Φυσαλίδες μεθανίου "αναβλύζουν" στο Ιόνιο

Μεγάλες ποσότητες μεθανίου που αναβλύζουν από τον πυθμένα της θαλάσσιας περιοχής του Κατακόλου Ηλείας και υποδηλώνουν την ύπαρξη ενός ταμιευτήρα υδρογονανθράκων, μελέτησαν και ανέλυσαν έλληνες ειδικοί από το πανεπιστήμιο της Πάτρας.

Είναι η πρώτη φορά που στην Ελλάδα μελετώνται τόσο εμπεριστατωμένα οι διαφυγές μεθανίου από ρωγμές και τρύπες στον θαλάσσιο πυθμένα . Η μελέτη του αερίου, που έγινε με την πόντιση υποθαλάσσιου σταθμού αλλά και με παγίδευση μεγάλων φυσαλίδων σε ειδικούς κλωβούς, υπέδειξε την ύπαρξη υδρογονανθράκων, βαθιά κάτω από τον πυθμένα.

Ο όγκος του μεθανίου που απελευθερώνεται στην ευρύτερη υποθαλάσσια περιοχή, είναι από τους μεγαλύτερους που έχουν καταγραφεί στην Ευρώπη. Τα αποτελέσματα της έρευνας των ελλήνων επιστημόνων, δημοσιεύτηκαν στην έγκριτη επιθεώρηση Chemical Geology.

«Οι φυσαλίδες των αερίων που διαφεύγουν από τον πυθμένα της θάλασσας, και τα οποία αποτελούνται από μεθάνιο κατά 80%-90% και από υδρόθειο σε μικρότερο ποσοστό, αποτελούν ένα μπουκάλι με μήνυμα από τον ταμιευτήρα υδρογονανθράκων που βρίσκεται πολύ βαθύτερα», λέει στα ΝΕΑ.gr ο κ. Γιώργος Παπαθεοδώρου, αναπληρωτής καθηγητής στο Εργαστήριο Θαλάσσιας Γεωλογίας και Φυσικής Ωκεανογραφίας του πανεπιστημίου Πατρών και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Οι έλληνες επιστήμονες ερεύνησαν τη θαλάσσια περιοχή στο λιμάνι του Κατακόλου στην Ηλεία αλλά και μία χερσαία περιοχή που λέγεται Φάρος απ' όπου σημειώνονται επίσης διαφυγές μεθανίου.

Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος HIPOX, που ολοκληρώθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο, οι ειδικοί πόντισαν στο λιμάνι του Κατάκολου και λίγο πιο ανοικτά, ένα υποθαλάσσιο παρατηρητήριο για τη μελέτη των αερίων που διαφεύγουν από τον πυθμένα καθώς και ένα υποβρύχιο ρομπότ.

Με αυτόν το τεχνολογικό εξοπλισμό, οι επιστήμονες παρακολούθησαν επί 120 μέρες την ροή του μεθανίου από τον πυθμένα η οποία αποδείχτηκε ότι ήταν συνεχής και όχι περιοδική. Παράλληλα, κατέγραψαν τη θερμοκρασία των φυσαλίδων από τα αέρια, τη θερμοκρασία, τη σύσταση τους, τα ρεύματα της θάλασσας πάνω από τις ρωγμές έκλυσης των αερίων και μια σειρά από άλλες παραμέτρους.

«Επιπλέον καταφέραμε με τη βοήθεια δυτών, να εγκλωβίσουμε φυσαλίδες μεθανίου, και να τις εξετάσουμε στο εργαστήριο του πανεπιστημίου. Ορισμένες από αυτές ήταν αρκετά μεγάλες και είχαν διάμετρο μέχρι 20 εκατοστά», λέει στα ΝΕΑ.gr ο κ. Γιώργος Παπαθεοδώρου.

«Όλες οι αναλύσεις που κάναμε έδειξαν ότι πρόκειται για αέρια θερμογενούς προέλευσης που υποδηλώνουν ως πηγή τους κοιτάσματα υδρογονανθράκων».

Οι ειδικοί εντόπισαν στη θαλάσσια περιοχή που μελέτησαν, 2.700 σημεία διαρροής αερίων. «Είναι βέβαιο ότι πιο ανοικτά στη θάλασσα, υπάρχουν και άλλα». Το βάθος όπου εντοπίστηκαν οι πηγές ήταν από 10 μέχρι 20 μέτρα. Λαμβάνοντας υπ όψιν τους δεδομένα όπως η ροή διαφυγής των αεριών, οι ειδικοί εκτίμησαν ότι μόνο από τη συγκεκριμένη περιοχή, εκλύονται το χρόνο από 125 μέχρι 200 τόνους μεθανίου. «Πρόκειται για μία πολύ σημαντική ποσότητα».

Το μεθάνιο είναι άοσμο και άχρωμο αέριο. Όταν διαφεύγει από τον πυθμένα, χάνεται ψηλά στην ατμόσφαιρα. Εκτός του ότι είναι κατεξοχήν θερμοκηπικό αέριο, μια άμεση περιβαλλοντική επίπτωση που έχει κατά την άνοδο του προς την επιφάνεια της θάλασσας, είναι ότι μειώνει δραστικά το οξυγόνο στη στήλη που κινείται.

Οι επιστήμονες θεωρούν πως στο εξής πρέπει να διερευνηθεί το ενδεχόμενο της αξιοποίησης του μεθανίου που εκφεύγει, ως ενεργειακή πηγή. Με τον κατάλληλο εξοπλισμό θα μπορούσε πιθανώς το συγκεκριμένο αέριο να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών σημαντικού μέρους του νομού.

Επιπλέον, θα πρέπει να διερευνηθεί αν υπάρχει και κάποια συσχέτιση της διαφυγής αερίων με σεισμική δραστηριότητα. Στην έρευνα συμμετείχαν από το Εργαστήριο Θαλάσσιας Γεωλογίας και Φυσικής Ωκεανογραφίας του πανεπιστημίου Πατρών, οι Σ. Κορδέλλα, Μ. Γεραγά, Δ. Χριστοδούλου, Η. Φακίρης, Μ. Ιατρού και Γ. Φερεντίνος.

εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ