Πρώτον. Ο κ. Φριζής γράφει ότι (παραθέτω στο τέλος ολόκληρη την
επιστολή του στην σημερινή (18-4-2009) «Καθημερινή»):
«Σ' αυτή τη δίκη, δικαιώθηκε η διδασκαλία της περιφρόνησης προς τον
εβραϊκό λαό. Είχα την ελπίδα ότι μία καταδίκη των απόψεων του
συγγραφέα, θα χρησίμευε, ως ένα σοβαρό ενδιαφέρον για τη μάχη κατά του
αντισημιτισμού και τη βελτίωση των σχέσεων των χριστιανών με τους
Εβραίους. Δυστυχώς, διαψεύστηκαν οι ελπίδες μου.»
Πρέπει κάποιος να επισημάνη στον κ. Φριζή ότι η δίκη σκοπό δεν είχε
-και θα ήταν αδιανόητο για μια ελεύθερη πολιτεία κάτι τέτοιο-, έστω
και με τον συγκεκριμένο αμφιλεγόμενο νόμο, την «δικαίωση» ή την
«καταδίκη απόψεων» -αν είναι δυνατόν!-, αλλά μόνον εάν υφίσταται το
αδίκημα της «προτροπής σε ρατσιστική βία».
Δεύτερον. Ο κ. Φριζής γράφει τα εξής:
«Είναι επίκαιρα τα λόγια του κληρικού Ε. Φλάννερυ, ότι «ένας
στενότερος ιστορικός δεσμός βρίσκεται να ενώνει τον Χριστιανισμό με
τον σύγχρονο ρατσιστικό και ναζιστικό αντισημιτισμό».»
«Ποτέ δεν περίμενα, τόσο έντονο αντιεβραϊσμό στην πατρίδα μου.»
Οι γενικεύσεις αυτές, όπως η παράθεσις του χωρίου του Φλάννερυ κατά
της χριστιανικής θρησκείας εν συνόλω (!), με αφορμή το εάν η έκδοσις
ενός βιβλίου συνιστά το αδίκημα της «προτροπής σε ρατσιστική βία», σε
τι διαφέρουν από την παράθεσι πλείστων όσων γενικευτικών αντισημιτικών
χωρίων διαφόρων προσωπικοτήτων από τον κ. Πλεύρη;
Τρίτον. Ο κ. Φριζής γράφει:
«Ο ελληνικός Εβραϊσμός δέχθηκε ένα αντισημιτικό χαστούκι.»
Γιατί; Εδώ επιτρέπεται -κακώς κατ' εμέ- να δεχόμεθα, Έλληνες εν
Ελλάδι, χαστούκια καθημερινώς από όποιον μισέλληνα πράκτορα αρέσκεται
να προπαγανδίζη ότι η Μακεδονία είναι σλαβική και η Κύπρος τουρκική,
εδώ ανέχεται η πολιτεία και η δικαιοσύνη τις συστηματικές βεβηλώσεις
ιερών ναών και εθνικών μνημείων, εδώ ελληνοκεντρικά βιβλιοπωλεία
καίγονται όχι μία αλλά δεκάδες φορές από τα παρακρατικά τάγματα των
αριστεριστών, οργανώσεις των οποίων φιλοξενούνται σε σέρβερ του
Δημοσίου (Ε.Μ.Π.), ενώ εκπρόσωπος της Αστυνομίας (Εμμ. Σφακιανάκης)
δηλώνει ότι «εμείς το Indymedia τό υποστηρίζουμε»· από πού και ως πού
λοιπόν εκείνος που δεν δικαιούται ελευθερία λόγου είναι ο κ. Πλεύρης;
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_94_18/04/2009_311626
Η δίκη του Κ. Πλεύρη
Κύριε διευθυντά
Στις 27-3-2009 τελείωσε η δίκη του δεδηλωμένου ναζιστή, αντισημίτη και
αρνητή του Ολοκαυτώματος Κ. Πλεύρη, για όσα γράφει κατά των Εβραίων
στο ογκώδες βιβλίο του «Οι Εβραίοι, όλη η αλήθεια», με την αθώωσή του
από το δικαστήριο.
Παρακολούθησα τη δίκη. Δεν περίμενα, με όσα άκουσα, να αθωωθεί αυτός ο
θιασώτης του ναζισμού. Η απόφαση του δικαστηρίου με πίκρανε, με
απογοήτευσε, με όργισε, με δηλητηρίασε, με θύμωσε, μου έφερε αναβρασμό
ψυχής. Μπορώ να κατακρίνω την απόφαση του δικαστηρίου; Μπορώ να
κατηγορήσω την ελληνική Δικαιοσύνη; Μπορώ να εκφράσω την άποψή μου για
την αθώωση αυτή; Οι εκατοντάδες Ελληνες χριστιανοί, που στα μαύρα
χρόνια της ναζιστικής κατοχής –οι δικαστές που αθώωσαν τον Πλεύρη, δεν
είχαν ακόμη γεννηθεί– μας φύλαξαν, μας έσωσαν, όσους μπορούσαν, θα
τρίζουν τα κόκαλά τους μέσα στους τάφους τους από την αθώωση αυτή.
Στην ιστορία του αντισημιτισμού θα προστεθεί ακόμη ένα μελανό κεφάλαιο
με την αθώωση αυτή και λυπάμαι που θα προέρχεται από την ελληνική
Δικαιοσύνη. Με το αποτέλεσμα της δίκης αυτής, είναι επίκαιρα τα λόγια
του κληρικού Ε. Φλάννερυ, ότι «ένας στενότερος ιστορικός δεσμός
βρίσκεται να ενώνει τον Χριστιανισμό με τον σύγχρονο ρατσιστικό και
ναζιστικό αντισημιτισμό».
Θα μπορούσα να γράψω σελίδες γι' αυτά που άκουσα στη δίκη, αλλά θα
είχε κανένα θετικό αποτέλεσμα; Ενα μόνο θα πω. Ποτέ δεν περίμενα, τόσο
έντονο αντιεβραϊσμό στην πατρίδα μου, που γεννήθηκα, μεγάλωσα,
πρόσφερα ό,τι μπορούσα, υπηρέτησα στον στρατό, έχασα τον πατέρα μου
στον πόλεμο του '40, όπου χάθηκαν σχεδόν όλοι οι συγγενείς μου.
Σ' αυτή τη δίκη, δικαιώθηκε η διδασκαλία της περιφρόνησης προς τον
εβραϊκό λαό. Είχα την ελπίδα ότι μία καταδίκη των απόψεων του
συγγραφέα, θα χρησίμευε, ως ένα σοβαρό ενδιαφέρον για τη μάχη κατά του
αντισημιτισμού και τη βελτίωση των σχέσεων των χριστιανών με τους
Εβραίους. Δυστυχώς, διαψεύστηκαν οι ελπίδες μου.
Θα κλείσω με τα λόγια ενός Χριστιανού παπά, με την ελπίδα οι δικαστές
που αθώωσαν τον Κ. Πλεύρη να μετανοιώσουν, τουλάχιστον στο βάθος της
ψυχής τους: «Οποιοσδήποτε συνεχίσει το ταξίδι μέσα στον λαβύρινθο του
αντισημιτικού μίσους, θα ανακαλύψει ότι έρχεται αντιμέτωπος με ένα
απύθμενο κακό». Οι δικαστές μας θα ανακαλύψουν άραγε αυτό το «απύθμενο
κακό»; Να το ελπίζω;
Πιστεύω ότι ο ελληνικός Εβραϊσμός δέχθηκε ένα αντισημιτικό χαστούκι
και στο πρόσωπο του αθωωθέντος έναν από τους πιο ζηλόφθονους
δυσφημηστές του. Ετσι, όμως, μπορεί να τερματιστεί αυτή η ατέλειωτη
τραγωδία του αντισημιτισμού; Φυσικά όχι.
Ιακωβος Φριζης
--
Σελίδες Πατριδογνωσίαςεπιστολή του στην σημερινή (18-4-2009) «Καθημερινή»):
«Σ' αυτή τη δίκη, δικαιώθηκε η διδασκαλία της περιφρόνησης προς τον
εβραϊκό λαό. Είχα την ελπίδα ότι μία καταδίκη των απόψεων του
συγγραφέα, θα χρησίμευε, ως ένα σοβαρό ενδιαφέρον για τη μάχη κατά του
αντισημιτισμού και τη βελτίωση των σχέσεων των χριστιανών με τους
Εβραίους. Δυστυχώς, διαψεύστηκαν οι ελπίδες μου.»
Πρέπει κάποιος να επισημάνη στον κ. Φριζή ότι η δίκη σκοπό δεν είχε
-και θα ήταν αδιανόητο για μια ελεύθερη πολιτεία κάτι τέτοιο-, έστω
και με τον συγκεκριμένο αμφιλεγόμενο νόμο, την «δικαίωση» ή την
«καταδίκη απόψεων» -αν είναι δυνατόν!-, αλλά μόνον εάν υφίσταται το
αδίκημα της «προτροπής σε ρατσιστική βία».
Δεύτερον. Ο κ. Φριζής γράφει τα εξής:
«Είναι επίκαιρα τα λόγια του κληρικού Ε. Φλάννερυ, ότι «ένας
στενότερος ιστορικός δεσμός βρίσκεται να ενώνει τον Χριστιανισμό με
τον σύγχρονο ρατσιστικό και ναζιστικό αντισημιτισμό».»
«Ποτέ δεν περίμενα, τόσο έντονο αντιεβραϊσμό στην πατρίδα μου.»
Οι γενικεύσεις αυτές, όπως η παράθεσις του χωρίου του Φλάννερυ κατά
της χριστιανικής θρησκείας εν συνόλω (!), με αφορμή το εάν η έκδοσις
ενός βιβλίου συνιστά το αδίκημα της «προτροπής σε ρατσιστική βία», σε
τι διαφέρουν από την παράθεσι πλείστων όσων γενικευτικών αντισημιτικών
χωρίων διαφόρων προσωπικοτήτων από τον κ. Πλεύρη;
Τρίτον. Ο κ. Φριζής γράφει:
«Ο ελληνικός Εβραϊσμός δέχθηκε ένα αντισημιτικό χαστούκι.»
Γιατί; Εδώ επιτρέπεται -κακώς κατ' εμέ- να δεχόμεθα, Έλληνες εν
Ελλάδι, χαστούκια καθημερινώς από όποιον μισέλληνα πράκτορα αρέσκεται
να προπαγανδίζη ότι η Μακεδονία είναι σλαβική και η Κύπρος τουρκική,
εδώ ανέχεται η πολιτεία και η δικαιοσύνη τις συστηματικές βεβηλώσεις
ιερών ναών και εθνικών μνημείων, εδώ ελληνοκεντρικά βιβλιοπωλεία
καίγονται όχι μία αλλά δεκάδες φορές από τα παρακρατικά τάγματα των
αριστεριστών, οργανώσεις των οποίων φιλοξενούνται σε σέρβερ του
Δημοσίου (Ε.Μ.Π.), ενώ εκπρόσωπος της Αστυνομίας (Εμμ. Σφακιανάκης)
δηλώνει ότι «εμείς το Indymedia τό υποστηρίζουμε»· από πού και ως πού
λοιπόν εκείνος που δεν δικαιούται ελευθερία λόγου είναι ο κ. Πλεύρης;
http://news.kathimerini.gr/
Η δίκη του Κ. Πλεύρη
Κύριε διευθυντά
Στις 27-3-2009 τελείωσε η δίκη του δεδηλωμένου ναζιστή, αντισημίτη και
αρνητή του Ολοκαυτώματος Κ. Πλεύρη, για όσα γράφει κατά των Εβραίων
στο ογκώδες βιβλίο του «Οι Εβραίοι, όλη η αλήθεια», με την αθώωσή του
από το δικαστήριο.
Παρακολούθησα τη δίκη. Δεν περίμενα, με όσα άκουσα, να αθωωθεί αυτός ο
θιασώτης του ναζισμού. Η απόφαση του δικαστηρίου με πίκρανε, με
απογοήτευσε, με όργισε, με δηλητηρίασε, με θύμωσε, μου έφερε αναβρασμό
ψυχής. Μπορώ να κατακρίνω την απόφαση του δικαστηρίου; Μπορώ να
κατηγορήσω την ελληνική Δικαιοσύνη; Μπορώ να εκφράσω την άποψή μου για
την αθώωση αυτή; Οι εκατοντάδες Ελληνες χριστιανοί, που στα μαύρα
χρόνια της ναζιστικής κατοχής –οι δικαστές που αθώωσαν τον Πλεύρη, δεν
είχαν ακόμη γεννηθεί– μας φύλαξαν, μας έσωσαν, όσους μπορούσαν, θα
τρίζουν τα κόκαλά τους μέσα στους τάφους τους από την αθώωση αυτή.
Στην ιστορία του αντισημιτισμού θα προστεθεί ακόμη ένα μελανό κεφάλαιο
με την αθώωση αυτή και λυπάμαι που θα προέρχεται από την ελληνική
Δικαιοσύνη. Με το αποτέλεσμα της δίκης αυτής, είναι επίκαιρα τα λόγια
του κληρικού Ε. Φλάννερυ, ότι «ένας στενότερος ιστορικός δεσμός
βρίσκεται να ενώνει τον Χριστιανισμό με τον σύγχρονο ρατσιστικό και
ναζιστικό αντισημιτισμό».
Θα μπορούσα να γράψω σελίδες γι' αυτά που άκουσα στη δίκη, αλλά θα
είχε κανένα θετικό αποτέλεσμα; Ενα μόνο θα πω. Ποτέ δεν περίμενα, τόσο
έντονο αντιεβραϊσμό στην πατρίδα μου, που γεννήθηκα, μεγάλωσα,
πρόσφερα ό,τι μπορούσα, υπηρέτησα στον στρατό, έχασα τον πατέρα μου
στον πόλεμο του '40, όπου χάθηκαν σχεδόν όλοι οι συγγενείς μου.
Σ' αυτή τη δίκη, δικαιώθηκε η διδασκαλία της περιφρόνησης προς τον
εβραϊκό λαό. Είχα την ελπίδα ότι μία καταδίκη των απόψεων του
συγγραφέα, θα χρησίμευε, ως ένα σοβαρό ενδιαφέρον για τη μάχη κατά του
αντισημιτισμού και τη βελτίωση των σχέσεων των χριστιανών με τους
Εβραίους. Δυστυχώς, διαψεύστηκαν οι ελπίδες μου.
Θα κλείσω με τα λόγια ενός Χριστιανού παπά, με την ελπίδα οι δικαστές
που αθώωσαν τον Κ. Πλεύρη να μετανοιώσουν, τουλάχιστον στο βάθος της
ψυχής τους: «Οποιοσδήποτε συνεχίσει το ταξίδι μέσα στον λαβύρινθο του
αντισημιτικού μίσους, θα ανακαλύψει ότι έρχεται αντιμέτωπος με ένα
απύθμενο κακό». Οι δικαστές μας θα ανακαλύψουν άραγε αυτό το «απύθμενο
κακό»; Να το ελπίζω;
Πιστεύω ότι ο ελληνικός Εβραϊσμός δέχθηκε ένα αντισημιτικό χαστούκι
και στο πρόσωπο του αθωωθέντος έναν από τους πιο ζηλόφθονους
δυσφημηστές του. Ετσι, όμως, μπορεί να τερματιστεί αυτή η ατέλειωτη
τραγωδία του αντισημιτισμού; Φυσικά όχι.
Ιακωβος Φριζης
--
http://pheidias.antibaro.gr
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου