«Lerin`s Raum» - «Η Γέννηση ενός Έθνους;»

29.03.10

Ευρετήριο άρθρων «Lerin`s Raum» - «Η Γέννηση ενός Έθνους;» Φλώρινα-(Lerin) Δημητράς-Τσαρκνιάς-Σόρος Ουράνιο Τόξο United Macedonia Diaspora Η δράση τους και η αδράνεια μας Επίλογος Σελίδα 2 από 7 Φλώρινα (Lerin) Στην Φλώρινα όμως, όλα φαίνεται πως αρχίζουν το 1990, όταν μια ομάδα πενήντα κατοίκων ζητάει την ίδρυση της Στέγης Μακεδονικού Πολιτισμού. Αυτή η ενέργεια σήμανε την απαρχή ενός μακρού δικαστικού αγώνα που συμπεριλάμβανε τόσο την άκαρπη προσπάθεια εκ μέρους τους στην ανεύρεση δικηγόρου, αφού όλοι αρνούντο επι μακρώ χρονικό διάστημα να αναλάβουν την υπόθεση, όσο και τα κολλήματα που έφερναν οι απορριπτικές δικαστικές αποφάσεις. Η τελική προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τους δικαίωσε (10/7/98) αν και το Ελληνικό κράτος ακόμα και τώρα αρνείται να συμμορφωθεί. Την χρονιά εκείνη στην γείτονα χώρα έγιναν εκλογές για την ανάδειξη της Βουλής της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», η οποία ήταν πλέον φανερό πως θα μετατρεπόταν σύντομα στην Βουλή του νέου ανεξάρτητου κράτους. Την ίδια χρονιά, στο χωριό Μελίτη ο Νομάρχης της περιοχής, απαγόρευσε σε μουσικούς και χορευτές να συμπεριλάβουν στο ρεπερτόριό τους απαγορευμένους χορούς και τραγούδια. Υπάρχουν τέτοια; Η απάντηση είναι ναι, υπάρχουν. Στην προσπάθειά ομογενοποίησης – η οποία έγινε φυσικά κι από τις γείτονες Βαλκανικές χώρες αντίστοιχα – η Ελληνική πολιτική αρνήθηκε να ενσωματώσει Σλαβικούς χορούς και τραγούδια που αντιπροσώπευαν τους Σλαβόφωνους κατοίκους της περιοχής. Όπως και νά` χει, ο «Ριζοσπάστης» αναφέρθηκε επικριτικά στο θέμα και υπήρξαν αντιδράσεις από τον Συνασπισμό και το τοπικό ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα, στην συνεδρίαση του OSCE στην Κοπεγχάγη τον Ιούνιο του 1990, κάποια μέλη της προαναφερθήσας ένωσης παρουσιάζονται ως μέλη της Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, της οποίας τα δικαιώματα παραβιάζονται, ενώ η κυβέρνηση των Σκοπίων κυκλοφορεί μνημόνιο με το οποίο κατηγορεί την Ελλάδα για καταπίεση της «Μακεδονικής μειονότητας». Ο Έλληνας αντιπρόσωπος με δήλωσή του (25/6) αναφέρει ότι η μειονότητα είναι «φάντασμα», πως τα media των Σκοπίων έχουν αποκτήσει μια άκρως επιθετική προς την Ελλάδα συμπεριφορά, ότι ενθαρρύνθηκαν ταραχές στην Αυστραλία και στον Καναδά και τέλος ότι κατά τα τελευταία δύο έτη οργανώθηκαν συνδιασκέψεις Σλαβομακεδόνων μεταναστών στα Σκόπια από όλο τον κόσμο, με στόχο να ενδυναμώσουν παλιά εθνικιστικά αισθήματα. 10/1/91 Στην αίθουσα διαλέξεων της ΕΣΗΕΑ πραγματοποιείται εκδήλωση – συζήτηση της εταιρίας για τα δικαιώματα των μειονοτήτων (ΕΔΜ). Οργανωτές – ομιλητές είναι οι: κ.κ. Ν. Δήμου, Τ. Μίχας, Π. Δημητράς, Δ. Λιθοξόου, Δ. Ψαρράς και η κα. Γιάννα Κούρτοβικ. Προσκλήθηκαν και παραβρέθηκαν ο ανεξάρτητος βουλευτής Ροδόπης κ. Σαδίκ Αχμέτ και ηγετική ομάδα των μουσουλμάνων Δ. Θράκης. Διατυπώνεται ότι η Ελλάδα έχει πολλές μειονότητες, όπως τους μουσουλμάνους της Θράκης, τους Σλαβομακεδόνες, τους Ρόμ, τους Εβραίους, τους Βλάχους, τους Αρβανίτες, τους Αρμένιους, τους Τσάμηδες, τους Πόντιους και τους Αλβανούς. Έχει επίσης και  πολλές θρησκευτικές μειονότητες, όπως τους Καθολικούς (Αθήνα – Σύρο – Τήνο), τους προτεστάντες, τους παλαιοημερολογίτες και τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Την ίδια χρονιά, ο κ. Σιδηρόπουλος  γράφει γράμμα στον Αχμέτ Φεϊκογλου, εκπρόσωπο των Μουσουλμάνων της Θράκης, ζητώντας του να συμμετάσχει στην επόμενη συνεδρίαση του OSCE για να υπερασπιστεί  τα δικαιώματα της μακεδονικής μειονότητας. Είναι ενεργός ακτιβιστής και πρωταγωνιστής στο θέμα της Στέγης Μακεδονικού Πολιτισμού. Το τοπικό ΠΑΣΟΚ τον  διαγράφει και ζητάει την κοινωνική του απομόνωση. Στην γειτονική χώρα πραγματοποιείται δημοψήφισμα με το οποίο αποφασίζεται η απόσχιση από την Γιουγκοσλαβία  και η δημιουργία της ανεξάρτητης «Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Η προσπάθεια της ομάδας Σιδηρόπουλου φαίνεται πως καρποφόρησε καθώς την ίδια χρονιά το «US Department of State» στην ετήσια αναφορά του για την Ελλάδα, μνημονεύει την Σλαβομακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα και το θέμα της Στέγης Μακεδονικού Πολιτισμού. Τη αναφορά φέρεται ότι την συνέταξε ο κ. Brady Kiesling, ο οποίος παραιτήθηκε το 2003 από το διπλωματικό σώμα διαμαρτυρόμενος για την εισβολή της ΗΠΑ στο Ιράκ. Ζεί και εργάζεται στην Αθήνα. Σε άρθρο του στην Athens News (2/12/05) με τίτλο «Greek victory, Balkan magnanimity» αναφέρει: «The Chams were Muslim Albanian landowners who stayed when their land became part of Greece in 1913. Embittered by the creeping confiscation of their land, many Chams embraced the Axis occupiers in 1940. Greek collaborators could redeem themselves by becoming fierce anti-communists. The Chams were not given that option. In 1944 when the Nazis withdrew, rape and murder became instruments of national purification as well as personal vengeance. The surviving Chams fled to Albania, where they formed a political group to demand compensation for their lost houses and fields. Until they are satisfied, no Albanian politician will derive much political benefit from good Greek-Albanian relations… Greeks were dismayed to discover in 1912 that the Macedonian provinces they had just seized from the Ottoman Empire were full of Slav villagers. Some of these “locals” were pushed across the border in 1948 as communist bandits. The rest learned Greek and set about becoming anonymous, as befitted their official non-existence. Their relatives across the border in Bitola and Skopje did not have the option of anonymity. Late-comers to Balkan nation-building, they took their name – the only name they know – from the territory on which they have been living for the past few centuries. Now they are Macedonians, and they live in the Republic of Macedonia. Every month or two, the dispute over the name of the country makes some act of neighbourly cooperation between Greece and “FYROM” more trouble than it is worth…Greek, US, and EU interests coincide in wanting Greece to be a benevolent EU elder brother to the fledgling Balkan democracies. Greece is not a brother, however, but instead the local superpower. As such, Greece does not enjoy the benefit of its good intentions without proving them in advance. Granting Macedonia its name and granting the Chams a less dishonourable place in Greek history are two small, affordable steps toward making Greece more persuasive as the metropolis of a peaceful, prosperous Balkan peninsula.» Σε επακόλουθη συνάντηση στην Μόσχα, τα Σκόπια επαναφέρουν το θέμα της «Μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα. Ο Έλληνας πρέσβης κ. Σταθάτος αναφέρει μεταξύ άλλων την δήλωση του ηγέτη του BMPO κ. Γκεοργκιέφσκι (11/11/90): «Το ΒΜΡΟ θα αγωνιστεί για μια ελεύθερη, αυτόνομη και ενιαία Mακεδονία». Παράλληλα, στην Φλώρινα ιδρύεται το κόμμα ΜΑΚΙΒΕ. Το περιοδικό Moglena που εξεδίδετο στην Πέλλα γίνεται το επίσημο έντυπο του κόμματος. Στο μεταξύ, ο κ. Μητσοτάκης θα πει σχετικά με την ονομασία το περίφημο «σε δέκα χρόνια κανείς δεν θα θυμάται το θέμα», ενώ στις 14/2 γίνονται πολυπληθέστατες διαδηλώσεις πολλών εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Στο Συμβούλιο των υπουργών εξωτερικών της Ε.Ε. που πραγματοποιήθηκε στις 3/5/92 στο Γκιμαράες, αποφασίστηκε η αναγνώριση των Σκοπίων ως κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος, υπό ονομασία η οποία να είναι αποδεκτή σε όλα τα μέλη. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατά την σύνοδο κορυφής στην Λισσαβόνα 27/6/92 αποφασίζει ότι το κράτος των Σκοπίων θα αναγνωριστεί μόνον αν δεν περιέχεται στην ονομασία του ο όρος «Μακεδονία». Στις 1/7/92 αναλαμβάνει την προεδρία της Ε.Ε. η Αγγλία, η οποία επαναφέρει την πρόταση της σύνθετης ονομασίας. Ο πρέσβης Ρόμπιν Ο` Νιλ, ειδικός απεσταλμένος της Βρετανίας για το ζήτημα των Σκοπίων, στην έκθεσή του ευνόησε αποκλειστικά την άλλη πλευρά, αφού οι υποχωρήσεις που απέρρεαν για τα Σκόπια, ήταν να προσθέτουν στις διεθνής μόνο σχέσεις τους στο «Δημοκρατία της Μακεδονίας» τον όρο «Σκόπια» και στο άρθρο 49 του Συντάγματός τους («Η Δημοκρατία μεριμνά για το καθεστώς και τα δικαιώματα μελών του μακεδονικού λαού σε γειτονικές χώρες, … βοηθά την πολιτιστική τους ανάπτυξη και προωθεί τους δεσμούς μαζί τους» ) να αλλάξουν την έκφραση «γειτονικές χώρες» με την λέξη «εξωτερικό». Σ` αυτό το κλίμα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Εδιμβούργου (Δεκέμβριος 1992) δεν επικύρωσε τις προαναφερθείσες αποφάσεις, αλλά απέδωσε στα Σκόπια χωρίς να θέσει κανέναν όρο ανθρωπιστική βοήθεια ύψους 50 εκατομ. Ecu. Τα Σκόπια μετέφεραν το θέμα στον ΟΗΕ, όπου εκείνη την περίοδο κυριαρχούν οι ΗΠΑ. Στη συνέχεια, κατά το διάστημα 1993/4 – όπου σημειώθηκαν δύο καταστροφικοί σεισμοί στην περιοχή της Φλώρινας, η οποία παράλληλα πλήττετο οικονομικά από το εμπάργκο (16/2/94) στα Σκόπια – έρχονται στην περιοχή αντιπρόσωποι μη κυβερνητικών οργανώσεων και συντάσσονται οι ακόλουθες πολυάριθμες και δυσμενείς αναφορές, στις οποίες θέτουν το ζήτημα της μακεδονικής και της τουρκικής μειονότητας: Ο καθηγητής κ. Erik Siesby – σθεναρός υποστηρικτής της ανεξαρτησίας του Κοσόβου και συνυπογράφον στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ - , εκπροσωπώντας την «Danish Helsinki Committee» συντάσσει μια δεκαπεντασέλλιδη αναφορά για τους Σλαβομακεδόνες στην Ελλάδα.