Στα τέλη του 2003, στη συζήτηση επί του προϋπολογισμού του 2004, ο τότε πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτηςκατηγορούσε τον επερχόμενο κ. Κώστα Καραμανλή ότι δεν έχει πρόγραμμα και ότι γενικολογεί ασυστόλως,υποσχόμενος την αύξηση του παραγόμενου εθνικού πλούτου, χωρίς να εξηγεί πώς εξασφαλίζεται κάτι τέτοιο.
Επέκρινε μάλιστα εκείνες τις απίθανες εξαγγελίες του κ. Καραμανλή για περιορισμό της σπατάλης κατά 10 δισ. ευρώ. Απαιτούσε τότε ο κ. Σημίτης«συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές και όχι αριθμούς στον βρόντο, χωρίς ευθύνη».Τον κατηγορούσε επίσης για διγλωσσία, του φώναζε για όσα έλεγε περί καμένης γης και του ζητούσε να περιγράψει πόσο περιοριστική πολιτική θα εφαρμόσει έναντι αυτής, γιατί, όπως σημείωνε, «καμένη γη χωρίς περιοριστική πολιτική θα εσήμαινε ελλείμματα της τάξης του 13%-15%».
Κάπως έτσι περιέγραφε τους λόγους του κ. Καραμανλή ως «πυροτεχνήματα» και απέδιδε τις δημόσιες εμφανίσεις του ως «πόζες επίδοξου σωτήρα».Προειδοποιούσε ακόμη τον ελληνικό λαό ότι με τη Νέα Δημοκρατία «η χώρα θα γυρίσει στον λαϊκισμό, στην προχειρότητα και σε ηγεσία με αρνητική και όχι δημιουργική ικανότητα». Και με βεβαιότητα σημείωνε ότι «η χώρα δεν χρειάζεται ηγεσίες με παραληρήματα αρνητισμού, δεν χρειάζεται θεατρικές παραστάσεις πολιτικής από πολιτικολογούντες πολιτικούς, παρά μόνο σχέδιο και ανθρώπους με πίστη και όραμα».
Αλλά ποιος άκουγε τότε τον Κώστα Σημίτη. Η προπαγάνδα της εποχής είχε υψώσει τείχη, δεν επέτρεπε τη διακίνηση εκείνων των σημάτων. Το σύστημα Ρουσόπουλου δούλευε από τότε υπογείως με αγορασμένες γραφίδες, νοικιασμένα έντυπα και εντυπάκια, με επίδοξους μιντιάρχες και με ένα ευρύτατο σύστημα υποστηρικτών που εκτεινόταν από την παραδοσιακή Αριστερά ως την άκρα Δεξιά, έχοντας συμμάχους ακόμη και εντός του ΠαΣοΚ. Κατάφερε τότε εκείνο το σύστημα προπαγάνδας να αποδώσει τον κ. Σημίτη ως το μέγιστο κακό και τον κ. Καραμανλή ως λαϊκό ηγέτη μακράς πνοής, ως προσωπικότητα μοναδική που θα άλλαζε τηνΕλλάδα.
Ομως καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια. Παρήλθε ο καιρός, επληρώθη ο χρόνος και το παραμύθι έλαβε τέλος. Σχεδόν έξι χρόνια μετά η Ελλάδα έχει τα χάλια της και ο κ. Καραμανλής δεν μπορεί να σταθεί ούτε στο προστατευμένο Μέγαρο Μαξίμου. Η πρωθυπουργία του θα μείνει στην Ιστορία ως μια μακρά παρένθεση παρακμής και θα διδάσκεται στα πανεπιστήμια ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Και οι πολλοί προπαγανδιστές καλόν είναι να σιωπούν, από το να ξυλεύουν με ευκολία το πεσμένο καβάκι, που ψήλωσε απότομααπό το πολύ πότισμα, χωρίς να έχει ούτε τις ρίζες ούτε τις αντοχές για τους πολλούς αέρηδες.
akarakousis@dolnet.grhttp://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=288887&ct=6&dt=17/09/2009
Από: Spyridon Danalis <spyrosdan@gmail.com>
Ημερομηνία: 22 Σεπτεμβρίου 2009 1:22 μ.μ.
Θέμα: ΑΡΘΡΟ ΚΟΥ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗ 17/09/2009
Προς: epistoles@tovima.gr
Κε Διευθυντά διάβασα το άρθρο του κου Καρακούση την Πέμπτη 17/09/2009 με τον τίτλο «όταν προειδοποιούσε ο Σημίτης¨» και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τον συλλογισμό του και τι εννοεί . Γράφει ότι ο κος Σημίτης «Επέκρινε μάλιστα εκείνες τις απίθανες εξαγγελίες του κ. Καραμανλή για περιορισμό της σπατάλης κατά 10 δισ. ευρώ. Απαιτούσε τότε ο κ. Σημίτης «συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές και όχι αριθμούς στον βρόντο, χωρίς ευθύνη». Τον κατηγορούσε επίσης για διγλωσσία, του φώναζε για όσα έλεγε περί καμένης γης και του ζητούσε να περιγράψει πόσο περιοριστική πολιτική θα εφαρμόσει έναντι αυτής, γιατί, όπως σημείωνε, «καμένη γη χωρίς περιοριστική πολιτική θα εσήμαινε ελλείμματα της τάξης του 13%-15%». Και περιέγραφε τους λόγους του Καραμανλή ως πυροτεχνήματα και τις δημόσιες εμφανίσεις του «ως πόζες επίδοξου σωτήρα» Και εν συνεχεία μας γράφει κάτι «κουφά» για ηγεσίες όχι αρνητικές αλλά με δημιουργική ικανότητα . Με όσα γράφει ο συντάκτης σας ουσιαστικά λέει ότι όπως αποδεικνύει η σημερινή κατάσταση της οικονομίας ο Καραμανλής είχε δίκαιο τότε απλώς δεν έπαιξε καλά τον ρόλο του σωτήρα όπως τον περιέγραφε πριν έλθει στην εξουσία .Δεν βρήκε δηλαδή τρόπους να κάνει ένα θαύμα ώστε όλοι οι Έλληνες να ζούν ευτυχισμένα και ανέμελα ώστε να μην χάσουν την ελπίδα και την αισιοδοξία . Η να λάβει πριν από την κρίση όλα τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα περιορίζοντας το έλλειμμα κάθε χρόνο κατά 10 δις ευρώ έτσι ώστε στην πρώτη τετραετία να έχει κάπως περιμαζέψει την οικονομία ,ώστε αμέσως μετά να ξανακερδίσει τις εκλογές το αγαπημένο του ΠΑΣΟΚ και να μπορεί να σπαταλάει το δημόσιο χρήμα για άλλα δέκα χρόνια . Όπως έγινε με την κυβέρνηση Μητσοτάκη . Αλήθεια νομίζω ότι αυτού του είδους η αρθρογραφία δεν αρμόζει στην έγκριτη εφημερίδα σας και επιπλέον προσφέρει πολύ κακές υπηρεσίες στην χώρα και στους πολίτες.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου