Τι θα συνέφερε καλύτερα Ελλάδα και Κύπρο;

Σάββατο, 23 Φεβρουαρίου 2013

Γράφει ο Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων

Με την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει το θέμα της ΑΟΖ προοιωνίζεται η έναρξη μιας περιόδου διαρκώς αυξανόμενης έντασης ως προς τα ελληνοτουρκικά. 

Ελλάδα και Τουρκία, ως αποκλίνουσες γεωπολιτικά οντότητες, δεν θα μπορούσαν να βρουν ποτέ κοινό σημείο συνεννόησης, ειδικά όταν η Άγκυρα επιβουλεύεται όλο και περισσότερο ελληνικό ζωτικό χώρο.

Ελλάδα και Κύπρος, μονίμως αδικημένες από τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ στο θέμα με την Τουρκία, καλούνται να ατενίσουν την επόμενη μέρα και να μελετήσουν σχολαστικά τα γεωπολιτικά δεδομένα που παρουσιάζονται. Αυτό που σίγουρα συμφέρει τον Ελληνισμό είναι η αποφυγή της πλήρους «ατλαντοποίησης» της Ευρώπης. Τι σημαίνει αυτό;

Ως γνωστόν οι Αμερικανοί αποφάσισαν να ενεργοποιήσουν την δημιουργία της διατλαντικής οικονομικής συνεργασίας, ή αλλιώς ενός «οικονομικού ΝΑΤΟ». Εκεί επιθυμούν να προσδέσουν και την Ευρώπη, άρα Ελλάδα και Κύπρο. Κατά αυτόν τον τρόπο θα μειωθούν τα περιθώρια ελιγμών της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, γεγονός που θα έχει άμεσες συνέπειες στην προσπάθεια κατοχύρωσης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Ωστόσο, ανάμεσα στους δύο πόλους που δημιουργούνται με κύριους εκφραστές τις Η.Π.Α. και την Ρωσία (Διατλαντική Ένωση vs. Ευρασιατική Ένωση), ενδιάμεσο ζωτικό χώρο φαίνεται ότι διεκδικεί η Γερμανία που μάλλον προσβλέπει στο να καθιερωθεί, λόγω γεωγραφικής θέσης και οικονομικής δύναμης, ως τρίτος πόλος επιρροής. Πέραν από τις πέριξ αυτής χώρες, η Γερμανία επιθυμεί να σύρει στο «άρμα» της Ελλάδα και Κύπρο, «εκνευρίζοντας» τους Αμερικανούς, οι οποίοι θέλουν να έχουν τον πρώτο λόγο.

Η Γερμανία κινούταν πάντα μεταξύ δυτικής ενσωμάτωσης (Westorientierung) και ανατολικής πολιτικής (Ostpolitik). Η γεωγραφική της θέση ως γέφυρα μεταξύ ανατολικής και δυτικής Ευρώπης, όπως πολλοί την έχουν αποκαλέσει, της έδινε ανέκαθεν την δυνατότητα να κινηθεί δισδιάστατα. Η άνοδος της Ρωσίας του Πούτιν, μπορεί να ισχυριστεί κανείς, ότι συμφέρει σε κάποιο βαθμό το Βερολίνο. Αυτό γιατί η Γερμανία, στηριζόμενη στις ειδικού περιεχομένου πολιτικές και οικονομικές (ενέργεια) σχέσεις που διατηρεί με την Μόσχα, είναι σε θέση ν’ αρνείται την πρόσδεσή της στο «οικονομικό ΝΑΤΟ» των Αγγλοσαξόνων, κάτι που θα επηρέαζε την προσπάθεια ανάδειξης της γερμανικής γεωπολιτικής στην κεντρική Ευρώπη και τον ελληνικό Νότο.

Τίθεται, λοιπόν, το εξής ερώτημα: Μήπως η γενικότερη γεωπολιτική της Γερμανίας στην Ευρώπη ευνοεί Ελλάδα και Κύπρο με το σκεπτικό πως μια «ποικιλία» συμφερόντων στην «γηραιά ήπειρο» εξασφαλίσει περισσότερες δυνατότητες κινήσεων για την ελληνική εξωτερική πολιτική -ειδικά απέναντι στην Τουρκία- απ’ ότι μια πλήρης επικράτηση του αγγλοσαξονικού ή του όποιου μοντέλου;Όσο για την αλαζονική και αφ’ υψηλού στάση των Γερμανών απέναντι σε Ελλάδα και Κύπρο, μια στενότερη προσέγγιση μεταξύ Ελληνισμού και Ρωσίας σε πολλούς τομείς που ενδιαφέρουν και τις δύο πλευρές, θ’ αλλάξει με βεβαιότητα τα δεδομένα. Μην ξεχνάμε την ενεργειακή εξάρτηση των Γερμανών από την «Αρκούδα».

Συνεπώς τα δύο ελληνικά κράτη οφείλουν να κινηθούν πολύπλευρα, εκπονώντας κοινό σχέδιο δράσης και υγιούς αντίδρασης μπρος στις συγκυρίες που διαμορφώνονται και εφόσον αναγνωστούν σωστά και με ψυχραιμία, θ’ αποφέρουν πολλά κέρδη. Αρκεί να κατανοήσουμε ότι στην πολιτική κανείς δεν αγαπάει κανέναν, όλοι εργάζονται βάσει συμφερόντων και τέλος δεν υπάρχουν σωτήρες. Η επιβίωση είναι κάτι για το οποίο πρέπει να παλέψουν τα ίδια τα έθνη, βασιζόμενα στις δικές τους δυνάμεις και τα γεωστρατηγικά ατού.

pygmi.gr

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλει την Τουρκία για τις έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα

Για καθυστερημένη αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης στις ενέργειες της τουρκικής να χορηγήσει άδειες για έρευνες και εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την κατάθεση στον ΟΗΕ ρηματικής διακοίνωσης από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι η διεθνής σύμβαση της θάλασσας του ΟΗΕ του 1982, αποτελεί τη βάση διαλόγου με όλες τις όμορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, σε όλα τα θέματα που σχετίζονται με την αξιοποίηση του θαλάσσιου και υποθαλάσσιου πλούτου και προσθέτει ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπερασπίζεται σθεναρά και αδιαπραγμάτευτα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, στη βάση μιας ανεξάρτητης και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, που είναι, όμως, ασύμβατη με τις πολιτικές εξάρτησης των μνημονίων.

Οι ενέργειες της τουρκικής κυβέρνησης δεν βοηθούν στο κλίμα καλής γειτονίας που πρέπει να διέπει τις σχέσεις των δυο λαών και χωρών, επισημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σχολιάζοντας την κίνηση του υπουργείου εξωτερικών αναφέρει:

«Η χθεσινή ρηματική διακοίνωση της Ελληνικής κυβέρνησης προς τον ΟΗΕ έρχεται με μεγάλη χρονική καθυστέρηση, αφού έχουν περάσει επτά μήνες σχεδόν από την πρώτη Τουρκική δήλωση που έθετε σε αμφισβήτηση ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στα οικόπεδα 5033, 34, 35 και 5028 και αναμφισβήτητα αποτελούν μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στη βάση του διεθνούς δικαίου.

Σοβαρά ερωτήματα προκύπτουν, ταυτόχρονα, για τη γενικότερη στρατηγική της ελληνικής κυβέρνησης. Γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και κόμματα της Βουλής αγνοούσαν τη χθεσινή ενέργεια της ελληνικής κυβέρνησης, όπου η καθυστέρηση της ρηματικής διακοίνωσης επιδέχεται πολλαπλές ερμηνείες που μπορούν να αξιοποιηθούν σε βάρος των συμφερόντων της χώρας;

Το βασικό ερώτημα είναι κατά πόσο η σημερινή ελληνική κυβέρνηση μπορεί να διαθέτει αποθέματα ανεξάρτητης πολιτικής βούλησης, όταν οι τροϊκανές πολιτικές έχουν μετατρέψει την πατρίδα μας σε «αποικία χρέους»;

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να επιδείξει σύνεση, αλλά και αποφασιστικότητα, διπλωματική επάρκεια και ικανότητα με οξυδέρκεια, διεθνείς συμμαχίες σε πολυδιάστατη βάση, εντός και εκτός Ευρώπης. Να θέσει ως βάση διαλόγου προς όλες τις πλευρές τη διεθνή σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας του ΟΗΕ, του 1982.

Οφείλει κυρίως να μην εντάξει ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα σε εσωτερικά «πολιτικά παίγνια» πιστεύοντας ότι έτσι θα βγει από το πλήρες πολιτικό και κοινωνικό αδιέξοδο που έχει περιέλθει λόγω των εξοντωτικών μνημονιακών πολιτικών σε βάρος του ελληνικού λαού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σε όλα τα διεθνή φόρα θα αγωνιστεί και θα παρέμβει στη βάση μιας επιλογής που θα διασφαλίσει πλήρως όλα τα δικαιώματα της χώρας σε όλα τα πεδία».

Ο χάρτης με τα «οικόπεδα» που εξόργισαν την Αθήνα

Το «defence-point.gr» παρουσιάζει τον χάρτη ο οποίος στην ουσία ανάγκασε την Αθήνα να καταθέσει τη ρηματική διακοίνωση και να ενημερώσει με τον πλέον επίσημο τρόπο τον ΟΗΕ αναφορικά με το ζήτημα της τουρκική επιθετικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η ελληνική κυβέρνηση στην ουσία αναφέρεται για τα τέσσερα Οικόπεδα τα οποία δημοσιοποιήθηκαν με τουρκικό ΦΕΚ στις 27 Απριλίου 2012, είναι τα 5033, 5034, 5035 και 5028, και αφορούν περιοχές εντός της ελληνική υφαλοκρηπίδας αλλά και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).

Μία απλή ματιά στην χάρτη καταδεικνύει πως με τα τέσσερα αυτά Οικόπεδα η Τουρκία προσπαθεί: Να αποκόψει την ελλαδική ΑΟΖ από την κυπριακή. Να δημιουργήσει κοινό σύνορο μεταξύ αυτής και της Αιγύπτου. Να αποστερήσει από τις ελληνικές νήσους, ειδικότερα του συμπλέγματος του Καστελόριζου τον φυσικό θαλάσσιο και υποθαλάσσιο χώρο που τους αναλογεί σύμφωνα με τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου, τέλος με τη καταπάτηση από της συγκεκριμένης περιοχής προσπαθεί να στερήσει από τη χώρα μας περί τα 42.000 τ.χλμ. θαλάσσιου ΧΩΡΟΥ όπως αυτός ορίζεται από τις Συνθήκη για το Δίκαιο των Θαλασσών.

Να σημειώσουμε λοιπόν πως μέσω της κίνησης αυτής η Τουρκία προσπαθεί να οικειοποιηθεί, όχι μόνο υποθαλάσσια κοιτάσματα τα οποία θα αποδειχθούν σωτήρια για την οικονομική επιβίωση του ελληνισμού, αλλά το κυριότερο κατά την άποψή μας, είναι πως προσπαθεί να ακρωτηριάσει «χωρικά» την Ελλάδα αφού προσπαθεί να της στερήσει χώρο υπερδιπλάσιο της Πελοποννήσου, κάτι το οποίο θα ακρωτηριάσει τον Ελληνισμό και γεωπολιτικά. πηγη

Θεοδωράκης: Λάτσης και Βαρδινογιάννης δεν θέλουν την αξιοποίηση της ΑΟΖ

23 Φεβρουαρίου 2013 | 17:10. Κοινωνία

«Είμαστε μισό μέτρο από την πηγή και δεν πίνουμε νερό» είπε ο Μίκης Θεοδωράκης αναφορικά με το ζήτημα της ΑΟΖ, ενώ παράλληλα τόνισε πως για την καθυστέρηση στην εκμετάλλευσή της ευθύνονται οι εφοπλιστές και οι ιδιοκτήτες διυλιστηρίων.

Με παρέμβασή του στον ΣΚΑΪ ο κ. Θεοδωράκης κατηγόρησε ως εξαρτημένους όσους λένε ότι δεν μπορεί να αξιοποιηθεί η ΑΟΖ, υποστηρίζοντας ότι στην αξιοποίησή της αντιδρούν εφοπλιστές, αλλά και οι ιδιοκτήτες των διυλιστηρίων κύριοι Λάτσης και Βαρδινογιάννης, γιατί η εκμετάλλευση της ΑΟΖ θα επιφέρει -όπως είπε- κατάργηση των δύο διυλιστηρίων.

Παράλληλα ο κ. Θεοδωράκης τόνισε ότι με την Τουρκία μπορεί να υπάρξει κάποια συμφωνία, σημείωσε όμως ότι με το μνημόνιο 1 και 2 παραχωρείται ο πλούτος της χώρας.

Πού θα “χτυπήσουν” οι Τούρκοι στο Αιγαίο με τα ερευνητικά σκάφη | αἰέν ἀριστεύειν

Ἀναρτήθηκε στὶς 23 Φεβρουαρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

 

Του Χρήστου Μηνάγια 
Μετά την καθέλκυση, στις 17-2-2013, του πλοίου επιστημονικών ερευνών TÜBİTAK Marmara1, η Υδρογραφική-Γεωγραφική Διεύθυνση της Διοίκησης Ναυτικών Δυνάμεων της Τουρκίας δημοσιοποίησε τις θαλάσσιες περιοχές που θα διεξαχθούν επιστημονικές έρευνες για το έτος 2013. Ειδικότερα δε, σε ότι αφορά στο Αιγαίο οι έρευνες των Τούρκων θα εστιασθούν στις ακόλουθες περιοχές: 
Περιοχή μεταξύ Ρόδου και κόλπου Μερσίνης
Αριθμός αποστολής (πλου): 2013/01, 2013/04
Ημερομηνία: Φεβρουάριος-Απρίλιος 2013
Κωδικός προγράμματος: 111Y023
Αριθμός επιστημόνων: 15
Η ευθύνη του προγράμματος ανήκει στο Ινστιτούτο Θαλάσσιων Επιστημών του Πολυτεχνείου Μέσης Ανατολής/Ortadoğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ)
Φορέας που υποστηρίζει το πρόγραμμα: Τουρκικό Ίδρυμα Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών TÜBİTAK
Επικεφαλής του προγράμματος: Καθηγητής Dr. Zahit UYSAL
Τομείς εργασιών: Ετεροτροφικά βακτήρια, κυανοβακτήρια, φυτοπλακτόν, βασικά πλουτοπαραγωγικά στοιχεία, ζωοπλακτόν, ψάρια και διατροφικά στοιχεία.
Μεθοδολογία: Δειγματοληψίες, ακουστικές καταγραφές κ.λπ.
Σκοπός του προγράμματος: Αποτύπωση της ποικιλότητας των υπαρχόντων οικοσυστημάτων στις περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, της δυναμικότητας της ανοικτής θάλασσας και της υφαλοκρηπίδος (σ.σ. τουρκικής) καθώς επίσης της δυναμικής που έχουν τα βασικά πλουτοπαραγωγικά στοιχεία.
Οι σταθμοί των επιστημονικών ερευνών φαίνονται στους τουρκικούς Χάρτες 1 και 2 που ακολουθούν, ενώ οι έρευνες θα είναι γίνουν επιφανειακά και σε κατατομές (επιφάνεια και κατώτερα βάθη):

Αριθμός αποστολής (πλου): 2012/02

Αριθμός επιστημόνων: 12
Η ευθύνη του προγράμματος ανήκει στον καθηγητή Dr. Nihayet BIZSEL.
Φορέας που υποστηρίζει το πρόγραμμα: Τουρκικό Ίδρυμα Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών TÜBİTAK
Επικεφαλής του προγράμματος: Ο Dr. Κemal Can BIZSEL του Ινστιτούτου Θαλασσίων Επιστημών και Τεχνολογιών/Πανεπιστήμιο DOKUZ EYLÜL
Μεθοδολογία: Δειγματοληψίες θαλασσινού νερού επιφανείας, ιζημάτων σε βάθος 20-1.000 μ., ζωοπλακτόν κ.λπ.
Σκοπός του προγράμματος: Πρώτον, η εξαγωγή συμπερασμάτων για τα διατροφικά επίπεδα και την επίδρασή τους στην βιοποικιλότητα του Αιγαίου. Και δεύτερον, η πραγματοποίηση ερευνών σε σταθμούς που θα επιλεγούν στο Αιγαίο κατά μήκος της γραμμής βορράς-νότος που φαίνεται στον τουρκικό Χάρτη 3.

Ας σημειωθεί ακόμη ότι, το 2012 η τουρκική Υδρογραφική-Γεωγραφική Διεύθυνση δημοσιοποίησε τα εξής: 2
Το χρονικό διάστημα 5-30 Μαρτίου 2012 και 25 Ιουνίου-20 Ιουλίου 2012 θα πραγματοποιούντο 27 μετρήσεις τόσο στα τουρκικά χωρικά ύδατα όσο και στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου με σκοπό: πρώτον, τη μελέτη και εξαγωγή συμπερασμάτων από τα ευρήματα που θα προκύψουν κατά τη μέτρηση των ιδιαιτεροτήτων του οικοσυστήματος στην περιοχή της Οικονομικής Ζώνης της Τουρκίας στο Αιγαίο. Δεύτερον, τη δημιουργία βάσης δεδομένων με τις βασικές οικολογικές πληροφορίες αναφορικά με την υποδομή του εν λόγω οικοσυστήματος. Τρίτον, την πραγματοποίηση μελέτης αξιοποιώντας τα βιολογικά, χημικά και φυσικά δεδομένα που θα συλλεχθούν. Τέταρτον, τη προβολή των αλλαγών του οικοσυστήματος που θα υπάρξουν στο μέλλον. Και πέμπτον, την αξιολόγηση των στοιχείων που θα προκύψουν σε σχέση με τα μετεωρολογικά δεδομένα και τις κλιματικές αλλαγές του μέλλοντος. (βλ. Χάρτη 4)

Το χρονικό διάστημα 2-16 Αυγούστου 2012, το υδρογραφικό πλοίο TCG ÇUBUKLU, θα πραγματοποιούσε έρευνες για την μέτρηση της αλμυρότητας, θερμότητας και διαύγειας των υδάτων του Αιγαίου, στην περιοχή που περιλαμβάνεται μεταξύ των τουρκικών χωρικών υδάτων και των διεθνών χωρικών υδάτων του Αιγαίου μέχρι τη γραμμή που φαίνεται στο Χάρτη 5 και ορίζεται από τα σημεία 39°41′.00”Β-025°40′.00”Α, 37°20′.00”Β-025°40′.00”Α και 36°35′.00”Β-026°43′.00”Α.

Όπως γίνεται κατανοητό, το επόμενο χρονικό διάστημα οι Τούρκοι με τα πλοία επιστημονικών ερευνών που διαθέτουν θα προβούν σε προκλήσεις, εκβιασμούς και αμφισβητήσεις των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, εφαρμόζοντας μια ηπιότερη μεν αλλά πιο ύπουλη τακτική. Μάλιστα, είναι αξιοσημείωτο ότι ο τουρκικός στόλος διαθέτει πλέον δύο σύγχρονα ερευνητικά πλοία (το TÜBİTAK Marmara και το Βarbaros Hayrettin Paşa) με τα οποία η Άγκυρα θα πραγματοποιεί θαλάσσιες έρευνες, νόμιμες ή μη, όπου και όποτε αυτή το θελήσει. Στην περίπτωση δε, που η Τουρκία θα θελήσει να αυξήσει την ένταση τότε θα συνοδεύσει τα πλοία αυτά με αντίστοιχα πολεμικά.

Το θέμα της δημοσιοποίησης των χαρτών, με τις θαλάσσιες περιοχές που έχουν προγραμματισθεί οι επιστημονικές έρευνες, αποκτά ιδιαίτερη σημασία δεδομένου ότι οι συμβολισμοί στην εξωτερική πολιτική έχουν μεγαλύτερη αξία ακόμα κι από την ίδια την ουσία. Άλλωστε, η Άγκυρα μέσω των χαρτών αυτών προβάλλει τις προθέσεις της τόσο για την οριοθέτηση του Αιγαίου όσο και για την οριοθέτηση της Α.Ο.Ζ. νότια του Καστελόριζου.
Τέλος, καθίσταται σαφές ότι η Τουρκία με την παραβατική συμπεριφορά της επιδιώκει: πρώτον, να διαπιστώσει τις ανοχές της ελληνικής πλευράς έναντι της τουρκικής προκλητικότητας. Και δεύτερον, να εκμεταλλευθεί οποιαδήποτε άστοχη αντίδραση είτε του επίσημου ελληνικού κρατικού μηχανισμού, είτε μεμονωμένων και εν θερμώ πρωτοβουλιών διαφόρων κύκλων, προκειμένου στη συνέχεια να προβεί σε επόμενες κινήσεις για δημιουργία τετελεσμένων ενόψει των μελλοντικών ενεργειακών εξελίξεων στην περιοχή.
[1] «Ακόμη ένα πλοίο επιστημονικών ερευνών αποκτά η Τουρκία», 8-2-2013, Χ. Μηνάγιας, http://www.geostrategy.gr
[2] «Τουρκικά παιχνίδια στο Αιγαίο», 23-8-2012, Χ. Μηνάγιας, http://www.geostrategy.gr
[3] «Νέα τουρκική προκλητικότητα με υδρογραφικά πλοία στο Αιγαίο», 4-9-2012, Χ. Μηνάγιας, http://www.geostrategy.gr
geostrategy.gr

ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΙΑ

Ημερομηνία: 21 Φεβρουαρίου 2013 - 5:00 μ.μ.

Γράφει ο Σαράντος Καργάκος Εκπαιδευτικός- Ιστορικός - συγγραφέας

Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία.

 

Διαφωνώ. Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η ... εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νέο-σουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδύθησαν σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές <<κουλοχέρηδων>> ... παιδιών δηλαδή που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές.

 

Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» που κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν. Γι' αυτό τουμπάραμε... Κάποτε, έγραφα πως η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ' όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White colour workers». 

 

Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό και υπαλληλικό δυναμικό είναι οι . . . πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη και στον ΟΤΕ ως έκτακτοι, τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη και διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις και ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής και χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, που πιστεύουν ότι τα παιδιά και μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες που είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής. Παρ' όλο που γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο τεχνικής σχολής και δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό τους.

 

Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου «κινητού» τους. Τούτη η παιδεία, που όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ' ούτε καν εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία, την αναβλητικότητα και το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας και η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσομε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία και την πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πως να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πώς να σκέπτονται αλλά με τι να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης και των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο τρανό και πιο μεγάλο. 

 

Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής - βλάξ που καταπίνει σελίδες σαν χάπια και που θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό. Και το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό και ως λόγος και ως περιεχόμενο. Και τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» που πρέπει να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. Πού πια, όπως παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική και τη θαλασσινή ζωή ; Ο ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά. Ακούω πως δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πώς να πάει, όταν με τη ναυτιλία που προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων ; (Με τον αγροτικό τομέα που προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχολείται το 14,5% του πληθυσμού). 

 

Διερωτώμαι, τι είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε τη θάλασσα και στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί και μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια και οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν τον έρωτα αυτό. Πράγματα που μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου - και μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα - απαιτούν τετραετία ! Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές και δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες που ζητούν τέτοια προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας - πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές - που προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά ; Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για την οποιαδήποτε δουλειά ακόμη και του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς και Ουκρανούς. 

 

Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών που την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων που την ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά στην Αλβανία που ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών. Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική και την αγροτική τάξη. Στην πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία - θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν αλλού. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις και τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με . . .«Κέντρα Πολιτισμού», όπου «μπαγιαντέρες» κάθε λογής και φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου ! Το μπουκάλι με το ουΐσκυ βαπτίστηκε ... αγροτικό! Τώρα, όμως, που έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας.

 

Και που να φθάσουν τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis flentium (=κοιλάς κλαυθμώνων) και θα κινείται quasi osculaturium inter flentium et dolorum (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως και οδύνης). Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας που θα υποτάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως και την παιδεία που εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, που τα κουράζει με την παπαγαλία και το βάρος αχρήστων μαθημάτων. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ούτε να βλαστημήσουν. Ακόμη και η αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη που τα κάνει συνονόματα. Αν τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομίσουν ότι μιλάς αρχαία Ελληνικά ! Είναι θλιβερή η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες και θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία : να υπάρχουν άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, που, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά που λιώνουν τα νιάτα τους στα «κηφηνεία», που πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα που οι Αλβανοί πάνε για δουλειά. Θα μου πείτε, τι δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί - ακόμη στο Δημοτικό - μαθαίναμε απέξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο;) δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι «γεραιοί» και οι νέοι κρύβο¬νται πίσω από τη σκιά τους. «Αισχρόν γαρ δη τούτο... κείσθαι πρόσθε νέων, άνδρα παλαιότερον ».

 

Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα από ξένους. Στις οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια πακιστανικά. Σε λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια των Κινέζων που κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών που θυμίζουν ... Ελλάδα. Ακόμη και τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν ! Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, που δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν που προσφέρει το «γυαλί», αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» και πεθαίνουμε με «πεθανοδάνεια». Έλεγε ο Φωκίων, που πλήρωσε τέσσερις δραχμές τη δεύτερη δόση του κωνείου που χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα... Λυπάμαι που θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές και τα ΜΜΕ σακάτεψαν και σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα δικαιώματά της - δικαιώματα στην τεμπελιά - και ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. 

 

Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη.

Σφαγή για τους αγωγούς

Ἀναρτήθηκε στὶς 22 Φεβρουαρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

Της Ζέτας Ζήκου 

Τα σχέδια για αγωγούς φυσικού αερίου είναι τόσα πολλά, ώστε είναι αμφίβολο εάν επαρκούν τα υφιστάμενα κοιτάσματα. Π.χ. το περιβόητο αζερικό κοίτασμα Σαχ Ντενίζ, λέγεται ότι με ρωσική παρέμβαση θα τροφοδοτήσει τον South Stream, εις βάρος του αγωγού Nabucco. Αλλά το κοίτασμα αυτό το διεκδικεί ο αγωγός φυσικού αερίου Trans Adriatic Pipeline (TAP) για να το μεταφέρει από το Αζερμπαϊτζάν προς την ευρωπαϊκή αγορά από το 2017-2018, την κατασκευή του οποίου υπέγραψαν Ελλάδα – Αλβανία – Ιταλία. Όμως, υπάρχει και ο ανταγωνιστής του, ο αγωγός Nabucco West που κατασκευάζεται από την Τουρκία, την Αυστρία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ουγγαρία με τη συμμετοχή της γερμανικής RWE.

Ο οποίος Nabucco West από το Ερζερούμ θα καταλήγει, μέσω Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Ουγγαρίας, επίσης στον αυστριακό τερματικό του Μπαουμγκάρντεν. Η επιλογή, λοιπόν, θα γίνει τον Ιούνιο από το Αζερμπαϊτζάν, «προστατευόμενη» της Τουρκίας χώρα, που εμφανίζεται επισήμως «αναποφάσιστο».

Οι φανφάρες με τις οποίες ανακοινώθηκε την περασμένη Τετάρτη η τριμερής συμφωνία Ελλάδας – Αλβανίας – Ιταλίας για την κατασκευή του TAP, απλώς καλλιεργούν φρούδες ελπίδες. Η κοινοπραξία του ΤΑΡ αποτελείται από τη νορβηγική Statoil, την ελβετική Axpo και τη γερμανικής Ε.ΟΝ Ruhrgas, και την κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα του Σαχ Ντενίζ στο Αζερμπαϊτζάν την απαρτίζουν η βρετανική ΒΡ, η γαλλική Total, η νορβηγική Statoil και η αζερική Socar.

Και, επειδή, η «κούρσα των αγωγών» κυριαρχεί στο πεδίο των γεωπολιτικών ανταγωνισμών, προσδίδοντας γόητρο σε επίδοξες περιφερειακές δυνάμεις που ξέρουν από παζάρια, όπως η Τουρκία, και με τη Ρωσία να κινεί τα νήματα, η χώρα μας επιχειρεί απελπισμένα να επιστρέψει στο «παιχνίδι» μετά το «ναυάγιο» του αγωγού Τουρκίας – Ελλάδας – Ιταλίας (ITGI) και τον διαφαινόμενο αποκλεισμό μας από τους σχεδιασμούς για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου South Stream. Η Τουρκία συμφώνησε με τη Ρωσία τη διέλευση από τα χωρικά της ύδατα στη Μαύρη Θάλασσα του υποθαλάσσιου τμήματος του South Stream, της ομώνυμης κοινοπραξίας που ίδρυσαν τον Ιούνιο του 2007 η ιταλική ENI και η ρωσική Gazprom, παρακάμπτοντας τα χωρικά ύδατα της «προβληματικής» Ουκρανίας.

Γεωστρατηγικό παιχνίδι εξαιρετικά περίπλοκο, αφού συνδυάζει τις γεωπολιτικές διεκδικήσεις, τις σφαίρες επιρροής και τον οικονομικό ανταγωνισμό, η «κούρσα για τους αγωγούς» το καλοκαίρι του 2009 πήρε βαρυσήμαντη τροπή με την υπογραφή «πακέτου» συμφωνιών ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας.

Πάντως, αυτό που τονίζεται πομπωδώς είναι ότι η προσπάθεια αυτή του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά, που χαρακτήρισε το έργο κατασκευής του αγωγού TAP στρατηγικής σημασίας για την Ελλάδα αλλά και την ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης, γίνεται υπό την… υψηλή εποπτεία των Αμερικανών! Η παρουσία του βοηθού υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ για θέματα Ευρώπης και Ευρασίας Έρικ Ρούμπιν, στην εκδήλωση της υπογραφής, υποδηλώνει πολλά. Η επιδίωξη της Ουάσιγκτον να πετύχει την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαφοροποίηση των πηγών και των οδών ενέργειας προς την Ευρώπη, μακριά από τη Ρωσία, αποφέρει καρπούς.

Αρκεί να ληφθεί υπόψη ότι, ο αγωγός φυσικού αερίου South Stream στην κυριολεξία έχει προκαλέσει τις λυσσώδεις αντιδράσεις της Ουάσιγκτον. Αξίζει πολλαπλώς να υπενθυμίσω ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είχε δρομολογήσει με τη Ρωσία μια σπουδαία συνεργασία στον ενεργειακό τομέα. Μία συνεργασία, που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα και των δύο κρατών, χωρίς, βεβαίως, να παραβιάζει τις δεσμεύσεις της Ελλάδας στους ευρωατλαντικούς θεσμούς.

Πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, άλλωστε, κινήθηκαν προς την ίδια κατεύθυνση. Οι ΗΠΑ είχαν θεωρήσει πως η ευρωρωσική ενεργειακή συνεργασία θα οδηγούσε σε χαλάρωση των διατλαντικών δεσμών. Γι’ αυτό και αντέδρασαν, προβάλλοντας τότε το επιχείρημα ότι η Ευρώπη θα εξαρτηθεί από τη Μόσχα. Στο γενικό αυτό πλαίσιο είχαν εκφράσει και τη δυσαρέσκειά τους για την πολιτική Καραμανλή. Όχι μόνο επισήμως, αλλά και με προπαγανδιστικά δημοσιεύματα, που εμφάνιζαν την Ελλάδα και την Κύπρο σαν «δούρειους ίππους» της Ρωσίας στους κόλπους της Ε.Ε., έφθειραν αρκούντως τον Καραμανλή!

Την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη την τορπίλισαν τόσο ο Γιώργος Παπανδρέου, μόλις έγινε πρωθυπουργός, όσο και η νέα τότε ακραία φιλοαμερικανική κυβέρνηση της Βουλγαρίας. Υπενθυμίζω ότι ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία παρακαμπτήριος του Βοσπόρου στη ροή του ρωσικού πετρελαίου προς τις δυτικές αγορές. Για την Ελλάδα, όμως, η κατασκευή του δεν είχε μόνο οικονομική σημασία. Είχε και εθνική σημασία, επειδή εντάσσει τη Θράκη στον διεθνή ενεργειακό χάρτη και κατ’ αυτό τον τρόπο καθιστά δυσχερέστερη την άσκηση τουρκικών επεκτατικών πιέσεων σ’ αυτή την περιοχή.

Πάντως, οι φήμες ότι λόγω της σχέσης που ανέπτυξε με τον Βλαντιμίρ Πούτιν ο Κώστας Καραμανλής έπεσε θύμα υπονομευτικών ενεργειών εκ μέρους των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, ακόμη δεν έχουν κοπάσει. Βέβαια, και οι παρασκηνιακές πιέσεις των κύκλων εντός της Ελλάδας, οι οποίοι εξαρχής αντιμετώπισαν αρνητικά τη σύναψη μιας στρατηγικής ενεργειακής σχέσης με τη Μόσχα, ήταν αφόρητες.

Υφαλοκρηπίδα: Δεν κατέθεσε χάρτες η Ελλάδα στον ΟΗΕ | αἰέν ἀριστεύειν

Ἀναρτήθηκε στὶς 22 Φεβρουαρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν seekandfound

Μόνο κείμενο και όχι χάρτες και συντεταγμένες περιλάμβανε η επιστολή του υπουργού Εξωτερικών, Δημήτρη Αβραμόπουλου, στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, η οποία παραδόθηκε στον γενικό γραμματέα του Οργανισμού, τον Κορεάτη Μπαν Κι Μουν, θεματοφύλακα της Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας που υπογράφτηκε το 1982 στο Μοντέγκο Μπέι της Τζαμάικα και τέθηκε σε εφαρμογή στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν συγκεντρώθηκε ο απαραίτητος αριθμός επικυρώσεων από τα κράτη, που είχε προβλεφθεί.

Στην επιστολή σημειώνεται ότι τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας καθορίζονται στον νόμο 4001/2011, για τον οποίο έχει ενημερωθεί ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ από τον Μάιο του 2012. Ο υπουργός αναφέρεται επίσης σε «μονομερείς πράξεις» της Άγκυρας με στόχο να αποστερήσει από τα Δωδεκάνησα τις νόμιμες θαλάσσιες ζώνες τους, έτσι όπως αυτές ορίζονται με βάση τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982.

Ειδικότερα, τα βασικά σημεία της ρηματικής διακοίνωσης είναι τα εξής:

1. Η Ελλάδα τονίζει ότι «όλα τα ελληνικά νησιά, συμπεριλαμβανομένης της Ρόδου και του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελορίζου απολαμβάνουν, πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης τους, θαλάσσιες ζώνες όπως κάθε άλλη εδαφική περιοχή». Αυτό θεμελιώνεται στο άρθρο 121(2) της Σύμβασης του 1982 και στη διεθνή νομολογία.

2. Επομένως, ο ισχυρισμός της Τουρκίας ότι οι περιοχές που καθορίζονται στις αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου που δημοσιεύθηκαν στις 27 Απριλίου 2012 «βρίσκονται πλήρως εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας» είναι «απολύτως αστήρικτες».

3. Η χώρα μας «ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα ab initio και ipso facto για την εξερεύνηση στην υφαλοκρηπίδα και για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Αυτά τα δικαιώματα δεν θίγονται από μονομερείς πράξεις και δράσεις της Τουρκίας, όπως η χορήγηση αδειών στην ΤΡΑΟ, η οποίααντιβαίνει στο Διεθνές Δίκαιο και κατά συνέπεια δεν φέρουν νομικές συνέπειες».

4. Τέλος, υπογραμμίζεται ότι «τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας καθορίζονται σαφώς από το Άρθρο 2(1) του νόμου 2289/1995, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον νόμο 4001/2011».

Πηγή:http://www.defence-point.gr/news/?p=69947

Τι λένε οι “απέναντι” για υφαλοκρηπίδα, χωρικά ύδατα και ΑΟΖ… | αἰέν ἀριστεύειν

Ἀναρτήθηκε στὶς 22 Φεβρουαρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

 

 

 

 

 

 

Rate This

Ο κοσμήτορας του πανεπιστημίου Αϊντίν-Κωνσταντινουπόλεως Δρ. Ενβέρ Μποζκούρτ δήλωσε πως ¨Η θάλασσα του Αιγαίου και η Κύπρος έχουν μεγάλη σημασία για την στρατηγική ασφάλεια και την οικονομική διάσταση της Τουρκίας¨.

Το πανεπιστήμιο Ινονού (İÜ) οργάνωσε εκδήλωση με θέμα ¨Η ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης σε Μεσόγειο και Αιγαίο, ως ελληνοτουρκικό θέμα¨. Η εκδήλωση έγινε στην αίθουσα Αχμέτ Γεσεβί του İÜ, και εκεί ο Δρ. Ενβέρ Μποζκούρτ περιέγραψε αυτό το ελληνοτουρκικό θέμα. Ο καθηγητής άρχισε την ομιλία του λέγοντας πως η Τουρκία έχει σημαντικά θέματα σε επίπεδο διεθνούς δικαίου, τα οποία παρατηρούνται συνεχώς, και ότι στα δυτικά με την γείτονα Ελλάδα, υπάρχουν προβλήματα σε μια σειρά από θέματα όπως η υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα.

Ο Δρ. Μποζκουρτ είπε πως κατά καιρούς λόγω συγκρουόμενων συμφερόντων τα δύο κράτη ήρθαν αντιμέτωπα, και ότι ένα νέο θέμα ήρθε να προστεθεί με τις έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο που έκανε η ελληνοκυπριακή διοίκηση Νότιας Κύπρου στην Μεσόγειο το 2011.

Ο Δρ. Μποζκούρτ είπε πως ¨Με το πρωτόκολλο του Ελσίνκι του 1999 η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να πάει τις διαφορές του Αιγαίου στην διαιτησία¨, ενώ σχετικά με τα θέματα στην Α. Μεσόγειο είπε πως η Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου νομικά είναι ένα κράτος αλλά υπάρχουν προβλήματα στο θέμα της αναγνώρισης. Ο καθηγητής Μποζκούρτ άσκησε κριτική στην στάση της ελληνοκυπριακής διοίκησης που θεωρεί πως είναι ο μόνος κάτοχος του νησιού, και έκανε λόγο για 3 διαφορετικές περιοχές. 1η περιοχή : Ακτές Τουρκίας, Συρίας και KKTC. 2η περιοχή : Ακτές Τουρκίας και KKTC. 3η Περιοχή : Η περιοχή μεταξύ Τουρκίας, Ελλάδας Αιγύπτου, Ελληνοκυπριακής Διοίκησης Ν. Κύπρου και KKTC. O καθηγητής έδωσε λεπτομέρειες για τα όρια αυτών των περιοχών.

Ο Μποζκούρτ ανέφερε πως η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στην θάλασσα του Αιγαίου αποτελεί αιτία πολέμου και είπε : ¨ Στο επίπεδο αυτό για την επίλυση των προβλημάτων πρέπει να ληφθούν αποφάσεις με βάση την αρχή της ίσης απόστασης, με δικαιοσύνη και ισότητα¨. Ο καθηγητής Μποζκούρτ υπογράμμισε πως η οικονομική διάσταση είναι πολύ σημαντική, ότι οι περιοχές 2 και 3 διαθέτουν πλούσια αποθέματα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, και ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. το 2004 δείχνει την σημασία που αποδίδει η Ε.Ε. στην Α. Μεσόγειο.

Ο Δρ. Ενβέρ Μποζκούρτ δήλωσε πως ¨Η θάλασσα του Αιγαίου και η Κύπρος έχουν μεγάλη σημασία για την στρατηγική ασφάλεια και την οικονομική διάσταση της Τουρκίας¨, και είπε πως σεισμογραφικές έρευνες έχουν δείξει πως εδώ υπάρχουν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Υποστήριξε πως σε περίπτωση που Τουρκία και Ελλάδα συμφωνήσουν και κάνουν χρήση αυτών των περιοχών, με το οικονομικό κέρδος που θα προκύψει θα κλείσει σε μεγάλο βαθμό το άνοιγμα στο εξωτερικό εμπόριο, ότι είναι αναπόφευκτη η καταγραφή προόδου στην επίλυση αυτών των θεμάτων, και για αυτό τόνισε την σημασία που έχει το διεθνές δίκαιο.

Sondakika.com 18/2/2013

Η ακριβής μετάφραση έγινε από το http://tourkikanea.gr για αυτό και αφήσαμε τις ονομασίες, όπως ακριβώς τις αποκαλούν οι τούρκοι προς αποφυγήν παρεξηγήσεων…

Σημείωση Antexoume, μιλούν για διεθνές δίκαιο ποιοι;;; Οι γενοκτόνοι πολιτισμών και γηγενών πληθυσμών αυτοί που δεν αναγνωρίζουν και δεν έχουν υπογράψει  Διεθνείς Συνθήκες, αμφισβητούν όσες έχουν υπογράψει και κατέχουν ετσιθελικά το 38% της Κύπρου… Γι’ αυτό και “έχουν τα κόλλυβα στο ζωνάρι”…

Τι σημαίνει ο προσδιορισμός της υφαλοκρηπίδας - Οι Ένοπλες Δυνάμεις σε αυξημένη επιφυλακή

Καθοριστικής σημασίας για την υπεράσπιση των ενεργειακών συμφερόντων της χώρας κρίνεται ότι αποτελεί η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προσχωρήσει  σε ρηματική διακοίνωση με την οποία προσδιορίζει τα όρια της υφαλοκρηπίδας της σε όλη την περιοχή της Αν. Μεσογείου.

Ουσιαστικά πρόκειται για πλήρη ανατροπή σε σχέση με την πολιτική πλήρους απραξίας που ακολουθήθηκε τα τελευταία 15 χρόνια καθώς η Ελλάδα πλέον αποφασίζει έμπρακτα να υλοποιήσει δόγματος εξασφάλισης της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και κατ επέκταση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου που περιλαμβάνονται σε Ανατολικό Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο.

Παράλληλα δε το σύνολο των Ένοπλων Δυνάμεων της χώρας βρίσκεται σε αυξημένη επιφυλακή ήδη από εχθές καθώς και όπως έχει σημειώσει εγκαίρως το defencenet.gr υπάρχει έντονη ανησυχία στα επιτελεία για πρόκληση σοβαρού επεισοδίου από την πλευρά της Άγκυρας.

Έτσι κυριότερα μονάδες του Στόλου αλλά Μοίρες μαχητικών της ΠΑ έχουν αυξήσει τα επίπεδα ετοιμότητας δεδομένων των γνωστών προθέσεων των Τούρκων και «δια χειλέων» Αχμέτ Ντβούτογλου να αποφύγει η Ελλάδα μονομερείς ενέργειες αναφορικά με την ΑΟΖ. Και η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας αποτελεί το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών «η ενέργεια αυτή διασφαλίζει τις ελληνικές θέσεις για την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, σύμφωνα πάντοτε με το εθιμικό και συμβατικό Δίκαιο της Θάλασσας και ειδικότερα την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982).

Σημειώνεται ότι η εξασφάλιση εθνικής ΑΟΖ είναι πρωταρχικής σημασίας για να διασφαλιστούν τα «οικόπεδα» ενδιαφέροντος από την Ελλάδα καθώς η μέχρι σήμερα κωλυσιεργία λειτουργούσε εις βάρος του Εθνικού συμφέροντος, ωφελώντας  εναλλακτικούς διεκδικητές –δηλαδή την Τουρκία- η οποία έχει «στοχοποιήσει» εδώ και πολλά χρόνια της εξασφάλιση της κυριότητας της.

Τα νέα δεδομένα

Η ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας δημιουργεί πρακτικά ένα «νομικό προηγούμενο» που κατατίθεται σε επίσημο διεθνή οργανισμό.

Με τον τρόπο αυτό οποιαδήποτε διεκδίκηση συγκυριαρχίας κοιτασμάτων σε οικόπεδα της ΑΟΖ που διεκδικούσε η Τουρκία, ουσιαστικά έρχονται εκ των υστέρων με ότι αυτό συνεπάγεται από νομικής πλευράς.

Ιστορικά ανάλογο παράδειγμα στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου είναι αυτό της Μάλτας, η οποία εξασφάλισε κοιτάσματα με τον ίδιο τρόπο όταν αντιμετώπισε ζήτημα συγκυριαρχίας κοιτασμάτων σε οικόπεδα της ΑΟΖ που διεκδικούσε η Λιβύη επί καθεστώτος Καντάφι στο Κόλπο της Σύρτης.

Ακόμη πιο πρόσφατο - και άμεσο γεωγραφικά- είναι το παράδειγμα της Κύπρου η οποία αν και δεχόταν της απειλές της Άγκυρας προχώρησε σε θέσπιση ΑΟΖ (και μάλιστα προ ένταξης της στην ΕΕ) θέτοντας τις βάσεις για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων με ανάθεση ερευνών σε ξένες εταιρίες.

Κάτι ανάλογο εκτιμάται ότι θα επαναληφθεί και τώρα με τη χώρα μας η οποία προσδιορίζει σαφώς τα όρια της υφαλοκρηπίδας της σε όλη την περιοχή της Αν. Μεσογείου, με την Άγκυρα να είναι βέβαιο ότι θα αποπειραθεί να εκβιάσει, απειλώντας ακόμη και με πολεμική αναμέτρηση σε περίπτωση που νιώσει ότι «χάνει το παιχνίδι».

Η στρατιωτική απειλή της Τουρκίας

Έτσι λοιπόν είναι απολύτως αναμενόμενη η εκδήλωση μιας «σπασμωδικής» αντίδρασης από πλευράς Τουρκίας, η οποία άλλωστε έχει συνηθίσει να εκβιάζει με στρατιωτική απάντηση σε όλα τα θέματα που αφορούν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, με ευθεία αμφισβήτηση ΕΕΧ, FIR, χωρικών υδάτων και υφαλοκρηπίδας.

Όμως σε θέματα που αφορούν την αγορά ενέργειας, εμπλέκονται τα συμφέροντα όχι μόνο μιας γειτονικής χώρας - όπως η Ελλάδα- αλλά πολύ μεγαλύτερα από αυτά που είναι σε θέση να εκβιάσει η Τουρκία.

Και για να υπάρχει μια αίσθηση του τι διακυβεύεται την περίοδο αυτή, θα αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι μόνο τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Κύπρου, αποτελούν μερικά από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα του είδους στο πλανήτη.

Εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 1 τρισ κυβικά μ. αερίου που είναι αρκετά για να καλύψουν εξαγωγές στην Ευρώπη αλλά και τις ελληνικές ανάγκες για τα επόμενα 200 χρόνια!

Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα ζήτημα εθνικού συμφέροντος, με καθοριστικές προεκτάσεις στην οικονομία αλλά και την Εθνική Ασφάλεια.

Προεκτάσεις πολύ μεγαλύτερες από αυτές που μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε με τα στενά δεδομένα που είχαμε συνηθίσει να σταθμίζουμε τα γεγονότα μέχρι σήμερα στην Ελλάδα.

Η πρόκληση ασφάλειας για τις ΕΔ

Με αυτά ως δεδομένα η Τουρκία - είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο - θα επιχειρήσει με κάθε τρόπο να αμφισβητήσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.

Γι αυτό το λόγο η ελληνική πλευρά σε συνεργασία με τη Κύπρο και το Ισραήλ πρέπει να είναι σε ετοιμότητα να αντιμετωπίσει όλα τα ενδεχόμενα.

Τόσο σε διπλωματικό όσο και στρατιωτικό επίπεδο καθώς απαιτείται δυναμική παρουσία για την πλήρη διασφάλιση της θαλάσσιας περιοχής και σε επόμενη φάση, των ίδιων των εγκαταστάσεων εξόρυξης που θα δημιουργηθούν, σε συνεργασία με ξένες εταιρίες προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο δολιοφθοράς από στρατιωτικές η τρομοκρατικές ενέργειες.

Εκεί ακριβώς αποσκοπεί το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης στη Γαλλία για παραχώρηση με χρονομίσθωση δύο φρεγατών FREMM με ικανότητα αεράμυνας περιοχής αλλά και τεσσάρων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας (ΑΦΝΣ) τύπου Br.1150 Atlantic Atlantique 2, τα οποία θα καλύψουν τα σημερινά υφιστάμενα κενά σε επιχειρησιακές ικανότητες που απαιτείται να διαθέτουν οι ΕΔ για την επιτήρηση της ΑΟΖ.

Συγκεκριμένα οι φρεγάτες FREMM συνεπικουρούμενες από υφιστάμενες μονάδες επιφανείας του Στόλου, εκτιμάται ότι θα καλύπτουν ένα τομέα από Κρήτη μέχρι το Καστελλόριζο και από νήσο Στρογγύλη μέχρι και τη Μεγαλόνησο, εκτελώντας περιπολίες σε συνεργασία με τα ΑΦΝΣ, δύο εκ των οποίων θα πετάνε ανά πάσα στιγμή για επιτήρηση και εντοπισμό στόχων.

Μάλιστα σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του defencenet.gr η πρώτη FREMM ενδέχεται να παραδοθεί στο ΠΝ αρκετά νωρίτερα από τις αρχικές εκτιμήσεις.

Κοινή στρατηγική Ελλάδας-Κύπρου και Ισραήλ

Προκύπτει δε αβίαστα το συμπέρασμα ότι η μοίρα Ελλάδας Κύπρου αλλά και του Ισραήλ είναι άμεσα συνδεδεμένες αναφορικά με την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στην Αν. Μεσόγειο.

Για το λόγο αυτό οι Ένοπλες Δυνάμεις, προσανατολίζονται ήδη προκειμένου να προσφέρουν την απαραίτητη ασφάλεια με βάση τα νέα στρατηγικά δεδομένα που απορρέουν από την επέκταση των Εθνικών συμφερόντων, σε περιοχές πέρα από αυτές που είχαν συνηθίσει να επιχειρούν μέχρι σήμερα.

Η Τουρκία ενδεχομένως θα αντιδράσει αλλά μετά τη σημερινή εξέλιξη ο χρόνος μετράει εις βάρος της.

Υπενθυμίζεται ότι το ΕΛΛΙΝΥ που είναι ο μεγαλύτερος και εγκυρότερος επιστημονικός μας φορέας, που περιλαμβάνει σχεδόν όλους τους Έλληνες επιστήμονες που ασχολήθηκαν με την έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων τα τελευταία 37 χρόνια στην Ελλάδα, είχε προειδοποιήσει επανειλημμένως για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από τη καθυστέρηση ανακήρυξης ΑΟΖ σε ότι αφορά την ασφάλεια των κοιτασμάτων.

Με επιστολή-βόμβα, στην κυβέρνηση Παπαδήμου οι ειδικοί τόνιζαν ότι "νοτιοανατολικά της Κρήτης, όπου βρίσκονται τεράστια κοιτάσματα για τα οποία έχουν εκφράσει συγκεκριμένο ενδιαφέρον μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες και οι οποίες είναι εντός της δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ , δεν μπορούν να αξιοποιηθούν, αφού βρίσκονται εκτός των ορίων που το ΥΠΕΚΑ έχει ορίσει".

Στο αμέσως επόμενο διάστημα αναμένονται καθοριστικές εξελίξεις που θα επηρεάσουν τη πορεία εθνικών ζωτικών συμφερόντων ενώ όπως διαφαίνεται η ελληνική κυβέρνηση έχει σταθμίσει όλα τα ενδεχόμενα και σε συνεργασία με τις άμεσα εμπλεκόμενους ενδιαφερόμενους (Κύπρο και Ισραήλ) θα προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες για την ενεργειακή εκμετάλλευση της ΑΟΖ.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/02/blog-post_9888.html#ixzz2LeJ6LYWr

Εμμεση ανακήρυξη ΑΟΖ – Καταθέσαμε στον ΟΗΕ συντεταγμένες υφαλοκρηπίδας

Ἀναρτήθηκε στὶς 21 Φεβρουαρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν seekandfound

ΔΙΑΒΗΚΑΜΕ ΤΟΝ ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ

Πριν από λίγο η Ελλάδα κατέθεσε στον ΟΗΕ ρηματική διακοίνωση με την οποία προσδιορίζει τα όρια της υφαλοκρηπίδας της σε όλη την περιοχή της Α.Μεσογείου και σε όλες τις περιοχές που αυτή ισχύει.
Η περιοχή αυτή συμπίπτει με την περιοχή της ελληνικής ΑΟΖ.
Πρακτικά πρόκειται περί ανακήρυξης ΑΟΖ. Σε λίγο περισσότερες πληροφορίες.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Πηγή:http://www.defencenet.gr

6 ἀπαντήσεις στὸ Εμμεση ανακήρυξη ΑΟΖ – Καταθέσαμε στον ΟΗΕ συντεταγμένες υφαλοκρηπίδας

Κίνηση – ματ του Σαμαρά σε ΗΠΑ και Τουρκία για ΑΟΖ και τα κοιτάσματα του Αιγαίου

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013, 10:28     Πηγή: Planet-Greece: Έγκυρη ενημέρωση

Με κίνηση – ματ, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, κατά την πρόσφατη επίσκεψη Ολάντ στην χώρα μας, έπιασε στον ύπνο ΗΠΑ και Τουρκία, ανάγοντας το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ σε ευρωπαϊκό ζήτημα. Κάθε άλλο παρά τυχαία στρατηγική κίνηση και η ενοικίαση φρεγατών και αεροσκαφών από τη Γαλλία. Διαβάστε στο planet-greece την στρατηγική ανάλυση των δεδομένων και πώς η Τουρκία ξαφνικά έμεινε μετέωρη…

Τουλάχιστον πονηρή και πανέξυπνη μπορεί να θεωρηθεί η ενοικίαση 2 γαλλικών φρεγατών. Κι αυτό γιατί πλέον οι Τούρκοι θα έχουν να σκεφτούν δύο φορές καλύτερα πώς σε περίπτωση που κάνουν οποιαδήποτε εξυπνάδα σε κάποια από αυτές τις φρεγάτες δε θα έχουν να κάνουν πλέον μόνο με την Ελλάδα, αλλά και τη Γαλλία κι αναγκαστικά με ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση!

Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κατάφερε να χτυπήσει μ’ ένα σμπάρο… πολλά τρυγόνια! Κατ’ αρχήν ΔΕΝ έβαλε τους Ρώσους, από την πίσω πόρτα στην Ευρώπη, κάτι που σίγουρα θα έφερνε αλυσιδωτές αντιδράσεις σε ΗΠΑ, Γαλλία και Γερμανία, για ξεχωριστούς λόγους η κάθε μία. Κατάφερε να εξασφαλίσει το αξιόμαχο των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στο Αιγαίο και ανήγαγε την Άμυνα της χώρας, πλέον, σε ευρωπαϊκό ζήτημα!

Δεν έμεινε, όμως, μόνο εκεί…

Η απόφασή του να κάνει ευρωπαϊκό το θέμα της διαχείρισης και αξιοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, έπιασε κυριολεκτικά στον ύπνο τις ΗΠΑ, προκαλώντας απανωτά εγκεφαλικά, αφού πλέον βλέπουν ότι τίθενται εκτός παιχνιδιού.

Η αμερικανική πλευρά έχει διαμηνύσει εδώ και πάρα πολύ καιρό ότι η Αθήνα πρέπει να συνεννοηθεί με την Τουρκία και να υπάρξει ουσιαστικά συνδιαχείριση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.

Σε αυτό το κλίμα, ο Πρωθυπουργός επιχειρεί να θέσει εντός παιχνιδιού την Ευρώπη και ειδικά τις κεντρικές χώρες, όπως τη Γερμανία και τη Γαλλία.

«Βαφτίζει» τα κοιτάσματα στα «οικόπεδα» που υπάρχουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα ως ευρωπαϊκά και περιμένει την αντίστοιχη βοήθεια, για να ξεπεράσει το τουρκικό εμπόδιο, αγνοώντας προφανώς τις προειδοποιήσεις των ΗΠΑ. 

Την αρχή την είχε κάνει ο Πρωθυπουργός στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, όταν υπερασπίστηκε την παραμονή της Ελλάδας στην ισχυρή Ευρώπη και αναφέρθηκε με νόημα στη στήριξη που πρέπει να υπάρξει από τους ευρωπαίους ηγέτες, στην προσπάθειά του να αναδειχθεί ο ορυκτός πλούτος της χώρας, οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι.

Τότε η αναφορά του κ. Σαμαρά πέρασε απαρατήρητη και απλά όλα τα ΜΜΕ μείνανε στο θέμα της ΑΟΖ και στις κινήσεις της ελληνικής πλευράς, ενώ αγνοήθηκε η αναφορά στη βοήθεια που ζητάει ουσιαστικά από τους ευρωπαίους. 

Η φράση του, στη συνέντευξη με τον Φρανσουά Ολάντ, περί συνεκμετάλλευσης των κοιτασμάτων φυσικού αερίου, δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία.

Για έμπειρα στελέχη, αποτελεί ένα σαφές μήνυμα με πολλούς αποδέκτες και σχετίζεται με τις πιέσεις που δέχεται η χώρα, αλλά και το ευρύτερο γεωπολιτικό παιχνίδι στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Η κίνηση Σαμαρά δεν πέρασε απαρατήρητη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και αμερικανικά ΜΜΕ προέβαλλαν την επίσκεψη του Γάλλου προέδρου, τονίζοντας ιδιαίτερα την πιθανότητα συνεργασίας των δυο χωρών στους τομείς της άμυνας και των υδρογονανθράκων.

Μάλιστα, από την πρεσβεία των ΗΠΑ δόθηκε ειδική αναφορά στην αμερικανική κυβέρνηση για την επισήμανση του κ. Σαμαρά ότι τα αποθέματα υδρογονανθράκων μπορούν να καλύψουν μέρος των ευρωπαϊκών αναγκών σε ενέργεια, ζητώντας επίσης από όλα τα κράτη την επικύρωση του Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ, το οποίο παρέχει το δικαίωμα καθορισμού Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).

Η κυβέρνηση παρακολουθεί ψύχραιμα τις εξελίξεις και έχει πλήρη επίγνωση της δύσκολης κατάστασης και του σκληρού παιχνιδιού που παίζεται στην περιοχή. Και αυτό, διότι η ανακήρυξη της ΑΟΖ από την Ελλάδα θα μπορούσε να προκαλέσει την αντίδραση της Τουρκίας, η οποία αρνείται να υπογράψει τη συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Εξάλλου, ο Πρωθυπουργός εκτιμά ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη μέση ενός γεωπολιτικού παιχνιδιού με απρόβλεπτες εξελίξεις, αφού παρατηρείται μια παρασκηνιακή σύγκρουση των μεγάλων δυνάμεων για την αύξηση της επιρροής τους σε ζώνες οικονομικού ενδιαφέροντος στην χώρα μας.