Σήμερα τα μεσάνυχτα ξεκινά μια νέα πολλαπλά δύσκολη ως εθνικά επικίνδυνη περίοδος για την Ελλάδα

Tου Γιάννη Μαρίνου

Τα όσα ακολουθούν έχουν γραφεί τέσσερις ημέρες προτού τυπωθεί «Το Βήμα». Η εισαγωγή αυτή κρίνεται αναγκαία καθώς κανένας δεν γνωρίζει τι απρόβλεπτο και καταλυτικό για την έκβαση της σημερινής εκλογικής αναμέτρησης μπορεί να συμβεί (π.χ., σκληρή απανταχούσα από την Ευρωπαϊκή Ενωση, φονική τρομοκρατική ενέργεια στην πλατεία Συντάγματος ή ακόμη και παταγώδης διάψευση των προεκλογικών δημοσκοπήσεων, όπως συνέβη στη Γερμανία).

Ενα είναι πάντως βέβαιον: ότι, και αν ακόμη δεν συμβεί τίποτα που να ανατρέπει το πιθανολογούμενο εκλογικό αποτέλεσμα, απόσήμερα τα μεσάνυχτα ξεκινά μια νέα πολλαπλά δύσκολη ως εθνικά επικίνδυνη περίοδος για την Ελλάδα, την οποία θα πρέπει η κυβέρνηση που θα προκύψει να αντιμετωπίσει αμέσως με ψυχραιμία αλλά και με αποφασιστικότητα προτού τα κατεστημένα συμφέροντα και οι προνομιούχες συντεχνίες ανορθωθούν «ως έχιδναι των οποίων επατήθη η ουρά» για να μην αλλάξει τίποτα.

Και αυτό θα πρέπει να επιτευχθεί με δεδομένη την παγκόσμια οικονομική κρίση, αφού και αν ακόμη αποτράπηκε μια νέα συμφορά, όπως το 1929 στον χρηματοπιστωτικό τομέα, σε επίπεδο πραγματικής οικονομίας χαρακτηρίζεται από ύφεση που σημαίνει μείωση εισοδημάτων, κλείσιμο προβληματικών επιχειρήσεων, αύξηση αριθμού ανέργων και ευρύτερη εργασιακή ανασφάλεια. Και δυστυχώς αυτά επιτείνονται από ψευδαισθήσεις καλλιεργημένες από κόμματα, αποκόμματα και δημαγωγούς πολιτικούς και τηλεαστέρες που υποδαυλίζουν εντάσεις και επικίνδυνη αποσταθεροποίηση με προτροπές ακόμη και για ανυπακοή. Στα ανωτέρω προστίθενται η δεινή δημοσιονομική μας κατάσταση και το ασταμάτητα διογκούμενο δημόσιο χρέος που προέκυψε από τη δεκαετία του ΄80, τον καταναλωτισμό με δανεικά, την ελάσσονα προσπάθεια και συνεπώς τη μειωμένη παραγωγικότητα και την ασυγκράτητα κατολισθαίνουσα ανταγωνιστικότητα. Που σημαίνει ότι και αυτά τα ελάχιστα που παράγουμε έχουν υψηλό κόστος και δεν μπορούν πια να εξάγονται αλλά ούτε και να ανταγωνισθούν τα ξένα φθηνότερα προϊόντα στην ελληνική αγορά.

Ούτε λεφτά υπάρχουν εκτός από δανεικά και όσα εισπράττονται απορροφώνται κατά προτεραιότητα και σχεδόν σε ποσοστό πάνω από το 60% για πληρωμή τόκων και χρεολυσίων, πράγμα που συνεπάγεται νέο ακόμη πιο επαχθή δανεισμό που, αν δεν σφίξουμε τις ζώνες, τα χρέη θα μας πνίξουν. 

Η διαφθορά που κυριαρχεί στον κομματικοποιημένο, γραφειοκρατικά καταδυναστευτικό δημόσιο τομέα, ξεδιάντροπα απομυζά δημόσιους πόρους και ληστεύει ανήμπορους να αντιδράσουν πολίτες θα πρέπει να θεωρηθεί κορυφαία πρόκληση για την όποια νέα κυβέρνηση. Αλλά για να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο θα πρέπει να υπάρξει εκτός από την απειλή και η αμείλικτη τιμωρία. Και αυτό προϋποθέτει βούληση, αυστηρότερη νομοθεσία και την αντιμετώπιση του άγους της αρνησιδικίας και της σωτήριας για τους ενόχους παραγραφής. Αφού ουδείς τιμωρείται, γιατί να μη συνεχίζονται αδιατάρακτα το οικονομικό έγκλημα και η καταλήστευση ή διασπάθιση του δημόσιου χρήματος;

Περιθώρια συνέχισης της ατιμώρητης ασυδοσίας δεν υπάρχουν πια. Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι έτοιμη να εφαρμόσει σκληρή πολιτική απέναντί μας. Βέβαιη και η αποχή από παραγωγικές επενδύσεις από το ντόπιο και ιδιαίτερα το ξένο κεφάλαιο που μαζικά εγκαταλείπει την Ελλάδα. Επιβάλλεται αφύπνιση, βούληση για αποκατάσταση της νομιμότητας και τη στήριξη της παραγωγικής επιχειρηματικότητας και πάνω από όλα ειλικρίνεια. Ας λεχθεί επιτέλους όλη η αλήθεια ώστε να τη συνειδητοποιήσει η κοινωνία για να συναινέσει στις αναγκαίες διαρθρωτικές τομές που μας συνιστούν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί.

Και μη μας διαφεύγει ότι οι γύρωθεν εχθροί μας καραδοκούν επωφελούμενοι από τις γεωπολιτικές και οικονομικές ανακατατάξεις παγκοσμίως, ενώ εμείς εθελοτυφλούμε ως στρουθοκάμηλοι. Αιγαίο και Κύπρος ιδιαίτερα σκιάζονται από πυκνά σύννεφα. Από αύριο η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να τολμήσει. Αν της το επιτρέψουν οι απεργοί στον ΟΛΠ.

Πηγή tovima.gr