Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

News Alert: Clinton Says U.S., China and Russia Have Deal on New Iran Sanctions


Clinton Says U.S., China and Russia Have Deal on New Iran Sanctions

The Obama administration announced Tuesday morning that it
has struck a deal with other major powers, including Russia
and China, to impose new sanctions on Iran, a sharp
repudiation of the deal Tehran offered just a day before to
ship its nuclear fuel out of the country.

"We have reached agreement on a strong draft with the
cooperation of both Russia and China," Secretary of State
Hillary Rodham Clinton told a Senate committee. "We plan to
circulate that draft resolution to the entire Security
Council today. And let me say, Mr. Chairman, I think this
announcement is as convincing an answer to the efforts
undertaken in Tehran over the last few days as any we could
provide."

The announcement came just a day after Iran said it would
ship roughly half of its nuclear fuel to Turkey in a bid to
assuage concerns about its program.

Read More:
http://www.nytimes.com?emc=na

TURKEY BECOMES MAJOR REGIONAL (at least) PLAYER >> reference to its neighbors (Greece too) >> ZERO PROBLEMS .....

TURKEY  SEEKS  STATUS, SECURITY IN DEAL

By MARC CHAMPION

ISTANBUL—Turkey's effort to broker a deal on Iran's nuclear program
shows Ankara's growing confidence on the global stage and, succeed or
fail, is likely to cement the country's influence in the region,
analysts and diplomats said.  Yet the skepticism with which Western
capitals and even Moscow met the agreement also showed the risks of
overreaching as Turkey, once seen as little more than a U.S. client
state with hopes of joining the European Union, strikes out on its
own. Turkey's foreign ministry stood by the deal saying it was a
testament to the trust Turkey has developed among its neighbors in
recent years that Iran would agree to entrust enriched uranium to
Turkey.

The view here Monday was of a Turkish victory. Prime Minister Recep
Tayyip Erdogan "has played a clever game with this deal and so have
the Iranians," said Huseyin Bagci, professor of international
relations at the Middle East Technical University in Ankara. "It helps
him to establish his image as an international statesman and it helps
Iran to gain time." Turkish officials, including Mr. Erdogan, have
said repeatedly they believe further economic sanctions will fail in
their goal, but will increase tensions in the region.

The Iran deal, analysts say, is part of a Turkish foreign policy the
government calls "zero problems with neighbors," under which Turkey
has in the past two years opened up borders for trade and restored
political relations with countries such as Syria, Iraq, Russia and
Greece, as well as Iran.

The architect of the policy, Foreign Minister Ahmet Davutoglu, said in
a speech this year that Turkey's foreign-policy activism should be a
boon to the U.S., which needs a strong "model partner" at the heart of
the region to attain its goals. The policy has in some areas been a
success, winning a measure of influence and commercial markets for
Turkey. Some policies have had strong U.S. backing. But over the past
year, the potential conflict between what Washington wants and what
Ankara considers good for Turkey has become increasingly clear as Mr.
Erdogan has attacked Israel over its invasion of Gaza, backed away
from a border opening deal with Armenia and sought to end the
international isolation of Hamas, Syria and Iran.

Iran could prove a breaking point in relations between the U.S. and
Turkey, says Bulent Aliriza, director of the Turkey program at the
Center for Strategic and International Studies, a Washington think
tank. The administration sees sanctions as the key to heading off
calls for U.S. or Israeli strikes against Iran, an eventuality it
wants to avoid at all costs. "If Turkey is seen to balk at sanctions
or vote against them in the [United Nations] Security Council, we will
have a mini-crisis in the relationship," said Mr. Aliriza.

Turkey's overtures toward Iran, Syria and others in the Middle East
have led some in Turkey and abroad to question whether the ruling
Justice and Development Party's Islamist roots may be influencing the
government's foreign-policy choices, and whether the North Atlantic
Treaty Organization member it is turning away from the West. The
government denies both charges.

"Their main driver in foreign policy is commercial," says Henri J.
Barkey, senior associate at the Carnegie Endowment for International
Peace, a Washington think tank. Trade deals and pipeline contracts
have been at the heart of most of Turkey's charm offensives toward its
neighbors, and Iran in particular has potential to help Turkey realize
its core strategic goal of becoming an energy hub.

Printed today in The Wall Street Journal Europe, page 9 / 18-05-2010


FRANCE : WE ARE NOT ALONE

French retirement age to rise

By DAVID GAUTHIER-VILLARS

PARIS—The French government said it plans to increase the retirement
age, setting up a battle with unions who want the French to continue
retiring earlier than most other Europeans. The government said it
plans to introduce a bill to raise the retirement age from the current
minimum of 60—though it didn't say to what age—and create a new tax on
high earners, to try to fix the nation's debt-choked pension system.
Unions have scheduled a nationwide demonstration on May 27 to protest
the proposed overhaul.

The sparring comes as France and other European countries are under
pressure to rein in their budget deficits after the Greek debt crisis
caused financial chaos. France has the same high credit rating as
Germany, but some economists are concerned that Paris could suffer a
downgrade unless it demonstrates budget discipline.

"It's a litmus test," said economist Christian Saint-Etienne, head of
the Générations Citoyennes think tank. "France's creditworthiness is
at stake."

Facing the same trends of slow growth and longer lifespans, several
European Union countries have in recent years increased their
retirement ages and cut pension payments. In 2007, Germany opted to
gradually increase its standard retirement age to 67 from 65. Last
year, Italy pegged future retirement ages to rising life expectancy.

France has reduced some pension benefits in the past, but in its
effort to avoid cutting monthly pension payments it has also piled up
debt. If no changes are made, the annual deficit of state-run pension
funds could shoot up to €103 billion ($127 billion) by 2050, from an
estimated €10 billion this year, according to a council advising the
government.

Concerned that the system isn't sustainable, the government of
President Nicolas Sarkozy sent a memo to unions, which it released on
Monday. The government said the main response to "demographic
imbalances" should be demographic. That implies raising the retirement
age and the number of years of contributions to the state-run system
needed to receive a full pension. "We can't accept that," said Eric
Aubin, a national delegate with the CGT union. "People can't find jobs
when they are 55. Increasing the retirement age will push them into
poverty."  Details, notably the proposed new retirement age, would be
outlined in June, the government said. A pension bill could be
presented to parliament, where Mr. Sarkozy's ruling UMP party has a
majority, in September.

The government ruled out some possible solutions, such as an increase
in payroll taxes or the creation of a special sales tax, on the basis
that they would hurt French corporate competitiveness. However, the
government said it was considering slapping a new tax on wealthy
households—something that might go against an election pledge by Mr.
Sarkozy not to increase taxes and to provide some tax relief for the
rich. Government officials said the new tax would be "symbolic" and
yield between €2 billion and €3 billion a year. Union leaders said
they feared that without significant new tax contributions, the
overhaul would result in lower pensions for workers who don't pay into
the system long enough.

White-collar union CFE-CGC is one of the few unions to support the
idea of raising the retirement age. But the union's national delegate
in charge of pension issues, Danièle Karniewicz, said she will be able
to convince members to back a pension overhaul only if the government
finances it through other methods, such as a new sales tax. "The
French are ready to make efforts," Ms. Karniewicz said. "But they need
to know what they will get in return."


DISRAELI's TORY PARTY IS DEAD

This article is from The Wall Street Journal, as we all know a leading
financial newspaper worldwide, but politically an ultraconservative
one;  Henry Olsen is a vice president at the American Enterprise
Institute (what a lovely and progressive ... fountain of light).

Published today 18-03-2010

By HENRY OLSEN

The Conservatives had everything going for them heading into the May 6
election: a serious economic crisis, a deeply unpopular prime
minister, and a young, vibrant Tory leader. Despite all this, the
Tories have entered into government with support from a mere 36% of
the electorate.

Since its founding by Benjamin Disraeli in 1832, the Tory Party has,
with one shining exception, rested on the notion of a Britain divided
by class. Upper classes could reconcile themselves to modernity,
Disraeli argued, by prudently responding to modern demands for voting
rights and social leveling. The upper classes thus served as a safety
valve for society, preserving Britain from the revolution and unrest
that was sweeping the Continent. Tory opponents were often cast as
radicals or socialists who were unfit to rule because their
temperaments inclined them to haste, and to more social and material
leveling than was prudent for society to permit.

When Anglicans were a majority of Britons, it was well said that the
Anglican Church was the Tory Party assembled in prayer. Throughout the
20th century, the Tories won overwhelming majorities among elites.
They lost the working classes and fought with Labour over the middle
class.

The economic and social changes wrought by Margaret Thatcher and Tony
Blair cast this system asunder. Mrs. Thatcher was a quintessential
outsider to the Tory tradition—a Methodist in an Anglican party, a
grocer's daughter in a party of men from good families, someone who
represented the most Jewish constituency in Britain. She saw the Tory
Party's mission quite differently than did the Tory grandees. She saw
that Britons were capable of self-government politically and socially,
and she worked to remove the power of the state to guide society. She
understood that Britons yearned not to be subjects in a kingdom, but
citizens in a nation.

The grandees never understood this and cast her aside as soon as
politically expedient. But they could not undo the socio-political
changes she had unleashed. The grandees thought they could regain
popular favor by increasing social spending, but they failed to
understand that while Britons wanted more social insurance than Mrs.
Thatcher preferred, they wanted the freedom from class that she
promised more. When they perceived that the Tory Party had returned to
its intellectual heritage, rejecting Mrs. Thatcher's vision of
citizenship, they started to move away from Conservatives.

Tony Blair saw this and channeled the new citizen-society toward New
Labour. If you were Mrs. Thatcher's children and relished the economic
and class-free self-determination she unleashed, Mr. Blair's vision of
a "Cool Britannia" where you could make money, marry whom you pleased
and live a modern life was very appealing. The young and well-off
voters abandoned the Tories in droves, joining either Blair's party or
the Liberal Democrats, who offered their own variation of the modern
Britain theme. They were joined by the less well-off people who had
flocked from Labour to Mrs. Thatcher, the "Essex men" who were
Britain's version of Reagan Democrats. The Tories were crushed,
dropping to 30% of the vote in 1997 and staying there for two more
elections.

David Cameron saw many of the signs of this movement, but
misinterpreted their cause. He saw that elite and upper-middle-class
voters had left the Tories and favored environmentalism, gay rights
and diversity. He also saw that while they wanted to be rich they were
also socially conscious. He crafted an entire electoral campaign
designed to take away the reasons these voters said they opposed the
Tories. In effect he said, "see we're cool, too. Come home to your
natural home, the prudent party."

His approach confused the notes for the theme. These issues were
merely indicators of what these voters truly wanted: a society of
citizens, not subjects. Tory votes increased little this year in
constituencies dominated by upper-middle-class voters. The
Conservative Party victory ironically was fueled by large swings in
constituencies dominated by the working and lower-middle-class voters
in the north and center of England.

It's early in Mr. Cameron's prime ministership, but if his maiden
speech at Buckingham Palace last week is any indication, he still
doesn't get it. He spoke again of building a "more responsible
society." His focus was on the individual's relation to society, on
what society owes Britons and what Britons owe society. He said, "my
government always looks after the elderly, the frail, the poorest in
our country." There was nothing about individual self-determination,
nothing about how ordinary Britons can make do themselves.

Mr. Cameron is offering voters seeking economic growth and individual
self-determination a vision of society prudently and compassionately
managed for everyone's benefit. This is 19th-century Disraeli
conservatism with a modern face. What's cool about that? The
introduction of a fixed parliamentary term will give Mr. Cameron time
to test his strategy. But it likely won't solve the
Conservatives'problems. And if it doesn't we'll be sadly looking at
Tory Blue, bereft of of life, gone to meet its maker, singing with the
choir invisible. This will be an ex-party.

Mr. Olsen is a vice president at the American Enterprise Institute.


OPEN LETTER to the PRESIDENT of BRASIL

This article is from The Wall Street Journal, as we all know a leading
financial newspaper worldwide, but politically an ultraconservative
one.

Published today 18-05-2010

OPEN LETTER to the PRESIDENT of  BRASIL

By DENIS MACSHANE

Caro Lula,

You don't remember me but we met now and then nearly 30 years ago when
you were an inspiration to labor movements around the world. Your
struggle to create a strong, independent trade union in Brazil helped
take your country to its democratic future.

I wrote articles about the great workers' rights movement in the ABC
region around Sao Paulo, where you organized strikes for fair pay and
decent labor conditions. Proto-globalization helped you. European
companies like VW and Renault had opened plants in Brazil. Your
appeals for solidarity from European comrades were transmitted via the
International Metalworkers Federation where I worked in exile from
Margaret Thatcher's anti-labor England. We sent over senior officials
of German unions who sat on the boards of VW and Mercedes-Benz. It was
one thing for Brazilian bosses to beat up Brazilian union organizers.
It was another for European managers to disrespect powerful German
trade-union leaders.

America's United Autoworkers' union also adopted you and made clear
via the American labor federation that democracy in Brazil was now in
your hands, not in those of the generals and oligarchs who held sway
over the country. You came to Washington and I raised your case at the
International Labor Organization. Don't misunderstand me. Brazil was
already en route to democracy, but you helped give it a final,
decisive push.

Something similar was happening in Poland, in South Africa, and in
South Korea, where worker-based organizations and independent trade
unions that rejected communist and capitalist cruelties were created
and helped open the way to the great democratization of the last
quarter century.

That is why it is with the most profound sadness that I see you
embracing the incarnation of everything that denies human rights,
social justice and all the good that liberation trade unions stood
for. The picture of you alongside the Iranian tyrant, President
Mahmoud Ahminedejad, as if he was the best friend of democratic
Brazil, has shocked all democrats around the world. This man presides
over a regime that tortures, kills, imprisons and humiliates those of
its citizens who dare to call for freedom and democracy. Teenagers are
hanged from cranes. Street protesters are killed with impunity. Women
are treated as second-class citizens and stoned to death. Writers and
journalists are routinely imprisoned, their publications censured, and
trade unions do not exist. Iranian gays live in terror that their
sexuality will come to the notice of the fanatic, human-rights-hating
clerics who rule the country with Ahmadinejad as their puppet.

Your new friend is an exterminationist who has called for the Jewish
people in Israel to be wiped off the face of the earth. Your new
companheiro sent rockets and bombs to Hezbollah, those terrorists and
Jew-killers. He swaggers around the world threatening every democracy
with his wrath. His regime is racing to obtain a nuclear bomb that
would utterly destabilize the region, as Sunni powers would no doubt
demand their own nuclear weapon to defend against this irrational Shia
order that believes a second coming of the "Hidden Imam" and
conflagration are just around the corner.

As a result, Russia faces a renewed threat from Islamist terrorism,
and America and Europe have to spend billions to protect their
citizens from the hate and terror encouraged and financed by your new
chum.

What on earth happened to the Lula I supported and built solidarity
for? I never had any illusions about Castro and the decadent, corrupt
prison camp that is today's Cuba, where writers rot in prisons and
pro-democracy oppositionists like Orlando Zapata are allowed to die in
jail. I did once hope that Hugo Chavez would use his charisma to make
Venezuela a democracy where social justice would have more say and
play. But he's just another populist latter-day Perón. His opponents
are often loathsome but his authoritarianism is not the answer.

Your global role as a champion of human rights, though, was admired
everywhere. And yet, you stand with Ahminejehad, who is the negation
of everything you once stood for, and everything the democracies of
Europe and the rest of the world have built. Why has it come to this?

I enjoy flying in Embraer jets and support better trade and contacts
with Brazil. Your great country has much to contribute to a better
world, just as you once contributed to its arrival as a full, modern
democracy. So why take tea with tyranny and shame your own life story?

Iran's present leadership attacks every decent value you once
represented. I still believe in those values that led me to support
you against your dictators. I wish you would once again become the
Lula who inspired the fighters for democracy and social justice around
the world.

Mr. MacShane is a Labour MP and was minister for Latin America in the
Blair administration.

Kατάργηση της διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας στο εξωτερικό και εκ νέου αναθεώρηση των σχολικών βιβλίων Ιστορίας

Kατάργηση της διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας στο εξωτερικό και εκ νέου αναθεώρηση των σχολικών βιβλίων Ιστορίας

 

(Strategy-geopolitics4.blogspot.com)

Σημαντική υποχώρηση της πολιτισμικής ισχύος της Ελλάδας αναμένεται με τη κατάπτυστη απόφαση της Διεύθυνσης Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης του...

υπουργείου Παιδείας να μη διεξαχθούν οι φετινές εξετάσεις γλωσσομάθειας που προβλέπονταν από την με αρ. πρωτ. Φ.821/2443Π/144249/Ζ1/20-11-2009 προκήρυξη του ΥΠΔΒΜΘ, καθώς δεν θα πραγματοποιηθούν νέες αποσπάσεις εκπαιδευτικών στο εξωτερικό για το σχολικό έτος 2010-2011. Το έγγραφο φέρει την υπογραφή της ειδικής συμβοούλου Θάλειας Δραγώνα.
Οι εκπαιδευτικοί που αποσπώνται στο εξωτερικό είναι κυρίως δάσκαλοι και φιλόλογοι που διδάσκουν κυρίως σε ελληνικά σχολεία, τα ελληνόπουλα στην Αμερική, την Γερμανία, την Αυστραλία και όπου γης υπάρχουν Έλληνες. Επίσης, διδάσκουν την ελληνική γλώσσα και σε πανεπιστημιακά τμήματα του εξωτερικού για ξένους που ενδιαφέρονται να την μάθουν. Για να καταργηθεί λοιπόν η ελληνική γλώσσα και να εισέλθει ως επίσημη η αγγλική, όπως είχε προτείνει η υπουργός προεκλογικά, πρέπει πρώτα να σταματήσει η διδασκαλία της στο εξωτερικό. Με την πρωτοφανή αυτή απόφαση, ολοκληρώνεται ο πόλεμος στην διδασκαλία της ελληνικής στο εξωτερικό, ο οποίος είχε αρχίσει από την στιγμή που επιβλήθηκαν μειώσεις στο επιμίσθιο των εκπαιδευτικών του εξωτερικού παράλληλα με αύξηση της φορολογίας. Υπενθυμίζεται ότι στις αρχές Μαίου αποφασίστηκε η διακοπή πληρωμής των χρημάτων που η ελληνική Πολιτεία καταβάλλει (στο εξωτερικό) για τις πληρωμές των περίπου 2.000 Ελλήνων εκπαιδευτικών που είναι αποσπασμένοι σε ελληνικά στην πλειοψηφία της σχολεία! Η απόφαση αναμένεται να εφαρμοστεί από το Σεπτέμβριο αφήνοντας στους εκπαιδευτικούς και στα σχολεία που υπηρετούν δύο επιλογές: Είτε να επιστρέψουν στην Ελλάδα, είτε την πληρωμή των μισθών τους στο εξωτερικό να καταβάλλουν τα σχολεία τους.

Παράλληλα, η ελληνική πλευρά συναίνεσε στην απάλειψη "εχθρικών" αναφορών από τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας με την υπογραφή της Κοινής Διακήρυξης για τη συνεργασία της Ελλάδας και της Τουρκίας στον τομέα της εκπαίδευσης ενώ κωφεύει στις εκκλήσεις για αναθεώρηση του νέου Προγράμματος "Εκπαίδευση των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη" του υπουργείου Παιδείας που ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για την τουρκοποίηση της εκπαίδευσης στη Θράκη και τον υποβιβασμό της ελληνικής σε δεύτερη γλώσσα.

Σχετικό δημοσίευμα: Με καθοδήγηση και χρηματοδότηση του State Department η αλλαγή των βιβλίων Ιστορίας

http://strategy-geopolitics4.blogspot.com/2010/05/k_18.html



Τρίτη 18 Μαΐου 2010

20100518 ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΕΙΣ «ΥΨΗΛΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥ»

ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΕΙΣ «ΥΨΗΛΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥ»

του Γρηγόρη Σπηλιόπουλου

 Μέσα σε δυο μόλις μέρες, ο πρωθυπουργός του ΔΝΤ και έπαρχος της ΝΟΑ (Νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), συμμετείχε σε δύο κατεδαφίσεις «υψηλού συμβολισμού», σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του περιβάλλοντός του και των παπαγάλων τους στα media.  Της  ερειπωμένης «Φαντασίας» στον Άλιμο και … του Μίκη!  

Οι συμβολισμοί όμως είναι συμπυκνώματα εννοιών και απαιτούν υψηλή νοημοσύνη και εκπαίδευση στην χρήση αλλά και στον έλεγχο των μεταθεωρητικών τους συνεπειών.  Γι' αυτό και ήταν πάντα ευθύνη των μυστών, θρησκείας ή επιστήμης. Οι κουτοπόνηροι όταν ανακατεύονταν, κατέληγαν αφ' ενός στη γελοιοποίηση τη δική τους και των συμβόλων, αφ' ετέρου στα αντίθετα νοήματα από εκείνα που θα ήθελαν να εκφράσουν αρχικά.

Από την παράσταση της «Φαντασίας», το αποτέλεσμα που απεκόμισε ο τηλεθεατής για την φαιδρή πρωθυπουργική περιφορά μέσα στα χαλάσματα, ήταν η αίσθηση ότι ο άνθρωπος είναι ικανός να γκρεμίζει μόνο τα γκρεμισμένα… Η εστίαση της προπαγανδιστικής (τρομάρα τους…) κάμερας, στην μολυσμένη ακτή μιας πιο μολυσμένης θάλασσας με τον κομπασμό ότι θα αποδοθεί στο Λαό, έπεισε και τον τελευταίο για το απευκταίο του οράματός του!

 Το Βατερλώ του όμως, ήταν η επίσκεψη στο σπίτι του Μίκη! Φαίνεται μάλιστα ότι είναι τόσο παχιά η μπουνταλοσύνη του, που δεν άφησε περιθώρια ούτε στον κατά τεκμήριο έξυπνο Σουλτάνο να σκεφτεί τί πραγματικά συμβόλιζε το όλο σκηνικό. Ας το παρουσιάσουμε αναλυτικά, γιατί με σύμβουλο τον αδελφό του, δεν αρκούν τα υπονοούμενα για να αντιληφθεί ο άνθρωπος το πραγματικό αποτέλεσμα…

Είδαμε λοιπόν τον Σουλτάνο να έρχεται με την αυτοκρατορική του συνοδεία, να φέρεται σαν απόλυτος άρχων, να του μιλάει ο George στα αγγλικά μπας και στενοχωρηθεί από την γλώσσα αυτών που του διέλυσαν την αυτοκρατορία, να ζητάει με θράσος τον αφοπλισμό των αεροπλάνων και των πλοίων μας στο έδαφός μας, να ζητάει το μισό Αιγαίο, να νουθετεί τους δημοσιογράφους μας για τον τρόπο γραφής τους, να περιφρονεί ακόμα και το διεθνές πρωτόκολλο που προβλέπει κατάθεση στεφάνου στο εκάστοτε εθνικό μνημείο, αφήνοντας στην μνήμη μας εκτεθειμένες τις θλιβερές φιγούρες των δύο τελευταίων πρωθυπουργών σκυφτές πάνω στο τάφο του Κεμάλ. Και μέσα σ' όλον αυτό τον κομπασμό, να τρέχει να επισκεφτεί τον Θεοδωράκη συν γυναιξί και τέκνοις!

Είναι ο Μίκης κάποιος μεγάλος πολιτικός παράγων που όφειλε να τον δεί; Φυσικά όχι.

Είναι μήπως ο μοναδικός που έχει εκφρασθεί θετικά για την προσέγγιση των δύο λαών; Θα πέσει η κατάρα του Μητσοτάκη πάνω σας! Που και πρωθυπουργός υπήρξε και συνεχίζει μέχρι τελευταίας πνοής αυτό το «θεάρεστο» έργο!

Είναι μεγάλος καλλιτέχνης και δεν άντεχε να περάσει από εδώ χωρίς να πάρει λίγη από την αύρα του; Το πιστεύει αυτό κανείς για τον Ερντογάν; Όταν μάλιστα ο Θεοδωράκης έχει γράψει και έχει μιλήσει κατ' επανάληψη εναντίον της Δραγώνα και υπέρ των καταπιεσμένων λαών που βρίσκονται κάτω από την τουρκική μπότα;

Τον επισκέφθηκε λοιπόν, γιατί ο Μίκης απετέλεσε μία από τις σημαίες της Πατριωτικής Αριστεράς, στον αγώνα κατά του εθνομηδενισμού! Με τα χαμόγελα και τις χειραψίες προσπάθησε να γκρεμίσει συμβολικά την αντίσταση κατά του νεο-οθωμανισμού. Έχοντας απονευρώσει (ή νομίζει ότι το έχει καταφέρει) την λαϊκή δεξιά με τον Καρατζαφέρη, προσπάθησε να κάνει το ίδιο και στην άλλη πλευρά της κοινωνικής αντίληψης.

Ποιο ήταν επομένως το αποτέλεσμα της επίσκεψης; Μετά την κυβέρνηση, σημαντικότερος παράγων των μελλοντικών εξελίξεων φαίνεται ότι θεωρείται ο κόσμος εκείνος που συμμερίζεται τις μέχρι προ δεκαημέρου ιδέες του Μίκη! Αυτούς φοβούνται και αυτούς μετράνε! Αυτούς που προσπάθησαν να τους ματαιώσουν μέσα σε μια βδομάδα κάθε εκδήλωση σε κλειστό ή ανοιχτό χώρο. Αυτούς που προσπαθούν να αποκλείσουν από κάθε βήμα έκφρασης. Μπορούμε λοιπόν να καμαρώνουμε ότι για αντίπαλο δέος στο ανάστημά μας, χρειάστηκε να στήσουν ολόκληρο Σουλτάνο!

Όσο για τον Μίκη, θα συνεχίσουμε να ακούμε τα τραγούδια του, να διαβάζουμε τα παλιά του γραπτά και θα σβήσουμε από την μνήμη μας τα χασκόγελα με τον Σουλτάνο και τον γιο της Μαργαρίτας. Για αντάλλαγμα του ζητάμε να κάτσει στο πιάνο και να σιγοτραγουδήσει το παλιό προφητικό του τραγουδάκι

Μιαν αλυσίδα μου 'χουν δέσει γύρω στο λαιμό.

Είμαι αρκούδα χορεύω γύφτικο σκοπό.

Μέσα στα γήπεδα με γυμνάζουνε, τ΄ άγρια πλήθη να χαιρετώ

Με μαϊμούδες μαζί με βάζουνε, τα' άγρια πλήθη να προσκυνώ



Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

20100517 ΠΟΝΤΙΚΙ 17/5/10

thumb

Θα στεναχωρήσουμε τον εφέντη Ταγίπ αλλά οι φρεγάτες του πάλι ζήτησαν στοιχεία πτήσεως δυο ελληνικών F-16 Νότια της ελληνικής αν δεν κάνουμε λάθος Ικαρίας.Αυτοί όπως πάνε θα αναλάβουν σε λίγο την εναέρια κυκλοφορία του Ελευθέριος Βενιζέλος 


Re: ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΚΑΙ ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΞΥΠΝΙΟΙ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ. (ΑΚΟΜΗ) ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΣ.

This document has been imported into Google Docs on your behalf:
http://docs.google.com/Doc?id=dfvhbtgv_23986t7pmhwcx&invite=
Just FYI,
The Google Docs Team

ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΚΑΙ ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΞΥΠΝΙΟΙ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ. (ΑΚΟΜΗ) ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΣ.

Το παρόν εστάλη στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ από : Αναγνώστη Πεμ 8/4/2010

Γράφω αυτή την επιστολή ορμώμενος από προ ημερών αναφορά σε δελτίο ειδήσεων, στην οποία ανακοινώθηκε ότι η κυβέρνηση προχωρά στην κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης για όλα τα επαγγέλματα, πλην της βουλευτικής αποζημιώσεως , για την οποία δυστυχώς το ψήφισμα Ζ καθιστά την κατάργηση παράνομη (αυτό τους απασχολεί, μην παρανομήσουν), παρόλα αυτά όμως η κυβέρνηση προτίθεται να μειώσει το μισθό των βουλευτών κατά 700 περίπου ευρώ ....

Στήθηκαν λοιπόν πανηγύρια από όλον τον λαουτζίκο (όπως πολύ εύστοχα απεκαλέσθη πριν από αρκετό καιρό ο Λαός, γιατί λαουτζίκος έχουμε γίνει και μας έχουν κάνει), αφού οι εθνοσωτήρες μας επιτέλους συμπάσχουν μαζί μας σε αυτήν την κρίσιμη ώρα.

Εξάπτοντας λοιπόν την περιέργειά μου η αστεία -για τα δικά μου τουλάχιστον αυτιά- λέξη « ψήφισμα Ζ », αποφάσισα να ψάξω το περιεχόμενό του στο διαδίκτυο, κάτι που όπως αποδείχθηκε συνέβαλλε στην αύξησή της πιέσεώς μου.

Σύμφωνα λοιπόν με αυτό, οι κ.κ. βουλευτές, για ετήσια έσοδα της τάξεως των 150.000  πληρώνουν 5% εφορία (αυτοτελή φορολόγηση) για τα μισά από αυτά (όπως μάλλον καταλάβατε τα άλλα μισά είναι αφορολόγητα γιατί θεωρούνται έξοδα παραστάσεων, κινήσεων κλπ, που ο υπόλοιπος λαουτζίκος δεν έχει), όπερ σημαίνει ότι ετησίως πληρώνουν το αστρονομικό ποσό των 4.500  (μπορεί να λέω και πολλά).

Επιπλέον βέβαια αυτών, το συγκεκριμένο ψήφισμα προβλέπει την εφ' όρου ζωής σύνταξη του βουλευτή σε περίπτωση τετραετούς θητείας , συνεχόμενης ή διακεκομμένης, και σε περίπτωση θανάτου του η σύνταξή του να αποδίδεται στη σύζυγο και στα τέκνα του, έτσι ώστε αν και όταν αυτά αποφασίσουν να συνεχίσουν την βασιλεία που τους κληροδότησε ο καλός μπαμπάκας, να μην τους απασχολούν ποταπά ζητήματα όπως τα προς το ζην.

Το κερασάκι όμως (και ο λόγος του παρ' ολίγον εγκεφαλικού μου) ήταν ότι οι δικαστικοί , με βάση το μισθό των οποίων υπολογίζεται η βουλευτική αποζημίωση, μυρίστηκαν ρευστό και διεκδίκησαν στα δικαστήρια όπως υπαχθούν στην ίδια κατάσταση, κάτι που οι άλλοι δικαστικοί (αυτοί που αποφάσισαν για την προσφυγή), θεώρησαν δίκαιο να γίνει.

Αυτά λοιπόν τα ψιλά γραμματάκια πέρασαν από τα δελτία ειδήσεων εν ριπή οφθαλμού, τα οποία αντ' αυτού τόνισαν ιδιαίτερα ότι μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο θα ματώσουν και οι ίδιοι οι βουλευτές (τιμή μας). Νομικός δεν είμαι, ούτε λογιστής ή οικονομολόγος αλλά με τα λίγα μαθηματικά που ξέρω, υπολόγισα ότι με τη δίκαιη και απλή ενιαία φορολογική κλίμακα των τριάντα διαφορετικών συντελεστών, ο φόρος θα έπρεπε να είναι της τάξεως των 55.000  περίπου, αλλά όπως είπαμε, είχαν την καλή διάθεση αλλά ο νόμος τους δένει τα χέρια.

Ντροπή σου λοιπόν 'αξιότιμε' κύριε παπανδρέου (το μικρό γράμμα στην αρχή δε γράφτηκε κατά λάθος), σωτήρα του Έθνους και της Πατρίδος μας γιατί ακόμη και την ύστατη στιγμή που με δάκρυα στα μάτια ανακοίνωνες τον επικείμενο θάνατο της Ελλαδίτσας, κιότεψες ακόμη και να προσφέρεις από αυτά που σου περισσεύουν, έχοντας το θράσος να ζητάς από το λαό να θυσιάσει οικογένεια, σπίτια, να μεγαλώσει τα παιδιά του με στερήσεις που μόνο με κατοχής μπορούν να προσομοιάσουν.

Ντροπή σου 'αξιότιμε' κύριε σαμαρά (εννοείται και κ. καραμανλή ), για τα χάλια στα οποία καταντήσατε τη χώρα μου, για τις θεατρικές σου επιθέσεις στην κυβέρνηση τάχα ότι θα ρίξει όλα τα βάρη στους μικρομεσαίους (όρος ο οποίος σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα ταυτιστεί με επαίτη), ενώ ταυτόχρονα έδινες το χέρι κάτω από το τραπέζι για να μη «λιμοκτονήσουν» οι αυλικοί σου που παραπονέθηκαν ότι δε θα μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά με τόσες μειώσεις.

Ντροπή σας 'αξιότιμοι' κύριοι καρατζαφέρη , τσίπρα και κυρία παπαρήγα , γιατί όντας προβαλλόμενοι ως κόμματα του λαού, αντί να βροντοφωνάξετε και να ενημερώσετε τον κόσμο σας για την κατάφορη αδικία, επιλέξατε να εκμεταλλευτείτε την άγνοια του Λαουτζίκου και να τα τσεπώσετε.

Ντροπή σε όλους σας γιατί εξαιτίας του σιναφιού σας, ενώ είμαι περήφανος για την Ελληνική καταγωγή μου συνάμα ντρέπομαι να πω ότι είμαι Έλληνας.

Δυστυχώς είμαι αρκετά ρεαλιστής για να πιστέψω ότι όποιος έφταιξε θα πάει φυλακή (όλοι πιστεύω γνωρίζετε τη σοφή λαϊκή παροιμία με τον κόρακα), οπότε θεωρώ τα παιχνιδάκια των εξεταστικών σας επιτροπών στάχτη στα μάτια του κόσμου, να νιώσουν έστω και λίγο δικαιωμένοι, προκειμένου να περισώσουν το ελάχιστο κουράγιο που τους έμεινε και να δώσουν για μία ακόμη φορά την τελευταία ρανίδα του αίματός τους για τα μούτρα σας. Από την άλλη, για την προστασία της ψυχικής μου υγείας, θα αναζητήσω ότι έμεινε από τον ρομαντισμό μου και θα σας ζητήσω έστω και την τελευταία στιγμή να ματώσετε μαζί μας.

Στο φτωχό μου μυαλουδάκι που δεν έχει τη δική σας εκπαίδευση και πείρα, τριγυρίζουν μερικές λύσεις «ματώματος» οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν το έναυσμα των υπολοίπων λύσεων που οι δικές σας μυαλουδάρες θα σκεφθούν.

-Πρώτη, και αυτονόητη σύμφωνα με τα παραπάνω, κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης , και για την αρχοντιά σας , και μείωση του μισθού σας στις 50.000  ετησίως (συμπεριλαμβανομένου επιτροπών και άλλων αλχημειών, αφού αυτή είναι η δουλειά σας), με την προϋπόθεση ότι θα πατάτε το ποδαράκι σας στη Βουλή καθημερινά όπως ο κάθε εργαζόμενος. Εννοείται βέβαια ότι σύνταξη θα δικαιούστε και σεις στα 65 ή 35 χρόνια εργασίας .

-Άμεση απόφαση στη Βουλή ότι στις επόμενες εκλογές η Βουλή θα απαρτιστεί από 200 βουλευτές , τα είδαμε τα χαΐρια των τριακοσίων ( για όποιον δε γνωρίζει, το Σύνταγμα προβλέπει ότι η Βουλή απαρτίζεται με όχι λιγότερους από 200 και όχι περισσότερους από 300 . Για έναν περίεργο λόγο αποφασίσθηκε για το μέγιστο αριθμό)

- Κατάργηση του δικαιώματος του «εκλέγεσθαι» από το 25ο έτος και ψήφιση νόμου για μεγαλύτερη ηλικία (έστω 35 ), με την προϋπόθεση ότι ο/η υποψήφιος θα έχει εργασθεί αποδεδειγμένα (ένσημα κλπ) για κάποιο χρονικό διάστημα (το αφήνω πάνω σας αλλά θα προτιμούσα πάνω από 5 χρόνια ) για να έχουν νιώσει στο πετσί τους την αγωνία του εργαζομένου και να σκέφτονται δύο φορές προτού νομοθετήσουν.

Επιτέλους πρέπει να εκλείψει η νοοτροπία και η δυνατότητα του κάθε αιώνιου φοιτητή που μετά από δεκαετή υπηρέτηση ως μέλος κομματικής παράταξης στο πανεπιστήμιο και ανάλογα με το πόσες αφίσες έχει κολλήσει για να βοηθήσει το κόμμα, μεταπηδά στο βουλευτικό αξίωμα με τις ευχές και ευλογίες του κομματάρχη σπόνσορα, για να νομοθετήσει για τη ζωή τη δική μου και των παιδιών μου, με μοναδικό του όπλο τη γνώση των πάρτυ και των ναρκωτικών (όπως έχουν παραδεχτεί κατά καιρούς διάφορα πολιτικά πρόσωπα και τους θεωρήσαμε και ανοιχτόμυαλους τρομάρα μας).

- Άμεση κατάργηση των 2 από τα 3 δημόσια κανάλια και μετάταξη των πλεοναζόντων κηφήνων σε θέσεις του δημοσίου τομέα που έχουν ανάγκη προσωπικού (με το μισθό βέβαια του κανονικού δημοσίου υπαλλήλου και όχι με μισθό 200.000 και 300.000  και για τους μεταταγέντες, και για τους παραμένοντες).

- Άμεση αναπροσαρμογή του πληρωτέου (στο χέρι) μισθού των δημοσίων υπαλλήλων , το όριο του οποίου θα κυμαίνεται από 1.500  (κατώτερος) έως 4.000  (ανώτατος), συμπεριλαμβανομένων όλων των επιδομάτων, συμμετοχών σε επιτροπές κλπ.. Αν αληθεύουν οι πληροφορίες που έχουν εκδοθεί στο διαδίκτυο για ΕΡΤ, διευθυντών ΔΕΚΟ, ΝΠΔΔ, Τράπεζας της Ελλάδος κλπ, η αποταμίευση θα είναι τεράστια και οι μικρομεσαίοι που τόσο ενδιαφέρεστε, βάσει των προεκλογικών σας δεσμεύσεων, θα ανασάνουν (και πιθανώς θα σας έχουν και σε κορνίζα πίσω από τα γραφεία τους).

Μου ζήτησες λοιπόν κύριε παπανδρέου (και απευθύνομαι σε σένα γιατί τυγχάνει, ελπίζω κατά λάθος, να είσαι ο πρωθυπουργός) να ματώσω για να σωθεί η Ελλάδα μου (γιατί δική σου δεν είναι σίγουρα) και σου απαντάω: ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΗ. Ανταποδίδω όμως το ερώτημα, θα ματώσεις μαζί μου εσύ και το σκυλολόι σου; Θα βάλεις πλάτη όπως μου υποσχέθηκες στις πρώτες δακρύβρεχτες ανακοινώσεις σου;

Και μη ξεχνάς αγαπητέ μου ότι ενώ πράγματι ο πανικός έχει ως πρώτο σύμπτωμα την παράλυση (δεν μπορώ να δικαιολογήσω αλλιώς την αδράνεια του κόσμου εκτός αν αναγκαστώ να παραδεχτώ ότι οι νεοέλληνες είμαστε πρόβατα, χειρότεροι και από τους φίλους σου τα αμερικανάκια, αλλά είμαι πολύ περήφανος για να κάνω κάτι τέτοιο), το δεύτερο σύμπτωμα, ειδικά όταν κάποιος δεν έχει τίποτε άλλο να χάσει, είναι να επιτεθεί με δυνάμεις που ούτε ο ίδιος ξέρει ότι έχει και να πέσει τουλάχιστον μαχόμενος.

Μη ξαφνιαστείς λοιπόν ούτε εσύ ούτε οι υπόλοιποι συνένοχοί σου όλων των κομμάτων, αν φτάσει η μέρα που ο κόσμος συγκεντρωθεί έξω από τη βουλή (χωρίς μάσκες, κουκούλες ή κράνη) με την πρόθεση να μπει μέσα και όποιον πάρει ο χάρος, γιατί εσείς θα τους έχετε φτάσει σε αυτό το σημείο.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ;

Θέλω να πιστεύω πως ναι. Χτυπήστε τους εκεί που πονάνε, στην υστεροφημία τους και στα λεφτουδάκια τους.

Έχουμε στα χέρια μας πολύ δυνατά όπλα, το διαδίκτυο, την πειθώ που ο προφορικός λόγος προσφέρει, την ψήφο μας. Σε τόσα blogs που υπάρχουν, σίγουρα θα μπορεί να γίνει μια συνεννόηση για τη δημιουργία ενός κόμματος με έναν υποψήφιο από κάθε πόλη ως ανεξάρτητο. Όχι για να μας σώσετε, προς θεού όχι άλλοι εθνοσωτήρες.

Για τη δύναμη της κάμερας, για να τους ξεμπροστιάσετε μέσα από τη βουλή μοιράζοντας τις πληροφορίες στον κόσμο μήπως και ξυπνήσει, με προϋποθέσεις (έστω και με συμβολαιογράφο) η μισή σας βουλευτική αποζημίωση κάθε μήνα να μοιράζεται π.χ. σε πραγματικά «ματωμένους» της πόλης σας (και όχι στο κόμμα κυρία παπαρήγα ) και ότι θα παραιτηθείτε πριν κλείσετε τετραετία (άλλους κηφήνες με παχυλές συντάξεις δε θέλουμε).

Θέλω να πιστεύω ότι πολύς κόσμος συνεχίζει να κατέχει τη δυνατότητα της κρίσης και αν μη τι άλλο ονειρεύεται να εκδικηθεί με την ψήφο του όλους τους «εθνοσωτήρες» μας αφήνοντάς τους έξω από τη βουλή. Και αν αυτό φαίνεται ουτοπιστικό, ακολουθήστε τη λύση της αποχής ή του άκυρου ( όχι λευκού, θεωρείται έγκυρο ) ψηφοδελτίου. Θα ήθελα να ήξερα ποια κυβέρνηση θα έβγαινε να πανηγυρίσει τη νίκη της όταν οι έγκυροι ψήφοι είναι π.χ. 30% . Πάντως προς θεού, έστω και για δύο εκλογές, πετάξτε από πάνω σας την κομματική ταμπέλα και την ψήφο βολέματος. Όπως αποδεικνύεται, σίγουρα θα την πληρώσουν τα παιδιά σας.

Ο νοών νοήτω.

ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΚΑΙ ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΞΥΠΝΙΟΙ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ. (ΑΚΟΜΗ) ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΣ.


Βοσκόπουλος

Καλά , αυτός μπορεί να το παίζει βλάκας , η γυναίκα του δεν του λέει τίποτα για την ταμπακιέρα ; θα ήθελα πολύ να μάθω την συνεχεία της πτώχευσης .

Θ.Γ

Ο κ. Βοσκόπουλος ζήτησε τη διαγραφή των χρεών λόγω αδυναμίας εξόφλησης!

Ο κ. Βοσκόπουλος αφού έχασε όλες τις προφυγές στη Δικαιοσύνη ζήτησε από την αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Οικονομικών τη διαγραφή του χρέους λόγω αδυναμίας εξόφλησης.

Η αρμόδια επιτροπή απέρριψε το αίτημά του στις 25 Σεπτεμβρίου του 2009, μη δεχόμενη ότι υπάρχει οικονομική αδυναμία εξόφλησης...
Ομως, όπως επισημαίνουν υπηρεσιακοί παράγοντες:

* Πρώτον, δεν προχώρησε κανένας πλειστηριασμός ακινήτων μετά την εγγραφή κατάσχεσης και μετά το πέρας όλων των δικών και εξάντλησης τυχόν προθεσμιών, ιδίως μετά τον Οκτώβριο του 2009.

* Δεύτερον, δεν εξασφαλίστηκαν τα συμφέροντα του Δημοσίου από τα ενοίκια που εισπράττει ο κ. Βοσκόπουλος επί σειρά ετών και από τυχόν άλλα εισοδήματα που έχει.

* Τρίτον, καμιά ενέργεια δεν έγινε από μέρους του υπουργείου Οικονομικών για κατάσχεση των 4 αυτοκινήτων που έχει στην ιδιοκτησία του ο κ. Βοσκόπουλος.

* Τέταρτον, σε καμιά ενέργεια δεν προέβη το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να προχωρήσει σε κατάσχεση κινητών αξιών (π.χ. μετοχών, ομολόγων κ.λπ.) που ενδεχομένως να υπάρχουν σε θυρίδες τραπεζών.

* Πέμπτον, δεν δόθηκε καμιά εντολή έρευνας κατ' αρχάς στα υποθηκοφυλακεία Αθήνας και Κέρκυρας για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν και άλλα περιουσιακά στοιχεία του κ. Βοσκόπουλου.

* Εκτον, για έναν τόσο μεγάλο οφειλέτη όπως ο κ. Βοσκόπουλος θα έπρεπε να ερευνηθεί -και δεν φαίνεται να ερευνήθηκε- από ποιο λογαριασμό εκταμιεύτηκαν τα χρήματα για την αγορά διατηρητέας οικίας του ζεύγους στο Λιστόν της Κέρκυρας (η αντικειμενική αξία εγγίζει τις 400.000 ευρώ) και άλλου οικοπέδου επίσης στην Κέρκυρα. Η έρευνα θα είχε σαφή στόχο την προστασία της τιμής του πολιτικού κόσμου. *

enet.gr

20100516 H εκπομπή infowar του ΣΚΑΙ για έξοδο από το ευρώ