Η στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε

21.07.2009

Ποιος φταιει για τα οικονομικα χαλια της Ελλαδας;

Φταιει ο Καραμανλης, το "υπερμετρο εξωτερικο χρεος", ο ημιαγροτουρισμος σαν οικονομικο μοντελλο η μηπως η γατα; Μια προσπαθεια προσεγγισεως του προβληματος

Εμμανουηλ Σαριδης

του Εμμανουηλ Σαριδη

Εισαγωγη

Σκεφθηκε ποτε ο ιδιοκτητης του ΠΑΣΟΚ, Γιωργος Παπανδρεου η Γιωργακης, και οι συντροφοι απο τα αλλα κομματα της λεγομενης αντιπολιτευσεως, αν οι κατηγοριες τους για την "καταντια" της ελληνικης οικονομιας η για την κακη λειτουργια του κρατους, υπευθυνη ειναι πραγματικα η κυβερνηση Καραμανλη; Δεν τους ειπε κανεις, οτι οι στρεβλωσεις της λειτουργιας του ελληνικου κρατους υφιστανται απο ιδρυσεως του και εκδηλωνονται οι ιδιες, ανεξαρτητα απο την αριστερη, δεξια η δεν ξερω τι αλλου ειδους διακυβερνηση; Διερωτηθηκαν επισης, αν τα προβληματα που δημιουργουν τα «δυσβασταχτα» δανεια που συναπτει η Ελλαδα στο εξωτερικο, εμφανιζονται - και θεωρουνται εξ ισου δυσβασταχτα - και σε χωρες, που θεωρουμε σαν προτυπο και θαυμαζουμε, στην Γερμανια η την Σουηδια φερ’ ειπειν;

Ας το φιλοσοφησουμε λιγο. Τα προβληματα ανθρωπων και κοινωνικων συνολων προερχονται απο συγκρουσεις αξιων η οικονομικων συμφερόντων. Η απο εναν συνδυασμο και των δυο. Οπου ομως ο προσδιορισμος της αναλογιας αξιων και συμφεροντων ειναι δυσκολος, διοτι πολλα συμφεροντα παρουσιαζονται τυλιγμενα σ’ ενα χρυσοχαρτο αξιων, που κανει το περιεχομενο τους δυσδιακριτο.

Και αυτο ισχυει ιδιαιτερα στην πολιτικη, οπου αξιες και συμφεροντα ειναι ενα σκετο μπερδεμα. Παραδειγματα. Οταν ο Γιωργακης λεει, οπως γραφει ο "Βασικος Σχολιασμος" της 10.07.09, «ή βουλιάζουμε ή αλλάζουμε» και «η κυβέρνηση τα τελευταία πέντε χρόνια ασχολείται μόνο με πελατειακές διευθετήσεις, με το πώς θα μοιράσουν τα λάφυρα του κρατικού μηχανισμού» (αρνητικη αξια), ο Αλαβάνος αποκαλει τον Κωστα Καραμανλη «νονό» μαφιοζικης συμμοριας (απαξιωση), η το ΚΚΕ λεει, οτι «οι Γ. Παπανδρέου και Κ. Καραμανλής είναι λαϊκιστές και δημαγωγοί, με άλλα λόγια, είναι πολιτικοί απατεώνες» (παλι αρνητικη αξια), δεν το κανουν, γιατι επιδιωκουν, μεσω της πολιτικης, να πλουτισουν, οπως ολοι σχεδον, οσοι ασχολουνται με την πολιτικη. Για την συσσωρευση πλουτου στην οικογενεια Παπανδρεου φροντισαν οι προπατορες του, τον Αλαβανο τον παραφτανουν τα οσα ηδη εχει και η κυρια Παπαρηγα βρισκεται στο θεμα αυτο μεταξυ φθορας και αφθαρσιας. Αρα προκειται για κατηγοριες, φορτισμενες με (αρνητικες) αξιες, μεσω των οποιων επιδιωκεται να περασουν καποια συμφεροντα. Τινος ομως;

Παμε παλι λιγο πισω. Οπως ξερουμε, η Ελλαδα δημιουργηθηκε σαν κρατος, για να αποτελεσει εναν ακομη δορυφορο στον αστερισμο της Δυσεως. Αρα η κρατικη λειτουργια της ειναι προκαθορισμενη. Και τα πολιτικα κομματα εγιναν, για να ειναι, nolens volens, εκτελεστικα οργανα ξενων συμφεροντων (1). Το ιδιο βεβαια και οι πολιτικοι που τα επανδρωνουν.

Αυτο δεν ηταν του καποτε, που σημερα ξεπερασθηκε. Υφισταται και παραυφισταται, αρκει μια ματια στις συνθηκες ιδρυσεως των σημερινων πολιτικων κομματων, για να μας πεισει για του λογου το αληθες (2). Η εμμονη λοιπον των Γιωργακη, Αλαβανου και ολων των αλλων, που με τις φασαριαες που δημιουργουν θελουν να κυβερνησουν η να επηρεασουν την ελληνικη πολιτικη, υπηρετει κατα κυριο λογο ξενα συμφεροντα, τα οποια υπο μορφην εισαγωμενων αξιων και ιδεολογιων εχουν παρεισφρυσει στην ελληνικη πολιτικη, εξουσιαζουν

το συνειδητο του Ελληνα και συντηρουν την εξαρτηση της χωρας απο τη Δυση(2). Η Δημοκρατια δυτικου τυπου, ο sui generis σοσιαλισμος η κομμουνισμος της ελληνικης αριστερας, ο συνεχως επισειομενος μπαμπουλας της δεξιας, η ελαχιστοποιηση – και για πολλους η καταργηση – της κυριαρχιας του κρατους, τα ανθρωπινα δικαιωματα, τα συνθηματα για την καταπολεμηση της διαφθορας και των διεφθαρμενων πολιτικων και αλλα παρομοια, μπορει υπο ορισμενες προυποθεσεις να αντιπροσωπευουν καποιες αξιες, στην ελληνικη πολιτικη πραγματικοτητα ομως κρυβουν χειροπιαστα συμφεροντα. Διοτι οι κατηγοριες για διαφθορα, σκανδαλα κ.λπ., που ανεφερα, ειναι εκεινα τα στρατηγικα εργαλεια, με τα οποια η Δυση ασκει την κυριαρχια της πανω στον κοσμο. Το ιδιο και τα Μεσα Μαζικης Επικοινωνιας (ΜΜΕ), το ιντερνετ, η κινητη τηλεφωνια και οι διαφοροι Μη Κρατικοι Οργανισμοι (ΜΚΟ), ολα, μαζι με τα πολιτικα κομματα, παρακλαδια των κομματων, οργανισμων και ιδρυματων της Δυσεως, ανοιχτα η υπογειως χρηματιζομενα και ως εκ τουτου ευκολομεταχειριστα. Προκαλωντας παντοτε μεγαλες πολιτικες και κοινωνικες αναστατωσεις, που μπλοκαρουν τις εθνικες δυναμεις και εμποδιζουν την προοδο. Στην αναμπαμπουλα, ο λυκος χαιρεται.

Σε χωρες οπως το Ιραν, την Κινα, την Ρωσια και αλλες, που ακομη «δεν προσκυνησαν», η, επι το σωστοτερο, δεν εκαμφθησαν, το βλεπουμε υπο μορφην ενορχηστρωμενων επιθεσεων και κατηγοριων για ελλειψη Δημοκρατιας, καταστρατηγηση ανθρωπινων δικαιωματων και αλλα τετοια κατακριτεα παραπτωματα. Απωτερος σκοπος των οποιων ειναι ομως η προκληση πολιτικης και κοινωνικης αναταραχης, η αποδυναμωση της κυβερνησης και τελικα το περασμα της πολιτικης και οικονομικης εξουσιας του εκαστοτε κρατους, απο την πισω πορτα, στα χερια της Δυσης (3).

Και ουτως εχοντων των πραγματων, ας δουμε συνοπτικα πως λειτουργουν και τι ρολο παιζουν στην Ελλαδα τα πολιτικα κομματα και τα ΜΜΕ (4), εδω στο θεμα της χρηματοπιστωτικης κρισης, που μαστιζει σημερα τον κοσμο.

Μαθηματα πολιτικης οικονομιας απο αδαεις και μπουρδολογους

Κατα τον Γιωργακη, που η μαμα του θα τον φωναζει ασφαλως Jeffrey η Jeff, ολα τα στραβα και αναποδα που συμβαινουν στην Ελλαδα οφειλονται στον ολεθρο της δεξιάς κυβέρνησης Καραμανλη, που σε πέντε χρόνια κατάστρεψε το ωραιο έργο που δημιουργησε το ΠΑΣΟΚ. Ετσι στην πασοκικη φυλλαδα «Πολιτες ενεργοι στη συμμετοχικη δημοκρατια» (απο διανοουμενιστικους τιτλους αλλο τιποτε!) της 24.07.08 διαβαζουμε, οτι ο Γιωργακης ανακοινωσε, οτι «η χώρα δοκιμάζεται. Ο πολίτης δοκιμάζεται. Δοκιμάζονται από τη σημερινή κρίση στην οικονομία μας...Δεν φταίει η διεθνής κρίση γι’ αυτό». Τα ιδια και σε ομιλια του στη Βουλή στις 07.10.2008: «Δεν φταίει η διεθνής κρίση. Φταίει η πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας». Και σε μια συνεντευξη που εδωσε τον Μαρτιο του 2009 και στην ερωτηση, γιατι ζηταει εκλογές εν μέσω της οικονομικής κρίσεως: «Η μεγαλύτερη κρίση είναι η παντελής αδυναμία της κυβέρνησης να υπηρετήσει τα συμφέροντα της χώρας. Οι πολιτικές της βαθαίνουν την κρίση, διαιρούν την κοινωνία, διαλύουν το κράτος». Στην δε ερωτηση, που θα βρει τα χρήματα για να βγαλει την Ελλαδα απ’ τα χρεη: «Πηγαίνοντας γραμμή-γραμμή τον προϋπολογισμό για να βρούμε τις σπατάλες εκεί που πράγματι υπάρχουν. Κυνηγώντας τη φοροδιαφυγή που σήμερα έχει θεριέψει. Φορολογώντας δίκαια τον πλούτο, τα μεγάλα εισοδήματα και τους μεγαλομετόχους, και τη μεγάλη ακίνητη περιουσία» (5).

Στην ιδια γραμμη οικονομικης μπουρδολογιας, πολιτικης ανευθυνολογιας και παραπληροφορησης και ο «Ριζοσπαστης», που διερωτωμενος, «γιατί αυξάνεται το δημόσιο χρέος;», απανταει, οτι «το πρόβλημα των ελλειμμάτων, και κατά συνέπεια της υπερχρέωσης του ελληνικού δημοσίου στις τράπεζες του εσωτερικού, του εξωτερικού και τους "ομολογιούχους", εχει να κάνει με την κακοδιαχείριση του δημόσιου χρήματος και τις πελατειακές σχέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων μεδιάφορους μεγαλοσχήμονες του τόπου» (6).

Το εξωτερικο χρεος

Κατα την «Αυγη», το εξωτερικο χρεος της Ελλαδος ειναι ενα «εθνικό ζήτημα πρώτου μεγέθους» και «επικίνδυνο για τη σταθερότητα της οικονομίας», καθ’ οτι «υπερβαίνει κατά μιάμιση φορά τον πλούτο της χώρας» (7). Τα νουμερα ειναι οντως τρομαχτικα. Συμφωνα με ανακοινωση της Τραπεζας της Ελλαδος το εξωτερικο χρέος της χωρας ανηρχετο το 2002 σε 143,8 δισεκατομμυρια ευρώ, το 2003 αυξήθηκε στα 161,9 δισεκατομμυρια ευρώ, το 2004 στα 185,9 δισεκατομμυρια ευρώ, το 2005 στα 222,9 δισεκατομμυρια ευρώ, το 2006 στα 250,4 δισεκατομμυρια ευρώ, το 2007 στα 308,5 δισεκατομμυρια ευρώ και το 2008 έφτασε τα 362,1 δισεκατομμυρια ευρώ (8).

Το επιπλέον ετήσιο κόστος για τους τόκους από τον μέχρι στιγμής δανεισμό, ξεπερνά το 1,2 δισεκατομμυριο ευρώ. Μέσα στους πρώτους τέσσερις μήνες του 2009 το Δημόσιο δανείστηκε 47,6 δισεκατομμυρια ευρώ, ενώ στόχος της κυβέρνησης είναι, ο συνολικός δανεισμός κατά τη διάρκεια του έτους να φθάσει τα 50 δισεκατομμυρια ευρώ. Ο καθε Ελληνας χρωσταει σημερα για την αποπληρωμη του δημοσιου χρεους 15.284 ευρώ.

Ποιος φταει; Η γατα!

Δυστυχως οι μεγαλοι φωστηρες της ελληνικης οικονομιας, Γιωργακης κ.α., παραγνωριζουν η αποσιωπουν, οτι η τρισκαταρατη χουντα παρεδωσε στον «Εθναρχη» Κωνσταντινο Καραμανλη και στον μεγαλο προφεσσορα της οικονομιας, τον Ανδρεα Παπανδρεου, μια Ελλαδα χωρις εξωτερικο χρεος. Το οποιο οι δυο αυτοι οικονομικοι λαμπτηρες, με τις αποκρατικοποιησεις (στην αρχη η Ολυμπιακη),

με τις ΔΕΚΟ και τις δημοσιες υπηρεσιες, οπου ο Ανδρεας στοιβαζε τις μυριαδες των ψηφοφορων του, με την ανακηρυξη του μισου πληθυσμου της Ελλαδος σε αναπηρο και με την ασυστολη κλοπη δημοσιου χρηματος απο τους αυλοκολακες του, αρχισε να ανεβαινει, παρα τα τεραστια ποσα που εισερεαν απο τα ταμεια της τοτε ΕΟΚ. Στην αρχη κατα περιπου 20 δισεκατομμυρια ευρω το χρονο, και μετα, λογω και των μαθηματικα αυξανομενων τοκων, κατα 30, 40 και περισσοτερα δισεκατομμυρια ετησιως – στο μελλον δε ακομη ψηλοτερα.

Τσιμουδια και για την αποβιομηχανιση, τον μεταπραττικο χαρακτηρα της οικονομιας και τον τουρισμο στον ρολο της βαρειας βιομηχανιας (!), που εχει καθιερωθει σαν οικονομικο μοντελλο και κανει την βαρεως ασθενουσα Ελλαδα να κρεμεται στα σωληνακια της εντατικης των μεγαλων εβραιικων τραπεζων, οι οποιες ευχαριστως μας μεταγγιζουν τα δανεια που μας κραταν εν ζωη. Για να κανουν την δουλεια τους. Και να μας εχουν υποχειριο.

Καταχρεωμενες σε ξενες τραπεζες ειναι ομως και χωρες που θεωρουνται σαν οικονομικοι κολοσσοι, οπως η Γερμανια και οι ΗΠΑ, ενω ολα τα αλλα δυτικα κρατη παρουσιαζουν σχεδον τα ιδια συμπτωματα και εχουν τα ιδια προβληματα που αντιμετωπιζει και η Ελλαδα. Αρα ο δανεισμος ειναι ενα χρηματοπιστωτικο συστημα, που λαου-λαου περασε στον κοσμο σαν οικονομια και εκανε την βιομηχανικη παραγωγη αγαθων να μοιαζει σημερα με οικονομικο συστημα του Μεσαιωνα. Ο ευρωπαιος καταναλωτης, αυτος που, ακομη και ανεργος, περναει την ημερα του στους μεγαλους εμπορικους δρομους

του Βερολινου η της Αθηνας, μασουλωντας και πινονταςο, με περιεργα ακουστικα στ’ αυτια, ενα μοδατο καπελλακι Che Guevara η καπως ετσι στο κεφαλι, κινητο στο χερι και ντυμενος και στολισμενος με παρδαλες χλαμυδες και λογης-λογης αξεσουαρ, δεν ειναι καποιος εξωγηινος, αλλα το προιον της καταναλωτικης κοινωνιας που δημιουργησαν οι Σιωνιστες των ΗΠΑ: Ο περιφημος καταναλωτης, που ξοδευει, δανειζομενος χρηματα απο τραπεζες, που εκεινες τα δανειζονται απο αλλες πιο μεγαλες τραπεζες και εκεινες απο τις παμμεγιστες τραπεζες των Σιωνιστων. Το συστημα αυτο ο γερμανος καθηγητης Hans Jürgen Krysmanski το ονομασε kapitalismusbasierte High-Tech-Refeudalisierung (Επαναφεουδαρχοποιση, βασισμενη σε μια καπιταλιστικη High-Tech).

Για καλη τους τυχη, τα αλλα κρατη της Δυσεως δεν εχουν ουτε Γιωργακη, ουτε Αλαβανο ουτε Παπαρηγα, να τους πριζουν με την δηθεν ανικανοτητα της κυβερνησης και τον υπερμετρο δανεισμο. Ουτε τα ελληνικα ΜΜΕ, να ξεσηκωνουν τον κοσμο για την φτωχεια, στην οποια οδηγει την χωρα η κυβερνηση του Καραμανλη. Γιατι ξερουν για το κολπο, ειναι μερος του. Ενω οι δικοι μας, οντας κι’ αυτοι μερος του κολπου, ξερουν μονο τα στραβα τους.

Ας παρουμε ομως τα πραμματα με τη σειρα τους.

Η κατασταση στην Γερμανια: Μια απο τα ιδια

Στις 09.07.2009 το συμβουλιο δημοσιονομικου

σχεδιασμου της Ομοσπονδίακης Δημοκρατιας και των Κρατιδιων, ανακοινωσε στο Βερολίνο, οτι το κρατος εγκαταλειπει, λογω της πιστωτικης κρισεως, ολα τα σχεδια που ειχε για μια πιο στενη οικονομικη πολιτικη και οτι προκειται μεταξυ 2009 και 2013 να συναψει νεα δανεια υψους 509 δισεκατομμυριων ευρω, απαραιτητα για την ισοσκελιση των κεντρικων και τοπικων προϋπολογισμων.

Που σημαινει, οτι η Γερμανια με τα νεα αυτα δανεια θα παραβιασει κατά τα επομενα ετη το Ευρωπαικο Συμφωνο Σταθερότητας και θα καταδικασθει απο την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για ενα έλλειμμα της τάξεως του τέσσερα τοις εκατό για το τρεχον ετος και πιθανότατα έξι τοις εκατό για το 2010.

Η Γερμανια βαδιζει λοιπον ολοταχως προς ενα τεράστιο εξωτερικο χρέος, που μεχρι το 2013 θα ανερχεται στα περιπου 2.000 δισεκατομμυρια ευρώ. Οι συσσωρευμένες επιβαρύνσεις των τελευταιων δεκαετιων αποτελουν σημερα περισσότερο από τα τέσσερα πέμπτα της γερμανικής οικονομικής δύναμης και η Γερμανία χανει έναν δεύτερο στόχο του συμφώνου σταθερότητας: Το ποσοστο του χρέους, το οποιο επιτρέπεται να φτασει το πολυ στό 60 τοις εκατό του ΑΕΠ. Το 2013 ομως, το ποσοστό αυτο θα εχει φτασει στα 82 τοις εκατό. Επιπλέον, το καινουργιο χρεος των περίπου 509 δισ. ευρώ πιθανον μετα το 2013 να αυξηθει περισσοτερο, λογω των επιβαρύνσεων από το δημιουργηθεν Ταμειο Διασωσεως των Τραπεζων καθώς και απο τα πακέτα για την στηριξη της οικονομιας.

Εκτος αυτου, τα φορολογικα εσοδα για την τρεχουσα περιοδο αναμενεται, λογω της οικονομικής κρίσης, να μειωθουν σημαντικα. Ηδη εχει δημιουργηθει στους προϋπολογισμους της Ομοσπονδιας, των κρατιδιων και των δημοτικών αρχών ένα χάσμα μεταξύ εσόδων και δαπανών της ταξεως των 112,5 δισεκατομμυριων ευρώ. Το οποιο το επόμενο έτος θα ανέλθει στα 132,5 δισεκατομμυρια ευρώ (9).

Ας σημειωθει, οτι την ωρα που γραφονται οι γραμμες αυτες (19.07.09), το ρολοι που ειναι αναρτημενο στην εισοδο των γραφειων του Bund der Steuerzahler Deutschland e.V. στο Βερολινο, εδειχνε, οτι το δημοσιο χρεος της Γερμανιας, οπως βλεπουμε και παρακατω, ανηρχετο στο ποσο των 1.591.855.274.591 ευρω και αυξανονταν ανα δευτερολεπτο κατα 4.439 ευρω, ενω το κατα κεφαλην χρεος καθε Γερμανου ανηρχετο στο ποσο των 19.399 ευρω

Το ρολοι στην ιστοσελιδα του Bund der Steuerzahler Deutschland e.V. εχει μια Animation, που δειχνει ποσο ανερχεται το χρεος ανα δευτερολεπτο (10).

ΗΠΑ: Χρεος 11.500.000.000.000 $

Πιο τρομαχτικο το χρέος των ΗΠΑ, που ανερχεται σε 11,5 τρισεκατομμυρια δολαρια (8,275 τρισεκατομμυρια ευρώ), αντιπροσωπευει περιπου το 80 τοις εκατό του ΑΕΠ και βρισκεται στο ιδιο επίπεδο με αυτο της Γερμανιας. Η αναλογια του ανα πολίτη των ΗΠΑ ανερχεται ομως στα 37.000 $ η 26.244 ευρω, βρισκεται δηλαδη πανω απο το κατα κεφαλη χρεος οχι μονο του Γερμανου, αλλα ακομη και του Ελληνα (φωτογραφια δεξια: Να σε ποιους χρωστανε οι ΗΠΑ. Και ολοι μας. Τους αναγνωριζετε;).

Οι τοκοι για το τεραστιο αυτο χρεος ανηρχοντο το περασμενο ετος στα 452 δισεκατομμυρια δολάρια, καταλαμβανοντας στις δημοσιες δαπανες των ΗΠΑ την τεταρτη θεση, μετα τις δαπανες για την υγεία, την προνοια και την άμυνα. Μ’ ενα τετοιο χρεος, οι διακηρυξεις του προεδρου Barack Obama για την καταπολέμηση της τρέχουσας ύφεσης, μοιαζουνε με ευχολογιο, διοτι στις υψηλότερες δαπάνες για τα προγραμματα ενισχυσης της οικονομιας και διάσωσης των τραπεζων προστιθεται και η μείωση των φορολογικών εσόδων λογω ύφεσης.

Η πιεση του δημοσιου χρέους στις ΗΠΑ ειναι ασφυκτικη, διοτι τα χρήματα που ξοδεύει η κυβέρνηση προέρχονται κυρίως από την πώληση εντοκων γραμματιων, ομολογων του Δημοσίου. Τα οποια βρισκονται στα θησαυροφυλακια της Federal Reserve – Fed (για την οποια θα γινει αμεσως παρακατω ο λογος), καθως και στα χερια της Κίνας, της Ιαπωνίας και των πετρελαιοπαραγωγων κρατων του Περσικού Κόλπου, που είναι και οι μεγαλύτεροι πιστωτές των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ποιοι μας δανειζουν, που πανε τα λεφτα απο τις παγκοσμιες κρισεις;

Investigativer Journalismus (investigative journalism) σημαινει οχι την απλη περιγραφη ενος φαινομενου, αλλα την αναζητηση των γενεσιουργων αιτιων του. Και αυτες θα προσπαθισω να εξηγησω, πολυ απλοποιημενα, στη συνεχεια, σαν απαντηση στις εξης δυο βασικης σημασιας ερωτησεις:

• Που τελικα καταληγουν τα τεραστια χρηματικα ποσα που στις διαφορες οικονομικες κρισεις, οπως η φουσκα του Χρηματιστηριου το 2000 και η παρουσα χρηματοπιστωτικη κριση, φευγουνε απο μια τραπεζα και – ασχετα με ποιο τροπο – πανε σε μια αλλη;

• Απο που δανειζονται τα διαφορα κρατη το χρημα που χρειαζονται για να κλεισουν τις τρυπες που ανοιξε – και ανοιγει ακομη – η χρηματοπιστωτικη και οικονομικη κριση;

Ας ξεκινησουμε απ’ αυτο. Οι ελληνες μαρξιστες και η κυρια Παπαρηγα ξεσβραχνιαζονται να κατηγορουν το μεγαλο κεφαλαιο για το ξεζουμισμα της εργατιας και τα δεινα του τοπου. Παραβλεποντας, οτι οι εξουσιαζοντες το κεφαλαιο δεν ειναι η βιοτεχνια των 10 εργατων σε καποια βιομηχανικη περιοχη της Ελλαδος, αλλα οι μεγαλες τραπεζες και οι χρηματοπιστωτικοι οργανισμοι των ΗΠΑ, απο τους οποιους εξαρταται ο ελληνας βιοτεχνης και το καταστημα υποδηματων της οδου Ερμου στην Αθηνα. Αυτοι που ελεγχουν το παγκοσμιο χρηματοπιστωτικο συστημα και κανουν τις σχετικες κινησεις στην χρηματοπιστωτικη σκακιερα που εστησαν, οι οικονομικοι πλανηταρχες που ελεγχουν την Κεντρικη Ομοσπονδιακη Τραπεζα των ΗΠΑ, την Federal Reserve (Fed) και την Wall Street της Νεας Υορκης. Απο κει που ξεκιναει και εκει που καταληγει το χρημα.

Rothschild & Co

Οι σημερινοι οικονομικοι πλανηταρχες ειναι αυτοι, που ξεκινησαν τον Μεσαιωνα στην Κεντρικη Ευρωπη μ’ ενα πουγκι νομισματα σαν γυρολογοι, δανειζoντας πρωτα τους χωριατες, μετα τους εμπορους, κατοπιν τους πριγκηπες και αλλους ηγεμονες και, οταν με το χρημα αρχισαν να αποκτουν και πολιτικη δυναμη, χρηματοδοτωντας πολεμους, αφου προηγουμενως, με το χρημα βεβαια, εκαναν υποχειριους τους βασιλεις και αρχηγους κρατων (φωτογραφια δεξια: "Der Ewige Jude", πλακατ απο το ομωνυμο φιλμ της ναζιστικης Γερμανιας).

Δεν τα λεω εγω αυτα, τα λεει ενας απο τους πρωτους διδαξαντες, ο Εβραιος Nathan Mayer Rothschild; "I care not what puppet is placed upon the throne of England to rule the Empire on which the sun never sets. The man who controls Britain's money supply controls the British Empire, and I control the British money supply." ("Δεν μ’ ενδιαφερει ποιο ανδρείκελο καθεται στον θρόνο της Αγγλίας για να κυβερνα την αυτοκρατορία, οπου ο ήλιος ποτε δεν δυει. Οποιος ελέγχει το χρημα της Βρετανίας, ελέγχει και την Βρετανική Αυτοκρατορία. Και εγω έλεγχω το βρετανικο χρήμα") (11).

Καθοριστικη για την ιδιωτικοποιηση η για την ακριβεια για την εβραιοποιηση του χρηματικου μονοπωλιου στις ΗΠΑ, ηταν η ιδρυση το 1913 της Κεντρικης Ομοσπονδιακης Τραπεζας (Federal Reserve System, σημερα Federal Reserve - Fed). Ηδη απο τα τελη του 19. αιωνα, τραπεζες που ελεγχονταν απο την αυτοκρατορια του Rothschild, αρχισαν να θετουν την πλουσια οικονομια των ΗΠΑ υπο τον ελέγχο τους, χρηματοδοτωντας τις επιχειρησεις J.P. Morgan & Co. Bank, Bank Kuhn Loeb & Co., John D. Rockefellers Standard Oil Co., Edward Harrimans Railways και Andrew Carnegies Steel plants. Γυρω στο 1900 οι Rothschilds εστειλαν τον πρακτορα τους Paul Warburg απο την Γερμανια στις ΗΠΑ για να συνεργαστει με την Τραπεζα Kühn Loeb & Co. Ετσι ο Paul Warburg μαζι με τον Jacob Schiff καταφεραν, με την καθοδηγηση και υποστηριξη των δυο μεγαλων τραπεζικων συγκροτηματων Rothschild und Rockefeller, να ιδρυσουν την Federal Reserve - Fed σαν μια μονιμη Κεντρικη Τραπεζα ιδιωτικων συμφεροντων. Οι σπουδαιοτεροι μετοχοι της Fed ηταν:

1. Οι Τραπεζες των Rothschild στο Παρισι και το Λονδινο

2. Η Τραπεζα Lazard Brothers στο Παρισι

3. Η Τραπεζα Israel Moses Seif στην Ιταλια

4. Η Τραπεζα Warburg στο Amsterdam και το Hamburg

5. Η Τραπεζα Lehmann στην New York

6. Η Τραπεζα Kuhn Loeb & Co. στην New York

7. Η Rockefellers Chase Manhattan Bank στην New York και η

8. Τραπεζα Goldman Sachs στην New York.

Η Fed πηρε το δικαιωμα να τυπωνει και να κυκλοφορει ενα δικο της χρημα, το οποιο με την εγγυηση των αμερικανικων κυβερνησεων εγινε και το νομιμο χρηματικο μεσο του κρατους Την αποφαση για την ιδρυση της Fed ακολουθησε η ψηφιση του συμπληρωματικου αρθρου 16. του αμερικανικου συνταγματος, το οποιο εδινε στην κυβερνηση την δυνατοτητα να φορολογει τα ιδιωτικα εισοδηματα των αμερικανων πολιτων με συνεπεια, η αμερικανικη κυβερνηση να μην εχει πλεον το δικαιωμα να τυπωνει δικα της χαρτονομισματα, ενω οι διεθνεις τραπεζιτες των συγκροτηματων Rothschild και Rockefeller αποκτησαν το δικαιωμα να εχουν μια εμμεση προσβαση στις ιδιωτικες περιουσιες των αμερικανων πολιτων (12).

Το 1971 ο Richard Nixon κατηγγειλε την υποχρεωση εξαργυρωσης του Δολλαριου σε χρυσο (το λεγομενο Goldstandard) και την εγγυηση του κρατους για το Δολλαριο. Απο τοτε, το Δολλαριο αποτελει το ιδιωτικο νομισμα της Federal Reserve – Fed και αυτων που την ελεγχουν, και η Fed καθοριζει η ιδια την ποσοτητα του κυκλοφορουντος Δολλαριου (με μυστικα μαγειρευματα, διοτι απο τον Μαρτιο του 2006 η Fed δεν γνωστοποιει πλεον την ποσοτητα του κυκλοφορουντος Δολλαριου, την «M3»). Το αποτελεσμα: Ενω η παγκοσμια παραγωγη αγαθων στα τελευταια 30 χρονια τετραπλασιαστηκε, η ποσοτητα του κυκλοφορουντος Δολλαριου τεσσαρακονταπλασιαστηκε (13).

Νομιζω, οτι αρχιζει να ξεκαθαριζει, το απο που λοιπον προερχονται τα λεφτα, που δανειζονται τραπεζες και κρατη, για να κλεισουν τις τρυπες που δημιουργουν στους προυπολογισμους τους τα χρηματοπιστωτικα κολπα της Wall Street. Οι δρομοι ειναι ομως ακομη μισοσκοτεινοι. Για την περιπτωση της Γερμανιας, ο Paul Schreyer γραφει στο αρθρο του «Unbekannte Gläubiger, unsichtbare Netze» (άγνωστοι πιστωτές, αόρατα δίκτυα), οτι συγκεκριμένες πληροφορίες για το θεμα ειναι σπάνιες, οι πιστωτες της Γερμανιας προτιμουν να μενουν στην αφανεια. Η Finanzagentur, η Υπηρεσία Οικονομικών της Γερμανιας, που συναπτει τα δανεια απο τραπεζες του εσωτερικου και εξωτερικου, δημοσιευει μόνο ένα γενικό κατάλογο της «Ομάδας των Οικων Προσφορας», ο οποιος εμφανιζει για το έτος 2008 ως κύριο δανειστή την Barclays Bank, την Deutsche Bank, την Merrill Lynch, UBS, Morgan Stanley και την Goldman Sachs. Ως μεγαλυτερος δικαιουχος τοκων εμφανιζεται η εταιρια Clearstream, η οποια εχει ομως μονο την τεχνική διαχείριση των χαρτοφυλακίων. Οι πραγματικοί δικαιούχοι παραμενουν αγνωστοι (14).

Νομιζω επισης, οτι τα λιγα αυτα στοιχεια ειναι αρκετα, για να δειξουν, οτι πλανωμαστε, νομιζοντας, οτι για τις οικονομικες κρισεις και τους πολεμους υπευθυνη ειναι η κυβερνηση των ΗΠΑ, ο πρωην προεδρος George W. Bush η ο σημερινος προεδρος Barack Obama (15). Στην πραγματικοτητα προκειται για τα ανδρεικελα που περιεγραψε ο Nathan Mayer Rothschild για την Αγγλια, σημερα στον ρολο του Politclown, του γελωτοποιου, που «διασκεδαζει» τον κοσμο, για να μην βλεπει τι καν