Ο πρόεδρος της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ Σπ. Ραυτόπουλος με επιστολή του στον υπουργό Πολιτισμού εκφράζει την έντονη ανησυχία του, επισημαίνοντας ότι το οκταώροφο κτίριο το οποίο ανεγέρθηκε το 1957-1958 "έχει καταξιωθεί στην ελληνική και τη διεθνή αρχιτεκτονική των τελευταίων πενήντα ετών. Σχεδιασμένο με πρωτοποριακές οικολογικές αρχές και ολοκληρωμένο με τη συμβολή Ελλήνων καλλιτεχνών για το χρωματισμό και τη διακόσμησή του, αποτέλεσε ένα παραδειγματικό συγκρότημα γραφείων". Η διατήρηση και αποκατάσταση των βασικών στοιχείων του κελύφους και του αίθριου του κτιρίου θα εξασφάλιζαν, ως τελευταίο μέτρο ανάγκης, τη γόνιμη προστασία της συλλογικής μνήμης και της αισθητικής καλλιέργειας, που είναι τόσο σημαντικές για την αναβάθμιση του αστικού μας περιβάλλοντος, υπογραμμίζεται στην επιστολή. Ταυτόχρονα εστιάζει στο μέγα θέμα της ανύπαρκτης προστασίας της ελληνικής αρχιτεκτονικής του εικοστού αιώνα ."Παρεμβάσεις και μετατροπές στα κτίρια αυτά, θα έπρεπε να κρίνονται υποχρεωτικά από τις αρμόδιες επιτροπές του υπουργείου Πολιτισμού για να χαρακτηρίζονται κατά περίπτωση και να προστατεύεται όπως αρμόζει η σύγχρονη ελληνική αρχιτεκτονική από ευκαιριακές και άλλες άκαιρες, και κυρίως μη αναστρέψιμες παρεμβάσεις", καταλήγει η επιστολή.
Το Τεχνικό Επιμελητήριο διά του προέδρου του Γ. Αλαβάνου ζητεί από τους υπουργούς Περιβάλλοντος και Πολιτισμού να προχωρήσουν άμεσα στην κήρυξη του συγκροτήματος ως διατηρητέου, για να διατηρηθεί τουλάχιστον η χαρακτηριστική δομή των όψεων και του περιβάλλοντα χώρου του συγκροτήματος και να επιβάλλουν την αναστολή των οικοδομικών εργασιών στο οικόπεδο, μέχρι την ολοκλήρωση της κήρυξης. Και τεκμηριώνει το αίτημά του ως εξής: "Το κτίριο γραφείων Κ.Α. Δοξιάδη - ΑΤΙ υπήρξε πρωτοποριακό και θεωρείται σήμερα ένα από τα σημαντικότερα κτίρια του μοντερνισμού στη μεταπολεμική Ελλάδα. Η αρχή του 'κτίζουμε πάνω στη φύση' προβάλλει τόσο από τους διασπασμένους όγκους που 'παρακολουθούν' την κλίση του λόφου (είμαστε στους πρόποδες του Λυκαβηττού), όσο και από το εσωτερικό αίθριο - βρίσκεται στο σημείο από όπου ανάβλυζαν στην αρχαιότητα οι πηγές του Ηριδανού ποταμού, των οποίων η ανάμνηση συμβολίζεται με την τοποθέτηση μιας επιφάνειας νερού στο δάπεδό του. Τα σημεία φυγής από όλους τους ορόφους βλέπουν ταυτόχρονα τον Λυκαβηττό, την πόλη των Αθηνών και την Ακρόπολη - σύμβολο μιας μεγάλης Αρχιτεκτονικής. Είναι σαφές ότι το κτίριο εκφράζει το πνεύμα ενός οραματιστή Αρχιτέκτονα, την ολοκλήρωση της κήρυξης. Υπάρχει συγχρόνως και η ισχυρή μνήμη σχετικά με τις δραστηριότητες που φιλοξένησε το συγκρότημα Δοξιάδη. Τόσο το γραφείο του Κ.Α. Δοξιάδη και των συνεργατών του, όσο και οι τεχνικές σχολές του Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ινστιτούτου και η μεγάλη αίθουσα διαλέξεων και εκθέσεων, αποτελούν τόπο όπου, επί σειρά πολλών δεκαετιών, μαθήτευσαν, ανέπτυξαν την επιστήμη τους και άσκησαν το επάγγελμά τους πολλές γενιές μηχανικών και τεχνικών. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι από τις σχολές ΑΤΙ αποφοίτησαν το διάστημα 1958 - 1976 περίπου είκοσι πέντε χιλιάδες σπουδαστές, με ειδικότητες όπως σχεδιαστές, γραφίστες, διακοσμητές, συντηρητές έργων τέχνης, εργοδηγοί δομικών έργων, εργοδηγοί ηλεκτρολόγοι, προγραμματιστές, γραμματείς και λογιστές".
Η Monumenta στη διαμαρτυρία της για την ολοκληρωτική αλλοίωση της γενικής μορφής του κτιρίου θέτει σειρά ερωτημάτων: "Ένα εξέχον κτίριο, σημαντικό για την αρχιτεκτονική του γνωστού αρχιτέκτονα, έμβλημα μιας εποχής, δεν θα έπρεπε να διατηρηθεί, δεν θα έπρεπε οι αρμόδιοι φορείς προστασίας του ΥΠΠΟ και του ΥΠΕΧΩΔΕ άλλοτε και σήμερα υπουργείου Περιβάλλοντος να αποφασίσουν για την προστασία, για το μέλλον του. Ποια η στάση της πολιτείας για τη νεώτερη και σύγχρονη αρχιτεκτονική κληρονομιά. Ποιος αποφασίζει;
Ομολογουμένως η γενικευμένη αλλοίωση του κτιρίου Δοξιάδη δημιουργεί μια ιδιαίτερα ανησυχητική εικόνα για το παρόν και το μέλλον της νεώτερης και σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής". Και σχολιάζει: "Όλα αυτά γίνονται δύο χρόνια μετά τη μεγάλη εκδήλωση στο Μουσείο Μπενάκη, για τα 30 χρόνια από τον θάνατο του Δοξιάδη, η οποία ανέδειξε τη μεγάλη προσωπικότητα και τη συμβολή του στην πολεοδομία και την αρχιτεκτονική στην Ελλάδα και στον κόσμο, και μέρες μόνο από την έκδοση όλων των ομιλιών αυτού του συνεδρίου σε δύο καλαίσθητους τόμους από το ΤΕΕ. Αναρωτιόμαστε αν δεν θα έπρεπε, έστω και την ύστατη αυτή ώρα, οι υπουργοί Πολιτισμού και Περιβάλλοντος να παρέμβουν για τη διατήρηση τουλάχιστον των εξωτερικών όψεων του κτιριακού αυτού συγκροτήματος στο οποίο ο Δοξιάδης έβαλε την ψυχή του".
--www.bloggerkm2009.blogspot.com -
η ζωή μέσα απ'τα μάτια του αρχιτέκτονα
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου