντελώς διαφορετικά αν δεν απειλούνταν με διαγραφή, υπακούοντας μόνο στη συνείδησή τους, όπως εξάλου και το ίδιο το Σύνταγμα επιτάσσει.

Το αν συντρέχουν στην περίπτωση της ψήφισης της αντισυνταγματικής διάταξης για το συνταξιοδοτικό οι δύο προϋποθέσεις που απαιτεί το άρθρο 120 παρ. 4, δηλαδή κατάλυση του Συντάγματος με άσκηση βίας ας το κρίνει ο καθένας που είναι υπεύθυνος πολίτης.

Εκείνο όμως που δημιουργεί εντύπωση είναι ότι δεν ερωτώνται, ούτε τοποθετούνται για το συγκεκριμένο θέμα οι καθηγητές συνταγματολόγοι που είναι σχεδόν καθημερινά στα διάφορα τηλεοπτικά πάνελ. Ξεχνούν άραγε να το ρωτήσουν οι δημοσιογράφοι ή διαφεύγει από τους ίδιους τους συνταγματολόγους να το θέσουν;

Ενδιαφέρει τελικά κανέναν σ’ αυτόν το τόπο το άρθρο 120;

πηγή

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλικ εδώ για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου!

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/11/120_5.html#ixzz2BVKWZ6ym

«Επόμενη δόση»: Πες όχι στα ναρκωτικά

Η μεγαλύτερη έκπληξη όταν κοίταξα για πρώτη φορά τη συζήτηση για το ζήτημα των ναρκωτικών ήταν η διάρκεια του συνδρόμου στέρησης. Ενώ θα πίστευε κανείς ότι κρατάει βδομάδες και μήνες, η αλήθεια είναι ότι το σύνδρομο στέρησης από την ηρωίνη κρατάει κατά κανόνα τρεις έως πέντε ημέρες και τα συμπτώματά του ενδέχεται να μην απέχουν από αυτά μιας γερής γρίπης. Αυτό θα πει πως αν κανείς αποφασίσει να κόψει τα ναρκωτικά και αρνηθεί να πάρει τη δόση του, μπορεί να κλειδωθεί σε ένα δωμάτιο και να ξεπεράσει τα σωματικά συμπτώματα της στέρησης μέσα σε λίγες ημέρες. Αυτό σκέφτομαι κάθε φορά που ακούω πόσο αναγκαίο είναι να πάρουμε πάλι τη δόση μας, και έτσι μπήκα στον πειρασμό να προσπαθήσω να επεκτείνω αυτήν την κάπως τετριμμένη αναλογία μεταξύ της οικονομικής δόσης του δανείου και της δόσης του τοξικομανούς. Την ιδέα ότι η στέρηση των χρημάτων της δόσης, αυτό δηλαδή που θα συνέβαινε αν κηρύτταμε στάση πληρωμών, θα είχε αποτελέσματα που θα ήταν δυσάρεστα αλλά όχι ολέθρια, ότι θα συνιστούσε ένα σοκ που δεν θα ξεπερνούσε σε διάρκεια μερικούς μήνες, την έχει διατυπώσει από την αρχή της κρίσης τεκμηριωμένα ο Κώστας Λαπαβίτσας. Δεν μπόρεσε βεβαίως να πείσει μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης, η οποία προτίμησε την πολιτική του Σαμαρά ακριβώς προκειμένου να μην μπει σε μια τέτοια περιπέτεια (η τωρινή περιπέτεια τους φάνηκε προτιμότερη). Όμως η περιγραφή είναι σαφής: το σοκ δεν κρατάει για πάντα, περνάει. Το ερώτημα ακολουθεί αναπόφευκτα: αν το σύνδρομο στέρησης κρατάει τόσο λίγο, γιατί έχουμε ακόμα ναρκομανείς; Γιατί δεν κλειδώνονται αυτοί οι άνθρωποι σε ένα δωμάτιο, γιατί δεν δένονται σε ένα στύλο, μέχρι να περάσει το σύνδρομο της στέρησης και να είναι όλα καλά; Η απάντηση είναι σκληρή: γιατί ο άνθρωπος την κακιά την ώρα την έχει μέσα του. Αυτό που κάνει τους χρήστες να επιστρέφουν στα ναρκωτικά δεν είναι το σύνδρομο στέρησης, είναι η ίδια η ζωή τους, ό,τι τους έφερε εκεί την πρώτη φορά: οι παρέες, η ψυχική συγκρότηση, η έξη. Αυτό λέγεται συχνά προκειμένου να υποστηρίξει κανείς ότι είμαστε λαός σπάταλος και σουρτούκης, λοιπόν και να μας δανείσουν θα ξαναξοδευτούμε γιατί έχουμε τρύπιες τσέπες. Δεν εννοώ αυτό. Το πρώτο βήμα στον εντοπισμό ενόχων είναι η αρχή του: «follow the money». Ποιος ωφελείται. Δεύτερο κοινό μεταξύ πρέζας και δανείου, μετά το σύντομο σύνδρομο στέρησης, ο ντίλερ: αυτός που είναι πάντα δίπλα μας για να μας πει ότι δεν θα τα καταφέρουμε. Την ώρα που λες ότι δεν θέλεις να ξαναπάρεις τη δόση σου, αυτός σου λέει πως μακριά του καταστρέφεσαι: «Είσαι χαζός; Αν κάνεις ότι φεύγεις θα πεθάνεις, δεν μπορείς μόνος σου! Θα γυρίσεις πίσω παρακαλώντας. Έλα, τελευταία φορά, πάρε λίγο. Τα λεφτά φτάνουν μέχρι τον άλλο μήνα, μετά θα σφάζεστε έξω από τις τράπεζες, θα εξαφανιστούν οι οικονομίες σας, δεν θα υπάρχει γάλα για τα παιδιά». Παλιοβαποράκι, με την υγεία μας παίζεις... Και ο λόγος για τον οποίον ο ντίλερ επιμένει ότι δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς τη δόση σου είναι το συμφέρον του μεγαλέμπορου. Γιατί το βαποράκι λογοδοτεί αλλού. Αυτός που κινεί τα νήματα είναι ο μαφιόζος που βρίσκεται πίσω από όλα αυτά. «Γκόλντεν μπόι» αυτός, ζει από το αίμα σου. Ποια είναι λοιπόν η μέθοδος θεραπείας; Κράτησε δίπλα σου αυτούς που θέλουν να σε βοηθήσουν. Οι κακές παρέες είναι σημαντικός παράγων για να γλιτώσει ή να ξανακυλήσει κανείς στα ναρκωτικά. Αυτό αποφασίζεται αντικειμενικά: όποιος σου πουλάει πρέζα, δεν θέλει το καλό σου, θέλει τα λεφτά σου. Το καλό σου θέλει όποιος δεν έχει οικονομικό συμφέρον στην εξάρτησή σου. Οι συμμαχίες είναι πολύ σημαντικές για να κόψεις τα ναρκωτικά. Να θυμάσαι ότι μπορούν να σε βοηθήσουν μόνο όσοι έχουν τα ίδια συμφέροντα με σένα. Μακριά από τραπεζίτες και εμπόρους ναρκωτικών. Η εξαθλίωση μιας υφεσιακής πολιτικής που σε δένει στον δανεισμό προκειμένου να παραδίδει τα λεφτά σου στους δανειστές είναι ενάντια στο συμφέρον της υγείας σου. Το συμφέρον του δοσά είναι να εξακολουθήσουμε να δανειζόμαστε. Αν δεν ήταν, θα μας είχαν πετάξει έξω, το σκέφτηκαν και το σκέφτονται. Εμείς τι συμφέρον έχουμε να πάρουμε μία ακόμη ακριβοπληρωμένη δόση που θα πάει σε ειδικό λογαριασμό για να μεταφέρεται στις τράπεζες, με τίμημα μια πολιτική που ισοπεδώνει τα πάντα; Τελευταίος παράγοντας, η έξη, η συνήθεια. Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, που λέμε. Για να πεις όχι στα ναρκωτικά απαιτείται θέληση, πρέπει ο χρήστης να κάνει μερικά συνειδητά βήματα κατά της κατάθλιψης και της παραίτησης: να σηκωθεί από τον καναπέ του και να βάλει μπρος ένα σχέδιο ζωής, έστω αφιλόδοξο και μετρημένο, που θα το χαράξει όμως με το δικό του βηματισμό. Το «όχι» αυτό μπορεί να το πει μόνο ο ίδιος ο χρήστης. Όποιος αναζητεί καλύτερο ντίλερ, δεν θα τον βρει. Αν αντιμετωπίσουμε τον χρήστη ως άνθρωπο που στέκεται στα πόδια του, όχι ως άνθρωπο που τον παίρνει η ζωή και τον σηκώνει, μόνο τότε θα μπορούμε να ελπίσουμε. Η χρήση ξεκινά με το δόλωμα της «παραμύθας», των γλυκών ψευδαισθήσεων. Πολύ σύντομα όμως ο χρήστης πίνει μόνο και μόνο για να είναι καλά. Αυτό είναι το τέλος των ψευδαισθήσεων, η φάση που διανύουμε τώρα. Ας κλείσω λοιπόν με μια παρότρυνση κατά των ψευδαισθήσεων: υπάρχει ζωή και χωρίς τη δόση, πες όχι στα ναρκωτικά.

Κωνσταντίνος Πουλής

Στανταράκια για τις Φυλακές Κορυδαλλού κορυφαίοι υπουργοί του Σαμαρά στις 100 πρώτες μέρες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ!

-Εφόσον  ο λαός μας αναθέσει την διακυβέρνηση της χώρας σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να συναλλαγούμε με τους διεφθαρμένους. Η παραδειγματική τιμωρία τους αποτελεί συστατικό επιβίωσης μιας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ…

Αυτή ακριβώς ήταν η διατύπωση κορυφαίου στελέχους του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στενού συνεργάτη του  Αλέξη Τσίπρα για την αντιμετώπιση των υποθέσεων διαφθοράς που ταλάνισαν την Ελλάδα στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών και την οδήγησαν στον γκρεμό.

Οι εισηγήσεις των «σκληρών» στον Αλέξη Τσίπρα είναι να λειτουργήσει σαν τονΒλαντιμίρ Πούτιν μέσα στις 100 πρώτες μέρες της διακυβέρνησής του. Αυτό απλά σημαίνει πως πρέπει να καθήσουν στο σκαμνί και να οδηγηθούν με απόφαση της Δικαιοσύνης στις Φυλακές Κορυδαλλού, όλοι εκείνοι οι πολιτικοί, επιχειρηματίες και παράγοντες των ΜΜΕ-ακόμη και δημοσιογράφοι-που εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς.

Ήδη τουλάχιστον 10 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αναλάβει να φέρουν σε πέρας διψήφιο αριθμό φακέλλων στους οποίους προστίθενται διαρκώς νέες σελίδες και οι οποίοι περιέχουν σκαστές υποθέσεις διαφθοράς που έχουν συγκαλύψει προκλητικά οι πρωθυπουργοί στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών.

Ψηλά στη λίστα της διαφθοράς βρίσκονται και υπουργοί της συγκυβέρνησης στους οποίους παρέχει κάλυψη το Μέγαρο Μαξίμου παρότι ακόμη και ο Στασινόπουλος του ΣΔΟΕ που είναι καλαματιανός και φίλος του Σαμαρά έχει φρίξει. 

Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαχείριση της λίστας Λαγκάρντ αλλά και η θετική αντιμετώπιση που είχε ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης από τα κορυφαία στελέχη της Κουμουνδούρου.

-Όταν καθημερινά σχεδόν φθάνουν στα γραφεία μας και στα γραφεία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ τεκμηριωμένες υποθέσεις διαφθοράς εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε τα στραβά μάτια. Ακόμη πιο παραδειγματική θα είναι η τιμωρία των εμπλεκομένων που αναζητούν σήμερα προστασία από τον ΣΥΡΙΖΑ υποδυόμενοι τους φίλους μας. 

Εαν δεν υπάρξει απονομή Δικαιοσύνης καμία κυβέρνηση-πόσο μάλλον μια κυβέρνηση της Αρστεράς-δεν πρόκειται να σταθεί στην εξουσία. Πάντως μας κάνει εντύπωση το θράσος κορυφαίων υπουργών της κυβέρνησης Σαμαρά και το προκλητικό φλερτ τους με τις Φυλακές Κορυδαλλού. Οι άνθρωποι είναι αδίστακτοι, δεν σταματάνε την αρπαχτή και την διαφθορά ακόμη και τώρα που έχουν ρημάξει την χώρα. Αλλά έχουν γνώσιν οι φύλακες...

Σ’ αυτό το πνεύμα κινούνται και οι αντιλήψεις του ίδιου του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος είιναι πολύ πθανόν να κληθεί πολύ σύντομα να διαχειρισθεί το χάος. Σ΄ αυτή την περίπτωση γνωρίζει ότι θα πρέπει να οδηγθούν σιδεροδέσμιοι στις φυλακές αυτοί που το δημιούργησαν. 

Καμία εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να είναι πιο πειστική από την απόδοση Δικαιοσύνης με φόντο μια καθημαγμένη κοινωνία...

1994-2010… το Έγκλημα ήταν διαρκές!

Ἀναρτήθηκε στὶς 5 Νοεμβρίου 2012 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

 

 

 

 

 

 

1 Votes

Γράφει ο Δευκαλίων

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή) και τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στις 2 Νοεμβρίου, το 60% του πληθυσμού είχε το 2010:

• Μέσο ετήσιο ατομικό εισόδημα 12.637,08 ευρώ

• Μέσο ετήσιο οικογενειακό εισόδημα 21.590,07 ευρώ.

Με βάση αυτό το πραγματικό δεδομένο υπολογίζεται ως εξαρτώμενη και σχετική έννοια το όριο (κίνδυνος) φτώχειας για το 2010:

• Ατομικό όριο φτώχειας 6.591 ευρώ

• Οικογενειακό (νοικοκυριά με 2 ενήλικες και 2 παιδιά κάτω των 14 ετών) όριο φτώχειας 13.842 ευρώ.

Βάσει των παραπάνω ορίων το ποσοστό των Ελλήνων που ζουν κάτω από αυτά τα όρια, δηλαδή δεν έχουν πρόσβαση ΚΑΙ στα εννέα (9) βασικά αγαθά είναι το εξής:

• Ποσοστό Ελλήνων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας 21,4 %.

Βάση αυτής της μελέτης από την ΕΛΣΤΑΤ, ο αριθμός των νοικοκυριών που ζουν κάτω από αυτά τα όρια είναι 901.194 ήτοι 2.341.000 Έλληνες. Η χώρα μας έχει την δεύτερη θέση μετά την Βουλγαρία στο ποσοστό νοικοκυριών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας!

Με βάση την παραπάνω μεθοδολογία (υπολογισμός του ορίου φτώχειας βάσει του μέσου εισοδήματος του 60% του πληθυσμού), το ποσοστό των Ελλήνων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας παραμένει περίπου σταθερό από το…

1994 έως το 2010 (από 19,5% έως 23%).

Συμπέρασμα: Οι πρωτοφανείς ρυθμοί ανάπτυξης της χώρας κατά το χρονικό διάστημα 1994-2010 και τα προφανή εθνικά υπερκέρδη δεν κατάφεραν να μειώσουν ούτε κατά σημαντική στατιστικά κλίμακα το ποσοστό φτώχειας στην Ελλάδα. Και το εύλογο ερώτημα. Που διανεμήθηκαν αυτά τα εθνικά υπερκέρδη; Είναι προφανές στα ανώτερα στρώματα της μεσαίας τάξης και στο κυρίαρχο εγχώριο πολιτικοοικονομικό σύστημα.

Σε αυτό ακριβώς το συμπέρασμα έγκειται και η αρχή και η ουσία του Ελληνικού Δημοσιονομικού Προβλήματος. Όταν 1 στους 5 έλληνες είναι πάμφτωχος, δεν πληρώνει φόρους και δεν καταναλώνει ούτε τα βασικά αγαθά. Σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι δυνατόν να προκύψει κανενός είδους δημοσιονομικό πλεόνασμα.

Θα το πούμε πάρα πολύ απλά. Έχουμε χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν αυτό το απλό παράδειγμα. Και ο πλούσιος και ο φτωχός 1-2 πακέτα τσιγάρα μπορούν να καταναλώσουν κατά μέσο όρο κάθε ημέρα. Απλά, όταν ο φτωχός δεν έχει χρήματα δεν αγοράζει τσιγάρα, ενώ ο πλούσιος δεν μπορεί να καταναλώσει ακόμα περισσότερα τσιγάρα ώστε να καλύψει το έλλειμμα κατανάλωσης του φτωχού. Πραγματικό οικονομικό αποτέλεσμα: το κράτος δεν εισπράττει φόρους και η καπνοβιομηχανία δεν έχει μεγάλη κατανάλωση.

Αυτή όμως είναι η αντιαναπτυξιακή πολιτική. Δηλαδή να αναπτύσσεται η χώρα με πρωτοφανείς ρυθμούς το χρονικό διάστημα 1994-2010, αλλά να μην μειώνεται το ποσοστό του πληθυσμού που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, γιατί τα εθνικά υπερκέρδη από την ανάπτυξη διανεμήθηκαν σε ανισομερώς σε ένα μικρό τμήμα του πληθυσμού.

Αυτή η αντιαναπτυξιακή πολιτική επιβλήθηκε και στηρίχθηκε ιδεολογικά, πολιτικά και επικοινωνιακά από το εγχώριο κυρίαρχο πολιτικοοικονομικό σύστημα. Η καθοριστική ιστορική χρονική στιγμή, το καθοριστικό για την πορεία του τόπου ιστορικό συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, στις αρχές καλοκαιριού του 1996, όπως απέδειξαν τα μετέπειτα γεγονότα. Εκείνη την καθοριστική χρονική στιγμή αμέσως μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, το εγχώριο κυρίαρχο πολιτικοοικονομικό σύστημα, με την εκλογή του Κ. Σημίτη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πήρε το πάνω χέρι.

Δεν είναι τυχαίο ότι αντίπαλος του Κ. Σημίτη σε εκείνο το ιστορικό συνέδριο του 1996, ήταν ένας (όπως αποδείχθηκε στις ημέρες μας) διεφθαρμένος πολιτικός, ο Άκης Τσοχατζόπουλος. Η τράπουλα ήταν σημαδεμένη.

Το πατριωτικό-δημοκρατικό ΠΑΣΟΚ, ένα κατά κοινή ομολογία από τα πιο υγιή και ριζοσπαστικά κομμάτια του λαού μας, οδηγήθηκε μέσω μιας προσχεδιασμένης ήττας στην εξαναγκαστική πολιτική αποστράτευση και στην μεθοδευμένη ιδεολογική απαξίωση.

Αποτέλεσμα; Το εγχώριο κυρίαρχο πολιτικοοικονομικό σύστημα παντελώς ασύδοτο διανέμει αποκλειστικά προς το συμφέρον του τα εθνικά υπερκέρδη από την φρενήρη αναπτυξιακή πορεία 1994-2010. Τελικός προορισμός αυτής της ανήθικης και αντιαναπτυξιακής διανομής των κερδών οι Ελβετικές Τράπεζες, στις οποίες το εγχώριο κυρίαρχο πολιτικοοικονομικό σύστημα καταθέτει τα άνομα κέρδη του.

1994-2010… το Έγκλημα ήταν διαρκές!

Ιστορίες "Ελλήνων" πατριωτών που σου ρούφηξαν το αίμα

Οι Αγγελόπουλοι βάφτισαν τη βίλα των 4.695 τ.μ. στο Ψυχικό... πολυκατάστημα για φθηνότερο ρεύμα

Απίστευτες ιστορίες φέρνουν στο φως οι αποκαλύψεις της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ για το χαράτσι, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση τη βίλα-μαμούθ των 4.695 τετραγωνικών της οικογένειας Αγγελοπούλου που όχι μόνο πληρώνει μικρότερο χαράτσι, αλλά παίρνει ρεύμα με φθηνότερο εμπορικό τιμολόγιο σαν να είναι πολυκατάστημα!
Σύμφωνα με όσα αποκάλυψε ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, Νίκος Φωτόπουλος, το σπίτι της Γιάννας και του Θόδωρου Αγγελόπουλου στο Παλαιό Ψυχικό αντί να πληρώνει ρεύμα με βάση το οικιακό τιμολόγιο όπως όλοι, παίρνει ρεύμα από τη μέση τάση με το....
φθηνότερο εμπορικό τιμολόγιο Β1 που συνήθως δίδεται σε πολυκαταστήματα, βιοτεχνίες και νοσοκομεία. Το συγκεκριμένο σπίτι είναι ένα πραγματικό «ανάκτορο» έκτασης 4.695 τμ. όπου έγινε και το περίφημο πάρτι με τα πυροτεχνήματα που έκαψαν το αλσύλιο του Ψυχικού.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», η διαφορά που προκύπτει από τη χρήση του εμπορικού τιμολογίου Β1 σημαίνει μεγάλες απώλειες για τη ΔΕΗ. «Πολύ απλά η ΔΕΗ χάνει ένα σωρό χρήματα συγκριτικά με την ηλεκτροδότηση ενός σπιτιού με ανάλογες καταναλώσεις» λέει ο κ. Φωτόπουλος στην εφημερίδα.

Το συγκεκριμένο πολυτελές οίκημα, αναφέρει το «Θέμα» έχει κατανάλωση 50.000 κιλοβατώρων το μήνα την ώρα που μια μέση οικογένεια καταναλώνει 1700 κιλοβατώρες το τετράμηνο. Με τη χρήση του μειωμένου τιμολογίου Β1, η οικογένεια Αγγελόπουλου πληρώνει από 0,05 έως 0,06 ευρώ την κιλοβατώρα ενώ η μέση οικογένεια πληρώνει από 0,06 έως 0,09 ευρώ την κιλοβατώρα (για τις πρώτες 2000 κιλοβατώρες). Συνολικά, οι απώλειες για τη ΔΕΗ από το σπίτι της Γιάννας και του Θόδωρου Αγγελόπουλου ξεπερνά τα 5.000 ευρώ το τετράμηνο.

Και μικρότερο χαράτσι

Εκτός από λιγότερα χρήματα για ρεύμα, το συγκεκριμένο σπίτι πληρώνει όπως έχει αναφέρει το iefimerida.g και μικρότερο Ειδικό Τέλος Ακινήτων (το γνωστό «χαράτσι»). Κι αυτό γιατί εκμεταλλεύεται ένα νόμο που ψηφίστηκε από τον τότε υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο. Ο νόμος 4047/2012 ορίζει πως για τα ακίνητα που δεν έχουν οικιακή χρήση και είναι επιφάνειας άνω των 1000 τ.μ., ο συντελεστής για το τέλος ακινήτων μειώνεται κατά 30% για το άνω των 1.000 τ.μ. τμήμα, και κατά 60% για το τμήμα από 2.000 τ.μ. και πάνω.

Έτσι η έκπτωση που έχει πετύχει η οικογένεια Αγγελοπουλου από το χαράτσι φτάνει τα 70.000 ευρώ. Κι αυτό γιατί πληρώνει χαράτσι 51.115 ευρω αντί να πληρώσει χαράτσι 86.388 ευρώ το χρόνο. Κερδίζει δηλαδή περίπου 35.000 ευρώ το χρόνο...

Φωτόπουλος: Δεν είναι η μοναδική περίπτωση

Αξίζει να σημειωθεί πως τα στοιχεία αποκάλυψε ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, μετά την επεισοδιακή εισβολή-κατάληψη των συνδικαλιστών στο Κέντρο Πληροφορικής της επιχείρησης την προηγούμενη εβδομάδα. Στόχος του κ. Φωτόπουλου ήταν να βρεθούν στοιχεία για τέτοιες περιπτώσεις, καθώς όπως υποστηρίζει υπάρχουν πληροφορίες πως «έχοντες και κατέχοντες» πληρώνουν πολύ λιγότερα για το χαράτσι από όσα θα έπρεπε με βάση τον αρχικό νόμο Βενιζέλου. «Ο κ. Βενιζέλος έδωσε τη δυνατότητα στους πλούσιους, κατόχους μεγάλης περιουσίας, να έχουν τεράστια έκπτωση από το χαράτσι» υπογραμμίζει στο Πρώτο Θέμα ο επικεφαλής της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ.

Υπενθυμίζεται πως τα στοιχεία αυτά με τις καταγγελίες εις βάρος επιχειρήσεων και άλλων για το «χαράτσι» στα ακίνητα παρέδωσε η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ στον Εισαγγελέα την Παρασκευή.

http://kafeneio-gr.blogspot.gr

στις 1:55 μ.μ.  

Ρεύμα εξόδου από την ΕΕ στη Βρετανία

Από το "Έθνος" 26/10/2012 Βομβαρδισμός από τίτλους σοβαρών εφημερίδων τις τελευταίες μέρες γύρω από τις σχέσεις του Λονδίνου με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. «Αυξανόμενοι φόβοι ότι η Βρετανία αναζητά την πόρτα εξόδου της ΕΕ» ήταν π.χ. ο εξάστηλος τίτλος της τρίτης σελίδας, από τη μια άκρη ως την άλλη, της παγκόσμιας έκδοσης των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» την περασμένη Πέμπτη. Σαφώς πιο επιθετικός φραστικά ο σχετικός πρωτοσέλιδος τίτλος της γαλλικής «Λε Μοντ» την ίδια μέρα: «Πρέπει να πετάξουμε τους Αγγλους έξω από την ΕΕ;». Η γερμανική σοσιαλδημοκρατική εφημερίδα «Ντι Τσάιτ» προσπαθεί να υποκριθεί την ψύχραιμη, αλλά οι τίτλοι της σχετικής ανάλυσής της προδίδουν τον εκνευρισμό της: «Η οικονομική κρίση προκάλεσε στους Βρετανούς μια κρίση ταυτότητας. Η διέξοδός τους; Να ενθουσιάζονται με την έξοδο από την ΕΕ» τόνιζε. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η αναβίωση της συζήτησης αποχώρησης της Βρετανίας δεν προέκυψε εκ του μηδενός. Πρώτα πρώτα ήταν η στάση του ίδιου του Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος υπαινίχθηκε σαφώς ότι μπορεί να θέσει σε δημοψήφισμα το ερώτημα της παραμονής ή της αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ. Εθεσε με κομψό τρόπο το θέμα και στο συνέδριο των Συντηρητικών: «Η Ευρωζώνη κατευθύνεται προς μεγαλύτερη ολοκλήρωση. Είναι αναγκαία, αν θέλουν να σώσουν το κοινό νόμισμα, αλλά σκέπτομαι ότι αυτό παρέχει στη Μεγάλη Βρετανία την ευκαιρία να πετύχει μια νέα και καλύτερη συμφωνία με την Ευρώπη» τόνισε. Εξω φρενών με τη στάση αυτή ο αρθρογράφος της γαλλικής «Λε Μοντ» Αρνό Λεπαρμαντιέ. «Ο εκβιασμός είναι το όπλο του Βρετανού πρωθυπουργού» γράφει και ομολογεί: «Κι εμάς μας καταλαμβάνει η ακατανίκητη επιθυμία να πετάξουμε τους Αγγλους έξω από την Ευρώπη. Επιτέλους ελεύθεροι!». Δεν είναι μόνο τα λόγια των Βρετανών. Είναι πρωτίστως οι πράξεις τους. Την περασμένη Δευτέρα ο Κάμερον είχε βάλει την Τερέζα Μέι, υπουργό Εσωτερικών της κυβέρνησής του, να ανακοινώσει την πρόθεση του Λονδίνου να αποχωρήσει από ούτε ένα, ούτε δύο αλλά... 133 (!) μέτρα αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας στο πλαίσιο της ΕΕ. Θα πρόκειται για την πρώτη θεαματική «επιστροφή εθνικής βρετανικής κυριαρχίας» από τις Βρυξέλλες στο Λονδίνο, όταν υλοποιηθεί στην πράξη η απόφαση αυτή. Παράλληλα, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον διοχετεύει στα μέσα ενημέρωσης την πληροφορία ότι προτίθεται να βάλει βέτο στον προϋπολογισμό της ΕΕ για τα επόμενα επτά χρόνια που θα συζητηθεί στη σύνοδο κορυφής του Νοεμβρίου. Η Κομισιόν έχει υποβάλει πρόταση που προβλέπει ο προϋπολογισμός για την επταετία 2014-2020 να ανέρχεται στο ύψος του 1,1% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ. Η Γερμανίδα καγκελάριος προωθεί τη συμβιβαστική πρόταση ο προϋπολογισμός της ΕΕ να ανέλθει στο 1% του ΑΕΠ της Ευρώπης, αλλά ο Ντέιβιντ Κάμερον απαιτεί να μην υπάρξει αύξηση του απόλυτου ποσού του προϋπολογισμού ούτε καν... ενός ευρώ! Και έτσι απορρίπτουν τη γερμανική πρόταση, κάνοντας έξω φρενών το Βερολίνο. «Η Μέρκελ θα προειδοποιήσει το Ηνωμένο Βασίλειο για το βέτο στον προϋπολογισμό της Ευρώπης» ήταν ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου τη Δευτέρα. Οι Γερμανοί θα ματαιώσουν τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις 22 και 23 Νοεμβρίου, αν ο Κάμερον συνεχίσει να διαφωνεί, γράφει η σοβαρή βρετανική εφημερίδα. Οι Γερμανοί πάντως φαίνεται ότι αρχίζουν να θεωρούν χαμένη υπόθεση τη συμμετοχή της Βρετανίας στην ΕΕ, όπως αποτυπώνεται και σε ένα ενδιαφέρον άρθρο της γερμανικής «Ντι Τσάιτ» για το θέμα αυτό. «Με κάθε μήνα κρίσης του ευρώ αυξάνεται ο αριθμός των Βρετανών, οι οποίοι είναι έτοιμοι να κόψουν τα σκοινιά που τους συνδέουν με την ηπειρωτική Ευρώπη και να εγκαταλείψουν την ΕΕ» υποστηρίζει και συνεχίζει: «Σε λίγα χρόνια η Μεγάλη Βρετανία θα ανακτήσει την πλήρη εθνική και κρατική κυριαρχία της, γιατί στο δημοψήφισμα που πρέπει να γίνει το 2016, η πλειοψηφία θα ψηφίσει υπέρ της εξόδου από την ΕΕ».