Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

Να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα

Του Χρίστου Κ. Σενέκη

Η εθνική παλιγγενεσία, που διαπέρασε το Είναι μας κατά τη διάρκεια των δύο εθνικών εορτών, πρέπει, επιτέλους, να δράσει. Πρέπει να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα. Λίγο ακόμα. Πολύ περισσότερο, όσοι γεννηθήκαμε και ανδρωθήκαμε μετά την εισβολή. Που μεγαλώσαμε με το «Δεν Ξεχνώ». Η γενιά, δηλαδή, που σήμερα μπαίνει στο στίβο της ζωής και παλεύει να αφήσει το στίγμα της. Θα τα καταφέρει;

Είμαι βέβαιος ότι αν συνεχίσουμε να υποκύπτουμε στους πειρασμούς της καθημερινότητας και παράλληλα αφεθούμε να ξεχάσουμε τον εθνικό ιστορικό μας βίο, τότε για τις επόμενες γενιές, απλώς, θα περάσουμε απαρατήρητοι... Η περηφάνια που νιώθουμε για τη γενιά που έφερε, εμάς, στον κόσμο (όσο και αν ο εγωισμός μας δεν μας επιτρέπει να τους το πούμε), δεν απαιτήθηκε από τους ίδιους, αλλά κερδήθηκε μέσα από τους αγώνες που έδωσε.

Στην τρίτη ηλικία, έχουμε σήμερα τη γενιά που έγραψε, με χρυσές σελίδες, το Έπος του 55-59. Που βίωσε τη φρίκη της εισβολής. Που μέσα από τα τσαντίρια της προσφυγιάς ξανάρχισε τη ζωή της από το μηδέν. Σ’ αυτή τη γενιά απευθυνόταν ο Εθνάρχης Μακάριος όταν έλεγε: «Σε χαιρετίζω με αισθήματα τιμής και θαυμασμού για το αδούλωτο φρόνημά σου, το αγωνιστικό πνεύμα σου, θαυμάζω τη μεγαλοσύνη που μετριέται με της καρδιάς το πύρωμα και με το σθένος, τις πολλές δοκιμασίες, που άντεξες και δεν ελύγισες, ήρωα και μεγαλομάρτυρα Κυπριακέ λαέ». Μπορούμε, άραγε, να σταθούμε απέναντί σε αυτούς τους ηρωικούς ανθρώπους και βλέποντάς τους στα μάτια να τους πούμε ότι είμαστε αντάξιοι των αγώνων και των θυσιών τους; Ότι είμαστε εμείς, που θα μεταφέρουμε το μεγαλείο των ιδεών τους στις επόμενες γενιές; Ομοίως, όταν εμείς θα είμαστε στη θέση τους, με τί αισθήματα θα μας αντιμετωπίσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας; Για ποιο κατόρθωμά μας, θα πρέπει να νιώθουν περήφανοι;

Η γενιά του 55-59 κατέλειπε σ’ εμάς ιεράν παρακαταθήκη, να μεταφέρουμε το μεγαλείο του ελληνισμού (με ό,τι ο όρος συνεπάγεται) στις επόμενες γενεές. Για να το κατορθώσουμε αυτό, θα πρέπει να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα. Ίσως, τότε, να καταφέρουμε να ιδούμε τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο...

Πηγή: εφημερίδα «Σημερινή», 2/4/2009

Φιλικά,

Χρίστος Κ. Σενέκης 

Τηλ. (+357) 99-808010

E-mailsenekis@cytanet.com.cy

http://senekkis.blogspot.com

 

«Εκείνο το "ΟΧΙ" δεν το επανέλαβε η ηχώ, ήταν πολύ βαρύ για να το μεταφέρει»

Κώστας Μόντης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου