ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ
κ. ΣΕΡΓΚΕΪ ΛΑΒΡΟΒ
ΣΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΩΣΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
«Μέγαρο Μουσικής Αθηνών», 2/12/2009
Αξιότιμε κύριε Αρσένη,
Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,
Αγαπητοί φίλοι,
Νομίζω ότι στον κόσμο υπάρχουν λίγες χώρες, τις οποίες έχει συνδέσει μια τόσο μακρά ιστορία ειλικρινούς φιλίας, όπως η Ρωσία και η Ελλάδα. Οι ρωσο – ελληνικές σχέσεις εδράζονταν πάντοτε πάνω στη σταθερή βάση της εμπιστοσύνης και της αμοιβαίας συμπάθειας των λαών μας. Αυτές οι σχέσεις εξακολουθούν και σήμερα να αναπτύσσονται με σιγουριά, προσαποκτούν νέο περιεχόμενο, διακρίνονται για το υψηλό επίπεδο αλληλοκατανόησης στους πλέον διαφορετικούς τομείς.
Ανακαλώντας το παρελθόν, μπορώ χωρίς υπερβολή να πω, ότι τα αισθήματα της φιλίας και του αμοιβαίου σεβασμού έχουν εισχωρήσει στους λαούς μας σχεδόν σε γενετικό επίπεδο. Είμαι βέβαιος ότι είναι αμφίβολο πως θα μπορέσουμε να απαρνηθούμε αυτή την εξακριβωμένη κοινότητα της ιστορικής μας μοίρας και των ιστορικών μας αξιών, η οποία εκδηλώνεται και στα ενδιαφέροντα του σήμερα, που ηχούν κοινά.
Στη Ρωσία ήρθε από το Βυζάντιο η Ορθοδοξία και μαζί της πολλά πολιτισμικά χαρακτηριστικά, τα οποία επέδρασαν στη διαμόρφωση της δικής μας εθνικής πρωτοτυπίας, μεταξύ αυτών η οργάνωση του κράτους, η φιλοσοφία, η ζωγραφική, οι αρχές της πολεοδομίας.
Η Ρωσία ανταπέδωσε. Πολλοί Έλληνες βρήκαν σε μας τη δεύτερη πατρίδα τους, εισήλθαν στην υπηρεσία του ρωσικού κράτους. Το πλέον λαμπρό παράδειγμα είναι η μοίρα του Ιωάννη Καποδίστρια, πρώτου Κυβερνήτη του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, ο οποίος κατά τη διάρκεια σειράς ετών είχε καθοδηγήσει τη δραστηριότητα του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, κατέχοντας το κομβικό αξίωμα του υφυπουργού επικρατείας για διεθνείς υποθέσεις.
Η ρωσική διπλωματία συνήργησε ενεργά στην προετοιμασία και την καθιέρωση του Συντάγματος της Ιονίου Πολιτείας, προτύπου του ελληνικού εθνικού κράτους. Κατόπιν, η χώρα μας υποστήριξε τους Έλληνες, οι οποίοι ανέπτυσσαν τον εθνικο – απελευθερωτικό τους αγώνα για την απόκτηση της κρατικής τους αυτοτέλειας.
Η νίκη στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, την οποία κατήγαγε η μοίρα του ρωσικού στόλου της Μεσογείου, κατέστησε δυνατή τη δημιουργία των προϋποθέσεων για την έναρξη διαπραγματεύσεων σχετικά με τη χορήγηση ανεξαρτησίας στον ελληνικό λαό. Η αποκατάσταση, το 1828, διπλωματικών σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και του ελληνικού κράτους που είχε γεννηθεί, κατέστη μία ακόμη επιβεβαίωση του αμοιβαίου σεβασμού και της επιδίωξης να αναπτυχθεί η συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών.
Έκτοτε, κατά τη διάρκεια ήδη 180 ετών, η Ρωσία και η Ελλάδα δεν υπήρξαν ποτέ αντίπαλες. Σε δύο παγκοσμίους πολέμου υπήρξαν σύμμαχοι, με κοινές προσπάθειες κατέστησαν δυνατή την επίτευξη της κοινής Νίκης επί του φασισμού, την 65η επέτειο της οποίας ολόκληρος ο κόσμος θα τιμήσει το επόμενο έτος. Ο ελληνικός λαός με τα όπλα στα χέρια, με τίμημα τεράστιο αριθμό θυμάτων αντιστάθηκε στη φασιστική πολεμική μηχανή. Γνωρίζομε με πόση προσοχή αντιμετωπίζουν στην Ελλάδα τη μνήμη της ηρωικής γενιάς του πολέμου, η οποία προασπίστηκε της αξίες του πολιτισμού, αμύνθηκε για τις οικογένειες και τους λαούς της, για το δικαίωμα στην κυρίαρχη ανάπτυξη, για την ίδια τη ζωή.
Στις ημέρες μας ενίοτε λησμονούν πόσες ευκαιρίες χάθηκαν για να οργανωθεί η συλλογική απόκρουση των σχεδίων για την εγκαθίδρυση της ναζιστικής ηγεμονίας στην Ευρώπη. Πολλοί είχαν θεωρήσει προτιμότερο να επιδιώξουν να κατευθύνουν τη γερμανική επίθεση προς την Ανατολή. Σήμερα, ορισμένοι παράγοντες δηλώνουν ανοιχτά ότι οι δοσίλογοι, επί της ουσίας συμμέτοχοι των ναζιστικών εγκλημάτων, «είχαν το δικαίωμα να αγωνιστούν για την ανεξαρτησία», στη ναζιστική της εκδοχή. Πρέπει να θυμόμαστε όλα αυτά, όταν ακούμε την εντελώς κίβδηλη θέση σχετικά με τις ίσες ευθύνες της χιτλερικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης για την κάθοδο της ηπείρου μας στην άβυσσο του πολέμου. Αξίζει να κάνομε τη σύγκριση ανάμεσα σε αυτούς, οι οποίοι έθεσαν ως στόχο τους την εξόντωση ολόκληρων λαών και τους απελευθερωτές της Ευρώπης από τη φασιστική πανώλη.
Η Ρωσία τάσσεται υπέρ της έντιμης σχέσης με την ιστορία. Ο 20ός αιώνας άφησε βαθιά τραύματα στη μνήμη των λαών της Ευρώπης. Επαναστάσεις, πραξικοπήματα, δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, η ναζιστική κατοχή, η τραγωδία του Ολοκαυτώματος, η εποχή των ολοκληρωτικών καθεστώτων, τα οποία στράφηκαν χωρίς προσχήματα εναντίον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών, επέβαλαν μια ενοποιημένη, υποχρεωτική για όλους ομογνωμοσύνη. Αλλά, κανείς δεν μπόρεσε να υφαρπάξει από τους ανθρώπους την εσωτερική ελευθερία, η οποία και κατέστη η προεξάρχουσα, κινητήριος δύναμη των αλλαγών στη Σοβιετική Ένωση και την Ευρώπη συνολικά. Δυστυχώς, η μεταπολεμική ανάπτυξη διήλθε από την οδό της διάσπασης του αντιχιτλερικού συνασπισμού, από την οδό του «ψυχρού πολέμου», τα γεωπολιτικά προστάγματα του οποίου δημιούργησαν τη διηρημένη Ευρώπη.
Τα τραγικά γεγονότα των δεκαετιών του ’30 και του ’40 περικλείουν σοβαρά μαθήματα για όλους. Η ειρήνευση του επιτιθέντος, η μάστιγα του εθνικισμού, η ιδέα ότι ορισμένα έθνη μπορούν να ζουν με την υποδούλωση άλλων, η ιδέα ότι υπάρχει κάποιος που κατά τινα τρόπο έχει περισσότερο δικαιώματα σε ένα «ζωτικό χώρο», αργά ή γρήγορα στρέφονται εναντίον των εμπνευστών τους, ενώ η αντίσταση στο μείζον κακό προϋποθέτει σύγχρονες, συλλογικές προσπάθειες.
Αλλά, υπάρχει και ένα ακόμη μάθημα από την πολυτάλαινα ιστορία της Ευρώπης. Ολόκληρη η εμπειρία από την περίοδο του Μεσοπολέμου -από της Συνθήκης των Βερσαλλιών έως το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο- επιβεβαιώνει με πειστικό τρόπο την αδυναμία να εγκαθιδρυθεί στον Ευρω – Ατλαντικό χώρο ένα αποτελεσματικό σύστημα συλλογικής ασφάλειας χωρίς τη συμμετοχή της Ρωσίας, των ευρωπαϊκών χωρών και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Αυτή η προσέγγιση είναι ακόμη περισσότερο επίκαιρη σήμερα, όταν η χώρα μας ευρίσκεται στο δρόμο της δημοκρατικής ανάπτυξης και μιας πραγματιστικής, αποϊδεολογικοποιημένης εξωτερικής πολιτικής. Στα δικά μας μάτια ο κόσμος αλλάζει ορμητικά και στις συνθήκες αυτές πρόσταγμα καθίσταται η εναρμόνιση των διεθνών σχέσεων, η αμοιβαία προσέγγιση και συναίσθηση των πολιτισμών και των οικονομιών.
Η επιδίωξη να διαμορφωθεί στον Ευρω – Ατλαντικό χώρο ένα σύστημα αδιαίρετης ασφάλειας ευρίσκεται στη βάση της αναληφθείσας από τον Πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβέντιεφ πρωτοβουλίας για τη σύναψη ενός νομικώς δεσμευτικού Συμφώνου για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Η ουσία της συνίσταται στη μετατροπή σε δεσμευτικό δίκαιο της ενωρίτερα επιτευχθείσας πολιτικής συνεννόησης στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη και το Συμβούλιο Ρωσίας – ΝΑΤΟ σχετικά με τη μη επέκταση της ασφάλειας μίας χώρας σε βάρος άλλων. Εάν το είχαμε κάνει αυτό ενωρίτερα, είναι πιθανόν να μην είχαν λάβει χώρα ούτε η κρίση στον Καύκασο το προηγούμενο έτος, ούτε η υποστήριξη της μονομερούς αναγνώρισης της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου.
Η Ρωσία δεν αποσκοπεί να καταλύσει τις υπάρχουσες στην Ευρώπη δομές και θεσμούς. Εν προκειμένω γίνεται λόγος για τη δημιουργία ενός ενιαίου πόλου του δικαίου της ασφάλειας στον Ευρω – Ατλαντικό χώρο. Σταθερές και ίσες εγγυήσεις ασφαλείας σε όλες τις χώρες, ανεξαρτήτως της συμμετοχής τους σε στρατιωτικές συμμαχίες, θα μπορούσαν να διασφαλίσουν ένα κοινό σύστημα συντεταγμένων γραμμών, υποχρεωτικό τόσο για τα κράτη, όσο και για τους διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι δρουν εδώ.
Προ ημερών διανείμαμε το σχέδιο του Συμφώνου για την ευρωπαϊκή ασφάλεια προς μελέτη από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Προσβλέπομε στην εποικοδομητική και συγκεκριμένη ανταπόκριση επί της ουσίας της πρωτοβουλίας μας.
Σήμερα είναι εμφανής και η σημασία της επεξεργασίας ευκρινών κανόνων προειδοποίησης και ειρηνικής διευθέτησης των συγκρούσεων επί τη βάσει της συνεννόησης, η οποία επιτυγχάνεται μεταξύ των μερών, χωρίς μονομερείς αποφάσεις και με σεβασμό των συμπεφωνημένων διαπραγματευτικών και ειρηνευτικών μορφών. Η διευθέτηση πρέπει να συντελείται σταδιακά, υποχρεωτικώς χωρίς τη χρήση βίας, με μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, με την αποκατάσταση του διαλόγου μεταξύ των μερών. Η εμπειρία των συγκρούσεων στα Βαλκάνια και την Υπερκαυκασία έδειξε πειστικά πού οδηγεί η παραβίαση των αρχών, οι οποίες προαναφέρθηκαν, καθώς και η αποδοχή δύο μέτρων και δύο σταθμών.
Η υπέρβαση της ακόμη αισθητής αδράνειας της διαίρεσης, η οποία είχε δημιουργηθεί στα χρόνια του «ψυχρού πολέμου» -στη στρατιωτική, πολιτική, ιδεολογική και άλλες διαστάσεις της- πρέπει να καταστεί αποτέλεσμα τής από κοινού ερμηνείας των νέων πραγματικοτήτων της παγκοσμιοποιημένης εποχής. Χωρίς να ανασυγκροτηθεί η ευρω – ατλαντική πολιτική επί τη βάσει συλλογικών και των αρχών του δικαίου, χωρίς το διασκελισμό από τις συγκρουσιακές προσεγγίσεις της προηγουμένης εποχής -οι οποίες, πάντως, έλκουν και τη λογική των «χωρίς τέλος» κυμάτων της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ- δεν θα αρθούμε στο επίπεδο, το οποίο είναι αναγκαίο για την επίλυση των ισταμένων ενώπιόν μας πραγματικών κοινών προβλημάτων, από την τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα έως την ενεργειακή ασφάλεια και την κλιματική αλλαγή.
Το γεγονός ότι πολλοί στην Ευρώπη αρχίζουν να προβληματίζονται γι’ αυτά με σοβαρότητα επιβεβαιώνουν οι θετικές συνομιλίες, οι οποίες έλαβαν χώρα στη μόλις συγκληθείσα στην Αθήνα Σύνοδο του Συμβουλίου υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη.
Υποστηρίζομε την εξελισσόμενη ανταλλαγή απόψεων στο πλαίσιο της «Διαδικασίας της Κερκύρας», την πρωτοβουλία για την οποία είχε η ελληνική προεδρία στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Θεωρούμε ότι είναι από μακρού χρόνου ώριμη, η εξεταζόμενη από τη «Διαδικασία της Κερκύρας» αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας του Οργανισμού στη διάσταση της καθολικής προσέγγισης. Με αυτό το στόχο, η Ρωσία προσδοκά να επιταχυνθεί η έγκριση του Καταστατικού του Οργανισμού, καθώς και σαφών κανονισμών της δραστηριότητάς του σε όλους τους τομείς, κατ’ αντιστοιχία προς τις αρχές της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι.
Τόσο στις ευρωπαϊκές, όσο και τις παγκόσμιες υποθέσεις επέστη ο καιρός να αφήσομε τον λίθο του αναθέματος. Με την έλευση της Κυβέρνησης του Μπάρακ Ομπάμα διανοίχθηκαν δυνατότητες για αναδιάρθρωση των ρωσο – αμερικανικών σχέσεων επί τη βάσει των αρχών της ισοτιμίας και του υπολογισμού των συμφερόντων του ενός από τον άλλο και αυτές οι δυνατότητες γίνονται ήδη πραγματικότητα στη συνεννόηση μεταξύ των Προέδρων της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Είμαστε έτοιμοι και για μια εποικοδομητική συνεργασία στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ρωσίας – ΝΑΤΟ, κατ’ αντιστοιχία προς εκείνες τις αρχές, οι οποίες είχαν συμφωνηθεί κατά τη σύστασή του.
Ένα από τα ουσιώδη στηρίγματα της νέας Ευρώπης χωρίς διαχωριστικές γραμμές έχει αναγνωριστεί ότι αποτελεί η στρατηγική εταιρική σχέση μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχομε τη σταθερή διάθεση για πολύπλευρη ανάπτυξη των σχέσεων προς όλες τις κατευθύνσεις, κατανοώντας το ρόλο της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως ισχυρών γεωπολιτικών σχηματισμών στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Στο μέλλον η σημασία της συνέργιάς μας θα μπορεί μόνο να αναβαθμίζεται, όπως επιβεβαιώνουν τα ωφέλιμα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής Ρωσίας – Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Στοκχόλμη.
Είμαστε ευγνώμονες προς τους Έλληνες φίλους μας για την ουσιαστική υποστήριξη της περισσότερο στενής ολοκλήρωσης της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι εν προκειμένω χρήσιμο να υπενθυμίσω ότι οι ήδη ισχύουσες Συμφωνίες εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπογράφηκαν στη νήσο Κέρκυρα ακριβώς κατά την περίοδο της ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το 1994.
Ένα από τα κυριότερα, οργανικά στοιχεία της ρωσο – ελληνικής εταιρικής σχέσης είναι η σύμπτωση ή η εγγύτητα απόψεων σε κομβικά προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Έχομε ενιαία άποψη ως προς την ανάγκη αυστηρής τήρησης των γενικών κανόνων και αρχών του Διεθνούς Δικαίου, ως προς την αντίληψη των αντικειμενικών εξελικτικών διαδικασιών, οι οποίες διαμορφώνουν μια πολυκεντρική διεθνή τάξη, ως προς την αποφυγή μονομερών και πολύ περισσότερο βιαίων μεθόδων διευθέτησης των περιφερειακών διαφορών.
Αναπτύσσομε από κοινού εντατική δραστηριότητα στον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, στην Οργάνωση της Οικονομικής Συνεργασίας της Μαύρης Θάλασσας και άλλα διεθνή fora. Η σφαίρα της συνεργασίας μας διαρκώς μεγαλώνει και αγκαλιάζει πληθώρα ζητημάτων, μεταξύ των οποίων και αυτά, τα οποία αφορούν στην εγγύηση της ασφάλειας, στον αγώνα με τη διεθνή τρομοκρατία. Ενδιαφερόμαστε για το συντονισμό των βημάτων μας.
Παράδειγμα της εποικοδομητικής πολιτικής αλληλοκατανόησης μεταξύ της Ρωσίας και της Ελλάδος αποτελεί η διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος. Οι χώρες μας υποστηρίζουν σταθερά ότι όλες οι προσπάθειες, οι οποίες καταβάλλονται με σκοπό την επίτευξη διεξόδου, πρέπει να βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο, στα ισχύοντα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, στη διεθνή κοινότητα και πρωτίστως στο πρόσωπο της αποστολής «καλών υπηρεσιών» του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, πρέπει να υποβοηθούν το έργο και να σταθεροποιούν την κίνηση προς τη συμφωνία, αλλά επ’ ουδενί να επιβάλουν επινοημένες λύσεις και να μη θέτουν τεχνητά χρονοδιαγράμματα για την επίτευξη συμφωνίας.
Μεταξύ των χωρών μας αναπτύσσεται ένας ενεργητικός πολιτικός διάλογος. Οι συνομιλίες σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων δίνουν το ρυθμό της διμερούς συνεργασίας μας, καθορίζουν τις προέχουσες κατευθύνσεις, την επισφράγιση των κοινών προσπαθειών.
Τη σταθερότητα και την μακρόχρονη προοπτική στις σχέσεις στον οικονομικό τομέα θα ενθαρρύνει η υλοποίηση των κοινών στρατηγικών σχεδίων και πρωτίστως στον τομέα της ενέργειας.
Τα γεγονότα των τελευταίων ετών επιβεβαιώνουν την ορθότητα των στρατηγικών επιλογών προς όφελος του αγωγού «South Stream». Η κοινή μας δράση για την επίσπευση της υλοποίησής του θα επιτρέψει τη διασφάλιση της διαφοροποίησης των δρομολογίων για τις προμήθειες ρωσικών ενεργειακών φορέων προς τη Δυτική Ευρώπη, της Ελλάδος περιλαμβανομένης, την αποφυγή καταστάσεων, κατά τις οποίες χώρες – χρήστες αποδεικνύονται όμηροι εσωτερικών πολιτικών περιστάσεων σε χώρες – διαμετακομιστές. Η ρωσική πλευρά σηκώνει σταθμιζόμενο βάρος στην ανάπτυξη της υποδομής της Ελλάδας στον τομέα του φυσικού αερίου.
Εργαζόμαστε επιτυχώς και για την υλοποίηση ενός ακόμη επενδυτικού σχεδίου μεγάλης κλίμακας, τον εξοπλισμό του διαβαλκανικού αγωγού φυσικού αερίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη. Θεωρούμε ότι αυτή η εποικοδομητική συνεργασία θα αναπτυχθεί με εντατικό τρόπο.
Καλές είναι οι προοπτικές των σχέσεών μας στον στρατιωτικό – τεχνικό τομέα, στην επιστήμη και την τεχνική, στο χώρο του πολιτισμού, του τουρισμού. Η ιστορική – πνευματική εγγύτητα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια ιδιαίτερη δεκτικότητα των Ρώσων και των Ελλήνων στα πολιτιστικά επιτεύγματα αλλήλων, οικοδομεί σταθερές βάσεις για τη διεύρυνση της συνεργασίας στους τομείς της εκπαίδευσης και της πληροφόρησης.
Οι καλές σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Ελλάδας αποτελούν κοινό μας επίτευγμα. Αποδεχόμαστε την Ελλάδα ως ένα διαπιστωμένο φίλο και σταθερό εταίρο. Νομίζω ότι οι σχέσεις μας όχι μόνο δεν πρόκειται να απωλέσουν τη δυναμική των τελευταίων ετών, αλλά και πως θα αναπτυχθούν περαιτέρω. Είμαι βέβαιος ότι με κοινές προσπάθειες μπορούμε να αναβαθμίσομε σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο την κοινή μας δράση, να την εντάξομε στη σφαίρα κατευθύνσεων με νέα προοπτική.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας.
- 2 -
XAIΡΕΤΙΣΜΟΣ
ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ.ΚΑΡΟΛΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΩΣΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
2.12.2009
«Οι στρατηγικές σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας βασίζονται στην κοινή ιστορική και πολιτιστική πορεία, που συνδέει επί αιώνες τις δύο χώρες μας. Είναι αυτή η πορεία, που έχει δημιουργήσει άρρηκτους δεσμούς ανάμεσα στους δύο λαούς. Συμπορευτήκαμε, ιστορικά, και η Ρωσία επέδειξε σταθερά και κατ’ επανάληψη την ενεργό της αλληλεγγύη σε ζωτικά για την Ελλάδα θέματα.
Οι οικονομικές μας σχέσεις αποτελούν σημαντική παράμετρο της συνεργασίας μας, με κύρια έμφαση τον τομέα της ενέργειας. Η κατασκευή του αγωγού South Stream, και του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, αποτελούν έμπρακτη υλοποίηση της στρατηγικής μας συνεργασίας. Προσβλέπουμε στην ταχεία ολοκλήρωση της κατασκευής των δύο αυτών έργων μέσα στα χρονοδιαγράμματα που έχουν τεθεί.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας κ. Sergey Lavrov για την παρουσία του, σήμερα, εδώ. Η συμμετοχή του, αποτελεί έμπρακτη στήριξη στις εργασίες του συνεδρίου. Σας εύχομαι καλή επιτυχία και είμαι σίγουρος ότι η σημερινή εκδήλωση θα συμβάλει ουσιαστικά στην ενδυνάμωση των οικονομικών μας σχέσεων, παρέχοντας νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ»
προεδρικο μεγαρο – β. γεωργιου β’ 2, 100 28 αθηνα – 210 721 5932 - 210 722 9865
ΦΑΞ: 210 724 8938 E-mail: pressoffice@presidency.gr http//www.presidency.gr
Χαιρετισμός Γεράσιμου Δ. Αρσένη
στην πανηγυρική εκδήλωση του Ελληνορωσικού Συνδέσμου
Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009
Μέγαρο Μουσικής
Κύριοι υπουργοί,
Αιδεσιμότατε εκπρόσωπε του Αρχιεπισκόπου,
Κύριοι Πρόεδροι,
Κύριε Αντιπρόεδρε της Βουλής,
Κυρίες και Κύριοι βουλευτές,
Κύριε Πρόεδρε του Συμβουλίου της Επικρατείας,
Κύριοι εκπρόσωποι του Διπλωματικού Σώματος,
Κύριοι εκπρόσωποι της Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης,
Κύριε Γενικέ Γραμματέα του Υπουργείου Εξωτερικών,
Κυρίες και κύριοι προσκεκλημένοι,
Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμότατα για την παρουσία σας σ΄ αυτήν την εκδήλωση που σηματοδοτεί την έναρξη των δραστηριοτήτων του Ελληνορωσικού Συνδέσμου.
Θεωρούμε ιδιαίτερη τιμή που στην εκδήλωση αυτή θα μας μιλήσει ο φίλος υπουργός εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ. Sergey Lavrov με θέμα: «Η κατάσταση στον Ευρω-Ατλαντικό χώρο και οι Ελληνορωσικές σχέσεις».
Κυρίες και κύριοι,
Βιώνουμε σήμερα την αυγή μιας νέας εποχής. Η αρχιτεκτονική όμως δεν είναι απόλυτα σαφής. Γι΄ αυτό, η συγκυρία χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και αβεβαιότητα γεμάτη προκλήσεις αλλά και μεγάλες ευκαιρίες. Είναι στα δικά μας τα χέρια να αδράξουμε αυτές τις ευκαιρίες και να οικοδομήσουμε ένα παγκόσμιο σύστημα ειρήνης, ασφάλειας, δημοκρατίας και ευημερίας.
Ανεξάρτητα από ποια οπτική γωνία εξετάζουμε την πρόκληση, σε ένα σημείο θα συμφωνήσουμε όλοι: Τα μεγάλα προβλήματα της εποχής - συλλογική ασφάλεια, καταπολέμηση της τρομοκρατίας, προστασία του περιβάλλοντος, οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη – δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν από κάθε μια χώρα ξεχωριστά. Απαιτούν Διεθνή Συνεργασία. Ιδιαίτερα στον τομέα της συλλογικής ασφάλειας. Γι΄ αυτό παρακολουθούμε με ενδιαφέρον πρωτοβουλίες για τη βελτίωση των υφισταμένων οργανισμών και θεσμών ασφάλειας και, σημειώνω, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την πρωτοβουλία του Προέδρου Μεντβέντιεφ για ένα σύμφωνο ασφάλειας στον Ευρω-Ατλαντικό χώρο. Ελπίζουμε ότι οι συζητήσεις στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), του οποίου η ετήσια Συνέλευση πραγματοποιείται σήμερα στην Αθήνα, θα προωθήσει αυτές τις πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της «Διαδικασίας της Κέρκυρας».
Σήμερα περισσότερο από κάθε προηγούμενη συγκυρία, είναι κατάδηλη η ανάγκη σταθερών κανόνων ειρηνικής επίλυσης των διαφορών στη βάση αρχών Δικαίου.
Σ΄ αυτό το πλαίσιο, προσβλέπουμε στην επίλυση του Κυπριακού, που σας υπενθυμίζω είναι απόρροια εισβολής και στρατιωτικής κατοχής. Προσβλέπουμε σε μια λύση που θα βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο, στα ανθρώπινα Δικαιώματα, στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και στο Ευρωπαϊκό Κεκτημένο. Η Ρωσική Ομοσπονδία υποστήριξε σταθερά αυτή την προσέγγιση και ελπίζουμε ότι μπορούμε να υπολογίζουμε στη συνεχή στήριξή της.
Οι νέες συνθήκες της παγκοσμιότητας, ανοίγουν νέες δυνατότητες οικονομικής συνεργασίας ανάμεσα στα έθνη. Πράγματι, η οικονομική συνεργασία των δύο χωρών αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς σ΄ όλους τους τομείς. Ιδιαίτερα ο τομέας της ενέργειας αποτελεί σημαντικό παράγοντα της οικονομικής μας συνεργασίας.
Η κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη αλλά και ο προγραμματισμός για την κατασκευή του Αγωγού South Stream δείχνουν το δυναμικό χαρακτήρα της ανάπτυξης των οικονομικών μας σχέσεων.
Προσβλέπουμε στην ταχεία ολοκλήρωση της κατασκευής αυτών των αγωγών που θα αποβούν προς όφελος όχι μόνο των οικονομιών των δύο χωρών αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.
Οι συνεργασίες μεταξύ Ελλάδας και Ρωσικής Ομοσπονδίας, σε διμερές και πολυμερές επίπεδο, που ανακύπτουν από τις συνθήκες της νέας εποχής δεν αποτελούν μια ευκαιριακή πολιτική. Στηρίζονται σε στέρεους και παλαιούς δεσμούς φιλίας στον κοινό προσανατολισμό του Ελληνικού και του Ρωσικού λαού προς την ειρήνη, τη σταθερότητα και την εμβάθυνση της πανευρωπαϊκής συνεργασίας.
Οι ιστορικοί δεσμοί οι οποίοι συνδέουν τους λαούς των δύο χωρών από τα χρόνια των αρχαίων ελληνικών αποικιών στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, στη βυζαντινή περίοδο και τον εκχριστιανισμό των Ρώσων, από την εθνική αναγέννηση της Βαλκανικής και την ελληνική επανάσταση, μέχρι την κοινή συμμετοχή τους στον αγώνα για την αντιφασιστική νίκη και τη διεθνή ειρήνη, έχουν δημιουργήσει γερά και δοκιμασμένα θεμέλια για την ανάπτυξη των σχέσεών μας.
Αυτούς τους ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς θέλει να αναδείξει ο Ελληνορωσικός Σύνδεσμος που φιλοδοξεί να συμβάλει στην καλλιέργεια της φιλίας και της συνεργασίας μεταξύ των λαών της Ελλάδας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε όλους τους τομείς των πολιτικών, κοινωνικών, μορφωτικών και πολιτιστικών σχέσεων. Με αυτά τα λόγια θέλω να σας καλέσω να συνδράμετε στις δραστηριότητες του Συνδέσμου.
Θέλω τώρα να καλέσω στο βήμα τον Υπουργό κ. Lavrov.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΕΠ’ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΩΣΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
ΑΘΗΝΑ, 2.12.2009
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Ελληνορωσικό Σύνδεσμο για την ευγενή πρόσκληση στη σημερινή πανηγυρική εκδήλωση. Λυπούμαι ειλικρινά για την αδυναμία μου να παραστώ λόγω του ιδιαίτερα βεβαρημένου προγράμματός μου, κυρίως λόγω της Υπουργικής Συνόδου του ΟΑΣΕ.
Οι ελληνο-ρωσικές σχέσεις αποτελούν ένα εξαιρετικά σημαντικό κεφάλαιο για την Ελλάδα. Οι δύο χώρες ενώνονται με δεσμούς φιλίας, οι οποίοι διαθέτουν γερές ρίζες - ρίζες ιστορικές, πολιτιστικές και θρησκευτικές. Μας ενώνουν, όμως, και κοινά ενδιαφέροντα, κοινές ανησυχίες, κοινά οράματα.
Η μακρόχρονη κοινή πορεία και οι συνεργασίες που αναπτύσσονται μέσα απ’αυτή διευρύνονται και εμπλουτίζονται συνεχώς. Στους παραδοσιακούς τομείς έχουν προστεθεί τα τελευταία χρόνια και ο ενεργειακός, με πλέον χαρακτηριστικό και απτό παράδειγμα τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, αλλά και πολλές άλλες κοινές προσεγγίσεις στην προσπάθεια εξασφάλισης των απαραίτητων ενεργειακών πόρων για την Ευρώπη και τον χώρο της Μεσογείου.
Η παγκοσμιοποίηση σμίκρυνε τις γεωγραφικές αποστάσεις και, ως γνωστόν, με ό,τι αγαθό επέφερε για τις κοινωνίες, δημιούργησε ταυτόχρονα πλειάδα προκλήσεων, των οποίων οι επιπτώσεις και έντονες είναι και δυσεπίλυτες. Εξέχον παράδειγμα αυτού αποτελεί η σημερινή οικονομική κρίση. Άμεσες, όμως, είναι και οι επιπτώσεις των διεθνών πολιτικών εξελίξεων, των ποικίλλων κρίσεων, εντάσεων και διενέξεων ανά τον κόσμο. Όλα τα παραπάνω φαινόμενα χρήζουν, ασφαλώς, συλλογικής αντιμετώπισης και δεν αποτελούν αντικείμενο των διμερών σχέσεων. Αλλά και ‘δω, είναι η ποιότητα των διακρατικών σχέσεων και ακόμη η δυνατότητα επικοινωνίας και συνεννόησης μεταξύ των χωρών, τα στοιχεία που εντέλει θα καθορίσουν τον βαθμό επιτυχίας κάθε διεθνούς πρωτοβουλίας εντός και εκτός των υφιστάμενων θεσμών.
Η Ελλάδα, στην ιστορική της διαδρομή και ίσως περισσότερο σήμερα, αντιλαμβάνεται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της - γεωγραφικά, πολιτιστικά, θρησκευτικά – ως σημεία γόνιμης συνεργασίας με τρίτες χώρες και μάλιστα χώρες όπως η Ρωσία, και επιχειρεί συστηματικά, μέσω αυτών, να καλλιεργήσει περαιτέρω τον κοινό χώρο των αξιών στις οποίες στηρίζονται οι κοινωνίες μας.
Η πολυπλοκότητα όλων των σύγχρονων θεμάτων επιβάλλει συνεργασίες και εδώ θεωρούμε σημαντική τη δυνατότητα να βασιζόμαστε σε γνήσιες και διαχρονικές σχέσεις και φιλίες. Τα χαρακτηριστικά των σχέσεων Ελλάδος-Ρωσίας, όπως είναι η διαχρονικότητα, το εύρος, το βάθος, η ειλικρίνεια καθιστά τις σχέσεις αυτές όχι απλά πολύ φιλικές, αλλά προνομιακές και στρατηγικής σημασίας.
Θα ήθελα να χαιρετίσω θερμά, για άλλη μία φορά, τον φίλο ΥΠΕΞ της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ. Sergey Lavrov, με τον οποίο προ ολίγου είχα προσωπική συνάντηση, καθώς επίσης όλους τους παριστάμενους και να ευχηθώ κάθε επιτυχία στη σημερινή εκδήλωση.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου