Ellada, agapi mou - Vive la Grece! | Άρθρα | Ελευθεροτυπία

Ellada, agapi mou - Vive la Grece! | Άρθρα | Ελευθεροτυπία
X.K. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.

Σάββατο 10 Δεκ 2011


Επωνύμως
Ellada, agapi mou - Vive la Grece!

«Νιώθω βαθιά ταπεινωμένος, ως φιλέλληνας, όταν μια εφημερίδα τολμά να βάλει τίτλο πως η Ελλάδα είναι «μια χώρα ίσως λιγότερο 'ευρωπαϊκή' απ' ό,τι φαίνεται» κι όταν το περιεχόμενο αυτού του άρθρου είναι κακή σύνοψη μιας ιστορίας την οποία οι συντάκτες δεν έχουν ζήσει· νιώθω ταπεινωμένος, ως Γάλλος, που συμπατριώτες μου πληγώνουν με τέτοιο τρόπο την ιστορία και τροφοδοτούν τον μύθο του ψεύτη και πονηρού (poniros στο πρωτότυπο) Ελληνα.

Αν λοιπόν δεν είναι η Ελλάδα ευρωπαϊκή χώρα, ποιος αξίζει αυτόν τον τίτλο; Ο γερμανός βάρβαρος ή η ύπουλη Αλβιών, την οποία ο μεγαλύτερος ποιητής της, ο Βύρωνας, κατηγορούσε ήδη για λεηλασία της χώρας του Ομήρου; Περισσότερο ευρωπαϊκή η Αγγλία, που δεν επιθυμεί καμία ευρωπαϊκή αλληλεγγύη -και κυρίως όχι εκείνη που θα της κόστιζε χρήματα; Δεν είναι αυτή η χώρα που επανέφερε στην Ελλάδα τον στρατό και τον βασιλιά στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πυροδοτώντας έναν κατακλυσμό που η Ελλάδα έμελλε να πληρώσει πολύ ακριβά, μια χώρα που μπορεί εντούτοις να υπερηφανεύεται για την αντίσταση την πιο υποδειγματική απέναντι στον Ναζί κατακτητή.

Η ιδέα της Ευρώπης δεν έχει και πολλά χρόνια ζωή, αμφιβάλλω αν μπορούμε να διανέμουμε διπλώματα ευρωπαϊκότητας. Τόσο η ιδέα όσο και το γεωγραφικό της περιεχόμενο είναι προς οικοδόμηση και όχι ένα ακέραιο δεδομένο. (...) Αυτός ο περίφημος ελληνικός πολιτισμός έθρεψε την Αναγέννηση, τα γράμματα και τις τέχνες, τους κλασικούς μας του 18ου αιώνα και γονιμοποίησε τις ελίτ του ίδιου αυτού αιώνα που συντάραξαν τον κόσμο.

Η θέση της Ελλάδας είναι στο κέντρο της Ευρώπης, πρόκειται άλλωστε για μία από τις πιο ζωντανές και τις πιο λαμπερές εστίες της ευρωπαϊκής κουλτούρας: με πρόσωπα αξιοσημείωτα σε όλους τους τομείς, και όχι μόνο στην ποίηση, με μια πρωτότυπη σχολή ζωγραφικής που αρχίζει από τον Θεόφιλο και οδηγεί στον Τσαρούχη μέσω του Εγγονόπουλου, με φιλόσοφους όπως ο Κορνήλιος Καστοριάδης. (...)

Ολοι λοιπόν ψεύτες και κλέφτες τους οποίους πρέπει να υπερασπιστούμε γιατί εφηύραν κάποτε τη λέξη "δημοκρατία"; Υπάρχουν πολλά ακόμα πράγματα να βάλουμε στη ζυγαριά: η φιλοσοφία (α λα δυτικά), η ιστορία, το θέατρο... Υπάρχουν σήμερα σε αυτή τη χώρα άνδρες και γυναίκες από τους πιο καλλιεργημένους και τους πιο πολιτισμένους που γνωρίζω· δεν δέχομαι να τους βάζουν "βάρβαροι" στον πάγκο της Ευρώπης. Οσο για τους αξιοθρήνητους κομπιναδόρους, σε ποια χώρα δεν υπάρχουν, έχοντας διασπαθίσει δεκάδες δισεκατομμύρια;

Το ερώτημα δεν είναι αν η Ελλάδα είναι περισσότερο ή λιγότερο ευρωπαϊκή: τα ίδια τα θεμέλια της Ευρώπης δεν υφίστανται χωρίς τον ελληνισμό. Να θυμίσουμε πως η Ευρώπη ήταν μια πριγκίπισσα από τη Φοινίκη που απήχθη από Κρήτες προκαλώντας μία από τις πρώτες διαμάχες μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Η Ευρώπη έχει λοιπόν και ανατολίτικες ρίζες κι αυτός είναι ένας πολύ χρήσιμος μύθος σε αυτές τις εποχές διασταύρωσης των πληθυσμών. Τσιμέντο της Ευρώπης δεν είναι οι τράπεζες και οι τραπεζίτες αλλά ένας πολιτισμός, και ο ελληνικός πολιτισμός είναι ένα από τα στοιχεία που μας ενώνουν· αλίμονο, υπάρχουν τόσο λίγα!

Vive la Grece! Και ας μην αφήσουμε τεχνοκράτες να γονατίσουν φίλους και αδελφούς, πόσω μάλλον να τους ταπεινώσουν και να ταπεινώσουν κι εμάς».

ΕΤΙΕΝ ROLAND «LE MONDE» / «Νέα»

Ο Πρ. Εμφιετζόγλου της ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ πρότεινε να αναλάβει ο ίδιος τα έξοδα βιβλιοθήκης στην Θράκη που βάζει λουκέτο και η Διαμαντοπούλου του αρνήθηκε! « www.olympia.gr

Αναρτήθηκε από τον/την economikos στο Δεκεμβρίου 8, 2011

Κλείνουν πολιτικοί φορείς γιατί δεν έχουν λεφτά, βιβλιοθήκες ιστορικές, όπως η Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη Αργοστολίου που επτά μήνες τώρα βρίσκεται σε επίσχεση γιατί οι 9 εργαζόμενοι δεν έχουν πληρωθεί, κρατικοί οργανισμοί, εθνικά θέατρα, ακόμη και η Λυρική πνέουν τα λοίσθια, την ίδια ώρα όμως το υπουργείο Παιδείας αρνείται την πρόταση της κατασκευαστικής του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου, που είναι γνωστές οι ευαισθησίες του για τη Θράκη, να αναλάβει τη δαπάνη λειτουργίας της Βιβλιοθήκης Μύκης της Ξάνθης!

Απίστευτο, θα πείτε… Δυστυχώς όμως αληθινό. Και δείχνει το πώς λειτουργούν οι υπουργοί. Όχι με κριτήριο το συμφέρον του τόπου, αλλά με βάση την κομματική τους ταυτότητα και τις περίεργες ιδεοληψίες τους.

Άλλη εξήγηση δεν μπορεί να δώσει κανείς στην πρωτοφανή απόρριψη δωρεάς για τη λειτουργία μιας βιβλιοθήκης που βρίσκεται στην περιοχή όπου ζουν οι Πομάκοι. Ο λόγος ίσως να είναι για να μην… ενοχληθεί το τουρκικό προξενείο… Και η παρέα Δραγώνα – Φραγκουδάκη, γνωστής ταυτότητας και συμπεριφοράς, γνωστής και από τον άθλιο τρόπο που αντιμετώπισαν τη θαρραλέα δασκάλα του Δέρειου, Χαρά Νικοπούλου, παρέα που εξακολουθεί να επηρεάζει τις αποφάσεις στο υπουργείο Παιδείας.

Η πρωτοφανής αυτή στάση της υπουργού Παιδείας αφορά την πρόταση του διευθύνοντος συμβούλου του Ομίλου της Μηχανικής Πρόδρομου Εμφιετζόγλου, ο οποίος στις 24 Μαΐου 2011 γνωστοποίησε με επιστολή του προς την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου ότι προτίθεται να αναλάβει όλα τα έξοδα λειτουργίας της Βιβλιοθήκης Μύκης στην Ξάνθη.

Παρά τις παρεμβάσεις αλλά και δημοσιεύματα (και του «ΠΑΡΟΝ») καμία απάντηση δεν υπήρξε από την υπουργό!

Τελικά, στις 11 Νοεμβρίου, έπειτα από ΠΕΝΤΕ μήνες δηλαδή -οποία ταχύτης… και μετά περιμένουμε να μας σώσουν, όταν θέλουν πέντε μήνες για να απαντήσουν σε μια επιστολή- εδέησε ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Βιβλιοθηκών Βασ. Σκοπελίτης με έγγραφό του προς τον κ. Εμφιετζόγλου, να του γνωστοποιήσει ότι δεν χρειαζόμαστε τη δωρεά σου!

Τώρα για ποιον λόγο, μόνο η… Πυθία μπορεί να αντιληφθεί διαβάζοντας το κείμενο της επιστολής, που έχει ως εξής:

«Η Βιβλιοθήκη Μύκης του Ν. Ξάνθης ανήκει στο δίκτυο παιδικών και εφηβικών βιβλιοθηκών της αρμοδιότητας του Οργανισμού Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών (Ν2174/1993, ΦΕΚ210/Α/22-12-1993 ”Κύρωση Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Εταιρείας Ίδρυσης Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών και άλλες διατάξεις”).

Το υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων έχει προχωρήσει από 3-6-2011 σε καταγγελία της σύμβασης που είχε συνάψει με την Εταιρεία Ίδρυσης Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών για την ίδρυση του ως άνω οργανισμού.

Ως εκ τούτου δεν είναι δυνατή η αποδοχή της ευγενούς δωρεάς σας».

Ούτε καν ένα ευχαριστώ για την πρόθεση του κ. Εμφιετζόγλου να καλύψει τα έξοδα για να κρατηθεί στη ζωή μια Βιβλιοθήκη! Να μιλήσουμε για αθλιότητα; Λίγο δεν είναι, όταν μάλιστα προέρχεται από ένα υπουργείο που υποτίθεται διδάσκει αξίες;

Είναι δυνατόν, κυρία Διαμαντοπούλου, να απορρίπτετε δωρεές; Να διώχνετε κόσμο που θέλει να προσφέρει;

Πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Τι παίζεται;

12/10/2011

1 εικόνα

του Γιάνη Βαρουφάκη

Αυτές τις μέρες αναγκάζομαι να ανατρέξω στην παλιά μου τέχνη (την Θεωρία Παιγνίων) για να καταλάβω τι γίνεται. Όχι βέβαια ότι υπάρχει κάποια θεωρία μαγική που θα μας δώσει τις απαντήσεις. Κανένα μαθηματικό θεώρημα δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί η τρόικα έβαλε ως όρο για την εκταμίευση της επόμενης δόσης την μείωση των ελάχιστων (ήδη τρισάθλιων) μισθών του ιδιωτικού τομέα. Εκεί όμως που μπορεί να βοηθήσει η παλιά μου τέχνη είναι στο να ξαναδούμε την ισχύουσα κατάσταση πιο καθαρά, τοποθετώντας τα διάφορα πιόνια-παίκτες στην σκακιέρα των εξελίξεων, μελετώντας την θέση του καθενός, τον σκοπό και τους περιορισμούς του, με την ελπίδα ότι, παρατηρώντας τα έτσι διατεταγμένα, θα καταλάβουμε καλύτερα τι συμβαίνει.
Κάτι τέτοιο θα προσπαθήσω επιλέγοντας τρία τέτοια πιόνια-παίκτες η μελέτη των οποίων μπορεί να βοηθήσει να δούμε λίγο πιο καθαρά "τι παίζεται": (1) Τις ευρωπαϊκές τράπεζες (τις γαλλο-γερμανικές ιδίως), (2) την Γερμανική Κυβέρνηση, και (3) τις ΑΜΠ χώρες (δηλαδή, τις Ακόμα Μη Πτωχευμένων), π.χ. Ιταλία, Ισπανία, Βέλγιο. Ας δούμε το κάθε πιόνι-παίκτη ξεχωριστά, εστιάζοντας στους στόχους και στους περιορισμούς του.
ΤΡΑΠΕΖΕΣ: Οι τραπεζίτες γνωρίζουν καλύτερα από όλους ότι οι τράπεζές τους είναι πτωχευμένες. Το γνωρίζουν καιρό τώρα, κι ας μην το ομολογούν δημοσίως, ελπίζοντας ότι η ΕΚΤ, σε συνδυασμό με τις εθνικές κυβερνήσεις (που συγκροτούνται από πολιτικούς που με δυσκολία θα διακινδυνεύσουν την προνομιακή τους σχέση με τους εν λόγω τραπεζίτες), θα συνεχίσουν να κρατούν τις τράπεζές τους εν ζωή και εκείνους... τραπεζίτες. Βλέπετε, αντίθετα με τους υπόλοιπους επιχειρηματίες, οι οποίοι ζούνε υπό την απειλή της πτώχευσης, οι τραπεζίτες φοβούνται κάτι άλλο. Έχοντας δεδομένο το παράδοξο η πτώχευση των τραπεζών τους να τους βοηθά στο να ιδιοποιούνται τα πλεονάσματα που παράγουν άλλοι, οι καλοί τραπεζίτες δεν την φοβούνται την πτώχευση. Αυτό που τρέμουν είναι την υποχρεωτική επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή, τρέμουν μπας και επαναληφθεί στην Ευρώπη αυτό που έγινε στις ΗΠΑ με το TARP (trouble assets relief program), όπου το κράτος ανάγκασε με συνοπτικές διαδικασίες τις τράπεζες να δεχθούν κρατικά κεφάλαια λαμβάνοντας το ίδιο σε αντάλλαγμα μετοχές αντίστοιχης αξίας (τις οποίες, αφού οι τράπεζες εκκαθαρίστηκαν, το κράτος πούλησε στον ιδιωτικό τομέα, με κέρδος μάλιστα). Ο λόγος που τρέμουν μια τέτοια υποχρεωτική επανακεφαλαιοποίηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από το EFSF, είναι ότι εκεί δεν θα τους παίρνει να απαιτούν και την πίτα ολάκαιρη (να παραμείνουν κυρίαρχοι των Διοικητικών Συμβουλίων των τραπεζών) και τον σκύλο χορτάτο (να λάβουν τα κεφάλαια που τόσο ανάγκη έχουν οι τράπεζές τους).
ΑΜΠ ΧΩΡΕΣ: Με τις κυβερνήσεις τους στα πρόθυρα του νευρικού κλονισμού, οι πολιτικοί των Ακόμα Μη Πτωχευμένων χωρών αυτών (με προεξάρχουσα την Ιταλία) παραμένουν στην άκρη, δεν τολμούν να πουν κιχ είτε εντός είτε εκτός των χωρών τους (φοβούμενοι ότι μια άστοχη λέξη θα φέρει την καταστροφή), και απλά ελπίζουν, μάταια μάλλον, σε μια γενναία στροφή της Γερμανίας που ίσως σταματήσει το μαρτύριο της σταγόνας και διαλύσει τα μαύρα σύννεφα που μαζεύονται απειλητικά πάνω από τις πρωτεύουσές τους. Με τις αγορές ομολόγων να αντιμετωπίζουν τις χώρες αυτές ως τους νέους παρίες, η Ιταλία, η Ισπανία, το Βέλγιο, ακόμα και η ίδια η Γαλλία, πιάνουν τον εαυτό τους να είναι κρατούμενοι, φυλακισμένοι στο χρυσό κλουβί της ευρωζώνης. Νιώθουν ότι είναι καταδικασμένοι ό,τι και να κάνουν. Αν δεν εφαρμόσουν ανελέητη λιτότητα, οι "αγορές", και μαζί τους η ΕΚΤ, θα τους εγκαλέσουν (με τρόπο βίαιο και βάναυσο) οδηγώντας τα spreads τους στα ύψη. Αν πάλι καταπιούν το δηλητήριο της λιτότητας στις τεράστιες ποσότητες που απαιτούν οι "αγορές" και η ΕΚΤ, τότε η ύφεση θα χειροτερέψει με αποτέλεσμα οι ίδιες οι "αγορές" να... στείλουν τα spreads τους στα ύψη. Είναι να μην βρίσκονται σε αποπληξία; Η μόνη τους λοιπόν ελπίδα είναι ένα κούρεμα του βουνού χρέους που αντιμετωπίζουν (πάνω από €3 τρις οι τρεις αυτές μόνο χώρες) - αν μη τι άλλο μια σημαντική μείωση των τόκων που θα πρέπει να καταβληθούν την επόμενη δεκαετία.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: Το κύριο μέλημα του Βερολίνου είναι να διαχειριστεί την Κρίση με τις ελάχιστες δυνατές παραχωρήσεις όσον αφορά αυτό που κάποτε ονομάζαμε πολιτική και θεσμική ολοκλήρωση. Η Γερμανία απεύχεται οποιαδήποτε μορφή ολοκλήρωσης απειλεί την Αρχή των Απολύτως Διαχωριζόμενων Χρεών (ΑΑΔΧ, δικός μου... όρος ) - δηλαδή, της ιδέας ότι το κάθε ευρώ χρέους πρέπει να ανήκει σε μία μόνο χώρα. Πέρασαν δεκαοκτώ μήνες στην διάρκεια των οποίων η Γερμανική ηγεσία πάλεψε με νύχια και με δόντια να πείσει τον εαυτό της ότι η Κρίση δεν είναι συστημική αλλά από εκείνες που μπορούν να καταπολεμηθούν με περισσότερα δάνεια και μεγαλύτερη πειθαρχία. Τώρα όμως, μετά την κατάρρευση του διατραπεζικού συστήματος (το οποίο έσπρωξε την Βελγο-Γαλλική τράπεζα Dexia στον γκρεμό), η κα Μέρκελ φαίνεται να έχει αποδεχθεί ότι, τουλάχιστον όσον αφορά τον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα, η Κρίση έχει πάρει διαστάσεις συστημικές (μέχρι και στον κ. Trichet επέτρεψε να πει κάτι τέτοιο χτες). Κατάλαβε φαίνεται αυτό που λέμε εδώ και ενάμιση χρόνο (και εδώ στο protagon.gr) ότι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από εκείνη στην οποία βρέθηκε η Wall Street τον Σεπτέμβριο του 2008. [Κι αν δεν με πιστεύετε, ακούστε αυτό: Το παθητικό των 'ευρωζωνικών' τραπεζών σήμερα ανέρχεται στο 300% του ΑΕΠ της ευρωζώνης. Το 2008 παθητικό των Αμερικανικών τραπεζών δεν ξεπερνούσε το 200% του ΑΕΠ των ΗΠΑ.] Κατάλαβε λοιπόν, επί τέλους, η Γερμανίδα Καγκελάριος, και ο υπουργός της επί των οικονομικών, ότι το πράγμα δεν πάει άλλο: Οι τράπεζες θα πρέπει να επανακεφαλαιοποιηθούν από κάποιο 'ταμείο' που να έχει στην διάθεσή του τουλάχιστον €1 τρις. Ακόμα, βέβαια, δεν έχουν κατανοήσει ότι αυτή η επανακεφαλαιοποίηση δεν μπορεί να γίνει από τις κυβερνήσεις αλλά από έναν πανευρωπαϊκό οργανισμό με εποπτικές και πειθαρχικές εξουσίες αλλά (που θα πάει;) αργά ή γρήγορα (μάλλον αργά) θα το καταλάβουν κι αυτό. Πέραν όλων αυτών των λεπτομερειών (που μόνο λεπτομέρειες δεν είναι), η Γερμανική κυβέρνηση κολλάει σε δύο πράγματα: (Α) Αρνείται να ενισχύσει τις τράπεζες (ιδίως τις Γαλλικές) δύο φορές ταυτόχρονα. Αν είναι να σταματήσει να δίνει χρήματα στο ελληνικό κράτος ώστε αυτό να αποπληρώνει τις τράπεζες, και αντ' αυτού να 'χώσει' ένα τρισεκατομμύριο στις τράπεζες απ' ευθείας, της πέφτει λίγο βαρύ να συνεχίσει παράλληλα να δίνει και στην Ελλάδα ώστε η Ελλάδα να δίνει κι άλλο ζεστό χρήμα στις ίδιες τράπεζες. Άρα, η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα συνυφανθεί με ένα ελληνικό default - ελληνιστί πείτε το πτώχευση, κούρεμα, αναδιάρθρωση κ.ο.κ. Ή, να το πω διαφορετικά, η πτώχευση/default/κούρεμα του ελληνικού δημοσίου θα αποτελεί το διαπραγματευτικό χαρτί με το οποίο η κα Μέρκελ θα επιβάλει στις τράπεζές της (και της Γαλλίας) την επανακεφαλαιοποίηση. Θα είναι σαν να τους λέει: "Θέλετε παραδάκι; Δεν θα το παίρνετε πλέον από την Ελλάδα (στην οποία το δίνω εγώ). Θα σας το δίνω εγώ απ' ευθείας αλλά με αντάλλαγμα μετοχές σας. Αν σας αρέσει!" (Β) Το δεύτερο σημείο που κάνει την Γερμανία να κωλυσιεργεί (λες και χρειάζεται λόγο...) είναι ο αντίκτυπος που θα έχει ένα κούρεμα του ελληνικού χρέους στην Ιταλία και τις λοιπές ΑΜΠ χώρες. Η κα Μέρκελ φοβάται  ότι αν υπάρξει προηγούμενο διαγραφής μεγάλου μέρους του χρέους μιας χώρας-μέλους της ευρωζώνης, χωρίς να οδηγηθεί αυτή εκτός του ευρώ, τότε θα ανοίξει η όρεξη κι άλλων χωρών-μελών, του κλαμπ των ΑΜΠ (όπως τις ονομάζω), τις οποίες δεν θα τις πείραζε καθόλου να δρομολογήσουν μια, έστω και μερική, διαγραφή του χρέους τους εφόσον η θέση τους εντός της ευρωζώνης (και η αρωγή της ΕΚΤ και του EFSF στις τράπεζές τους) εξασφαλίζεται.
Η ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕΝΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ: Η Γερμανία γνωρίζει ότι οι τράπεζες θα  αντιστέκονται γερά στην ιδέα της επανακεφαλαιοποίησής τους από το EFSF όσο η Ελλάδα τους αποπληρώνει από τα δανεικά τα οποία παίρνει από την τρόικα, ελέω της Γερμανίας. Για να τους επιβάλει την επανακεφαλαιοποίηση, το Βερολίνο θα πρέπει να οδηγήσει την Ελλάδα στην πτώχευση, δηλαδή σε ένα κούρεμα άνω του 60% (το οποίο μπορεί, αρχικά, να αναφερθεί ως 50%, πριν προστεθεί ένα ακόμα 10% ή 20% σε αυτό). Μπροστά στο δίλημμα του λουκέτου (a la Dexia) και της επανακεφαλαιοποίησής, οι τράπεζες (όπως έκαναν και οι Αμερικανικές το 2009) θα το πιουν το πικρό ποτήρι της επανακεφαλαιοποίησης. Την ίδια στιγμή, όμως, έτσι ώστε να αποπέμψουν επικίνδυνες σκέψεις από το μυαλό των κυβερνόντων την Ιταλία και τις υπόλοιπες ΑΜΠ χώρες, η κα Μέρκελ είναι αποφασισμένη να καταστήσει την μία χώρα στην οποία θα επιτραπεί να πτωχεύσει εντός της ευρωζώνης σε πραγματική κόλαση. Υπό αυτό το πρίσμα, οι λόγοι που επιμένουν σε άσκοπα και παράλογα μέτρα, όπως η μείωση των ελάχιστων μισθών στον ιδιωτικό τομέα, δεν έχει τίποτα απολύτως να κάνουν με την ίδια την Ελλάδα, με τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές, με τις ανάγκες των αγορών εργασίας και γενικότερα. Ο μόνος στόχος της τρόικα, εδώ που έφτασε το κουβάρι της ευρωπαϊκής Κρίσης, είναι η μετατροπή της Ελλάδας σε κρανίου τόπον. Σε μια εξ ολοκλήρου πτώχευση κράτους και κοινωνίας που, από την μία μεριά, θα ενισχύει την διαπραγματευτική ισχύ της Γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στις Γερμανικές τράπεζες και, από την άλλη, σε ένα τεράστιο παράδειγμα προς αποφυγήν για τις ΑΜΠ χώρες, κυρίως την Ιταλία.
ΤΟ ΛΑΘΟΣ: Μια τέτοια στρατηγική θα μπορούσε, όσο βάναυση και να φαντάζει, να πετύχαινε τον στόχο της εάν η Κρίση μας ήταν σχεδόν γραμμική και στατική. Αν ήταν πιθανόν, με πιο απλά λόγια, να αθροιστούν αριθμητικά τα χρέη της Ελλάδας μαζί με τις εν δυνάμει ζημίες των τραπεζών και, κατόπιν, να συγκριθούν με τα χρήματα που είναι διατεθειμένη να δημιουργήσει/επενδύσει η Ευρώπη ώστε να τα "ρίξει" στις τράπεζες διασώζοντάς τες, τότε ίσως η στρατηγική που περιέγραψα να είχε ελπίδες. Δυστυχώς για όλους μας, οι Κρίσεις (με κεφαλαίο 'κ') δεν είναι ούτε σχεδόν γραμμικές ούτε στατικές. Αντίθετα, είναι απίστευτα μη γραμμικές και βιαίως δυναμικές. Η προσπάθεια να απομονωθεί η Κρίση της Ελλάδας από την Κρίση του ευρώ απέτυχε τον Μάιο του 2010 (τότε που μας 'διέσωσαν' και δημιούργησαν το τοξικό EFSF) και θα αποτύχει και πάλι τώρα. Ο λόγος; Όπως τότε έτσι και τώρα η Κρίση είναι μη γραμμική και δυναμική και, για αυτό, είναι αδύνατον να την σταματήσουν πετώντας στο πρόβλημα δάνεια, κουρεύοντας χρέη και βάζοντας τους Γερμανούς φορολογούμενους να στηρίζουν ένα σύστημα που έσπασε μια και καλή το 2008. Τίποτα από αυτά που ακούω να λένε οι Βορειοευρωπαίοι ηγέτες δεν με αφήνουν να αισιοδοξώ ότι κατάλαβαν πως το πρόβλημα δεν είναι το μέγεθος του EFSF αλλά η δόμησή του στην βάση της ΑΑΔΧ (Αρχή των Απολύτως Διαχωριζόμενων Χρεών). Το να χρησιμοποιήσουν χρηματοπιστωτικά τερτίπια για να "πουσάρουν" το EFSF (χρησιμοποιώντας τυπωμένο χρήμα της ΕΚΤ ως μέσο "μόχλευσης") απλώς θα μετατρέψει ένα τοξικό ταμείο σε ένα τοξικό τέρας.

Περιληπτικά, το σχέδιο που "παίζεται" αυτές τις ημέρες είναι να δοθεί το πράσινο φως στην Ελλάδα να κουρέψει το χρέος της κατά 60% με 70% έτσι ώστε να εξαναγκαστούν οι τράπεζες να δεχθούν έναν πακτωλό κεφαλαίων από το EFSF την ώρα που η ελληνική κοινωνική οικονομία πολτοποιείται με στόχο τον παραδειγματισμό χωρών όπως η Ιταλία (και οι υπόλοιπες ΑΜΠ χώρες) που, βλέποντας την κατάντια της χώρας μας, θα είναι σήκω-σήκω κάτσε-κάτσε παρά το γεγονός ότι θα υπάρχει προηγούμενο χώρας-μέλους της ευρωζώνης η  οποία ουσιαστικά πτώχευσε χωρίς να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη. Κι εδώ έγκειται το ευρωπαϊκό δράμα: Η στρατηγική αυτή θα αποτύχει, αν τελικά εφαρμοστεί. Γιατί; Επειδή, όπως όλα τα προηγούμενα σχέδια, αποτυγχάνει στο να αντιμετωπίσει μια συστημική Κρίση συστηματικά. Επειδή για άλλη μια φορά οι ευρωπαίοι ηγέτες επιλέγουν να αγνοήσουν την άρρηκτη διασύνδεση μεταξύ: (α) των ζημιών του τραπεζικού συστήματος, (β) της κακής αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης η οποία δεν δίνει περιθώρια να αποτρέπονται οι μαζικές πωλήσεις ομολόγων κρατών-μελών της ευρωζώνης μόλις φυσήξει και ο πιο απαλός άνεμος απαισιοδοξίας, και (γ) της απουσίας ενός μηχανισμού πλεονασμάτων που να επενδύει σημαντικό μέρος αυτών των πλεονασμάτων σε κερδοφόρα projects στις ελλειμματικές περιφέρειες. Όσο αυτού του είδους η Ευρωπαϊκή άρνηση παραμένει κυρίαρχη, η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα βάλτο κατοικούμενο από σκιές ανθρώπων δεν θα προσφέρει στην κα Μέρκελ παρά μια Πύρρειο νίκη επί των τραπεζών.
ΥΓ. Όποια/ος ενδιαφέρεται για την αγγλική έκδοση του κειμένου αυτού, ας πατήσει εδώ.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=9395

Επιστολή του Γ ΚΟΤΣΙΡΑ στον Χ ΚΩΝΣΤΑ

Επιστολή του Γ. ΚΟΤΣΙΡΑ στον Χ. ΚΩΝΣΤΑ
http://ksipnistere.blogspot.com/ | 2011-12-10 08:51:08

13 Απάντηση στον Χρήστο Κώνστα δημοσιογράφο του Alter για την παρέμβασή μου στην εκπομπή «Αθέατος Κόσμος» στις 25/10/2011.

Αγαπητέ κύριε Κώνστα.

Κατ’ αρχήν οφείλω να σας .... συστηθώ καθώς δεν με γνωρίζετε από ότι φαίνεται.

Ονομάζομαι Γιάννης Κότσιρας, είμαι τραγουδιστής, Έλληνας πολίτης και δεν φέρω καμία κομματική ταυτότητα. Γεννήθηκα το 1969 και.....

εργάζομαι από τα 14 μου χρόνια άλλοτε ως σερβιτόρος, άλλοτε ως πωλητής, άλλοτε ως ηλεκτρολόγος και εργάτης σε εργοστάσιο και τα τελευταία 21 χρόνια ως τραγουδιστής. Το τελευταίο...

και ιδιαίτερα τα 21 χρόνια, δεν τα αγοράζεις, ούτε με ομόλογα, ούτε με δάνεια. Απλά τα κερδίζεις, με σκληρή δουλειά και με καθημερινή ψηφοφορία από τον κόσμο.

Πραγματικά απορώ πως συνδυάζετε την συμμετοχή μου στις μαζικότερες, μεταπολιτευτικά, διαδηλώσεις, με την υποστήριξή μου στην Ελλάδα των λαμογιών και των φοροφυγάδων.

Απορώ πως κατ’ επέκταση συνδυάζετε τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων αν όχι εκατομμυρίων ανέργων, συνταξιούχων, εργαζομένων με αυτούς.

Εντελώς πληροφοριακά δεν έζησα ποτέ από κοντά αυτή την Ελλάδα των λαμογιών, διότι λόγω ήθους και χαρακτήρα φρόντιζα πάντα να αποφεύγω τις “κακές” παρέες ακόμη και με επαγγελματικό κόστος και ακόμη όταν ήταν πολύ εύκολο και δελεαστικό να μετέχω σε αυτές. Ίσως να έπρεπε να απευθυνθείτε σε κάποιους άλλους που την ξέρουν καλύτερα και που λόγω της ιδιότητάς σας ως δημοσιογράφος σε οικονομικά θέματα, προφανώς θα τους γνωρίζετε καλύτερα.

Όμως αγαπητέ κύριε Κώνστα, ξεχνάτε θαρρώ, πως συνεχίζουμε να ζούμε στην Ελλάδα των λαμογιών και των φοροφυγάδων και όπως επίσης ξεχνάτε πως υπήρξε και η Ελλάδα χωρίς τα λαμόγια αλλά και ευελπιστούμε και στην Ελλάδα του μέλλοντος.

Το εάν εσείς κρίνετε πως η Ελλάδα του μέλλοντος θα υπάρξει διατηρώντας τα ήδη υπάρχοντα λαμόγια και μόνο μέσα από τα λαμόγια της Ευρωπαϊκής ένωσης αλλά και της σημερινής διακυβέρνησης, αυτό είναι μια δική σας άποψη καθόλα σεβαστή. Εγώ πάλι επιθυμώ να οραματίζομαι την χώρα μου μακριά από υποθηκευμένες χώρες, λαμόγια, φοροφυγάδες, εθνικούς τοκογλύφους και οικονομικούς εγκληματίες.

Κανένας δεν μου απάντησε στην εκπομπή γιατί ενώ οι «τρελοί» οικονομολόγοι που υποστηρίζουν την έξοδο από το Ευρώ, έχουν πέσει μέσα σε όλες τους τις προβλέψεις, εσείςεπιμένετε να θέλετε να πιστεύουμε σε μία Κυβέρνηση και μία τρόικα, που έχει πέσει εντελώς έξω σε ότι κι αν έχει πει και μας έχει πήξει στο ψέμα και την παραπληροφόρηση.

Κανένας δεν μου απάντησε γιατί η Κυβέρνηση κάνει ακριβώς αυτά που καταδίκαζε στις προεκλογικές της δεσμεύσεις. (ΔΝΤ,κουρέματα, δάνεια και πολλά πολλά άλλα)

Κανείς δεν μου απάντησε γιατί με αποφάσεις τους εξαθλιώνουν τις σημαντικότερες παραγωγικές μονάδες της χώρας όπως η αγροτική παραγωγή, η βαριά βιομηχανία, ο τουρισμός, το περιβάλλον και πολλά άλλα.

Κανείς δεν μου απάντησε για το θέμα της υποθήκευσης της Εθνικής Κυριαρχίας και του Εθνικού πλούτου της Ελλάδας, για δάνειο που αφορούσε σε τόκους και όχι στις πραγματικές ανάγκες της χώρας μου.

Κανείς δεν μου απάντησε τέλος για το θέμα των Γερμανικών αποζημιώσεων, του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, του χρυσού και γιατί η Κυβέρνηση κάνει τα πάντα να μην τα εκμεταλλευτεί το Ελληνικό κράτος και γυρνάει το κεφάλι της αμέριμνα σε κάθε αναφορά προς αυτά και πολλές φορές αρνούμενη την ύπαρξή τέτοιων φυσικών πόρων.

Εάν όλα αυτά που ρώτησα, σας υποδηλώνουν την διάθεσή μου για συνέχιση και όχι όπως λέτε εσείς για επιστροφή, στο κράτος των λαμογιών τότε με συγχωρείτε αλλά ζούμε σε διαφορετικούς κόσμους.

Τα ερωτήματά μου απευθύνονταν στους παρόντες πολιτικούς, που κάποιοι εξ αυτών είναι απολύτως υπεύθυνοι για αυτά που ζούμε αλλά και στον κύριο Χαρδαβέλα που έχει κάνει τεράστια και εξαιρετική ομολογουμένως, έρευνα στα θέματα αυτά.

Θα περίμενα λοιπόν από ένα δημοσιογράφο αντί να εκπλήσσεται από την παρουσία ενός εργαζόμενου στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά αντεργατικών και αντιδημοκρατικών μέτρων, να εκπλήσσεται από την άρνηση απάντησης στα ερωτήματα που έθεσα. Και όχι απλώς να εκπλήσσεται αλλά να επιμείνει στην απάντησή τους.

Πάντα πίστευα πως η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ερευνά και να αποδίδει αντικειμενικά την αλήθεια και όχι να κάνει προσωπικές εκτιμήσεις βασισμένες σε ανύπαρκτα ιστορικά δεδομένα και σε απόψεις ανθρώπων, που έχουν αποδείξει περίτρανα τον ανθελληνισμό τους, την αφερεγγυότητά τους και την ασχετοσύνη τους περί εθνικής οικονομίας και οικονομικών γενικότερα.

Επηρεάζετε την κοινή γνώμη κύριε Κώνστα και το γνωρίζετε πολύ καλά αυτό. Στο χέρι σας είναι να είστε αντικειμενικός, γιατί άλλωστε ο καθένας μας στο τέλος, κρίνεται από τις επιλογές του. Ίσως εάν κατεβαίνατε κι εσείς κάποια στιγμή κοντά στον κόσμο και συζητούσατε, να διαπιστώνατε πως όσοι κατεβήκαμε στο Σύνταγμα, ούτε λαμόγια είμαστε, ούτε φοροφυγάδες και ούτε κάποιοι που θέλουμε την οπισθοδρόμηση της χώρας μας, κάτι που τόσο απερίσκεπτα υπογράφουν αυτοί που εσείς υπερασπίζεστε.

Ξαφνιάστηκα δε ιδιαίτερα όταν με αποκαλέσατε τον αγαπημένο σας καλλιτέχνη γιατί δεν έχει τύχει ποτέ να σας δω κάπου. Διότι θα σας έβλεπα κύριε Κώνστα, καθώς κάποιοι από εμάς τους “τρελούς” καλλιτέχνες, μιλάμε με τον κόσμο και εκτιθέμεθα καθημερινά στην κρίση τους. Όχι κάθε 3-4 χρόνια και όχι μόνο μέσα από το διάφραγμα ενός τηλεοπτικού φακού.

Θα σας παρακαλούσα δε, όταν θέλετε να απαντήσετε σε κάποιον να απαντάτε όσο αυτός είναι παρών και όχι εν τη απουσία του. Είχατε απεριόριστο χρόνο να μου απαντήσετε όσο ήμουν παρών και όμως εσείς επιλέξατε να το κάνετε μόλις έκλεισε η τηλεφωνική μου παρέμβαση. Το θεωρώ αν μη τη άλλο αντιδεοντολογικό και αντίθετο με οποιονδήποτε κανόνα της δημοσιογραφίας, που τόσο πιστά θέλετε να υπηρετείτε.

Θα τελειώσω δε συνεχίζοντας να νοιώθω και εγώ αλλά και χιλιάδες Έλληνες πολίτες, πως η δική μας Ελλάδα είναι πολύ μεγάλη, για τόσο μικρούς πολιτικούς…

Σας ευχαριστώ πολύ

Γιάννης Κότσιρας

ΠΗΓΗ: mediasoup.gr

ΔΙΑΜΟΡΦΩΤΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΟΙΝΩΣ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ

Αγαπητέ Κύριε Σωτηρόπουλε  Δεν τους ανεβάζετε  στα Site  & στα  Blogs τα  γνωστά σας ??  Πολλούς απ αυτούς δεν  τους  ήξερα τι καπνό  φουμάρουν …

Πέτρος

From: PjN [mailto:gaservicesnet@gmail.com]
Sent: Friday, December 09, 2011 6:27 PM
To: PJN
Subject: ΔΙΑΜΟΡΦΩΤΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΟΙΝΩΣ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ

Και  τώρα Κωνσταντίνε μου Ας   ρίξουμε μιά ματιά στην πραγματικότητα

Και ας  δούμε πως  διαλύουν την παραγωγή της χώρας και βγαίνουν μετά όλοι  αυτοί οι .. κύριοι και μιλάνε  για την  ανεργία  και ότι Η ΕΛΛΑΔΑ δεν παράγει τίποτα  και  ρίχνουν νερό στο μύλο της διάλυσης  της χώρας  

<< Η Ελληνική εταιρεία Χάλυβος >>  έχει  ΚΥΡΙΑ παραγωγή  σίδερα οικοδομών  και δομικών έργων >> Σήμερα η οικοδομή έχει πτώση 60%  και τα δομικά έργα  είναι ΣΤΑΜΑΤΗΜΕΝΑ.  Έκανε λοιπόν  150 απολύσεις από του 600 εργάτες που είχε. Και έρχεται το ΚΚΕ  φίλε μου  και λέει όχι. <<  ΘΑ ΤΟΥΣ  ΚΡΑΤΉΣΕΙΣ   ΟΛΟΥΣ βλάκα επιχειρηματία  ...  ΟΛΟΥΣ  και θα τους πληρώνεις  μαλάκα αφού θες να παράγεις σ αυτή  την .....  χώρα. >>  Από θα τους πληρώνω  χεστήκαμε λέει το ΚΚΕ Και σε κάποια  στιγμή ο άνθρωπος  θα  τα  βροντήξει και θα πάει να κάνει εργοστάσιο  κάπου αλλού Και θα μείνουν και οι 600 χωρίς δουλειά και λοιπόν ? Αυτό θέλει το ΚΚΕ . 

Σήμερα  η Βιοχάλκο  παράγει σίδερα στη Βουλγαρία με το 1/3 του κόστους και τα εξάγει στην Ελλάδα Και ο Αγγελόπουλος  κρατάει με τα δόντια την Χαλυβουργική  ενώ το κύριο εργοστάσιο του είναι ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ ..

Έχουμε πέσει στην παγίδα.  !!!    SORRY

Και ενώ η ΑΛΕΚΑ είναι κάθε μέρα στη  εταιρεία Χάλυβος και  τα κανάλια  φωνάζουν υπέρ των απεργών δεν πήγε ο ΣΑΜΑΡΑΣ να πει της ΑΛΕΚΑΣ έλα  δω ρε κουμπάρα , έτσι που κάνεις  το εργοστάσιο θα κλείσει . Αλλά θα μου πεις πως να φύγει ο άνθρωπος από τον ΠΥΡΓΟ του και να πάει να πει ΔΥΟ σωστές κουβέντες  στους εργάτες Στη Ελευσίνα να πάει ο άνθρωπος ?? Αν ήταν να πάει στο Κολωνάκι κάτι μπορούσε να κάνει ..

PjN

2011/12/9

ΔΙΑΜΟΡΦΩΤΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΟΙΝΩΣ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ

Subject: ΟΙ ΚΟΜΣΟΜΟΛΟΙ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΜΜΕ!

Αν ισχύουν για ΟΛΟΥΣ, η Αριστερά είναι στην ... ΕΞΟΥΣΙΑ !!!!!!! Μήπως έχουμε δικτατορία του προλεταριάτου και δεν το γνωρίζουμε ???

ΟΙ ΚΟΜΣΟΜΟΛΟΙ ΠΟΥ EΓΙΝΑΝ

ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΜΜΕ!
Γιώργος Μπόμπολας: Ο ΕΠΟΝίτης που έγινε βαρόνος. Δε χρειάζονται πολλές συστάσεις. Καναλάρχης, μεγαλοεκδότης, κατασκευαστικές εταιρείες, τα πάντα όλα. Έχει ακόμα μεγάλη αδυναμία στο ΚΚΕ.

Σταύρος Ψυχάρης: Κληρονόμος-Πρόεδρος του ΔΟΛ (Λαμπράκη), Πρόεδρος του Δ.Σ. του mega κ.τ.λ. Από κομμουνιστική οικογένεια, έκανε τα πρώτα του βήματα στο ΚΚΕ.

Μάνια Τεγοπούλου: Εκδότρια Ελευθεροτυπίας, MEGA κ.τ.λ. Κόρη του καπετάνιου του ΕΛΑΣ, Κίτσου Τεγόπουλου, θεωρείται ακροαριστερή.

Κώστας Γιαννίκος: Γνωστός κομμουνιστής, προερχόμενος από την πρώην ΕΣΣΔ.
Για ένα φεγγάρι είχε αγοράσει την διεθνούς φήμης κομματική εφημερίδα «Πράβντα».
Είναι βασικός μέτοχος (και διευθύνων σύμβουλος) του καναλιού Alter, ιδιοκτήτης των ραδιοφωνικών σταθμών John Greek, Oasis, Captain Jack, ιδιοκτήτης της εκδοτικής εταιρείας Modern Times, των τηλεοπτικών περιοδικών Tivo και Avanti, των δισκογραφικών εταιρειών Legend, MBI, Eros, Κίνησις, ΛΥΡΑ κ.λπ.

Αναστασιάδης Θέμος: ΑΝΤ 1, ΚΝΕ.

Στρατής Λιαρέλης: Διευθυντής ειδήσεων του ΑΝΤ 1. ΚΝΕ.

Νίκος Ευαγγελάτος (ή Εισαγγελάτος): ΚΝΕ.

Όλγα Τρέμη: MEGA, ΚΝΕ.

Παύλος Τσίμας: MEGA, πρώην δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη, ΚΚΕ.

Μανώλης Αναγνωστάκης: MEGA Σαββατοκύριακο, ΚΝΕ.

Οι του Ιού της Ελευθεροτυπίας: ΚΚΕ εσωτερικού και εν συνεχεία Β' Πανελλαδική (ακροαριστερή διάσπαση της νεολαίας του ΚΚΕ εσωτ., το 1978, εξέδωσαν το περιοδικό «Σχολιαστής»).
Στην Β' Πανελλαδική συμμετείχαν επίσης και οι Χρύσανθος Λαζαρίδης, (της λεγόμενης «γενιάς του πολυτεχνείου»), σήμερα πολιτικός σύμβουλος του Αντώνη Σαμαρά.

Παναγιώτης Παναγιώτου, (ή Παν. Παν.): στέλεχος του Δημοσιογραφικού Οργανισμού του Μπόμπολα (Έθνος κ.α.)

Αλέξης Παπαχελάς: Καθημερινή, ΣΚΑΪ κ.λπ., ο οποίος μάλιστα ήταν Γραμματέας της Β' Πανελλαδικής στο. Κολέγιο Αθηνών.

Σταύρος Λυγερός: Καθημερινή, της «γενιάς του πολυτεχνείου», ήταν και στην «συντονιστική επιτροπή» του πολυτεχνείου, ΟΣΕ («Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση»).

Τάσος Τέλλογλου: ΣΚΑΪ, ΚΚΕ εσωτ.

Βασίλης Λυριτζής: (ο επονομαζόμενος «Τρότσκι», λόγω καταπληκτικής ομοιότητος): στην πρωινή «Πρώτη Γραμμή» του ΣΚΑΪ, ΚΚΕ εσωτ.

Δήμος Βερύκκιος: Alpha, ΚΝΕ.

Λάκης Λαζόπουλος: Alpha, Κνίτης,...το πουλάκι μας.

Γιώργος Κύρτσος: Ο. «φιλελεύθερος» εκδότης και τηλεσχολιαστής, κι αυτός στην ΚΝΕ ήτανε.

Μάκης Τριανταφυλλόπουλος (κοινώς. «Ταρζάν», «Ζούγκλας», ή «Κατακίτρινος»):
Αριστεριστής γενικώς, φίλος των Ξηρών και μόνιμος απολογητής της κόκκινης τρομοκρατίας, «αδέσποτος» σήμερα, άγνωστο αν ήταν κάπου οργανωμένος παλαιότερα.

Γιώργος Βαρεμένος: τηλεσχολιαστής, τελευταίως έχει χαθεί, ΚΚΕ, σπουδές Μόσχα.

Αλέξης Οικονόμου: Ο σημερινός. «αριστερός πατριώτης» του Καρατζαφέρη, προηγουμένως δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη και στέλεχος του ΚΚΕ.

Παντελής Καψής: γιός του υπουργού του ΠΑΣΟΚ, αδερφός του Μανώλη, του φανατικού. εκσυγχρονιστή του MEGA, Διευθυντής στα ΝΕΑ, ΚΚΕ εσωτ.

Χρήστος Μαχαίρας: Διευθυντής στο Έθνος του Μπόμπολα, ΚΚΕ εσωτ.

Θανάσης Τσεκούρας: ΝΕΤ, ΚΚΕ εσωτ.

Νίκος Μεγγρέλης: έχει περάσει από πολλά κανάλια (MEGA, ΑΝΤ1), τώρα είναι Διευθυντής Διεθνών Τηλεοπτικών Εκπομπών της ΕΡΤ Α.Ε., ΚΚΕ εσωτ.

Μπάμπης Παπαπαναγιώτου: ΝΕΤ τώρα ΣΚΑΪ, ΚΚΕ εσωτ.

Σεμίνα Διγενή: Έχει χαθεί τελευταία, ΚΝΕ και αυτή.

Γιάννης Λάτσιος: O κύριος, life style του ΑΝT1, ΚΚΕ εσωτ.

Σταμάτης Μαλέλης: Γενικός Δερβέναγας του. κουτσομπολίστικου καναλιού STAR και αναμφισβήτητος. άρχοντας του life style. Ακροαριστερός (τροτσκιστής) στα νιάτα του.

Γιάννης Βλαστάρης: Διευθυντής σύνταξης της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, ΚΝΕ.

Δημήτρης Τσιόδρας: Πρώην διευθυντής του Flash (Κόκκαλης) και νυν υπεύθυνος πολιτικού της Ελευθεροτυπίας, ΚΝΕ.

Ηλίας Θεοφύλακτος: Διευθυντής στην εφημερίδα Ισοτιμία, ΚΝΕ.

Στέλιος Κούλογλου: «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» στην ΝΕΤ (συμμετέχει και στο Δ.Σ. της κρατικής αυτής εταιρείας), TVXS κ.τ.λ. Στο. υπερεπαναστατικό ΕΚΚΕ ήταν ο κύριος (σύντροφος).

Μπήλιω Τσουκαλά: ΝΕΤ, στο ΕΚΚΕ κι αυτή.

Σπύρος Παπαδόπουλος: Ο ακριβοπληρωμένος της ΝΕΤ «στην υγεία μας βρε παιδιά» ή «στην υγεία σας κορόϊδα»), ΕΚΚΕ.

Ανδρέας Μικρούτσικος: Ο big brother. Έχει χαθεί τελευταία, αλλά δεν αποκλείεται να επανεμφανιστεί. Επαναστάταρος του ΕΚΚΕ κι αυτός.

Δημήτρης Ψυχογιός: Βήμα, οργανωτής της αριστερίστικης «20ης του Οκτώβρη».

Επειδή και οι δημοσκόποι έχουν άμεση σχέση με τα ΜΜΕ, ας μπούμε για λίγο στον θαυμαστό κόσμο τους:

Ηλίας Νικολακόπουλος: Ο. πατέρας όλων των δημοσκόπων. Παλιό δραστήριο μέλος αριστερίστικων οργανώσεων σε Ελλάδα και Γαλλία (29η Μάη, Curiel Apparat). Παλιά έγγραφα της ΚΥΠ τον ενέπλεκαν και με την τρομοκρατία. Ωστόσο, δεν αποδείχθηκε τίποτα.

Γιάννης Μαυρής: Γενικός Διευθυντής της Public Issue, ΚΚΕ εσωτ.

Χριστόφορος Βερναρδάκης: Γενικός Διευθυντής της VPRC, ΚΚΕ εσωτ.

Στράτος Φανάρας: Γενικός της Metron Analysis, ΚΚΕ εσωτ.

Τάκης Ρουτζούνης: Γενικός της Κάπα Research, τ. Γραμματέας Οργάνωσης Σπουδάζουσας της ΚΝΕ.

Τάκης Θεοδωρικάκος: Γενικός της GPO, τ. Γενικός Γραμματέας της ΚΝΕ.
Να πως διαμορφώνονται οι συνειδήσεις στην Ελλάδα.

Αυτά τα ολίγα.

 http://www.inews.gr/116/i-aristeri-plevra-tis-ellados-katapliktiko.htm