Ακόμη και ο Παπαχελάς ανακάλυψε το πρόβλημα της λαθρομεταναστεύσεως

(...Χωρίς να αποφεύγη βεβαίως το ανακριβές κλισέ ότι οι μετανάστες
σώζουν το ασφαλιστικό.)

Το πρόβλημα ασφαλείας με λαθρομετανάστες

Του Aλεξη Παπαχελα

ΗΗ επόμενη «βόμβα» που θα σκάσει στη χώρα μας θα σχετίζεται πιθανότατα με την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση και τις συμμορίες μεταναστών. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις, δεν έχει ορατή και πολιτικά ορθή λύση και κινδυνεύει να οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις. Η Πάτρα υποφέρει εδώ και παρά πολύ καιρό από τους πρόσφυγες που έχουν καταλάβει το λιμάνι και τους αρμόδιους φορείς που δεν μπορούν να βρουν λύση. Πολλά νησιά του Αιγαίου δεν αντέχουν άλλο τη συνεχή εισροή λαθρομεταναστών και βρίσκονται στα όρια της απελπισίας. Η Τουρκία αφήνει τα κυκλώματα να κάνουν τη δουλειά τους και βεβαίως λίγο ενδιαφέρεται αν η Ελλάδα αποκτά ένα μεγάλο και ενδεχομένως άλυτο πρόβλημα.

Το ποτάμι της λαθρομετανάστευσης είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Εξίσου μεγάλο όμως πρόβλημα είναι και η ανεξέλεγκτη δράση εγκληματικών συμμοριών διαφόρων μειονοτήτων στο κέντρο της Αθήνας. Ακόμη και οι πλέον επιρρεπείς σε δακρύβρεχτες κουβέντες περί πολυπολιτισμικότητας αντιλαμβάνονται ότι τα πράγματα έχουν σοβαρέψει. Ένας φίλος βλέπει με τρόμο μια παρέα με ρόπαλα και μαχαίρια να κινείται απειλητικά στο κέντρο της Αθήνας. Ένας άλλος διηγείται το πώς μια ομάδα ξένων επισκεπτών ξεναγήθηκαν στο πάλαι ποτέ ιστορικό κέντρο της πόλης όπου υπέστησαν άγρια επίθεση από μια ομάδα Αφρικανών. Η Ελλάδα είναι μια φιλόξενη χώρα, αλλά φοβούμαι πως οι απρόσκλητοι αυτοί ξένοι επισκέπτες έχουν αντιληφθεί πως είναι και ξέφραγο αμπέλι, με μια αστυνομία διαλυμένη και ένα κράτος ανίσχυρο να επιβάλει τον νόμο. Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, όπως φάνηκε στους πυρπολημένους δρόμους της Αθήνας τον περασμένο Δεκέμβριο. Είναι λογικό ανάμεσα στους χιλιάδες παράνομους μετανάστες να συγκαταλέγονται εγκληματικά στοιχεία και είναι ακόμη πιο λογικό ο αριθμός τους να αυξηθεί επικίνδυνα όσο θα βαθαίνει η κρίση και θα μειώνονται οι διαθέσιμες θέσεις εργασίας. Το ζήτημα αυτό, το οποίο συχνά αγνοούμε λόγω υπερβολικής πολιτικής ορθότητος, έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και, καλώς ή κακώς, συνδέεται από τον κόσμο με τη διογκωμένη αίσθηση ανασφάλειας στην κοινωνία. Πολιτικοί που αφουγκράζονται την κοινωνία διαισθάνονται πως η κοινή γνώμη μοιάζει με καζάνι που βράζει σε σχέση με αυτά τα θέματα. Είναι μαθηματικώς βέβαιο πως με το άκουσμα της σύλληψης κάποιου «ξένου» για κάποια μεγάλη ποινική ή τρομοκρατική ενέργεια θα ξεσπάσει ένα κύμα κοινωνικής οργής. Είναι φυσικό και έχει ήδη συμβεί στην Ιταλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι όμως και επικίνδυνο, γιατί μαζί με τα χλωρά καίγονται και τα ξερά: οι μετανάστες που έχουν νοικοκυρευτεί, δίνουν τη μάχη της βιοπάλης κόντρα σε όλη την επιθετική ελληνική γραφειοκρατία και προσφέρουν στην ελληνική οικονομία και την επίλυση του ασφαλιστικού. Δυστυχώς όμως ούτε αυτούς έχουμε φροντίσει όπως θα έπρεπε. Προσωπικώς, πάντως, αυτό που με φοβίζει είναι ότι αν σε μια κοινωνία που βυθίζεται κάθε μέρα στη βία και δικαιολογεί δολοφονίες στους δρόμους ως απλά... «ξεκαθαρίσματα λογαριασμών» προσθέσει κανείς ολίγο ρατσισμό και ολίγες οργανωμένες συμμορίες μεταναστών, το μείγμα γίνεται επικίνδυνα εκρηκτικό.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_95_01/04/2009_309598