Π.Παναγιωτόπουλος: Οι προτεραιότητες, οι αγωνίες, ο αγώνας για στελέχη & ασφάλεια

05-07-2012 08:30:20

31

Δύο εβδομάδες μετά την ανάληψη του χαρτοφυλακίου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα επισκέψεων σε στρατιωτικές μονάδες και άμεσης επαφής με τα στελέχη των τριών Κλάδων ο Πάνος Παναγιωτόπουλος δεν έγινε ακριβώς αυτό που λέμε "σοφότερος", αφού τα θέματα του υπουργείου τα γνώριζε αρκετά καλά από την εποχή που ως τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ, ζητούσε και ελάμβανε ενημερώσεις για το υπουργείο Άμυνας, αλλά σίγουρα έγινε πιο σκεπτικός.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίσει στο υπουργείο Άμυνας γνωρίζει ότι δεν έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας υπουργός ακόμα και σε οικονομικό υπουργείο-ηλεκτρική καρέκλα.
"Εδώ τα λάθη δεν συγχωρούνται. Και δεν συγχωρούνται όχι από τους πολίτες, αλλά από την Ιστορία. Αν ακολουθήσουμε εσφαλμένη πολιτική, μπορεί να το πληρώσουμε με ακρωτηρισμό εδάφους ή με απώλειας δικαιωμάτων. Και αυτό η Ιστορία δεν πρόκειται να μου το συγχωρήσει κανείς. Ο Σημίτης το 1996 έχασε τα Ίμια, αλλά κέρδισε τις εκλογές. Ο λαός του το συγχώρεσε, αλλά η Ιστορία όχι. Τα πραγματα είναι δύσκολα". Με αυτές τις φράσεις περιέγραψε σε συνομιλητή του την κατάσταση που παρέλαβε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Μια κατάσταση με ανοικτά δεκάδες μέτωπα, από τα οποία τα πλέον πιεστικά έχουν να κάνουν με τις τρεις κρίσιμες κατηγορίες: Το προσωπικό, την επιχειρησιακή κατάσταση και την μελλοντική ενδυνάμωση των Ε.Δ. Γιατι όλοι τώρα μπορούν να βολεύονται με ρήσεις του τύπου "Οι ΕΔ τώρα θέλουν μόνο ανταλλακτικά καύσιμα και πυρομαχικά", αλλά όλοι ξέρουν ότι αυτό ισχύει μόνο για... "τώρα".

Γιατί ένα οπλικό σύστημα θέλει από την συμβασιοποίηση μέχρι την παραλαβή περί τους 36-48 μήνες στην καλύτερη περίπτωση (πλοίο επιφανείας μεγέθους φρεγάτας 5-7 χρόνια) και άλλους 12-18 για να καταστεί επιχειρησιακό. Άρα το "τώρα" σημαίνει ότι όταν το χρειαστείς θα κάνεις μερικά χρόνια για να το αποκτήσεις. Μόνο που ο αντίπαλος όχι απλά τρέχει, αλλά τρέχει μόνος του.

Εν πάση περιπτώσει οι γραμμές άμυνας του νέου υπουργού Άμυνας για κάθε ένα από τα παραπάνω ζητήματα, όπως θα περιγραφούν στις προγραμματικές είναι οι παρακάτω.

Κατ'αρχήν σε ότι αφορά το μόνιμο προσωπικό:

-Θα κάνει τα πάντα για να γίνει πράξη αυτό που ο ίδιος ο Α.Σαμαράς υποσχέθηκε προεκλογικά: Να μην θιγεί το ειδικό μισθολόγιο και να μην μειωθούν 12-15%  οι αποδοχές των στελεχών. Έχουν βρεθεί ισοδύναμα μέτρα και η διαπραγμάτευση με την τρόϊκα θα είναι σκληρή. "Είναι θέμα τιμής όχι για εμένα, αλλά για την παράταξη να διασωθεί το έστω πενιχρό εισόδημα αυτών που μας προστατεύουν" δηλώνει ο ίδιος.
-Σε ό,τι αφορά την φροντίδα και την αρωγή στα στελέχη και τις οικογένειές του ήδη δήλωσε ότι τα στρατόπεδα θα είναι ανοικτά για στέγαση και σίτιση όσων το επιθυμούν. Φαίνεται ότι με τα στελέχη έχει "χημεία": Τους ζητά να του μιλήσουν καθαρά και ανοικτά για τα προβλήματά τους, τους ακούει και τους μιλά επίσης ειλικρινά, χωρίς να τάζει.
Θα ξεκινήσει άμεσα ένα μεγάλο πρόγραμμα οικοδόμησης νέων κατοικιών που θα απορροφήσει μεγάλο μέρος των μονίμων στελεχών που δαπανούν σεβαστό τμήμα από το εισόδημά τους για διαμονή των ιδίων και των οικογενειών τους. Θα προηγηθεί "ξεκαθάρισμα" στον ΑΟΟΑ: Έχει ολόκληρο φάκελο στα χέρια του και αυτά που περιέχει δεν τον έχουν χαροποιήσει καθόλου.
Σε ό,τι αφορά τις διαθεσιμότητες:
-Έχει ζητήσει να του υποβληθούν οι πλέον πιεστικές ανάγκες ανά Κλάδο. Ξεχωρίζουν τα προγράμματα των πυρομαχικών των LEOHEL/2A4 τα οποία ακόμα και με το σύνολο των παραλαβών βλημάτων των 120 χλστ από Γερμανία, ΗΠΑ. Ισραήλ, Ολλανδία, ίσα-ίσα επαρκούν για να καλύψουν ένα πλήρες φορτίο πυρομαχικών για κάθε άρμα.
Επίσης χρειάζεται αύξηση στην παροχή καυσίμων και στους τρεις Κλάδους. Πρέπει να γίνει βολή επιχειρησιακής αποδοχής στους S-300PMU1 η οποία καθυστερείται για άλλη μια φορά από τα γνωστά γρανάζια ΓΕΕΘΑ και ΓΕΑ, αλλά και στην Διεύθυνση Διεθνών Σχέσεων του ΥΠΕΘΑ, που σκέφτονται περισσότερο ΝΑΤΟϊκά και λιγότερο ελληνικά.
Εκκρεμεί επίσης η σύμβαση υποστήριξης των ZUBR, αλλά και σειράς άλλων συστημάτων και στους τρεις Κλάδους. Το πρόγραμμα ανταλλακτικών των F-16, το πρόγραμμα αναβάθμισης των ιδίων αεροσκαφών και κυρίως το πρόγραμμα των ΑΦΝΣ. Eίναι γελοίο μία χώρα με τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα ακτών και κρίσιμα εθνικά συμφέροντα στην λεκάνη της Α.Μεσογείου να συζητά επί επτά χρόνια για ένα πρόγραμμα 250 εκατ. ευρώ.
Στο Ναυτικό, βέβαια, κορυφαίο είναι το πρόγραμμα των υποβρυχίων Type 214. Ήδη παρήλθε η ημερομηνία παράδοσης του δεύτερου Type 214 και πλέον πρέπει να ληφθούν οριστικές αποφάσεις και να σταματήσουμε να παίζουμε το κρυφτούλι με τους Λιβανέζους φίλους του Γιώργου και του Νίκου Παπανδρέου.
Δ.Αβραμόπουλος και Φ.Φράγκος είχαν έτοιμο το νομοσχέδιο που ακύρωνε το νόμο-σκάνδαλο του Ε.Βενιζέλου και έβαζε τα πράγματα σε μία σειρά. Μην ξεχνάμε ότι στον Σκαραμαγκά κανείς δεν δουλεύει αυτή την στιγμή σε μία επίδειξη κλασικού εκβιασμού από την πλευρά των Λιβανέζων.
Στην Αεροπορία περιμένουν την σύμβαση των συλλογών SPICE 1000 και 2000 (έχουν ακουστεί γκρίνιες για περιορισμένη ελληνική βιομηχανική συμμετοχή και για χαμηλές τιμές που δίνουν στις ελληνικές βιομηχανίες οι Ισραηλινοί), ενώ στο Στρατό Ξηράς, σίγουρα το μεγάλο γεγονός θα είναι η παραλαβή των 400 Μ1Α1Abrams και του λοιπού πακέτου μεταχειρισμένων ΤΟΜΠ και λοιπών Τ/Θ.

Σε ό,τι αφορά μελλοντικά προγράμματα:

-Υπάρχει ένα ΕΜΠΑΕ, αλλά είναι σα να μην υπάρχει. Κανεις δεν φαντάζεται οτι με τόσα προβλήματα χρηματοδότησης μπορει να ξεκινήσει κάποιο νέο μεγάλο πρόγραμμα, έστω και αν όλοι αναγνωρίζουν στο παρασκήνιο και όταν κλείσουν τα μικρόφωνα, ότι το παιχνίδι με την Τουρκία προϊούσης της δεκαετίας χάνεται και κανείς δε θα μπορέσει να αναχαιτίσει την επιθετικότητα των νεο-οθωμανών.
Εν πάση περιπτώσει, δυο-τρία προγράμματα δείχνουν να έχουν καλύτερες προϋππθέσεις να δουν κάποιο φως, υπό την προϋπόθεση του καλού προγράμματος χρηματοδότησης από την πλευρά των πωλητών και κυρίως της διατήρησης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Π.χ. τα ναυπηγεία Ελευσίνας και Σκαραμαγκά δεν πρόκειται να επιβιώσουν, ουτε η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος, χωρίς το πρόγραμμα των φρεγατών FREMM (αναφερόμαστε στις FREMM γιατί υπάρχει σχετική συμφωνία με την Γαλλία και η νέα σοσιαλιστική κυβέρνηση του Φ.Ολάντ έχει πάρει πολύ ζεστά το όλο πρόγραμμα).

Το κακό είναι ότι ΑΟΖ στην Α.Μεσόγειο χωρίς FREMM είναι απλά ένα επικίνδυνο ανέκδοτο, αλλά κανείς δεν διστάζει να μιλάει για ΑΟΖ, όπως κάποτε κανείς δεν δίσταζε να μιλήσει για Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα, μέχρι που ήρθαν τα Ίμια και ξεγυμνώθηκαν όλοι οι "στρατηγοί" που έφτιαχναν δόγματα χωρίς όπλα.

Σε ό,τι αφορά λοιπά νέα προγράμματα αμυντικων επενδύσεων, αυτά θα μπορούσαν να υπάρξουν μόνο με το πακέτο της "αποκρατικοποίησης". Δηλαδή ένα πρόγραμμα π.χ. για ΤΟΜΑ ή για νέα φορτηγά έναντι της ΕΛΒΟ ή ένα πρόγραμμα πυρομαχικών ή του νέου τυφεκίου των ΕΔ έναντι των ΕΑΣ.
Σε ότι αφορά την αμυντική διπλωματία ο Π.Παναγιωτόπουλος παραλαβάνει από τους προκατόχους του μια καλή σχέση με τον αμερικανικό παράγοντα, το ίδιο και με το Ισραήλ (και με τις δύο χώρες έχει καλές επαφές), ουδέτερες σχέσεις με την Γαλλία και πολύ κακές σχέσεις με την Ρωσία, για τις οποίες οι Ρώσοι θεωρούν ότι σημαντικό μερίδιο ευθύνης έχει και συγκεκριμένος υπηρεσιακός παράγοντας του ΥΠΕΘΑ που λειτουργεί εντός του υπουργείου ως το "μακρύ χέρι του ΝΑΤΟ" και τοποθετήθηκε σε αυτή την θέση από τον Ε.Μεϊμαράκη.
Οι Ρώσοι έχουν επιδείξει τεράστια υπομονή - ανάλογη ή και μεγαλύτερη των Γάλλων σε ότι αφορά το πρόγραμμα των FREMM για τους τελευταίους - και είναι άγνωστο για πόσο θα συνεχίσουν να την επιδεικνύουν.

Έχουν την διακρατική για τα BMP-3HEL, έχουν μία εκπεφρασμένη επίσημη βούληση για προμήθεια SHORADS, έχουν και διάφορες υποσχέσεις για FOS στα ZUBR, τα S-300PMU1 κλπ. αλλά το μόνο που ακούν είναι λόγια και το μονο που βλέπουν κοροϊδία. Και επειδή η Ρωσία είναι η μία πλευρά του τετραγώνου των ελληνικών αμυντικών-στρατηγικών σχέσεων (ΗΠΑ-Γαλλία-Ρωσία-Ισραήλ) από την εξομάλυνση αυτών των σχέσεων θα κριθούν πολλά και για την γενικότερη συνεργασία της κυβέρνησης Σαμαρά με την Μόσχα...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΕΝΗΜΕΡΡΩΣΗ ΥΕΘΑ ΓΙΑ Α.Ε.

Τι μαγικό συνέβη μεταξύ 1977 και 1992 και η Ελληνική ΑΟΖ κατέληξε μικρότερη;

Τι μαγικό συνέβη μεταξύ 1977 και 1992 και η Ελληνική ΑΟΖ κατέληξε μικρότερη;

Tσίπρας:"Όχι στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου" (βίντεο)

Tσίπρας:"Όχι στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου" (βίντεο)

Axciom: Ο Μεγάλος Αδελφός που κανείς δεν γνώριζε | Digital Life

Axciom: Ο Μεγάλος Αδελφός που κανείς δεν γνώριζε | Digital Life

Τo "Νηρεύς" (S111) στην Proud Manta

Τετάρτη, 4 Ιουλίου 2012

του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου

Το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) και η Διοίκηση Υποβρυχίων (ΔΥ) έχουν σίγουρα πολλούς λόγους για να είναι υπερήφανοι για τα πληρώματα των υποβρυχίων του Στόλου. Πρόσφατα προστέθηκε ακόμη ένας όταν το υποβρύχιο «Νηρεύς» (S111) που μετείχε στην κορυφαία νατοϊκή ανθυποβρυχιακή άσκηση Proud Manta 2012, όχι μόνο ξεχώρισε αλλά γέμισε με… φθόνο όσους ήλθαν αντιμέτωποι με την εμπειρία του πληρώματος του. Μπορεί το παλαιότερο υποβρύχιο Type 209/1100 του ΠΝ που βρίσκεται σε υπηρεσία σήμερα να έχει συμπληρώσει ευδοκίμως 40 έτη (καθελκύστηκε στις 9 Ιουνίου 1971 και εντάχθηκε στο ΠΝ στις 19 Ιουνίου 1972), αλλά κατά γενική ομολογία σήμερα αποτελεί την πλέον αξιόμαχη μονάδα της ΔΥ, εξαιρουμένου του νεότευκτου Type 214 «Παπανικολής» (S120). Αυτό όμως που μεγεθύνει την επιτυχία του υποβρυχίου και αντικατοπτρίζει το υψηλότατο επίπεδο επιχειρησιακής εκπαίδευσης, καθώς και την ικανότητα του κυβερνήτη, των αξιωματικών και των υπαξιωματικών που υπηρετούν στο σκάφος, είναι η απάντηση που έδωσε ένα πλοίο «πολεμώντας» στο πλέον σύγχρονο και απαιτητικό περιβάλλον που διαμορφώθηκε στο πλαίσιο της άσκησης, αντιμετωπίζοντας νεώτερα υποβρύχια και σκάφη επιφανείας, η οποία συνοψίζεται στη φράση: «ο παλιός είναι αλλιώς»…

Το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) δίνει πάντα το παρόν σε όλες τις κορυφαίες συμμαχικές ασκήσεις, προκειμένου μέσω αυτών να δοκιμαστεί και να αποτυπωθεί σε διεθνές επίπεδο η μαχητική ικανότητα μέσων και πληρωμάτων, τα οποία ασκούνται στο πλέον σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον. Για τον κόσμο των «υποβρύχιων», η συμμετοχή στην μεγαλύτερη ετήσια ανθυποβρυχιακή άσκηση «Proud Manta 2012 ή POMA12» (σ.σ. πρόκειται για την πρώην Noble Manta), αποτελεί πεδίο επιχειρησιακής άμιλλας, καθώς παρέχεται η δυνατότητα να μετάσχουν σε σενάρια ασκήσεων, με ιδιαίτερο βαθμό δυσκολίας και με αυστηρότατους «κριτές». Η άσκηση διεξήχθη μεταξύ 14-26 Φεβρουαρίου στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της νοτιοανατολικής Σικελίας μέχρι το Ιόνιο Πέλαγος. Σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από το Συμμαχική Ναυτική Διοίκηση της Νάπολης (Allied Maritime Command Naples) σε συνεργασία με τον διοικητή της Commander Submarines,Allied Naval Forces South (COMSUBSOUTH) και τον διοικητή της Commander, Maritime Air Naples(COMMARAIRNAPLES).

Λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος το παρόν έδωσαν πλοία και αεροσκάφη διαφόρων τύπων (υποβρύχια, πλοία επιφανείας και αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας) από 11 συνολικά κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ. Η χώρα μας εκπροσωπήθηκε από το υποβρύχιο «Νηρεύς» (S111) [σ.σ. το 2011 μετείχε το Type 209/1100 «Πρωτεύς» (S113), το 2010 τοType 209/1200 «Πόντος» (S119) και το 2009 το «Νηρεύς»]. Ελπίζουμε στο μέλλον να προγραμματιστεί η συμμετοχή και του «Παπανικολής», οπότε θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να δούμε την συμπεριφορά του νέου αποκτήματος του ΠΝ, γεγονός που αναμένεται και από την άλλη πλευρά του Αιγαίου…

Οι «φίλοι και σύμμαχοι» μετείχαν με ένα από τα καλύτερα υποβρύχια του στόλου και συγκεκριμένα με το Type209/1400 «Gur» (S357) (σ.σ. τέθηκε σε υπηρεσία το 2003). Όπως διαπιστώνετε άμεσα η ηλικιακή διαφορά μεταξύ του ελληνικού και του τουρκικού υποβρυχίου είναι 31 έτη στα οποία πρέπει να προστεθεί και το γεγονός της ολοκλήρωσης σύγχρονων αισθητήρων και όπλων (π.χ. τορπίλες DM2A4 και Tigerfish). Η άσκηση Proud Manta περιλαμβάνει σειρά εκπαιδευτικών αντικειμένων όπως ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις με την συμμετοχή πλοίων επιφανείας, ΑΦΝΣ και ελικοπτέρων, υποβρύχιο εναντίον υποβρυχίου, πανοραμική κατόπτευση ακτών, εμπλοκή με πλοία επιφανείας, εντοπισμός στόχων επιφανείας σε συνεργασία με πλοία του Ιταλικού Ναυτικού αλλά και εμπορικών σκαφών.

Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο της άσκησης είναι η εφαρμογή πειραματικών τακτικών, οι οποίες έχουν αναπτυχθεί και σχεδιαστεί από νατοϊκά επιτελεία ενώ η συμμετοχή μέσων υψηλής τεχνολογίας σε αυτή, πραγματοποιήθηκε μέσω της χρησιμοποίησης μη επανδρωμένων υποβρυχίων τύπου USV (Unmanned Submarine Vehicle) στα οποία θα αναφερθούμε στη συνέχεια.

Στις 26 Φεβρουαρίου η Proud Manta 2012 περατώθηκε σημειώνοντας σύμφωνα με νατοϊκούς επιτελείς που την παρακολούθησαν: «αξιοσημείωτη επιτυχία». Ναυτικές και αεροπορικές μονάδες από την Ελλάδα, την Τουρκία, τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ολλανδία, τη Νορβηγία, την Ισπανία, την Βρετανία και τις ΗΠΑ εκ των οποίων πέντε υποβρύχια από Ελλάδα, Τουρκία, Γαλλία, Ισπανία και Ιταλία [Type 209/1100 «Νηρεύς» (S111), Type 209/1400 «Gur» (S357), κλάσης Rubis«Amethyste» (S605), κλάσης S70 Agosta «Galerna» (S71), Type212A «Todaro» (S526)] μετείχαν σε δύσκολα επιχειρησιακά σενάρια αναλαμβάνοντας εναλλάξ ρόλους θηρευτή και θηράματος. Η νατοϊκή δύναμη Standing NATO MaritimeGroup 1 (SNMG1) παρείχε μονάδες επιφανείας και συγκεκριμένα η φρεγάτα κλάσης De Zeven Provincien «DeRuyter» (F804) του Ολλανδικού Ναυτικού, η φρεγάτα κλάσης Halifax «Charlottetown» (F339) του Καναδικού Ναυτικού, η φρεγάτα κλάσης Maestrale «Espero» (F576) του Ιταλικού Ναυτικού, η φρεγάτα κλάσης 122 Bremen«Rheinland-Pfalz» (F209) και το πετρελαιοφόρο «Rhoen» (Α1443) του Γερμανικού Ναυτικού. Εκτός αυτών στο πλαίσιο της άσκησης μετείχε η γαλλική φρεγάτα κλάσηςF70 Georges Leygues «Jean de Vienne» (D643) [σ.σ. το Γαλλικό Ναυτικό δεν χρησιμοποιεί τον όρο αντιτορπιλικό (Destroyer) για τα πλοία], ενώ το Ιταλικό Ναυτικό συνέδραμε με το αντιτορπιλικό κλάσης Durand de la Penne «FrancescoMimbelli» (D561) και δύο βοηθητικά σκάφη [«Levanzo» (Α5366) και «Lipari» (Α5352)]. Το Αμερικανικό Ναυτικό διέθεσε τη φρεγάτα κλάσης O. H. Perry «De Wert» (FFG45), το αντιτορπιλικό κλάσης Arleigh Burke «The Sullivans» και το καταδρομικό κλάσης Ticonderoga «Vella Gulf» (CG72), ενώ ένα ερευνητικό σκάφος της συμμαχίας NRV Alliance(Α1456) συμπλήρωσε τον κατάλογο των συμμετεχόντων.

Σκοπός της άσκησης είναι να επιδείξει την αποφασιστικότητα της συμμαχίας στην ανάπτυξη της διαλειτουργικότητας και συντονισμού ναυτικών, αεροπορικών και υποβρύχιων μονάδων κατά την εκτέλεση ανθυποβρυχιακών επιχειρήσεων, επιχειρήσεων κατά μονάδων επιφανείας, παράκτιας επιτήρησης και άλλων θαλάσσιων αποστολών, από μια πολυεθνική δύναμη που απαρτίζεται από πλοία και αεροσκάφη διαφόρων κλάσεων και επιχειρησιακών δυνατοτήτων. Εκτός αυτών η ProudManta παρέχει επιχειρησιακή εκπαίδευση σε συγκεκριμένες αποστολές και τακτικές που αφορούν την δύναμη ταχείας αντίδρασης NRF του ΝΑΤΟ. Μεταξύ άλλων οι μονάδες ασκούνται στην άμυνα κατά επιχειρήσεων τρομοκρατών.

Σύμφωνα με ανακοινώσεις που εκδόθηκαν από την αρμόδια νατοϊκή διοίκηση, 15 αεροπορικές μονάδες (ΑΦΝΣ και ελικόπτερα) επιχείρησαν από αεροπορικές βάσεις της Σικελίας και για τον σκοπό αυτό διατέθηκαν εναέρια μέσα επτά χώρες : α) ΑΦΝΣ, ο Καναδάς με δύο CP-140, η Γαλλία με δύο Atlantis II, η Γερμανία με ένα P-3C, η Ιταλία με ένα Atlantis I, β) μαχητικά, η Ιταλία με δύο Tornado και δύο Eurofighter, γ) ελικόπτερα, η Ιταλία με δύο EH-101 και η Βρετανία με δύοEH-101, δ) οργανικά ελικόπτερα πλοίων, CH-124 Sea King(Καναδάς), Lynx Mk IV (Γαλλία), Sea Lynx Mk 88A(Γερμανία), AB-212, NH-90 (Ιταλία) και SH-60 (ΗΠΑ). Συνολικά πραγματοποιήθηκαν πάνω από 100 αποστολές με συνέπεια στην αιχμή τους να πραγματοποιείται ενημέρωση ανά τρεις ώρες, ημέρα και νύκτα.

Τα ξημερώματα μεταξύ της 13ης και 14ης Φεβρουαρίου πέντε σκοτεινές σιλουέτες υποβρυχίων εξαφανίστηκαν κάτω από τα κύματα, βυθιζόμενα στα χειμερινά ύδατα έξω από τις ακτές της Σικελίας, σηματοδοτώντας την έναρξη της «κυνηγετικής περιόδου», μεταξύ αυτών ήταν και ο «Νηρεύς», ο γηραιότερος θηρευτής από τους μετέχοντες. Την ίδια περίοδο δόθηκε σήμα άμεσης κινητοποίησης μιας αρμάδας αποτελούμενης από 12 σκάφη επιφανείας, τα οποία έπλευσαν προς την περιοχή διεξαγωγής της άσκησης, παίζοντας τον ρόλο της γάτας με το ποντίκι, ο οποίος θα διαρκούσε μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου. Η κορυφαία ανθυποβρυχιακή άσκηση του ΝΑΤΟ Proud Manta 2012 βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Το πιο ενδιαφέρον τμήμα της άσκησης ήταν όταν ξεκίνησαν τα σενάρια ανθυποβρυχιακού πολέμου, οπότε πλοία και ΑΦΝΣ με ελικόπτερα προσπάθησαν να εντοπίσουν και να προσβάλλουν εικονικά τα υποβρύχια, που είχαν μετατραπεί σε θηράματα. Το συγκεκριμένο σκέλος διεξήχθη στο Ιόνιο Πέλαγος, μια θαλάσσια περιοχή η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συνεισφέρει λόγω των βαθυθερμογραφικών συνθηκών στην αποκάλυψη του υποβρυχίου. Ένα CP140 Aurora ΑΦΝΣ του Καναδά εκτέλεσε σειρά αποστολών έρευνας και εντοπισμού υποβρύχιων στόχων, αλλά και αυτό δεν μπόρεσε να επιχειρήσει ανεμπόδιστα, καθώς το σενάριο της φετινής άσκησης προέβλεπε για πρώτη φορά την εμπλοκή μαχητικών Eurofighter και Tornado της Ιταλικής Αεροπορίας. Ωστόσο κατόρθωσε να εντοπίσει το ιταλικό υποβρύχιο Type 212A «Todaro» (S526), γεγονός που δεν χαροποίησε ιδιαίτερα τους Ιταλούς συμμετέχοντες, καθώς μπήκε γκολ εντός έδρας, όπως πικρόχολα σχολίασαν μετά το πέρας των δραστηριοτήτων.

Όπως δήλωσε ο Αμερικανός πλοίαρχος Βάλτερ Λούθιγκερ διοικητής της Νότιας Διοίκησης Υποβρυχίων COMSUBSOUTH του ΝΑΤΟ, υπεύθυνος σχεδίασης της άσκησης Proud Manta 2012: «Οι στόχοι που τέθηκαν στην φετινή άσκηση επιτρέπουν να τοποθετήσουμε όλους τους μετέχοντες σε μια σειρά σύνθετων και κλιμακούμενων σεναρίων. Υπήρχαν αρκετά πλοία, αεροσκάφη και προσωπικό που ενεπλάκησαν ώστε να προσομοιώσουμε με ακρίβεια πλειάδα απειλών και στη συνέχεια να μπορέσουμε να εκπαιδευτούμε σκληρά βρίσκοντας τρόπους συνεργασίας που αποσκοπούν πως μπορούμε να εξουδετερώσουμε αυτές τις απειλές… Τα αποτελέσματα του προηγουμένου έτους υπήρξαν εξαιρετικά και εργαζόμαστε ώστε φέτος να είναι εξίσου αν όχι λίγο καλύτερα». Ο υποναύαρχος Βέρι διοικητής της Ναυτικής Διοίκησης της Νάπολης κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που δόθηκε στις 13 Φεβρουαρίου επισήμανε ότι: «Φέτος έχουμε πολύ μεγάλη συμμετοχή στην άσκηση από συμμαχικά έθνη… σκάφη επιφανείας και υποβρύχια, ελικόπτερα και αεροσκάφη μετέχουν σε σύνθετα σενάρια μεγάλης δυσκολίας».

Οι δηλώσεις αυτές αντικατοπτρίζουν όχι μόνο την σπουδαιότητα της άσκησης και την ειδικά σχεδιασμένη κλιμακούμενη δυσκολία, αλλά αντικατοπτρίζουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες κλήθηκε να συμμετάσχει ο «παππούς» της ΔΥ του ΠΝ, ο τεσσαρακονταετής «Νηρεύς». Όπως γίνεται αντιληπτό λεπτομέρειες της δράσης δεν μπορούν να κοινοποιηθούν για ευνόητους λόγους. Ωστόσο μπορούμε να εστιάσουμε στην επιτυχή και αξιοπρόσεκτη δράση του πληρώματος του ελληνικού υποβρυχίου, το οποίο στο πλαίσιο της άσκησης εναλλάχθηκε από τον ρόλο του κυνηγού σε αυτόν του διωκόμενου, μπαίνοντας στο στόχαστρο των διαφόρων συσκευών και αισθητήρων αναζήτησης και εντοπισμού μιας πλειάδας διωκτών, θαλάσσιων και εναερίων. Αυτό που πρέπει να τονισθεί και αξίζει την εκδήλωση μέγιστου θαυμασμού ευαρέσκειας και ικανοποίησης προς το πλήρωμα του «Νηρεύς» είναι ότι κατά τη διάρκεια της Proud Manta, δόθηκε η ευκαιρία (ανά περιόδους) διεξαγωγής ελεύθερου παιγνίου (free-play). Σε αυτήν πλοία, υποβρύχια και αεροσκάφη χρησιμοποιούν όλα τα μέσα που διαθέτουν (απόκρυψη, εμπειρία, εξοπλισμό) με στόχο την αποκάλυψη, την στοχοποίηση και την εξουδετέρωση του αντιπάλου. Σύμφωνα με πληροφορίες το νατοϊκό στρατηγείο έδωσε επίσης έμφαση στην συμμετοχή υποβρυχίων σε αποστολές ειδικών επιχειρήσεων.

Τα πέντε μετέχοντα υποβρύχια ανήκαν σε ναυτικές δυνάμεις της Μεσογείου, εκ των οποίων οι δύο βρίσκονται σε διαρκή εχθρότητα για δεκαετίες. Τρία από τα πέντε σκάφη είναι γερμανικής σχεδίασης με το πλέον σύγχρονο να ανήκει στην κλάση Type 212A και στο Ιταλικό Ναυτικό. Το γαλλικό ανήκει στην κατηγορία των πυρηνοκίνητων υποβρυχίων και έχει το μεγαλύτερο εκτόπισμα. Ακολουθεί σε μέγεθος το ισπανικό κλάσης Agosta και στη συνέχεια το τουρκικό Type 209/1400 και με μικρή διαφορά το ιταλικόType 212A. Συνεπώς ο «Νηρεύς» δεν είναι μόνον το παλαιότερο σε ηλικία υποβρύχιο αλλά και το μικρότερο σε εκτόπισμα. Από τα επιχειρησιακά σενάρια που εκτελέστηκαν ενδιαφέρον σύμφωνα με πληροφορίες παρουσίασαν – πέραν των κλασικών αναμετρήσεων υποβρύχιο κατά υποβρυχίου και αποφυγή εντοπισμού από ΑΦΝΣ και ελικόπτερα – η πανοραμική κατόπτευση ακτών και o εντοπισμός πλοίων. Στην κατόπτευση ακτών τα υποβρύχια καλούνται να εκτελέσουν μια αποστολή πρόκληση. Αφού λάβουν σχετική διαταγή πρέπει να καταβάλλουν προσπάθεια προσέγγισης ενός στόχου (π.χ. φάρου) και να τον φωτογραφίσουν πανοραμικά με όσο το δυνατόν περισσότερη λεπτομέρεια, υπό την αυστηρή προϋπόθεση να μην εντοπιστούν από τον εχθρό. Πρόκειται για μια πολύ καλή άσκηση στην οποία δοκιμάζονται τα … νεύρα και οι ικανότητες του κυβερνήτη του σκάφους, καθώς δεν αρκεί να πλησιάσει κοντά στην ακτή αλλά θα πρέπει να τραβήξει φωτογραφίες μέσω του περισκοπίου, με τέτοια ποιότητα και ακρίβεια, ώστε να μπορούν να αξιολογηθούν από τους επιτελείς και να παράσχουν τις απαιτούμενες πληροφορίες. Κατά τη διάρκεια της αποστολής ο κυβερνήτης βρίσκεται σε συνεχή κατάσταση αγωνίας, οφείλει να δείξει ψυχραιμία και ικανότητες, γιατί εάν εντοπιστεί χάνει, όπως και αν τραβήξει φωτογραφίες από μακριά, οι οποίες είναι μη αξιοποιήσιμες. Η ίδια διαδικασία εκτελείται όταν το υποβρύχιο λάβει εντολή να φωτογραφίσει πλοία (πολεμικά ή εμπορικά) τα οποία διέρχονται και πρέπει ομοίως να παραμείνει ανεντόπιστο. Ο «Νηρεύς» όπως και τα άλλα ελληνικά υποβρύχια ασκούνται στις προαναφερόμενες αποστολές, ενώ στο πλαίσιο της ProudManta απέδειξε τις επιχειρησιακές ικανότητες του σκάφους με προεξέχοντα τον κυβερνήτη.

Τα τελευταία χρόνια όταν σε νατοϊκές ασκήσεις μετέχουν από κοινού υποβρύχια από το ΠΝ και το Τουρκικό Ναυτικό, οι σχεδιαστές τα τοποθετούν στο πλαίσιο των σεναρίων και σε ρόλους αντιπάλων/κυνηγού-θηράματος. Ωστόσο παλαιότερα κάτι τέτοιο αποφευγόταν διότι λόγω της πολιτικής έντασης που υπήρχε – ιδιαίτερα μετά τα Ίμια, αλλά και ενωρίτερα λόγω Κύπρου – ουδείς νατοϊκός επιθυμούσε να αναλάβει το βάρος της ευθύνης ενός «ατυχήματος». Έτσι ελληνικά και τουρκικά υποβρύχια μετείχαν πάντα ως ζευγάρι το οποίο αντιμετώπιζε ένα άλλο αντίπαλο ζεύγος (π.χ. Ισπανία και Ιταλία). ΣτηνProud Manta όπως και σε ασκήσεις που διεξήχθησαν τα τελευταία χρόνια, Έλληνες και Τούρκοι «πολεμούν» πλέον μεταξύ τους, έχοντας την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις επιχειρησιακές τους δυνατότητες χωρίς να ανοίξουν πραγματικό πυρ. Σύμφωνα με νατοϊκές πηγές στην φετινή άσκηση το γαλλικό πυρηνικό υποβρύχιο δεν μετείχε σε δυάδες αλλά επιχειρούσε μόνο του. Ο «Νηρεύς» έλαβε μέρος σε ζεύγη στο πλαίσιο άσκησης υποβρύχιο κατά υποβρυχίου, έχοντας ως αντίπαλο και το Type 209/1400 «Gur». Η εναλλαγή ρόλων συνιστά πάντα ένα εξαιρετικό πεδίο δοκιμών και εκπαίδευσης, καθώς συνάγονται αναίμακτα συμπεράσματα και πάντα υπό ρεαλιστικές συνθήκες μάχης, όπου η ένταση και η θέληση αναμετρώνται μαζί με την εμπειρία και τη γνώση. Δεν κατέστη δυνατό να μάθουμε ποιο ήταν το αποτέλεσμα μιας τέτοιας υποβρύχιας αναμέτρησης, γιατί κατά την άποψη του γράφοντος, δεν θα πρέπει να μεταφέρουμε όρους γηπεδικής αναμέτρησης σε έναν πολύ ευαίσθητο χώρο, όπως είναι αυτός των επιχειρήσεων. Οι Έλληνες αξιωματικοί και υπαξιωματικοί με κορωνίδα τον κυβερνήτη του υποβρυχίου γνωρίζουν ότι ακόμη και αν υπερτερήσουν του αντιπάλου τους σε όλες τις ασκήσεις και χάσουν την μάχη στον πραγματικό πόλεμο, αυτό είναι που θα μετρήσει και θα επηρεάσει το τελικό αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης. Συνεπώς το δόγμα που πρέπει να διέπει όλους όσους ασχολούνται με τον ανθυποβρυχιακό πόλεμο εκτιμούμε ότι πρέπει να περιέχεται στην φράση: «Πρώτοι στην άσκηση, νίκη στον πόλεμο!». 

Η συμμετοχή του NURC 

Η Proud Manta 2012 έδωσε μεγάλη έμφαση στον διαρκώς αναπτυσσόμενο ρόλο του νατοϊκού κέντρου υποθαλάσσιας έρευνας γνωστό ως NURC (NATO Underwater ResearchCentre), το οποίο εδρεύει στο Ναύσταθμο Λα Σπέτσια του Ιταλικού Ναυτικού. Το NURC υπάγεται στον SupremeAllied Command Transformation και αντικείμενό του είναι η έρευνα, η καινοτομία και η τεχνολογία σε περιοχές που αφορούν την άμυνα θαλάσσιων δυνάμεων και εγκαταστάσεων κατά της τρομοκρατίας και της πειρατείας. Επίσης ασχολείται με την ασφάλεια δικτύων, την ανάπτυξη κοινής επιχειρησιακής εικόνας, το τμήμα που αφορά τις ναυτικές επιχειρήσεις, τα αντίμετρα κατά ναρκών, την ανάπτυξη μη φονικών όπλων για την προστασία λιμένων και ναυστάθμων, τον ανθυποβρυχιακό πόλεμο. Επιστήμονες και τεχνικοί επιβιβάστηκαν στο ειδικό σκάφος ερευνών [NATO Research Vessel Alliance –NRV Alliance (Α1456)] με σκοπό να διεξάγουν κατά τη διάρκεια της άσκησης απόρρητα πειράματα στα πεδία της ανίχνευσης, αποκάλυψης, εντοπισμού και στοχοποίησης υποβρυχίων χρησιμοποιώντας μη επανδρωμένα σκάφηAutonomous Underwater Vehicles (ΑUV). Το ειδικό σκάφος ερευνών NRV Alliance έλαβε μέρος για πρώτη φορά στην άσκηση Proud Manta. Πρόκειται για το πλέον «σιωπηλό» ερευνητικό σκάφος που υφίσταται στην κατηγορία του και το μόνο πλοίο το οποίο ανήκει σε όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ. Το NURC διαθέτει δύο ειδικά ερευνητικά πλοία, το μήκους 93 μέτρων και εκτοπίσματος 3.180 τόνων ωκεανογραφικό σκάφος ανοικτού τύπου «NRV Alliance» και το «CRVLeonardo» ένα μικρότερο σκάφος ειδικά σχεδιασμένο για παράκτιες επιχειρήσεις. Εκτός αυτών το NURC διαθέτει έναν ολόκληρο στόλο από αυτόνομα υποβρύχια οχήματα και σκάφη επιφανείας, καθώς μια ευρύτατη γκάμα αισθητήρων. Οι επιστήμονες έλεγξαν το υπό δοκιμή λογισμικό με προηγμένες μεθόδους, αλλά οι κακές καιρικές συνθήκες που επικράτησαν φαίνεται ότι δεν συνηγόρησαν για την πλήρη ολοκλήρωση των πειραμάτων, τα πορίσματα των οποίων θα μελετηθούν αναλυτικά μετά το πέρας της άσκησης. Τα AUV επιχείρησαν καταδυόμενα στα προβλεπόμενα βάθη, εφοδιασμένα με τους προηγμένους αισθητήρες προσπαθώντας να αποκαλύψουν τις θέσεις των υποβρυχίων. Από την ανάλυση των δεδομένων θα προκύψουν νέα στοιχεία τα οποία θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη καινοφανών τακτικών με την βοήθεια πάντα της υψηλής τεχνολογίας. Ο επιχειρησιακός πειραματισμός βοηθά στον καθορισμό πως τα συγκεκριμένα εργαλεία/αισθητήρες θα μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν σε πραγματικές επιχειρησιακές συνθήκες. Στόχος όλων αυτών των δοκιμών είναι να αποδειχθεί εάν και κατά πόσον μπορούν να εξελίξουν την ικανότητα μάχης των ναυτικών μονάδων, καθώς αποτελούν τμήμα της διαδικασίας μετάβασης της αποκτούμενης γνώσης από το εργαστήριο απευθείας στον Στόλο και στις μάχιμες μονάδες.

Ο ερευνητής του NURC Κέβιν Λεπέιτζ ανέφερε ότι χρησιμοποιήθηκε ένα AUV και δύο ρομποτικούς αισθητήρες με δυνατότητες ακουστικής έρευνας σε βαθιά νερά. Το μη επανδρωμένο σκάφος κατευθυνόταν εξ αποστάσεως από χειριστές του NURC μέσω του δορυφόρουIridium από αίθουσα ελέγχου η οποία βρισκόταν στις εγκαταστάσεις του κέντρου στο Ναύσταθμο Λα Σπέτσια. Αντικείμενο της επιχείρησης ήταν η δοκιμή ηχοεντοπιστικών αισθητήρων. Το Alliance πόντισε δύο AUVτα οποία μπορούν να πλέουν υποβρυχίως οκτώ περίπου ώρες και αναπτύσσουν μέγιστη ταχύτητα 2 έως 3 κόμβων.

«Υποβρύχιος επίλογος»

Στον σιωπηλό πόλεμο που διεξάγεται μεταξύ των υποβρυχίων με στόχο την επικράτηση, η νέα τεχνολογία και οι αισθητήρες ακριβείας, αποτελούν μέρος της τακτικής αλλά δεν συνιστούν πανάκεια. Ένα αξιόπιστο υποβρύχιο που επανδρώνεται από έμπειρο πλήρωμα, το οποίο γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα συν και τα μείον των μέσων και των όπλων του, καθώς και μέχρι που μπορεί να φθάσουν οι αντοχές σκάφους, συσκευών και ανθρώπων, αποτελεί το πιο σημαντικό στοιχείο για την επίτευξη νίκης στον πόλεμο. Δεν μας προκαλεί έκπληξη πως ένα παλαιό ηλικιακά υποβρύχιο όπως ο «Νηρεύς», που υπέστη εκσυγχρονισμό την περίοδο 1998-2000, είναι σε θέση να δρέπει δάφνες σε συμμαχικές ασκήσεις μεταξύ συμβατικών υποβρυχίων. Το ευτύχημα για το ΠΝ και κατ’ επέκταση για τις Ένοπλες Δυνάμεις είναι ότι η οικονομική κρίση μπορεί να μειώνει δαπάνες, να ψαλλιδίζει κονδύλια, να επιφέρει κάποια πτώση στο ηθικό, αλλά αφήνει εντελώς ανέγγιχτη την εμπειρία των ανθρώπων που ξέρουν να τιμούν την στολή που φορούν.

Η Proud Manta 2012 αποτέλεσε ένα πεδίο μάχης όπου οι Έλληνες ναυτικοί-υποβρύχιοι του «Νηρεύς» επιτέλεσαν μεταξύ άλλων έναν επικοινωνιακό θρίαμβο. Πήγαν να επιτελέσουν το καθήκον τους σε συνθήκες που άλλοι συνάδελφοι τους δεν αντιμετωπίζουν, καθώς είναι οι πλέον κακοπληρωμένοι ένστολοι από όλους τους μετέχοντες στην άσκηση και μάλιστα με διαφορά! Είναι εκείνοι των οποίων οι οικογένειες με δυσκολία ανταπεξέρχονται στις συνεχείς οικονομικές «επιθέσεις» και παρόλα αυτά, όχι μόνο δεν κάμφθηκαν, ούτε δυσανασχέτησαν, αλλά πήγαν, συναγωνίστηκαν και απήλθαν νικητές. Εμείς τους παροτρύνουμε να συνεχίσουν έτσι γιατί με αυτόν τον τρόπο απέδειξαν στους άλλους συναδέλφους-αντιπάλους και φυσικά στους Τούρκους, ότι το ΠΝ – ο κλάδος που δεν έχει υποστείλει ποτέ την σημαία του – συγκροτείται από ανθρώπους των οποίων η ψυχή διαπνέεται από τα πανάρχαια ρεύματα της Ιστορίας μας, από το πνεύμα των αεί παρόντων προγόνων μας, που κυριαρχούσαν στις θάλασσες. Ας μην ξεχνούμε ότι το ελληνικό υποβρύχιο ασκείτο σε «φίλια» ύδατα καθώς η Σικελία, όπως και η Κάτω Ιταλία, αποτέλεσε για δεκάδες αιώνες εθνικό κέντρο του Ελληνισμού.

Όσοι λοιπόν ελπίζουν και εύχονται την κατάρρευση του λαού μας και αναμένουν το τέλος των Ενόπλων Δυνάμεών μας, θα περιμένουν άδικα. Όσο υπάρχουν πολεμικά πλοία που επανδρώνονται από πληρώματα με ψυχή και εμπειρία, με αυτοπεποίθηση και ικανή ηγεσία, τότε το αγωνιστικό πνεύμα των αρχαίων Ελλήνων συν τη δονητική δυναμική των υπέροχων ονομάτων που φέρουν τα σκάφη, θα παρίστανται αρωγοί και τότε οι «υποβρύχιοι» εντέλλονται να διακρίνονται και να νικούν σε ασκήσεις και σε μάχες. Στόλος θαλάσση κρατείν!

http://perialos.blogspot.

Ρίο - Αντίρριο bussiness

ΨΗΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ............

Η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου κόστισε συνολικά 740 εκ ευρώ ή 252 δισ. δραχμές. Από αυτά:

· Το 10% ( 74 εκ. ευρώ, ή 25 δισ. δρχ.) το έβαλε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται.

· Το 40% ( 296 εκ. ευρώ – 101 δισ. δρχ.) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το πληρώσαμε εμείς.

· Το υπόλοιπο 50% ( 370 εκ. ευρώ – 126 δισ. δρχ.) είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με κρατικές εγγυήσεις. Που σημαίνει ότι αν στραβώσει η δουλειά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος, δηλαδή από εμάς. Αν δεν στραβώσει, θα τα πάρει από τα διόδια, δηλαδή πάλι από εμάς.(Είδες που θα πάει η σύνταξη κι ο μισθός που σου έκοψαν;)

Βάσει των συμφωνημένων, η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα εκμεταλλεύεται τη γέφυρα μέχρι το 2039, δηλαδή επί 35 χρόνια. Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ, ή 579 δισ. δραχμές. Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία, δηλαδή 8,36 φορές παραπάνω από όσα έβαλε, ή περιθώριο κέρδους 736%.

Δεν είναι κι άσχημα!

Αν το υπολογίσουμε αυτό σε διάστημα 35 χρόνων, προκύπτει εύκολα ότι κάθε χρόνο η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα καθαρίζει περίπου 6 δισ. δηλαδή το ¼ της αρχικής της συμμετοχής στο έργο.

Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.

(σ.σ. ΝΑ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΑΥΤΟ: Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.)

Αυτού του είδους οι δουλειές, πριν τις βαφτίσουν «υποδειγματικά αναπτυξιακά έργα», τις λέγανε απλώς «αποικιακές». Και ο βασιλεύς Λεοπόλδος, στο Κονγκό, το 1900, με τέτοιους όρους δούλευε.

Γεννάται λοιπόν το ερώτημα πώς μπορεί κάποιος με αρχικό κεφάλαιο 25 δισ. δηλαδή όσο κοστίζει η κατασκευή ενός ολυμπιακού σταδίου μαζί με τις υπερβάσεις (και λίγο παραπάνω από όσα κατηγορείται ο Νεονάκης ότι κέρδισε στο χρηματιστήριο) να βγάλει σε τέσσερα χρόνια τα λεφτά του και εφτά φορές άλλα τόσα στα επόμενα 31 χρόνια. Η απάντηση είναι απλή: πρέπει να βρεις κάποιον να σου βάλει το υπόλοιπο 90% της επένδυσης, χωρίς καμία αξίωση στα κέρδη. Υπάρχει τέτοιος μαλάκας; Ναι, υπάρχει.          Ο Έλλην φορολογούμενος, δηλαδή εμείς.

Από πλευράς του Έλληνος φορολογουμένου, η κατάσταση έχει ως εξής:

· 101 δισ. (δηλαδή όσο η κρατική συμμετοχή) πληρώσαμε στη φάση της κατασκευής και

· 579 δισ. (δηλαδή όσα περιμένουν να εισπράξουν στην 35ετία) πληρώνουμε σε διόδια στην φάση της εκμετάλλευσης.

Αυτό σημαίνει ότι πληρώνουμε 680 δισ. για μια γέφυρα που αποδεδειγμένα στοίχισε 252, δηλαδή πληρώνουμε τη γέφυρα 2,7 φορές παραπάνω από το πραγματικό της κόστος. (Σχεδόν τρεις. Από εκεί πρέπει να βγήκε αυτό που λένε «Τρεις Γέφυρες»).

Αυτό το μοντέλο κατασκευής δημοσίων έργων ονομάζεται ΣΔΙΤ- «Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα» και διαφημίζεται ως ο πλέον σύγχρονος και αποτελεσματικός δρόμος για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.

Αν η γέφυρα είχε κατασκευαστεί με τις οπισθοδρομικές μεθόδους του προηγούμενου αιώνα, θα μας είχε κοστίσει 252 δισ. και θα την είχαμε αποσβέσει με τους ίδιους ρυθμούς σε 15 χρόνια και τρεις μήνες.

Αλλά ακόμα κι αν ο κράτος επέμενε να εισπράττει διόδια επί 35 χρόνια, ώστε να μαζέψει 2,7 φορές την αξία της γέφυρας, έχει κάποια διαφορά να πληρώνεις διόδια στο κράτος και όχι σε κοινοπραξίες εταιρειών. Διότι τα λεφτά που πάνε σε κοινοπραξίες δεν θα τα ξαναδούμε ποτέ, ενώ τα λεφτά που πάνε στο κράτος, όλο και κάποια τρύπα θα μπαλώσουν.

Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος αφελής να αναρωτηθεί γιατί το κράτος, αφού πλήρωσε που πλήρωσε το 40% (296 δισ.) της γέφυρας και δανείστηκε το άλλο 50% (370 δισ.), δεν έδινε και 25 δισ. στην κατασκευάστρια εταιρεία, να φτιάξει τη γέφυρα και να πάει στο καλό, αντί να μας κάθεται 35 χρόνια στο σβέρκο σαν τον Προκρούστη και να εισπράττει διόδια. Αλλά όχι. Διότι τότε η γέφυρα θα ήταν δημόσια επένδυση, πράγμα που γενικώς δεν αρέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και διότι ως δημόσια επένδυση, θα ξέφευγε διαρκώς από τον προϋπολογισμό και από τα χρονοδιαγράμματα, για να μην πούμε ότι πιθανώς να ήταν και ελαττωματική στην κατασκευή της.

Αυτό πανηγύριζε ο Λαλιώτης όταν έτρεχε λαμπαδηδρόμος πάνω στη γέφυρα με το σορτσάκι και την ολυμπιακή δάδα: ότι μετά από είκοσι χρόνια εξουσίας, βρήκαν έναν τρόπο να φτιάξουνε το έργο χωρίς να φάνε τα λεφτά σε μίζες (πράγμα που δεν καταφέρανε π.χ. με το Κτηματολόγιο) και ο τρόπος αυτός είναι να μας κοστίζει τρεις φορές πάνω από την αξία του, μόνο και μόνο επειδή κάποιος ιδιώτης έβαλε το 10%. Αληθινά υποδειγματικό αναπτυξιακό έργο.

Αλλά το πιο άσχετο απ’ όλα είναι αυτές οι επικλήσεις στον Χαρίλαο Τρικούπη, που οραματίστηκε τη ζεύξη Ρίου Αντιρρίου για να φέρει την ανάπτυξη στη Δυτική Ελλάδα. Διότι ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν οραματίστηκε τη ζεύξη για να περνάνε ΙΧ, που άλλωστε τότε δεν υπήρχαν καν. Την οραματίστηκε για να περάσει το τρένο. Και από τη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου τρένο δεν περνάει, με συνειδητή πολιτική απόφαση, για να μη μειώνει τα περιθώρια κέρδους της κοινοπραξίας που την εκμεταλλεύεται. (Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν περνάνε λεωφορεία από την Αττική Οδό).

Υπ’ αυτήν την έννοια, το όραμα του Τρικούπη όχι μόνο δεν υλοποιείται, αλλά καθίσταται ακόμα πιο ανεδαφικό, αφού πλέον για να περάσει τρένο πρέπει να γίνει υποθαλάσσια σήραγγα – νέοι εργολάβοι, νέος δανεισμός, νέες επωφελείς Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα- ή να το περνάνε απέναντι με το φεριμπότ.

Oλ’ αυτά είναι αμφίβολα για τα επόμενα 35 χρόνια, που το πέρασμα βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια, σκληρούς και αποφασισμένους φραγκοφονιάδες, αλλά οι κάτοικοι της υποανάπτυκτης Ηπείρου που περιμένουν το τρένο από την εποχή του Τρικούπη, μπορούν να νιώθουν περήφανοι για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.

Αποκαλυπτική Έρευνα: Τα ονόματα και οι εταιρίες που κατέστρεψαν την Ελλάδα

Μια απίστευτη έρευνα που λέει τα πράγματα με ... το όνομά τους! Ποιοι και πως οργάνωσαν το έγκλημα κατά της χώρας μας!

Φανταστείτε μια πολεμική ενέργεια! Μια δολιοφθορά στις γραμμές του «εχθρού»! Μια πολεμική σύρραξη ανάμεσα σε δύο στρατούς! Ποια είναι τα «εργαλεία» που χρειάζεται ένας επιτιθέμενος; Σίγουρα , τα πυρομαχικά και σίγουρα ένα σχέδιο δράσης εναντίον του αμυνόμενου!

Στην περίπτωση της επίθεσης στην Ελλάδα, ποια ήταν τα εργαλεία της κρίσης; Ποια ήταν τα όπλα στη φαρέτρα του «εχθρού» και ποιο ήταν το σχέδιό του;

Σε αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσω να απαντήσω σήμερα, όσο το δυνατόν πιο απλά, χωρίς περιττούς οικονομικούς όρους αλλά πάνω απ όλα με ονόματα! Τόσο προσώπων όσο και εταιριών!

Διότι εδώ και δύο χρόνια που ο Ελληνικός λαός δέχεται μια πολεμικού τύπου επίθεση, κάποιοι στην Ελλάδα, εξακολουθούν να κρύβουν από τους Ελληνες ακόμη και το όνομα του «εχθρού»! Αντίθετα σε γειτονικές χώρες, γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι είναι οι επιτιθέμενοι και ποιο είναι το σχέδιο τους!

Εδώ, εξακολουθούμε να τους ονομάζουμε γενικά κι αόριστα … ως «αγορές» διότι η διαπλοκή των πολιτικών με τον δημοσιογραφικό κόσμο, μέσω της διαφημιστικής πίτας, δεν επιτρέπει ούτε καν το όνομα τους να αναφερθεί!!!

Και ναι μεν η Ευρώπη είναι συνένοχη και συμμέτοχη στο έγκλημα κατά της χώρας μας, στην Ελλάδα, με μεγάλη ευκολία αναφερόμαστε στον … «εχθρό» όταν είναι made in USA αλλά με μεγάλη δυσκολία αναφερόμαστε στον εχθρό όταν είναι … ευρωπαίος και μοιράζει διαφημίσεις στα κανάλια και στις εφημερίδες!!

Μάλιστα στις 3 Μαρτίου 2010, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ κατηγόρησε επίσημα, τους Τζορτζ Σόρος, Τζον Πόλσον, Στίβεν Κοέν και Ντέιβιντ Αϊχορν, διότι σχεδίασαν την επίθεση στο ευρώ και κατ επέκταση και την επίθεση στην Ελλάδα!



Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι στην Ευρώπη και συνεπώς στην Ελλάδα, θα εξαντλούσαν κάθε νομική δραστηριότητα εναντίον τους, εντούτοις, ουδείς άδραξε αυτή την μοναδική ευκαιρία και στη Γηραιά Ηπειρο δεν κουνήθηκε φύλο!!! Το ποιοι είναι αυτοί οι … κύριοι θα το δείτε παρακάτω και θα αντιληφθείτε το ΓΙΑΤΙ !

Πάμε όμως να εξετάσουμε τα πράγματα με ψυχραιμία!

ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

CDS - Ασφάλιστρα κινδύνου

Εξι ήταν τα εργαλεία με τα οποία κατασκευάστηκε … εργαστηριακά η κρίση και ο ιός απελευθερώθηκε στην Ευρώπη ! Επιλογή; Τα «κράτη-γουρούνια» (PIGS, από τα αρχικά των λέξεων, Portugal Ireland, Greek, Spain) είχαν προεπιλεγεί και στα «εργαστήρια» των τοκογλύφων είχαν γίνει οι απαραίτητες «προσομοιώσεις» με αποτέλεσμα να επιλεγεί ως καλύτερος στόχος, η Ελλάδα, για την τελική επίθεση κατά του Ευρώ, η οποία δεν έχει γίνει ακόμη! Ποια ήταν λοιπόν τα εργαλεία αυτά;

Το πρώτο εργαλείο ήταν τα «ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) που ενώ σχεδιάστηκε για την ασφάλεια των ομολόγων, εντούτοις χρησιμοποιήθηκε ανεξέλεγκτα και χωρίς εποπτικό μηχανισμό, Πουθενά! Υποτίθεται ότι τα CDS διασφαλίζουν τους κατόχους ομολόγων έναντι της χρεοκοπίας του εκδότη τους! Με δεδομένο όμως ότι επέτρεψαν να κατέχουν ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) ακόμη κι άτομα που δεν έχουν αγοράσει ομόλογα μιας χώρας, επέτρεψαν το σπεκουλάρισμα των τζογαδόρων. Κάποτε είχα γράψει ότι όταν κατέχει CDS, ένας μη κάτοχος ομολόγων, είναι σα να επιτρέπουν οι τράπεζες που δίνουν δάνεια, να αγοράζουν ασφάλιστρα των κατοικιών, και όσοι δεν έχουν σχέση με το εκάστοτε σπίτι!

Δηλαδή, φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί, αν πάρετε ένα στεγαστικό δάνειο , και ο γείτονας σας, μπορεί να αγοράζει και να πουλά τα ασφάλιστρα του σπιτιού που αγοράσατε. Κάποια στιγμή, αν το ασφάλιστρο πάει στα ύψη, τότε, τι πιο φυσικό, να βάλει φωτιά στο σπίτι σας, προκειμένου να εισπράξει το υψηλότατο ασφάλιστρο, που κάποτε το είχε αγοράσει πάμφθηνα!!!

Πέραν των Cds, ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ήταν τρεις επενδυτικές τράπεζες και τρεις οίκοι αξιολόγησης.

Τράπεζες – Επενδ. Εταιρίες:

GOLDMAN SACHS
NEUBERGER BERMAN (συμφερόντων Rotschild)
BLACKROCK, U.K.(συμφερόντων Rotschild)

Οίκοι Πιστοληπτικής Αξιολόγησης:
FITCH
MOODY’s
STANDARD & POOR (S&P)


Χρονικά, η κρίση είχε αρχίσει να σχεδιάζεται, πριν καν τυπωθεί το πρώτο χαρτονόμισμα του Ευρώ. Στην Ελλάδα η Goldman Sachs είχε αλλωσει το κράτος από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης του Κώστα Σημίτη και μεγαλούργησε επί ημερών Γιάννου Παπαντωνίου!
Σταχυολογούμε χρονικά, μερικές κινήσεις των «εργαλείων» αυτών στην Ελλάδα για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τον ρόλο τους καλύτερα:

2000: Η Goldman Sachs εκπονεί το Πρόγραμμα ΑΡΙΑΔΝΗ το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα πρόγραμμα χρηματιστηριακής δανειοδότησης που παρουσιαζόταν ως … πώληση, ώστε να ικανοποιηθούν τα κριτήρια του Μάαστριχτ και να πανηγυρίζει η κυβέρνηση Σημίτη!

2002: Η Goldman Sachs εκπονεί το Πρόγραμμα ΑΙΟΛΟΣ, με αντάλλαγμα την παραχώρηση δικαιωμάτων χρήσης αεροδρομίων και τυχερών παιχνιδιών.

2005: Η Goldman Sachs πουλάει αυτό το χρηματιστηριακό «προϊόν» στην Εθνική Τράπεζα, η οποία το κράτησε μέχρι το 2008.
Με τη βοήθεια της Goldman Sachs ιδρύεται η εταιρεία ΤΙΤΛΟΣ στην οποία μεταφέρεται το «προϊόν».

Η Εθνική Τράπεζα εξασφαλίζει τα ομόλογα της εταιρείας ΤΙΤΛΟΣ και τα παραχωρεί στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα (ΚΤΕ), παίρνοντας δανειακά κεφάλαια.

2009 (Οκτώβριος): Έρχεται στην Ελλάδα κλιμάκιο αξιωματούχων της Goldman Sachs και προτείνει τη χρήση ενός νέου χρηματιστηριακού «προϊόντος» για την κάλυψη των αναγκών της χώρας για το 2009 και 2010. Η πρόταση δεν βρήκε ανταπόκριση.
Λίγες μέρες αργότερα: ο οίκος Fitch υποβαθμίζει την Ελλάδα, από Α σε Α-. Σημειώνεται πτώση της μετοχής της ΕΤΕ στο Χρηματιστήριο της Ν.Υ.

2009 (αρχές Νοεμβρίου): Έρχεται στην Ελλάδα δεύτερο κλιμάκιο αξιωματούχων της Goldman Sachs για να μεταπείσει τους Έλληνες ιθύνοντες.

● Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων:
Στο Χρηματιστήριο της Ν.Υ.: οι τιμές της μετοχής της ΕΤΕ αυξάνονται. Στο Χρηματιστήριο Αθηνών: σημειώνεται άνοδος, και
oι πιέσεις στην αγορά ομολόγων και CDS σταματούν.

● Μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων,
Στο Χρηματιστήριο Ν.Υ.:

(α) Σημειώνονται αθρόες πωλήσεις μετοχών της Εθνικής και στο ΧΑ μετοχών όλου του τραπεζικού τομέα, Εθνική, Alpha, Eurobank, κ.α.

(β) Οι τιμές των ελληνικών ομολόγων πέφτουν.

(γ) Τα επιτόκια δανεισμού αυξάνονται.

2009 (12 Δεκεμβρίου): Ο οίκος Fitch ανακοινώνει νέα υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας (στην κατηγορία ΒΒΒ+), πετώντας την έξω από την αγορά ομολόγων.
2009 (μέσα Δεκεμβρίου): Οι οίκοι Moody’s και S&P μπαίνουν στο παιχνίδι, υποβαθμίζουν κι αυτοί την Ελλάδα, προκαλώντας γενικό ξεπούλημα των ομολόγων της και απογείωση του κόστους δανεισμού της.
2010 (Απρίλιος): Ο οίκος Fitch υποβαθμίζει ξανά την Ελλάδα (σε ΒΒΒ-) σηματοδοτώντας και τυπικά την χρηματοπιστωτική πτώχευση της Ελλάδας και εκεί αρχίζει να γίνεται ορατό στους Ελληνες το δράμα που θα ζήσουν.
Ποιοι είναι όμως πίσω από τις αοριστολογίες των δημοσιογράφων που αποκαλούν τον εχθρό μας ως ... αγορές;

ΤΟ WHO IS WHO ΤΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

NEUBERGER BERMAN

▪ Έχει θέσεις στην Τράπεζα Ελλάδας, Εθνική, Eurobank Ergasias, Εμπορική
▪ Είναι ο 1ος μεγαλύτερος διεθνής επενδυτής στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
▪ Είναι ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ και μεγαλομέτοχος στη Goldman Sachs
▪ Είναι ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ και μεγαλομέτοχος στον οίκο πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch

BLACKROCK, HNΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

▪ Έχει θέσεις στην Τράπεζα Ελλάδας, Εθνική, Eurobank Ergasias, Εμπορική
▪ Είναι ο 2ος μεγαλύτερος διεθνής επενδυτής στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
▪ Είναι μεγαλομέτοχος στη Goldman Sachs
▪ Είναι μεγαλομέτοχος στους οίκους Moody’s και S & P


NEUBERGER BERMAN

Κανείς σήμερα δεν θυμάται ότι η NEUBERGER BERMAN είναι μία από τις εταιρίες που πρωτοστάτησαν στην επίθεση και στην πτώση του Χρηματιστηρίου Αθηνών, πουλώντας μέσα στο τελευταίο τρίμηνο του 2009, (κρατηθείτε) 1.700.000 μετοχές της Εθνικής Τράπεζας.
Ιδρύθηκε από μέλος της οικογένειας Ρόθτσάιλντ, της μεγαλύτερης τραπεζικής δυναστείας του κόσμου, που δανείζει τη χώρα μας από το 1823 !!!

Ο νυν πρόεδρος της Neuberger Berman ήταν:

● Πρώην πρόεδρος του επενδυτικού τμήματος της αμαρτωλής Lehman Brothers που αποτέλεσε ένα άλλο πείραμα των διεθνών τοκογλύφων .
● Πρώην συνεταίρος και πρόεδρος του επενδυτικού τμήματος της Goldman Sachs.
● Στενός συγγενής του τέως προέδρου Τζορτζ Μπους.

Και φτάνω στο σημείο απ όπου ξεκινήσαμε!

Για να αντιληφθείτε, γιατί ουδείς στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, δεν έκανε το παραμικρό όταν στις 3 Μαρτίου 2010, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ κατηγόρησε, τους Τζορτζ Σόρος, Τζον Πόλσον, Στίβεν Κοέν και Ν.Αϊχορν για την επίθεση στο Ευρώ.

Ποιοι είναι αλήθεια αυτοί οι άνθρωποι που εδώ στην Ελλάδα, όταν έρχεται η στιγμή να πουμε το όνομά τους, κάποιοι δαγκώνουν την γλώσα τους;

Τζόρτζ Σόρος

Διεθνής επενδυτής και μέγας κερδοσκόπος που είχε πρωτοστατήσει στην επίθεση κατά της Στερλίνας.

● Στενότατος συνεργάτης των Ρόθτσάιλντ σε πλήθος επενδυτικών δραστηριοτήτων. Υπάρχουν πάνω από πέντε εταιρίες, στις οποίες μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων εταιρειών του Σόρος ήταν μέλη των Δ.Σ. εταιρειών των Ρόθτσάιλντ , αλλά και αντίστροφα.
● Στο Δ.Σ. της κύριας επενδυτικής εταιρείας του Σόρος που ονομάζεται Quantum Fund, συμμετέχει ο Ρίτσαρντ Κατζ, ο οποίος είναι πρώην πρόεδρος της Rothschild Italia S.p.A. και μέλος της Επιτροπής Εμπορικών Τραπεζών της!
● Ο Τζορτζ Σόρος, και ο τραπεζίτης Τζέϊκομπ Ρόθτσάιλντ είναι συνεταίροι σε εταιρεία επενδύσεων στην Αφρική και ποιον λέτε να έχουν συνέταιρο; Την γνωστή «ανθέλληνα» που όλοι μας την βρίζαμε για όσα έκανε κατά της χώρας μας, τέως υπουργό των ΗΠΑ,Μαντλίν Ολμπράϊτ.

Τζον Πόλσον

Ο 50ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Διεθνής κερδοσκόπος και διαχειριστής του μεγάλου hedge funds «Paulson & Co». Ο Πόλσον και ο Ναθάνιελ Ρόθτσάιλντ είναι βασικοί μέτοχοι της Rusal, της μεγαλύτερης εταιρείας παραγωγής αλουμίνιου στον κόσμο.

Στίβεν Κοέν 
O 27ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Ο Κοέν μαζί με την Atticus Capital της οικογένειας Ρόθτσάιλντ είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος του οίκου δημοπρασιών Sotheby’s (που είναι εισηγμένος στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης).

Ντέιβιντ Αϊνχορν

Διεθνής κερδοσκόπος, διαχειριστής του μεγάλου hedge funds Greenlight Capital, ο οποίος «έβγαλε» 1,7 δισ. δολάρια σορτάροντας τη μετοχή της Lehman Βrothers,

H ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ποιοι είναι αλήθεια αυτοί οι Ρόθτσάιλντ;

● Ελέγχουν το μεγαλύτερο διεθνές δίκτυο εξόρυξης και εμπορίας διαμαντιών, πολύτιμων λίθων και μετάλλων, μέσα από εταιρείες τους όπως η Barick Gold, η Gold Fields, η De Beers, η Rio Tinto, κ.α.

● Είναι από τις μεγαλύτερες οικογένειες της βιομηχανίας πετρελαίου.

● Ο Ναθάνιελ Ρόθτσάιλντ και ο Τζον Πόλσον (50ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο) είναι βασικοί μέτοχοι της Rusal, της μεγαλύτερης εταιρείας παραγωγής αλουμίνιου στον κόσμο.


ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΡΟΘΤΣΑΪΛΝΤ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;


● Ήταν από τους πρώτους δανειστές της Ελλάδας. Τα δάνεια από τους Ρόθτσάιλντ ήταν τα πρώτα και από τα μεγαλύτερα που έλαβε η Ελλάδα το 1823. Από τότε μας δανείζουν και ρουφούν το αίμα των Ελλήνων!

● Ήταν οι δημιουργοί του σύγχρονου τραπεζικού και νομισματικού συστήματος της Ελλάδας.

● Ήταν βασικοί χρηματοδότες, συνιδρυτές και μεγαλομέτοχοι της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας (ΕΤΕ).

● Εξέδιδαν δάνεια για τη δημιουργία έργων υποδομής και δανειοδότησαν εκατοντάδες ελληνικές επιχειρήσεις και βιομηχανίες. Έχοντας το νομισματικό έλεγχο και τον έλεγχο της παραγωγής χρήματος στην Ελλάδα, έπαιξαν σε βάθος χρόνου και στα δυο επίπεδα.

● Παρέμειναν βασικοί μέτοχοι της ΕΤΕ μέσω πολλών εταιρειών (όπως Neuberger Berman).

● Είναι μεγαλομέτοχοι της Τράπεζας της Ελλάδας , η οποία πήρε τον ρόλο της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδας από την Εθνική Τράπεζα, και μόνο κατ όνομα είναι… Ελληνική αφού μόνο ένα μικρό μέρος των κεφαλαίων της είναι Ελληνικό.

● Η N. M. Rothschild & Sons ήταν μέχρι πρόσφατα σύμβουλος του Ελληνικού Κράτους για ιδιωτικοποιήσεις , όπως της ΔΕΗ και της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου και σύμβουλος δεκάδων τραπεζών και εταιρειών στην Ελλάδα όπως η Cosmote, ΕΛΠΕ, Τράπεζα Εγνατία, Γενική Τράπεζα, Μυτιληναίος, Eurobank, και ένα σωρό άλλες.

Ο σκοτεινός κύριος Ακερμαν

Πολλές φορές, θα ακούσετε στις «ειδήσεις» για τον σκοτεινό ρόλο του κυρίου Τζόζεφ Ακερμαν, ο οποίος είναι διοικητής της Deutsche Bank ! Κανείς δεν λέει όμως, τι ακριβώς δουλειά κάνει ο Ακερμαν και πως σχετίζεται με τα προηγούμενα κοράκια των «αόρατων» κατά τα άλλα αγορών! Και που να δείτε, τι έκανε η Ελλάδα για να επιβραβεύσει τον φοβερό και τρομερό ρόλο του!

Ο Τζόσεφ Ακερμαν είναι:

▪ Διοικητής της Deutsche Bank . Γνωρίζετε ότι η D.B. είναι σύμβουλος του γερμανικού κράτους για τη διαχείριση της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής χρηματιστηριακής κρίσης;

▪ Είναι υψηλόβαθμο στέλεχος της Siemens από το 2003 και Β’ αναπληρωτής πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της Siemens σήμερα. Μήπως καταλάβατε τώρα γιατί έκλεισε η υπόθεση με τα 200 ψωρο-εκατομμύρια που προσέφεραν, ενώ οι μίζες ήταν δις;

▪ Μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου της Vodafone !!!

▪ Μη-εκτελεστικός διευθυντής της Royal Dutch Shell, πετρελαϊκής εταιρείας συμφερόντων Ρόθτσάιλντ. Καταλάβατε τώρα γιατί μόλις έβγαλε πετρέλαιο η Κύπρος, πήγε η Shell στα Κατεχόμενα να κάνει το ίδιο; Καταλάβατε τώρα γιατί φωνάζει όλος ο πλανήτης «Ελληνες χαράξτε ΑΟΖ», κι εμείς δεν το κάνουμε; Καταλάβατε μήπως γιατί στις αρχές του 2009, SHELL και BP πούλησαν τα πρατήρια τους στην ΕΛΛΑΔΑ;;; Όχι απλά γιατί γνώριζαν για την κρίση αλλά γιατί την είχαν σχεδιάσει οι ίδιοι!!!

▪ Αντιπρόεδρος της ασφαλιστικής εταιρείας Zurich Financial Services (η οποία, μεταξύ άλλων, παρέχει ασφαλιστικά προϊόντα για την προστασία από το πιστωτικό και το πολιτικό ρίσκο). Μήπως καταλάβατε τώρα γιατί ξεκίνησα την περιγραφή μου με τον ρόλο του εργαλείου που ονομάζεται CDS;

Πρόκειται για ένα άτομο με αρκετές δεκάδες ρόλους, και είναι ν απορεί κανείς πως καταφέρνει να εργάζεται με επιτυχία σε τόσες πολλές δύσκολες θέσεις! Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι το μόνο που κάνει είναι η υπογραφή του σε κάποιες αποφάσεις που άλλοι σχεδιάζουν κι αυτός εκτελεί!

Οσο για εμάς; Εμείς οι Ελληνες λοιπόν, λίγο πριν ξεκινήσει «φανερά» η κρίση, αντί για να τον απελάσουμε από τη χώρα τον βραβεύσαμε κι από πάνω! Ετσι τον Σεπτέμβριο του 2009 ο κ. Τζότζεφ Ακερμαν αναγορεύεται … επίτιμος διδάκτορας στο Τμήμα Διεθνών Οικονομικών και Ανάπτυξης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης!!!

Ετσι λειτουργεί το σύστημα εδώ στην Ελλάδα!

Βραβεύουμε τους νεκροθάφτες της χώρας μας !

Αν πάλι δεν μπορούμε να τους βραβεύσουμε, τότε τους καθιστούμε ισότιμους συνομιλητές με τους Πρωθυπουργούς μας! Όπως τον κ. Τ.Σόρος για παράδειγμα, του οποίου τα γεύματα με τον ΤΕΩΣ Πρωθυπουργό Γ.Παπανδρέου, τα πληρώσαμε χρυσάφι!!!

Την επόμενη φορά που θα ακούσετε λοιπόν για «αγορές» και «τοκογλύφους» και «οικονομικούς δολοφόνους» θα ξέρετε!

Βάλτε αυτό το άρθρο στα «αγαπημένα» του υπολογιστή σας, γιατί θα σας χρειαστεί άπειρες φορές, όταν κάποιοι, θα εξακολουθούν να προκαλούν συσκότιση στον λαό, με αόριστες αναφορές, φτάνοντας στο σημείο τον Ελληνα πολίτη να αναρωτιέται «ΜΑ ΠΟΙΟΣ είναι ο ΕΧΘΡΟΣ»

Τώρα , γνωρίζετε τον εχθρό! Τουλάχιστον, γνωρίζετε τον εχθρό εκτός των τειχών!

Για τους υπόλοιπους, τους εντός, έχουμε καιρό να ασχοληθούμε!!!
----

Πηγές:
Τα στοιχεία για την συμμετοχή των πολυεθνικών στην Ελληνική οικονομία είναι από το βιβλίο του Πάνου Παναγιώτου: "Ελληνική Κρίση: Περίεργες συμπτώσεις", εκδόσεις Λιβάνη, το οποίο αξίζει να το διαβάσετε.

Πηγή: Αποκαλυπτική Έρευνα: Τα ονόματα και οι εταιρίες που κατέστρεψαν την Ελλάδα - RAMNOUSIA

1 σχόλιο:

Ανώνυμος20 Ιουνίου 2012 4:42 μ.μ.

ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΣΩΠΟΛΑΤΡΕΙΑ, διότι Ορθοδοξία είναι ο ένας να ζει για τον άλλον, και όλοι να ζούμε μέσα στην αγάπη του Ιησού Χριστού, και ουδείς δούλος ανώτερος του Κυρίου του.


Έλληνες κάντε πράξη τα παρακάτω (λεχθέντα πρώτη φορά τη 9η Δεκεμβρίου 2011- "Ο "προφήτης" λόγος", στην ιστοσελίδα Ελλάς Ελλήνων) :


Και σάλπισε ο Λόγος και την ιερή ψυχή των ανθρώπων ανέστησε από τα τάρταρα του Άδη.
Σάλπισε ο Λόγος, και γκρέμισε τα κάστρα της δαιμόνιας παιδείας, χαρίζοντας στα έθνη Χριστό, Ελλάδα και ανθρωπιά.


Και ο Λόγος αναστήθηκε με τον Χριστό ! Διότι Χριστός είναι ο Λόγος της ψυχής του ανθρώπου. Και κάθε άνθρωπος υιός Θεού.


Αδέρφια μου, Θεοί εστέ ! Αυτό το μέγα φόρτωμά σας ... και ο Λόγος Χριστός ξελαφρώνει την ψυχή από τα παρά φύσιν βάρη της, βιώνοντας ο άνθρωπος τη φύση του πατέρα Θεού ως υιός Του.


Και σάλπισε ο Λόγος φωτίζοντας στους ανθρώπους τη Νέα Γη και το Νέο Ουρανό.


Τόσο πολύ αγάπησε ο Πατήρ τον κόσμο, ώστε έστειλε τον μονογενή Του Υιό, ως άνθρωπος θνητός, να θεάσει τις εικόνες προς το καθ' ομοίωσιν Του!


Και σάλπισε ο Λόγος και τόσο πολύ αγάπησε ο πατέρας Θεός την Ελλάδα, που έστειλε ξανά στη γη τον αγαπημένο του Ιωάννη, της αγάπης τον βασιλιά... για να κηρύξει την Ουσία του Λόγου = ΦΩΣ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Η Νέα Γη είναι η επανεκκίνηση της Αγάπης στο εντός ημών των ανθρώπων στον ένα Ουρανό της Αγίας του Θεού Σοφίας.

***
ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ = σπέρνω τα γεγονότα πριν να συμβούν.

Στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος

Λέγει ο Πατήρ ημών Θεός, "αγαπάτε αλλήλους ως εαυτόν ", διότι αυτό που ο κάθε εαυτός είναι ό,τι είναι όλοι οι άλλοι οι αλλήλοι.
Και αυτή η αγάπη εστί ο Θεός προς το καθ' ομοίωσιν του προς τους ανθρώπους.

Στο Ένα το Πνεύμα όποιος κατοικεί, ουδείς δούλος ανώτερος του Κυρίου Του. Και ουδείς άνθρωπος κατώτερος του Κυρίου Του.

Το ένα το Άγιο Πνεύμα του Θεού είναι η Αγία Του Εκκλησία.




Εσείς Έλληνες ενώστε τα εκατοντάδες σχίσματα που χώρισαν την Εκκλησία του Θεού οι ανάξιοι της Θείας Χάριτος ψευτο-ιεράρχες και πατέρες του κτίσματος του σατανά, ως άγιο πνεύμα του θεού τους. Και κόψτε τα κλήματα τα μη φέροντα υγιή καρπό από την ιερή γη εμάς των Ελλήνων.
Αναστηλώσατε την Μία Αποστολική και Καθολική Εκκλησία, χαρίζοντας δωρεάν στον λαό την ελληνική παιδεία.

Θωράκιση των Ελληνικών Συνόρων και άρση της βουλευτικής ασυλίας. Να συλληφθούν όλοι οι κλέφτες. Κατάσχεση των κλεμμένων τους και την παραδειγματική τιμωρία τους.

Και η νέα Βουλή των Ελλήνων θα είναι πένητες ερημίτες και γέροντες κλητοί που δωρεάν θα καθοδηγούν τους Έλληνες, ακολουθώντας το Σύνταγμα του Ιωάννη Γ' Δούκα Βατάτζη.
Τα πάντα των Ελλήνων στους Έλληνες. Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΦΛΟΓΑ να μην ξαναφύγει.

Τα Ίμια να χαριστούν στην αδερφή μας Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας και στο όνομα της ειρήνης και της ανθρωπιάς να αναλάβει και τον ορυκτό πλούτο των Ιμίων για το καλό της ανθρωπότητας.
Η Ελλάδα να τιμωρήσει την ΕΟΚ για την απάτη που έστησαν σε βάρος των Ελλήνων.

Αν δεν μας επιστρέψουν οι γείτονες τις 7 Εκκλησίες μας στην Ασία με τις περιουσίες που ανήκουν ισόβια στον Ελληνισμό, και δεν μας ανοίξουν την πόρτα της Αγίας Σοφίας, τούρκικος μιναρές στην Ελλάδα να μην ξαναηχήσει.

Να γελοιοποιηθούν τα έθνη που τα γράμματα των νομισμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Φιλίππου, τόλμησαν να τα ονομάσουν γιουγκοσλαβικά.

Στους μη έχοντες γη, να τους χαριστεί, ώστε να ο καθένας να μπορεί να καλλιεργεί.

Να αναστηλωθούν όλοι οι αρχαίοι ελληνικοί ναοί.

Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδος με τάξη και ειρήνη να μοιράζεται δωρεάν στον λαό.

Δωρεάν ενέργεια, νερό και, προς ταπείνωση και εξευτελισμό των νόμων των εβραίων, για 10 χρόνια φοροαπαλλαγή σε όλους τους Έλληνες.


Με τις ευλογίες της αγάπης της μητέρας μας Παναγίας, της Βασίλισσας του Έθνους των Ελλήνων, σας κρούω την πόρτα της αγάπης σας αδέρφια μου, να σας προσφέρω τη δύναμη και την εξουσία του Θεού και Πατέρα μας προς Ανάσταση του Χριστού Λαού Του.


Ιωάννης εν Χριστώ Βασιλεύς των Πένητων

Απάντηση

 http://ellas-afipnisi.blogspot.gr/2012/06/blog-post_18.html#more

Aν η Ελλάδα μας "επιτεθεί" μας τα παίρνει όλα

Ο Γερμανός καθηγητής της Ιστορίας της Οικονομίας Albrecht Ritschl (LSE) τα λέει έξω από τα δόντια για το ελλληνικό χρεός στο έξαλλα ανθελληνικό Spiegel, ο δημοσιογράφος του οποίου δεν πιστεύει στα αυτιά του. Αν αρχίσει η Ελλάδα και αν ποτέ αναγκαστεί η Γερμανία να πληρώσει, τότε θα μας τα πάρουν όλα.

Διαβάστε την πλήρη συνέντευξη του Γερμανού καθηγητή για το ελληνικό χρέος και τη Γερμανία στο περιοδικό Der Spiegel τον Ιούνιο του 2011:

Spiegel: Κύριε Ritschl, η Γερμανική κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία στο θέμα της Ελλάδας, στη λογική «λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε ό,τι σας λέμε». Κρίνετε δίκαιη αυτή τη συμπεριφορά;

Ritschl: Όχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη. Η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και το ρόλο του «Δασκάλου της Ευρώπης» η Γερμανία τα χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον Α΄ αλλά και τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμά τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό το ξεχνούν όλοι.

Spiegel: Θα μας πείτε τι ακριβώς συνέβη τότε;

Ritschl: Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι το 1929 αποκλειστικά με δανεικά. Μάλιστα για τις αποζημιώσεις του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Επρόκειτο για μια «δανειακή Πυραμίδα», η οποία κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ ήταν τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο οι ΗΠΑ φρόντισαν να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία. Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία. Στην ουσία πάνω σε αυτό στηρίχθηκε το περίφημο γερμανικό μεταπολεμικό θαύμα! Παράλληλα όμως, τα θύματα της γερμανικής κατοχής όπως οι Έλληνες, ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση.

Spiegel: Πόσο μεγάλα ήταν τότε τα ποσά από τις γερμανικές χρεοκοπίες;

Ritschl: Με βάση την οικονομική επιφάνεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, αναλογικά τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του ‘30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Αν τα συγκρίνουμε λοιπόν με τα ελληνικά χρέη , τότε, πιστέψτε, με τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και ίσως της νεότερης οικονομικής ιστορίας.

Spiegel: Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;

Ritschl: Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστον τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του ‘30, ανακουφίστηκε η Γερμανία από τις ΗΠΑ με το γνωστό πλέον haircut, σαν να μετατρέπεις ένα afro look σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της. Στο ίδιο διάστημα όμως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να σηκώσουν κεφάλι από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.

Spiegel: Είστε βέβαιος;

Ritschl: Φυσικά! Ήταν όταν ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των δύο Γερμανιών, θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμανία όμως πλήρωσε ελαχιστότατες αποζημιώσεις μετά το 1990, ούτε τα αναγκαστικά δάνεια που είχε συνάψει, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα. Μην κρυβόμαστε! Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, ο δεύτερος μάλιστα ήταν πόλεμος αφανισμού και εξολόθρευσης. Στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμά τους εν μέρει ή και καθολικά για αποζημιώσεις. Το περίφημο «γερμανικό θαύμα» συντελέστηκε πάνω στις πλάτες άλλων Ευρωπαίων. Αυτό δεν το ξεχνούν οι Έλληνες.

Spiegel: Αυτή τη στιγμή συζητιέται η διάσωση της Ελλάδας μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ελεγχόμενης αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία ;

Ritschl: Βεβαίως! Ακόμη κι αν ένα κράτος δεν είναι εντελώς ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία . Όπως και στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του ’50. Είναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη . Άρα είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένη. Επιτέλους θα πρέπει να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν.

Spiegel: Ναι, αλλά το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.

Ritschl: Νομίζω πως έτσι θα πρέπει να γίνει. Έχουμε υπάρξει στο παρελθόν υπερβολικά ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι ανθελληνικές θέσεις που προβάλλουν τα γερμανικά ΜΜΕ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις. Οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά την εχθρική στάση των γερμανικών ΜΜΕ. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις! Αν αρχίσει η Ελλάδα και αν ποτέ αναγκαστεί η Γερμανία να πληρώσει, τότε θα μας τα πάρουν όλα.

Spiegel: Τι προτείνετε δηλαδή να κάνουμε στο θέμα της Ελλάδας;

Ritschl: Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες και να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς συνεχίζουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, ίσως κάποιοι μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς. Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια δείχνουν τη λύση: πρέπει τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους! Ξέρω πως αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες , γι’ αυτό και είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Δυστυχώς, η λύση αυτή είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι τελικά θα πρέπει να πληρώσουμε. Μόνο έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.

Το πρωτότυπο άρθρο εδώ:

Αγγλική εκδοχή

Γερμανική εκδοχή

http://www.polispress.gr/lang/gr/archives/117005

Κυρ 01 Ιουλ 2012 | 13:28 | Share

Νέοι συσχετισμοί στην Αριστερά. Του Γιώργου Δελαστίκ

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

Δεν κατεδάφισαν μόνο το μεταπολιτευτικό πολιτικό σκηνικό οι φετινές εκλογές. Επέφεραν κοσμοϊστορικής σημασίας ανατροπές των συσχετισμών δυνάμεων και μεταξύ των κομμάτων της ελληνικής Αριστεράς – δηλαδή του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ και των ιστορικών αριστερών ρευμάτων που αυτά τα κόμματα εκπροσωπούν. Η θεμελιώδης ανατροπή συνετελέσθη στις 6 Μαΐου και στις εκλογές της 17ης Ιουνίου προσέλαβε διαστάσεις πανωλεθρίας για το ΚΚΕ, απειλώντας να μετατραπεί σε ήττα στρατηγικού χαρακτήρα για το κομμουνιστικό κόμμα.

Ανέκαθεν στην Ελλάδα η Αριστερά ήταν είτε απολύτως ταυτισμένη με το ΚΚΕ είτε αναγνώριζε την αδιαφιλονίκητη ηγεμονία του, ακόμη και όταν το ΚΚΕ δεν μπορούσε να δράσει ανοιχτά επειδή βρισκόταν σε καθεστώς παρανομίας. Μέχρι τις εκλογές της 6ης Μαΐου, δεν υπήρχε Ελληνας αριστερός που να μην παραδεχόταν τον ηγεμονικό ρόλο του ΚΚΕ, ασχέτως αν το συμπαθούσε ή όχι.

Αυτός ο ρόλος του ΚΚΕ είχε κατακτηθεί εμπράκτως, συμπεριλαμβανομένων και των μεταπολιτευτικών εκλογικών αποτελεσμάτων. Εναν χρόνο μετά την εγκαθίδρυση της δικτατορίας των συνταγματαρχών και υπό το βάρος των διεθνών εξελίξεων στο κομμουνιστικό κίνημα (εισβολή της Σοβιετικής Ενωσης και των στρατευμάτων των συμμάχων της στην Τσεχοσλοβακία), η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ διασπάστηκε σε δύο σχεδόν ίσα κομμάτια. Οι μισοί παρέμειναν στο ΚΚΕ, οι άλλοι μισοί συγκρότησαν το ΚΚΕ εσωτερικού.

Τα δύο πλέον ρεύματα άρχισαν να αναμετρώνται. Στις εκλογές του 1974 κατέβηκαν μαζί. Σε εκείνες του 1977, η υπεροχή του ΚΚΕ κατέστη εξόφθαλμη: 9,36% το ΚΚΕ, μόλις 2,72% το ΚΚΕ εσωτερικού – και μάλιστα σε συμμαχία με τέσσερα ακόμη μικρά κόμματα.

Το 1981 το ΚΚΕ έφτασε στο ζενίθ της εκλογικής ισχύος του, παίρνοντας 10,93%. Αντιθέτως, το ΚΚΕ εσωτερικού έπεσε στο ναδίρ – μόνο 1,35%. Σχεδόν ίδια αποτελέσματα και το 1985: το ΚΚΕ 9,89% και το ΚΚΕ εσωτ. 1,84%.
Η ηγεσία του ΚΚΕ εσωτερικού έλαβε το μήνυμα: ο λαός της Αριστεράς δεν την αναγνώριζε ως σύγχρονο κομμουνιστικό κόμμα, όπως εμφανιζόταν τότε. Αλλαξε το όνομα του κόμματος και προσχώρησε στον ενιαίο Συνασπισμό της Αριστεράς, υπό την αδιαμφισβήτητη ηγεμονία του ΚΚΕ.

Αυτός ο Συνασπισμός δεν επιβίωσε παρά μόνο δύο χρόνια, προκαλώντας μάλιστα δύο σοβαρότατες διασπάσεις στο ΚΚΕ. Στα δύο αυτά χρόνια πρόλαβε κιόλας ο ενιαίος Συνασπισμός να συμμετάσχει σε… τρεις (!) εκλογικές αναμετρήσεις – τον Ιούνιο του 1989, τον Νοέμβριο του 1989 και τον Μάρτιο του 1990. Πήρε 13,13%, έπειτα 10,97% και τέλος 10,28% αντιστοίχως.

Επειτα χώρισαν οι δρόμοι του ΚΚΕ και του ΣΥΝ. Παράλληλα είχε διαλυθεί το στρατόπεδο του «υπαρκτού σοσιαλισμού» το 1981 και είχε καταρρεύσει και εξαφανιστεί από το πολιτικό σκηνικό του πλανήτη η Σοβιετική Ενωση στα τέλη του 1991.

Τα αποτελέσματα των εκλογών του 1993 ήταν ολέθρια και για τα δύο κόμματα της Αριστεράς. Το ΚΚΕ έπεσε στο 4,54%, ποσοστό της εποχής του… 1930! Ο ΣΥΝ αντιθέτως έπιασε μεν το υψηλότερο ποσοστό που είχε ποτέ πετύχει το ρεύμα που εκπροσωπούσε (2,94%), αλλά έμεινε εκτός Βουλής γιατί είχε πλέον εισαχθεί για πρώτη φορά το φράγμα του 3% προκειμένου ένα κόμμα να εισέλθει στο κοινοβούλιο.

Από εκεί και πέρα το ΚΚΕ πάντα υπερτερεί, αλλά τώρα πια ο ΣΥΝ παίρνει πάνω από το μισό του αντίστοιχου ποσοστού του ΚΚΕ, το οποίο προσπαθεί με μεγάλη δυσκολία να ορθοποδήσει και ουδέποτε επιστρέφει στα ποσοστά και τη συντριπτική υπεροχή των δεκαετιών του 1970 και 1980.

ΚΚΕ 5,61% και ΣΥΝ 5,12% στις εκλογές του 1996, ΚΚΕ 5,52% και ΣΥΝ 3,2% το 2000. ΚΚΕ 5,89% και ΣΥΝ 3,26% το 2004. Αλμα και των δύο κομμάτων το 2007: ΚΚΕ 8,15%, ΣΥΡΙΖΑ 5,04%. Μικρή υποχώρηση και των δύο στις εκλογές του 2009: ΚΚΕ 7,54% και ΣΥΡΙΖΑ 4,60%.

Φτάνουμε έτσι στις εκλογές της 6ης Μαΐου του 2012, όπου οι συσχετισμοί ανατρέπονται εκ βάθρων. Το ΚΚΕ σημειώνει το υψηλότερο ποσοστό του της τελευταίας εικοσαετίας: 8,48%.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως απογειώνεται: από το 4,60% του 2009 πετάει στο ασύλληπτο για την Αριστερά επί μισόν αιώνα ποσοστό του… 16,78%! Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον το διπλάσιο ποσοστό από το ΚΚΕ! Αδιανόητο μέχρι τότε – μέχρι πριν από ενάμιση μήνα δηλαδή.

Ο λαός «διόρθωσε» όντως την ψήφο του

Να «διορθώσει» την ψήφο του στις εκλογές του Ιουνίου, κάλεσε τον ελληνικό λαό και ειδικότερα τους αριστερούς ψηφοφόρους η γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, μετά το εξαιρετικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 6ης Μαΐου. Οι ψηφοφόροι την άκουσαν και πραγματικά «διόρθωσαν» την ψήφο τους αναφορικά και με τα κόμματα της Αριστεράς. Βύθισαν το ΚΚΕ στο χειρότερο ποσοστό του εδώ και… 80 (!) χρόνια δίνοντάς του μόλις 4,50% – ποσοστό χαμηλότερο ακόμη και από το 5,76% των εκλογών του 1936! Παράλληλα, αποθέωσαν τον Αλέξη Τσίπρα στέλνοντάς τον στα ουράνια του 26,89%! Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει έτσι… εξαπλάσιο (!) ποσοστό από το ΚΚΕ αντί για το διπλάσιο που είχε τον Μάιο.

Και όμως... η ΝΔ δεν βγήκε πρώτο κόμμα στις εκλογές! Δείτε τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αποτελέσματα

Σχεδόν καμμία αναφορά δεν έγινε από τα τηλεοπτικά κανάλια και τα ΜΜ'Ε' για το πραγματικά πρώτο "κόμμα" των τελευταίων εκλογών, που δεν είναι άλλο απο...
την ΑΠΟΧΗ με ποσοστό 37,53% !!!

Ο Ελληνικός λαός σε αναλογία σχεδόν 4/10 γύρισε την πλάτη, στις Εθνικές εκλογές κάτι που δυστυχώς οι πολιτικοί (ο Θεός να τους κάνει) το αγνοούν επιδεικτικά. Επί 9.951.970 εγγεγραμένων ψηφοφόρων, ψήφισαν μόνο 6.216.856 (62,47 %).

Δείτε τα καθαρά ποσοστά επί των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων:
(εντός της παρένθεσης το ποσοστό επί των εγκύρων ψηφοδελτίων)

1. ΑΠΟΧΗ: 3.735.134  37,53%
2. ΝΔ: 1.825.609 (29,66%) 18,34%
3. ΣΥΡΙΖΑ: 1.655.053 (26,89%) 16,63%
4. ΠΑΣΟΚ: 755.832 (13,18%) 7,59%
5. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ: 462.456 (7,51%) 4,65%
6. ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: 425.980 (6,92%) 4,28%
7. ΔΗΜΑΡ: 385.079 (6,26%) 3,87%
8. ΚΚΕ: 277.179 (4,50%) 2,78%


Το πιο εξοργιστικό όμως είναι το γεγονός οτι η Νέα Δημοκρατία αν και πήρε πραγματικό ποσοστό στις εκλογές 18,34% αυτό γίνετε 29,66% επι των εγκυρών αφού όλα τα υπόλοιπα τα αγνοούν, το οποίο όμως τελικώς καταλήγει 42,66% χάρη στον άθλιο εκλογικό νόμο που δίνει 50 έδρες bonus στο πρώτο κόμμα.

Ενώ λοιπόν μόλις το 18% των Ελλήνων έχει ψηφίσει Νέα Δημοκρατία, χάρη στη "Δημοκρατία" τους αυτοί κυβερνούν σαν 43% !!!

Κύριοι να την χαίρεστε τέτοια Δημοκρατία...

Εκλεκτός της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ ο Αντώνης Σαμαράς. Έλαβε το «Χρίσμα» το... 1992!

Κυριακή, 1 Ιουλίου 2012

Share28

Από πότε ετοίμαζαν για Πρωθυπουργό τον πρ. πρόεδρο της Πολιτικής Άνοιξης... Τι λέει ένα «ξεχασμένο» κείμενο. Εντολή προς Σαμαρά: «να εφαρμόσεις το Σχέδιο Αφελληνισμού της Ελλάδας»!...
Το 29.66% που πήρε η Νέα Δημοκρατία στις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 είναι ένα πέρα για πέρα ...
πλασματικό ποσοστό, που δεν ανταποκρίνεται καθόλου στην πραγματικότητα!
Αυτό το ισχυριζόμαστε, διότι το ως άνω ψευτοποσοστό αποτελεί αποτέλεσμα ωμού εκβιασμού της ελληνικής κοινωνίας, αφού επί ενάμιση σχεδόν μήνα (έπειτα από την απίστευτη συντριβή της ΝΔ στις 6 Μαΐου με... 18%!) το εκλογικό σώμα της χώρας μας γνώρισε μία απίστευτη προπαγάνδα, μία προηγμένη «πλύση εγκεφάλου», ότι θα πρέπει να ψηφίσει στις εκλογές τη ΝΔ – δηλ. τη συνυπεύθυνη με το ΠΑΣΟΚ για τη διάλυση της χώρας... – επειδή, λέει, σε αντίθετη περίπτωση θα έρχονταν στην Ελλάδα η φτώχεια, η πείνα και το χάος!... Πραγματικά, πρόκειται για έγκλημα κατά του λαού μας, το οποίο (εδώ είμαστε!) σύντομα θα φανεί σε πλήρεις διαστάσεις και τότε οι ένοχοι γκαιμπελίσκοι των δήθεν «δημοκρατικών» Μ.Μ.Ε. θα ντρέπονται για το υπόλοιπο της ζωής τους!
Όμως τα πράγματα είναι ακόμα πιο πολύπλοκα. Πηγαίνουν πολύ πέρα από τις απλές διαπιστώσεις περί Μνημονίου κτλ. και αρκετά πίσω στον χρόνο. Αυτό ισχύει, επειδή το άτομο που η «αόρατη» υπερεξουσία πλανητικών διαστάσεων προωθεί σήμερα για πρωθυπουργό της Ελλάδας προετοιμάζεται γι’ αυτό το αξίωμα τουλάχιστον από το... 1992!
Πριν δηλ. από 20 ολόκληρα χρόνια, όταν και είχε απολυθεί από τον τότε Έλληνα πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη από το πόστο του υπουργού εξωτερικών (τον Απρίλιο του 1992), λόγω της εμπλοκής του προβλήματος των Σκοπίων, αλλά και 6 μήνες μετά, τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, παραιτήθηκε και από μέλος της βουλής.
Στις 30 Ιουνίου του 1993 αποχώρησε και τυπικά από τη Νέα Δημοκρατία, ιδρύοντας το εχθρικό προς τη ΝΔ κόμμα της Πολιτικής Άνοιξης και τον Σεπτέμβριο του μοιραίου εκείνου έτους δεν δίστασε να προβεί σε Αποστασία, ρίχνοντας την κυβέρνηση!
Έναν μήνα μετά επανήλθε στην εξουσία παντοδύναμο, με 47% των ψήφων, το ΠΑΣΟΚ...
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Αποτελούν πια πολιτική ιστορία. Η Πολιτική Άνοιξη αποτέλεσε επί σειρά ετών αδιάντροπα το «δεκανίκι» του ΠΑΣΟΚ σε κάθε δύσκολη για την τότε κυβέρνηση στιγμή, ενώ στις εκλογές του 1996 δεν μπήκε καν στη βουλή... Ο Αντώνης Σαμαράς βρέθηκε στο περιθώριο του πολιτικού μας συστήματος, απομονωμένος εντελώς από τις εξελίξεις, σε μια πολιτική ερημιά που δεν προοιώνιζε καθόλου καλό μέλλον. Η Πολιτική Άνοιξη κατάντησε... Πολιτική Βαρυχειμωνιά (!), έως ότου τον Μάιο του 2004 έπαυσε και τυπικά πια να υπάρχει, με τον Σαμαρά να επιστρέφει «λάθρα» πίσω στη Νέα Δημοκρατία. Έστω και αν ο ίδιος ο Σαμαράς είχε δηλώσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο (εφ. «Η Καθημερινή», 4 Ιουλίου 1993) ότι δεν επρόκειτο να επιστρέψει ΠΟΤΕ στη ΝΔ!...
Όμως από πίσω όλα αυτά τα χρόνια το πολιτικό παρασκήνιο λειτουργούσε. Ο Σαμαράς ήταν ένας «εκλεκτός», ένας «κεχρισμένος»! Άρα ο «μοχλός» που από τα σκοτάδια κινεί τις εξελίξεις στο δυτικό ημισφαίριο δεν θα επέτρεπε ποτέ να περιπέσει ο Αντώνης Σαμαράς σε έναν πρόωρο πολιτικό θάνατο. Και όχι μόνο αυτό: τα διάφορα μυστηριώδη πολιτικά «κλαμπ» της Δύσης τον προόριζαν για πολύ μεγάλα πράγματα, είχαν «φορέσει» επάνω του την ευθύνη να επιβάλλει στην Ελλάδα μία άλλου είδους πολιτική. Μια πολιτική, η οποία να οδηγούσε στη νάρκωση του σώματος της πατρίδας μας και στην τελική εγχείρηση που θα άλλαζε μια και καλή τη μορφή της χώρας και της περιοχής μας! Και αυτή την πολιτική, που καλείται να εφαρμόσει εν έτει 2012 ο Σαμαράς, την είχαν προκαθορίσει ήδη από το 1992, όταν και ο σημερινός πρόεδρος της ΝΔ συμμετείχε στη σύναξη της περίφημης Λέσχης Μπίλντερμπεργκ...
Ας θυμηθούμε λοιπόν τα τότε «παράξενα» γεγονότα – που όμως... προκαθόρισαν το Σήμερα!!! – όπως τα έγραψε σε σχετικό ρεπορτάζ ο Περικλής Κατσιούλας, υπό τον τίτλο «Μυστικό Χρίσμα», στο περιοδικό “Flash”, στο τεύχος του μήνα Ιουλίου του 1992:
«Στα παρασκήνια της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ: Φέτος, η συνάντηση έγινε στο Εβιάν. Ήταν εκεί άνθρωποι της εξουσίας, από ολόκληρο το δυτικό κόσμο: βασίλισσες, πρωθυπουργοί, μεγιστάνες... ανάμεσά τους κι ένας Έλληνας πολιτικός. Ο μόνος. Ο Αντώνης Σαμαράς, που συμμετείχε στις συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, για μια ακόμη φορά. Κάποιοι λένε ότι το «χρίσμα» έχει ήδη δοθεί. Η δυσφορία της Ρηγίλλης πάντως είναι δικαιολογημένη, για κείνους που γνωρίζουν την ταυτότητα της Λέσχης και τη μακρά παράδοσή της στην ανάδειξη ηγετών από τους κόλπους της.
Μπορεί να τον έδιωξαν από το υπουργείο των εξωτερικών αλλά στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ τον κάλεσαν – και φέτος! Ο Αντώνης Σαμαράς ήταν ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που πήρε μέρος στη συνάντηση του Εβιάν: εκεί, όπου άνθρωποι της εξουσίας από ολόκληρο το Δυτικό κόσμο συζήτησαν (κεκλεισμένων των θυρών, ασφαλώς) για τα μεγάλα ζητήματα της εποχής.
Η συμμετοχή του νεαρού δελφίνου της ΝΔ στη σύσκεψη των «Μπίλντερμπεργκερς» δεν έτυχε ευρείας δημοσιότητας στην Ελλάδα... Κι όμως, αυτοί που γνωρίζουν, λένε ότι το ταξίδι του στη γαλλική λουτρόπολη ήταν πολύ σημαντικότερο – επί της ουσίας. Πρώτον, διότι, στις όχθες της λίμνης της Γενεύης, συγκεντρώθηκε η «ελίτ» του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου της Δύσης – και μόνο η παρουσία του εκεί, ανάμεσα στα ηχηρά ονόματα, σημαίνει πολλά... Δεύτερον, διότι είναι... περίπου παράδοση των «Μπίλντερμπεργκερς» να ξεκινούν από τις συναντήσεις τους σταδιοδρομίες που φτάνουν μέχρι τα ύπατα πολιτικά αξιώματα...
Και ο κ. Σαμαράς συμμετέχει ανελλιπώς. Τρίτον, διότι τα μέλη της Λέσχης είναι φυσικό να έχουν την προτίμηση του Club και τη στήριξή του στις επιδιώξεις τους. Και τέταρτον, απλώς... διότι κανένας άλλος (δελφίνος ή νυν) δεν ήταν εκεί. Ίσως, λοιπόν, δεν υπερβάλλουν καθόλου εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ο κ. Σαμαράς πήρε ήδη το «χρίσμα» στην κούρσα της διαδοχής. Η εκτίμηση φαίνεται ρεαλιστική: τα ερείσματα της Λέσχης είναι πολύ ισχυρά και του δίνουν προβάδισμα. Δεν πρόκειται βεβαίως για «διορισμό» - και οι σκοτεινές ιστορίες που θρυλούνται για τους «Μπίλντερμπεργκερς» ανήκουν μάλλον στο χώρο της πολιτικής φαντασίας. Η Λέσχη είναι ένα γκρουπ εξουσίας με ευρύτατη επιρροή στις διεθνείς εξελίξεις. Συνενώνει στους κόλπους της παράγοντες από ολόκληρο το κομματικό φάσμα του ευρωπαϊκού διπολισμού: και φιλελεύθερους και συντηρητικούς και σοσιαλιστές και σοσιαλδημοκράτες. Και η συμμετοχή σε αυτήν αποτελεί ατού πρώτου μεγέθους για νέους και ανερχόμενους πολιτικούς. Ο κ. Σαμαράς λοιπόν έχει και αυτόν τον άσο. Ήταν συνεπώς απόλυτα εύλογος ο εκνευρισμός που επικράτησε στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, μόλις έγινε γνωστό ότι ο νεαρός δελφίνος πήγε και φέτος στο Εβιάν». Για το θέμα της σχέσης Αντώνη Σαμαρά-Λέσχης Μπίλντερμπεργκ ο αείμνηστος συγγραφέας Τάσος Δαρβέρης (που αυτοκτόνησε το 1999...) γράφει στο βιβλίο του «Λέσχη Μπίλντερμπεργκ» τα εξής πολύ ενδιαφέροντα:

«Σε συνάντησή μας (του εκδότη, του Γιουγκοσλάβου ιστορικού Μίλαν Μπούλαγιτς και εμού) μαζί του στο ξενοδοχείο «Καψής» την Τρίτη 5 Απριλίου 1994, ο αρχηγός της Πολιτικής Άνοιξης μας διαβεβαίωσε κατηγορηματικά ότι, η πρώτη και τελευταία φορά που είχε συμμετάσχει σε συνέλευση των «Μπιλντερμπέργκων» ήταν εκείνη που έγινε στο Εβιάν της Γαλλίας το 1992 – εκείνη δηλαδή που αποκάλυψε το περιοδικό «Φλας». Ακόμα ότι είχε μιλήσει μόλις πέντε λεπτά για το σκοπιανό ζήτημα και – κατά τους ισχυρισμούς του – τα λεγόμενά του δεν είχαν αρέσει στην ηγετική ομάδα των «Μπιλντερμπέργκων», οι οποίοι, για αυτόν ακριβώς το λόγο, δεν τον ξανακάλεσαν.
Επίσης μας διαβεβαίωσε ότι δεν έχει ούτε είχε ποτέ καμιά σχέση με την Μασονία. Σε επικοινωνία μου όμως με τον συντάκτη του σχετικού άρθρου του περιοδικού, κ. Περικλή Κατσιούλα (στις 27-9-94) με διαβεβαίωσε ότι, ο ίδιος ο κ. Σαμαράς, του είχε πει προσωπικά, πριν από τη δημοσίευση του άρθρου, ότι είχε λάβει μέρος τουλάχιστον σε μια ακόμα συνέλευση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ πριν από εκείνη του 1992 στο Εβιάν της Γαλλίας. Πάντα κατά τις διαβεβαιώσεις του κ. Κατσιούλα, ο κ. Σαμαράς του είχε πει ότι, για εκείνη την – κατά τα άλλα – άγνωστη συμμετοχή του στις εργασίες της Λέσχης είχε και πάλι μεσολαβήσει ο φίλος του, γιος του μακαρίτη εφοπλιστή και πρώην ιδιοκτήτη της Τράπεζας Κρήτης Στ. Καρρά».
Εμείς εδώ να συμπληρώσουμε (εν έτει 2012 πια...) ότι με βάση τις πάντα άριστες πηγές πληροφόρησής μας ο Αντώνης Σαμαράς όντως συμμετείχε ΚΑΙ στη συνάθροιση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ που είχε λάβει χώρα από τις 6 έως τις 9 Ιουνίου του 1991 στο Μπάντεν της Γερμανίας. Η δε συμμετοχή του στη συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στο Εβιάν της Γαλλίας (από τις 21 έως τις 24 Μαΐου του 1992) ήταν η ΔΕΥΤΕΡΗ και όχι η «παρθενική». Και σήμερα, 20 ολόκληρα χρόνια μετά, ήρθε η στιγμή που το «Χρίσμα» του 1992 έλαβε «σάρκα και οστά» με την πρωθυπουργοποίηση – ως αρχηγού της ΝΔ – του άλλοτε «απόβλητου» της παράταξης της Δεξιάς!
Τελικά στη ζωή μερικές φορές όντως η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία...
Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης
elora