Ανακηρύξτε τώρα την ΑΟΖ στη Μεσόγειο

  

Άρθρο υπέρ της ανακήρυξης τουρκικής ΑΟΖ και έναρξης ερευνών για πετρέλαιο και φυσικό αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο από το νέο πλοίο ''Μπαρμπαρός Χαϊρετίνν Πασά'' έγραψε Τούρκος καθηγητής προτρέποντας την Άγκυρα να ''τραβήξει'' το θέμα.

Το άρθρο του καθηγητή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αγκυρας κ. Τσαγρί Ερχάν δημοσιεύεται στην εφημερίδα Turkiye, η οποία το αναγγέλλει στην πρώτη σελίδα άρθρο με τον τίτλο « Θέλω να δω τον Μπαρμπαρός Χαϊρετίνν Πασά στην Μεσόγειο»!

Στο άρθρο υποστηρίζει τα εξής:

<<Συνέπεσαν η δήλωση του Πρωθυπουργού Ερντογάν κατά την περιοδεία του στην ανατολική Ευρώπη ότι «δεν υπάρχει κράτος που να ονομάζεται Κύπρος» με τις ειδήσεις πως ιταλική και γαλλική εταιρεία θα κάνουν έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου στα ανοικτά της Κύπρου. Ετσι η «Ελληνοκυπριακή διοίκηση» της «νοτίου Κύπρου» ( σ.σ. έτσι αναφέρει συνεχώς την Κυπριακή Δημοκρατία) έφερε σε μια νέα φάση την ενέργειά της να χωρίσει σε «οικόπεδα» την ανατολική Μεσόγειο.

Η Τουρκία η οποία αν και είναι η χώρα η οποία έχει τα μεγαλύτερα παράλια στην Μεσόγειο, δεν κήρυξε στην περιοχή αυτή ΑΟΖ , δεν μπόρεσε ακόμα να παρεμποδίσει τις συστηματικές προσπάθειες αρπαγής της «Ελληνοκυπριακή διοίκησης» της «νοτίου Κύπρου» η οποία δεν συγκρίνεται με το μήκος των τουρκικών παραλίων στην Μεσόγειο. Δεν μπορεί να εξηγηθεί με καμία λογική το γιατί η Τουρκία αν και κήρυξε ΑΟΖ στην Μαύρη Θάλασσα πριν 27 χρόνια, αμέλησε το θέμα αυτό στην Μεσόγειο. Στο ερώτημα ¨γιατί¨, δεν άκουσα να έχει δώσει το Τ/ΥΠΕΞ μια ικανοποιητική απάντηση.

Τα 13 ''οικόπεδα''

Κοιτάξτε τι κάνει η « Ελληνοκυπριακή διοίκηση» της ¨νοτίου Κύπρου¨ την οποία δεν αναγνωρίζουμε: Ως μια από τις συμβαλλόμενες πλευρές, της συμφωνίας του Δικαίου της Θάλασσας των Ηνωμένων Εθνών του 1982 , επωφελούμενη από το δικαίωμα που δίνει η συμφωνία κηρύττει πρώτα ΑΟΖ στην Μεσόγειο και στην συνέχεια πάλι στηριζόμενη στην συμφωνία υπογράφει συμφωνίες μοιρασμού με ορισμένες χώρες που έχουν παράλια στην ίδια θάλασσα . Μεταξύ των χωρών αυτών είναι ο Λίβανος , το Ισραήλ και η Αίγυπτος. Στην συνέχεια χώρισε σε 13 «οικόπεδα» την περιοχή των 70.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων για τα οποία ισχυρίζεται ότι βρίσκονται μέσα στην δική της ΑΟΖ.

Η αμερικανική εταιρεία Noble Energy ξεκίνησε γεωτρήσεις το φθινόπωρο του 2011 στο 12ο από τα «οικόπεδα» αυτά και βρήκε φυσικό αέριο . Το Φεβρουάριο του 2012 ο Νετανιάχου που επισκέφθηκε την «Ε/κ διοίκηση' της «νοτίου Κύπρου» ως πρώτος ισραηλινός π/θ , συμφώνησαν με τον Χριστόφια για συνεργασία για τις ενεργειακές πηγές στην Μεσόγειο και άρχισε και ισραηλινή εταιρεία εργασίες για φυσικό αέριο στο 12ο «οικόπεδο» .

Η «Ελληνοκυπριακή διοίκηση» δεν στάθηκε και ξεκινώντας από το φθινόπωρο του 2012 άρχισε συνομιλίες και με άλλες εταιρείες που ενδιαφέρθηκαν για τα άλλα ¨οικόπεδα' . Η ιταλική ΕΝΙ , η γαλλική TOTAL η νοτιοκορεάτικη KΟGAS και η ρωσική ΝΟΒΑΤΕΚ ξεκίνησαν τα παζαρέματα με τους Ελληνοκυπρίους για να κάνουν επενδύσεις σε αυτόν το κερδοφόρο τομέα.

Η «Ελληνοκυπριακή διοίκηση» κάνει αυτά και είναι δυνατόν ποτέ να σταθεί η Ελλάδα που θέλει να πάρει μερίδιο από την μεγάλη πίτα; Kαι οι Ελληνες ξεκινάνε εργασίες για την νομική υποδομή όσον αφορά την εξόρυξη φυσικού αερίου στην περιοχή μεταξύ Κρήτης και Κύπρου.

Ο μυστικός θησαυρός

Η αξία αυτού του μυστικού θησαυρού που θα αντιμετωπίσει την ανάγκη φυσικού αερίου της ΕΕ και λέγεται πως είναι γύρω στα 3,5-4 τρις κυβικά μέτρα , είναι 600 δις δολ . Επειδή η Αθήνα δεν έχει την απαιτούμενη τεχνολογία για την εξόρυξη για να βρεί διέξοδο από την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει , σύντομα θα ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο με την « Ελληνοκυπριακή διοίκηση» της «νοτίου Κύπρου».

Πρώτα θα κηρύξει ΑΟΖ και αργότερα θα χωρίσει τα «οικόπεδα» . Στην συνέχεια δε ανοίγοντας διεθνή διαγωνισμό θα δώσει την δυνατότητα στις γιγαντιαίες εταιρείες, να φέρουν τα αποθέματα στο φως.

Στο μεταξύ η Τουρκία δεν έχει πραγματοποιήσει ακόμη ένα νομικό βήμα που θα επιφέρει αποτέλεσμα. Η Συμφωνία Μοιρασμού Υφαλοκρηπίδας που είχε υπογραφεί με την «ΤΔΒΚ» και επικυρώθηκε πέρυσι από την Τουρκική Εθνοσυνέλευση , απέχει από το να ικανοποιήσει τα συμφέροντα της Τουρκίας η οποία έχει ένα πολύ μεγάλο δυναμικό που μπορεί να κηρύξει ΑΟΖ σε μια πολύ μεγάλη έκταση στην Μεσόγειο. Η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ που επικρίνει τις δραστηριότητες της «Ελληνοκυπριακή διοίκησης» στην ανατολική Μεσόγειο , επιστράφηκε με σκληρή γλώσσα από την ΕΕ, η οποία τόνισε ότι η « Ελληνοκυπριακή διοίκηση» είναι μέλος της ΕΕ και ότι κάθε βήμα που κάνει είναι σύμφωνο με το Δίκαιο και έδωσε το μήνυμα πως δεν θα υποστηριχθούν επ΄ ουδενί οι ισχυρισμοί περί δικαιωμάτων της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο. Οι ενέργειες που έγιναν από την «κυβέρνηση» της «ΤΔΒΚ» προς τα Ηνωμένα Εθνη με την παρότρυνση της Τουρκίας ότι η συμπεριφορά αυτή της « Ελληνοκυπριακή διοίκησης» έχει την έννοια της υποθήκης στα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων απλώς , «σημειώθηκαν» από τα Ηνωμένα Εθνη. Οι ΗΠΑ γνωστοποίησαν στην Αγκυρα ότι στηρίζουν τις γεωτρήσεις της Noble στην ανατολική Μεσόγειο.

Τα μαχαιροπήρουνα

Το σημαντικότερο βήμα που έκανε η Αγκυρα έναντι των όσων κάνει η «Ελληνοκυπριακή διοίκηση» ήταν το γεγονός ότι αγόρασε ένα εντελώς καινούργιο πλοίο ερευνών στην θέση του «Πιρι Ρέϊς» . Το πλοίο στο οποίο δόθηκε η ονομασία «Μπαρμπαρός Χαϊρετίν Πασά» αρχίζει σύντομα τις εργασίες του. Δεν ξέρω το γιατί , αλλά αυτό δεν θα πάει πρώτα στην Μεσόγειο, αλλά στην Μαύρη Θάλασσα . Τώρα πλέον χωρίς να χρονοτριβούμε θα πρέπει να κηρύξουμε ΑΟΖ στην Μεσόγειο . Δεν μπορούμε να χάσουμε γνωρίζοντας τα δικαιώματα μας στην Μεσόγειο. Δεν μπορούμε να βλέπουμε πλέον εξ αποστάσεως ένα τραπέζι στο οποίο τρέχει από τον Κορεάτη μέχρι το Γάλλο ο καθένας και αρπάζει ένα μαχαιροπήρουνο. Περιμένουμε τις ημέρες που το Μπαρμπαρός Χαϊρετίν Πασά θα ολοκληρώσει τις εργασίες του στην Μαύρη Θάλασσα και θα ανοιχθεί στην ανατολική Μεσόγειο όπου θα βρεί πλούσια αποθέματα>>.-

onalert.gr

Περί ΤΑΡ….

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Φεβρουαρίου 16, 2013

Παρακολουθώντας τα πρόσφατα πανηγυρικά ρεπορτάζ των καθωσπρέπει ΜΜΕ με το χαμογελαστό Σαμαρά να τονίζει υπερήφανος τη σπουδαιότητα της υπογραφής της συμφωνίας ΤΑΡ, μου τράβηξε την προσοχή ο χάρτης του αγωγού που ΘΑ κατασκευαστεί ΑΝ οι Αζέροι αποφασίσουν ότι είναι πιο καλή η πρόταση για τη μεταφορά του φυσικού τους αερίου προς την Ευρώπη.

Δεν θα παραμείνω καθόλου στο υποθετικό του όλου έργου, ότι δηλαδή τίποτα δεν έχει αποφασιστεί ώστε να ξεκινήσουν για τη χώρα τα οφέλη από την επένδυση του 1,5 δις ευρώ. Ούτε στο ότι από το 1,5 δις τα 2/3 θα είναι κόστος εισαγόμενου μηχανολογικού εξοπλισμού, αμοιβών διεθνών γραφείων νομικών συμβούλων και λοιπών μεσαζόντων και 

παρατρεχάμενων και στο ότι λιγότερο από το 10% θα αφορά αμοιβές προσωπικού. Ούτε στο ότι 1500-2000 οι ανειδίκευτοι εργάτες που θα μπορούσαν να απασχοληθούν από τυχόν ντόπιους υπεργολάβους θα είναι πιθανότατα ανασφάλιστοι αλλοδαποί. Μην μπείτε παρακαλώ στον κόπο να σχολιάσετε αυτά τα νούμερα, δεν είναι ουσιαστικά, μπορεί να κάνω και λάθος αν και σε ανάλογα έργα πάνω κάτω αυτά ισχύουν. Άλλη είναι η ουσία.

Όπως φαίνεται η χώρα μας θα αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία γιατί μέσα από τα εδάφη της και συγκεκριμένα μέσα από τη ελληνική Θράκη, την ελληνική Μακεδονία και νομίζω από ένα μικρό τμήμα της Ηπείρου θα διέρχεται ένα αγωγός αρκετών εκατοντάδων χιλιομέτρων που θα εξυπηρετεί μεγάλο μέρος των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης. Η μια όψη του νομίσματος είναι αυτή που λέει πως η Ελλάς αποκτά ιδιαίτερη σημασία σε σχέση με τη διακίνηση των ενεργειακών πόρων μόνο και μόνο από τη διέλευση του αγωγού από τα εδάφη της. Τώρα τι εννοούν όσοι υποστηρίζουν την άποψη αυτή, ας το εξηγήσουν οι ίδιοι, πραγματικά θα με ενδιέφερε να ακούσω σχετικά επιχειρήματα.

Η άλλη άποψη, την οποία θα αναλύσω εν συντομία και παίρνοντας το ρίσκο να χαρακτηρισθώ γραφικός συνομωσιολόγος, λέει ότι η χώρα μπαίνει σε μεγάλες περιπέτειες ΑΝ και ΕΦΟΣΟΝ ο αγωγός τελικά κατασκευασθεί. Εξηγούμαι. Πράγματι, η Ευρώπη θα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό, όσον αφορά στην προμήθειά της σε ΦΑ από έναν αγωγό που περνά από το ελληνικό έδαφος. Ποιό έδαφος όμως; Κατ’ αρχάς τη Θράκη μας στην οποία οι τούρκοι δρουν εδώ και καιρό ανενόχλητοι και είναι θέμα χρόνου να εγείρουν θέμα αυτονομίας ή ακόμα χειρότερα ένωσης με την Τουρκία. Για όσους βιαστούν να χλευάσουν τα παραπάνω, ας ενημερωθούν σχετικά με τη δράση της ΜΙΤ σε κάθε επίπεδο, από την καθημερινότητα με τις στοχευμένες εκπομπές τουρκικών τηλεσταθμών μέχρι σε πιο λεπτά θέματα όπως την ύλη που διδάσκονται οι μαθητές των δημοτικών της Ξάνθης και της Ροδόπης. Ο αγωγός κινούμενος δυτικά περνά από τη Μακεδονία και φτάνει στην Αλβανία. Δεν είμαι σίγουρος αν περνά μέσα από το νομό Ιωαννίνων ή καταλήγει στην αλβανική επικράτεια μέσα από τα μακεδονικά σύνορα. Όμως εδώ λίγοι θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν τον σκοπιανό αλυτρωτισμό αλλά και τις πρόσφατες κορώνες του Μπερίσα για μεγάλη Αλβανία.

Το θέτω ευθέως: τι θα γίνει αν δημιουργηθεί τεχνητή ένταση από τους γείτονές μας και τεθεί θέμα ομαλής ροής του ΦΑ προς την Ευρώπη; Πως θα αντιμετωπισθούν σκοπιανές ή λοιπές προβοκάτσιες με τη στήριξη της CIA ή άλλων υπηρεσιών; Θα έχουν ή όχι ένα επιχείρημα οι αμερικανοί και οι λοιποί δυτικοευρωπαίοι φίλοι μας να θέσουν την περιοχή υπό ειδικό καθεστώς (τύπου Κοσσόβου για παράδειγμα) ενώ η Ελλάς θα προσπαθεί να συνέλθει από την κρίση που την έχει χτυπήσει; Όταν ο στρατός μας θα ψάχνει να βρει εξοπλισμό ή θα έχει υποκατασταθεί ίσως από μια αστυνομικού τύπου διεθνή δύναμη, κατ’ εντολή της Τρόικας; Μήπως ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου; Μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη τραγωδία;

Εύχομαι αυτό που μου πέρασε από το μυαλό να είναι απλά μια πολύ καλή ιδέα για ένα βιβλίο ή μια ταινία, για ένα φανταστικό πολιτικό θρίλερ και τίποτε άλλο. Όμως καμιά φορά η πραγματικότητα ξεπερνά κάθε φαντασία. Τα μάτια μας ανοιχτά.

ΣΚ

Αθήνα 15-2-2013

Εννέα διαγωνισμοί για 48 μαρίνες « www.olympia.gr

Αναρτήθηκε από τον/την arch στο Φεβρουαρίου 15, 2013

Σε εννέα πακέτα πρόκειται να παραχωρηθούν οι 48 ελληνικές μαρίνες, με τον πρώτο από τους διαγωνισμούς να προκηρύσσεται εντός των ημερών και να αφορά την μαρίνα του Αλίμου μαζί με τα τουριστικά αγκυροβόλια του Πόρου, της Ύδρας, της Επιδαύρου και των Μεθάνων.

Ο θαλάσσιος τουρισμός αποκτά ξεχωριστό επενδυτικό ενδιαφέρον καθώς προσελκύει μεγάλους ξένους ομίλους, όπως ο τουρκικός όμιλος Dogus Group – ο οποίος εξαγόρασε πρόσφατα σημαντικά μερίδια στις μαρίνες Φλοίσβου, Ζέας, Κέρκυρας, Λευκάδας – ο όμιλος Κοτς που ελέγχει τη μαρίνα Μυτιλήνης, αλλά και Έλληνες επενδυτές όπως η Lamda Development και ο όμιλος Κυριακούλη. Ενδιαφέρον υπάρχει από αμερικανικές και βρετανικές εταιρείες.
Σύμφωνα με “τα ΝΕΑ” το ΤΑΙΠΕΔ πρόκειται να προκηρύξει το αμέσως επόμενο διάστημα συνολικά 5 με 6 από τα 9 συνολικά πακέτα στα οποία έχει «σπάσει» τις 48 ελληνικές μαρίνες που έχουν περιέλθει ή πρόκειται να περιέλθουν στην κατοχή του. Σε κάθε μια από τις εννέα ομάδες έχει συμπεριληφθεί τουλάχιστον μια μεγάλη μαρίνα, που βρίσκεται κοντά σε αεροδρόμιο, σε πόλη ή σε σημαντικό αρχαιολογικό χώρο.

Στο 1ο πακέτο κεντρικό ρόλο διαδραματίζει ο Αλιμος, στο 2ο πακέτο η μαρίνα Γλυφάδας, που πλαισιώνεται από εκείνες της Σερίφου, της Πάρου, της Νάξου, και της Άνδρου. Στο 3ο πακέτο αυτό της Κρήτης, κυρίαρχη θέση έχουν οι μαρίνες του Ρεθύμνου και του Αγίου Νικολάου, ενώ στο 4ο πακέτο των Δωδεκανήσων, ηγούνται οι μαρίνες στο Μανδράκι της Ρόδου και της Κω. Στο 5ο πακέτο πρωταγωνιστούν οι μαρίνες σε Ζάκυνθο και Κατάκολο, στο 6ο αυτή της Πάτρας, κοκ.

Mega Yachts

Ειδική αντιμετώπιση επιφυλάσσει το ΤΑΙΠΕΔ για Μύκονο και Αργοστόλι οι οποίες προορίζονται να μετατραπούν σε πολυτελείς μαρίνες για τη φιλοξενία mega – yachts. Για τον ίδιο σκοπό θα αναβαθμιστεί και μέρος του λιμανιού του Λαυρίου.

fpress.gr

Σε ισραηλινές εταρείες το 30% του οικοπέδου 12 της Κύπρου

Τετάρτη, 13 Φεβρουαρίου 2013

Μια νέα εποχή στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ της Κύπρου και του Ισραήλ σφραγίστηκε με την υπογραφή, τη Δευτέρα, της μεταβίβασης 30% των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης στο «οικόπεδο 12» («Αφροδίτη») της κυπριακής ΑΟΖ που έχει η Noble Energy στις εταιρείες Delek και Αvner, σύμφωνα με τον Κύπριο υπουργό Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού Νεοκλή Συλικιώτη.
Σύμφωνα με το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο κ. Συλικιώτης, μιλώντας μετά την υπογραφή της συμφωνίας, τόνισε ότι πρόκειται για «στρατηγική συνεργασία που περιλαμβάνει οικονομικές και πολιτικές πτυχές».



Παράλληλα, αναφέρθηκε σε οικονομίες κλίμακας μεταξύ των δύο χωρών τόσο για τη εμπορική εκμετάλλευση του φυσικού αερίου στο «τεμάχιο 12» όσο και σε αυτό του «Λεβιάθαν» που βρίσκεται εντός της ισραηλινής ΑΟΖ, το πλειοψηφικό πακέτων των μετοχών του οποίου κατέχουν οι τρεις εταιρείες. Παράλληλα, διευκρίνισε ότι η αναφορά του «για συνέργιες και οικονομίες κλίμακας παραπέμπουν στη μεταξύ μας συνεργασία για την υγροποίηση του φυσικού αερίου και μεταφορά του στις ευρωπαϊκές και διεθνείς αγορές».

Η συμφωνία μεταβίβασης που υπογράφηκε είναι αποτέλεσμα αιτήματος της Noble προς την κυπριακή κυβέρνηση, το οποίο και εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο της χώρας στις 5 Φεβρουαρίου. Η Λευκωσία δεν δημοσίευσε τις οικονομικές πτυχές της συμφωνίας.

Όπως υπενθυμίζει το Reuters, η Noble είναι ήδη εταίρος με το ισραηλινό σχήμα στην ανάπτυξη των σημαντικών κοιτασμάτων που ανακαλύφθηκαν στα ανοιχτά του Ισραήλ.

Προς τα τέλη του 2011, η Noble ανακοίνωσε την ύπαρξη και άλλου κοιτάσματος φυσικού αερίου, σε κυπριακά ύδατα, όγκου 7 τρισ. κυβικών ποδιών (tcf) περίπου. Η Noble αναμένεται να διεξάγει εφέτος και δεύτερη γεώτρηση. Όπως είπε ο κ. Συλικιώτης, η Λευκωσία αναμένει από τη Noble «τους επόμενους μήνες να προχωρήσει στη δεύτερη ερευνητική γεώτρηση και μέχρι τον ερχόμενο Οκτώβριο να κηρύξει την εμπορευσιμότητα των κοιτασμάτων σύμφωνα με τις συμβατικές της υποχρεώσεις».

Noble: Σημαντικό έργο για το λαό της Κύπρου

Την ικανοποίησή του για την επίτευξη της συμφωνίας μεταβίβασης, εξέφρασε ο διευθυντής της Noble στην Κύπρο Τζον Τόμιτς.

«Θα συνεχίσουμε μαζί να αξιολογούμε την ανακάλυψη που έγινε στο τεμάχιο 12 και επίσης να θέτουμε επιπρόσθετους στόχους όσον αφορά τις εργασίες εξερεύνησης», είπε. Προσβλέπουμε, πρόσθεσε, «στην κοινή μας δουλειά έτσι ώστε να καταστήσουμε αυτό το έργο, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για το λαό της Κύπρο, τόσο επιτυχές όσο όλοι μας ελπίζουμε», είπε.

Delek: Ενεργειακό κέντρο η Κύπρος

Μιλώντας εκ μέρους των εταιρειών Delek και Avner, ο διευθύνων σύμβουλος της πρώτης, Γκίντεον Τάντμορ, είπε ότι «νομίζω ότι όλοι αναγνωρίζουν ότι η Κύπρος έχει μια πραγματική δυνατότητα να γίνει ενεργειακό κέντρο σ’ αυτή την ιδιαίτερη περιοχή στην οποία ζούμε».

Εξέφρασε την άποψη ότι είναι μόνο η αρχή με μια «πολύ σημαντική ανακάλυψη που έγινε στο «Αφροδίτη», η οποία θα, ελπίζουμε, πως θα μετατραπεί σε ένα πολύ προσοδοφόρο έργο», προσθέτοντας ότι κάτι τέτοιο θα προσελκύσει και άλλες εταιρείες να επενδύσουν στον τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Κύπρου.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, είπε ο κ. Τάντμορ ότι πρόκειται για ένα κοινό εγχείρημα όχι μόνο μεταξύ ανθρώπων που εργάζονται σε εταιρείες αλλά και μεταξύ των κυβερνήσεων Κύπρου και Ισραήλ, οι οποίες εργάζονται από κοινού προς όφελος των λαών τους και ολόκληρης της περιοχής.

Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση

24GR: Περί σφουγγοκωλάριων...

Γράφει ο Χρήστος Ιακώβου / Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)

Ο σφουγγοκωλάριος ήταν υψηλό αξίωμα και ταυτοχρόνως επάγγελμα στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. 

Το έργο του ήταν να σκουπίζει τα οπίσθια των αυτοκρατόρων. 

Ήταν αξίωμα που πολλοί ζήλευαν και μόνο έμπιστα άτομα διορίζοντο, αφού...

είχαν το προνόμιο να ευρίσκονται τόσο κοντά στον αυτοκράτορα όταν αυτός ήταν γυμνός και άοπλος. 

Με το πέρασμα του χρόνου το επάγγελμα αυτό εξέλειπε. Επεβίωσε όμως ως συγκεκριμένη συμπεριφορά στην πολιτική μας κουλτούρα. 

Ποιος είναι ο σημερινός σφουγγοκωλάριος; Το βασικό γνώρισμα της συμπεριφοράς του είναι η εξόφθαλμη ικανότητά του να επιδίδεται στην τέχνη του «σκουπίζειν» τα οπίσθια ισχυρών πολιτικών, ανεξαρτήτως ιδεολογικής ή πολιτικής θέσης, οι οποίοι μπορούν να του εξασφαλίσουν μία θέση στον επίγειο παράδεισο, δηλαδή πολιτική ή επαγγελματική ανέλιξη και κατ’ επέκταση, για να χρησιμοποιήσω ένα όρο του συρμού, «κοινωνική επιφάνεια». 

Είναι ο πολιτικός ελαφρών βαρών που θέλει να γίνει βουλευτής ή υπουργός, ο ξέμπαρκος πολιτικός που θέλει να ξαναμπεί στο παιγνίδι της εξουσίας, ο καριερίστας δημόσιος υπάλληλος που πατά επί πτωμάτων, ο ανεπαρκής δημοσιογράφος που αναζητεί τα δεκανίκια των πολιτικών για να επιβιώσει, ο φιλόδοξος νέος που εγκλώβισε τη ζωή του σε ένα lifestyle, με αυτοσκοπό την απόκτηση με κάθε τρόπο τίτλων «επαγγελματικής και πολιτικής ευγενείας», ούτως ώστε όταν βγαίνει από το σπίτι του να αυτοϊκανοποιείται με την εντύπωση ότι είναι επώνυμος, άρα σπουδαίος, και γενικά άνθρωποι με ελλείμματα προσωπικότητας, οι οποίοι έταξαν στη ζωή τους να «ανέλθουν», άνθρωποι οι οποίοι ακόμη και με το ντύσιμό τους ή όταν συστήνονται αισθάνονται την ανάγκη να δηλώνουν το κοινωνικό και επαγγελματικό τους καθεστώς. Στην πραγματικότητα, όμως, θρασύδειλοι καιροσκόποι, αχθοφόροι της αναξιοπρέπειας και μεταπράτες της αθλιότητας. 

Η τακτική τους ευκόλως προβλέψιμη. 

Επιλέγουν ένα ισχυρό πολιτικό, τον ακολουθούν και πράττουν παν ό,τι αναγκαίο για να αποδείξουν την νομιμοφροσύνη, που φθάνει μέχρι τα όρια της εθελούσιας ανδραποδώδους υποταγής. 

Επικεντρώνουν την συμπεριφορά τους σε κάθε ευκαιρία στο θάμβο της εντύπωσης. 

Με αυτό τον τρόπο καταφέρνουν να συλλέξουν πολλά προεκλογικά γραμμάτια, τα οποία θέλουν να εξαργυρώσουν ακριβά μετά τις εκλογές.

Το φαινόμενο του σφογγοκωλάριου ευδοκιμεί στη χώρα μας. 

Τους βλέπουμε να κινούνται απροκάλυπτα κάθε φορά που υπάρχουν πολιτικές εκλογές, αφού εκλαμβάνουν τις προεκλογικές εκστρατείες ως την κατ’ εξοχήν εορταστική τους περίοδο. 

Άλλοτε τους βλέπουμε να συνωστίζονται πίσω από τους πολιτικούς για να τους συλλάβει ο τηλεοπτικός φακός και άλλοτε να σπεύδουν σε προεκλογικές συγκεντρώσεις για να ηδονιστούν από μία χειραψία με τον πολιτικό που επέλεξαν να υπηρετήσουν.

Οι σφουγγοκωλάριοι ζουν για να αποκτήσουν «υψηλές θέσεις» και να αισθάνονται ότι κάνουν λαμπρές καριέρες, ενώ οι σοβαροί άνθρωποι όταν βρεθούν σε κάποια θέση δίνουν ζωή στην κοινωνία. 

Οι σφουγγοκωλάριοι παρά την χρονολογική τους ηλικία δεν μεγαλώνουν ποτέ. 

Τους βρίσκει κανείς μονίμως σε συγκεντρώσεις να χειροκροτούν παρελάσεις παραφουσκωμένων εγωισμών. 

Φτύνουν με την ίδια ευκολία αυτό που μέχρι χθες χειροκροτούσαν ή μεταπηδούν από το ένα κόμμα στο άλλο αν δεν πάρουν για την καριέρα τους αυτό που θέλουν. 

Όπως είπαμε, «η καριέρα πάνω απ’ όλα!».

Επειδή οι σφουγγοκωλάριοι έχουν μία εκ βάθους σχέση με την ηλιθιότητα, ουαί και αλίμονο σε αυτόν που αρχίζει να συζητά μαζί τους με κριτική διάθεση για τον πολιτικό του οποίου «σκουπίζουν» τον πισινό. 

Για να θυμηθούμε εδώ τη σοφή ρήση του Μαρκ Τουέιν: «Μη συζητάς ποτέ δημόσια με ένα ηλίθιο, θα σε κερδίσει με την εμπειρία του και οι τρίτοι μπορεί να μην καταλάβουν τη διαφορά».

Η κοινωνία μας έχει πολλά αποθέματα τέτοιου φυράματος. 

Κάποιοι κάνουν μεγάλες καριέρες λόγω επιτυχούς άσκησης αυτού του «χαρίσματος» και κάποιοι φιλοδοξούν να τους φθάσουν. 

Όπου και να φθάσουν όμως είναι χαρακτηρισμένοι. 

Για τους τρίτους θα είναι οι γνωστοί σφουγγοκωλάριοι ενώ γι’ αυτούς που υπηρετούν, θα είναι μονίμως ένα κοινό κολωσφούγγι. 

Αλίμονο σ’ αυτούς που άφησαν τη ζωή τους να την καθοδηγήσει η ματαιοδοξία της «μεγάλης καριέρας», περνώντας την αναγκαστικά μέσα από τη λογική του «σκουπίζειν» τα οπίσθια των ισχυρών.

Όσο, ιδιαιτέρως, για τους πολιτικούς, το να ενδιαφέρονται για τον αριθμό των ακολούθων και των συνεργατών τους και όχι για την ποιότητα τους, δηλαδή το να «αρέσουν» στους σφουγγοκωλάριους, είναι απόδειξη αδυναμίας. 

Είναι δε πολύ επικίνδυνο για την δημοκρατία ο πολιτικός να αισθάνεται ανώτερος από τους γύρω του και οι γύρω του καιροσκοπικώς να του το δείχνουν. 

Τότε χάνεται ο ορθολογισμός και ο εποικοδομητικός διάλογος, με αποτέλεσμα η σχέση να μετατρέπεται σε σχέση υποτελείας και διαρκούς επιβεβαίωσης του ισχυρού. 

Όσο κατάπτυστοι είναι οι σφουγγοκωλάριοι άλλο τόσο καταγέλαστοι είναι οι πολιτικοί που τους ανέχονται, γιατί ο έξυπνος ηγέτης δίδει σημασία όχι στο ποια γνώμη έχουν οι συνεργάτες του γι’ αυτόν αλλά ποια γνώμη έχει ο ίδιος γι’ αυτούς. 

Άλλωστε δεν είμαστε τίποτε άλλο εκτός από αυτό που σκεφτόμαστε.

Η αξιοπρέπεια δεν έγκειται στο να κατέχεις περίοπτη θέση αλλά στο να αισθάνεσαι πάνω απ’ όλα ελεύθερος.

Ινφογνώμων Πολιτικά: Τέλος εποχής για το πετρέλαιο

Βλαντίμιρ Ποκρόβσκι, Νικολάι Ποντορβανιούκ, Gazeta.ru 
Βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους της “πετρελαϊκής εποχής” που διήρκεσε σχεδόν ολόκληρο τον 20ο αιώνα. Εκτιμάται ότι στο άμεσο μέλλον το πετρέλαιο θα πάψει να αποτελεί είδος πρώτης ανάγκης. Είναι η Ρωσία έτοιμη για μια τέτοια ριζική αλλαγή;

Πηγή: PhotoXPress

Η γεωλογία των υδρογονανθράκων είναι ένας εφαρμοσμένος τομέας της επιστήμης της γεωλογίας.
Τα τελευταία σαράντα χρόνια ήταν μια σημαντική περίοδος για την ανάπτυξη του συγκεκριμένου επιστημονικού πεδίου, ειδικά στην πλούσια σε φυσικούς πόρους ΕΣΣΔ και στη συνέχεια στη Ρωσία. Στη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου ανακαλύφθηκαν αρκετά νέα πεδία με μοναδικά σε μέγεθος, ποσότητα και ποιότητα κοιτάσματα υδρογονανθράκων . Τόσο που το μόνο που είχαμε να κάνουμε ήταν απλά, η αύξηση της παραγωγής.

Σήμερα, συντελούνται ιστορικές αλλαγές στον τομέα και μεταβάλλεται η ισορροπία των δυνάμεων, λέει ο διευθυντής του Ινστιτούτου Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου της Ρώσικης Ακαδημίας Επιστημών και του Υπουργείου Παιδείας, Ανατόλι Ντμιτριέφσκι. «Οι αναπτυγμένες χώρες βρίσκονται μπροστά σε σοβαρά προβλήματα, από τη λύση των οποίων εξαρτάται το μέλλον του κόσμου. Μπορούμε να πούμε ότι είμαστε στην αρχή της δύσης της εποχής του πετρελαίου, η οποία διήρκεσε ολόκληρο τον 20ο αιώνα», είπε. Και πρόσθεσε: «Στη διάρκεια της κυριαρχίας του, το πετρέλαιο ήταν ο κρίσιμος παράγοντας που καθόριζε την τεχνολογική πρόοδο. Ο κινητήρας εσωτερικής καύσης άλλαξε την όψη του κόσμου, παρέχοντας μια άνευ προηγουμένου αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας. Η ταχεία αύξηση του πληθυσμού στις αναπτυσσόμενες χώρες οδήγησε σε αύξηση της ζήτησης για πετρέλαιο. Από την άλλη πλευρά, τα αποθέματα του «μαύρου χρυσού» είναι περιορισμένα. Οι παραδοσιακές μέθοδοι εξόρυξης δεν αρκούν για να ικανοποιήσουν τις παγκόσμιες ανάγκες. Με την αύξηση των τιμών του πετρελαίου, γίνονται πλέον ανταγωνιστικές νέες, άγνωστες στο παρελθόν τεχνολογίες».

Για τη Ρωσία σήμερα, είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε, το να καθοριστούν τα βήματα που θα πρέπει να ακολουθήσει για να σταματήσει η εξάρτηση της οικονομίας της χώρας από τις τιμές του πετρελαίου. «Το επίπεδο των τιμών του πετρελαίου στο εγγύς μέλλον, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και σε μακροπρόθεσμη προοπτική, είναι μόνο ένα από τα προβλήματα της οικονομίας», τονίζει ο Ακαδημαϊκός. «Είναι σαφές, ότι με τις τιμές του πετρελαίου να βρίσκονται πάνω από τα 150 δολάρια το βαρέλι, η αυτοκινητοβιομηχανία είναι σε θέση να παράσχει έναν οικονομικό κινητήρα που να καταναλώνει ελάχιστη βενζίνη. Αυτό που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη Ρωσία, είναι η χρονική διάρκεια τόσο της ζήτησης για πετρέλαιο, όσο και των υψηλών τιμών».

Σχιστολιθικό φυσικό αέριο

Η παραγωγή σχιστολιθικού φυσικού αερίου τα τελευταία χρόνια αυξάνεται. Ενδιαφέρον για την εκμετάλλευση φυσικού αερίου από σχιστόλιθο δεν υπάρχει μόνο στις ΗΠΑ. Σήμερα, αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου από σχιστολιθικά πετρώματα, βρίσκονται στα εδάφη 38 χωρών. Η Κίνα ασχολείται με το θέμα της εξόρυξης του, πολύ σοβαρά. Η Δυτική Ευρώπη είναι πιο διστακτική. Επιδεικνύει προς το παρόν μικρό ενδιαφέρον, αν και ερευνώντας για εναλλακτικές λύσεις στο ρώσικο φυσικό αέριο σε μακροπρόθεσμη βάση, η ΕΕ σχεδιάζει να ασχοληθεί με τα αντισυμβατικά ορυκτά καύσιμα.

Με λίγα λόγια, η κατάσταση γύρω από το σχιστολιθικό φυσικό αέριο ήταν χειρότερη από ότι φαντάζονταν οι ρώσικες αρχές. Τον Αύγουστο του 2012, ο ρώσος υφυπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης Αντρέι Κλεπάτς, δήλωσε ότι ο ρώσικος γίγαντας του «γαλάζιου χρυσού» Gazprom, που αρχικά είχε υποτιμήσει το μέγεθος της επανάστασης του σχιστόλιθου, τώρα την αντιμετωπίζει με μεγάλη σοβαρότητα. Και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, στη συζήτηση μπήκε πιο ενεργά και ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο ρώσος πρόεδρος, αναφερόμενος στους κινδύνους που αντιμετωπίζει η Gazprom λόγω των παγκόσμιων αλλαγών στην αγορά ενέργειας που οφείλονται στην αύξηση του όγκου παραγωγής αερίου από σχιστόλιθο, έδωσε εντολή στο υπουργείο Ενέργειας για να τροποποιήσει το σχεδιασμό για την ανάπτυξη του κλάδου του φυσικού αερίου μέχρι το 2030.

Τέλος το εύκολο και φθηνό πετρέλαιο

Και σαν να μην έφτανε αυτή η εξέλιξη, η αντισυμβατική επανάσταση στην εξόρυξη υδρογονανθράκων συνεχίστηκε. Αυτή τη φορά, με το πετρέλαιο από σχιστόλιθο. Αποδείχθηκε ότι με τον ίδιο τρόπο όπως και το αέριο μπορεί να εξαχθεί από σχιστόλιθο και ο μαύρος χρυσός. Η ανάπτυξη της αντισυμβατικής μεθόδου, μόλις άρχισε, αλλά είναι ήδη κατανοητό ότι έχει προοπτικές. Σύμφωνα με Δυτικούς εμπειρογνώμονες, τα αποθέματα πετρελαίου από σχιστόλιθο στις ΗΠΑ είναι πέντε φορές περισσότερα από ότι του συμβατικού ορυκτού στη Σαουδική Αραβία.

Για τη Gazprom αυτή η επανάσταση αποτελεί πιο σοβαρή απειλή από αυτή του φυσικού αερίου. Ακόμα κι αν σήμερα η εταιρεία δεν προτίθεται να δαπανήσει πόρους για την άντληση σχιστολιθικού αερίου, ενδιαφέρεται να προχωρήσει σε σχεδιασμό για την εξόρυξη και την εκμετάλλευση πετρελαίου από τα πετρώματα σχιστόλιθου.

Ταχύτατος εκσυγχρονισμός

Ένα ακόμα πρόβλημα για τη Ρωσία, είναι ότι κάθε χρόνο οι εμπειρογνώμονες καταγράφουν έλλειψη σε ποσοτικό επίπεδο επιτυχημένων καινοτομιών στο ρώσικο κλάδο των υδρογονανθράκων.

«Σε γενικές γραμμές, έχουμε πάρα πολλές καινοτόμες ιδέες στη Ρωσία. Αλλά το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιστήμονες που τις ανακαλύπτουν, είναι στην εμπορευματοποίηση τους και στην άμεση εφαρμογή τους στην βιομηχανία υδρογονανθράκων», παρατηρεί ο Κονσταντίν Ναντενένκο, διευθυντής επιχειρηματικών επενδύσεων της εταιρείας «Leader». «Είναι δύσκολο για κάποιον «τρίτο», να έχει σωστές σχέσεις με τις γιγαντιαίες πετρελαϊκές εταιρείες. Μάλιστα, για τους επιστήμονες πιο εύκολο είναι να γίνουν αποδεκτοί από την παγκόσμια αγορά παρά από τη ρωσική. Αυτό οφείλεται στο ότι στο εξωτερικό η αγορά λειτουργεί πιο καλά και αποτελεσματικά. Δεν είμαι σίγουρος, ωστόσο, ότι αυτό είναι μόνο ρώσικο πρόβλημα. Και σε άλλες χώρες, από τη μία οι υπεύθυνοι λήψης των αποφάσεων λειτουργούν με μεγάλα ποσά και τα έσοδα από τις start-up δεν είναι πολύ ενθαρρυντικά. Από την άλλη, εξετάζοντας την ιδέα της ένταξης των νέων τεχνολογιών στις διαδικασίες τους, συνειδητοποιούν ότι το κόστος μιας τυχόν αποτυχίας είναι υψηλό. Μιλώντας χωρίς περιστροφές, δεν βλέπουμε για παράδειγμα και μεγάλη διαφορά μεταξύ της BPκαι της Rosneft σε αυτό τον τομέα.

Η διαφορά με τη ρώσικη αγορά στην καινοτομία, είναι ότι στη διεθνή αγορά υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία τεχνολογικών εταιρειών παροχής υπηρεσίας που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να τραβήξουν την προσοχή των μεγάλων επιχειρήσεων. Στο περιβάλλον αυτό, είναι πολύ σημαντικό να εξηγήσουν στους δυνητικούς τους πελάτες –πετρελαϊκές και συναφείς εταιρείες- σε τι είναι καλύτεροι από τους ανταγωνιστές τους.

Οι εταιρείες τεχνολογίας αιχμής, που διαθέτουν τεχνογνωσία, πόρους και χαίρουν υψηλού κύρους στον κλάδο, προσπαθούν συνεχώς να βρουν και να εισαγάγουν στην παραγωγή καινοτόμες λύσεις. Έχουν πραγματικά ενταχθεί στη διαδικασία του τεχνολογικού ανταγωνισμού. Οι αντίστοιχες εταιρείες που συνεργάζονται με τις ρώσικες εταιρείες υδρογονανθράκων, συνδέονται στενά με τους δυνητικούς τους πελάτες και δεν υπάρχει χώρος για ανταγωνισμό που να λειτουργεί υπέρ της καινοτομίας.

Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στη ηλεκτρονική διεύθυνση:http://www.gazeta.ru/science/2012/12/25_a_4906221.shtml

Η Αλήθεια να Λέγεται: Ο παγκόσμιος εφιάλτης της "Κοινωνικής Μηχανικής"

Η Αλήθεια να Λέγεται

Στο αενάως εξελισσόμενο Σύμπαν, όπου κυριαρχεί ο Άγραφος Νόμος κι όχι το συναίσθημα, συντελείται ένας διαρκής πόλεμος μεταξύ του καλού και του κακού, της Αλήθειας και του ψέματος, με την Αλήθεια να προσπαθεί να επικρατήσει σε κάθε ψυχή, σε κάθε έθνος, και στην ανθρωπότητα ολόκληρη.
Thursday, January 10, 2013
Ο παγκόσμιος εφιάλτης της "Κοινωνικής Μηχανικής"


ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΗΣ "ΑΟΡΑΤΗΣ"
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ !!

Από GBAL

Έξαιρετικό άρθρο του Λεωνίδα Αποσκίτη, που δημοσιεύθηκε παλαιότερα στο πολύ καλό περιοδικό Hellenic Nexus, μηνός Δεκεμβρίου 2009, το οποίο όχι μόνο παραμένει σύγχρονο και διαφωτιστικό, αλλά και συνάμμα ανατριχιαστικό, καθόσον προσπαθεί να απαντήσει σε ερωτήματα, σχετικά με το γιατί και το πώς οι σύγχρονες κοινωνίες μεταλλάσσονται σταδιακά σε ομογενοποιημένα μορφώματα ανθρώπινης ισοπέδωσης.

Ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ, ο πολύς Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκυ, μέλος άλλωστε της παγκόσμιας ελίτ και της Νέας Τάξης πραγμάτων, μας "ενημερώνει" με σαδιστική ειλικρίνεια ότι:
«Η ελίτ δεν θα δίσταζε να πραγματοποιήσει τους πολιτικούς της σκοπούς, χρησιμοποιώντας τις τελευταίες σύγχρονες τεχνικές, για να επηρεάσει τη συμπεριφορά του κοινού και να κρατήσει την κοινωνία υπό στενή παρακολούθηση.»

Διαβάζοντας το άρθρο θα αναγνωρίσουμε την κοινωνική και πολιτική μας πραγματικότητα, στιγμές, γεγονότα, καταστάσεις που βιώσαμε και αμέσως ο προβληματισμός και η απόγνωση (που είμαστε αιχμάλωτοι ενός κατασκευασμένου συστήματος) μας πλημμυρίζει, ενώ παράληλα σκεπτόμαστε μεθόδους διαφυγής και αντίστασης!!

Και πόσο επίκαιρο και προφητικό είναι, αν αναλύσουμε τα γεγονότα στον αραβικό κόσμο, που οδήγησαν στον ξεσηκωμό, με το εύηχο "Αραβική Άνοιξη".

Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον άρθρο που αξίζει να διαβάσουμε.

Ο Απόλυτος Πόλεμος σε πλήρη εξέλιξη

Του Λεωνίδα Αποσκίτη

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει επιστητό ότι, για τη νεοταξική μεταμόρφωση του πλανήτη, χρησιμοποιείται μια ολόκληρη «επιστήμη» ψυχολογικών επιχειρήσεων από την υπερεθνική ελίτ.
Η σημερινή κοινωνική κατάσταση είναι παραπροϊόν μιας σειράς τεχνικών «κοινωνικής μηχανικής», η οποία δρα στο παρασκήνιο της πολιτικής, της κοινωνικής μέριμνας, της οικονομίας, της ενημέρωσης, του πολιτισμού, της βιομηχανίας, του θεάματος και του μάρκετινγκ, επιχειρώντας να χειραγωγήσει και να παθητικοποιήσει τους πολίτες, να μεγιστοποιήσει τα κέρδη των πολυεθνικών, να αποδομήσει τα παραδοσιακά έθνη, τις κοινωνίες και τα θρησκευτικά συστήματα, επιβάλλοντας πολέμους και «τρομοκρατία» εναντίον ολόκληρων λαών και μετακινώντας στρατιές φθηνής εργατικής δύναμης με τη λαθρομετανάστευση, επιδιώκοντας τη νέα δουλοκρατία.

Όλα αυτά τα φαινόμενα που παρουσιάζονται από τα καθεστωτικά media περιτυλιγμένα με το εύηχο ιδεολόγημα της ποικιλομορφίας / πολύ-πολιτισμικότητας, είναι το αποτέλεσμα των - φανερών και κρυφών - σχεδιασμών μιας διεθνούς ελίτ, επικεφαλής του χρηματιστηριακού καπιταλιστικού μοντέλου, που θέλει τους πολίτες απόλυτα παραδομένους, ανήμπορους να υπερασπίσουν τις κοινωνικές κατακτήσεις, τα εθνικά σύμβολα και τις - με αίμα - αποκτημένες πολιτικές ελευθερίες.

Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ

Ο όρος «κοινωνική μηχανική» μπορεί να έχει καθιερωθεί σχετικά πρόσφατα, αλλά πολλές σχετικές τεχνικές χειρισμού των μαζών έχουν χρησιμοποιηθεί ανά τους αιώνες από τους κατέχοντες την εξουσία. Αν και δεν είναι βεβαιωμένο ότι υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο, ως πατέρας αυτής της ιδέας θα μπορούσε να θεωρηθεί ο Κινέζος θεωρητικός της στρατηγικής και φιλόσοφος, Σουν Τζου (4ος -5ος αι. π.Χ.).
Το έργο του δεν έγινε δημοφιλές μόνο μεταξύ των θεωρητικών του πολέμου, αλλά και μεταξύ των πολιτικών ηγετών και των διευθυντικών στελεχών στον επιχειρηματικό χώρο.

Διαβάζοντας ορισμένες αρχές του μεταφορικά (στην εποχή της παγκοσμιοποίησης), λένε:
«Αυτό που έχει μεγίστη σημασία στον (κοινωνικό) πόλεμο είναι να επιτεθείς στην στρατηγική του εχθρού (των εθνών).
Δεύτερο, κατά σειρά σπουδαιότητας, είναι να διαλύσεις τις συμμαχίες του (τα παραδοσιακά στηρίγματα).» (Με βάση την ελληνική έκδοση, Παπασωτηρίου 2008).

Στην νεώτερη ιστορία, η κοινωνική μηχανική εφαρμόσθηκε κατά κόρον από τα μεγάλα ολοκληρωτικά καθεστώτα, με σκοπό να ισοπεδωθούν οι ανθρώπινες προσωπικότητες και να εξοντωθούν οι αντιφρονούντες. Κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα με την ενορχηστρωμένη «μετανάστευση» τεράστιων μουσουλμανικών και αφροασιατικών πληθυσμών, η οποία λειτουργεί ως μοχλός διάβρωσης του εθνικού και κοινωνικού ιστού.

Στο modus vivendi του αμερικανικού τρόπου ζωής, που έγινε σιγά- σιγά πλανητικό μοντέλο, η κοινωνική μηχανική αποσκοπούσε στην απονεύρωση των πολιτών και στην μετατροπή τους σε αμοραλιστές καταναλωτές χωρίς ιστορική μνήμη, φιλοσοφικές αναζητήσεις και ηθικές αντιστάσεις. Το σύγχρονο μοντέλο του νεοταξικού «homo lupus economicus» είναι πιο ολοκληρωτικό και αντιανθρώπινο , αφού χρησιμοποιείται πλέον μια πανίσχυρη τεχνολογία επηρεασμού της συνειδήσεως, πέρα από γεωγραφικά σύνορα και πολιτικές ιδεολογίες.

Το μοντέλο αυτό είναι ακόμα πιο επικίνδυνο, γιατί παρουσιάζεται σαν δημοκρατικό, ενώ στην πραγματικότητα λέει:
«Επιτρέπεται να επιλέξετε ελεύθερα, στον βαθμό που μπορούμε να προγραμματίζουμε τις κινήσεις σας και να επιβάλλουμε - με πλύση εγκεφάλου - αυτό που εμείς θέλουμε και μας συμφέρει να κάνετε.».

ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ

1. Η στρατηγική της παραπλάνησης:

Προκειμένου να αποκτήσουν τον έλεγχο του κοινού, αφ' ενός το διατηρούν ασυντόνιστο και με άγνοια των βασικών αρχών του συστήματος και αφ' ετέρου, συγχυσμένο, αποδιοργανωμένο και διασπασμένο με ζητήματα που δεν έχουν πραγματική σημασία. Αυτό επιτυγχάνεται ως εξής:

α) παρέχοντας χαμηλού επιπέδου δημόσια παιδεία και κρατώντας μόνο για την ελίτ την υψηλή γνώση,

β) Κατευθύνοντας τα αισθήματά τους, αυξάνοντας τη μαλθακότητά τους (πνευματική και φυσική) μέσα από συνεχή βομβαρδισμό από... φθηνό σεξ, βία και τρομοκρατία μέσω των ΜΜΕ,

γ) Ξαναγράφοντας την ιστορία και τους νόμους και υποβάλλοντας τους πολίτες σε αποκλίνουσα συμπεριφορά, ώστε να μπορούν να μεταστρέψουν τη σκέψη τους από τις πραγματικές τους ανάγκες σε μη απαραίτητες προτεραιότητες.

Ο γενικός κανόνας είναι ότι υπάρχει κέρδος από τη σύγχυση: όσο περισσότερη σύγχυση τόσο μεγαλύτερο το κέρδος.

Άρα η καλλίτερη μέθοδος είναι να δημιουργούνται προβλήματα και μετά να προσφέρονται έτοιμες λύσεις γι' αυτά.

- Μεθόδευση της Παραπλάνησης:

ΜΜΕ: Απομακρύνουν την προσοχή του ενήλικου κοινού από τα πραγματικά κοινωνικά ζητήματα και τη στρέφουν σε ανούσια ριάλιτυ.

ΣΧΟΛΕΙΑ: Διατηρούν αστοιχείωτα τα νεαρά παιδιά σε τομείς όπως τα μαθηματικά, τα οικονομικά, το δίκαιο, τη φιλοσοφία, την ιστορία.

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ: Κρατούν σε χαμηλό επίπεδο την ψυχαγωγία του κοινού και τον πολιτισμό.

ΕΡΓΑΣΙΑ: Εφαρμόζεται η τακτική να είναι συνεχώς απασχολημένο το κοινό ώστε να μην μένει χρόνος για να σκεφθεί.

Κατά τον Άλντους Χάξλεϋ, ο κόσμος αυτός θα είναι «μια δικτατορία χωρίς δάκρυα» όπου οι μάζες θα «λατρεύουν τη δουλεία τους».

2. Αποσιώπηση:

Με τον έλεγχο των ΜΜΕ φιλτράρονται οι ειδήσεις και οι πληροφορίες, ώστε σημαντικά αποσπάσματα των πραγματικών γεγονότων να αποκρύπτονται. Έτσι περνούν στον κόσμο την εικόνα των πραγμάτων που τους συμφέρει.

3. Γελοιοποίηση της «επικίνδυνης» πληροφορίας:

Αν κάποιο σημαντικό γεγονός, (π.χ. οι επιθέσεις της 11ης/ 9 στη Νέα Υόρκη) δεν «χωράει» στις επίσημες εξηγήσεις που προωθούνται από τα media, τότε μπαίνουν μπροστά οι μηχανισμοί εξευτελισμού: «γραφικοί», «συνωμοσιολόγοι» κ.λπ. Παράλληλα προωθούν υπούλως στημένες εξωφρενικές θεωρίες (π.χ. εξωγήινοι), ώστε να επιτείνουν τη σύγχυση του κοινού και να ακυρώνουν τις σοβαρές μαρτυρίες (π.χ. τις καταθέσεις των μηχανικών που μιλούν για κατεδάφιση από μέσα των Διδύμων Πύργων).

4. Κατασκευή «ειδικών»:

Προώθηση δικών τους επιστημόνων και εξωνημένων διανοουμένων σε θέσεις κλειδιά του δημοσίου βίου (π.χ. καθηγητές πανεπιστημίου, διευθυντές ινστιτούτων), οι οποίοι στηρίζονται από τα επίσης κατευθυνόμενα ΜΜΕ.

Στην χώρα μας, όπου διεξάγεται ένας ανελέητος ιδεολογικός πόλεμος για εξόντωση κάθε τι ελληνικού, είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της κατάληψης πολλών πανεπιστημιακών θέσεων από καθηγητές της εθνομηδενιστικής σχολής τα τελευταία 20 χρόνια, για να πρωτοστατούν σήμερα στη διάλυση της Παιδείας και στον αφελληνισμό της Ιστορίας.

5. Λειτουργία προβοκάτσιας:

Όταν μια κοινωνική κατάσταση αρχίζει να γίνεται απειλητική γι' αυτούς (π.χ. αρχίζει να αφυπνίζεται πατριωτικά ή κοινωνικά ο μέσος πολίτης), τότε προωθούν κάποιον δικόν τους άνθρωπο ή κίνημα για να προλάβουν τους πραγματικούς εκπροσώπους του λαού και να σπείρουν την παραπληροφόρηση. Αν, παρ' όλα αυτά, οι κοινωνικοί μηχανικοί αποτύχουν να επιβληθούν, τότε αρχίζει μια επίθεση ηττοπάθειας και δράσης άλλων αχυρανθρώπων.

6. Διάσπαση της προσοχής με την υπερπληροφόρηση:

Αν κάποιο γεγονός τραβήξει την προσοχή του κοινού, οι κοινωνικοί μηχανικοί φροντίζουν ώστε τα ΜΜΕ να επιμείνουν σε άχρηστες λεπτομέρειες και στην αποπροσανατολιστική παρουσίασή του. Ταυτόχρονα σκηνοθετούν ένα άλλο γεγονός για να αποσπάσουν την προσοχή του κοινού. Τα παραδείγματα στην Ελλάδα είναι πολλά..

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ : Η ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Η αρχή της νεοταξικής λογοκρισίας να εξαφανίζει τις ουσιαστικές πληροφορίες μέσα σε έναν κυκεώνα ασήμαντων πληροφοριών, επιτρέπει στη νέου τύπου λογοκρισία να εμφανίζεται πλουραλιστική και δημοκρατική.

Αυτή η στρατηγική εφαρμόζεται, κατ' αρχάς, στη τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, τη βασική πηγή ενημέρωσης των πολιτών. Όλοι οι ψυχολόγοι και ειδικοί της νευροεπιστήμης γνωρίζουν ότι η απομνημόνευση πληροφοριών από τον εγκέφαλο γίνεται καλλίτερα όταν αυτές παρουσιάζονται με δομημένο τρόπο.

Όμως τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων κάνουν ακριβώς το αντίθετο, ανακατεύοντας άναρχα ετερόκλητα θέματα διαφορετικής σπουδαιότητας (λίγο πολιτική, αθλητικά, ένα κοινωνικό θέμα, κάτι διασκεδαστικό, μετά ξανά πολιτική κ.λπ.). Έτσι είναι πολύ εύκολο να χειραγωγήσεις έναν πληθυσμό.

Η αληθινή ενημέρωση παρέχεται πλέον από τα εναλλακτικά, ειδικά και φανζιν έντυπα, τα οποία διαβάζονται όλο και περισσότερο από υποψιασμένους πολίτες.

- Στόχοι της κατευθυνόμενης ενημέρωσης :

. Ο ολοκληρωτικός έλεγχος των ατόμων.

. Να εμποδίζεται τo κοινό να σκέπτεται και να θέτει ευφυή ερωτήματα για την κατάστασή του και τον τρόπο με τον οποίο είναι οργανωμένη και διευθύνεται η κοινωνία.

. Να γίνει πιο εύκολα χειραγωγήσιμο το κοινό, αποδυναμώνοντας την αναλυτική και κριτική του ικανότητα.

. Ο ηλεκτρονικός έλεγχος της ψυχικής διάθεσης και της συμπεριφοράς του πληθυσμού.

. Δυνατότητα επηρεασμού ενός πλήθους, κάνοντάς το παθητικό ή, αντιθέτως, βίαιο ξαφνικά.

Τέτοια τεστ έχουν γίνει στην Ρουάντα, στο Μπουρούντι, στην πρώην Γιουγκοσλαβία και τώρα στο Ιράκ.

Πιλοτικό πρόγραμμα για κοινωνία Δυτικού τύπου αποτελεί η Ελλάδα γιατί όταν μπήκε στην ΕΟΚ ο Έλληνας εθεωρείτο ιδιαιτέρως απείθαρχος και πολιτικοποιημένος.

Γι' αυτό δόθηκαν και συνεχίζουν να κυκλοφορούν πολλά δισεκατομμύρια σε ευρω-πακέτα και ναρκοδολλάρια, και χτίστηκαν πολλές νεόπλουτες περιουσίες και επαύλεις για να ελεγχθεί το μυαλό των Νεοελλήνων.

Η υπερεθνική ελίτ έχει καταφέρει να κατευθύνει την κοινή γνώμη μέσω της παγκόσμιας αγοράς των ΜΜΕ που ελέγχεται από 7-9 πολυεθνικές επιχειρήσεις: τις Disney/ABC, AOL-TimeWarner, Sony, Viacom/CBS, την News Corporation/Fox του Μέρντοχ, την General Electric/NBC, τη Universal/Seagram, την Tele-Communications και AT&T, και τις Vivendi και Bertelsman.

Σ' αυτές ανήκουν όλα τα μεγάλα αμερικανικά κινηματογραφικά στούντιο, όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα, περισσότερο από το 80% της παγκόσμιας μουσικής αγοράς, οι μεγαλύτεροι δορυφόροι που εκπέμπουν διεθνώς, ένα μεγάλο μέρος της αγοράς των εκδόσεων βιβλίων και περιοδικών ποικίλης ύλης, η μεγάλη πλειοψηφία των εμπορικών καλωδιακών καναλιών στις ΗΠΑ και διεθνώς, καθώς και η μερίδα του λέοντος της ευρωπαϊκής τηλεόρασης.

Όπως επισημαίνει ο Λανς Μπένετ, ο οποίος διδάσκει πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτων, στο βιβλίο του The politics of Illusion:

«Οι ειδήσεις κατευθύνονται από δυνάμεις που δύσκολα συμβιβάζονται με τις ανάγκες της δημοκρατίας.»
«Μέσα από την προσεκτική προπαρασκευή των μηνυμάτων, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι πετυχαίνουν συχνά να ελέγχουν τις πληροφορίες που σχετίζονται με όλα τα στοιχεία-κλειδιά των ειδησεογραφικών θεμάτων. Ο σκοπός φυσικά είναι ο έλεγχος των πληροφοριών που σχετίζονται με το σύνολο των συστατικών μερών των εκτυλισσομένων πραγματικών πολιτικών δραμάτων και επομένως, ο έλεγχος του περιεχομένου όλων των ειδησεογραφικών θεμάτων που έχουν γραφτεί για αυτά».
(Ελληνική έκδοση, Η πολιτική των ψευδαισθήσεων, Δρομέας, Αθήνα 1999, σελ. 71-72, 178).

Ο Γάλλος θεωρητικός Ζαν Μπωντριγιάρ χρησιμοποιεί τον όρο «υπερπραγματικότητα» ως υπόμνηση του γεγονότος ότι αυτός ο απόμακρος, κατασκευασμένος συμβολικός κόσμος είναι που παρέχει όλο και περισσότερο την πρώτη ύλη για την σκέψη και το συναίσθημα.

ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ

Όπως το έχει θέσει εύστοχα ο παλαιός Βρετανός πρωθυπουργός Βενιαμίν Ντισραέλι: «Υπάρχουν 3 ειδών ψεύδη: τα ψέμματα, τα χοντρά ψέμματα και η στατιστική».

Κόμματα και πολιτικοί, εκδοτικά συγκροτήματα, τηλεοπτικοί σταθμοί, αλλά και πλήθος εταιρειών που στηρίζουν την επιβίωσή τους στην ελεύθερη αγορά, παραγγέλλουν συχνά δημοσκοπήσεις, προσπαθώντας να επηρεάσουν τον ψηφοφόρο-καταναλωτή.

Ο πολιτικός σύμβουλος Ρότζερ Άιλ κάποτε ευφυολόγησε λέγοντας: «Όταν πεθάνω θέλω να ξαναγυρίσω με πραγματική εξουσία. Θέλω να ξανάρθω ως μέλος μιας ομάδας δημοσκοπήσεων.»

Μόνο στην Ευρώπη επενδύονται 8 δις. ευρώ ετησίως, για να σκιαγραφηθούν οι σκέψεις και οι προθέσεις των πολιτών.

Το 2006, σε συνέδριο με θέμα Δημοσκοπήσεις και Στατιστική, που πραγματοποίησε στην Κω το Ε.Σ.Ι. (Ελληνικό Στατιστικό Ινστιτούτο) ειδικοί επιστήμονες εξέθεσαν τις ανησυχίες τους σχετικά με τις «θολές» διαδικασίες υπό τις οποίες διενεργούνται πολλές δημοσκοπήσεις και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν.

Ο Κωνσταντίνος Μπάσιος, υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναφέρει στο άρθρο του «Η πολιτική δημοσκόπηση ως ένα ακόμα σύμπτωμα ιδιαίτερης πολιτικής παθογένειας» τα σημεία εκείνα που συχνά παραβλέπονται ή αποσιωπούνται:

α) Ποιος είναι αυτός που καθορίζει ότι ένα συγκεκριμένο κι όχι κάποιο άλλο θέμα χρήζει σφυγμομέτρησης;

β) Πώς διατυπώνονται τα ερωτήματα, σε ποια πράγματα δίδεται έμφαση και με ποια σειρά υποβάλλονται σε αυτούς που παίρνουν μέρος στη σφυγμομέτρηση;

γ) πόσα πρόσωπα απαρτίζουν το δείγμα και με ποια κριτήρια επιλέγονται αυτά τα πρόσωπα;

Ως προς τις πολιτικές δημοσκοπήσεις, το εκλογικό σώμα μαθαίνει μόνο για τις δημόσιες και όχι για τις μυστικές. Επομένως, το επίμαχο σημείο είναι: γιατί κάποιος με πληροφορεί για ένα θέμα για το οποίο εγώ δεν έχω ενδιαφερθεί; Προφανώς γιατί λέγοντάς μου ό,τι εκείνος θέλει, διαμορφώνει μια «βολική» για εκείνον πραγματικότητα.

Η «έρευνα αγοράς» αποτελεί άλλο ένα παγκόσμιο ολιγοπώλιο στα χέρια των επικυριάρχων. Τέσσερις εταιρείες ελέγχουν το μεγαλύτερο τμήμα της παγκόσμιας αγοράς, χρησιμοποιώντας πληθώρα επωνυμιών: οι WPPGroup, McCann Ericsson, TNS και Thomson Corporation.

Οι 4 αυτές αγγλοσαξονικές εταιρείες υπολογίζεται ότι ελέγχουν περί το 90% της ελληνικής αγοράς, συγκεντρώνοντας όγκο και ποιότητα πληροφοριών και αναλύσεων, ανά έτος, μεγαλύτερα από οποιαδήποτε κρατική υπηρεσία, συμπεριλαμβανομένης και της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας!

ΤΟ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ ΤΟΥ BIG BROTHER

Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι αυτά που δεν ξέρουμε είναι πολύ πιο σημαντικά από τον όγκο των σκουπιδο-πληροφοριών που μεταδίδονται.

Η κατοχή της μυστικής γνώσης ισοδυναμεί με περισσότερη εξουσία και το τελικό αποτέλεσμα είναι ο καλλίτερος έλεγχος των μαζών.

Κατ' αναλογίαν, στον βαθμό που ό,τι σκεπτόμαστε βασίζεται σε ό,τι μαθαίνουμε, η χειραγώγηση ενός νου ή ενός έθνους από νόες, μπορεί να επιτευχθεί μέσω του ελέγχου των πληροφοριών. Επιπλέον, η «κοινωνική μηχανική» (η ανάλυση κι ο αυτοματισμός μιας κοινωνίας) απαιτεί τη συσχέτιση μεγάλων ποσοτήτων σταθερά μεταβαλλόμενων οικονομικών πληροφοριών (δεδομένων) και για αυτό χρειάζεται ένα υψηλής ταχύτητας σύστημα ψηφιακής επεξεργασίας δεδομένων. Αυτό θα μπορούσε να προηγηθεί της κοινωνίας και να προβλέψει πότε αυτή θα είναι έτοιμη να συνθηκολογήσει.

Για να επιτευχθεί μια απολύτως προβλέψιμη Οικονομία, τα μέλη των χαμηλοτέρων τάξεων της κοινωνίας πρέπει να μπουν υπό απόλυτο έλεγχο: να «εξημερωθούν» να εκπαιδευθούν και να δεσμευθούν με βάρη και μακροχρόνια κοινωνικά καθήκοντα από νεαρή ηλικία, προτού έχουν την ευκαιρία να αναρωτηθούν για την πραγματική φύση των αγαθών και να αμφισβητήσουν το σύστημα.

Για να εξασφαλισθεί μια τέτοια υπακοή, έπρεπε να διαλυθούν οι παραδοσιακές οικογένειες των μέσων και κατωτέρων τάξεων, μέσα από την εντατικοποίηση της απασχόλησης και των δύο γονέων και την καθιέρωση κρατικών κέντρων ολοήμερης απασχόλησης και εκπαίδευσης των παραμελημένων παιδιών τους.

Το 2005, ένα μεγάλο ερευνητικό consortium, χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε. ξεκίνησε τη δημιουργία ενός κατάλληλου για προσομοιώσεις μοντέλου κοινωνικών αλληλεπιδράσεων, με την βοήθεια αυτόνομων προγραμμάτων. Το πρόγραμμα ονομάσθηκε New Ties και έχει ολοκληρώσει την πρώτη φάση του.

Με την συμμετοχή 5 μεγάλων ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, ανοίγει τον δρόμο σε προσομοιώσεις μεγάλης κλίμακας ανθρώπινων πληθυσμών που αναμένεται να ακολουθήσουν τα επόμενα 20 χρόνια, οπότε και αναμένεται να εκατονταπλασιασθεί η ισχύς των υπολογιστικών συστημάτων.

Τότε θα είναι δυνατή μια ακόμη πιο άμεση συλλογή δεδομένων, σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, καθώς εκατομμύρια αυτόνομα προγράμματα θα είναι σε θέση να παρακολουθούν και να καταγράφουν, να ταξινομούν πακτωλούς δεδομένων σχετικά με τις ζωές των πολιτών.

Αν ο χειρισμός των μαζών καταστεί δυνατός, τότε θα γίνει εφικτή σε μεγάλο βαθμό η πρόβλεψη της αγοραστικής συμπεριφοράς του καθένα, ακόμα και για μικρό χρονικό διάστημα. Κατ' επέκταση, μια Κρατική Οικονομία μπορεί να κατευθυνθεί με τις κατάλληλες πιέσεις, αν οι αντιδράσεις των μαζών μπορούν να προβλεφθούν εγκαίρως, και να ακυρωθεί εντελώς ο ρόλος του κράτους ως διαμεσολαβητού μεταξύ ιδιωτικών συμφερόντων.

Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, ένα νέο πρόγραμμα μπορεί να συνδυάσει εγκεφαλική δραστηριότητα με οπτικές εικόνες, αλλά και να προβλέψει τι βλέπουν οι άνθρωποι. Η εν λόγω μελέτη προβάλλει ως πιθανό ότι κάποια μέρα οι υπολογιστές θα μπορούν να «διαβάζουν»τον εγκέφαλο ενός ανθρώπου, αναπλάθοντας ψηφιακά αναμνήσεις, όνειρα ή φαντασιώσεις. Οι νευροεπιστήμονες που ερευνούν τον, σχεδόν φουτουριστικό, κλάδο της επιστημονικής έρευνας, το Νευρομάρκετινγκ, γνωρίζουν ότι υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου που αποτελούν «αποθήκη» όλων όσων έχουμε μάθει, καθώς και το περιεχόμενο των φιλοδοξιών το εγώ μας.

Μια έντονη δραστηριότητα στον αριστερό προμετωπιαίο φλοιό μπορεί να υπονοεί ότι το υποκείμενο έλκεται από την εικόνα ή το διαφημιστικό μήνυμα μιας φίρμας. Έτσι οι ερευνητές μπορούν να πουν ποια μέρη των διαφημιστικών μηνυμάτων αποθηκεύονται στη μακροπρόθεσμη μνήμη των εξεταζομένων και να ανακαλύψουν το πώς το μάρκετινγκ μπορεί να σημαδέψει τις προτιμήσεις του νου για προϊόντα και πολιτικούς.

Ψυχολόγοι και οικονομολόγοι χρησιμοποιούν εξελιγμένα σκάνερ του εγκεφάλου για να προσδιορίσουν τους μηχανισμούς κρίσης που αναπτύσσονται στο υποσυνείδητο και στο ασυνείδητο. Οι μεγάλες εταιρείες καλλυντικών, ενδυμάτων, κινητής τηλεφωνίας, καπνοβιομηχανίες κ.λπ. δοκιμάζουν αυτά τα εργαλεία έρευνας της εγκεφαλικής δραστηριότητας και επενδύουν στις μεθόδους αυτές, προκειμένου να εκλεπτύνουν την διαφημιστική τους στρατηγική.

Τα ποσά που δαπανώνται είναι κολοσσιαία. Κατά μία εκτίμηση, κάθε μέρα κυκλοφορούν 700 νέα προϊόντα, ενώ συνολικά 2 εκατ. Μάρκες επιζητούν την προσοχή του καταναλωτή. Για να υπάρξουν κέρδη μεταξύ όλων αυτών των παρόμοιων προϊόντων, οι επικεφαλής των πωλήσεων προσπαθούν να εντυπώσουν ένα προϊόν στο μυαλό του αγοραστή. Ως εκ τούτου, στον ανεπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο, ο μέσος ενήλικας καταναλωτής δέχεται 3.000 διαφημιστικά μηνύματα κατά μέσον όρο την ήμέρα (5πλάσιο απ' ό,τι 20 χρόνια πριν).

Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ

Η απελευθέρωση του διαδικτύου, όπου με ελάχιστα μέσα μπορεί ο καθένας να αποκτήσει δυνατότητα παγκόσμιας πληροφόρησης, είναι ένα πείραμα κοινωνικής μηχανικής επομένου επιπέδου.

Ήδη, ένας μυστικός πόλεμος εξελίσσεται μέσα στον κυβερνοχώρο. Όχι με λογοκρισία, αλλά με «δικαιωματικό έλεγχο» πληροφοριών και αντιλήψεων (αυτό κάνουν οι μηχανές αναζήτησης) και ακόμη πιο πλάγιες μεθόδους. Στην Τεχεράνη είδαμε τον Ιούνιο να ξεσπάει η μεγαλύτερη λαϊκή εξέγερση από την ισλαμική επανάσταση του 1979. Μετά την επανεκλογή του Αχμαντινετζάντ, η οποία αμφισβητήθηκε εντέχνως από τα δυτικά ΜΜΕ, ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, Μιρ Χουσείν Μουσαβί, κάλεσε τους οπαδούς του σε μαζικές διαδηλώσεις, που κατέληξαν σε άγριες συγκρούσεις με την αστυνομία. Η κινητοποίηση εναντίον του καθεστώτος πραγματοποιήθηκε έπειτα από μεγάλη εκστρατεία μέσω ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης όπως το Twitter και το Facebook.

Νωρίτερα είχε πραγματοποιηθεί ένα άλλο διαδικτυακό «αντάρτικο». Στη Μολδαβία περίπου 20.000 διαδηλωτές απαίτησαν την προσάρτηση της χώρας στη Ρουμανία και την Ε.Ε., μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 5ης Απριλίου, όπου ο φιλορωσικός κομμουνιστικός σχηματισμός του Vladimir Voronin συγκέντρωσε ακριβώς το 50% των ψήφων. Υπό το προφίλ #pman (τα ακρωνύμια της κεντρικής πλατείας της μολδαβικής πρωτεύουσας Piata Marii Adunari Nationale) και με μια μέση ροή μέχρι και 10 μηνυμάτων το λεπτό, οργανώθηκε στη Μολδαβία ένα νεανικό πλήθος, το οποίο ήταν πληροφορημένο τόσο για τον σκοπό της διαδήλωσης, αλλά και για τις ακριβείς κινήσεις της αστυνομίας.

Τον Φεβρουάριο του 2006, αποδιαβαθμίσθηκε στις ΗΠΑ η Χάρτα Επιχειρήσεων Πληροφοριών (Information Operations Roadmap), η οποία είχε συνταχθεί τον Οκτώβριο του 2003 από τον υπουργό αμύνης Ντόναλντ Ράμσφελντ και σκιαγραφούσε τη νέα στρατηγική του Πενταγώνου στο διαδίκτυο. Συγκεκριμένα περιλαμβάνει επαφές με δημοσιογράφους σε ηλεκτρονικά μέσα και ειδικούς ηλεκτρονικών συστημάτων, οι οποίοι θα εξαπολύουν επιθέσεις σε εχθρικά συστήματα, καθώς και ψυχολογικές επιχειρήσεις. Με πάνω από 1,3 δις. Ανθρώπους διαδικτυωμένους και με μαζική συμμετοχή σε συνδέσμους κοινωνικής δικτύωσης (Facebook +200 εκατ. χρήστες, MySpace +125 εκατ. χρήστες, Twitter +1,4 εκατ. tweets/ ημέρα), θα ήταν δύσκολο να παρακαμφθούν οι δυνατότητες μια τέτοιας δεξαμενής δεδομένων, τα οποία, σημειωτέον, δίνονται με χαρακτηριστική ευκολία από τους ίδιους τους χρήστες.

Πρέπει να αναφερθεί, τέλος , ότι μετά από μια «χρυσή περίοδο» ελευθερίας στο διαδίκτυο - που αφέθηκε εσκεμμένα μέχρι σήμερα προκειμένου να εντοπισθούν οι αντίθετες φωνές προς την νέα τάξη και να μελετηθούν οι τάσεις και προθέσεις των πολιτών - μεθοδεύεται τώρα ο ασφυκτικός έλεγχος από την ελίτ, μέσω ενός παγκόσμιου πλέγματος νόμων.

ΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ

Ένα ντοκουμέντο με τίτλο «Σιωπηλά Όπλα για Αθόρυβους Πολέμους» ( Silent Weapons for Quiet Wars), επιβεβαιώνει ότι όλα αυτά είναι μέρος ενός προσχεδιασμένου πολέμου κατά της Ανθρωπότητας.

Ο «έλεγχος του κοινού» επιτυγχάνεται μέσω των «σιωπηλών όπλων» που εφαρμόζονται στα ΜΜΕ και τα σχολεία:

«Το κοινό δεν μπορεί να αντιληφθεί αυτά τα όπλα και συνεπώς δεν μπορεί να πιστέψει ότι δέχεται επίθεση και χαλιναγωγείται από ένα όπλο. Όταν το σιωπηλό όπλο εφαρμόζεται σταδιακά, το κοινό προσαρμόζεται.»

Το ντοκουμέντο αυτό, αποτυπώνει τις πρώτες φάσεις του Σχεδίου της Παγκόσμιας Χειραγώγησης, είναι το προϊόν μιας επιχείρησης με το όνομα «Operations Research», που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια το Β' Παγκοσμίου Πολέμου για επίθεση κατά των εχθρικών πληθυσμών, χρησιμοποιώντας εργαλεία κοινωνικής μηχανικής και ψυχολογικού πολέμου.

Σύμφωνα μ' αυτό, η υπερεθνική ελίτ αποφάσισε το 1954 να εξαπολύσει έναν «σιωπηλό πόλεμο» (αρχικά κατά του αμερικανικού λαού και στη συνέχεια κατά της Ανθρωπότητας), με στόχο την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας οικονομίας.

Το ντοκουμέντο αναφέρεται «στον έλεγχο της κοινωνίας μέσω της απειθαρχίας, της άγνοιας, του αποπροσανατολισμού, της αποδιοργάνωσης και της σύγχυσης» (βλ. Τρίτο Μάτι, τ. 154, καλοκαίρι 2007). Η ουσία των στρατηγημάτων, μπορεί, επίσης, να αναζητηθεί σε μια μελέτη ενός think tank που κυκλοφόρησε το 1967, με τον τίτλο Report from Iron Mountain (Αναφορά από το Σιδηρούν Όρος).

Το έγγραφο υπαινίσσεται ότι προέρχεται από το αμερικάνικό υπουργείο αμύνης, όταν υπουργός ήταν ο Ρόμπερτ Μακναμάρα, και δημιουργήθηκε από το ινστιτούτο Hudson, που τοποθετείται στην βάση του Iron Mountain στο Croton on Hudson, στη Νέα Υόρκη. Το ινστιτούτο Hudson ίδρυσε και διηύθυνε ο Herman Kahn, στέλεχος της Rand Corporation παλαιότερα. Τόσο ο Μακναμάρα όσο και ο Kahn ήταν μέλη του πανίσχυρου CFR (Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων). Ο υποτιθέμενος στόχος ήταν να διερευνήσει τρόπους για την «σταθεροποίηση της κοινωνίας». Μια ανάγνωση της αναφοράς αποκαλύπτει ότι η λέξη «κοινωνία» χρησιμοποιείται ως συνώνυμο της «παγκόσμιας κυβέρνησης».

Επιπλέον η λέξη «σταθεροποίηση» χρησιμοποιείται με την έννοια της διατήρησης και της διαιώνισης των επικυρίαρχων στην εξουσία και στους τρόπους να ελέγχουν τους πολίτες και να αποτρέπουν την εξέγερσή τους. Στην συνέχεια εξηγεί ότι πλησιάζουμε σ' ένα σημείο στην ιστορία, όπου οι παλιές συνταγές επιβολής, όπως ήταν ο πόλεμος, ίσως να μην λειτουργούν.

Τι άλλο λοιπόν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η παγκόσμια ελίτ για να νομιμοποιήσει και να διαιωνίσει την εξουσία της;

Η αναφορά καταλήγει ότι ένα υποκατάστατο του πολέμου πρέπει να πληροί τρεις προϋποθέσεις:
α) να είναι οικονομικά πολυέξοδο,
β) να αντιπροσωπεύει μια αξιόπιστη απειλή μεγάλου μεγέθους, και
γ) να παρέχει μια λογική δικαιολογία που θα εξυπηρετεί την εξουσία.

Συνεπώς, πρέπει να βρεθεί ένας νέος εχθρός που θα απειλεί ολόκληρο τον κόσμο και η προοπτική να κυριευθεί από τον εχθρό αυτό η ανθρωπότητα θα πρέπει να είναι πιο τρομακτική κι απ' τον ίδιο τον πόλεμο (βλ. NEXUS τ. 26 Ιούνιος -Ιούλιος 2008).

Τα διάφορα σενάρια που έχουν επεξεργασθεί τα στρατηγήματα της κοινωνικής μηχανικής της Νέας τάξης στηρίζονται στα μοντέλα του «Σοκ».

Από τη δεκαετία του '40, οι εξελίξεις στην Ψυχιατρική με τη χρήση του ηλεκτροσόκ είχαν κάνει τους γιατρούς να πιστέψουν ότι είναι σε θέση να «καθαρίσουν» εντελώς το μυαλό των πασχόντων: Επηρεάζουμε τους ανθρώπους, τους οδηγούμε στην υπακοή! Αλλά οι τεχνικές αυτές δεν λειτουργούν μόνο σε μεμονωμένα άτομα. Μπορούν να λειτουργήσουν σε ολόκληρες κοινωνίες. Ένα συλλογικό τραύμα, ένας πόλεμος, μια φυσική καταστροφή, μια τρομακτική ενέργεια μας φέρνει όλους σε κατάσταση σοκ.

Στο βιβλίο της The Shock Doctrine η Καναδή δημοσιογράφος και ακτιβίστρια, Naomi Klein, αποδεικνύει με τεκμηριωμένο τρόπο πώς οι αμερικανικές πολιτικές της «ελεύθερης αγοράς» έφθασαν να κυριαρχούν στον κόσμο μέσω της προγραμματισμένης εκμετάλλευσης και καταστροφής ανθρώπων και χωρών.

Η θεωρία της Klein περιγράφει τις διασυνδέσεις μεταξύ της οικονομικής πολιτικής, του πολέμου υπό το δόγμα «Σοκ και Δέος» και τα χρηματοδοτούμενα από τις Μυστικές Υπηρεσίες πειράματα με ηλεκτροσόκ, αποδεικνύοντας με καθηλωτικές λεπτομέρειες το πώς, πολύ γνωστά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας ήταν εσκεμμένες εφαρμογές του «Δόγματος του Σοκ».

Τα διάφορα μοντέλα της κοινωνικής μηχανικής του «παγκόσμιου τρόμου» περιλαμβάνουν:

. Το σενάριο της παγκόσμιας τρομοκρατίας, στο οποίο έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως.

. Το σενάριο της παγκόσμιας επιδημίας. Η πρόβα με την γρίππη των πτηνών αρχικά, και τον ιό Η1Ν1 σήμερα, έχει τροφοδοτήσει τους Επικυρίαρχους με πλήθος συμπερασμάτων για τις αντιδράσεις πολιτών, οργανισμών, κυβερνήσεων και ΜΜΕ σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

. Το σενάριο των φυσικών καταστροφών.

Όπως περιγράφει η Naomi Klein, όταν ταξίδεψε για ρεπορτάζ στη Σρι Λάνκα μετά το καταστροφικό τσουνάμι, έγινε μάρτυρας μια εξωφρενικής κατάστασης: ξένοι επενδυτές-αρπακτικά και διεθνείς τοκογλύφοι είχαν συνασπισθεί για να εκμεταλλευθούν την ατμόσφαιρα πανικού, ώστε να «βάλουν στο χέρι» όλη την ακτογραμμή με τις πανέμορφες παραλίες, απαγορεύοντας στις χιλιάδες οικογένειες των ψαράδων που ζούσαν πατροπαράδοτα εκεί να κτίσουν ξανά τα σπίτια τους.

Την επόμενη φορά στη Νέα Ορλεάνη, ήταν πλέον ολοφάνερο ότι το σύστημα εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις «συλλογικού τραύματος» για να προωθήσει ριζικές κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές. Η κρίση που ακολούθησε το πέρασμα του τυφώνα Κατρίνα από τη Νέα Ορλεάνη θα μπορούσε ίσως να αποτελεί το σημαντικότερο πείραμα κοινωνικής μηχανικής.

. Το σενάριο της περιβαλλοντικής κρίσης. Το άλλο σενάριο αποτελεσματικής παγκόσμιας απειλής ήταν η μόλυνση του περιβάλλοντος. Αυτό θεωρήθηκε ότι ήταν πιθανότερο να επιτύχει γιατί μπορούσε να συνδεθεί με ορατές καταστάσεις, όπως η αιθαλομίχλη και η μόλυνση των υδάτων. Μπορούσαν να γίνονται προβλέψεις που θα έδειχναν ότι πλησιάζει το τέλος της Γης, και θα ήταν τόσο τρομακτικό όσο κι ένας πυρηνικός πόλεμος. Η ακρίβεια αυτών των προβλέψεων δεν ήταν το ζητούμενο. Σκοπός τους θα ήταν να τρομοκρατήσουν κι όχι να ενημερώσουν. Οι μάζες θα δεχθούν πιο πρόθυμα την πτώση του βιοτικού τους επιπέδου, την αύξηση των φόρων και τη γραφειοκρατία, με τη δικαιολογία ότι «είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε, για να σώσουμε την Μητέρα Γη».

. Το σενάριο της διατροφικής κρίσης. Στις 2 Απριλίου του 2008, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας (WB), Robert Zoellick, εξέφρασε την ανησυχία του για την άνοδο των τιμών των τροφίμων σε 33 χώρες, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε κοινωνικές αναταραχές. Τα στοιχεία που βγήκαν στο φως έκαναν τους εκπροσώπους του προγράμματος World Food του ΟΗΕ να αποκαλέσουν την κρίση «σιωπηλό τσουνάμι». Σε αυτό το πλαίσιο, ο οικονομικός αναλυτής William Blum μίλησε ξεκάθαρα για μια παγκόσμια οικονομική ελίτ που παίρνει όλες τις σημαντικές αποφάσεις με κριτήριο τον φόβο και την απληστία. (Eric Walber, Food Crisis A Conspiracy?- Silent Tsunami, 17/05/08)

. Το σενάριο της ενεργειακής και οικονομικής κρίσης. Όταν η τιμή του πετρελαίου είχε φθάσει 147 δολάρια το βαρέλι, κανείς δεν περίμενε ότι θα έπεφτε κάτω από τα 50 δολάρια. Μήπως η διεθνής τιμή του πετρελαίου έπρεπε να πέσει για να «μελετηθούν» χωρίς «εξωτερικές» επιρροές και ανεξάρτητα μιας γενικευμένης οικονομικής κρίσης; Ένας από τους ανθρώπους που φαίνονται να έχουν εσωτερική πληροφόρηση (ο τηλεοπτικός αναλυτής Jim Cramer ανέφερε στις 6 Οκτωβρίου σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι το επόμενο βήμα (στο σενάριο της μεθοδευμένης κοινωνικής αποδόμησης) θα είναι να σταματήσουν να εφοδιάζονται με χρήματα τα τερματικά των τραπεζών (τα ATM).

. Το σενάριο της εξωγήινης απειλής. Η εισβολή εξωγήινων από το Διάστημα άρχισε να εξετάζεται σοβαρά μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και φαίνεται ότι μπορεί να έχουν ήδη γίνει πειράματα μέσα σ' αυτό το πλαίσιο. Όμως, η αντίδραση του κοινού δεν ήταν εντελώς προβλέψιμη, επειδή η απειλή δεν ήταν τόσο «αξιόπιστη». Ωστόσο, το θέμα ότι μια συγκλονιστική εισβολή εξωγήινων που θα δείξει η τηλεόραση - ακόμα κι αν πρόκειται για κατασκευασμένη με υψηλής τεχνολογίας γραφικά ή προβολές λέιζερ στον ουρανό - μπορεί για να σπρώξει όλα τα κράτη στην αγκαλιά της παγκόσμιας κυβέρνησης, η οποία, υποτίθεται, θα προστατεύσει τη γη από την εισβολή.

Από την άλλη, αν οι εξωγήινοι παρουσιάζονταν ως «φιλικά διακείμενοι» θα υπήρχε ένα εναλλακτικό σενάριο που θα προέβλεπε τον σχηματισμό παγκόσμιας κυβέρνησης η οποία θα εκπροσωπούσε το ενωμένο ανθρώπινο γένος σε ένα είδος γαλαξιακής ομοσπονδίας.
(βλ. Dirty Watchtower Secrets, Like Father Like Son: George W. Bush and the Fake Alien Invasion).
Σ' αυτό το πλαίσιο, οργιάζουν ήδη οι φήμες στο διαδίκτυο ότι την περίοδο απονομής του Νόμπελ Ειρήνης στον Μπαράκ Ομπάμα, ο Αμερικανός πρόεδρος θα προβεί σε δηλώσεις, μαζί με την NASA, περί εξωγήινης παρουσίας.

ΤΟ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟ ΨΕΥΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΙΤ

Όπως επισημαίνει, επίσης, ο επίτιμος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Χάουαρτν, Νικόλαος Σταύρου,

«Οι αήθεις ελίτ των μάνατζερ της νέας εποχής, εντός κι εκτός κυβέρνησης, είναι σίγουρες ότι μια φοβισμένη παγκόσμια κοινωνία, μπορεί να οδηγηθεί μέσω σοκ στη συμμόρφωση, μόνο εάν η κριτική σκέψη δεν αναμιχθεί στις προσχεδιασμένες σκευωρίες. Και ελάχιστοι άνθρωποι θέτουν ερωτήματα σε μια ατμόσφαιρα κρίσης. Τελικώς, όλες οι κρίσεις - είτε πρόκειται για χρηματοπιστωτικές ληστείες υψηλής τεχνολογίας, είτε για τυφώνες, τσουνάμι ή πολέμους - μπορούν να μετατραπούν σε ευκαιρίες, συνήθως για εκείνους που τις προεκάλεσαν».
(Ν. Σταύρου, «Η αποδόμηση των εθνών» Ελευθεροτυπία 18/7/09) (ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟ MOTO ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΚΗ)

Η πρόσφατη ελληνική ιστορία αποτυπώνει ανάγλυφα την εμπειρία του «Δόγματος του Σοκ», όπως αυτή μπορεί να εφαρμόζεται είτε με αυταρχικές, είτε με «δημοκρατικές» εκδοχές της κοινωνικής μηχανικής. Το στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης του μεταπολεμικού καπιταλισμού των εργολάβων και της αρπαχτής, γεννήθηκε μέσα στο μετεμφυλιοπολεμικό καθεστώς και γιγαντώθηκε στην περίοδο της χούντας. Στην μεταπολίτευση συνεχίσθηκε η χωροταξική αναρχία και ολοκληρώθηκε η περιβαλλοντική καταστροφή. Το σοκ του πολέμου και της εισβολής στην Κύπρο έγινε αφορμή για την παράδοση της Οικονομίας του νησιού στο πολυεθνικό «οικονομικό θαύμα», με αποτέλεσμα την άμβλυνση των συνειδήσεων και την ελαχιστοποίηση των αντιστάσεων.

Στην Ελλάδα το σοκ της γρήγορης ένταξης στην ΕΟΚ χωρίς σχεδιασμό, και αργότερα, της πλήρους παράδοσης στην ΟΝΕ και στο ευρώ κατέστρεψαν τους βασικούς τομείς της Οικονομίας (αποβιομηχάνιση, πτώση εξαγωγών, περιορισμός αγροτικής παραγωγής) και περιθωριοποίησαν μεγάλα στρώματα του λαού. Ακολούθησε το σοκ αθρόας εισροής μεταναστών, με αποτέλεσμα τη μεγάλη ανεργία και την εκμετάλλευση της ελληνικής εργατικής τάξης. Κι όμως, όλη η ανεπανόρθωτη βλάβη παρουσιάζεται ως «αναπτυξιακό μοντέλο» από τη νεοταξική προπαγάνδα και τους εκπροσώπους της παγκοσμιοποίησης.

Αν θέλουμε βαθιά να μην ευοδωθούν τα «σκοτεινά» σενάριά τους, πρέπει να κάνουμε «ένα άλμα πάνω από τη φθορά», όπως θα 'λεγε ο Ελύτης, να αρνηθούμε τον φόβο και να οργανώσουμε την αποτελεσματική μας άμυνα, ως πολίτες που αρνούμαστε να αποδεχθούμε την εθνοκτονία μας, επειδή το θέλουν «τα παιχνίδια πανικού» της Νέας Τάξης.

Ρόμπερτ Μακναμάρα

Ο Ρόμπερτ Μακναμάρα θεωρείται ως ο εντολέας για τη δημιουργία της επιτροπής του «Σιδηρού όρους». Υπήρξε «γεράκι» και φανατικός αντικομουνιστής, μέλος του CFR και από τους πρωτεργάτες της ανθελληνικής στάσης των ΗΠΑ στο Κυπριακό. Σε αναφορά του το 1962, έλεγε: «ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΚΟΠΕΥΤΗ, ΤΗΣ ΕΝΕΔΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΔΡΟΜΗΣ. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ, Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ»!!

Πηγή: Hellenic Nexus
Αναρτήθηκε από GBAL την Τετάρτη, Ιανουαρίου 09, 2013
Αναρτήθηκε από Μαρία Σεφέρου στις 6:42 PM
Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook
Ετικέτες GBAL, Δόγμα του Σοκ, κοινωνική μηχανική, Λεωνίδας Αποσκίτης, Παγκόσμια Χειραγώγηση
Newer Post Older Post Home
Αναζητώντας την Αλήθεια
Δεν υπάρχει πρόοδος χωρίς σύγκρουση. Συνειδητά ή ασυνείδητα, άτομα και έθνη εμπλέκονται στον αέναο πνευματικό αγώνα της Συμπαντικής Εξέλιξης, έναν αγώνα για την επικράτηση της Αλήθειας κατά του ψέματος, της Δικαιοσύνης κατά της αδικίας, της Αγάπης κατά του μίσους - αγώνα που αντανακλάται στο υλικό πεδίο προκαλώντας, δυστυχώς, πολύ ανθρώπινο πόνο… Θέτοντας κανείς τον εαυτό του στην υπηρεσία της Αλήθειας υπηρετεί το ύψιστο συλλογικό συμφέρον.

"Η Αλήθεια υπάρχει, το ψέμα πρέπει να εφευρεθεί."

"Η μεγαλύτερη απώλεια στον κόσμο είναι η διαφορά μεταξύ αυτού που είμαστε κι αυτού που θα μπορούσαμε να γίνουμε."

"Όταν οι φιλόσοφοι βασιλέψουν και οι βασιλιάδες φιλοσοφήσουν, μόνο τότε θα ευτυχήσουν οι λαοί." Πλάτων (427-345 π.Χ.)

"Η αξία του ανθρώπου καθορίζεται από το σκαλοπάτι της κλίμακας της αγάπης πάνω στο οποίο στέκεται." Τορκόμ Σαραϊνταριάν

"Εγώ δια τούτο εγεννήθην και δια τούτο ήλθον εις τον κόσμον, δια να μαρτυρήσω εις την Αλήθειαν." Ιησούς

Slideshow
Η Αλήθεια να Λέγεται

Blog Archive

▼ 2013 (52)
► February (12)
▼ January (40)
Αφιέρωμα στο Γιάννη Ρίτσο της "Ρωμιοσύνης"
Αλέξη Τσίπρα, κατέβα από το "καλάμι" πριν πέσεις!
Το απύθμενο θράσος του αμετανόητου Κώστα Σημίτη
Απάντηση στον Πειραιώς Σεραφείμ για τα περί Πεντηκ...
Η φοροδιαφυγή ΔΕΝ είναι ελληνική ιδιαιτερότητα
Pedro Olalla: Ισπανία και Ελλάδα βιώνουν ένα σχέδι...
Παράνομο το "ιερό" δικαίωμα του εκβιασμού δια της ...
Μυστήρια πράγματα με την ιστοσελίδα της Βουλής!
Ο ALPHA ρίχνει λάδι στη φωτιά του "ρατσισμού"
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ;
Προφάσεις εν αμαρτίαις του Ανδρέα Λοβέρδου
Ταπεινό αφιέρωμα στη μοναδική Μαρία Κάλλας
Κλιμακώνεται η "τρομοκρατία" από το ΔουΝουΤου
Τα ήξεις αφήξεις του Γιάννη Στουρνάρα στο CNN
Γιώργος Παπανδρέου: Και νυν και αεί, υπέρ πάντων ...
Ηλίας Κασιδιάρης: ο Γ. Παπανδρέου γνώριζε για τη ...
Καταπέλτης ο Αλέξης Τσίπρας, αφήνοντας στο απυρόβλ...
Ο "Άγιος Αντώνιος" έσωσε το Βενιζέλο από τα νύχια ...
Φορολογικός νόμος-έκτρωμα αυτιστικής κυβέρνησης
"Τρομοκρατικά" χτυπήματα και αλληλουχία συμπτώσεων...
Α. Παπαρήγα: Εκτός από αλτσχάιμερ, θα δουλέψω όπου...
Ο καρπός της Ελληνικής "Δημοκρατίας": Λευκός Θάνατ...
Αυτό το πολίτευμα είναι χούντα με κοινοβουλευτικό ...
Μετωπική σύγκρουση "Φωνηέντων" και "Συμφώνων" στη ...
Ο παγκόσμιος εφιάλτης της "Κοινωνικής Μηχανικής"
Ολοκληρώνεται το έγκλημα εσχάτης προδοσίας στη Βου...
Ιωάννης Μεταξάς: Η "Δημοκρατία" είναι το όργανο τη...
Ο Βαξεβάνης και το σπασμένο ποδήλατο τση "Δημοκρατ...
Τι είπε ο πατέρας της φοιτήτριας που βιάστηκε από ...
Ο αναξιόπιστος Σαμαράς επικαλείται το Θεό για να δ...
Ο Γ. Καμίνης δεν έκοψε κομμάτι πίτας για το Χριστό...
Μαυρόψυχος ο "Άγιος" Ναυπάκτου, κ. Ιερόθεος!
Στον πηγαιμό για την "Ιθάκη"...
Ας ΦΩΤΙΣΤΟΥΜΕ λίγο, παραμονή των ΦΩΤΩΝ!
Βαβαί! Παπαί! Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι ΑΚΟΛΑΣΤΗ...
Γιάννη Στουρνάρα, έχεις σώας τας φρένας; Απόδειξη!...
"Η γλυκοματούσα Παναγιά της Τήνου" θα σώσει την Ελ...
Henryk M. Broder: "Η Ελλάδα οδηγείται στο θάνατο μ...
Το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του Αντώνη Σαμαρά ΠΙΣΩ Α...
"Οίκος Προσευχής και Μαθητείας" στο Petriplatz του...

► 2012 (433)

► 2011 (388)

► 2010 (375)

► 2009 (266)

► 2008 (72)

► 2007 (13)

About Me
My Photo

Μαρία Σεφέρου
Αθήνα, Αττική, Greece
Γεννήθηκα σ' ένα μικρό χωριό της ημιορεινής Κορινθίας, το Δενδρό, σε μια πολυμελή, φτωχή και αξιοπρεπή οικογένεια. Φοίτησα στο εξατάξιο Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου. Συνέχισα και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου ως Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, και ακολούθησα μια εικοσαετή καριέρα, στην Ελλάδα και τη Βρετανία. Οι κοινωνικές ευαισθησίες μου, οι ανησυχίες και η έντονη πνευματική αναζήτηση με έστρεψαν με ζήλο στη φιλοσοφική έρευνα και μετέπειτα στη συγγραφή βιβλίων, άρθρων και δοκιμίων θρησκευτικού, φιλοσοφικού, κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού περιεχομένου. Τα θέματά μου είναι παρμένα από την καυτή και, τόσο συχνά, θλιβερή επικαιρότητα.

View my complete profile
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΜΑΡΙΑΣ ΣΕΦΕΡΟΥ

An unbiased interpretation of the Bible
Articles in English
In Memory of Eirini Seferou
Message of Peace and Love (Please Download: "To My Friends”)
My Album: Φωτογραφίες από την Ελλάδα
My Books and Essays
Short Stories
Αλήθειες και πλάνες στη Βίβλο
Φωτογραφίες Μαρίας Σεφέρου

Powered By Blogger


The Truth must be told

Ethereal template. Powered by Blogger.

Η Ελλάδα στην δίνη ενός Υβριδικού Πολέμου.

Τετάρτη, 13 Φεβρουαρίου 2013στις10:53 π.μ.

Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι βρισκόμαστε υπό ένα είδος ολοκληρωτικού πολέμου, σκοπός του οποίου είναι να οδηγηθεί η χώρα στη γεωπολιτική απαξίωση και ο ελληνικός λαός σε αφανισμό…

ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ

Το έτος 2006 το Ισραήλ επιτέθηκε στο Λίβανο προσπαθώντας να αδρανοποιήσει τη στρατιωτική ισχύ της Χεζμπολάχ. Αν και όλοι οι δείκτες μέτρησης της ισχύος των δύο πλευρών ήταν συντριπτικά υπέρ του Ισραήλ, το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο. Ο «Νέος Πρότυπος Στρατός» («New Model Army»), όπως είχε χαρακτηρίσει τη Χεζμπολάχ ο

ηγέτης της, Χασάν Νασράλα, κατά τα πρότυπα του πρωτοποριακού στρατεύματος του Όλιβερ Κρόμγουελ, πέτυχε μια απρόσμενη νίκη εναντίον των Ισραηλινών. Επισημαίνεται δε ότι το Ισραήλ είχε μόλις ολοκληρώσει μια διαδικασία ριζικού εκσυγχρονισμού στην πολεμική του μεθοδολογία, που περιελάμβανε την «τελευταία λέξη της μόδας» εκείνου του καιρού στην τέχνη και την επιστήμη του πολέμου, τις «Επιχειρήσεις Βασισμένες στα Αποτελέσματα» («Effects Based Operations» – EBAO). Έτσι, η ισραηλινή αποτυχία δεν μπορεί να αποδοθεί στον εγκλωβισμό σε παρωχημένες μορφές μάχης, «την προετοιμασία για τον προηγούμενο πόλεμο», που απειλεί ιδιαίτερα τους νικηφόρους στρατούς.

Η επιτυχία της Χεζμπολάχ θεωρήθηκε ότι αποτελούσε καρπό μιας νέας μορφής πολέμου, που ονομάστηκε «Υβριδικός Πόλεμος» («Hybrid Warfare»). Βέβαια, ακόμη υπάρχει μεγάλη συζήτηση για το τι ακριβώς είναι ο Υβριδικός Πόλεμος και οι ορισμοί είναι τόσοι όσοι και οι αναλυτές που ασχολούνται με αυτόν. Σε πολύ γενικές γραμμές, όμως, ως Υβριδικός Πόλεμος ορίζεται μια ολιστική μορφή πολέμου, η οποία περιλαμβάνει συμβατικές και μη συμβατικές επιχειρήσεις, σύμμετρες και ασύμμετρες ικανότητες, συνδυαστική εφαρμογή κλασικών πολεμικών ενεργειών με τρομοκρατικές δράσεις, προπαγάνδα και πληροφορικές επιχειρήσεις, ψυχολογικό πόλεμο, οικονομικές και πολιτικές πιέσεις, «πόλεμο θεάματος» κ.λπ. Το «πακέτο» των ενεργειών που διαμορφώνουν το μείγμα αυτό έχει σπονδυλωτή φύση και είναι ανοιχτό, λαμβάνοντας υπόσταση ανά περίπτωση. Το σημαντικότερο είναι ότι το μοντέλο του Υβριδικού Πολέμου δεν περιλαμβάνει απλώς παράλληλες και συνδυαστικές εφαρμογές συμβατικών και μη συμβατικών μεθοδολογιών προβολής ισχύος, αλλά την ενσωμάτωσή τους σ’ ένα ενιαίο, αδιαίρετο και συνθετικό πλαίσιο.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του Υβριδικού Πολέμου είναι η ρευστή του μορφή και η δυνατότητα να εφαρμόζεται σε όλα τα επίπεδα μιας αντιπαράθεσης, από το τακτικό μέχρι αυτό της υψηλής στρατηγικής. Και το σημαντικότερο όλων είναι ότι ο Υβριδικός Πόλεμος δεν αναγνωρίζει τα συμβατικά όρια μεταξύ ειρήνης και πολέμου και δεν περιορίζεται απ’ αυτά, ενοποιώντας τον πόλεμο και την ειρήνη σε ενιαία και αδιαίρετη γκρίζα ζώνη.

Αυτά σε πολύ γενικές γραμμές για τη φύση του Υβριδικού Πολέμου. Η εξέταση, όμως, του φαινομένου αυτού δεν έχει ακαδημαϊκό χαρακτήρα. Αντιθέτως, ενδέχεται να αποτελεί ένα σοβαρό παράγοντα διαμόρφωσης του μέλλοντος της χώρας μας. Συγκεκριμένα, πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό μια σαρωτική υβριδική πολεμική επίθεση στο επίπεδο της υψηλής στρατηγικής. Ένα είδος αόρατου αλλά και ολοκληρωτικού πολέμου, σκοπός του οποίου είναι να οδηγήσει την Ελλάδα ως χώρα στη γεωπολιτική απαξίωση και τον ελληνικό λαό σε αφανισμό, με σκοπό την εξυπηρέτηση πλανητικών γεωστρατηγικών σχεδιασμών.

Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας

Αποτελεί κοινό τόπο ότι η Ελλάδα κατέχει μια από τις πιο κομβικές θέσεις στο διεθνή γεωπολιτικό χάρτη. Μεταξύ των άλλων, δεσπόζει στο κρίσιμο γεωσύστημα της Ανατολικής Μεσογείου που ενώνει το Δυτικό Κόσμο με το ενεργειακό κέντρο του κόσμου, τη Μέση Ανατολή. Σε αντίθεση δε με ό,τι πιστεύουν πολλοί, οι τελευταίες εξελίξεις στην περιοχή αυτή έχουν ενισχύσει το ρόλο της Ελλάδας. Για παράδειγμα, η λεγόμενη «αραβική άνοιξη» δημιούργησε μια εξαιρετικά ασαφή κατάσταση, ένα είδος γεωπολιτικής μαύρης τρύπας, από την οποία μπορεί να ξεπηδήσει το οτιδήποτε. Η κατάσταση στα αραβικά κράτη όχι μόνο δεν είναι ελεγχόμενη από τη Δύση, αλλά μπορεί να εξελιχθεί σε μια εξαιρετικά εχθρική προς τα δυτικά συμφέροντα πραγματικότητα. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η Τουρκία. Η τελευταία αποτελεί μεν μεγάλη ελπίδα της Δύσης, ως ένα είδος «Μουσουλμάνου Λουθήρου», που θα ηγεμονεύσει το νέο Ισλάμ που γεννιέται σήμερα και θα το μετατρέψει σ’ ένα φιλοδυτικό μέγεθος. Από την άλλη, όμως, και για την ίδια υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες ότι στο μέλλον μπορεί να εξελιχθεί σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη αντιδυτική δύναμη.

Έτσι, το μόνο σημείο στην περιοχή που έχει μείνει να ανήκει «εις την Δύσιν» είναι η Ελλάδα. Και εδώ ακριβώς εντάσσεται πιθανώς η λογική της χρήσης τεχνικών Υβριδικού Πολέμου εναντίον της. Με απλά λόγια, μπορούμε να πούμε ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα-γέφυρα εξαιρετικά μεγάλης σημασίας, ενώνοντας κρίσιμα γεωσυστήματα του πλανήτη με τη Δύση. Και ως γέφυρα δεν μπορεί να έχει δική της υπόσταση, γιατί τότε θα μπορούσε να αρχίσει να σκέφτεται για τον εαυτό της και να προωθεί τα δικά της συμφέροντα. Και τότε θα μπορούσε να εξελιχθεί σε χώρα-φράγμα για τους Δυτικούς ή ακόμη και σε κάτι χειρότερο. Εισάγοντας, για παράδειγμα, τη Ρωσία στη γεωστρατηγική εξίσωση της Ανατολικής Μεσογείου. Άρα, λοιπόν, θα πρέπει να αδρανοποιηθεί ως χώρα και να υποβαθμιστεί σε χώρο. Να πάψει, δηλαδή, να έχει πλήρη γεωπολιτική υπόσταση και σε βάθος χρόνου ακόμη και να πάψει και να υφίσταται ή να μεταβληθεί σε μια «αποτυχημένη χώρα» («failed state») στα «πρότυπα» χωρών της Υποσαχάριας Αφρικής, όπως η Σιέρα Λεόνε. Βέβαια, σε αυτή τη διαλυμένη Ελλάδα του μέλλοντος επιμέρους «ασφαλείς» χώροι θα συνεχίζουν να βρίσκονται υπό δυτικό έλεγχο, εξασφαλίζοντας έτσι τη λειτουργία της ως γέφυρας και ορμητηρίου για τις δυνάμεις της Δύσης και αποτρέποντας την υπαγωγή της σε ένα ρωσοκεντρικό γεωπολιτικό σχηματισμό. Με απλά λόγια, για τη μακρόπνοη στρατηγική της Δύσης μια κατεστραμμένη Ελλάδα είναι απείρως προτιμότερη από μια φιλορωσική Ελλάδα – πιθανώς να είναι προτιμότερη έτσι και αλλιώς, ακόμη και αν δεν υφίσταται το ενδεχόμενο αυτό. Και επειδή οι εποχές δεν επιτρέπουν την άμεση άσκηση βίας –άλλωστε κάτι τέτοιο κρύβει τον κίνδυνο να ωθήσει την Ελλάδα σε μια στροφή προς τη Ρωσία ή προς κάποια άλλη δύναμη εκτός Δύσης–, εφαρμόζεται η αόρατη, πολυεπίπεδη, ολιστική και ολοκληρωτική φιλοσοφία του Υβριδικού Πολέμου.

Η μορφή του πολέμου εναντίον της Ελλάδας

Το «πακέτο» των υβριδικών επιχειρήσεων που ασκείται εναντίον της Ελλάδας είναι πολύ δύσκολο να οριστεί πλήρως, γιατί είναι πολυεπίπεδο και «πολυχρονικό». Διεξάγεται, δηλαδή, σε μεγάλο χρονικό βάθος, αξιοποιώντας καταστάσεις του παρελθόντος και στοχεύοντας σ’ ένα απώτατο μέλλον σε ορίζοντα δεκαετιών.

Σε πολύ γενικές γραμμές, αυτός ο υψηλής στρατηγικής Υβριδικός Πόλεμος που εφαρμόζεται εναντίον της Ελλάδας έχει δύο πυλώνες. Ο πρώτος απ’ αυτούς είναι η απομείωση της κρατικής εξουσίας και η αποδόμηση των κρατικών δομών, έτσι ώστε να προκύψει γεωπολιτική απαξίωση της χώρας και ο δεύτερος είναι η καταστροφή του εθνικού και κοινωνικού συλλογικού και η ανάπτυξη ενός ακραίου και μηδενιστικού ατομικισμού. Οι επιχειρήσεις που επιδιώκουν να πετύχουν αυτούς τους δύο στόχους αλληλεπιδρούν και συνδυάζονται μεταξύ τους και θα πρέπει να εξεταστούν σε βάθος χρόνου ως ένα ενιαίο και αδιαίρετο μέγεθος.

Για παράδειγμα, η λυσσαλέα (όσο και ανορθολογική και αντιεπιστημονική επίθεση), που δέχτηκε από τη δεκαετία του ’90 κι έπειτα η ίδια η αντίληψη του έθνους από τις εθνομηδενιστικές πνευματικές ελίτ του τόπου, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της γεωπολιτικής ταυτότητας της Ελλάδας-γέφυρας του σήμερα. Συγκεκριμένα, όπως με παραστατικό τρόπο περιγράφει ο Γ. Καραμπελιάς στο βιβλίο του Η Αποστασία των διανοούμενων, αυτή η εθνομηδενιστική σχολή επέβαλε την αντίληψη της ασυνέχειας του ελληνικού έθνους και την ιδέα ότι με την Επανάσταση του 1821 δεν επετεύχθη η απελευθέρωση ενός σκλαβωμένου για αιώνες αρχαίου έθνους.

Αντιθέτως, τότε προέκυψε, ουσιαστικά ex nihilo, το ελληνικό έθνος, το οποίο, μάλιστα, οφείλει την ύπαρξή του στη Δύση, που έσπευσε να το στηρίξει και να το διασώσει στρατιωτικά από τους Τούρκους και στη συνέχεια να το δημιουργήσει. Άρα, λοιπόν, το ανήκειν της Ελλάδας «εις την Δύσιν» αποκτά με τον τρόπο αυτό υπαρξιακό χαρακτήρα και η διαιώνιση του γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδος ως χώρας-γέφυρας εδράζεται πλέον πάνω σε ιστορικά θεμέλια. Αυτή η εθνομηδενιστική ανάγνωση της Ιστορίας και η άρνηση της συνέχειας (δηλαδή της ύπαρξης) του ελληνικού έθνους έχει και άλλες λειτουργίες. Μεταξύ αυτών, η καταστροφή του εθνικού συλλογικού ωθεί τους Έλληνες προς έναν επιθετικό ατομικισμό – και όχι, φυσικά, προς ταξικά – κοινωνικά συλλογικά, όπως αφελώς επιμένουν να πιστεύουν κάποιοι. Το αναπόφευκτο αποτέλεσμα είναι η υπονόμευση κάθε διαδικασίας ανάπτυξης μιας μακρόπνοης γεωπολιτικής στρατηγικής για το μέλλον της χώρας, η οποία, πολύ απλά, έχει ως αναγκαία προϋπόθεση την ύπαρξη μιας συλλογικής εθνικής συνείδησης.

Μπαίνει δε κανείς στον πειρασμό να αναρωτηθεί κατά πόσο θα μπορούσε να έχει εφαρμοστεί αυτή η νεοφιλελεύθερη οικονομική επίθεση που δέχεται σήμερα η Ελλάδα, αν το έδαφος δεν είχε προετοιμαστεί από το πυροβολικό των εθνομηδενιστών διανοούμενων, οι οποίοι επέβαλαν την άποψη της ασυνέχειας – ανυπαρξίας του ελληνικού έθνους και την πίστη ότι η σύγχρονη Ελλάδα αποτελεί μια απόφυση της Δύσης και η μόνη εγγύηση για την ύπαρξή της στο μέλλον είναι να συνεχίσει να λειτουργεί ως τέτοια.

Έτσι, η παραμονή στο ευρώ απέκτησε υπαρξιακές – μεταφυσικές διαστάσεις και η έξοδος απ’ αυτό αποτέλεσε την υπέρτατη απειλή, η οποία θα πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία, ακόμη κι αν ο ελληνικός λαός θα πρέπει να αφανιστεί.

Πολλά δε από τα οικονομικά μέτρα που έχουν επιβληθεί ξεφεύγουν ακόμη και από το πλαίσιο των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πρακτικών και κατέχονται από ανορθολογικές εμμονές, οι οποίες, όμως, αποκτούν νόημα εάν αναγνωστούν υπό το φως της λογικής του Υβριδικού Πολέμου. Συγκεκριμένα, οι υβριδικές πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον της Ελλάδας προβλέπουν τη διαιώνιση μιας κατάστασης συνεχούς αλλά ελεγχόμενης οικονομικής κρίσης, όπου μια «ακραία» απειλή, τύπου εξόδου από το ευρώ, θα αιωρείται συνεχώς, χωρίς όμως να υλοποιείται ποτέ. Τα δε οικονομικά μέτρα «σωτηρίας» απ’ αυτό το ζοφερό ενδεχόμενο αποσκοπούν στην εμπέδωση μιας διαρκούς κατάστασης στα όρια της επιβίωσης, μιας ζωής συνεχώς στην κόψη του ξυραφιού για την πιο δυναμική εθνικά μερίδα των Ελλήνων, αυτή των μεσαίων και κατώτερων τάξεων, έτσι ώστε να μην έχουν τη δυνατότητα να σκέφτονται τίποτ’ άλλο πέρα από την επόμενη ημέρα. Αντιθέτως, οι ευημερούσες ελίτ, οι οποίες έχουν ενστερνιστεί και προωθούν με πάθος τον εθνομηδενισμό –πολλές φορές, μάλιστα, εις το όνομα της «ταξικής πάλης»–, θα επιβάλουν ολοκληρωτικά τις απόψεις τους χωρίς αντίπαλο.

Και, φυσικά, σε βάθος χρόνου ο Υβριδικός Πόλεμος και η μετατροπή της Ελλάδας σε μια σταθεροποιημένη (μη) χώρα γέφυρα για τη δυτική γεωπολιτική αρχιτεκτονική ολοκληρώνονται με τον εθνοπολιτισμικό ακρωτηριασμό του ελληνικού λαού. Αυτός επιτυγχάνεται με οικονομικές και άλλες πιέσεις, οι οποίες πολύ απλά ωθούν τους Έλληνες σε μετανάστευση και στο να μην κάνουν παιδιά και κυρίως διά της ανεμπόδιστης –αν όχι υποβοηθούμενης– μαζικής εισόδου ξένων πληθυσμών, οι αριθμοί των οποίων και μόνο καθιστούν παντελώς αδύνατη την απορρόφησή τους. Δηλαδή, έχει τεθεί σε κίνηση ένας μηχανισμός δημιουργίας μιας Ελλάδας χωρίς ελληνικό λαό, όπου οι Έλληνες θα αποτελούν απλώς μια «συνιστώσα» των κατοίκων της χώρας. Οι δε νέοι «ελληνοποιημένοι» κάτοικοι του ελλαδικού χώρου όχι μόνο δεν θα έχουν ελληνική ή οποιοδήποτε άλλη κοινή συνείδηση –εις βάρος των ανορθολογικών εμμονών περί κοινής «ταξικής» συνείδησης–, αλλά θα αναπτύξουν επιμέρους συλλογικές ταυτότητες ανταγωνιστικές τόσο μεταξύ τους όσο και με τους «παλαιούς» Έλληνες. Το πιο απλό παράδειγμα είναι αυτό του αλβανικού εθνικισμού. Έτσι, η Ελλάδα θα πάψει να έχει ενιαία υπόσταση, κατά τα πρότυπα του Λιβάνου, και έτσι θα εξασφαλιστεί η αδυναμία ανάληψης γεωπολιτικών πρωτοβουλιών από πλευράς της. Δηλαδή, θα διαιωνιστεί η παραμονή της στο δυτικό γεωπολιτικό οπλοστάσιο και η λειτουργία της ως ορμητηρίου και ως γέφυρας για τη δυτική ιμπεριαλιστική αρχιτεκτονική.

Μια ζοφερή πραγματικότητα ή ακόμη μια θεωρία συνωμοσίας;

Τα παραπάνω απλώς αποτελούν επιμέρους παραδείγματα μεθοδολογιών Υβριδικού Πολέμου και σε καμία περίπτωση δεν περιγράφουν πλήρως το «πακέτο» που εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, το είδος της εγκληματικότητας που τείνει να κυριαρχήσει σήμερα στη χώρα μας έχει έντονα στοιχεία Υβριδικού Πολέμου. Το μεγάλο, όμως, ερώτημα που προκύπτει είναι εάν όλα τα παραπάνω έχουν πράγματι κάποια ουσία ή αποτελούν μια ακόμη θεωρία συνωμοσίας, όπως είναι σίγουρο ότι πιστεύουν πολλοί που αντιμετωπίζουν με καχυποψία, αν όχι με χλευασμό, παρόμοιες αντιλήψεις.

Καταρχάς ο γράφων θα πρέπει να τονίσει ότι εντάσσει και τις θεωρίες συνωμοσίας στο πακέτο των υβριδικών επιχειρήσεων. Ιδιαίτερα δε αυτές που καλλιεργούν, άμεσα ή έμμεσα, μια εικόνα παντοδυναμίας των ΗΠΑ και υποστηρίζουν ότι αυτές κατέχουν μυστικά υπερόπλα και ανίκητες μεθοδολογίες ελέγχου. Αν και οι σχετικές θεωρίες ενδύονται συνήθως το μανδύα του «αντιαμερικανισμού», στην πραγματικότητα οδηγούν σε παθητική δουλοπρέπεια και διαιωνίζουν τη λογική ότι «δεν μπορούμε να κάνουμε το παραμικρό, ώστε να προωθήσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα ή έστω να υπερασπίσουμε την ίδια μας την ύπαρξη, αν αυτό αντιβαίνει τα αμερικανικά συμφέροντα», γιατί οι –πανίσχυροι υποτίθεται– Αμερικανοί «δεν θα μας το επιτρέψουν».

Η αντίληψη, όμως, του Υβριδικού Πολέμου που περιγράφηκε στο κείμενο αυτό δεν αποσκοπεί στο να υποστηρίξει ότι υπάρχει, κατ’ ανάγκη, κάποιο συνειδητό σχέδιο κατά της Ελλάδας. Πιθανώς κάτι τέτοιο να μην υφίσταται. Όμως, άραγε, έχει κάτι τέτοιο τόση σημασία, αν τα υπόλοιπα συμπεράσματα αυτού του κειμένου είναι σωστά; Έχει σημασία αν κάποιος έχει σχεδιάσει τη γεωπολιτική απαξίωση της Ελλάδας, εάν αυτή έτσι και αλλιώς συμβαίνει; Η έννοια του Υβριδικού Πολέμου, που περιγράφηκε σε αυτό το άρθρο, αποσκοπούσε πρωτίστως να δείξει την ολιστική και συνθετική φύση των δυνάμεων που ασκούν σήμερα την επίδρασή τους στην Ελλάδα, τι συμφέροντα εξυπηρετούν και τι συνέπειες μπορεί να έχουν για το μέλλον του ελληνικού λαού. Εάν αυτό γίνεται συνειδητά, κατόπιν σχεδιασμών κάποιων γεωπολιτικών ιερατείων ή αποτελεί εκδήλωση αυτόνομων, αυθύπαρκτων και απρόσωπων γεωιστορικών δυνάμεων, είναι κάτι το δευτερεύον.

Τέλος, θα ήταν τεράστιο λάθος να αντιληφθούμε τον Υβριδικό Πόλεμο ως κάτι που θα πρέπει να μας προκαλέσει ηττοπάθεια. Εάν έστω και ένα μικρό μέρος από τα παραπάνω είναι σωστό, τότε αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα έχει στα χέρια της ένα τεράστιο ατού: τη γεωπολιτική της σπουδαιότητα. Επίσης, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο Υβριδικός Πόλεμος βασίζεται στην παραπλάνηση και την «αορατότητα». Πίσω του, δηλαδή, κρύβει αδυναμία και όχι ισχύ. Έτσι, εάν ο ελληνικός λαός το αποφασίσει, είναι σε θέση να αδρανοποιήσει αυτή την επίθεση. Και αυτό μπορεί να το κάνει, πολύ απλά, αν επιλέξει να ζήσει, αντί να πεθάνει, και να διεκδικήσει ένα μέλλον που θα βασίζεται στο τεράστιο γεωπολιτικό – ιστορικό δυναμικό της χώρας του.

ΕΠΙΚΑΙΡΑ