Αποστόλης Αλεξόπουλος: Η κυβέρνηση με εργαλείο το ΤΑΙΠΕΔ προχωράει στην ιδιωτικοποίηση του νερού

Ομιλία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα νερού

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι αναρωτιέμαι αν υπάρχει πολίτης σε αυτήν τη χώρα που τουλάχιστον αυτές τις μέρες, τόσο με την ευκαιρία του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας του νερού όσο και με την τόση δημοσιότητα που έχει πάρει το θέμα της ιδιωτικοποίησης του νερού, δεν έχει ακούσει τόσα πολλά για το νερό και τη σημασία του ως κοινωνικού και ως δημόσιου αγαθού. 

Είμαι σίγουρος ότι όλοι έχουμε ακούσει ότι το νερό είναι ζωή, είναι πηγή
ζωής, είναι η ίδια η ζωή. Όλοι έχουμε ακούσει ότι το νερό θα είναι η αφορμή για τον επόμενο παγκόσμιο πόλεμο, ότι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καλής ποιότητας και αρκετής ποσότητας νερού και ότι δεκάδες χιλιάδες παιδιά –ιδιαίτερα στο λεγόμενο τρίτο κ όσμο- πεθαίνουν κάθε μέρα γιατί στερούνται μεταξύ των άλλων και το νερό.

  Εάν όχι όλοι, πολλοί έχουμε ακούσει ή διαβάσει στη διακήρυξη του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ότι το δικαίωμα σε καθαρό και πόσιμο νερό είναι ένα από τα ανθρώπινα δικαιώματα απαραίτητο για την πλήρη απόλαυση της ζωής.

 Επίσης, έχουμε ακούσει ότι το νερό είναι ένας ανανεούμενος φυσικός πόρος -σε ανεπάρκεια όμως- και ότι χρήζει ορθολογικής διαχείρισης και προστασίας.

Η βιομηχανοποίηση, η αστικοποίηση, η αύξηση του πληθυσμού, η γεωργία, οι ενεργειακές ανάγκες, η κλιματική αλλαγή και η υπερβολική άντληση υπόγειων υδάτων οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε κρίση νερού.

  Παρά ταύτα το νερό αντιμετωπίζεται ως ένα εμπορικό προϊόν, ως άλλη μια ευκαιρία για κερδοφορία και πλουτισμό μιας χούφτας μεγάλων εταιρειών, που με τη βοήθεια και την πίεση που ασκούν σε χρεωμένες και μη χρεωμένες χώρες, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, δρομολογούν και επιβάλλουν την ιδιωτικοποίηση του νερού και των υπηρεσιών αποχέτευσης του νερού. 

 Σε αυτό τον αστερισμό κινούμενη και η σημερινή μνημονιακή Κυβέρνηση, επιδιώκει την ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης των δύο μεγάλων κερδοφόρων εταιρειών, της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ,  που δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η ιδιωτικοποίηση αυτή ξεκίνησε, ήδη, από το 1998 από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. 

Συνεχίζεται, λοιπόν, από τη σημερινή Κυβέρνηση η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του νερού στη χώρα μας, χρησιμοποιώντας το περιβόητο ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή, το Ταμείο Διαχείρισης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, που όπως ξέρουμε , ότι μπαίνει σε αυτό χάνεται απ’ το Δημόσιο και τα έσοδά του τα καρπώνονται οι «τοκογλύφοι»  δανειστές μας. 

Η ιδιωτικοποίηση αυτή προβάλλεται ως ανάπτυξη, ως εργαλείο εξόδου από την κρίση, ως ευκαιρία δημιουργίας θέσεων εργασίας, λες και δεν βλέπουμε πως έχει λειτουργήσει προς αυτήν την κατεύθυνση η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, λες και δεν γνωρίζουμε ποιες είναι οι συνέπειες από την ιδιωτικοποίηση του νερού σε άλλες χώρες στον κόσμο! 

Επιγραμματικά αναφέρω και εγώ μερικές από αυτές τις συνέπειες: Αύξηση των τιμών, υποβάθμιση της ποιότητας του προσφερόμενου νερού, δημιουργία ακόμα μεγαλύτερων προβλημάτων στον τομέα πρόσβασης των πολιτών σε καθαρό νερό και τέλος, αθέτηση από τους ιδιώτες συμφωνιών για συντήρηση, επέκταση ή κατασκευή δικτύων διανομής νερού και αποχέτευσης. 

Λες και δεν βλέπουμε ότι οι ιδιωτικές εταιρείες  αφού αποκόμισαν τεράστια κέρδη ξεζουμίζοντας και εξαθλιώνοντας λαούς σε όλο τον κόσμο, άρχισαν να επιστρέφουν τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης σε δημοτικές ή κρατικές επιχειρήσεις.  Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, από τη Γαλλία, την Αγγλία, τη Βολιβία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Αργεντινή.  

 Σε πολλές περιπτώσεις η λαϊκή αγανάκτηση και ο ξεσηκωμός της κοινωνίας ήταν εκείνα που ώθησαν στην επανακρατικοποίηση του νερού.

 Θα ήθελα να αναφερθώ και στο παράδειγμα του Παρισιού αλλά και στη Γρενόμπλ όπου ο Καρινιόν, μαζί με τον επικεφαλής της εταιρείας που είχε υπό τον έλεγχό της την αξιοποίηση του νερού, καταδικάστηκαν σε δεκαπέντε χρόνια κάθειρξη γιατί υπήρχε οικονομική συναλλαγή. Η υπογραφή της μεταβίβασης ανάμεσα στο Δήμο και την ιδιωτική εταιρεία έγινε αφού μοιράστηκαν 15 εκατομμύρια φράγκα. 

 Στο Παρίσι τι έγινε; Δεν υπήρχαν πλέον κίνητρα για επενδύσεις στην ιδιωτική εταιρεία και αναγκάστηκε –προκειμένου να αντιμετωπίσει το μεγάλο κόστος συντήρησης των δικτύων- να εγκαταλείψει την ύδρευση. 

 Άφωνοι παρατηρούμε πώς η Κυβέρνηση εφαρμόζει στην πατρίδα μας την κλασική συνταγή που εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις προκειμένου να προετοιμάσουν τους λαούς τους να δεχθούν τις ιδιωτικοποιήσεις.  

 Τα κρατικά αλλά και τα διαπλεκόμενα μέσα μαζικής επικοινωνίας προωθούν πρακτικές απαξίωσης των δημοσίων υπηρεσιών, των υπηρεσιών που προσφέρουν η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΔΑΘ, τονίζοντας και προβάλλοντας σκάνδαλα, χρέη των Δήμων προς τις εταιρείες, εξυμνώντας την αποτελεσματικότητα του ιδιωτικού τομέα,  προβάλλοντας την αγιοσύνη του σε σχέση με το σάπιο κράτος, την υποτιθέμενη αύξηση των θέσεων εργασίας αποκρύπτοντας το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων. 

 Ερωτώ:  Είναι ή δεν είναι ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ όταν το τίμημα της εκποίησης έχει καθοριστεί στα 250 εκατομμύρια ευρώ και όταν μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2012 –μέσα σε περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης- τα ενοποιημένα κέρδη μετά από φόρους ανήλθαν σε 12,5 εκατομμύρια ευρώ; 

 Γνωρίζουμε όλοι ότι το Δημόσιο και οι Δήμοι χρωστούν στην ΕΥΔΑΠ περί τα 522 εκατομμύρια ευρώ, ένα χρέος που έχει συσσωρευτεί εδώ και δεκαετίες.  

 Αντιλαμβανόμεθα βέβαια αποτέλεσμα τι πρακτικών και τι πολιτικών είναι αυτό το τεράστιο χρέος. 

Αν πωληθεί η ΕΥΔΑΠ – σύμφωνα με την απάντηση του αρμόδιου Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ. SEMETA  σε αντίστοιχη ερώτηση του Ευρωβουλευτή μας κ. Χουντή- ο αγοραστής πρέπει να λάβει μέσα σε ενενήντα ημέρες τις τεράστιες μη αμφισβητούμενες οφειλές του Δημοσίου και των Δήμων. 

Και ερωτώ:

Δεν είναι τραγελαφικό, κύριε Υπουργέ,  δεν είναι ειρωνικό, κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι σκανδαλώδες , κύριε Πρόεδρε, ο νέος αγοραστής  με το «καλημέρα» καταβάλλοντας μόνο 250 εκατομμύρια ευρώ να απαιτήσει 522 εκατομμύρια χωρίς προσαυξήσεις;  Δεν είναι ξεπούλημα; 

Τελειώνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο το νερό είναι ένα ακόμη δημόσιο κοινωνικό αγαθό. Η ελεύθερη πρόσβαση σε υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης είναι οικουμενικό αγαθό, ανθρώπινο δικαίωμα που θα πρέπει να προστατεύεται. 

Το νερό αποτελεί το σημαντικότερο φυσικό και περιβαλλοντικό  αγαθό που χρήζει προστασίας και καλής διαχείρισης στο σύνολο του κύκλου του.

Το νερό αποτελεί έναν βασικό αναπτυξιακό πόρο που είναι αναγκαίος, είναι απαραίτητος για την παραγωγική διαδικασία. Δεν μπορεί να ξεπουληθεί. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραδοθεί στα χέρια επιχειρηματικών και εμπορικών συμφερόντων. 

Υπερασπιζόμαστε και θα υπερασπιστούμε το δημόσιο, δημοκρατικό και συμμετοχικό χαραχτήρα της διαχείρισης των υδάτων, όπως προβλέπουν και τα ντοκουμέντα και οι διακηρύξεις του Διεθνούς Κινήματος για την προστασία του νερού.  

Καλούμε τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος να στηρίζουν τις πολύμορφες κινητοποιήσεις και δράσεις που διοργανώνονται σε ολόκληρη τη χώρα από μια πλειάδα κοινωνικών, συνδικαλιστικών και περιβαλλοντικών φορέων που εναντιώνονται στην ιδιωτικοποίηση του νερού. 

  Καλούμε την Κυβέρνηση να αναθεωρήσει  τις αποφάσεις της, να αφουγκραστεί λίγο την κοινωνία. Να προχωρήσει στον εξορθολογισμό των υπηρεσιών ύδρευσης-αποχέτευσης προς όφελος της κοινωνίας και των λαϊκών στρωμάτων, να μεριμνήσει για την αδιάλειπτη παροχή καλής ποιότητας νερού σε όλους.

  Να σκύψει πάνω από αυτούς που ενώ τους έχει κοπεί το νερό δε μπορούν να το ξανασυνδέσουν. Και αυτοί ξεπερνούν τις 20.000 τους τελευταίους μήνες. 

  Όσον αφορά στις νέες τιμολογήσεις και στις ελαφρύνσεις που επικαλέσθηκε προηγουμένως ο κύριος Υπουργός, έχω να τονίσω ότι πράγματι αυτές είναι απειροελάχιστες.  Απέκρυψε, όμως, ότι έχουμε αυξήσεις στα πάγια της τάξεως του 5% - 7%. 

 Ας δείξετε επιτέλους ένα πραγματικά ανθρώπινο πρόσωπο. Αλλά μάλλον ζητάμε πολλά, ζητάμε πράγματα που μια τέτοια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση δε μπορεί να κάνει.

Στηρίζουμε τις ελπίδες μας σε μία άλλη κυβέρνηση με πυρήνα την Αριστερά, που όπως φαίνεται, έρχεται σύντομα.  Σας ευχαριστώ.