Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Tο ελληνικό πρόβλημα δεν είναι σε καμία περίπτωση μοναδικό

Οι αριθμοί δείχνουν ότι το ελληνικό πρόβλημα δεν είναι σε καμία περίπτωση μοναδικό ούτε καν χειρότερο από άλλων μελών της ευρωζώνης. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το 1995, όταν το σχετικό εργατικό κόστος ανά μονάδα (relative unit labour cost - RULC) της Γερμανίας έφτασε σε αιχμή, της Ελλάδας ήταν περίπου ίδιο. Το 2009, όμως, της Ελλάδας ήταν 17% υψηλότερο. Και αυτή η αύξηση συνοδεύτηκε από απώλεια μεριδίου αγοράς στις εξαγωγές επί 9 στα τελευταία 10 χρόνια.

Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ δείχνουν ότι η Ιταλία και η Ισπανία έχουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα ανταγωνιστικότητας. Από το 1995, το ισπανικό RULC έχει αυξηθεί κατά 30% περίπου. Της δε Ιταλίας έχει εκτιναχτεί κατά τρία τέταρτα. Το ιταλικό RULC είναι 30% υψηλότερο από το γερμανικό.

Η σημασία αυτού φαίνεται στους όγκους εξαγωγών. Μετά τη χιλιετία, ο όγκος των γερμανικών εξαγωγών αυξήθηκε 70% μέχρι το ξέσπασμα της κρίσης και θα επιστρέψει στα ίδια επίπεδα του χρόνου, ενώ των ιταλικών αυξήθηκε 20% και θα επιστρέψει στα επίπεδα προ της κρίσης το 2013, και αν.

Αν συγκρίνουμε το ιταλικό δημόσιο χρέος με τις εξαγωγέςκαι όχι με το ΑΕΠ, έχουμε έναν συντελεστή "εσόδων" 4, μετά βίας. Όχι μόνο είναι πολύ χαμηλός αριθμός, αλλά σύμφωνα με κάποιους παρατηρητές είναι και αριθμός που προσδιορίζει τα πιθανά επόμενα θύματα της κρίσης. Εξάλλου, κι αν μελετήσουμε τον πιο παραδοσιακό συντελεστή τους χρέους επί του ΑΕΠ, της Ιταλίας κινείται στο 115%, ελαφρώς υψηλότερα από της Ελλάδας.

Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι ότι το πιθανότερο θα συνεχιστούν τα προβλήματα στην Ευρώπη. Εάν, για παράδειγμα, η ύφεση κάνει "διπλό πάτο", που είναι πιθανό το 2011, τότε οι πιέσεις στα πιο αδύναμα μέλη πιθανότατα θα αυξηθούν και η στρατηγική του "μαντρώματος" της Ελλάδας θα αποδειχθεί αποτυχημένη.

Όσο για τα πολιτικά ζητήματα που εγείρει μια "διάσωση" της Ιταλίας, αυτά είναι πράγματι ακανθώδη. Πρόσφατα η Γερμανίδα καγκελάριος, κ. Angela Merkel, διερωτήθηκε γιατί να πρέπει οι Γερμανοί να στηρίξουν την Ελλάδα, όπου οι εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται νωρίτερα από τους Γερμανούς εργαζομένους. Τι θα έλεγε η κ. Merkel αν ήταν η Ιταλία στη θέση της Ελλάδας, τη στιγμή που οι Ιταλοί βγαίνουν στη σύνταξη κατά μέσο όρο στην ηλικία των 60,8 ετών - σχεδόν έναν χρόνο νωρίτερα κατά μέσο όρο από τους Έλληνες;

* Ο κ. Mike Dicks είναι Chief Economist της Barclays Wealth.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου