Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012
Ο πόλεμος των Ελλήνων και ξένων "νταβατζήδων"
Το
πρόσφατο δημοσίευμα του Spiegel για το "Πως ζει το 1% των Ελλήνων" αλλά
και των New York Times με τίτλο "Εμπόδιο για την ανάκαμψη αποτελούν οι
Έλληνες ολιγάρχες" είχαν την αναμενόμενη συνέχειά τους και στην
κυριακάτικη εφημερίδα Πρώτο Θέμα, όπου διαβάσαμε δισέλιδο άρθρο για το
ρόλο του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters που "ερευνά και ανακρίνει"
Έλληνες επιχειρηματίες με προτροπή της τρόϊκας.Φαίνεται ότι το Spiegel (της οικογένειας Αουγκστάϊν), οι New York Times (της οικογένειας Σουλτσμπέργκερ) και το Reuters (της οικογένειας Τόμπσον) συναντώνται "ερευνητικά" στην ελληνική διαπλοκή της πολιτικής με τους επιχειρηματίες και επιλέγουν τα συμφέροντα που χτυπούν, στέλνοντας μηνύματα σε όσους δεν υπακούσουν στους σχεδιασμούς εκείνων που κατευθύνουν την "έρευνα" και τις "αποκαλύψεις".
Ακόμη και στο Πρώτο Θέμα το άρθρο που υπογράφεται (για ευνόητους λόγους) από τον...ανύπαρκτο "Γ.Π.", δίνει πολιτική προέκταση με τις ένθετες δηλώσεις του Αλ. Τσίπρα, που αν και σωστές, μοιάζουν να καπελώνονται από τις "τροϊκανές εντολές και τους αμερικανο-γερμανικούς σχεδιασμούς", καθώς ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως εναρμονισμένος και σχεδόν...συνεννοημένος μαζί τους.
«...Επιχειρηματίες, τραπεζίτες, μεγαλοεργολάβοι και καναλάρχες, σήμερα συνειδητοποιούν ότι ίσως αυτή η μεγάλη παγίδα στην οποία έβαλαν το χεράκι τους για να στηθεί, η παγίδα του μνημονίου, ίσως να αφορά και τους ίδιους...», είπε μιλώντας στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας.
Πάντως (κατά την εφημερίδα) οι Έλληνες ολιγάρχες συμπυκνώνονται στο όνομα "Γιώργος Μπόμπολας" ο οποίος οφείλει να απαντήσει σε "συγκεκριμένο απολογητικό ερωτηματολόγιο" που υπέβαλλε το Reuters (με αιωρούμενη την απειλή μιας επερχόμενης επίθεσης) και υπάρχει μόνον μια ασαφής αναφορά στην Τράπεζα Πειραιώς, τη Marfin Popular Bank και την Τράπεζα της Ελλάδος.
Αντίθετα, εμφανίζεται "προστατευμένος" ο μνημονιακός Γιάννης Αλαφούζος και το "σύστημά" του (Μπ. Παπαδημητρίου, Θ. Ρουσόπουλος, Χρ. Παναγόπουλος), όπως συνέβη και στο δημοσίευμα των New York Times με τον Λ. Λαυρεντιάδη (το Πρώτο Θέμα γράφει ότι στη μετοχική σύνθεση του ΣΚΑΪ αντιπροσωπεύονται και συμφέροντα του Λαυρεντιάδη).
Ως δημοσιογραφικά "εργαλεία" του Reuters αναφέρονται από το Πρώτο Θέμα ο Sthephen Gray (γνωστός από τις έρευνες της επιχείρησης Rendition της CIA), ο Νικόλας Λεοντόπουλος (διωγμένος από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ) και ο Τάσσος Τέλλογλου (του συστήματος Αλαφούζου αλλά και των Γερμανών).
Στο άρθρο της εφημερίδας περιγράφεται επίσης σε εξέχουσα θέση "μια κυρία, δημοσιογράφος με πλούσια πείρα στο δικαστικό ρεπορτάζ αλλά και ενεργό ρόλο στο Παραδικαστικό, με οικία κάπου πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο αξίας πολλαπλής απ΄ ότι αντέχουν οι μισθοί ενός δημοσιογράφου, όπου οργανώνονται γεύματα με σημασία".
Το Πρώτο Θέμα την αναφέρει και ως "τρωκτικό" (λόγω και των προτεταγμένων τεχνητών οδόντων της) αλλά δεν καταγράφει την πάλαι ποτέ σχέση της με το τρίπτυχο "φως-νερό-τηλέφωνο".
Το Πρώτο Θέμα δεν γράφει αναλυτικά για όσα είχαν προηγηθεί σε άρθρα του Reuters για το ζεύγος Μιχ. Σάλλα-Σοφίας Στάϊκου σχετικά με τη διαχείρηση στην Πειραιώς (υπογραφή: Ν. Λεοντόπουλος-Karolina Tagaris-Yeganeh Torbati, 2/4/20012), για τον Ανδρ. Βγενόπουλο της MIG και της Marfin Popular Bank (υπογραφή: Stephen Gray-Michele Kambas-William Waterman-Ν. Λεοντόπουλος, 13/6/2012), για την παρακολούθηση του Sephen Gray στην Πλ. Συντάγματος και των Stephen Gray-Τ. Τέλλογλου σε ταράτσα αθηναϊκού ξενοδοχείου "από άνθρωπο που πληρωνόταν με 100 ευρώ την ημέρα για να τους παρακολουθεί" (υπογραφή: Richard Woods, 28/6/2012), για το "δάνειο άνω των 100 εκατομμυρίων ευρώ που έλαβε ο Μιχ. Σάλλας και τα παιδιά του από την Πειραιώς ώστε να αγοραστούν μυστικά μετοχές της Τράπεζας και να αυξηθεί το μερίδιό τους σε 6%" (υπογραφή: Stephen Gray-Ν. Λεοντόπουλος, 16/7/2012 ), για τις συνέπειες της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών με τις "ύποπτες κινήσεις που προηγήθηκαν" (υπογραφή: Luke Baker και ρεπορτάζ των Andreas Rinke από Βερολίνο και Ν. Λεοντόπουλος από Αθήνα, 23/7/2012), για τα 232 εκατομμύρια ευρώ που οφείλουν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ σε ελληνικές τράπεζες (υπογραφή: Stephen Grey-Γιώργου Γεωργιόπουλου και ρεπορτάζ Stephen Gray από Βερολίνο και Ν. Λεοντόπουλος από Αθήνα, 27/9/2012) και για τα 3,4 εκατομμύρια ευρώ που πήρε ο Γιώργος Προβόπουλος (ΤτΕ) φεύγοντας από την Πειραιώς (υπογραφή: Stephen Gray, 11/10/2012).
Θυμίζουμε ότι κατά την επίσκεψη του Αντ. Σαμαρά στο Βερολίνο ("ουδείς ...αναμάρτητος"), η Μέρκελ είχε δηλώσει ότι "πρέπει επιτέλους να πληρώσουν και εκείνοι που επί δεκαετίες ωφελήθηκαν από το ελληνικό κράτος", ενώ πρόσφατα και ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε αναφέρθηκε στις "ευθύνες της ελληνικής επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ".
Σ.Σ. Σε ότι αφορά το Ν. Λεοντόπουλο σημειώνουμε δήλωσή του σε συνέντευξη: "συνεργαζόμενος με ξένα μέσα δεν έχω εγώ τον πρώτο λόγο, τον έχουν εκείνοι", ενώ για τον Τ. Τέλλογλου (αλλά και για την «κυρία») δεν έχουμε να σημειώσουμε τίποτα.
Ποιοί, λοιπόν, ωφελήθηκαν επί δεκαετίες από το ελληνικό κράτος και ποιές είναι οι ευθύνες της ελληνικής επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ;
Φαίνεται ότι οι ξένοι επικυρίαρχοι ανακάλυψαν αίφνης τις παθογένειες του ελληνικού κράτους, λες κι εμείς όλοι δεν γνωρίζουμε από χρόνια τη μοιρασιά που έχει επιβληθεί στον πλούτο της χώρας μας, λες κι εμείς αγνοούμε ότι 20-30 οικογένειες ολιγαρχών-κλεπτοκρατών λυμαίνονται κάθε τομέα άντλησης πλούτου.
Οι Τράπεζες, η Ενέργεια (καύσιμα και εναλλακτικές μορφές), οι Επικοινωνίες, η Υγεία, ο Ορυκτός Πλούτος, ο Τζόγος, τα ΜΜΕ, τα Δημόσια Έργα, τα Εξοπλιστικά Προγράμματα κλπ ελέγχονται από ολιγάρχες-νταβατζήδες που τους συντηρούν εδώ και χρόνια οι πολιτικές πόρνες των κομμάτων εξουσίας.
Όλοι αυτοί, όμως, είναι συνδεδεμένοι από καιρό,με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με πολυεθνικά κέντρα ολιγαρχών της διεθνούς κλεπτοκρατίας και έτσι το κύκλωμα του πλούτου ανακυκλώνεται και φθάνει πάντα σε εκείνους που υπηρετούν οι πόρνες των Βρυξελλών, του Βερολίνου, αλλά και πέραν του Ατλαντικού.
Εσχάτως, οι επικυρίαρχοι και η τρόϊκα άρχισαν να απεργάζονται σχέδια απαγκίστρωσης από τους ντόπιους ολιγάρχες-νταβατζήδες και εφαρμόζουν συνταγές άμεσης εκμετάλλευσης του εθνικού μας πλούτου, μιας και ελέγχουν πλέον απόλυτα τα κόμματα εξουσίας και τις πολιτικές πόρνες τους.
Με πρόσχημα τις «διαρθρωτικές αλλαγές» και την «εξυγείανση» του κράτους επιχειρούν να ελέγξουν απ' ευθείας τους τομείς παραγωγής πλούτου, σπάζοντας παλιές συμμαχίες και εξουδετερώνοντας τα τζάκια της ντόπιας ολιγαρχίας.
«...Στέλνουν επιτρόπους στις τράπεζες με απεριόριστες εξουσίες, προκειμένου να αποκοπεί η διαπλεκόμενη σχέση μεταξύ τραπεζών, μεγάλων επιχειρήσεων (διαπλεκόμενους) και ισχυρών εκδοτικών και τηλεοπτικών συγκροτημάτων.
Μέσω της τρόικα παρεμβαίνουν αθέατα στις αποκρατικοποιήσεις για να περιορίσουν ή και να εξαφανίσουν τους Έλληνες ολιγάρχες από τον χορό του πλιάτσικου και τα «φιλέτα» του Ελληνικού Δημοσίου να περάσουν στους ξένους «νταβατζήδες».
Παράλληλα άρχισε ο πόλεμος κατά των ελλήνων ολιγαρχών και από ΜΜΕ του εξωτερικού. Η ΝΥ Times έγραψαν εναντίον των Ελλήνων ολιγαρχών και «κάρφωσαν» δύο συγγενείς ισχυρών πολιτικών – τον κ. Νίκο Παπανδρέου και τον πεθερό του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Μπακατσέλο- ότι μετείχαν σε τράπεζα του κ. Λαυρεντιάδη.
Επιθέσεις στους Έλληνες ολιγάρχες έχει ξεκινήσει και το πρακτορείο Reuters με μεγάλη έρευνα για τις σχέσεις μεγάλων ομίλων με τράπεζες, ΜΜΕ και εργολάβους.
Καμία απολύτως αντίρρηση, οι Έλληνες ολιγάρχες που έκλεψαν, που υπερτιμολόγησαν, που πολλαπλασίασαν τα κέρδη τους διαπλεκόμενοι με πολιτικούς, που φοροδιαφεύγουν να πάνε φυλακή και να κατασχεθεί η περιουσία τους. Όχι όμως, να αντικαταστήσουμε τους δικούς μας κλέφτες με Ευρωπαίους και Αμερικανούς λοποδήτες. Η περιουσία των Ελλήνων, πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να αποκτήσουμε και το ανάλογο πολιτικό προσωπικό.
Γιατί; Διότι οι «νταβατζήδες» συνεργάζονται πάντοτε με πόρνες...» (Δείτε το σχετικό άρθρο εδώ).
Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012
Οι υπερβολές δεν είναι ψέματα
Ν. Λυγερός
Τώρα που διαβάζουμε μερικούς αριθμούς που αφορούν την ελληνική ΑΟΖ έχουμε την εντύπωση ότι πρόκειται για υπερβολές. Ξεχνάμε, όμως, όλοι μας ότι οι υπερβολές δεν είναι ψέματα.
Εκφράζουν μια πραγματικότητα, η οποία φαίνεται εξωπραγματική, διότι είναι η επόμενη και δεν έχει καμιά σχέση με την τωρινή.
Τα δεδομένα της ελληνικής ΑΟΖ είναι πλέον γνωστά σε ευρωπαϊκό επίπεδο και βλέπουμε ότι προκαλούν μια αλλαγή φάσης στην προσέγγιση της Ελλάδας και βέβαια της εικόνας μας στο εξωτερικό.
Αν συνειδητοποιήσουμε ότι η πρόσφατη έκθεση της Deutsche Bank αναφέρεται μόνο σε μια από τις περιοχές της ελληνικής ΑΟΖ και σε μερικά θεωρητικά κοιτάσματα, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος και την αξία της ελληνικής ΑΟΖ.
Απλώς δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ ότι το όλο θέμα θα αφορά την Ελλάδα μόνο και μόνο με την θέσπιση και την οριοθέτηση της ΑΟΖ μας.
Αλλιώς μιλάμε για περιοχές που βρίσκονται εκτός των εθνικών χωρικών υδάτων και που βέβαια δεν ανήκουν προς το παρόν σε εμάς.
Είναι λοιπόν σημαντικό να μην ξεχάσουμε τον πρώτο στόχο της όλης διαδικασίας, ο οποίος είναι βέβαια η θέσπιση της ΑΟΖ.
Και μετά πρέπει σύντομα να περάσουμε στο στάδιο της οριοθέτησης, για να έχουμε ξεκάθαρο δικαίωμα να αδειοδοτήσουμε τα οικόπεδα μας. Διότι χωρίς αυτά τα προαπαιτούμενα δεν είναι δυνατόν να μιλάμε ούτε για υδρογονάνθρακες, ούτε γενικότερα για τον ορυκτό πλούτο όσον αφορά στον υποθαλάσσιο χώρο.
Όλα τα κοιτάσματα βρίσκονται μακριά από το χερσαίο μέρος της Ελλάδας, κατά συνέπεια πρέπει να έχουμε θεσμικό πλαίσιο, το οποίο να αποδεικνύει ότι αυτή η περιοχή είναι όντως ελληνική και με το Δίκαιο της Θάλασσας. Αλλιώς θα έχουμε να κάνουμε μόνο και μόνο με ένα θεωρητικό δεδομένο.
Έτσι, αφού τώρα ξέρουμε ότι έχουμε αυτές τις εκτιμήσεις πρέπει όσο πιο σύντομα γίνεται να περάσουμε στο στάδιο της πολιτικής απόφασης, η οποία είναι ικανή να μετατρέψει αυτά τα δεδομένα σε πραγματικότητα. Και αυτό είναι εφικτό λόγω των γνώσεων που έχουμε αποκτήσει.
Τώρα πρέπει να συνδυάσουμε όλες τις δυνάμεις μας, για να προσπεράσουμε τις δυσκολίες μας και όχι μόνο, αφού η ελληνική ΑΟΖ επιτρέπει ανάκαμψη και ανάπτυξη λόγω της υψηλής στρατηγικής.
www.lygeros.org
Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
