Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008
Διχάζει το «πακέτο» για το περιβάλλον
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Παρασκευή, 12 Δεκεμβρίου 2008 07:00
57 λέξεις, ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1604565
Συμβιβαστικές λύσεις αναζητά ο προεδρεύων της Ε.Ε., Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί.
Το κόστος αντιμετώπισης των κλιματικών αλλαγών, προκαλεί έντονες αντιδράσεις μεγάλης ομάδας κρατών, καθιστώντας αβέβαιη την υιοθέτηση του σχετικού «πακέτου» προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, με επικεφαλής το Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί. Στο άλλο μεγάλο θέμα, το «πακέτο» 200 δισ. ευρώ για την ύφεση, οι 27 Ευρωπαίοι ηγέτες φαίνεται ότι θα ξεπεράσουν τις διαφωνίες τους.
Συναγερμός για την αξία των ελληνικών ομολόγων
Εκτινάχθηκε στις 196 μονάδες βάσης η διαφορά με τους γερμανικούς τίτλους
Συναγερμός για την αξία των ελληνικών ομολόγων
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Παρασκευή, 12 Δεκεμβρίου 2008 07:00
Το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, αλλά και η πολιτική και οικονομική αστάθεια που πυροδοτούν οι τελευταίες εξελίξεις βρίσκονται πίσω από την εκρηκτική αύξηση των spreads των ελληνικών ομολόγων έναντι των γερμανικών.
Η διαφορά στην απόδοση των ελληνικών δεκαετών ομολόγων από τα γερμανικά, δημιούργησε νέο αρνητικό ρεκόρ, καθώς χθες διαμορφώθηκε μέχρι 196 μονάδες βάσης, από 160 μονάδες βάσης που ήταν στις προηγούμενες μέρες.
Η αρνητικές εξελίξεις αποτέλεσαν χθες αντικείμενο έκτακτης σύσκεψης στην Τράπεζα της Ελλάδος, υπό τον υποδιοικητή Παναγιώτη Θωμόπουλο στην οποία αποφασίστηκε απλά η στενή παρακολούθηση των εξελίξεων στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, αφού σε μια ανοιχτή αγορά τα περιθώρια παρεμβάσεων είναι ανύπαρκτα.
Αιτία ο προϋπολογισμός
Αρμόδιοι παράγοντες αποδίδουν τη διεύρυνση των spread, που δείχνουν έλλειψη εμπιστοσύνης προς την οικονομία, στα στοιχεία του προϋπολογισμού του εννεαμήνου, που δείχνουν την εκτόξευση του ελλείμματος, σε επίπεδα υψηλότερα, ακόμα και από το στόχο που τέθηκε πριν από 15 μέρες στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού.
Ειδικότερα τα στοιχεία του εννεαμήνου δείχνουν έλλειμμα 11.639 εκατ. ευρώ έως το Σεπτέμβριο, δηλαδή 800 εκατ. ευρώ πάνω από τον ετήσιο στόχο που είναι η συγκράτηση του ελλείμματος στα 10.836 ευρώ.
Πρόκειται για μια απόκλιση της τάξης του 0,3% του ΑΕΠ, που φέρνει το έλλειμμα στο 2,8% του ΑΕΠ, μια ανάσα από το 3% που οδηγεί σε επιτήρηση. Ο στόχος για το έλλειμμα Γενικής Κυβέρνησης του 2008 είναι το 2,5%.
Επιδείνωση
Ωστόσο, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε στους επόμενους μήνες (μετά το Σεπτέμβριο) αφού και τα έσοδα του Οκτωβρίου υστέρησαν, έναντι των στόχων αλλά και του Νοεμβρίου. Επίσης οι εισπράξεις του Ενιαίου Τέλους Ακινήτων μετατέθηκαν για το 2009, λόγω λαθών στα σημειώματα που έστειλε η ΓΓΠΣ, και οι φορολογούμενοι αδιαφορούν για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων χρεών και την περαίωση των εκκρεμών υποθέσεων, από τα οποία το υπουργείο Οικονομικών φιλοδοξούσε να εισπράξει περί τα 2,5 δισ. ευρώ.
Πρόκειται για ένα εφιαλτικό σκηνικό, στον τομέα των δημοσιονομικών εξελίξεων της Ελλάδας, για το οποίο είναι ενήμεροι οι ξένοι θεσμικοί, που κατέχουν περί του 70% του δημοσίου χρέους καλά, και οι αντιδράσεις τους αποτυπώνονται στις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων, οι οποίες αυξάνονται δραματικά, καθιστώντας τεράστιο το κόστος δανεισμού για το Ελληνικό Δημόσιο.
Το κλίμα βάρυνε για την ελληνική οικονομία από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, τα οποία, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ ξένων εφημερίδων και ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης , αποσταθεροποίησαν την κυβέρνηση, θεωρώντας ότι η χώρα εισήλθε σε μια μακρά προεκλογική περίοδο.
Το 2009
Με δεδομένες τις υστερήσεις των εσόδων αλλά και γενικά τις αυξημένες χρηματοδοτικές ανάγκες, ο όγκος του δανεισμού θα είναι ιδιαίτερα υψηλός στο πρώτο τρίμηνο του 2009. Πέρυσι την ίδια περίοδο το δημόσιο είχε δανειστεί περί τα 22 δισ. ευρώ.
Συνολικά το 2009, οι δανειακές ανάγκες εκτιμώνται σε 43 δισ. ευρώ, περίπου όσο και φέτος, αλλά δεν αποκλείεται η υπέρβαση του στόχου, εφόσον εμφανίσουν αποκλίσεις και τα ελλείμματα.
ΠΑΝΟΣ ΚΑΚΟΥΡΗΣ
http://www.naftemporiki.gr/news/static/08/12/12/1604487.htm
Σχοινοβατεί η κυβέρνηση Ομπάμα
Ασκήσεις σε τεντωμένο σχοινί θυμίζουν οι πρώτες κινήσεις του εκλεγμένου προέδρου Μπαράκ Ομπάμα για την επιλογή των στενότερων συνεργατών του με τους οποίους σκοπεύει να υλοποιήσει τις υποσχέσεις που έδωσε προεκλογικά στον αμερικανικό λαό. Μολονότι απομένει ακόμη περισσότερο από ένας μήνας για την επίσημη ανάληψη των προεδρικών καθηκόντων του, ο Ομπάμα δέχεται ήδη καταιγισμό επικρίσεων για τις επιλογές του, σε σημείο που σχηματίστηκε κιόλας η «Ταξιαρχία της 23ης Ιανουαρίου», δηλαδή η ομάδα των οπαδών του που τρεις μόλις ημέρες μετά την……είσοδό του στον Λευκό Οίκο θα είναι απογοητευμένοι (!) από τον νέο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών! Πριν λοιπόν σχηματιστεί ολόκληρη η νέα αμερικανική κυβέρνηση και διαμορφωθεί το κορυφαίο επιτελείο του νέου προέδρου, διαμορφώνονται ήδη δύο μεγάλες «σχολές», ανάλογα με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν από τώρα τη μελλοντική πολιτική του Ομπάμα. Από τη μία πλευρά είναι η «σχολή» εκείνων που δηλώνουν ξεκάθαρα και δογματικά ότι ο Ομπάμα, πολύ πριν αναλάβει τα καθήκοντά του, έχει προδώσει όλα τα οράματα με τα οποία βαυκάλιζε επί μήνες τους Αμερικανούς και παρέδωσε ήδη την εξουσία στα πιο δεξιά και αντιδραστικά στοιχεία του Δημοκρατικού Κόμματος και στους φανερούς και κρυφούς Ρεπουμπλικανούς, οι οποίοι δεν θα κάνουν τίποτε άλλο παρά να εφαρμόζουν την πολιτική Μπους με άλλο προσωπείο. «Άλλαξε, δηλαδή, ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς»! Από την άλλη πλευρά υπάρχει η άλλη «σχολή», η οποία αντιλαμβάνεται ρεαλιστικά τις ανάγκες προσαρμογής της δράσης του νέου προέδρου στα πολύ συγκεκριμένα δεδομένα, δηλαδή στην πραγματικότητα των Ηνωμένων Πολιτειών και στη διεθνή κατάσταση. Σε αυτή τη «σχολή» υπάρχουν εκείνοι οι οποίοι αναγνωρίζουν ότι ο Ομπάμα ήταν υποχρεωμένος να στηριχθεί σε ολόκληρο το Δημοκρατικό Κόμμα, άρα να μη διώξει τη Χίλαρι Κλίντον, και ταυτόχρονα να παραμείνει στο κέντρο της πολιτικής, έχοντας βασικό του στόχο να εξασφαλίσει την υποστήριξη των κοινωνικών στρωμάτων που μετακινούνται εύκολα από το Δημοκρατικό στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και αντιστρόφως, για να μπορέσει να έχει την απαραίτητη συναίνεση και στήριξη κατά τη διάρκεια της προεδρίας του.
Άλλωστε ο ίδιος χρησιμοποίησε ένα πολύ ισχυρό επιχείρημα απέναντι στους επικριτές του, λέγοντας ότι ως πρόεδρος δεν μπορεί να εκπροσωπεί μόνο το 53% του αμερικανικού λαού που τον ψήφισε και ότι και το υπόλοιπο 47% έχει φωνή, έχει απόψεις και αναμφίβολα πρέπει να νιώθει ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος εκπροσωπεί – σε έναν βαθμό τουλάχιστον – και αυτά τα στρώματα. Η κορυφαία επιλογή του που σήμανε κυριολεκτικά συναγερμό στους υποστηρικτές της πρώτης άποψης, ήταν της Χίλαρι Κλίντον ως υπουργού Εξωτερικών. Αναμφίβολα η Κλίντον έχει την υποστήριξη μεγάλου τμήματος του κατεστημένου του Δημοκρατικού Κόμματος, έχει ισχυρούς δεσμούς με το εβραϊκό λόμπι και διακρίθηκε προεκλογικά με περισσότερες «γερακίσιες» απόψεις σε σχέση με τον Ομπάμα. Μια δεύτερη επιλογή που προκάλεσε επικρίσεις ήταν η διατήρηση του σημερινού υπουργού Άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς, με δεδομένο ότι αυτός συνδέεται με την αποτυχημένη πολιτική του προέδρου Μπους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, για να μην αναφέρουμε τη Μέση Ανατολή ή την ινδοπακιστανική διένεξη. Πέρα όμως από τις μονόπλευρες προσεγγίσεις των επιλογών του Ομπάμα, υπάρχει ένα βασικό στοιχείο το οποίο δεν επιτρέπει πρόωρες και πρόχειρες κατηγορηματικές τοποθετήσεις. Ο εκλεγμένος πρόεδρος δεν έχει καν αναλάβει ακόμη τα καθήκοντά του και εκείνο το οποίο έχουμε μπροστά μας είναι επιλογές προσώπων που, για τα περισσότερα τουλάχιστον, η πλειονότητα των σχολιαστών εκφράζεται θετικά γιατί πρόκειται για ικανούς, έμπειρους, δοκιμασμένους ή διακεκριμένους σε διαφορετικούς τομείς της εσωτερικής ή της εξωτερικής πολιτικής ανθρώπους. Ο Ομπάμα εμφανίζεται τολμηρός, ελπίζοντας ότι με ισχυρές προσωπικότητες θα σχηματίσει μια δυναμική ομάδα, η οποία δεν μπορεί παρά να παραγάγει σημαντικό έργο. Άρα, οι συγκεκριμένες πράξεις, ενέργειες και δράσεις της νέας κυβέρνησης θα δείξουν την ορθότητα των επιλογών του Ομπάμα και κατά πόσο παρέμεινε συνεπής στις διακηρύξεις του, πολύ μετά την 20ή Ιανουαρίου... Εάν κάποιος μείνει μόνο στην προεκλογική ρητορική, σίγουρα δεν μπορεί να εκτιμήσει από τώρα τις πιθανές δράσεις της αμερικανικής κυβέρνησης. Ωστόσο, ένα βασικό στοιχείο που λείπει είναι ότι πέρα από τα πρόσωπα, ο εκλεγμένος πρόεδρος δεν έχει δώσει ένα συγκεκριμένο στίγμα για καθέναν από τους μεγάλους τομείς της δραστηριότητάς του και κυρίως δεν έχουμε ακόμη ολοκληρωμένες προτάσεις για τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσει την καλπάζουσα οικονομική κρίση που πλήττει ήδη κατά μέτωπο τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και τα μεγάλα ανοιχτά διεθνή μέτωπα, όπως το Ιράν, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Κορέα, το Γκουαντάναμο, την ινδοπακιστανική κρίση, τις σχέσεις με τη Ρωσία ή την Κίνα και κυρίως τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, που για πολλούς είναι το κλειδί της επιτυχίας για τον νέο πρόεδρο! Δίνοντας ελάχιστα στοιχεία για την πολιτική που θα ακολουθήσει σε σχέση με τα διεθνή ζητήματα ο Ομπάμα έδωσε έμφαση, πριν από λίγες μέρες, στη διπλωματία, στον διεθνισμό και στις συμμαχίες. «Για να πετύχουμε» είπε «πρέπει να ακολουθήσουμε μια νέα στρατηγική, η οποία θα χρησιμοποιεί επιδέξια τις ισορροπίες και θα ενσωματώνει όλα τα στοιχεία της αμερικανικής ισχύος – τις ένοπλες δυνάμεις και τη διπλωματία, την ευφυΐα και την επιβολή του νόμου, την οικονομία και τη δύναμη του ηθικού παραδείγματός μας». Ως διακήρυξη, τα λόγια αυτά ακούγονται ευχάριστα. Το ζήτημα είναι με ποια αναλογία θα εφαρμοστούν στην πράξη...
Αλλά, όπως και αν έχουν τα πράγματα, πριν αρχίσει να δοκιμάζεται πραγματικά στο πεδίο της καθημερινής διεθνούς πολιτικής, ο Ομπάμα δείχνει ότι απέναντι στη μονομερή αντίληψη των πραγμάτων που επικράτησε τον καιρό του Μπους, εκείνος προκρίνει μία πολυμερή αντίληψη, στην οποία έχουν θέση οι διπλωματικές λύσεις, οι διεθνείς συνεργασίες και οι συμμαχίες. Συνεπώς, χωρίς να μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, μία πρώτη γεύση για το τι πρόκειται να ακολουθήσει είναι ότι σίγουρα θα υπάρξουν αρκετά μέτρα για την ανακούφιση από την οικονομική κρίση στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών και ίσως λιγότερα για τη βελτίωση της εικόνας των ΗΠΑ στον κόσμο, όπως το κλείσιμο στο Γκουαντάναμο και μερικά ακόμη. Ίσως ακόμη τα επιτελεία του Ομπάμα να ετοιμάζουν κάποιες ρηξικέλευθες προτάσεις για τη Μέση Ανατολή ή τις σχέσεις με την Κούβα ή ακόμα και με το Ιράν. Δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ για να δούμε αν θα ξεφουσκώσουν γρήγορα οι ελπίδες όσων στήριξαν, έστω και επιφυλακτικά, την επιλογή Ομπάμα ή αν θα υπάρξουν οι εκπλήξεις εκείνες που θα δικαιώσουν αυτούς που εξακολουθούν να βλέπουν ρεαλιστικά τις δυνατότητες ουσιαστικής αλλαγής της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και του ρόλου τους σε ολόκληρο τον κόσμο...
(Ποντίκι, 11.12.2008)
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
Defending European Defense
By Tomas Valasek is director of F.{P. and defense at the Center of European Reform.
Ten years ago in St.Malo, Tony Blair and Jacques Chirac launched the European security and defense policy, or ESDP. They had the right idea: The European Union needs a defense arm if it is to play a global role, and with the demand for peace-[keepers rising. ESDP could give a needed boost to the efforts of NATO and the United Nations. Or at least that was the theory. In reality ESDP did not work very well for much of its first decade because until recently EU countries could not agree on its very purpose.
For many years after its St. Malo beginnings, the initiative was beset by a conflict between two driving visions. Mr Chirac saw ESDP primarily as a way to lessen U.S. influence in Euroe, so did, to varying degrees, the governments of the day in Germany, Belgium and Luxembourg For his part Mr Blair-and like-minded leaders in The Hague and Central Europe-wanted more European defenses for a completely different reason.: They worried that the US was not interested enough in the security of Europe. They wanted ESDP to fill the void in defense capabilities that America's post – Cold War military disengagement from Europe was creating.
Each impulse drove EU defense policy in a slightly different direction. Those who feared that the US would become less engaged in Europe, as Mr Blair did, wanted the EU to focus on increasing Europe's military strenght while keeping a strong link to the US through NATO. Those who shared Mr.Chirac's desire to see less US involvement in European security sought instead to challenge NATO by building an alternative European military bureaucracy, or by launching "flag planting"EU missions in Africa and elsewhere.
The first 10 years of ESDP have been largely a success for the Chirac grou[p: a triumph of insititution-building over military cababilities. The EU has created numerous military agencies – the EU military staff, the European Defense Agency, the European Security and Defense College – and launched some two dozen missions under the EU flag. But most of those missions were small, some involving only a handful of people. And only a minority of the misssions involved militery forces; most focused on policing or restoring the rule of law. Meanwhile Europe's defense budgets have continued to shrink. Only a handful of European governments, including Britain, France and Greece. Spend more than 2% of GDP on their militaries. And that was before the financial crisis, which will almost certainly depress defense spending still further.
Critics in Britain and elsewhere will be tempted to dismiss ESDP as an empty exercise, but that would be wrong. The civilian missions have been important, too, since most conflict resolution today requires not just military forces but a blend of civilian and armed forces. The military missions may have been few but some were quite complex-such as the one in Chad, where 3.400 troops from 19 European nations distribute humanitarian aid and protect refugees fleeing from fighting in Sudan. Perhaps most important, the EU has become a more strategic actor thanks to ESDP. It thinks about the outside world a lot more than it used to before St Malo. When trouble breaks out on or around the Continent, most Europeans now want the EU to act. That is vastly different from the early 1990s, when Europe prevaricated while people in Bosnia died.
Building more military capabilities will be the challenge for the next decade. Fortunately, EU member states are now in broad agreement on this point. The ideological differences that plagued ESDP in its first 10 years are being erased, for two reasons.
First, the politicians most associated with pushin ESDP as an alternative to NATO- Jacques Chirac and Gerhard Schroder – have been replaced by Nicolas Sarkozy and Angela Merkel, who are far mor pragmatic about cooperating with the US Barack Obama's victory in the American presidential election will further accelerate trans-Atlantic rapprochement.
The urge among European governments to build up more EU defense institutions to marginalize NATO- and, by extension, the US – is weakening.
Second, the EU is vecoming a victim of its own success. The more military missions Europe runs, the more exposed its military weaknesses become. The Chad mission, while impressive in its size and ambition, suffered embarrassing delays when EU military planners could not find enough transport helicopters. Russia ended up lending a few.
So EU member states are converging around a new focus on capabilities. France, too, is playing down the need for more institutions, such as an EU operational haedquarters. Instead, President Sarkozy has used his EU presidency to launch plans to upgrade Europe's military helicopters and to pool Europe's transport aircraft. He also plans to reintegrate France into NATO's military commands, further healing relations between the EU and the alliance.
Little improvement on the capability front will happen in the short term. Defense budgets will probably dro[p further as the economic crisis bites. But the financial crunch will force governments to think about how effectively they use their defense money.
At the moment, much defense spending in Europe goes to national bureaucracies and military staffs, as well as national industrial champions. To get more equipment for the money they do have to spend, European governments need to be less protectionist and buy the best available equipment for the lowest price, no matter where it was made. That is the direction in which Brussels is nudging the member states. The European Commission has proposed a basket of new laws that would make it more difficult for governments to discriminate against other defense suppliers from within the EU.
Ten years on ESDP is still the right idea. It has suffered from European disagreements on the role of the US and NATO, so it has not generated the capabilities its supporters hoped it would. But most EU governments agree that the next 10 years of ESDP must be about strenghening Europe's military muscle. Now they need to make the political difficult choices, such as pooling parts on national militaries or abandoning preferential treatment of national champions, that can bring about more efficiency. Barring unlikely increases in defense budgets, efficiencly is the only way to strengthen ESDP
Μήπως επειδή συμμετέχουμε στην ίδρυση αυτού του σώματος [που δεν γνωρίζουμε ακόμη αν θα αντικαταστήσει κάποια στιγμή το εδώ ευρισκόμενο Σύμφωνο} μας δημιουργούν όλα αυτά τα προβλήματα ώστε αδύναμοι οικονομικά πλέον να μην μπορούμε να συμμετέχουμε και έτσι είμαστε ερμαία των διαφόρων προς βορρά μας ορέξεων???? Κάνω σκέψεις γιατί τα όσα συνέβησαν δεν μπορώ να τα εμπεδώσω στην αγανάκτηση των νέων και του κόσμου γενικώς. Οι νέοι μας και μάλιστα οι καλλυμένοι δεν πιστεύω ότι έχουν μυαλό να σκεφτούν τους όσους προβληματισμούς λένε κάποιοι «σοφοί» ότι τους οδήγησαν στα όσα ζήσαμε αυτές τις ημέρες.
Καταρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι το ΝΑΤΟ (δημιούργημα του Ψυχρού Πολέμου) δεν είναι στρατιωτικός οργανισμός αλλά πολιτικός για να ελέγχει τα μέλη του (τους Συμμάχους του ΠΠ ΙΙ).
Προϋπόθεση δημιουργίας από την ΕΕ αυτοτελούς εξωτερικής πολιτικής είναι η δημιουργία Ευρωπαϊκής Άμυνας.
Οι ΗΠΑ ουδόλως επιθυμούν η ΕΕ να αποκτήσει δική της εξωτερική πολιτική και κατ’ επέκτασιν να ανδρωθεί. Γι’ αυτό ώθησε την ΕΕ να ανοιχθεί προς ανατολάς και να περιλάβει τα φτωχαδάκια της πρώην Σοβιετίας. Γι’ αυτό κόπτεται να βάλει και την Τουρκία στην ΕΕ, για να αλλοιώσει τελείως τον χαρακτήρα της ΕΕ και τα 70 εκ. της Τουρκίας να καθίσουν οικονομικά την ΕΕ και να βλέπει η ΕΕ την ολοκλήρωση της με το κιάλι.
Αυτά εν συντομία.
ΣΓΣ
Το κράτος δολοφονεί. Όλοι στο δρόμο!
Το κράτος δολοφονεί. Όλοι στο δρόμο!
Η σημερινή δολοφονία του 16χρονου από ειδικό φρουρό στο κέντρο της Αθήνας έχει ηθικό αυτουργό και πολιτικό υπεύθυνο. Η Ελλάς Ελλήνων Αστυνομικών δολοφόνησε εν ψυχρώ ανήλικο παιδί. Χωρίς πρόφαση. Χωρίς πρόσχημα. Χωρίς να δεχτούν επίθεση όπως αναπαράγεται από τα ΜΜΕ και τις διαρροές της αστυνομίας. Οι ειδικοί φρουροί επιτέθηκαν με πρόθεση να σκοτώσουν. Με το θράσος που τους δίνει η αιώνια ατιμωρησία (έως και επιβράβευση) της αστυνομικής θηριωδίας.
Ο Υπουργός Παυλόπουλος εκφράζει χωρίς ντροπή τη λύπη της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση Καραμανλή είναι αυτή που με την ατιμωρησία των αστυνομικών που δολοφόνησαν στη Λευκίμη, με την ατιμωρησία των δολοφόνων του Ηρακλή Μαραγκάκη, με την ατιμωρησία των αστυνομικών που δολοφόνησαν τον μετανάστη Μοχάμεντ Ασράφ πριν ενάμισι μήνα, με την ατιμωρησία όλων των φαινομένων αστυνομικής αυθαιρεσίας και βαρβαρότητας, όπλισε το χέρι των δύο αστυνομικών – φονιάδων. Η κυβέρνηση έχει ακέραιη την πολιτική ευθύνη.
Το έγκλημα δεν μπορεί να μείνει ατιμώρητο. Όλοι στο δρόμο. Όλοι αύριο στη διαδήλωση ενάντια στην κρατική – δολοφονική τρομοκρατία στις 13.00 στο Μουσείο. Όλοι αύριο Κυριακή 7/12/2008 σε διαδηλώσεις σε όλες τις πόλεις, σε όλες τις γειτονιές. Να πληρώσουν οι δολοφόνοι και οι πολιτικοί υπεύθυνοι. H μη αποδοχή των μαϊμού παραιτήσεων Παυλόπουλου - Χηνοφώτη από τον πρωθυπουργό σημαίνει ότι ο Καραμανλής αναλαμβάνει προσωπικά την ευθύνη. Να πληρώσει η κυβέρνηση Καραμανλή.Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008
Γενοκτονια Ελλήνων
Για πολλά χρόνια υπήρχε μία Τουρκοκυπριακή εφημερίδα στην κατεχόμενη Κύπρο που είχε το θάρρος, να κρίνει και να κατακρίνει, το παράνομο τουρκοκυπριακό κράτος, την τουρκία και τον κατοχικό στρατό και να επιδιώκει σωστή λύση στο Κυπριακό με αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κτλ,.
Η εφημερίδα αυτή που αρχικά λεγόταν <<Ευρώπη>> (στην τουρκική), μετά το πρώτο κλείσιμο της από το κατοχικό καθεστώς και την φυλάκιση του εκδότη της Λεβέντ, όταν επανεκδόθηκε άλλαξε όνομα και ονομάστηκε <<Αφρίκα>>.
Κατωτέρω μπορείτε να δείτε πώς βλέπει την Τουρκία και μεταξύ άλλων τις γενοκτονίες που αυτή διέπραξε, ένα Τουρκοκύπριος συντάκτης της εφημερίδας αυτής.
Έτσι αντίθετα με τον αξιότιμο Καθηγητή Βερέμη, μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ, οργανωτή της παιδείας της χώρας μας κτλ, και την κουστοδία του, ρεπούσες, κουλούρες, γιαννοπουλαίους και λοιπούς νεοταξικούς του Σόρος , που πολλάκις ανέφεραν ότι οι τούρκοι δεν διέπραξαν γενοκτονίες, δείτε στο κατωτέρω άρθρο πώς ο Κεμάλ Μπασαράν της Αφρίκα, κατηγορεί την Τουρκία για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
Ευριπίδης Μπίλλης
Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ, Μιχαλακοπούλου 155, ΤΚ 11527 Αθήνα, τηλ. +302107700568
Άρθρο του Κεμάλ Μπασαράν στην Αφρίκα
(Από την Κυπριακή εφημερίδα Φιλελεύθερος, http://www.phileleftheros.com/
Ποιος είναι ο πραγματικός Γκιαούρης; Ας ρίξουμε μια ματιά στην κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία.
Παραδεχτήκαμε κανένα έγκλημα που διαπράξαμε; Παραδέχτηκε κάποιος τα λάθη του για τα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα της χώρας;
Δεν είμαστε εμείς αυτοί που μετατρέψαμε την Τουρκία σε κόλαση για τους Τούρκους αλλά και τους ξένους; Σκεφθήκατε ποτέ την ρήση «ευτυχής ο Τούρκος, δυστυχής ο μη Τούρκος»;
Αυτό συμβαίνει γιατί στερούμαστε Δικαιοσύνης, αγάπης, ειρήνης, κατανόησης. Ποτέ δεν βάλαμε τον εαυτό μας στην θέση του άλλου. «Είσαι αρμένης; Να ψοφήσεις. Είναι Ρωμιός; Να πάθεις τα χειρότερα, βρώμικε γκιαούρη».
Με τι καρδιά τα λέμε όλα αυτά; Ποιοι είμαστε τελικά; Έχετε ακούσει κανέναν να λέει: «Ας ακούσουμε τα παράπονα των Κούρδων;». Μήπως οι αριστεροί συζήτησαν από την τηλεόραση τα γεγονότα του παρελθόντος; Λογοδότησε η νοοτροπία που θεωρεί του Αλεβίτες ανύπαρκτα όντα;
Όπως έχετε διαπιστώσει, οι ηγέτες της μειονότητας και οι Κούρδοι βουλευτές φοβούνται ακόμη και να μιλήσουν .Και δεν φοβούνται μόνο αυτοί αλλά και οι συγγραφείς, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι.
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει αυτή την πραγματικότητα; Όσοι μιλήσουν εξοντώνονται.Το όνομά τους περιλαμβάνεται στον κατάλογο των ανεξιχνίαστων εγκλημάτων ή προσάγονται στα δικαστήρια με χίλιες δυο κατηγορίες.
Θέλω να μου πείτε αν δικαιούμαστε να σχολιάσουμε το Κράτος, τον στρατό, την αστυνομία, τον Ατατούρκ ή την Τουρκική ιστορία ή κάθε ίδρυμα που περιέχει την λέξη «Τουρκικό». Αν μπορούμε να σχολιάσουμε την θρησκεία ή το Ισλάμ, το κοράνι ή τον Μωάμεθ; Αν η απάντηση είναι αρνητική τότε σημαίνει ότι στερούμεθα ελευθεροτυπίας, ελευθερία έκφρασης. Είμαστε μια κοινωνία καταπιεσμένη.
Μόνο όσοι βρίσκονται δίπλα στην Εξουσία μπορούν και εκφέρουν γνώμη διαφορετικά ότι πεις εκλαμβάνεται ως προσβολή της θρησκείας και του τουρκισμού. Στον Τουρκισμό μας τα δικαιώματα της γυναίκας είναι για κλάματα. Μεταξύ των 130 χωρών βρισκόμαστε στην 123η θέση πολύ πιο κάτω από χώρες όπως η Τυνησία, Ιορδανία, ΗΑΕ.
Στην Τουρκία διαπράττονται βασανιστήρια, υπάρχουν ανεξιχνίαστα εγκλήματα, επικρατεί μυστικότητα, απειλές, βία. Υπάρχουν αγνοούμενοι, κρατούμενοι που λέγεται ότι αυτοκτόνησαν, άτομα που από φόβο δεν ανοίγουν το στόμα τους, άτομα τα οποία δεν μπορούν να βρουν δικηγόρους για να καταγγείλουν δημοσίους υπαλλήλους, που συγκλονίζεται από παρακρατικές οργανώσεις όπως το Σουσουρλούκ και Εργκενεκόν, που υπάρχουν κάποιοι που υπερηφανεύονται ότι σκότωσαν 100 άτομα μετά από εντολές του Κράτους .
Έχουμε τον Υπουργό Άμυνας να υπερηφανεύεται για την εθνοκάθαρση των Ελλήνων και Αρμενίων. Ουδείς ποτέ λυπήθηκε τον χριστιανικό πληθυσμό ο οποίος εκδιώχτηκε από την χώρα με την βία. 200.000 Έλληνες έχασαν την ζωή τους. Υπάρχουν αυτοί που λένε «καλά να πάθουν οι γκιαούρηδες». Το φοβερό;, Τι σατανικές και εγκληματικές ψυχές;
Εξαφωγές αμυντικού υλικού σε ΗΠΑ
Soukos robots: Εξαγωγές αμυντικού υλικού σε ΗΠΑ
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Δευτέρα, 8 Δεκεμβρίου 2008 07:00
Αμυντικό υλικό made in Larisa, εξάγει στις ΗΠΑ η Soukos Robots αφού μεγάλος πελάτης της λαρισινής εταιρίας είναι η αμερικανική «Raytheon» που χρησιμοποιεί την ελληνική τεχνογνωσία για την προστασία οχημάτων μάχης και ελικοπτέρων του αμερικανικού στρατού, από ρουκέτες RPG.
Συγκεκριμένα όπως αναφέρει σε ανακοίνωσης της η εταιρεία «στο πλαίσιο υλοποίησης της σύμβασης από τον Δεκέμβριο 2006 αξίας 330.000.000 δολαρίων με την αμερικανική εταιρεία Raytheon η Soukos Robots ξεκίνησε τις εξαγωγές προϊόντων (kits) της ειδικής αντι- RPG τεχνολογίας που προορίζεται για την προστασία οχημάτων μάχης και ελικοπτέρων του αμερικανικού στρατού, από ρουκέτες RPG.
Η αποτελεσματικότητα της εν λόγω τεχνολογίας επιβεβαιώθηκε μετά από πιστοποιημένες επιτυχείς δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν σε πεδία βολής των Η.Π.Α. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί η αμέριστη, συνεχής υποστήριξή του ΥΕΘΑ και ειδικότερα της ΓΔΑΕΕ.
Παράλληλα, η ελληνική εταιρία Soukos Robots βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για επέκταση της συνεργασίας της με την αμερικανική εταιρία και σε περαιτέρω προγράμματα υψηλής τεχνολογίας στον αμυντικό τομέα, τα οποία είναι ύψιστης σημασίας για τον αμερικανικό στρατό».
ΡΕΑ ΤΣΙΑΧΑ
Με μοντέλο Βατοπαιδίου και η Μονή Τοπλού
Με μοντέλο Βατοπαιδίου και η Μονή Τοπλού
ακίνητη περιουσία του κατά δέκα φορές, από τρεις χιλιάδες σε 30.000 στρέμματα, διεκδικώντας μέχρι και τμήμα του φοινικόδασους στο Βάι, με τις «ευλογίες» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, το οποίο το 1984 είχε δώσει στη Μονή 128.000.000 δραχμές για τμήμα της ίδιας έκτασης εξαιτίας απαλλοτρίωσης προκειμένου να κατασκευαστεί ναυτική βάση.
Ο υπουργός Εσωτερικών κ. Προκόπης Παυλόπουλος, ακριβώς πριν από ένα χρόνο, μόλις παρέλαβε τη δικηγορική έρευνα του κ. Φειδία Κοντεμενιώτη για την υπόθεση, έδωσε εντολή στην Περιφέρεια Κρήτης να την εξετάσει διεξοδικά προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις σε κεντρικό επίπεδο. Και αυτό γιατί οι πρώτες ενδείξεις δείχνουν δικαστική πλάνη που στήθηκε από ψευδομάρτυρες υπαλλή-
λους του Δημοσίου.
Για το θέμα της Μονής Τοπλού ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Γιώργος Σανιδάς ζήτησε από τον εισαγγελέα Εφετών Κρήτης να ερευνήσει την υπόθεση, καθώς έπειτα από καταγγελία του προέδρου του ΣΥΝ κ. Αλέκου Αλαβάνου η όλη υπόθεση «στήθηκε» για να κερδίσει η Μονή, και βέβαια η αγγλική εταιρία που έχει μισθώσει την έκταση παράνομα για 80 χρόνια από το Μοναστήρι.
Να σημειωθεί ότι η αγγλική εταιρία έχει μισθώσει την έκταση από τη Μονή από το 1998 αλλά ακόμη δεν έχει βάλει ούτε ένα τούβλο, που στο σύνολό τους θα σχημάτιζαν πολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες. Παρά ταύτα, η επίμαχη αυτή εταιρία, σύμφωνα με τον κ. Αλαβάνο, πουλά μέχρι και 230.000 λίρες τα εξοχικά που θα κτίσει στο Κάβο Σίδερο του νομού Λασιθίου, ενώ «παίζει» και στην αγορά υψηλού ρίσκου ΑΙΜ του Λονδίνου.
Το πολιτικό πρόσωπο που εμπλέκεται στην υπόθεση, βάσει εγγράφων, φαίνεται πως είναι και πάλι ο κ. Δρυς, ο οποίος, ως υφυπουργός Οικονομικών το 1997, δείχνει να έχει μια τάση ασχολίας με τις μοναστηριακές περιουσίες, αφού η υπογραφή του εμφανίζεται και στην υπό-
θεση της Μονής Βατοπαιδίου. Με επιστολή του ο κ. Δρυς στις 28 Σεπτεμβρίου 1997 δη-
λώνει προς το Ιδρυμα «Παναγία Ακρωτηριανή» (η θυγατρική «εταιρία» της Μονής Τοπλού
που ίδρυσε για να της παραχωρήσει την υποτιθέμενη έκτασή της για να μπορεί στη συνέχεια να συνάψει συμφωνία με τους Αγγλους επιχειρηματίες) ότι τάσσεται υπέρ της τουριστικής επένδυσης στην περιοχή και επιπλέον ότι και στο ενδεχόμενο που το Δημόσιο κερδίσει την έκτασή του που διεκδικεί από τη Μονή, θα της την επιστρέψει εκποιώντας την.
Μάλιστα, όπως καταγγέλλει στην αναφορά του ο κ. Αλαβάνος, η όλη υπόθεση είχε ξεκινήσει να μεθοδεύεται από το 1989. Ειδικότερα, ο πρόεδρος του ΣΥΝ επισημαίνει: «Στις 28-4-2004, κατά την εκδίκαση της αγωγής που είχαν ασκήσει κατά της αγγλικής εταιρίας δύο Ελληνες πολίτες ζητώντας
προμήθειες της τάξεως των 150 εκατομμυρίων ευρώ για φερόμενη διαμεσολάβησή τους στη
σύναψη της συμβάσεως με το Ιδρυμα, ο ηγούμενος της Μονής Τοπλού και αντιπρόεδρος του Ιδρύματος, αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Σπανουδάκης, καταθέτοντας ως μάρτυρας υπέρ της αγγλικής εταιρίας, επιβεβαίωσε ότι ο ίδιος είχε ήδη από το 1989, δηλαδή τρία χρόνια πριν από τη σύσταση του Ιδρύματος και τη δημόσια προκήρυξη του έργου (1992), επαφές με τον κατόπιν ιδρυτή και πρόεδρο της Loyalward (αγγλική εταιρία) Peter Choulman, και έτερο Αγγλο υπήκοο, ονόματι Simon Berry, με αντικείμενο την παραχώρηση της έκτασης προς αξιοποίηση».
ΜΑΝΟΥΣΑΚΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=64511
Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008
Η Εκκλησία σε δίνη
Η πλειοψηφία των πολιτών δηλώνει ότι έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη της προς την Εκκλησία, μετά το σκάνδαλο.
Πληγή για το σώμα της Εκκλησίας είναι η Ιερά Μονή Βατοπεδίου. Τους τελευταίους μήνες οι πολίτες δέχονται καταιγισμό πληροφοριών για τον πολυτελή βίο που διάγουν ορισμένοι μοναχοί του Αγίου Ορους, για συναλλαγές εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ και κυρίως γι αυτό καθ αυτό το σκάνδαλο των ανταλλαγών ακινήτων του Δημοσίου.
Η Εκκλησία σε δίνη
Οπως καταγράφεται στην έρευνα που διενήργησε η εταιρεία «Μarc» για λογαριασμό του «Εθνους της Κυριακής», η αποκάλυψη του σκανδάλου έχει οδηγήσει σε μεταστροφή της κοινής γνώμης. Το 65,7% των πολιτών δηλώνουν ότι έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη τους συνολικά προς την Εκκλησία. Χαρακτηριστικό είναι ότι ένα σημαντικό ποσοστό (42,1%) θεωρεί πως οι παράνομες συναλλαγές και τα σκάνδαλα των ιερωμένων είναι γενικότερο φαινόμενο που υπερβαίνει τα του Βατοπεδίου. Τη μεγαλύτερη αμφισβήτηση (74,4%) δέχεται η Εκκλησία από τους νέους ηλικίας 18 ως 34 ετών.
Η Εκκλησία σε δίνη
«Σχίσμα»
Το μεγαλύτερο πλήγμα δέχεται η Εκκλησία στα ειδικά προνόμιά της, που μέχρι σήμερα θεωρούνταν άβατα και ανέγγιχτα από όλες τις κυβερνήσεις με την υποστήριξη πιστών και μη. Πλέον καταγράφεται μια ριζική μεταστροφή στην άποψη των πολιτών γύρω από αυτά τα ζητήματα και σε ποσοστό 61,6% τάσσονται υπέρ του χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας, ενώ το συντριπτικό ποσοστό 88,5% λέει ότι είναι υπέρ της φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας.
ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΟΥΤΣΗΣ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=4750&pubid=1966798
ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΑΝ (!!!) ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΔ.ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ..ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ!!
ΚΥΡΙΑΚΗ 30-11-2008
http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2008/12/blog-post_2823.html
Ξεχείλισαν από μετανάστες οι πλατείες του κέντρου
Της Μαριας Δεληθαναση
Πλατεία Αγ. Παντελεήμονος, πλατεία Αμερικής, πλατεία Αττικής, πλατεία Αυδή (Μεταξουργείο)... Τα βράδια μετατρέπονται σε πλατεία Καμπούλ, πλατεία Βαγδάτης, πλατεία Μογκαντίσου, πλατεία Αντίς Αμπέμπα, πλατεία Ασμάρα... Εκεί γύρω στις δύο τα ξημερώματα σε αυτά τα μέρη καταδιωκόμενα θύματα πολέμου και διώξεων από Αφγανιστάν, Ιράκ, Σομαλία, Αιθιοπία, Ερυθραία αναζητούν μια γωνιά για να ψευτοκοιμηθούν. Μακριά από βλέμματα περαστικών «μετρούν» 24ωρα επιβίωσης.
Η Αθήνα -και η Αττική- εξελίσσονται σε χοάνες ανεπιθύμητων ψυχών: ανεπιθύμητων για τα αρμόδια υπουργεία και την τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά και την κοινή γνώμη...
Οσοι από αυτούς κατορθώνουν να πατήσουν σε ελληνικό έδαφος (συνήθως ένας στους πέντε καταφέρνει να μπει στην Ευρώπη, οι υπόλοιποι πεθαίνουν στο μακρύ ταξίδι), στοιβάζονται για λίγες ή περισσότερες ημέρες στα κέντρα κράτησης και αφήνονται με αποφάσεις διοικητικής απέλασης στο χάος... Ενα τρίχρονο αγόρι πέθανε πριν από λίγες ημέρες στην πλατεία Αγ. Παντελεήμονος από το κρύο. Δύο μικρά άρρωστα κοριτσάκια 4 και 5 ετών με τους γονείς τους εξαφανίσθηκαν. Μια έγκυος στον όγδοο μήνα κοιμόταν νηστική επί μέρες στην πλατεία Αμερικής
μέχρι που η κ. Τίνα Στάικου, ψυχή του Σωματείου Εθελοντικής Δράσης «Είμαι Εδώ» και εθελόντρια της «Αλληλεγγύης», της εξασφάλισε στέγη σε ξενώνα του κέντρου. Αλλη μάνα αφού γέννησε το παιδί της, σχεδόν στην πλατεία, βρήκε καταφύγιο με τα άλλα δυο μωρά της (1,5 και 2,5 ετών) στο μικροσκοπικό διαμερισματάκι ενός συμπατριώτη της, όπου διαμένουν άλλοι έξι Αφγανοί.
Σε όλες τις περιπτώσεις, οι γυναίκες βρήκαν τουλάχιστον φροντίδα από το προσωπικό του νοσοκομείου «Αλεξάνδρα» όπου πηγαίνουν για εξετάσεις και για να ξεγεννήσουν. Νεαρά αγόρια -ασυνόδευτοι ανήλικοι που θα έπρεπε κι αυτοί να τελούν υπό προστασία- πωλούν το σώμα τους στους επιβάτες ακριβών αυτοκινήτων, που η κ. Στάικου βλέπει να σταματούν κάθε βράδυ κάτω από το γραφείο της στην οδό Λένορμαν...
Περισσότερα από 15 χρόνια έχουν περάσει από τότε που ξεκίνησε το αιματοκύλισμα στο Ιράκ. Ομως μόλις την περασμένη Πέμπτη αποφάσισε το Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών της Ε.Ε. ότι υπάρχει ανάγκη να δεχθεί στα κράτη-μέλη της Ιρακινούς πρόσφυγες. Επειτα από άλλα 15 χρόνια ίσως αποφασιστεί ότι χρειάζεται να προστατευθούν και οι Αφγανοί.
Μέχρι τότε οι ελάχιστοι νόμιμοι και οι πολλοί παράνομοι Αφγανοί που εργάζονται στη χώρα θα μαζεύουν μετά τις 12 τα μεσάνυχτα οικογένειες συμπατριωτών τους από τις πλατείες για να τους προσφέρουν για τρία - τέσσερα βράδια μια ζεστή γωνιά για ύπνο και παράταση ζωής.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_02/12/2008_294380
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Αλβανική πρεσβεία στην Αθήνα
Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η συγκέντρωση διαμαρτυρίας που διοργάνωσε η Ένωση Χειμαρριωτών την Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου έξω από την Αλβανική πρεσβεία. Οι πάνω από 500 διαδηλωτές ένωσαν τις φωνές τους ενάντια στην προσπάθεια αφαίρεσης της ιδιοκτησίας, ενάντια στην τρομοκρατία του Αλβανικού κράτους και παρακράτους, υπέρ του σεβασμού των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κοντά μας βρέθηκαν τόσο Ελλαδίτες, όσο και Κύπριοι, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ένωσης Χειμαρριωτών.
Εν μέσω χειροκροτημάτων, ο βουλευτής Μάκης Βορίδης, έδειξε την συμπαράστασή του για άλλη μία φορά και εξέφρασε την ελπίδα του ότι βρισκόταν εκεί εκπροσωπώντας το αίσθημα ολόκληρου του ελληνικού κοινοβουλίου. Ο πρόεδρος της Ένωσης Χειμαρριωτών απηύθυνε χαιρετισμό στους διαδηλωτές και τόνισε πως ο αγώνας μας δεν μπορεί παρά να δικαιωθεί αφού έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας και την αγωνιστική διάθεση που απαιτείται για να το διαφυλάξουμε. Αφού δεν επετράπη από τις πολυδύναμες αστυνομικές αρχές η διαμαρτυρία να γίνει αρκετά πλησίον του κτιρίου της Αλβανικής πρεσβείας, οι διαδηλωτές κατέλαβαν συμβολικά μία λωρίδα κυκλοφορίας στην λεωφόρο Κηφισίας. Ολόκληρη η διαμαρτυρία εξελίχθηκε σε ειρηνικό κλίμα και έληξε με τον Εθνικό Ύμνο.
Υπενθυμίζεται ότι οι κάτοικοι της Νίβιτσας παραμένουν από το Σάββατο, 22 Νοεμβρίου στους δρόμους φυλώντας τις περιουσίες τους. Μακρυά από τα σπίτια τους, κοιμούνται στο χορτάρι μέσα στο καταχείμωνο προκειμένου να προστατέψουν από τον «νόμο» και το «κράτος» την περιουσία τους.
Γενοκτονια Αρμενίων
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2008/12/m.html
Διεθνής κρίση και έλλειψη μνήμης.
http://politis-gr.blogspot.com/2008/12/blog-post_06.html
Η ΕΕ θα ερευνήσει τι έγινε στη Γεωργία
Επικεφαλής της έρευνας ορίστηκε η ελβετίδα Χάιντι Ταλιαβίνι, ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ στη Γεωργία από το 2002 έως το 2006. 13:41
mail to Εκτυπώστε το Αρθρο Μεγαλύτερα Γράμματα Μικρότερα Γράμματα
Τη διεξαγωγή έρευνας για τα αίτια της σύρραξης μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας τον περασμένο Αύγουστο, ανακοινωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση την Τρίτη.
Επικεφαλής της έρευνας ορίστηκε η ελβετίδα Χάιντι Ταλιαβίνι, ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ στη Γεωργία από το 2002 έως το 2006.
ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Εκοιμήθη ο Πατριάρχης Ρωσίας
"Παγκόσμια δράση για τη Ζιμπάμπουε"
"Ανοιγμα" του Ισημερινού στο Ιράν
Απανθρακώθηκαν πέντε στο Οχάιο
Νέες συλλήψεις για το μακελειό
Έκρηξη στην Κωνσταντινούπολη
Συνάντηση Σαρκοζί - Δαλάι Λάμα
Αιματοχυσία στις Φιλιππίνες
Η ΕΕ θα ερευνήσει τι έγινε στη Γεωργία
Οι χώρες της ΕΕ έδωσαν το οριστικό πράσινο φως για την αποστολή αυτή -η οποία είχε ήδη εγκριθεί σε επίπεδο πρεσβευτών της ΕΕ- μέσω των υπουργών Οικονομίας που συναντήθηκαν την Τρίτη στις Βρυξέλλες, ανακοίνωσε εκπρόσωπος της γαλλικής προεδρίας.
Η κα Ταλιαβίνι θα πρέπει να επιλέξει περίπου δέκα συνεργάτες για την έρευνα αυτή, μεταξύ "αναγνωρισμένων ειδημόνων", "νομικών, ιστορικών, στρατιωτικών και ειδικών στα ανθρώπινα δικαιώματα", σύμφωνα με το κείμενο που υιοθετήθηκε χωρίς συζήτηση από τους υπουργούς.
Σκοπός της έρευνας αυτής είναι "να ερευνήσει τις ρίζες και την εξέλιξη της σύγκρουσης στη Γεωργία". "Το πεδίο ερευνών, τόσο το γεωγραφικό όσο και το χρονικό, θα είναι αρκετά ευρύ προκειμένου να καταστεί δυνατός ο καθορισμός του συνόλου των "πιθανών" αιτίων", διευκρινίζει το κείμενο.
Η αποστολή στηρίζεται στην υποστήριξη της Ρωσίας, της οποίας η καλή θέληση είναι απαραίτητη για την πρόσβαση στις φιλορωσικές αποσχισθείσες περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, απ' όπου και ξεκίνησε η σύγκρουση.
Η Μόσχα είχε αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των περιοχών αυτών στις 26 Αυγούστου, προς μεγάλη δυσαρέσκεια των δυτικών, και μέχρι στιγμής έχει απαγορέψει την είσοδο διεθνών παρατηρητών σε αυτές.
"Οι Ρώσοι έχουν δηλώσει ότι είναι υπέρ τέτοιου είδους ερευνών και ελπίζουμε ότι αυτό θα μεταφραστεί σε αποτελεσματική υποστήριξη των εργασιών αυτή της αποστολής", υπογράμμισε ο εκπρόσωπος της γαλλικής προεδρίας.
Το έργο της αποστολής αναμένεται να ολοκληρωθεί έως την 31η Ιουλίου 2009, αλλά μπορεί να παραταθεί εάν κριθεί απαραίτητο.
Η κα Ταλιαβίνι θα παρουσιάσει την έκθεσή της "στις αντιμαχόμενες πλευρές, στο Συμβούλιο (των ευρωπαίων υπουργών), στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη και στον ΟΗΕ".
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&tag=4750&pubid=1944954
"Η Τουρκία δεν βοηθά"
Η Αγκυρα δεν έχει επιδιώξει να μειώσει τις εντάσεις με την Ελλάδα παρά τις προσπάθειες της Αθήνας, λέει η Ντ.Μπακογιάννη 13:07
mail to Εκτυπώστε το Αρθρο Μεγαλύτερα Γράμματα Μικρότερα Γράμματα
Η Αγκυρα δεν έχει επιδιώξει να μειώσει τις εντάσεις με την Ελλάδα παρά τις προσπάθειες της Αθήνας να βελτιώσει τις σχέσεις, παρατηρεί η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη σε συνέντευξή της στο πρακτορείο Reuters.
ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Με άδειο καλάθι ο Καραμανλής
Ψαλίδι στο επίδομα θέρμανσης
Κυβέρνηση με πέντε πληγές
Στη Μεσσηνία ο Καραμανλής
Ενοχη σιωπή Καραμανλή για το Βατοπέδι
Οι διαδρομές του «μαύρου χρήματος»
Μελετούν τις δημοσκοπήσεις
Πρόκληση Μιλοσόσκι
Η Τουρκία δεν βοηθά
Εκτιμά ότι το επόμενο έτος θα είναι κρίσιμο για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, σημειώνοντας παράλληλα πως η Άγκυρα θα πρέπει να κάνει υποχωρήσεις στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού και άλλων διμερών ζητημάτων.
«Ενώ έγινε μια συνειδητή προσπάθεια από ελληνικής πλευράς και ενώ έγινε η επίσκεψη του πρωθυπουργού, του πρώτου πρωθυπουργού που επισκέφτηκε την Άγκυρα, η ανταπόκριση από τουρκικής πλευράς δεν ήταν η ανάλογη», επισημαίνει η κ. Μπακογιάννη και προσθέτει: «Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν παρουσίασαν τη βελτίωση που ελπίζαμε ότι θα έχουμε κατά τη διάρκεια αυτού του έτους».
«Είναι τελείως αναχρονιστικό και εκτός κάθε λογικής διεθνούς δικαίου η ύπαρξη του casus belli για μια χώρα επειδή επικύρωσε το Δίκαιο της Θάλασσας», δηλώνει η κ. Μπακογιάννη, αναφερόμενη στο πρόσφατο περιστατικό με ερευνητικό σκάφος.
Όσον αφορά το Κυπριακό, η κ. Μπακογιάννη δήλωσε πως η Τουρκία αντιλαμβάνεται ότι η επίλυση του Κυπριακού είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και ενώ μετά από τέσσερα χρόνια επαναλήφθηκαν οι συνομιλίες των ηγετών της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής πλευράς τον Σεπτέμβριο, η κ. Μπακογιάννη επεσήμανε πως μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κανένα δείγμα ειλικρινούς ενθάρρυνσης από την πλευρά της Τουρκίας, εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα υπάρξει.
Στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, η υπουργός Εξωτερικών έκανε λόγο για αδιέξοδο, υπογραμμίζοντας πως ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας Ν. Γκρούεφσκι «δεν δίνει κανένα δείγμα ειλικρινούς βούλησης επίλυσης του θέματος».
Οπως είπε η κ. Μπακογιάννη, ο κ. Γκρούεφσκι με όλες τις ενέργειες που κάνει με πιο πρόσφατη την προσφυγή κατά της Ελλάδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, «βαθαίνει ουσιαστικά το δικό του προσωπικό αδιέξοδο στην άσκηση της πολιτικής ως προς τους Ευρωπαίους και την Ελλάδα».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=4750&pubid=1944940
Σύγκρουση Λαλιώτη - Μητσοτάκη
Σύγκρουση Λαλιώτη - Μητσοτάκη
Πολιτική θύελλα από έγγραφο και δημοσίευμα σύμφωνα με τα οποία διοχετεύθηκαν 6 εμβάσματα 10 εκατ. ευρώ από τη Siemens μέσω Mayo προς τη ΝΔ σε στελέχη της την περίοδο '90-'94. Διαψεύδει ο Κων. Μητσοτάκης.
Πολιτική θύελλα ξεσήκωσε έγγραφο που παραπέμπει στις σχέσεις Siemens - Mayo την περίοδο 1990-1994, προκαλώντας νέα σφοδρή σύγκρουση μεταξύ του Κ. Λαλιώτη και του επίτιμου προέδρου της ΝΔ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα στη σαββατιάτικη «Ελευθεροτυπία» που αποκάλυψε το έγγραφο, διοχετεύθηκε «μαύρο χρήμα» από τη γερμανική εταιρεία Siemens μέσω της Mayo, είτε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είτε σε συντελεστές αυτής, την περίοδο 1990-1994.
Να ανοιχθούν οι λογαριασμοί της Mayo ζήτησε ο Κ. Λαλιώτης αναφερόμενος στη δήλωση του Κων. Μητσοτάκη
Ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ, Κ. Μητσοτάκης, διέψευσε χθες το δημοσίευμα αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, ενώ ο Κ. Λαλιώτης επιτέθηκε στον κ. Μητσοτάκη ζητώντας να ανοιχθούν οι λογαριασμοί της Mayo «για να πάψουν κάποιοι να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους».
Στο σχετικό δημοσίευμα της Αριστέας Μπουγάτσου στην «Ελευθεροτυπία» αναφέρεται ότι «λογαριασμός της Mayo διαβιβάστηκε στο Μόναχο από τη θυγατρική της Αθήνας για να εκπληρωθούν "ωφέλιμες πληρωμές" προς τη Νέα Δημοκρατία ή προς (τότε) κυβερνητικά στελέχη της, που "μεριμνούσαν" για την προώθηση συμβάσεων στον ΟΤΕ και αλλού».
Γίνεται δε λόγος για έξι εμβάσματα ύψους 20 εκατομμυρίων μάρκων (10 εκατομμύρια ευρώ) από τη Siemens που διοχετεύθηκαν κατόπιν συνεννοήσεων με οικονομικούς διαχειριστές του τότε κυβερνώντος κόμματος.
Τι υποστήριξε
Ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δήλωσε ότι το δημοσίευμα είναι εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο και αποσκοπεί να συκοφαντήσει τον ίδιο και τη Νέα Δημοκρατία για να σημειώσει ότι «εκείνη την περίοδο η ΝΔ δεν πήρε καμία απολύτως ενίσχυση από τη Siemens».
Σημείωσε δε ότι «οι σχέσεις μας είναι γνωστό ότι δεν υπήρξαν καλές. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ανετράπη διότι αρνήθηκε να εγκρίνει πρόταση του ΟΤΕ, με την οποία ζητείτο να κατακυρωθεί στην Intracom και στη Siemens εξ ημισείας, προμήθεια 1.100.000 ψηφιακών παροχών».
Ο κ. Μητσοτάκης επεσήμανε τέλος ότι το θέμα της Mayo ερευνήθηκε «εξαντλητικά» από τη Δικαιοσύνη, η οποία καταδίκασε τον κ. Λαλιώτη για συκοφαντική δυσφήμηση και ότι θα απαντήσει σήμερα εκτενώς και επιφυλάχθηκε «για τη δικαστική εκκαθάριση της υπόθεσης, διότι οι συκοφάντες ξεπέρασαν πλέον κάθε όριο».
Την ελπίδα να μην επιβεβαιωθούν οι σχετικές καταγγελίες που είχε κάνει στο παρελθόν ο Κώστας Λαλιώτης εξέφρασε από την Πάτρα ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης. «Εάν η Mayo είναι όχημα ξεπλύματος μαύρου χρήματος προς τη Νέα Δημοκρατία, αυτό θα είναι ιδιαίτερα λυπηρό για όλους μας», επεσήμανε ο κ. Καρατζαφέρης.
Κ. ΛΑΛΙΩΤΗΣ:
Οι συμπτώσεις ονομάτων, διαπλοκών και οφσόρ είναι δεδομένες
Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τα φαντάσματα του παρελθόντος και με τον τρόμο τους στο άκουσμα των λέξεων «διαφάνεια και ήθος στη δημόσια ζωή», δήλωσε χθες ο κ. Λαλιώτης, προσθέτοντας ότι κατανοεί τους προφανείς φόβους του κ. Μητσοτάκη για τις αποκαλύψεις και τα στοιχεία του δημοσιεύματος.
Ο κ. Λαλιώτης αναφερόμενος στο δημοσίευμα και τη δήλωση του Κ. Μητσοτάκη, θύμισε από τις ένορκες καταθέσεις του κ. Μητσοτάκη και στελεχών της ΝΔ τις εξής αλήθειες:
- Την ύπαρξη της λιβεριανής offshore εταιρείας Mayo και τη διαχρονική σχέση με τη ΝΔ.
- Τη συνεχή ροή χρημάτων από τον τροφοδότη λογαριασμό της Mayo (στη Royal Bank of Scotland) στον Ειδικό Κωδικό της ΝΔ στην Εθνική Τράπεζα (αυτός ο Ειδικός Κωδικός ήταν λογαριασμός στο όνομα του κ. Μητσοτάκη ως προέδρου της ΝΔ, στο παράρτημα της Εθνικής στο Κολωνάκι).
- Σύμφωνα με παραστατικά στοιχεία της Royal Bank of Scotland και της Εθνικής Τράπεζας, μόνο για λίγους μήνες του 1989 με εντολή της Mayo είχαν σταλεί 2,5 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία είχαν εισρεύσει στα ταμεία της ΝΔ και είχαν εγγραφεί στα οικονομικά βιβλία της.
Ο κ. Λαλιώτης τονίζει ακόμη ότι ο εισαγγελέας κ. Δ. Παπαγγελόπουλος στο πόρισμά του δικαιώνει απολύτως τις καταγγελίες του και ότι επιβάλλεται να ανοίξουν διαχρονικά οι αποδεδειγμένα υπαρκτοί λογαριασμοί της Mayo στη Royal Bank of Scotland, για να πάψουν πια ορισμένοι να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους.
Τέλος, ο κ. Λαλιώτης θύμισε ότι διαχειριστής της Mayo ήταν ο εφοπλιστής Σπύρος Πολέμης του Μιχαήλ και σύμφωνα με τις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου η offshore εταιρεία "Noliden" (αγόρασε από τη Μονή μέσω ΚΕΔ το ολυμπιακό ακίνητο στο Ολυμπιακό Χωριό) ανήκε στον εφοπλιστή Σπύρο Πολέμη του Λεωνίδα. «Οι συμπτώσεις ονομάτων, διαπλοκών και offshore εταιρειών είναι δεδομένες και προκλητικές», είπε ο κ. Λαλιώτης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=4750&pubid=1938783
ΔΑΡΔΑΝΙΑ, πρέπει να είναι το όνομα της ΠΓΔΜ!
Ιστολόγιο του Aντίβαρου » ΔΑΡΔΑΝΙΑ, πρέπει να είναι το όνομα της ΠΓΔΜ!
Τα χάλια της οικονομίας μας
Η διαφορά έγκειται στο ότι τα δανικά η οικογένεια θα τα επιστρέψει η ίδια. Αλλά στη δεύτερη περίπτωση το χρέος μένει στο λαό. Οι πολιτικοί σ΄ όλες τις χώρες δανείζονται για πάρα πολλούς λόγους. Ο πιο αθώος το να παρουσιάσουν έργο, ο πιο πονηρός η λαθροχειρία.
Γι’΄ αυτό όλα τα κράτη είναι χρεωμένα λίγο πολύ. Σ΄ ένα σοβαρό κράτος ο δανεισμός γίνεται για να γίνουν έργα, που η απόδοσή τους θα εξυπηρετήσει το χρέος.
Το αντίστοιχο είναι οικογενειακό επίπεδο είναι να δανειστεί να κάνει μια επιχείρηση και με τα κέρδη να ξεχρεώσει. Εμείς είμαστε σαν την οικογένεια που δανείζεται τα τρώει στα μπουζούκια, και της φταίει ο γείτονας που είναι νοικοκύρης.
Όλες οι μέχρι τώρα απόπειρες νοικοκυρέματος έχουν προσκρούσει στον άκρατο λαϊκισμό, που προέρχεται όχι μόνο από την αντιπολίτευση αλλά και από την αποστασιοποίηση μέσα στο ίδιο το κυβερνών κόμμα από τα μέτρα (συνήθως ανεπαρκή), που μπορεί να έχουν πολιτικό κόστος.
Όλα δε τα κόμματα συναγωνίζονται σε μία πλειοδοσία παροχών με δανεικά για τη τάχα μου κοινωνική τους ευαισθησία. ΠΙΑ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ; Αν είχαν θα ομονοούσαν για τεράστια κοινωνικά θέματα όπως το ασφαλιστικό.
Διεθνής κρίση και έλλειψη μνήμης.
Για άλλη μια φορά η χθεσινή προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, με θέμα την οικονομία και τις εργασιακές σχέσεις, επιβεβαίωσε ότι στον λαϊκισμό και την ανευθυνότητα ,….. δεν υπάρχει συναγωνισμός.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση που ενέκυψε στον κόσμο τα τελευταία χρόνια και μέχρι πρόσφατα κάποιοι δημοκοπώντας ισχυρίζονταν ότι η διεθνή κρίση δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ……άλλοθι της ελληνικής κυβέρνησης.
Η κατάσταση στην πολιτική σκηνή μου θυμίζει καράβι που θαλασσοδέρνεται στο μάτι του κυκλώνα και κάποιοι από το πλήρωμα διαμαρτύρονται γιατί το μενού δεν περιλαμβάνει …επιδόρπιο.
Δεν είμαστε σε μία νηνεμία κυρίες και κύριοι βο(υ)λευτές, δεν είμαστε σε ήρεμες και γαλήνιες οικονομικές συγκυρίες, για να αρχίζει ο καθένας να προσπαθεί να επιβάλει την παρουσία του στο εκλογικό σώμα, διαστρεβλώνοντας και δημαγωγώντας με σκοπό προσωπικά και κομματικά …επιδόρπια. Είμαστε σε μία κρίση, κυρίες και κύριοι, σοβαρή! Κακά τα ψέματα.
Αφήστε της αερολογίες και τις αόριστες παροχολογίες .Μη παραπλανάτε τους πολίτες. Η διεθνή κατάσταση είναι τρομακτικά δύσκολη ακόμα και για χώρες που δεν έχουν τις παθογένειες της δικιάς μας οικονομίας.
Στην Ελβετία κατά το τελευταίο μόνο τρίμηνο αυξήθηκαν οι χρεοκοπίες επιχειρήσεων κατά 20%. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ομίλου ασφάλισης πιστώσεων Euler Hermes, ο αντίκτυπος των χρεοκοπιών αναμένεται να είναι ανυπολόγιστος στην παγκόσμια αγορά εργασίας, το μέλλον της οποίας διαγράφεται δυσοίωνο.
Η Διεθνή Οργάνωση Εργασίας προβλέπει οι εταιρικές χρεοκοπίες να καταγράψουν αύξηση κατά 50% και αύξηση των ανέργων στα 42 εκατομμύρια το 2010.
Η General Motors βρίσκεται ένα βήμα πριν την χρεοκοπία. Ήδη ανακοίνωσε μια σειρά προσωρινές διακοπές λειτουργίας εργοστασίων της, πράγμα που σημαίνει ότι χιλιάδες υπάλληλοι και εργάτες θα υποβληθούν σε ….τεχνική ανεργία.
Η Citigroup, ο μεγαλύτερος χρηματοπιστωτικός όμιλος στον κόσμο, έφτασε την προηγούμενη εβδομάδα ένα βήμα πριν από την τελική κατάρρευση και ενώ είχε βοηθηθεί πριν από ένα μήνα περίπου.
Κάθε Σαββατοκύριακο στις ΗΠΑ χρεοκοπούν αθόρυβα (από τα MME) 1-2 μικρές τράπεζες.
Στην Ισπανία η Nissan αποφάσισε να θέσει σε «τεχνική ανεργία» (μειωμένο ωράριο) από τις 11 Δεκεμβρίου έως τις 31 Μαρτίου 3.500 εργαζόμενους.
Η Italia Telekom έχει ήδη ξεκινήσει ένα πρόγραμμα "εξοικονόμησης" προβλέποντας την κατάργηση 5.000 θέσεων εργασίας στην Ιταλία. Περίπου 10.000 θέσεις εργασίας θα περικόψει η αμερικανική JP Morgan.
Η γερμανική Bayern LB ανακοίνωσε ότι θα περικόψει τουλάχιστον 5.900 θέσεις εργασίας έως το 2013. Απολύσεις 600 εργαζομένων και στην ελβετική Suisse Credit.
Όλα τα εργοστάσια του ομίλου FIAT στην Ιταλία θα κλείσουν για ένα μήνα , μια απόφαση που αφορά 48.000 εργαζόμενους οι οποίοι θα τεθούν σε τεχνική ανεργία .
Υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα μεγάλων επιχειρήσεων ανά τον κόσμο που έκλεισαν ή ανέστειλαν την λειτουργία τους. Αυτά όμως δεν φαίνεται να … «συγκινούν» τους πολιτικούς μας ταγούς και αγνοώντας τα , έχουν επιδοθεί στο σπορ της ... υποσχεσιολογίας .
Εάν τους ρωτήσεις πού θα βρουν τα αναγκαία χρήματα για να εκπληρώσουν αυτά τα … «ΘΑ», κλείνουν με νόημα το μάτι λέγοντας: « Από εκεί που τα βρίσκαμε τόσα χρόνια», εννοώντας τον ... δημόσιο δανεισμό.
Έτσι βλέπετε καταφέρανε όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις (γιατί περί ελεεινού κατορθώματος πρόκειται) το δημόσιο χρέος από 29,7% του Α.Ε.Π. που ήταν το 1981, να το φθάσουν στα 98,6% το 2004.
Έτσι κατορθώσανε να πληρώνουμε σήμερα 11 δις ευρώ ΜΟΝΟ ΣΕ ΤΟΚΟΥΣ . Δηλαδή το …..5% του Α.Ε.Π.
Σαν μέτρο σύγκρισης απλά να αναφέρω ότι για το κομμάτι της ασφάλισης, περίθαλψης και κοινωνικής προστασίας, το ποσό που διατέθηκε από τον προϋπολογισμό είναι ....12 δις ευρώ. Όπως βλέπετε ΜΟΝΟ οι τόκοι του δημόσιου χρέους μας στοιχίζουν όσο η ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία.
Αυτό που δεν μας λένε επίσης είναι ότι ο ερωτικός εναγκαλισμός με το τέρας του δημόσιου χρέους απέχει λίγο πριν την … «ολοκλήρωση».
Σε αυτή την «ολοκλήρωση» που …έφθασε η Ιταλία και προχθές ο υπουργός Εργασίας θέλησε να τους το φέρει … «απ` έξω- απ` έξω».
«Η απειλή της χρεοκοπίας για την εθνική οικονομία πρέπει να θεωρείται …..ρεαλιστική» προειδοποίησε ο κ. Σακόνι και προσέθεσε ότι η Ιταλία μπορεί να οδηγηθεί σε τέτοια κατάσταση που να αδυνατεί να καταβάλλει τις συντάξεις και τους μισθούς των υπαλλήλων του Δημοσίου.
Κάτι ξέρουμε και εμείς αφού το ζήσαμε το Δεκέμβρη του 1989 με την υπηρεσιακή κυβέρνηση του αείμνηστου καθηγητή Ζολώτα, που είχε αναλάβει την ομαλή μετάβαση στις εκλογές και την αποτροπή οικονομικής κατάρρευσης και χρεοκοπίας της χώρας.
Τότε που δεν είχαμε να πληρώσουμε τους μισθούς και το δώρο των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων..
Έχουμε κοντή και επιλεκτική μνήμη .....δυστυχώς !
Ελλάδα-Κύπρος Αμυντικό δόγμα
Με αφορμή το άρθρο που ακολουθεί διατυπώνω τα ακόλουθα σχόλια.
Η εν λόγω κυπριακή στάση ενθυμίζει την αντίσχοιχη ελληνική σε παρόμοια γεγονότα, κατάφορης παραβίασης εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, με συνέπεια ο διεθνής παράγων να εθίζεται σιγά-σιγά στην τουρκική προκλητικότητα η οποία συν τω χρόνω εμφανίζεται να δημιουργεί ... δίκαιο στις «δυναμικές» τουρκικές αιτιάσεις.
Εκτιμώ ότι αυτή η κατά παγίαν τακτική υποχωρητικότης, αφενός ανοίγει την όρεξη της Τουρκίας αφετέρου να μας παγιώνει ψοφοδεή νοοτροπία και να μας εμφωλιάζει την αμφιβολία μην και βρισκόμαστε εν αδίκω. Έτσι το πρώτο βήμα έχει επιτευχθεί. Και χωρίς την αίσθηση του δικαίου κανένας αγώνας δεν κερδιζεται.
Εκτιμώ ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα της οποιασδήποτε ιδιοτελούς πολιτικής των ταγών μας.
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2008/12/blog-post_05.html
«Εξισλαμισθέντες» Έλληνες!
«Εξισλαμισθέντες» Έλληνες! |
Η Ιμάν Κούβαλις, Ελληνίδα στην καταγωγή, κάτοικος Καναδά και πρώην χριστιανή ορθόδοξη, ασπάστηκε το Ισλάμ πριν από 8 χρόνια. «Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο, μόνο στην Αμερική, προσχωρούν στο Ισλάμ περίπου 20.000 άτομα από άλλες θρησκείες. Είναι δύσκολο όμως να μαντέψει κανείς πόσοι είναι οι Έλληνες ορθόδοξοι που το κάνουν. Καταρχάς δεν το λένε όλοι. Η δική μου εκτίμηση είναι ότι μιλάμε για χιλιάδες ανθρώπους, στην Ελλάδα και αλλού».
…ξανασκέφτηκαν και αποφάσισαν συνειδητά, ως ενήλικες, να ασπαστούν τον ισλαμισμό. « Έχω γνωρίσει 50-100 άτομα, στο ίντερνετ ή προσωπικά, αλλά από Έλληνες που ζουν στην Ελλάδα μαθαίνω ότι εκεί υπάρχουν πολλοί περισσότεροι. Και μιλάω αποκλειστικά για Ελληνορθόδοξους που έγιναν μουσουλμάνοι».
Η ίδια προσχώρησε στο Ισλάμ μετά από ενασχόλησή της με τη συγκριτική θρησκειολογία. Από τα μέλη του σάιτ της, ορισμένοι ζουν στην Ελλάδα και την Κύπρο, οι περισσότεροι όμως μεγάλωσαν και κατοικούν στις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Γερμανία και τη Γαλλία.
Μαραθώνιος νηστείας
Τον Σεπτέμβριο του 2007, η Π. Β., Ελληνοαμερικανίδα, χριστιανή ορθόδοξη έως τότε, φοιτήτρια βιοτεχνολογίας στο Penn State University της Πενσιλβάνια, ασπάστηκε το Ισλάμ. Έναν μήνα νωρίτερα είχε αρχίσει να πηγαίνει στο τζαμί, να προσεύχεται, να διαβάζει το Κοράνι και να παρακολουθεί εκδηλώσεις της ισλαμικής φοιτητικής κοινότητας, όπως ο Μαραθώνιος Νηστείας, που διοργανώνεται κάθε χρόνο στη λήξη του Ραμαζανίου (και έχει μειωμένο εισιτήριο-κίνητρο για τους μη ισλαμιστές φοιτητές που επιθυμούν να συμμετάσχουν).
Διαβάσαμε την ιστορία της Π. Β. στη φοιτητική έκδοση του πανεπιστημίου και επικοινωνήσαμε μαζί της για να μάθουμε περισσότερα γι’ αυτήν. Η απάντησή της μας ήρθε στα αγγλικά – αρνητική. «Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να σας μιλήσω. Έλληνες είστε, καταλαβαίνετε. Δεν θέλω να μάθει ο κόσμος γι’ αυτό, ιδίως στην Ελλάδα. Συγγνώμη που δεν μπορώ να βοηθήσω, δεν είμαι έτοιμη. Ξέρω πολλούς Έλληνες εδώ που έχουν γίνει μουσουλμάνοι, θα τους ρωτήσω αν ενδιαφέρονται».
Το τελευταίο της σχόλιο και η διεύθυνση του μπλογκ που μας έστειλε αργότερα (greekmuslim.wordpress.com, «ο πιο δυναμικός διαδικτυακός κόμβος για τη ζωή των Ελλήνων μουσουλμάνων» και πρόδρομος του greeksrethink.com), ήταν αρκετά για να μας βάλουν σ’ έναν κόσμο που οι περισσότεροι από μας αγνοούν: τον κόσμο των Ελλήνων Χ.Ο. που αποφάσισαν συνειδητά, ως ενήλικες, να ασπαστούν τον ισλαμισμό.
Πολλοί από τους χρήστες του greeksrethink.com αναφέρουν ότι, όταν άλλαξαν θρησκεία, πίστευαν ότι ήταν οι μόνοι Ελληνορθόδοξοι στον κόσμο που έκαναν κάτι τέτοιο. Όπως ανακάλυψαν αργότερα, δεν είναι. Το σάιτ μετρά αυτή τη στιγμή 50 ενεργά μέλη.
Το Ποντίκι Global εντόπισε και επικοινώνησε με προσφάτως «εξισλαμισθέντες» Έλληνες, προσπαθώντας να διερευνήσει τι σημαίνει για έναν Έλληνα, που έχει γαλουχηθεί με την εθνική καχυποψία απέναντι σε οτιδήποτε μουσουλμανικό, να προσχωρεί σε μια θρησκεία που επιπλέον είναι σήμερα φορτωμένη με τις συνέπειες της επιθετικότητας ορισμένων φανατικών εκπροσώπων της.
Οι Έλληνες πιστοί του Αλλάχ!
Τα μέλη του greeksrethink.com είναι συνήθως πολύ ομιλητικά στη διαδικτυακή τους κοινότητα: μέσα από καθημερινές καταχωρήσεις μοιράζονται από προβληματισμούς και διαφωνίες σε θέματα πίστης («Ενοχλεί κανέναν άλλον το γεγονός ότι η ελληνική σημαία έχει πάνω της έναν σταυρό;») μέχρι την καθημερινή τους διάθεση («Σήμερα νιώθω ευγνώμων που κατάφερα να νηστέψω για ένα ακόμη Ραμαζάνι»), αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην επαφή με τον μη ισλαμικό περίγυρό τους («Oι συγγενείς μου με καλούν συνεχώς σε συγκεντρώσεις που περιλαμβάνουν haram [απαγορευμένα πράγματα]: μουσική, αλκοόλ, άγγιγμα με άτομα του αντίθετου φύλου – μέλη της οικογένειας, φυσικά»).
Παρ’ όλ’ αυτά, αντιμετώπισαν με καχύποπτη σιωπή την πρόσκληση να μιλήσουν στο Ποντίκι Global για τις προσωπικές τους ιστορίες και για τις συνέπειες των θρησκευτικών τους επιλογών. Εκτός από την Ιμάν Κούβαλις, ιδρύτρια του σάιτ, που μέσω μιας σειράς email απάντησε με προθυμία στις δημοσιογραφικές ερωτήσεις, η μοναδική άλλη απάντηση που δόθηκε έμοιαζε με τεστ: Υπάρχει αγγλόφωνη έκδοση της εφημερίδας μας; Έχουμε γράψει στο παρελθόν άρθρα σχετικά με το Ισλάμ; Τι πιστεύουμε για τους μουσουλμάνους και για τους Ελληνορθόδοξους που ασπάζονται τον ισλαμισμό; Διαβεβαιώσαμε ότι πρόθεσή μας δεν είναι η κακόπιστη κριτική, δώσαμε links, στείλαμε άρθρα… και πάλι, όμως, μόνο ένα μέλος δέχτηκε να μιλήσει, ανώνυμα, για τη δική της εμπειρία. Την ίδια απροθυμία συναντήσαμε και σε Έλληνες μουσουλμάνους που εντοπίσαμε, εκτός διαδικτύου, στην Αθήνα. Μόνο μια 25χρονη Αθηναία μουσουλμάνα δέχτηκε να απαντήσει, ανώνυμα και πάλι, στις ερωτήσεις.
Καχυποψία και κρυφτό
«Η δυσπιστία έχει μάλλον να κάνει με τις τόσες ανακρίβειες που διαβάζουμε γύρω από τους μουσουλμάνους και το Ισλάμ. Είναι αρκετά σύνηθες, και οι περισσότεροι δεν θέλουμε να γινόμαστε θύματα αυτού του φαινομένου», δίνει τη δική της εξήγηση η Ιμάν Κούβαλις. Άλλοι, όπως η Π.Β., η αρχική πηγή γι’ αυτό το ρεπορτάζ, διστάζουν να εκτεθούν λόγω της αντιμετώπισης που τους επιφυλάσσει, ακόμη και χρόνια μετά την απόφασή τους να ασπαστούν το Ισλάμ, η ελληνορθόδοξη πατρική τους οικογένεια. «Οι γονείς μου μού έκαναν φοβερό πόλεμο» λέει η Ελληνοκύπρια με το ψευδώνυμο maria (μουσουλμάνα από το 2004), που σήμερα ζει στο Λονδίνο. «(Όταν το έμαθε) η μητέρα μου έτρεξε στον κήπο ουρλιάζοντας και τραβώντας τα μαλλιά της. Η σχέση μας δεν ήταν ποτέ πια ίδια μετά απ’ αυτό. Τώρα οι γονείς μου αρνούνται να μου μιλήσουν. Έχουν πληγωθεί. Όχι από μένα – από τα σχόλια των άλλων συγγενών και των Κυπρίων, που είναι τόσο στενόμυαλοι».
Οι λόγοι της αντίδρασης δεν είναι πάντα στενά θρησκευτικοί, όπως αποδεικνύουν οι εμπειρίες νέων μουσουλμάνων που προέρχονται από οικογένειες με πιο χαλαρή σχέση με την Εκκλησία. Συχνά φταίει το γεγονός ότι για τους περισσότερους Έλληνες η έννοια του Ισλάμ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την τουρκική ταυτότητα. «Ω, Θεέ μου, έγινες τουρκάλα! Καλύτερα να μου ’λεγες ότι είσαι έγκυος ή ναρκομανής, παρά αυτό!» αναφέρει η Κούβαλις ως παράδειγμα χαρακτηριστικής αντίδρασης των γονιών. «Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι αρκετά καλά για τους μουσουλμάνους. Ούτε καταπίεση υφιστάμεθα, ούτε ρατσισμό» λέει η 25χρονη «Δήμητρα», μουσουλμάνα από το 2006. «Βέβαια, όσοι δουλεύουν σε μη μουσουλμάνους εργοδότες έχουν συνήθως δυσκολία στην τέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων τους, κυρίως στην προσευχή, που πρέπει να γίνεται 5 φορές την ημέρα. Αλλά το πραγματικό πρόβλημα, σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, είναι οι τριβές με την οικογένεια. Γι’ αυτό και πολλοί αναγκαζόμαστε ν’ αλλάζουμε πόλη, να φεύγουμε στο εξωτερικό, ακόμη και να κρύβουμε για πάντα από την οικογένειά μας τη νέα μας θρησκεία».
Ελληνικότητα και θρησκεία
Και οι ίδιοι, πάντως, δείχνουν ιδιαιτέρως ευαίσθητοι στο θέμα της εθνικής ταυτότητας. «Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να είσαι τούρκος μουσουλμάνος, αλλά εμείς δεν είμαστε», γράφει η Κούβαλις στο ψηφιακό της βιβλίο. Στο φόρουμ του greeksrethink.com, η σχετική συζήτηση ξεκινάει από τον διαχωρισμό ελληνικότητας και χριστιανισμού («Πότε οι Έλληνες θα συνειδητοποιήσουν ότι πολιτισμός και θρησκεία δεν είναι το ίδιο πράγμα; Στον υπόλοιπο κόσμο, ακόμη κι ένα παιδί του δημοτικού το καταλαβαίνει αυτό!») και φτάνει σε φορτισμένες δηλώσεις πατριωτισμού που μπλέκονται με πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας: «Δεν ήξερα ότι το πόσο Έλληνας είσαι εξαρτάται από το αν τρως χοιρινό και πίνεις κρασί (το χοιρινό κρέας και το αλκοόλ απαγορεύονται στους ισλαμιστές). Σ’ ευχαριστούμε που μας διαφώτισες» απαντάει ο χρήστης Nikos σε έναν Ελληνορθόδοξο επισκέπτη του σάιτ που, πάνω στη διαδικτυακή συζήτηση, αμφισβήτησε το πόσο συμβατός είναι ο ισλαμισμός με την ελληνική κουλτούρα. Και συμπληρώνει: «Υπάρχουν πολλά πράγματα στον ελληνικό πολιτισμό που σχετίζονται με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Επίσης η μουσική και ο χορός (που θεωρούνται haram από το Ισλάμ) είναι σημαντικό κομμάτι της κληρονομιάς μας. Η ερώτηση, λοιπόν, είναι: τι ποσοστό της κουλτούρας μας είναι halal (επιτρεπτό);».
Το κρέας των σουβλατζίδικων σίγουρα δεν είναι (στην Ελλάδα υπάρχουν ελάχιστα καταστήματα που πουλάνε κρέας halal, το οποίο να έχει πιστοποιημένα σφαγεί σύμφωνα με τους κανόνες του Ισλάμ), όπως δεν είναι και οι διαχυτικότητες μεταξύ των συγγενών διαφορετικού φύλου, οι οργισμένες αντιδικίες μεταξύ γονιών και παιδιών («Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία στον χαρακτήρα ενός μουσουλμάνου είναι το να συμπεριφέρεται με ευγένεια στους γονείς του, χωρίς ίχνος αναίδειας – κάτι που μπορεί ν’ ακούγεται ξένο σ’ εμάς, τους Έλληνες μουσουλμάνους» γράφει η Κούβαλις στο βιβλίο της) ή, ακόμα, ένα παραδοσιακό ελληνικό γλέντι. Αλλά όλ’ αυτά δεν δείχνουν να πτοούν τους νέους Έλληνες μουσουλμάνους. Ειδικά εκείνους που μένουν στην Ελλάδα, τους απασχολεί περισσότερο το ότι προσεύχονται ακόμη σε σπίτια και σε νοικιασμένα υπόγεια αντί σε κανονικά τζαμιά, καθώς και το ότι είναι αναγκασμένοι να ανέβουν στη Θράκη για να πάρουν το επίσημο χαρτί της αλλαγής θρησκεύματος ή να βρουν ένα μουσουλμανικό νεκροταφείο.
Η αναζήτηση της «αλήθειας»
Τι είναι όμως αυτό που κάνει έναν Έλληνα Χ.Ο. να παραμερίσει αρκετά στρώματα εθνικής και κοινωνικής προκατάληψης και να προσχωρήσει στο Ισλάμ – σε μια εποχή που, ακόμη και σε χώρες του εξωτερικού, με μεγαλύτερο ποσοστό ισλαμιστών και μεγαλύτερη ανεκτικότητα σε θέματα θρησκείας από ό,τι στην Ελλάδα, οι μουσουλμάνοι αντιμετωπίζουν μια διάχυτη καχυποψία και, σε αρκετές περιπτώσεις, κατάφωρες διακρίσεις (είναι χαρακτηριστικά τα αυξημένα περιστατικά bullying με θύματα μουσουλμάνους μαθητές που σημειώνονται από το 2001 στα σχολεία της Βρετανίας);
Από τις μαρτυρίες ανθρώπων που το έκαναν προκύπτουν ορισμένα κοινά μοτίβα. Είναι, για παράδειγμα, εντυπωσιακό το ποσοστό εκείνων που ισχυρίζονται ότι «είδαν την αλήθεια» την πρώτη φορά που διάβασαν το Κοράνι. Οι περισσότεροι αναφέρουν ότι δεν ήταν ιδιαιτέρως θρήσκοι ως χριστιανοί, ή ακόμη κι ότι απέρριπταν για μεγάλο διάστημα οποιαδήποτε έννοια θρησκευτικότητας. Κάποια στιγμή, όμως, είτε ως αποτέλεσμα μιας προσωπικής κρίσης είτε μετά την προτροπή φίλων, συμφοιτητών ή/και του συντρόφου τους βρέθηκαν να αναζητούν ένα θρησκευτικό σύστημα στο οποίο θα μπορούσαν να πιστέψουν και λογικά.
«Πήγα στον παπά της ενορίας μας», λέει η Ιμάν Κούβαλις, «και του έκανα ένα σωρό ερωτήσεις, ειδικά γύρω από την Αγία Τριάδα. Το πρόβλημα ήταν ότι δε μου έδωσε ικανοποιητικές απαντήσεις. Σιγά σιγά, μέσα από την έρευνα και τις αποδείξεις που έβρισκα, συνειδητοποίησα με την καρδιά μου την αλήθεια του ενός Θεού, χωρίς “συνεργάτες”». Η αμφισβήτηση της Αγίας Τριάδας εμφανίζεται ξανά και ξανά, όπως και η έμφαση στην ιδιότητα του ισλαμισμού να «αγκαλιάζει και να καθορίζει όλες τις πτυχές της ζωής», να μην αφήνει τίποτα στην τύχη.
Υπερτερούν οι γυναίκες
Σύμφωνα με τα στοιχειώδη περιθώρια στατιστικής που επιτρέπει το greeksrethink.com και η δύσκολη επαφή με τη μουσουλμανική κοινότητα της Αθήνας, φαίνεται ότι οι περισσότεροι παίρνουν την απόφαση κάποια στιγμή ανάμεσα στα 20 και τα 30 τους χρόνια (χωρίς ωστόσο να λείπουν οι 16χρονοι αλλά και οι 60χρονοι). Μεταξύ αντρών και γυναικών φαίνεται να υπερισχύουν ελαφρώς οι δεύτερες, εκτίμηση που επιβεβαίωσαν, με βάση την προσωπική τους εμπειρία, τόσο η Κούβαλις όσο και η «Δήμητρα». Αυτό μπορεί να ακούγεται παράδοξο με βάση τη δυτική θεώρηση του Ισλάμ: γιατί μια γυναίκα να προσχωρήσει οικειοθελώς σε ένα σύστημα ζωής που φημίζεται για τους περιορισμούς που της επιφυλάσσει; Οι τρεις γυναίκες με τις οποίες μιλήσαμε υποστηρίζουν (με εντυπωσιακή ομοφωνία και ταύτιση επιχειρημάτων) ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: «Πολλές γυναίκες λένε ότι ασπάστηκαν το Ισλάμ επειδή τα δικαιώματά τους μέσα σ’ αυτό τους δίνουν μια αίσθηση ελευθερίας» λέει η Κούβαλις. «Νιώθουν προστασία και φροντίδα εδώ. Αλλά ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο το έκαναν είναι ότι το Ισλάμ δίνει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματά τους γύρω από τη ζωή».
Η «maria» υποστηρίζει ότι «από τότε που ασπάστηκα τον ισλαμισμό έχω παρατηρήσει ότι οι άντρες με σέβονται περισσότερο, απ’ όποια θρησκεία κι αν προέρχονται. Το βρίσκω θαυμάσιο που με παίρνουν στα σοβαρά αντί να κοιτάζουν το σώμα μου ή το αν είμαι ωραία, και χαίρομαι που δεν είμαι πια αναγκασμένη να ακολουθώ την τελευταία λέξη της μόδας. Ως γυναίκα, το βρίσκω φοβερά απελευθερωτικό».
«Η εικόνα που υπάρχει για το Ισλάμ, ότι ενθαρρύνει τη βία κατά των γυναικών, είναι εντελώς λανθασμένη» συμπληρώνει η «Δήμητρα». «Σύμφωνα με το Κοράνι, η γυναίκα δεν είναι απλώς ίση με τον άντρα: σε πολλές περιπτώσεις βρίσκεται ένα σκαλί πιο πάνω. Όσο για τη βία, είναι θέμα χαρακτήρα, όχι θρησκείας. Για πόσες κακοποιημένες γυναίκες ακούμε καθημερινά στη χριστιανική Ελλάδα;».
Πηγές
Εκτός από το www.greeksrethink.com και το www.greekmuslim.wordpress.com, αρκετούς χρήστες έχουν και άλλες ιστοσελίδες για μουσουλμάνους στην Ελλάδα (islamgreece.blogspot.com, islamfriends.gr, islam.gr κ.ά.), αλλά αυτές αφορούν κυρίως Έλληνες που γεννήθηκαν μουσουλμάνοι και ξένους μουσουλμάνους που ζουν αυτή τη στιγμή στη χώρα.
Το greeksrethink.com, που περιλαμβάνει ιστορίες νέων μουσουλμάνων, άρθρα και βίντεο σχετικά με το Ισλάμ, νέα της ισλαμικής κοινότητας στην Ελλάδα, φόρουμ για την επικοινωνία των μελών και ένα βιβλίο της Κούβαλις, σε ηλεκτρονική μορφή («7 πράγματα που πρέπει να ξέρει κάθε Έλληνας μουσουλμάνος»), δείχνει να είναι το μόνο που απευθύνεται σε πρώην Χ.Ο. με ελληνικές ρίζες. Υπάρχουν αντίστοιχα γκρουπ στο Facebook (30 μέλη) και στο MySpace (6 μέλη, ορισμένα, φυσικά, κοινά και στα δύο).
Σε επιλεγμένα περίπτερα και βιβλιοπωλεία κυκλοφορεί επίσης το περιοδικό του islamfriends.gr, Λυχνάρι.
Δύο βήματα
Τι ακριβώς σημαίνει πρακτικά «γίνομαι μουσουλμάνος»; Αν κάποιος το σκέφτεται, αρκεί μόνο:
1. Να κάνει δήλωση πίστης (στον ιμάμη ή απλώς μπροστά σε έναν μάρτυρα) ότι δεν υπάρχει άλλος Θεός εκτός από τον Αλλάχ και ότι ο Μωάμεθ είναι ο Προφήτης του.
2. Δεν είναι απαραίτητο να αλλάξει το όνομά του, όπως πιστεύουν πολλοί. Αν όμως αυτό παραπέμπει σε κάποιον άγιο/όσιο που λατρεύεται από την ορθόδοξη χριστιανική Εκκλησία, θα πρέπει να επιλέξει κάποιο άλλο (συνήθως αραβικό). Ο λόγος είναι ότι το Ισλάμ απαγορεύει τα ονόματα που υπονοούν υποταγή σε κάποια άλλη οντότητα πέραν του Αλλάχ.
Μα τον Αλλάχ, Θεόδωρε
Η Τζαμάιλα Κολοκοτρώνη, συγγραφέας και καθηγήτρια σε ισλαμικά σχολεία, κατάγεται, όπως αναφέρει η ίδια στο βιογραφικό της (jamilahkolocotronis।writerswebpages.com), από την οικογένεια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και μεγάλωσε στο Σεντ Λούις των ΗΠΑ, με τις ιστορίες του παππού της γύρω από την Επανάσταση του ’21 εναντίον των Τούρκων. «Όταν πήγα στο κολέγιο, άρχισα να μαθαίνω για το Ισλάμ. Κουβαλούσα όμως μέσα μου και την καχυποψία απέναντι στους μουσουλμάνους Τούρκους, εκείνους που είχε πολεμήσει ο πρόγονός μου στο όνομα της ελληνικής ανεξαρτησίας. Τέσσερα χρόνια μου πήρε να ασπαστώ το Ισλάμ. Ένας λόγος, νομίζω, είναι ότι δεν μπορούσα να κάνω το βήμα και να μιλήσω στον παππού μου γι’ αυτό. Εκείνος πέθανε το 1979, κι εγώ έγινα μουσουλμάνα το 1980».
ΠΟΝΤΊΚΙ 4/12/2008