Φωτιά απ’ την Ανατολία (2).

Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

- Τουρκικός εκτοξευτήρας θα εξαπολύσει πύραυλο προς κάποιο πυκνοκατοικημένο Ελληνικό νησί. Οι Έλληνες θα εξαγριωθούν και θα ανταποδώσουν το χτύπημα στην Τουρκία.

- Στρατηγέ Χαταμί δεν είναι δυνατόν να το εννοείτε αυτό;

- Βλέπετε άλλη λύση; Το Ισραήλ σύντομα θα μας επιτεθεί. Πρέπει να διασφαλισθεί πάση θυσία ότι η Τουρκία θα ταχθεί στο πλευρό μας.

- Και μόνο τρόπο σ’ αυτό βλέπετε δηλαδή να εμπλακεί η Ελλάδα σε πόλεμο με την Τουρκία;

- Τι άλλο; Η Ελλάδα σ’ αυτή την εμπλοκή έχει ανάγκη το Ισραήλ ως σύμμαχο εναντίον της Τουρκίας. Το ίδιο και το Ισραήλ για την εμπλοκή του μαζί μας και προκειμένου να «διασφαλισθεί από τον Τουρκικό κίνδυνο» όσο θα επιχειρεί εναντίον μας. Έτσι, η Τουρκία θ’ αναγκαστεί να ταχθεί στο πλευρό μας. Δεν μας έχει απομείνει χρόνος δυστυχώς για διπλωματική πειθώ της Τουρκίας. Δεν έχουμε την πολυτέλεια της αναμονής και της ελπίδας ότι η Τουρκία θα επιλέξει την συμμαχία μαζί μας. Ούτε και είμαστε πεισμένοι ότι θα το πράξει εαν δεν «ωθηθεί αποτελεσματικά» να το πράξει.

- Η Ελλάδα είναι μια από τις λίγες ιστορικές χώρες και όχι και τόσο φιλοδυτικών τάσεων. Πιο πολύ θα την βλέπαμε ως επιθυμητό μελλοντικό σύμμαχο μαζί με την Κίνα και την Αίγυπτο.

- Διαφωνώ επίτροπε Αντζανί. Δεν είναι παρά άπιστοι. Θα συμφωνήσω με τον Στρατηγό Χαταμί.

- Καλά. Και πως θα πειστεί ο Τούρκος αξιωματικός να κάνει κάτι τέτοιο; Είναι «Πιστός»;

- Δυστυχώς, στην Τουρκία δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε «Μάρτυρες». Ο Τούρκος Διοικητής θ’ αναγκαστεί να το κάνει προκειμένου να μην εκτελεστεί η οικογένειά του που θα έχει απαχθεί από δυνάμεις μας.

-  Και θεωρείτε αρκετό ένα τέτοιο χτύπημα; Όσο πολύνεκρο κι αν είναι, οι Έλληνες δεν είναι και ηλίθιοι να συρθούν έτσι εύκολα σε μια «ανταπόδοση» και «γενική σύρραξη» με την Τουρκία.

- Θα φροντίσουμε να υποκινήσουμε επίσης το Ισραήλ προς την ίδια κατεύθυνση. Να κινηθεί δηλαδή κι αυτό με τρόπο που θα σύρει την Ελλάδα σ’ αυτό τον πόλεμο.

- Δηλαδή; Να αναμένεται ανάλογη κίνηση προς το Ισραήλ;

- Μάλιστα. Ο σχεδιασμός μας στοχεύει στο να υποκινηθεί εμπλοκή των Ισραηλινών με την Τουρκία στον εναέριο χώρο της Κύπρου ώστε να προκαλέσουν πλήγμα της Τουρκίας προς την Κύπρο. Έτσι, θ’ αναγκαστεί και από αυτό το δεύτερο πλήγμα η Ελλάδα να «ανταποδόσει» στην Τουρκία.

- Και πως θα πείσετε το Ισραήλ να κάνει κάτι τέτοιο;

- Θα εκτοξευτεί (με τον ίδιο τρόπο) Τουρκικός πύραυλος προς την «ισραηλινή εξέδρα εξόρυξης» πετρελαίου ανοιχτά της Κύπρου. Και αμέσως μετά, θα ανατιναχτεί ολοσχερώς Τουρκική βάση στην Β. Κύπρο από κομάντος μας. Η οποία βεβαίως θα αποδοθεί στους Κυπρίους και σε μια εικονική «ΕΟΚΑ Γ». Οι Ισραηλινοί θα απαντήσουν ακαριαία στους Τούρκους και οι Τούρκοι στην Νότιο Κύπρο.

- Οπότε, η πίεση προς την Ελλάδα να εμπλακεί σε πόλεμο με την Τουρκία θα κλιμακωθεί.

- Ακριβώς.

- Κι αν δεν επιτύχει; Θα πάρουν φωτιά τα κόκκινα τηλέφωνα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Αλλά και Ισραήλ. Θα αντιληφθούν αμέσως τι συμβαίνει.

- Οι ηγεσίες τους ναι. Οι λαοί τους όμως όχι. Αυτό βεβαίως δεν ισχύει για το Ισραήλ που θα απαντήσει ούτως ή άλλως. Τουρκικός και Ελληνικός λαός θα εξαγριωθούν από το χυμένο αίμα των συμπατριωτών τους και θα διψούν για εκδίκηση. Και βεβαίως θα πιέσουν αφόρητα τις κυβερνήσεις τους για άμεση απάντηση. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν «δυνάμεις» μέσα στην Ελληνική κοινωνία που επιζητούν έναν πόλεμο με την Τουρκία. Κι αντίστοιχες βεβαίως κι από την άλλη πλευρά, στην Τουρκική κοινωνία. Άλλωστε, δεν θα μείνουμε εκεί. Θα πιέσουμε και με άλλους τρόπους το ξύπνημα της οργής τους.

- Γίνετε πιο σαφής παρακαλώ.

- Θα υπάρξουν συνοδευτικές «κινήσεις» τόσο από τη μεριά μας όσο και από διάφορες συμμαχικές και χρηματοδοτούμενες απο μας ομάδες «Πιστών» που αποστολή έχουν ως «εν ύπνω Μάρτυρες Μουτζαχεντίν» να ανάψουν την φωτιά κυρίως στη Θράκη αλλά και στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα.  Χτυπήματα που την ευθύνη τους θα αναλαμβάνουν βεβαίως οργανώσεις (δήθεν) «τουρκικής χροιάς».

- Οπότε, οι Έλληνες, αργά ή γρήγορα θ’ αναγκαστούν να εμπλακούν με την Τουρκία.

- Ακριβώς. Για την ακρίβεια, τα πλήγματα θα είναι τόσο «πυκνά» που Έλληνες και Τούρκοι θα αναγκαστούν πάρα πολύ γρήγορα να εμπλακούν.

- Άλλες λεπτομέρειες;

- Τουρκικά φράγματα στην Ανατολία θα καταστραφούν από δικές μας δυνάμεις και θα χρεωθούν στην Ελλάδα.

- Γιατί αυτό; Θα είναι μεγάλη καταστροφή για την Τουρκία. Την προορίζουμε για σύμμαχο. Γιατί να της το κάνουμε αυτό;

- Η Τουρκία δυστυχώς επιδιώκει να μονοπωλήσει το νερό της ευρύτερης Μ. Ανατολής. Αυτό δεν πρέπει να επιτραπεί. Θα είναι γεωπολιτική καταστροφή για μας.  Οπότε είναι η ιδανική ευκαιρία να καταστραφεί αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιό της – που είναι σχεδόν στην ολοκλήρωσή του και δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία να ακυρωθεί - και να χρεωθεί σε άλλον. Στον «κατάλληλο χρήσιμο ηλίθιο». Ακριβώς δε, επειδή αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα γεωστρατηγικά σχέδιά της, θα εξοργιστεί στον μέγιστο βαθμό.  Ο Λαός της θα απαιτεί «ανταπόδοση» και «εκδίκηση» από τους «καταστροφείς Έλληνες γκιαούρηδες».

- Άλλο;

- Θα συνεχιστεί αυτό το μοτίβο, «πλήγματα μέσα στην Ελληνική επικράτεια που θα χρεώνονται στην Τουρκία και αντίστοιχα πλήγματα στην Τουρκία που θα χρεώνονται στην Ελλάδα». Στο τέλος, θέλουν δε θέλουν θα εμπλακούν. Το Ισραήλ επειδή δεν θα ήθελε να προχωρήσει μόνο του εναντίον μας χωρίς την διασφάλιση των πλευρών και νώτων του απο την Τουρκία εμπλέκοντας την Ελλάδα ως σύμμαχό του, πιστεύουμε ότι θα «συνδαυλίσει» την όλη «προσπάθεια» να εμπλακούν Ελλάδα – Τουρκία.

- Τι άλλο προβλέπει ο σχεδιασμός;

- Αντίστοιχο «πυραυλικό πλήγμα» του «φιλοτουρκικού» Πακιστάν κατά της Ινδίας. Με «παρόμοιους τρόπους πειθούς» των αρμόδιων Πακιστανών Αξιωματικών πάλι. Αν κι εκεί θα είναι πολύ πιο εύκολο καθώς οι «υποψήφιοι Μάρτυρες» είναι εν αφθονία. Πλήγμα που θα αναγκάσει την Ινδία να ανταποδώσει το πλήγμα στο Πακιστάν αλλά και να ενισχύσει τις «πιέσεις» προς την Ελλάδα να «πλήξει την Τουρκία» ως «σύμμαχο του Πακιστάν». Είναι άλλωστε στο τελικό στάδιο προετοιμασίας φορτίο Ινδικών πυραύλων και εξοπλισμών που θα χορηγηθεί ως «δωρεάν βοήθεια» της Ινδίας προς την Ελλάδα. Χρηματοδοτήθηκε απο εμάς, είναι ήδη έτοιμο και οι Ινδοί εθνικιστές σύνδεσμοί μας αναμένουν το «Πακιστανικό πλήγμα» για να το «περάσουν από το Δελχί ως άμεση Ινδική αμυντική βοήθεια» προς την Ελλάδα.

- Τα ίδια και αντίστοιχα «στημένα πλήγματα» που θα αποδίδονται σε «αλλήλους» θα συμβούν και σε Πακιστάν – Ινδία. Στο τέλος, ευελπιστούμε ότι σύντομα Πακιστάν και Τουρκία θα βρεθούν στο πλευρό μας όντες ήδη εν εμπλοκή. Έτσι, όλοι θα καταλάβουν ότι «πλήγμα στο Ιράν» θα ισοδυναμεί με παγκόσμια σύρραξη.

- Προλαβαίνουμε;

- Τα χρονικά περιθώρια είναι ασφυκτικά. Αλλά είμαστε έτοιμοι, όλοι είναι στις θέσεις τους και με την εντολή σας θα εξαπολυθούν άμεσα τα πλήγματα.

- Ξεκινάμε λοιπόν τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο;

- Εμείς θα τον υποστούμε ούτως ή άλλως. Η μόνη μας ελπίδα είναι σ’ αυτόν τον πόλεμο να εμπλακούν οι πάντες. Μόνον έτσι θα γίνει «απαγορευτικός ως σκέψη και μόνο» για τους επίδοξους κατακτητές μας.

- Δηλαδή, ενδέχεται να ξεκινήσουν οι πόλεμοι Ελλάδας – Τουρκίας και Πακιστάν – Ινδίας και τελικά να μην υποστούμε πόλεμο εμείς που ουσιαστικά θα έχουμε προκαλέσει τους άλλους πολέμους;

- Ακριβώς.

- Όχι και τόσο ηθικό θα έλεγα.

- Μιλάμε για πόλεμο. Και βέβαιη καταστροφή της χώρας μας. Είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε τα πάντα για να την αποτρέψουμε.

- Ας γίνει λοιπόν το Θέλημά Του. Ας ξεκινήσει η Τζιχάντ...

Γιώργος Ανεστόπουλος

Γεράκι του Αιγαίου

(Σημ: το 1ο μέρος ("Φωτιά απ' την Ανατολία θα σβήσει τα παιδιά σας...φείδου χρόνου") θα το βρείτε εδώ

ΑΝΑΨΕ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.

Γράφει Αναγνώστης

- Δυστυχώς η φωτιά του πολέμου έχει ανάψει. Το χτύπημα των δύο ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ δεν έγινε τυχαία. Την ΣΥΡΙΑΚΗ αεράμυνα αυτήν την στιγμή την χειρίζονται ΡΩΣΟΙ διότι η αεράμυνα αυτή πρωτίστως προστατεύει την ΡΩΣΙΚΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΤΑΡΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ.

- Επομένως τα ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ τα έπληξαν ΡΩΣΟΙ.

- Αυτό όμως μάλλον πρέπει να θεωρηθεί ως απάντηση των ΡΩΣΩΝ στην κίνηση του ΝΑΤΟ να στείλει αρμάδα( η οποία έχει και ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΦΡΕΓΑΤΑ)  στην ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ώστε να παρακολουθήσει την κάθοδο ΡΩΣΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ.

- ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ:

- Ποιά θα είναι η απάντηση του ΝΑΤΟ και της ΤΟΥΡΚΙΑΣ;

- ΜΗΠΩΣ η ΚΥΠΡΟΣ επειδή πήγε για ΔΑΝΕΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΝΤ;

- ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;

- ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΑΡΑΓΕ.

- ΠΑΝΤΩΣ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΘΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ (ΜΙΚΡΑ ή ΜΕΓΑΛΑ) ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΑΜ.

ΕΡΩΤΗΣΗ: ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

1. Διότι υπηρετούν την ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ που θέλει να μειωθεί ο πληθυσμός της ΓΗΣ Επομένως τους βολεύει ο πόλεμος. ΑΡΑ ΘΕΛΟΥΝ να μας βρουν απροετοίμαστους(τρόφιμα, φάρμακα) ώστε να πεθάνουν όσο γίνεται πιο πολλοί.

2. ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΤΟ (ΤΟ ΞΕΡΩ ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ)Τους έχει τρομάξει πάρα πολύ ότι τα γεγονότα ταυτίζονται με τις προφητείες των γερόντων της ορθοδοξίας και προσπαθούν ακόμα και οι δικοί μας ( οι έλληνες παγκοσμιοποιητές) να γίνει ο πόλεμος χωρίς όμως να συμβεί το τελικό αποτέλεσμα που λένε οι προφητείες.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ.

Η Ελλάδα αποτελεί την πρώτη χώρα στον κόσμο που κυβερνάται -πιλοτικά- από την ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ!”

Τρίτη, 19 Ιουνίου 2012

ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ;;; Σε οποιοσδήποτε μορφής καθεστώτος, απολυταρχικού, δημοκρατικού, ολιγαρχικού κλπ, δεν μπορεί να λειτουργήσει τίποτα χωρίς την ύπαρξη του κράτους!! Σήμερα στην Ελλάδα επιχειρείται για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας η εφαρμογή ενός λειτουργικού συστήματος στο οποίο η έννοια «κράτος» δεν έχει υπόσταση. Δηλαδή κάθε μορφή δημόσιας υπηρεσίας, σε κρατικό, περιφερικό, νομαρχιακό, δημοτικό επίπεδο πρέπει να καταργηθεί και να απολυθούν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Τα πάντα θα λειτουργούν μέσα από μια τράπεζα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης η οποία θα φροντίζει για την «ένταξη» στο σύστημα ενός πολίτη υπό πλήρη έλεγχο.

Αυτό για το οποίο ο Γ.Α.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ έχει φροντίσει να στηθεί πολύ γρήγορα και μάλιστα η εφαρμογή του γίνεται, από τον ειδικά εκπαιδευμένο γνώστη του προγράμματος, και εννοούμε τον κ. ΠΑΠΑΔΗΜΟ, που προβλέπει:

Έκδοση ηλεκτρονικής κάρτας διακυβέρνησης του πολίτη.

Σταδιακή κατάργηση κάθε λειτουργίας του κράτους δηλαδή κάθε δημόσιας υπηρεσίας.

Ένταξη όλων των χρηματιστηριακών συναλλαγών στις Τράπεζες.

Έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων με τελικό στόχο την τραπεζοποίηση των περιουσιών.

Απόλυτος εργασιακός έλεγχος με τελικό σκοπό την κατάργηση κάθε αμοιβής γιατί τα πάντα θα κατευθύνονται μέσα από κέντρα διανομής.

Επιβολή μεταλλαγμένων τροφίμων και γενοσήμων φαρμάκων.

Μπορεί κάποια από τα παραπάνω να μην είναι κατανοητά για αυτό θα αναφέρουμε ένα παράδειγμα από το κάθε ένα.

1..Θα υποχρεωθούν όλοι οι πολίτες να προμηθευτούν ηλεκτρονική κάρτα διακυβέρνησης, γιατί χωρίς αυτή δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν σαν Πολίτες. Δηλαδή δεν θα μπορούν να κάνουν αγορές, να έχουν δικαίωμα εργασίας, να αποκτούν σπίτι, να ψηφίζουν, να δημιουργούν επιχείρηση κλπ.

2..Με την σταδιακή κατάργηση του κράτους , κάθε έγγραφο, πιστοποιητικό, άδεια γάμου, ακόμα και νομικές υπηρεσίες, άδειες οικοδομής, κλπ, θα γίνονται μέσα από ειδικές ηλεκτρονικές υπηρεσίες τύπου taxis net, οπότε δεν θα είναι απαραίτητες οι δημόσιες υπηρεσίες οπότε και οι υπάλληλοι δεν χρειάζονται.

3.. Όλες οι μισθοδοσίες, επιχορηγήσεις, ασφαλιστικές εισφορές, επιδοτήσεις, πληρωμές, κλπ, θα γίνονται μέσω τραπεζών. Ακόμα και τα δικαιολογητικά και οι έλεγχοι θα πραγματοποιούνται από τις τράπεζες. Θα χρεώνονται παροχές και θα γίνεται αυθαίρετη παρακράτηση από λογαριασμούς.

4.. Το κτηματολόγιο που δεν κατάφερε ποτέ η Ελλάδα να πραγματοποίηση, έχει ήδη γίνει με προσέγγιση χιλιοστού, μέσω δορυφόρου, και μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκτυπωθεί με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια από μηχανικό κάθε επιφάνεια Γής. Όλη η ακίνητη περιουσία των ιδιωτών θα φορολογηθεί έτσι ώστε κάποια στιγμή θα ανήκει στις τράπεζες.

5.. Θα καθορίζεται αμοιβή κλιμακωτή για την εργασία και την σύνταξη στο τέλος κάθε χρόνου για τον επόμενο ανάλογα με τα έσοδα της χώρας, Οι εργαζόμενοι δεν θα την εισπράττουν γιατί θα κατατίθεται σε λογαριασμό και δεν θα έχουν το δικαίωμα ανάληψης γιατί θα πληρώνονται οι υποχρεώσεις τους . Δεν θα μπορούν να έχουν χρήματα στα χέρια τους. Ότι περισσεύει από αμοιβές στο τέλος κάθε χρόνου θα παρακρατείται από το κράτος για χάρη του συνόλου και της ασφάλειας της χώρας.

6..Με τις επιδοτήσεις, ανεμογεννητριών, και φωτοβολταϊκών θα καταντήσει η χώρα ένας απέραντος σκουπιδότοπος που σκοπό έχει την αξιοποίηση και μόνο των υλικών της γερμανικής βιομηχανίας και όχι του ορυκτού πλούτου της χώρας.

7.. Επιδοτούνται τα γενετικός μεταλλαγμένα αγροτικά προϊόντα και καταστρέφονται τα αιωνόβια δένδρα της χώρας μας, όπως η ελιά, καρυδιά, κερασιά, κλπ.

Όλα τα παραπάνω θα συμβούν σύντομα στη χώρα μας ,και μάλιστα σε γνώση των πολιτικών μας οι οποίοι φαίνονται ανήμποροι να αντιδράσουν και επιλέγουν να είναι με τον ισχυρό από φόβο.!!!

Ο κ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ σαν άριστος γνώστης του προγράμματος της ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ έθεσε τα θεμέλια με το 2ο μνημόνιο ,και στην περίπτωση που τα μνημονιακά κόμματα κερδίσουν 181 έδρες οπότε θα “ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ” όλα τα παραπάνω, τότε η Ελλάδα θα αποτελεί την πρώτη χώρα στον κόσμο που θα κυβερνάται από την ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.

ΌΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΑ ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ ΔΙΑ ΡΟΠΑΛΟΥ ΑΠΟ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ..!!!!

Αναστασιος Ηλιαδης.

Υ.Γ.

Ίσως η πιο εμπεριστατωμένη μελέτη-ανάλυση που έχω διαβάσει σχετικά με την έλευση και εφαρμογή στην πατρίδα μας του νέου τύπου επιβολής της παγκόσμιας δικτατορίας και μετατροπής όλων των λαών σε σκλάβους!!!

Γλυκιές συμμορίες...

του Σωτήρη Γκορίτσα από το protagon 

Μια «Αριστερή» ή μια «Δεξιά» Ελλάδα ίσως να ήταν μια κάποια λύση για το  ανατολιτικοδυτικό υβρίδιο που προέκυψε από την σύγκρουση των συμμοριών μετά το 1821 και ονομάστηκε «Ελληνικό κράτος». Θα έλυνε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο  τον γόρδιο αυτόν δεσμό που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά το μέσο για πλιάτσικο «της δικής μας» συμμορίας έναντι «της άλλης». Bρεθήκαμε μέσα σε μία νύχτα στον καπιταλισμό υπερπηδώντας την όποια συγκρότηση εθνικής αστικής τάξης και τον Διαφωτισμό. Δεν μας έγινε ποτέ συνείδηση ότι η μοναδική αντίσταση στο πλιάτσικο της οικονομίας μέσω της επιβολής της εκάστοτε ισχυρής συμμορίας πάνω στην αδύναμη είναι μόνον οι θεσμοί, οι νόμοι και οι κανόνες. Γι’ αυτό και όποτε κάποιος κυβερνήτης προσπάθησε, μιμούμενος τους Ευρωπαίους, να τoυς εγκαθιδρύσει φροντίσαμε γρήγορα να τον εξολοθρεύσουμε.

Ο καλύτερος μαθητής και συνεχιστής της ληστρικής συμμορίας της Δεξιάς που εγκαινίασε το πλιάτσικο αποδεικνύεται σήμερα η Αριστερά. Το υπερηφανεύεται κιόλας μιας και επιβραβεύεται από τον λαό που έτσι είναι μαθημένος. Τον δεξιό κομματάρχη φύλαρχο διαδέχτηκε μετά την μεταπολίτευση αρχικά ο γνωστός μας «ΚΝίτης», που από τον «διαλεκτικό υλισμό» κράτησε μόνο τον «υλισμό», τον οποίο   μεταλαμπάδευσε στα παιδιά του ώστε αυτά να συνεχίζουν σήμερα την παράδοση της ανομίας -καλούμενης και «επανάστασης»- με το να συλλαμβάνουν τους εισβολείς των κρουαζιερόπλοιων, να τους εξηγούν «Πίσω ρε και out of the Greece!» και η νίκη αυτή του «λαϊκού κινήματος» να επιβραβεύεται με τον εξοβελισμό της Ελλάδας από προορισμό διακοπών των πάσης φύσεως «ιμπεριαλιστών». 

Χρόνια συνοδοιπόρος αυτού του ΚΝίτη ο «ΠΑΣΟΚος» του Αντρέα, πιο πραγματιστής όμως και έχοντας διδαχτεί από «τα λάθη» της Αριστεράς βρίσκει άλλο τρόπο αγώνα. Εκλέγει χρόνια Άκηδες που του το ανταποδίδουν διορίζοντάς τον στον Δήμο, την ΕΡΤ, την ΔΕΗ κλπ. Έτσι σήμερα σαν πχ. εκπρόσωπος της ΓΕΝΟΠ μπορεί και συνεχίζει κι αυτός τον αγώνα του «λαϊκού κινήματος» σε συνέδρια στις Μπαχάμες, όλα πληρωμένα, αυξημένο εκτός έδρας και μαζί και η σύζυγος για συμπαράσταση στην «προάσπιση της μη ιδιωτικοποίησης του κοινωνικού αγαθού του ηλεκτρισμού».

Ήταν θέμα χρόνου οι δυο αυτοί λαϊκοί αγωνιστές να ενωθούν στον ΣΥΡΙΖΑ όπου έχουν την ευκαιρία να εκσυγχρονιστούν αφήνοντας πίσω τους τσιμινιέρες που πάγωσαν και Ζαβαρακατρανέμια και να συναντήσουν εκεί τον νέο με το σκουλαρίκι και τα μαύρα ρούχα «που δεν γουστάρει παγκοσμιοποίηση» και θα τους μάθει ολίγον από «Τρύπες» και  «Μάνου Τσάο».

Διαχρονικά προνομιακός χώρος κάθε τέτοιας πρωτοπορίας είναι το Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Εκεί χέρι χέρι με την γενιά του Πολυτεχνείου που στο μεταξύ κατάφερε κι έγινε «καθηγητής, διδάκτορας, επίκουρος, αναπληρωτής», δίνουν όλοι μαζί την μάχη. Προσθέτουν έτσι άλλη μια νίκη στο «λαϊκό κίνημα» με το να μην υπάρχει ούτε ένα Ελληνικό ΑΕΙ στα 100 καλύτερα του κόσμου που να διδάσκει την «αστική γνώση στην υπηρεσία της αγοράς και όχι του λαού».

Οι  αλλεπάλληλες αυτές νίκες του «λαϊκού  κινήματος» από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα βασίστηκαν στο σύμπλεγμα ενοχής της Δεξιάς συμμορίας για την μετεμφυλιακή συμπεριφορά της απέναντι στην Αριστερή. Και οι δυο συνεργάστηκαν  μόνο στην  ακύρωση κάθε  προσπάθειας για την θέσπιση κανόνων, θεσμών, νόμων  τύπου πχ. Γιαννίτση.

Όσο μας τα σκάγανε οι «βάρβαροι» Ευρωπαίοι εργαζόμενοι δεν είχαμε πρόβλημα. Το διασκεδάζαμε κιόλας εκλέγοντας κάθε λίγο τον βολικότερο για να συνεχίσουμε να «αγωνιζόμαστε» και να τους τα τρώμε. Την μερίδα του λέοντος έτρωγε βέβαια ο εκλεγμένος αγωνιστής, τα αποφάγια όμως που δεν ήταν αμελητέα όλοι εμείς. Το αναπόφευκτο πάχος μας εμπόδισε να δούμε στο ημερολόγιο Έσοδα 50 δις - Έξοδα 75 δις, Εισαγωγές 44 δις έναντι εξαγωγών 16 δις. Οι συνεχείς νίκες του «λαϊκού κινήματος» μας είχαν φτάσει στο να ξοδεύουμε τα λεφτά των «βαρβάρων» ανίκανοι να παράγουμε κάτι της προκοπής. Πλην βέβαια εξυπνάδας που, όπως βλέπετε και στο κείμενο, είναι πανάρχαιο δώρο του Θεού στην μικρή μας χώρα.  

Μόλις αντελήφθη την κατάσταση ο κυβερνήτης έφαγε από την στεναχώρια του στου Μπαϊρακτάρη όλη την πιατέλα με τα παϊδάκια. Μισοναρκωμένος μετά κατά την επιστροφή του σπίτι μάς χτύπησε με το 4Χ4 ενώ βγαίναμε χαρούμενοι από το διακομματικό πάρτι των κλαδικών στην παραλιακή. Εξαφανίστηκε συντετριμμένος και κρύφτηκε σπίτι με την γυναίκα και τα δίδυμα. Πανέτοιμος να μας σώσει κατέφθασε ο πράσινος Σπήντυ Γκονζάλες. Διψασμένος να προσφέρει επιτέλους και αυτός στον τόπο, μας σήκωσε από την άσφαλτο τόσο απρόσεκτα που κόντεψε να μας αφήσει στον τόπο! Μαθημένος σε σκανδιναβικές συλλογικότητες έκατσε μετά από επάνω μας στην άσφαλτο και ενώ αιμορραγούσαμε το συζητούσε με Λούκες, Παπουτσήδες, Καστανίδηδες σε ποιο νοσοκομείο να μας πάνε. Ήταν όμως δύσκολο να βρεθεί εφημερεύον. Ο παλαιός ΚΝΙτης, ο πιο σύγχρονος ΠΑΣΟΚος και η μεταμοντέρνα τους σύνθεση ο ΣΥΡΙΖΑίος – που σε παγκόσμια θεατρική πρώτη έχει και Σταλινικό αγκαλιά με Τροτσκιστή (!) – είχαν κάνει κατάληψη στα νοσοκομεία και απεργούσαν λέγοντας  «ΟΧΙ στο..» οτιδήποτε.

Ο πράσινος κυβερνήτης αναγκάστηκε να φωνάξει ξένο χειρουργό -Τρόικες, Task Force έως και κόκκινο Ντάνι- που όμως πήραν γρήγορα το μάθημα ιστορίας τους από τους καταληψίες. Τους εξηγήσαμε ότι μαθημένοι σε Αρκάδια και Ζάλογγους, εάν έστω ακουμπήσει ξένος νυστέρι θα τον τιμωρήσουμε με τον τρόπο που ξέρουμε: Θα αυτοκτονήσουμε! Όταν μείνανε ξεροί αδυνατώντας να παρακολουθήσουν την «διαλεκτική» του συλλογισμού μας, τους εξηγήσαμε λίγο καλύτερα την  παράδοσή μας. Δεν θέλουμε νόμους, κανόνες, θεσμούς, θέλουμε τα βιλαέτια μας, τον Άγιο Παντελεήμονα, τα Εξάρχεια, την Κερατέα, την Πάτρα. Διότι στα βιλαέτια η συμμορία αποφασίζει μόνη της ότι δεν χωράνε ανεμογεννήτριες, ορυχεία, ιχθυοκαλλιέργειες,  ΧΥΤΑ, αποκομιδή σκουπιδιών, τίποτα. Ίσως μόνο λίγα επιδοτούμενα οικογενειακά φωτοβολταϊκά, όχι όμως μεγάλες μονάδες που θα προσβάλλουν το περιβάλλον ή την αισθητική της Κερατέας. Ρεύμα βεβαίως θέλουμε στο σπίτι μας, αλλά να μας το φέρουν από την Πτολεμαΐδα, να αναπνέουν τα παιδιά του Πτολεμαίου την στάχτη, όχι το δικό μας. Ευρώ βεβαίως θέλουμε, όχι όμως ορυχεία που να βγάζουν χρυσό που θα πουλάμε σε Ευρώ. Δημόσιο νοσοκομείο και σχολείο το θεωρούμε αυτονόητο, αλλά όχι και να κόβουμε απόδειξη και να φορολογούμαστε. Πακιστανό κηπουρό βεβαίως, όχι όμως και κέντρο φιλοξενίας του. Εξηγήσαμε δηλαδή με δυο λόγια στον «βάρβαρο» Ευρωπαίο εργαζόμενο πως ό,τι δεν μεταφράζεται άμεσα, χειροπιαστά, σε ατομικό δικό μας υλικό πλούτο θα βρει απέναντί του το «λαϊκό κίνημα».  

Είναι άραγε νομοτέλεια η συλλογική αυτή σχιζοφρένεια στην οποία οδήγησε την κοινωνία η δράση των συμμοριών;

Δεν είμαστε ούτε οι μόνοι ούτε οι πρώτοι που βρέθηκαν μπρος σε οικονομική διάλυση. Μια άλλη χώρα, η Δανία, βρέθηκε την δεκαετία του ΄70 με μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα, εκρηκτική ανεργία και πληθωρισμό, ελλείμματα στο ισοζύγιο, υπερβολικές αποδόσεις των κρατικών ομολόγων κλπ. Μέσα σε τρία όμως χρόνια όλα αυτά οι απόγονοι των Βίκινγκς και όχι του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη τα είχαν αφήσει στο παρελθόν.  Το έκαναν σβήνοντας  ολοκληρωτικά όσα ήξεραν μέχρι τότε και αντικαθιστώντας τα όλα με μία και μόνη λέξη: Ανταγωνιστικότητα. Το μοναδικό κριτήριο για οποιουδήποτε μέτρο, θεσμό ή κανόνα ήταν η συμβολή του ή όχι στην βελτίωση της ανταγωνιστικότητας τους. Αυτός ήταν ο αποκλειστικός τους προβληματισμός σε όλη την χώρα.

Μόνο που ο δανέζικος ΣΥΡΙΖΑ της εποχής, παρόλο που το κεφάλι του βούιζε ακόμα από τον Μάη του ’68, συμμετείχε στην εθνική αυτή προσπάθεια, δεν είπε «ΟΧΙ σε όλα». Δεν αρνήθηκε δηλ. την κατάργηση των εμποδίων στην ανταγωνιστικότητα, την  δέχτηκε επιμένοντας οι καρποί της μελλοντικής ανάπτυξης να μοιρασθούν με δικαιοσύνη και όχι σαν λάφυρα συμμορίας. Είχε βέβαια κατανοήσει πως για να μοιράσεις οτιδήποτε πρέπει πρώτα αυτό να υπάρξει!

Ίσως, λοιπόν, ήρθε ο καιρός οι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων να δείξουμε πριν είναι αργά ότι κάτι κληρονόμησε και ετούτη εδώ η Βαλκανική φυλή από την σοφία των προγόνων της. Ότι καταλάβαμε δηλαδή πως κοινό όραμα δεν σημαίνει ότι θα προχωρήσουμε χωρίς διαφωνίες. Όμως καταφέρνοντας να ξεπεράσουμε την βαριά κληρονομιά των συμμοριών που μας κληροδότησαν τα 400 χρόνια Τουρκοκρατίας να αποδείξουμε ότι μπορούμε να διαχειριστούμε τις διαφωνίες μας με εποικοδομητικό και όχι αυτοκαταστροφικό για την χώρα ρόλο. Ιδού μπροστά μας πεδίον δόξης λαμπρόν: να διαλύσουμε οριστικά τις γλυκιές συμμορίες όλου του πολιτικού μας φάσματος για να  μπορέσουμε κάποτε να υπερηφανευτούμε για κάτι που κάναμε εμείς οι ίδιοι και όχι κάποιοι ένδοξοι πρόγονοι.

*Ο Σωτήρης Γκορίτσας είναι σκηνοθέτης.

Ποια κεντροαριστερά Αλέξη εδώ μιλάμε για "σκληρά" ναρκωτικά...

Όταν λέμε κινέζικη πολιτιστική επανάσταση, μην φανταστείτε κάποιο καλλιτεχνικό γεγονός, έτσι ονόμασε ο κόκκινος δικτάτορας Μάο, την διαδικασία εξολόθρευσης όλων των πολιτικών του αντιπάλων. Η διαδικασία αυτή κράτησε πολλά χρόνια και στοίχισε εκατομμύρια ανθρώπινες  ζωές. Η σταλινική και η χιτλερική τρομοκρατία μπροστά στην πολιτιστική επανάσταση μοιάζουν με φτωχό σε αίμα και τρόμο ριάλιτι... 

Ιδού λοιπόν οι απόψεις για Πολιτιστική Επανάσταση, ενός πολιτικού που είναι πολύ πιθανό από δευτέρα να σχεδιάζει την οικονομική πολιτική της χώρας...

Η σημασία της Πολιτιστικής Επανάστασης για το κομμουνιστικό κίνημα και τον μαρξισμό

Του Γ. Μηλιού (*)

Ι. Η κινέζικη Πολιτιστική Επανάσταση αποτελεί μια κομβική «στιγμή» στην ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος. Από αυτήν μπορούν να συναχθούν σημαντικές θέσεις, που αφορούν την κομμουνιστική πολιτική στρατηγική αλλά και τη μαρξιστική θεωρία.

Η πρώτη θέση, που αναδείχθηκε από τους ίδιους τους ηγέτες της Πολιτιστικής Επανάστασης, είναι η εμφατική επιβεβαίωση και συγκεκριμενοποίηση της άποψης του Λένιν ότι κατά τη «μετάβαση» από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό οι τάξεις, δηλαδή η πάλη των τάξεων, εξακολουθούν να υφίστανται, αλλά υπό νέες, μετασχηματισμένες ως προς την προεπαναστατική περίοδο μορφές. Επίδικο αντικείμενο της πάλης των τάξεων μετά την επανάσταση, από τη σκοπιά των κομμουνιστών, εξακολουθεί να είναι η ανατροπή και εξάλειψη των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας και εκμετάλλευσης, που πλέον αναπαράγονται υπό ιστορικά νέες μορφές. Πρόκειται επομένως, όπως και πριν την επανάσταση, για μια σύγκρουση για την πολιτική και κοινωνική εξουσία, υπό ιδιαίτερες, ιστορικά πρωτότυπες μορφές.

Η Πολιτιστική Επανάσταση (αν)έδειξε το χαρακτήρα αυτών των μορφών ταξικής σύγκρουσης στο εσωτερικό των καθεστώτων που προέκυψαν από τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις. Έδειξε ότι η αστική τάξη, τα καπιταλιστικά πολιτικά και κοινωνικά συμφέροντα αρθρώνονται πλέον σε μηχανισμούς και δομές του ίδιου του «επαναστατικού κράτους», αλλά και στο εσωτερικό των «σοσιαλιστικών» επιχειρήσεων.

Το «ταξικά ουδέτερο» θεσμικό πλαίσιο του «παλιού» (αστικού) κράτους, δηλαδή το αστικό δίκαιο, είναι η βάση για την αναδιοργάνωση υπό νέα μορφή της αστικής τάξης, για τη διεκδίκηση εκ μέρους της τής πολιτικής εξουσίας:

«Αν (…) θέλουμε να σταθεροποιήσουμε, να επεκτείνουμε και να ισχυροποιήσουμε το αστικό δίκαιο και το τμήμα της ανισότητας που το ακολουθεί, το αναπόφευκτο αποτέλεσμα θα είναι η πόλωση. Ένας μικρός δηλαδή αριθμός προσώπων, στην πορεία της διανομής, θα αποχτήσει αυξημένες ποσότητες προϊόντων και χρημάτων με μερικά νόμιμα μέσα και πολλά παράνομα. Οι αστικές ιδέες της συσσώρευσης πλούτου, της φήμης και του κέρδους, υποκινούμενες από τέτοια "υλικά κίνητρα", θα διαδοθούν ανεξέλεγκτα, θα αναπτυχθούν φαινόμενα όπως η μετατροπή δημόσιας περιουσίας σε ιδιωτική, η κερδοσκοπία, το ρουσφέτι και η εξαγορά, η κλοπή και η διαφθορά. Η καπιταλιστική αρχή της ανταλλαγής των προϊόντων θα εισβάλει στην πολιτική ζωή και στην κομματική ζωή ακόμα, θα υπονομεύσει τη σοσιαλιστική σχεδιοποιημένη οικονομία και θα προωθήσει τέτοιες πράξεις καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, όπως η μετατροπή των προϊόντων και του χρήματος σε κεφάλαιο και της εργατικής δύναμης σε εμπόρευμα. Θα γίνει τότε μια αλλαγή στη φύση του συστήματος ιδιοκτησίας σε μερικούς τομείς και μονάδες που ακολουθούν τη ρεβιζιονιστική γραμμή, και ο εργαζόμενος λαός θα ξαναγίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Έτσι, ένας μικρός αριθμός από νέα αστικά στοιχεία και νεόπλουτους, που θα έχουν ολοκληρωτικά προδώσει την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους, θα βγουν από τα μέλη του κόμματος, τους εργάτες, τους εύπορους αγρότες και τους υπαλλήλους των κρατικών οργάνων. Οι σύντροφοι μας εργάτες έχουν δίκιο να λένε: "Αν το αστικό δίκαιο δεν περιοριστεί, θα περιορίσει αυτό την ανάπτυξη του σοσιαλισμού και θα βοηθήσει την ανάπτυξη του καπιταλισμού".» (Γιάο Βεν Γιουάν, 1975, «Για την κοινωνική βάση της κινέζικης αντεπανάστασης». Ελλ. μτφ. περιοδικό Θέσεις τ. 28, 1989 και www.theseis.com).

Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής αντίληψης εντάσσεται και η έμφαση που έδωσε η Πολιτιστική Επανάσταση στις «σχέσεις παραγωγής», δηλαδή στην πάλη των τάξεων, ως κριτικής στην αστική ιδεολογία του «οικονομισμού» – στη θεωρία που παρουσιάζει την ιστορία σαν την «πρόοδο» που προκύπτει αναγκαστικά από την «ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων»: «Η επανάσταση πρέπει καταρχήν να ανατρέψει το παλιό εποικοδόμημα για να μπορούν να καταργηθούν οι παλιές σχέσεις παραγωγής (...) Έτσι χαράζεται ένας δρόμος στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της νέας κοινωνίας (...) Μια μεγάλη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων είναι πάντοτε μεταγενέστερη από το μετασχηματισμό των σχέσεων παραγωγής» (Μάο Tσετούνγκ, 1975, «Για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Κριτική στον Στάλιν και την ΕΣΣΔ», Εκδόσεις του λαού, σσ. 93, 111).

Από την προσέγγιση αυτή προκύπτει ότι η ανατροπή του καπιταλισμού και η οικοδόμηση κομμουνιστικών κοινωνικών σχέσεων παραγωγής προϋποθέτει τον ποιοτικό μετασχηματισμό των «παλιών» (καπιταλιστικών) παραγωγικών δυνάμεων. Με τα λόγια του Σαρλ Μπετελέμ: «Δεν υπάρχει σύστημα παραγωγικών δυνάμεων, παρά μονάχα συναρθρωμένο μ’ ένα σύστημα σχέσεων παραγωγής, το οποίο κυριαρχεί πάνω του και του δίνει τη μορφή του.» (Σαρλ Μπετελέμ, 1972, «Μορφές ιδιοκτησίας στο μεταβατικό στάδιο προς το σοσιαλισμό», εκδ. Ράππας, σ. 91).

Δεν πρόκειται για ένα ζήτημα απλά και μόνον θεωρίας, αλλά για μια «κατευθυντήρια γραμμή αγώνα» για τον κομμουνισμό. Η σημασία της έγινε πάνω απ’ όλα φανερή στις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες που έμειναν στην ιστορία ως η Κομμούνα της Σαγκάης. Επρόκειτο για τη σημαντικότερη ίσως απόπειρα στην ιστορία του παγκόσμιου εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος να μετασχηματιστούν οι παραγωγικές δυνάμεις που προσιδιάζουν στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής (η δομή «επιχείρηση» με τα «τεχνικά» και ιεραρχικά χαρακτηριστικά της), προς όφελος μιας νέου τύπου συνάρθρωσης των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής και των προσίδιων σε αυτές παραγωγικών δυνάμεων: Η Κομμούνα ως παραγωγική μονάδα, κέντρο άσκησης της πολιτικής εξουσίας, διαδικασία μετασχηματισμού της ιδεολογίας και της καθημερινότητας.

ΙΙ. Όμως η σημασία της Πολιτιστικής Επανάστασης δεν περιορίζεται μόνο στα ζητήματα που αφορούν τις μετεπαναστατικές κοινωνίες. Ανέδειξε επίσης μια «αρχή» του μαρξισμού και της κομμουνιστικής πολιτικής στρατηγικής που έχει καθολική ισχύ για κάθε μορφής επαναστατική παρέμβαση και προοπτική: «Η εξέγερση έχει πάντα δίκιο».

Δεν πρόκειται για την υπαγωγή της θεωρίας ή της οργάνωσης στο «αυθόρμητο», ούτε για μια λαϊκιστικού τύπου υπόκλιση στη «σοφία» των «μαζών» ή της εργατικής τάξης. Πρόκειται για την ανάδειξη της αρχής ότι ο κοινωνικός μετασχηματισμός  έχει ως κινητήρια δύναμη τη μαζική δράση των λαϊκών τάξεων και ότι μόνο στο πλαίσιο αυτής της δράσης μπορεί να τεθεί αποτελεσματικά το ζήτημα της πολιτικής στρατηγικής για την ανατροπή της καπιταλιστικής, όπως και της οποιασδήποτε άλλης, εξουσίας.

Η εξέγερση δεν είναι η «πρώτη ύλη» την οποία οι «κάτοχοι της μαρξιστικής θεωρίας» και της «σωστής γραμμής» θα (καθ)οδηγήσουν. Είναι η κατά βάση μη προβλέψιμη και αστάθμητη στη χρονικότητα και τροπικότητά της διαδικασία, που προκύπτει από τη συμπύκνωση του συνόλου των αντιφάσεων που διασχίζουν ένα κοινωνικό σχηματισμό, μέσω της οποίας και μόνο μπορεί να τεθεί το ζήτημα της απελευθέρωσης των δυνάμεων της εργασίας.

Είναι η μόνη διαδικασία μέσω της οποίας μπορεί να εκδηλωθεί η εγγενής στον καπιταλισμό «τάση για τον κομμουνισμό». Είναι η διαδικασία που αναδεικνύει τις πρωτοπορίες και μέσα στην οποία όχι απλώς «κρίνεται» αλλά αναδεικνύεται η «επαναστατική γραμμή».

(*) Ο Γιάννης Μηλιός είναι εκδότης του περιοδικού «Θέσεις» και καθηγητής του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου.