136,68% πάνω η ασπιρίνη – 58,37% πάνω το Amoxil! Τι απαντά ο κύριος Λοβέρδος;
Πριν λίγες ημέρες η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ανακοίνωσε νέες τιμές για το σύνολο των φαρμάκων που κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά. Βασική συνιστώσα των ανακοινώσεων του Υπουργείου αποτέλεσε η εφαρμογή πολιτικών, οι οποίες μειώνουν τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη. Δεν μίλησαν όμως για την επιβάρυνση που επέρχεται στην ιδιωτική δαπάνη. Ο λόγος είναι απλός.
Με την ανατιμολόγηση στα μέσα του 2010 από τις υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου του τότε Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας και τη μείωση των τιμών των φαρμάκων (ιδίως των ακριβών και εκείνων των οποίων η πατέντα είχε λήξει), οι πολυεθνικές και όχι μόνο, φαρμακευτικές επιχειρήσεις είδαν τα κέρδη τους να συρρικνώνονται δραματικά, εξαιτίας τόσο της εφαρμογής του νέου τρόπου ανατιμολόγησης με τιμές από 25 Χ-Μ. όσο επίσης και της ταυτόχρονης επιβολής μικρών περιθωρίων αυξήσεων (ανώτατα πλαφόν), σε αντιδιαστολή με μεγαλύτερα περιθώρια μειώσεων των τιμών. Μετά και την ανάληψη των αρμοδιοτήτων από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η λογική αυτή μεταβλήθηκε. Τα πλαφόν αυξήσεων των τιμών καταργήθηκαν και έτσι δόθηκε η δυνατότητα στις φαρμακευτικές εκείνες εταιρείες που μέχρι και τότε παρουσίασαν σημαντικές απώλειες (και δικαίως βάσει των χαμηλότερων τιμών στις άλλες χώρες τις οποίες έπρεπε από καιρό να είχαν υιοθετήσει και στην Ελλάδα..) να τις αντισταθμίσουν εν μέρει από την αύξηση της τιμής των ευρέως (κυρίως) κυκλοφορίας φαρμάκων, δηλ. αυτών που δεν χρειάζονται συνταγογράφηση και πολλά από αυτά πωλούνται σε χώρους εκτός φαρμακείων (τα λεγόμενα ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ).
Αποτέλεσμα αυτών, η σημαντική αύξηση της ιδιωτικής δαπάνης για φάρμακα που δεν αποζημιώνονται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Αν παρατηρήσει κανείς ενδεικτικά τον σχετικό πίνακα τον πιάνει «ίλιγγος» από την αύξηση των τιμών που επέρχονται σε ευρείας κυκλοφορίας φαρμακευτικά σκευάσματα. Η τιμή της Ασπιρίνης (ASPIRIN) μέσα στο 6μηνο του 2011 αυξήθηκε κατά 163,68 % (από 0,71 ευρώ σε 1,87 ευρώ), η τιμή του AMOXIL κατά 58,37% (από 2,45 ευρώ σε 3,88 ευρώ) και του DEPON κατά 11,43% (από 0,70 ευρώ σε 0,78 ευρώ). Δυστυχώς δεν είναι το μόνα παραδείγματα. Στην κατηγορία των φαρμάκων που χαρακτηρίζονται ως μη συνταγογραφούμενα, οι αυξήσεις ξεπερνούν κάθε προηγούμενο, μετατοπίζοντας ουσιαστικά το κόστος της φαρμακευτικής δαπάνης, από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα.
Με τον τρόπο αυτό στο τέλος του 2011, ο κ. Λοβέρδος μπορεί να καυχηθεί ότι κατάφερε να περιορίσει το «σπάταλο» Κράτος, μέσα από «δίκαιες» περικοπές με «μηδαμινές επιπτώσεις στην ποιότητα των υπηρεσιών και την τσέπη των ασφαλισμένων». Δεν θα μας απαντήσει όμως ποτέ, για το πόσο αυξήθηκε την ίδια χρονική περίοδο η ιδιωτική δαπάνη που επιβαρύνει τους αδύναμους πολίτες αυτής της χώρας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι τηρείται σιγήν ιχθύος για τη μεσοσταθμική μείωση των τιμών που επετεύχθη στα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα από τη νέα ανατιμολόγηση.
Τουλάχιστον με την ζαλάδα και τον ίλιγγο των μέτρων που εφαρμόζει η Κυβέρνηση, θα ανέμενε κανείς ότι η πρόσβαση στην ασπιρίνη και το ντεπόν θα ήταν ανεμπόδιστη. Εις μάτην…
Αναγνώστρια
Από λάθος «τυπογραφικό» όπου βλέπετε το σύμβολο ? να διαβάζετε ευρώ
Το tsantiri.gr αναρωτιέται: Έχει να μας δώσει καμιά απάντηση ο κύριος Λοβέρδος; Με χαρά θα τη δημοσιεύσουμε… Αρκεί να μη συνοδεύεται από δάκρυα…
Πριν λίγες ημέρες η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ανακοίνωσε νέες τιμές για το σύνολο των φαρμάκων που κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά. Βασική συνιστώσα των ανακοινώσεων του Υπουργείου αποτέλεσε η εφαρμογή πολιτικών, οι οποίες μειώνουν τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη. Δεν μίλησαν όμως για την επιβάρυνση που επέρχεται στην ιδιωτική δαπάνη. Ο λόγος είναι απλός.
Με την ανατιμολόγηση στα μέσα του 2010 από τις υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου του τότε Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας και τη μείωση των τιμών των φαρμάκων (ιδίως των ακριβών και εκείνων των οποίων η πατέντα είχε λήξει), οι πολυεθνικές και όχι μόνο, φαρμακευτικές επιχειρήσεις είδαν τα κέρδη τους να συρρικνώνονται δραματικά, εξαιτίας τόσο της εφαρμογής του νέου τρόπου ανατιμολόγησης με τιμές από 25 Χ-Μ. όσο επίσης και της ταυτόχρονης επιβολής μικρών περιθωρίων αυξήσεων (ανώτατα πλαφόν), σε αντιδιαστολή με μεγαλύτερα περιθώρια μειώσεων των τιμών. Μετά και την ανάληψη των αρμοδιοτήτων από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η λογική αυτή μεταβλήθηκε. Τα πλαφόν αυξήσεων των τιμών καταργήθηκαν και έτσι δόθηκε η δυνατότητα στις φαρμακευτικές εκείνες εταιρείες που μέχρι και τότε παρουσίασαν σημαντικές απώλειες (και δικαίως βάσει των χαμηλότερων τιμών στις άλλες χώρες τις οποίες έπρεπε από καιρό να είχαν υιοθετήσει και στην Ελλάδα..) να τις αντισταθμίσουν εν μέρει από την αύξηση της τιμής των ευρέως (κυρίως) κυκλοφορίας φαρμάκων, δηλ. αυτών που δεν χρειάζονται συνταγογράφηση και πολλά από αυτά πωλούνται σε χώρους εκτός φαρμακείων (τα λεγόμενα ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ).
Αποτέλεσμα αυτών, η σημαντική αύξηση της ιδιωτικής δαπάνης για φάρμακα που δεν αποζημιώνονται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Αν παρατηρήσει κανείς ενδεικτικά τον σχετικό πίνακα τον πιάνει «ίλιγγος» από την αύξηση των τιμών που επέρχονται σε ευρείας κυκλοφορίας φαρμακευτικά σκευάσματα. Η τιμή της Ασπιρίνης (ASPIRIN) μέσα στο 6μηνο του 2011 αυξήθηκε κατά 163,68 % (από 0,71 ευρώ σε 1,87 ευρώ), η τιμή του AMOXIL κατά 58,37% (από 2,45 ευρώ σε 3,88 ευρώ) και του DEPON κατά 11,43% (από 0,70 ευρώ σε 0,78 ευρώ). Δυστυχώς δεν είναι το μόνα παραδείγματα. Στην κατηγορία των φαρμάκων που χαρακτηρίζονται ως μη συνταγογραφούμενα, οι αυξήσεις ξεπερνούν κάθε προηγούμενο, μετατοπίζοντας ουσιαστικά το κόστος της φαρμακευτικής δαπάνης, από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα.
Με τον τρόπο αυτό στο τέλος του 2011, ο κ. Λοβέρδος μπορεί να καυχηθεί ότι κατάφερε να περιορίσει το «σπάταλο» Κράτος, μέσα από «δίκαιες» περικοπές με «μηδαμινές επιπτώσεις στην ποιότητα των υπηρεσιών και την τσέπη των ασφαλισμένων». Δεν θα μας απαντήσει όμως ποτέ, για το πόσο αυξήθηκε την ίδια χρονική περίοδο η ιδιωτική δαπάνη που επιβαρύνει τους αδύναμους πολίτες αυτής της χώρας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι τηρείται σιγήν ιχθύος για τη μεσοσταθμική μείωση των τιμών που επετεύχθη στα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα από τη νέα ανατιμολόγηση.
Τουλάχιστον με την ζαλάδα και τον ίλιγγο των μέτρων που εφαρμόζει η Κυβέρνηση, θα ανέμενε κανείς ότι η πρόσβαση στην ασπιρίνη και το ντεπόν θα ήταν ανεμπόδιστη. Εις μάτην…
Αναγνώστρια
Από λάθος «τυπογραφικό» όπου βλέπετε το σύμβολο ? να διαβάζετε ευρώ
Το tsantiri.gr αναρωτιέται: Έχει να μας δώσει καμιά απάντηση ο κύριος Λοβέρδος; Με χαρά θα τη δημοσιεύσουμε… Αρκεί να μη συνοδεύεται από δάκρυα…
http://www.tsantiri.gr/katagelies/13668-pano-i-aspirini-5837-pano-to-amoxil-ti-apanta-o-kirios-loverdos.html
Αναρτήσεις
Μακάρι το θέμα "φάρμακο" να ήταν τόσο απλοϊκο! Όμως δεν είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφή- Η μείωση της τιμής των φαρμάκων σε μία ευρωπαϊκή χώρα οδηγεί στις παράλληλες εξαγωγές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με ακριβότερη τιμή. Έτσι, η φαρμακευτική εταιρεία χάνει έσοδα όχι μόνο από την πρώτη χώρα, λόγω μείωσης της τιμής, αλλά και από την δεύτερη, λόγω των παράλληλων εξαγωγών προς αυτήν. Άρα σύντομα θα αφήσει την φτηνή χώρα χωρίς φάρμακο...
- Το Ελληνικό Κράτος πληρώνει τις φαρμακευτικές μετά από 3-4 χρόνια. Την ίδια στιγμή φορολογεί τα κέρδη τους και ΑΠΑΙΤΕΙ την άμεση είσπραξή τους. Ως εκ τούτου, οι φαρμακευτικές, αρνούμενες να συμμορφωθούν σε ένα παρανοϊκό φορολογικό σύστημα τουρκοκρατίας, "μειώνουν" τα κέρδη τους ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν τις τιμές των φαρμάκων ενσωματώνοντας σε αυτές το κόστος του χρήματος και των τραπεζών που καρπώνονται την προεξόφληση των τιμολογίων προς το κράτος.
- η λύση με τα ελληνικά φάρμακα είναι μία ουτοπία, που ξεστομίζεται από τους πολιτικάντηδες και εισακούεται μόνο από αδαείς και ανόητους. Ο λόγος είναι απλός: Κάθε νέα φαρμακευτική ουσία έχει πατέντα αποκλειστικότητας 15 ετών. Άρα ό,τι φάρμακο κόπια αγοράσει κάποιος από ελληνική φαρμακευτική, είναι τεχνολογίας τουλάχιστον 15 ετών πριν.
- Οι ξένες φαρμακευτικές επενδύουν από τα κέρδη τους δις δολλάρια σε έρευνα και ανάπτυξη νέων φαρμάκων, που θα αντιμετωπίζουν καλύτερα τις ασθένειες και θα γλυτώνουν τον κόσμο από το θάνατο. Αν όλες οι χώρες στρέψουν τους ασθενείς σε φάρμακα 15ετίας (generics) τότε θα σταματήσει η έρευνα και η αντιμετώπιση των ασθενειών με νέες, πιο αποτελεσματικές θεραπείες.
(συνεχίζω, γιατί δεν χωρούσε ολόκληρο το σχόλιό μου)
ΑπάντησηΔιαγραφή- Αυτό θα βοηθήσει το κράτος, γιατί έτσι θα πληρώνει λιγότερες συντάξεις.Αλλά όχι τους ασθενείς που θα πεθαίνουν σαν τις μύγες.
- Αν όλοι αγοράσουν ελληνικά φάρμακα από αύριο, οι ελληνικές βιομηχανίες που δεν έχουν αυτή την δυνατότητα παραγωγής, αναπόφευκτα θα δουλέψουν πάνω από το optimum της παραγωγής τους, άρα θα αρχίσουν να έχουν μειωμένα κέρδη. Επενδύσεις σε νέα μηχανήματα καλύτερης απόδοσης δεν μπορούν να γίνουν, διότι οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια, αλλά και γιατί κανείς επιχειρηματίας δεν ρισκάρει να πάρει πάρει δάνειο, όταν το κράτος αλλάζει πολιτική στο φάρμακο κάθε 4 μήνες, ή κάθε όποτε πρέπει να πληρώσει.
- Άρα και οι ελληνικές φαρμακευτικές θα κάνουν μονάδες παραγωγής στην Κίνα και θα χάσουν κι άλλοι εργαζόμενοι την εργασία τους.
- Τα φαρμακεία πληρώνονται από το κρατος κάθε 6 μήνες. Τελευταία και κάθε 8 μήνες. Παρ' όλα αυτά πρέπει να πληρώνουν ΦΠΑ τιμολογίων που εξέδωσαν, αλλά δεν εισέπραξαν κάθε μήνα γι αυτούς τους 6-8 μήνες. Αν δεν πληρώσει ΦΠΑ ο φαρμακοποιός, δεν έχει φορολογική ενημερότητα, άρα δεν μπορεί να εισπράξει τα χρήματά του.
- Άρα, ο φαρμακοποιός από πίσω πρέπει να έχει μία τράπεζα (πάλι η τράπεζα) που θα του προεξοφλέι τις συνταγές, παίρνοντάς του το 10% του τιμολογίου ως προμήθεια. Με την μείωση του μικτού κέρδους τους στο 15% ο φαρμακοποιός θα δουλεύει για ένα μικτό κέρδος της τάξεως του 5%, άρα θα αρχίσουν σε λίγο να κλείνουν τα φαρμακεία το ένα πίσω από το άλλο.
- Αυτό το περιμένουν με χαρά τα S/M που ενδιαφέρονται να μπουν και στον χώρο του φαρμάκου.
- Η πώληση φαρμάκων και από τα S/M που διαθέτουν τεράστια κεφάλαια, θα οδηγήσει στην ταχύτατη πτώχευση των φαρμακείων και άρα στην ανυπαρξία δυνατότητας εξυπηρέτησης επειγόντων περιστατικών, αφού δεν προβλέπεται τα S/M να διανυκτερεύουν.
- Η πώληση βρεφικού γάλακτος από τα S/M που επιτράπηκε πρόσαφατα από την Κυβέρνηση με την πρόφαση ότι θα πέσει η τιμή - και είναι το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση να πωλούνται φάρμακα από τα S/M - στερεί από τα φαρμακεία πωλήσεις τοις μετρητοίς και, άρα, δυνατότητα να αποφύγουν την πτώχευση. Σε περίπτωση πτώχευσης, όποιος αρρωστήσει το βράδυ, πέθανε, αφού όπως είπαμε τα S/M δεν θα διανυκτερεύουν.
- Τα νοσοκομεία δεν έχουν φάρμακα, αλλά ούτε καν αντιτετανικούς ορούς, γιατί χρωστούν σε όλες τις φαρμακαποθήκες και σε όλες τις φαρμακαυτικές. Η ύπαρξη φαρμακείων είναι απαραίτητη, ακόμα και για να πάει κάποιος στο Νοσοκομείο, αφού θα πρέπει να πάρει το φάρμακο από μόνος του.
- Η συνταγογράφηση της φαρμακευτικής ουσίας, αντί του εμπορικού ονόματος του φαρμάκου, θα κάνει πλούσιους τους φαρμακοποιούς με μαύρα χρήματα. Γιατί, όταν ο ασθενής θα πηγαίνει να προμηθευτεί την φαρμακευτική ουσία, θα είναι στην ευχέρεια του φαρμακοποιού ποιά θα του πλασάρει. Άρα οι φαρμακευτικές θα λαδώνουν τους φαρμακοποιούς, που το κράτος θα έχει φροντίσει να τους κάνει να πεινάσουν, άρα να είναι πιο εύκολοι και δεκτικοί στο λάδωμα.Άρα, το λάδωμα και η ρεμούλα στον χώρο της Υγείας δεν θα θεραπευτεί ποτέ, απλά θα αλλάξει χέρια.
Ως εκ τούτου, καλή χρονιά να έχουμε και κυρίως ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!!
Κι επειδή ίσως κάποιος θεωρήσει εύκολο να περιγράφεις το πρόβλημα, χωρίς να δίνεις λύση, ποιά θα μπορούσε να είναι η λύση;
ΑπάντησηΔιαγραφή- Η λύση θα ήταν η αλλαγή θεώρησης των πραγμάτων, η επιστροφή στο Μικτό Οικονομικό Σύστημα και η εγκατάλειψη του καταστροφικού Νεοφιλελευθερισμού.
- Το Μικτό Οικονομικό Σύστημα αναγνώριζε την ανάγκη ύπαρξης κοινωνικού κράτους και την αναπόφευκτη δημιουργία ζημιών και απωλειών κρατικού εισοδήματος από Κοινωνικούς Φορείς κοινωφελούς Χαρακτήρα.
- Ο Νεοφιλελευθερισμός αναγνωριζει σαν Θεό μόνο το κέρδος, ακόμα και από Νοσοκομεία, Φυλακές, Τρένα, Αεροπλάνα, Σχολεία κλπ. Άρα, κάθε δημόσιο νοσοκομείο όχι μόνο δεν πρέπει να έχει ζημιές, αλλά στο τέλος να βγάζει και κέρδη.
- Η εγκατάλειψη του Νεοφιλελευθερισμού θα οδηγήσει στην ανάπτυξη, γιατί ο εργαζόμενος, ο επιχειρηματίας, ο κοινωνικός λειτουργός και εν τέλει όλη η κοινωνία, λειτουργούν πάντα καλύτερα, όταν λειτουργούν με τη σιγουριά ότι το Κράτος θα τους φροντίσει και θα τους παρέχει την ασφάλεια που χρειάζονται, όποτε την χρειάζονται!Και γίνονται πιο αποδοτικοί στη δουλειά τους όταν ξέρουν ότι έχουν προφυλαχθεί από τα χειρότερα.
- Η "τρύπα" του Νεοφιλελευθερισμού είναι το γεγονός ότι τα βλέπει όλα νούμερα και δεν λαμβάνει υπ όψην του, ότι η απόδοση του ανθρώπου μεταβάλλεται όταν αυτός ανησυχεί για το μέλλον του.
- Ο νεοφιλελευθερισμός προσπαθεί να κάνει κερδοφόρο ένα κράτος, αναιρώντας τον βασικό λόγο δημιουργίας του, που ήταν η αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων των πολιτών και η προσπάθεια για συνολική ευημερία. Πώς μπορείς να κάνεις μία κοινωνία κερδοφόρα, όταν δυναμιτίζεις την αιτία δημιουργίας της;;;
- Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι ο κάθε Υπουργός θα μπορεί να κάνει τσιφλίκι του κάθε οργανισμό διορίζοντας τους φίλους του. Θα πρέπει όλα να λειτουργούν με βάση κάποιους στόχους, που στην περίπτωση των Νοσοκομείων ή άλλων Κοινωφελών Ιδρυμάτων θα είναι η ΖΗΜΙΑ να μην ξεπεράσει ένα συγκεκριμένο ποσόν, το οποίο θα καθορίζεται και θα είναι αντιμετωπίσιμο από τον κρατικό προϋπολογισμό.
- Η θέσπιση ποινών σε περίπτωση που οι ζημιές ξεπεράσουν το όριο και η ταυτόχρονη κατάργηση του Νόμου περί της (μη) ευθύνης Υπουργών, θα βοηθήσει πολύ επίσης προς την κατεύθυνση αυτή.
- Όταν η ΕΕ καταλάβει ότι η καταστροφή της ήταν ένα οικονομικό σύστημα που μπορούσε να ευημερεί μόνο στα χαρτιά και τις οθόνες των υπολογιστών κάποιων κωλόπαιδων, που μόνο θεωρητικά αντιμετωπίζουν τη ζωή και τον κόσμο, τότε θα αρχίσει και πάλι να αναπτύσσεται και να ευημερεί.
Μέχρι τότε θα ταλανίζεται και θα πηγαίνει ολοένα και προς τα κάτω και προς μεγαλύτερες ζημιές..