ΦΟΡΟΣ ΜΕΓ. ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

Επισυνάπτεται δημοσίευμα της ΕΣΤΙΑΣ (10.02.10) που αφορά στον φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, για ενημέρωση και ανάλογη ... προετοιμασία.

Κ.Σ.Β

 

Ο Μπάρακ Ομπάμα είναι Μουσουλμάνος;

Από παλιά στον ΔΟΛ διεκδικούσαν επιπλέον Αστυνομικούς για την φύλαξη του κτιρίου της οδού Μιχαλακοπούλου (δεν φτάνει τόσους που έχει το κτίριο και προσωπικά ο εκδότης της εφημερίδας, θέλουν και άλλους)! Το αίτημά τους εκκρεμεί στουπουργείο Προστασίας του... Πολίτη αλλά ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης υπό την πίεση των περιστολών δεν διαθέτει άλλους Αστυνομικούς στον ΔΟΛ, καθώς έχει ήδη τέσσερις με ένα περιπολιτικό! Ο Ψυχάρης δεν τα συγχωρεί αυτά. Και σήμερα στο Βηματοδότη (κλικ) έβγαλε όλο το δηλητήριό του εναντίον τουΜ. Χρυσοχοίδη. Έτσι συμβαίνει συνήθως με όποιον δεν ακούει τις υψηλές εντολές του ΔΟΛ!...

http://fimotro.blogspot.com/2010/02/blog-post_1064.html

Χένρυ Κίσινγκερ και Ιράκ

Σάββατο, 06 Φεβρουαρίου 2010Χένρυ

Κίσινγκερ και Ιράκ – Αριστοτέχνης της Προδοσίας

Είναι

καταπληκτικό

πως ο Χένρυ Κίσινγκερ είχε την δυνατότητα να διατηρήσει αυτή την αήττητη αύρα της μεγαλοφυΐας τους στις διεθνής σχέσεις, συνεχίζει να συμβουλεύει προέδρους , ξένες κυβερνήσεις και μεγάλες

διεθνής επιχειρήσεις , ενώ περιστασιακά γράφει Op Ed κείμενα αλαζονικά συμβουλεύοντας τις ΗΠΑ ως προς το πώς πρέπει ή πώς δεν πρέπει να κινηθούν στο μέλλον.

 Αυτό να το λάβετε υπόψη σας, δεδομένης της προσωπικής ιστορία κυνισμού και υποκρισίας του

Κίσινγκερ βάσει των οποίων καθοδηγούσε την εξωτερική πολιτική των Κυβερνήσεων Νίξον και Φορντ. Πραγματικά είναι ένας φόρος τιμής στον τρόπο καθοδήγησης των Αμερικανικών ΜΜΕ στη λογική ‘‘συγχωρώ και ξεχνώ’’.

 Το πιο πρόσφατο παράδειγμα σε κείμενο Op Ed που έγραψε ο Κίσινγκερ για τους New York Times είναι αυτό που προειδοποίησε τους Αρχηγούς των Αμερικανών ότι δεν αποδίδουν πλέον στο θέμα του Ιράκ την προσοχή που αξίζει.

 Κατά την διάρκεια των περασμένων δεκαετιών, Δονκιχωτική προσπάθεια των Κούρδων για κάποιας μορφής ανεξαρτησία σε έναν φαινομενικά ατελείωτο κύκλο εξεγέρσεων που ακολουθήθηκε από μία

απίστευτα άγρια καταστολή.Εκείνες οι εξεγέρσεις συνήθως εναβρυνόντουσαν από εχθρούς των κυβερνήσεων του Ιράκ που χρησιμοποιούσαν τους Κούρδους για να αποσταθεροποιήσουν το καθεστώς στη Βαγδάτη.Ηταν μια άσπλαχνη, παραπλανητική διαδικασία, που κατέληξε στον θάνατο και στην μετακίνηση εκατοντάδων χιλιάδων Κούρδων στη διάρκεια του χρόνου. Και ήταν ένας ιδανικός τομέας παιχνιδιού για τον Κίσινγκερ.

 Για χρόνια , ο σάχης του Ιράν υποστήριζε κρυφά τους Κούρδους για να πιέσουν την Βαγδάτη. Το ίδιο έκαναν και οι Ισραηλινοί, που ήλπιζαν να αποσπάσουν τον ιογόνο ηγέτη του Ιράκ όλο και περισσότεροι από την ένωση του με τους Άραβες για μία κοινή επίθεση στο Εβραϊκό κράτος. Το 1972 ο Χ. Κίσινγκερ και ο Ρίτσαρντ Νίξον. Παρακινημένοι από τον φόβο ότι το Ιράκ γινόταν πολύ ‘‘ άνετο’’ με την Σοβιετική Ένωση , συμφώνησε με ένα αίτημα από τον Σάχη να ενισχύσουν τους Κούρδους.

 Έχοντας την δυνατότητα άρνησης οποιασδήποτε σχέσης με μυστικές υπηρεσίες, οι ΗΠΑ εφοδίασε τους Κούρδους με Σοβιετικά όπλα τα οποία είχαν αρπαχτεί από το Βιετνάμ, ενώ το Ισραήλ παρείχε σοβιετικά όπλα που είχε πάρει από τους Αραβες.Σύμφωνα με τον Τζόν Ράνταλ από την Washington Post η μυστική επιχείρηση αυτή κρατήθηκε κρυφή ακόμα και από το Υπουργείο Εξωτερικό των ΗΠΑ που διαφωνούσε σε οποιαδήποτε τέτοιου είδους υποστήριξη. Οι νέοι φίλοι των Κούρδων , παρόλα αυτά , δεν ήθελαν οι προστατευόμενοι τους να κερδίσουν αυτά για τα οποία πάλευαν γιατί πίστευαν ότι ένα ανεξάρτητο Κουρδικό κράτος θα ήταν πολύ διασπαστικό για την περιοχή. Η υποστήριξή τους ήταν πολύ προσεκτική – αρκετή ώστε να τροφοδοτεί την επανάσταση αλλά όχι τόσο ώστε να κερδηθεί.

 Ο Κούρδος αρχηγός, Mustafa Barzani, ήταν αρκετά ρεαλιστής ώστε να καταλάβει ότι ο λαός του

χρησιμοποιούταν από το Ιράν ,αλλά όχι τόσο κοσμικός ώστε να κατανοήσει ότι οι Αμερικανοί υποστηρικτές του μπορεί να γινόντουσαν εξίσου διπρόσωποι. ‘ ‘ Δεν εμπιστευόμαστε τον Σάχη,” είπε ο Barzani στον ρεπόρτερ Randal το 1973. “Εμπιστεύομαι την Αμερική. Η Αμερική είναι μια πάρα πολύ μεγάλη δύναμη ώστε να προδοθούν από μια μικρή μάζα ανθρώπων όπως οι Κούρδοι.”

 Ήταν ένα μοιραίο λάθος της κρίσης του. ΤΟ 1975 ο Σάχης και οι αρχηγοί του Ιράκ χωρίς προηγούμενη ένδειξη συμφώνησαν στο να επιλύσουν τις διαφωνίες τους και να υπογράψουν συνθήκη ειρήνης και φιλίας. Το κλειδί αυτής της συμφωνίας ήταν ότι το Ιράν θα σταματούσε αμέσως την υποστήριξη που έδινε στους Ιρακινούς Κούρδους. 

Μέσα σε μια νύχτα οι Ιρανικές στρατιωτικές δυνάμεις που υποστήριζαν τους Κούρδους , με  πυροβολικό, βλήματα, πυρομαχικά και ακόμα και με τρόφιμα , υποχώρησε στα σύνορα του Ιράν.Οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί έκανα ακριβώς το ίδιο ανακάλεσαν ομοίως την υποστήριξή τους . Την ίδια στιγμή , Ιρακινά στρατεύματα ξεκίνησαν μαζικές επιθέσεις εναντίων των αβοήθητων Κούρδων.

 Κατά συνέπεια χωρίς καμία προειδοποίηση , οι Κούρδοι εγκαταλείφτηκαν, όχι μόνο οι στρατιώτες ,αλλά και τα χωριά τους, γυναίκες, παιδιά, ήταν εκτεθειμένοι σε μια άγρια Ιρακινή επίθεση. Ο Barzani έστειλε μια απελπισμένη επιστολή στον Kissinger για βοήθεια . “Η κίνησή μας και ο λαός μας καταστρέφονται με έναν απίστευτο τρόπο με την σιωπή όλων. Αισθανόμαστε , η εξοχότητά σας , ότι οι ΗΠΑ έχουν ηθική και πολιτική ευθύνη στο λαό , οι οποίοι δέσμευσαν τους εαυτούς τους στην πολιτική της χώρας σας. Κύριε Γραμματέα αναμένουμε αγωνιωδώς την απάντησή σας.”

 Δώδεκα μέρες αργότερα, ένας Αμερικανός διπλωμάτης στην Τεχεράνη Διευθυντής της CIA William Colby, σημείωσε ότι ο Κίσινγκερ δεν απάντησε και ειδοποίησε εάν η Ουάσινγκτον”σκοπεύει να λάβει μέτρα για να αποτρέψει μια σφαγή που πρέπει να παρέμβει στο Ιράν αμέσως.”

 Εν τω μεταξύ 250.000 Κούρδοι ζούσε στο Ιράν. Οι Τούρκοι έκλεισαν τα σύνορά σε χιλιάδες από αυτούς που ζητούσαν καταφύγιο .Πολλοί από τους στρατιωτικούς που έφυγαν με κάλυψη ότι είναι φοιτητές δάσκαλοι πιάστηκαν από τους Ιρακινούς και φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν. Περίπου 1500 χωριά ισοπεδώθηκαν από βομβαρδισμούς

 Τις επόμενες βδομάδες και μήνες, καθώς οι σκοτωμοί συνεχίστηκαν, ο Barzani διένειμε τις πιο απελπισμένες εκκλήσεις στην CIA, στον Πρόεδρο Gerald Ford, και στον Henry Kissinger. Κανείς δεν απάντησε.Ο Kissinger όχι μόνο αρνήθηκε να ανακατευτεί αλλά επίσης απέρριψε επανειλημμένες

εκκλήσεις των Κούρδων για ανθρωπιστική βοήθεια για τους χιλιάδες πρόσφυγες.

 Αυτή η υποκρισία των Αμερικανών αξιωματούχων δεν θα είχε εμφανιστεί ποτέ εάν δεν γινόταν μια έρευνα το 1975 από μία επιλεγμένη επιτροπή του Αμερικανικού Κογκρέσου στην Νέα Υόρκη σε σχέση με τις μυστικές υπηρεσίες και προϊστατο ο Δημοκρατικός Otis Pike.Η έκθεση του κατέληγε ότι για την Τεχεράνη και την Ουάσινγκτον οι Κούρδοι δεν ήταν παρά μόνο ένα ‘ ‘ χαρτί της τράπουλας’’.Ενα μοναδικό εργαλείο για να αποδυναμώσουν τη δυνατότητα του Ιράκ «για το διεθνή

τυχοδιωκτισμό.»Ο Πρόεδρος . Δρ. Κίσινγκερ και ο Σάχης ήλπιζαν ότι οι πελάτες μας (οι Κούρδοι του Μπαρζάνι) δεν θα επικρατούσαν Οι Κούρδοι ενθαρρύνθηκαν να παλέψουν προκειμένου να υπομονευθεί το Ιράκ..Ακόμα και στα πλαίσια των συγκεκαλυμμένων διαδικασιών η δική μας ήταν μια κυνική επιχείρηση.’’

 ΤΑ συμπεράσματα της καταδικαστικής έκθεσης συνεχίστηκαν: Είχαν οι ΗΠΑ τους Κούρδους μη ενθαρρυμένους να ακολουθήσουν τον Σάχη και να ανανεώσουν τις εχθροπραξίες με το Ιράκ ‘’ Οι Κούρδοι θα μπορούσαν να είχαν φτάσει στην κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ με αποτέλεσμα να κερδίσουν εκτός των άλλων μέτρα αυτονόμησης ενώ παράλληλα θα απέφευγαν την αιματοχυσία. Αντ’αυτού οι Κούρδοι πολέμησαν έχοντας χιλιάδες απώλειες και πάνω από 200.000 πρόσφυγες’’.

 Ένας από τους αξιωματούχους που κατέθεσε ενώπιον της επιτροπής σε μια μυστική συνάντηση ήταν ο Henry Kissinger. Όταν ερωτήθηκε από ένα τρομαγμένο μέλος του Κογκρέσου για την απόφαση των ΗΠΑ να εγκαταλείψουν τους Κούρδους στην αιματοβαμμένη μοίρα τους , ο Kissinger ξεγέλασε την

επιτροπή λέγοντας , “Κάποιος δεν θα πρέπει να μπερδεύει τις μυστικές επιχειρήσεις με το κοινωνικό έργο.”

blogs.alternet.org

Mετάφραση:Κα.Χριστίνα

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/02/blog-post_4480.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+InfognomonPolitics+%28InfognomonPolitics%29#ixzz0ekfk3MLl

Εξέλιξη της φορολογικής κλίμακας μισθωτών/συνταξιούχων (1974-2009

SATURDAY, FEBRUARY 6, 2010

Εξέλιξη της φορολογικής κλίμακας μισθωτών/συνταξιούχων (1974-2009)

Μέσα στον ορυμαγδό των σεναρίων επί σεναρίων για τους επαπειλούμενους νέους φορολογικούς συντελεστές, που θα είναι, λένε, “δίκαιοι”, επιβαρύνοντας έκαστον ανάλογα με τη φοροδοτική του ικανότητα, έψαξα στο Διαδίκτυο να βρω στοιχεία για τη φορολογία της μεταπολιτευτικής περιόδου, και τα παρουσιάζω στον ανωτέρω πίνακα. Πληροφορίες για τη σύνθεση του πίνακα που παραθέτω βρήκα εδώ και εδώ. Στις χρονολογίες των εκλογών αντιστοιχούν προφανώς δύο Πρωθυπουργοί, αλλά για συντομία αναφέρω μόνο εκείνον που ήταν στην εξουσία το περισσότερο διάστημα μέσα στην ίδια χρονιά. Άλλωστε σε χρονιές εκλογών δεν άλλαζαν οι φορολογικοί συντελεστές.


Για τα αφορολόγητα όρια πριν από το 2000 δε βρήκα στοιχεία, αλλά και δε θα μας φώτιζαν πολύ, αφού λόγω του πληθωρισμού είναι δύσκολο να αξιολογήσουμε συγκριτικά το ύψος του αφορολόγητου. Τα ονόματα και τις θητείες των Πρωθυπουργών μπορείτε να τα βρείτε εδώ.

Αξίζει να παρατηρήσουμε πόσο υψηλοί ήταν οι συντελεστές φορολόγησης για τα ανώτατα εισοδήματα επί Κωνσταντίνου Καραμανλή και επί της πρώτης και δεύτερης πρωθυπουργικής θητείας του Ανδρέα Παπανδρέου, και πόσο δραστικά μειώθηκαν από τον Κ. Μητσοτάκη και μετά. Αν σε αυτό προσθέσει κανείς την τεράστια φοροδιαφυγή των ελεύθερων επαγγελματιών, την αφαίμαξη του Δημόσιου κορβανά από τον υπερπληθυσμό δημοσίων υπαλλήλων, τα προκλητικά επιδόματα και τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις τους, καθώς και τη ρεμούλα κυβερνητικών παραγόντων μέσω σκανδάλων, μίζας, κλπ., δεν είναι απορίας άξιον το ότι η χώρα μας έφτασε σήμερα στα όρια της χρεοκοπίας. Ήταν θέμα νομοτέλειας, και η νομοτέλεια δε μπορεί να ξεγελαστεί με στατιστικές αλχημείες και πολιτικό λαϊκισμό.


Αναμένω να δω από Δευτέρα (από βδομάδα σε βδομάδα μας στέλνουν!) τους συντελεστές φορολόγησης των ανώτερων και ανώτατων εισοδημάτων, για να καταλάβω αν συνεχίζει η πλουτοκρατία να έχει το πάνω χέρι και με την παρούσα “σοσιαλιστική” κυβέρνηση του ΓΑΠ. Θα έχει ενδιαφέρον να πέσουν οι "σοσιαλιστικές" μάσκες. Πάντως, απ' αυτά που διαβάζω και σήμερα στον Τύπο, φαίνεται ότι η κυβέρνηση δε θ' αυξήσει τον ανώτερο φορολογικό συντελεστή του 40% για τα υψηλά εισοδήματα. Κι αυτό με τη φτηνή δικαιολογία ότι τάχα, «Η διατήρηση του ισχύοντος ανώτατου συντελεστή επιλέγεται υπό τον φόβο της έξαρσης της φοροδιαφυγής, ακόμα και από αυτούς που σήμερα δηλώνουν τέτοιου ύψους εισοδήματα.» (Δείτε εδώ.)

Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι ψευτοσοσιαλιστές και κρυφοκαπιταλιστές υποκριτές, όργανα της πλουτοκρατίας! Μα οι προκλητικά αμειβόμενοι μισθωτοί δε μπορούν να φοροδιαφύγουν! Γιατί λοιπόν τους προστατεύετε; Προφανώς διότι ανήκετε κι εσείς στην ίδια κατηγορία! Απλά νομοθετείτε ευλογώντας τα γένια σας, αλλάζοντας τα φώτα στα μεσαία εισοδήματα τα οποία αποκαλείτε "υψηλά", ενώ τα υψηλότατα συνεχίζετε να τα θεωρείτε απλώς υψηλά! Να βράσω την κουτοπόνηρη "προοδευτική" σας κλίμακα, που μαγειρεύατε επί 4 μήνες για να μη δυσαρεστήσετε τους ισχυρούς...

Εντύπωση προκαλεί επίσης το γεγονός ότι στην εποχή που δεν χρησιμοποιούνταν ηλεκτρονικοί υπολογιστές στις Εφορίες, οπότε όλες οι διεκπεραιώσεις γίνονταν χειρωνακτικά, οι φορολογικοί υπάλληλοι κατάφερναν να δαμάσουν έως και 18 διαφορετικά κλιμάκια! Σήμερα που η δουλειά γίνεται ηλεκτρονικά, τα κλιμάκια έχουν μειωθεί σε τρία για την ευκολία τους! Για να δούμε τώρα ο κύριος Παπακωνσταντίνου θ' αυξήσει έστω τον αριθμό των κλιμακίων; Εργάζονται, λέει, πυρετωδώς και τούτο το Σαββατοκύριακο, μπας και επιτέλους αποφασίσουν ποιο φέσι και ποιο κοντογούνι θα μας φορέσουν, αν και απ' αυτά που έχουν διαρρεύσει ξέρουμε πάνω κάτω τι μας περιμένει!


Μεγάλη δυστοκία, βρε “σύντροφοι"! Δηλαδή, αν δεν πίεζαν λυσσωδώς οι διεθνείς κερδοσκόποι και οι εταίροι μας στην ΕΕ, θα περνούσε ολόκληρη η τετραετία σας με συσκέψεις και διαβουλεύσεις χωρίς να παίρνετε καμία απόφαση; Θα μου πεις δεν είναι εύκολο να νομοθετείς προσπαθώντας να έχεις και το σκύλο (λαό) χορτάτο, και την πίτα (πλουτοκρατία) γερή...

http://seferou.blogspot.com/2010/02/1974-2009.html

Η... εξαιρετικά επείγουσα αύξηση στα οδοιπορικά υπαλλήλων της Βου

Η... εξαιρετικά επείγουσα αύξηση στα οδοιπορικά υπαλλήλων της Βουλής

Του Γιωργου Σ. Μπουρδαρα

Το έγγραφο που έφευγε στις 18 Σεπτεμβρίου 2009 από το γραφείο τού τότε υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών με αποδέκτες μια ντουζίνα κρατικούς φορείς, είχε την ένδειξη, με έντονα γράμματα, «ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΝ». Με τον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, εν μέσω έντονης προεκλογικής περιόδου, να λέει εκείνη την ημέρα σε συγκέντρωση ότι «έχουμε όλοι βαθιά συναίσθηση της κρισιμότητας των στιγμών», και ότι «οι περιστάσεις απαιτούν δύσκολες αποφάσεις», θα περίμενε κανείς ότι κάποια εξαιρετικά επείγουσα, δύσκολη απόφαση από το οικονομικό επιτελείο διαβιβαζόταν σε τόσους φορείς. Κι όμως... Το επίμαχο έγγραφο απλώς έδινε εντολή να... αυξηθεί το ποσό της μηνιαίας αποζημίωσης «για τα οδοιπορικά έξοδα τα οποία δικαιούνται οι υπάλληλοι που διατίθενται για τη γραμματειακή υποστήριξη των βουλευτών, καθώς και οι υπάλληλοι και αστυνομικοί που διατίθενται στα γραφεία των κομμάτων που εκπροσωπούνται στη Βουλή και στην Ευρωβουλή»!

Το εν λόγω έγγραφο είναι αποκαλυπτικό των μηχανισμών μέσω των οποίων μοιράζεται το δημόσιο χρήμα. Η προσεκτικότερη μελέτη του δε, αλλά και μια μικρή αναδρομή στο αρχείο, αποκαλύπτει και κάτι ακόμα: μια παλαιότερη εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομικών, του 1992, η οποία μνημονεύεται στο εν λόγω έγγραφο προέβλεπε μεταξύ άλλων ότι «η ανωτέρω αποζημίωση καταβάλλεται χωρίς καμία κράτηση και δεν υπόκειται σε φόρο εισοδήματος».

Σε ό,τι αφορά τον τρέχοντα προϋπολογισμό της Βουλής, το συνολικό ποσό της προαναφερόμενης αποζημίωσης, των οδοιπορικών ή αλλιώς εξόδων κίνησης δηλαδή, ανέρχεται σε περίπου 11 εκατ. ευρώ και βρίσκεται – όπως αποκάλυψε η «Κ»– στον ειδικό κωδικό με τον παραπλανητικό τίτλο «Αποζημίωση μελών συλλογικών οργάνων». Κατά την πρόσφατη τελετή κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας των υπαλλήλων της Βουλής, ο εκπρόσωπός τους δήλωσε πως δεν πρόκειται να σιωπήσουν σε τυχόν προσπάθεια μείωσης των αποδοχών τους. Ο μισθός όλων εκείνων που ανεξαρτήτως αντικειμένου εργασίας ή ειδικότητας θεωρούνται «υπάλληλοι της Βουλής» ανέρχεται συνολικά και σε ετήσια βάση στα 28.600.000 ευρώ, ενώ τα πάσης φύσεως επιδόματά τους, φθάνουν στα 60.254.700 ευρώ.

Υπάρχουν, όμως, και οι συνεργάτες των βουλευτών (Ιδιωτικού Δικαίου ορισμένου χρόνου και ειδικές κατηγορίες – όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται σε ξεχωριστό κωδικό), η αντιμισθία των οποίων αγγίζει τα 11,9 εκατ. ευρώ.

Λίγα 24ωρα πριν, νέα υπουργική απόφαση προέβλεπε τη μείωση στο μισό (από 90 στις 45 ώρες) των χρημάτων που δικαιολογούνται σαν υπερωριακή απασχόληση και των υπαλλήλων των υπουργείων ή των βουλευτικών γραφείων – προφανώς και της Βουλής. Σε ό,τι αφορά το Κοινοβούλιο, αξιοσημείωτο είναι ότι εντοπίζονται... δύο ταμεία άντλησης χρημάτων για λόγους που είναι σχεδόν ταυτόσημοι: ειδικότερα, υπάρχουν 16.670.700 ευρώ ως «αποζημίωση για υπερωριακή εργασία», καθώς και άλλα 5.660.000 ευρώ ως «αποζημίωση για απασχόληση πέραν του κανονικού ωραρίου υπαλλήλων που έχουν διατεθεί στα γραφεία βουλευτών»...

Ο τρόπος διάθεσης τόσο μεγάλων χρηματικών ποσών έχει προκαλέσει σειρά συζητήσεων, αρνητικών σχολίων και, το τελευταίο διάστημα, ένταση στις σχέσεις των υπαλλήλων της Βουλής με τους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ επειδή «δίνουν τέτοιας έκτασης δημοσιότητα» στο θέμα.

Πάντως, οι ψυχραιμότεροι, σπεύδουν να σημειώσουν ότι γι’ αρκετούς, η εξαντλητικών ρυθμών καθημερινή εργασία τους δικαιολογεί το ύψος των αποδοχών που λαμβάνουν. Και αφού με ρεαλισμό αναγνωρίζουν ότι αντικειμενικά τυγχάνουν «προνομίων» σε σχέση με πολλές άλλες κατηγορίες εργαζομένων, αναφέρουν πως υπάρχει και «η άλλη όψη του νομίσματος»: «Ψάξτε για τις πραγματικές απόλαβες των βουλευτών» μας λέει υπάλληλος που για ευνοήτους λόγους δεν καταγράφονται τα στοιχεία του, διευκρινίζοντας ότι αναφέρεται σε παροχές που κάνουν εξαιρετικά οικονομικότερη την καθημερινότητα του βουλευτή..

Διαβάστε και το επιτυχημένο σχόλιο http://seferou.blogspot.com/2010/02/blog-post_07.html