Κε Μανδραβέλη στο άρθρο σας με τον παραπάνω τίτλο αναφέρεται ότι πρέπει να θεσπιστεί εκ νέου το αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων και μάλιστα και να επεκταθεί και στον Άρειο Πάγο δηλαδή οι δικαστές να επιλέγουν την ηγεσία τους και φυσικά να κρίνονται για τις επιλογές τους . Κατ αρχήν αυτό το τελευταίο που είναι και καθοριστικό δεν μας το διευκρινίζεται , από ποιόν και πώς θα κρίνονται ? μάλλον θα εννοείται από τον θεό . Διότι δεν υπάρχει δυνατότητα ελέγχου και δεν υπάρχει δυνατότητα ανταμοιβής για τους καλούς και κύρωσης για τους ανεπαρκής , δεν αναφέρομαι σε κακούς διότι υποθέτω ότι σε ένα επίλεκτο σώμα όπως οι δικαστικοί δεν υπάρχουν κακοί . Η κατάργηση του αυτοδιοίκητου γι αυτό έγινε , διότι εκλεγόντουσαν με συνδικαλιστικές πρακτικές και ανάλογα λειτουργούσαν οι προϊστάμενοι , με αποτέλεσμα χαμηλή παραγωγικότητα μεγάλες καθυστερήσεις στις αποφάσεις που πλησίαζαν την κακοδικία ,επίσης αλλαγές στις συνθέσεις των δικαστηρίων οι οποίες δημιουργούσαν υποψίες κακοδικίας . Αρκετές τέτοιες περιπτώσεις αναφέρθηκαν στις εφημερίδες για το παραδικαστικό κύκλωμα . Ενώ η επιλογή των προϊσταμένων από τους δικαστές ανωτέρας βαθμίδος όπως γίνεται τώρα είναι πιο αξιοκρατική και με λιγότερες παρενέργειες και μειονεκτήματα . Η δικαιοσύνη είναι θεσμοθετημένη από το σύνταγμα σαν τρίτη εξουσία και έχει κατοχυρωμένη από αυτό την ανεξαρτησία της . Οι δικαστές επί πλέον είναι δημόσιοι υπάλληλοι . Οι οποίοι με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο δημιούργημα των συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ έχουν το « ατιμώρητο» .Δηλαδή για να τιμωρηθεί κάποιος χρειάζεται ολόκληρη χρονοβόρα διαδικασία ,όπου πρέπει να τιμωρηθεί από πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια συμβούλια συναδέλφων του , όπου « κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει». Γι αυτό κανείς δεν μπορεί ούτε να τους ελέγξει ούτε να τους τιμωρήσει . Και οι δικαστές Έλληνες είναι την ίδια περίπου νοοτροπία θα έχουν δεν είναι δυνατόν να έχουν τεράστιες διαφορές σε νοοτροπία από τους άλλους δημόσιους υπαλλήλους Είναι αδύνατο σήμερα σε οποιαδήποτε κυβέρνηση να ελέγξει την δικαιοσύνη και δυστυχώς ούτε την δημόσια διοίκηση . Οι κυβερνήσεις εκλέγονται από τον λαό και λογοδοτούν στην βουλή και στον λαό . Οι δικαστές διορίζονται με εξετάσεις και «λογοδοτούν» σαν δημόσιοι υπάλληλοι στους ανωτέρους τους ο μόνος τρόπος που γίνεται παρέμβαση σε αυτό το κλειστό κύκλωμα είναι η εκλογή του προέδρου αντιπροέδρων και του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου από την κυβέρνηση . Εάν καταργήσουμε και αυτό θα έχουμε παγκόσμια πρωτοτυπία και θα μιμηθούμε τον τρόπο που εκλέγεται η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων στην Τουρκία η οποία επί πολλά χρόνια κυβερνά άτυπα την γειτονική χώρα . Η Δικαιοσύνη είναι πράγματι ο μόνος θεσμός του Ελληνικού κράτους ο οποίος διατηρεί ένα επίπεδο και κύρος .Αλλά και η πρόσφατη αύξηση στους μισθούς τους , και η παλαιότερη που οι δικαστές έδωσαν στο εαυτό τους ήταν αρκετά μεγάλες και πολύ αμφιλεγόμενες . Επίσης το Συμβούλιο της Επικρατείας νομοθετεί ερμηνεύοντας το σύνταγμα .και πολλές φορές καταργεί και την Βουλή ,αλλά και οι αποφάσεις του, που όλες έχουν σαν σκοπό την «προστασία του περιβάλλοντος» είναι γραφειοκρατικές και κάνουν πιο εχθρικό το περιβάλλον στις παραγωγικές επενδύσεις , τις οποίες χρειάζεται πάρα πολύ η Ελληνική οικονομία , και συχνά αυξάνουν την πολυνομία και την παράλυση της δημόσιας διοίκησης .
Παρακαλώ το παραπάνω κείμενο να δημοσιευθεί στα ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου