Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

tromaktiko: O τούρκος μεγιστάνας που επενδύει στις ελληνικές μαρίνες

tromaktiko: O τούρκος μεγιστάνας που επενδύει στις ελληνικές μαρίνες

Σάββατο, 5 Ιανουαρίου 2013

O τούρκος μεγιστάνας που επενδύει στις ελληνικές μαρίνες

Πέντε ελληνικές μαρίνες θα προσθέτει στην μεγάλη λίστα των επιχειρήσεών του ο Τούρκος δισεκατομμυριούχος Φερίτ Σαχένκ...
το προφίλ του οποίου σκιαγραφεί ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε στο ιστότοπο της εφημερίδας Τα Νέα.

Ο λόγος για τη μαρίνα Φλοίσβου, της οποίας απέκτησε το 23% από τη Lamda Development, μαζί με τις μαρίνες Ζέας, Κέρκυρας, Λευκάδας και Καλαμάτας, για τις οποίες έχει υπογράψει συμφωνία για την εξαγορά του 50% της συμμετοχής του ομίλου Κυριακούλη, που τις εκμεταλλεύεται.

Κάτοικος Κωνσταντινούπολης ο Σαχένκ, πατέρας ενός παιδιού από τον γάμο του με την αμερικανίδα σύζυγό του Νταϊάνα, είναι ο τέταρτος πλουσιότερος άνθρωπος στην Τουρκία με προσωπική περιουσία πάνω από 2,6 δισ. δολάρια σύμφωνα με τη λίστα για το 2012 του περιοδικού «Forbes».

Δηλώνει λάτρης της Coca-Cola και φτάνει να καταναλώσει ακόμη και οκτώ κουτιά όταν έχει άγχος, όπως ο ίδιος έχει πει σε συνεντεύξεις του, ενώ είναι φανατικός οπαδός της ποδοσφαιρικής ομάδας Φενερμπαχτσέ, της οποίας φροντίζει να μη χάνει ματς.

Ο άνθρωπος που φέρεται να έχει βάλει στο μάτι και κάποια μεγάλα ακίνητα - φιλέτα στην Ελλάδα -όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο ηλεκτρονικό δημοσίευμα - κατατάσσεται στη θέση 464 της λίστας με τους δισεκατομμυριούχους του πλανήτη.

Εχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων και Ανθρώπινου Δυναμικού σε Βοστώνη και Χάρβαρντ, και ανέλαβε τα ηνία του ομίλου το 2001 σε ηλικία 38 ετών, αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα του και ιδρυτή της Dogus, Αϊχάν Σαχένκ, ενός αυτοδημιούργητου επιχειρηματία με καταγωγή από τα βάθη της Ανατολίας που ξεκίνησε από το μηδέν, έστησε την Dogus το 1951 σε ηλικία μόλις 21 ετών, και την μετέτρεψε σε κολοσσό.

Πενήντα ακριβώς χρόνια μετά, το 2001, ο γιος του Φερίτ κλήθηκε να μανατζάρει την οικογενειακή επιχείρηση σε μια εποχή που η Τουρκία μαστιζόταν από τη χειρότερη οικονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας της. Ο ίδιος έπρεπε να σώσει ειδικά το τραπεζικό κομμάτι που πλήττονταν πιο έντονα.

Συγχώνευσε όλες τις πιστωτικές δραστηριότητες της Dogus, πούλησε τμήμα της Garanti Bank της μεγαλύτερης τράπεζας του ομίλου στη General Electric, έκανε δραστικές οικονομίες, και κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο τις επιχειρήσεις του χάρη και στη θεαματική ανάκαμψη της τουρκικής οικονομίας που έφτασε να καταστεί πέρυσι η 17η μεγαλύτερη στον κόσμο, βάζοντας τη χώρα στους G20.

Σήμερα ο Σαχένκ, μέλος του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ, κουμαντάρει ένα όμιλο 150 εταιρειών και 30.000 εργαζομένων, με παρουσία τόσο εντός όσο και εκτός Τουρκίας.

Η Garanti Bank είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ιδιωτική τράπεζα της χώρας με ενεργητικό 90 δισ. ευρώ, υποκαταστήματα σε Ρουμανία και Μόσχα, και σύμφωνα με το περιοδικό «Financial Magazine Euro Μoney» αναδείχθηκε το 2011 ως η καλύτερη τράπεζα στην Τουρκία για ενδέκατη φορά.

Η Dogus ελέγχει μια σειρά από τηλεοπτικά δίκτυα (NTV, Star TV, NTV Spor TV, CNBC - e, Kral TV, κ.ά.) καθώς επίσης ραδιοφωνικούς σταθμούς ενώ εκδίδει το τουρκικό «National Geographic» και το «Vogue».

Στην αγορά αυτοκινήτων της γείτονος αντιπροσωπεύει 14 μάρκες, των οποίων Volkswagen Audi, Porche, Bentley, Lamborghini, Bugatti, Seat, Skoda, Scania.

Στον τουρισμό ελέγχει τα ξενοδοχεία Grand Hyatt και Park Hyatt στην Κωνσταντινούπολη και Maritim Hotel Grand Azur στο Μαρμαρά, ενώ στον τομέα της μόδας συνεργάζεται με διεθνείς οίκους όπως Emporio Armani, Gucci and Loro Piana.

Στις κατασκευές, τον τομέα που έκανε ζάπλουτο τον πατέρα του, έχει αναλάβει τμήμα της κατασκευής της γραμμής 1 του Μετρό της Σόφιας και συμμετέχει στην υλοποίηση του αεροδρομίου στο Κίεβο, ενώ στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αναπτύσσει μέσω της D. Energy μεγάλα έργα των οποίων η συνολική εγκατεστημένη ισχύς φτάνει το 1 GW και σε αξία τα 2,2 δισ. ευρώ.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ

Ἀναρτήθηκε στὶς ἀπὸ τὸν/τὴν

Rate This

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Το 1998, ο ηγέτης του ΡΚΚ Αμπντουλά Οτσαλάν έπαιρνε την πτήση των Συριακών Αερογραμμών Δαμασκός-Στοκχόλμη, με ενδιάμεσο σταθμό την Αθήνα, όπου και αποβιβάστηκε. Στο Ελληνικό έσπευσε ο τότε διοικητής της ΕΥΠ Σταυρακάκης. Ο Οτσαλάν ζήτησε πολιτικό άσυλο και ο Σταυρακάκης απήντησε: «Σου απαγορεύω να ζητήσεις». ‘Ετσι άρχισε ο πολύμηνος και «πολυεθνικός» Γολγοθάς του αρχηγού των Κούρδων ανταρτών που κατέληξε σε ένα ακόμα πιο απίστευτο «ελληνικό κεφάλαιο».
‘Όταν ο Κούρδος ηγέτης-φυγάς ξαναβρέθηκε στην Αθήνα, τον απήγαγε παραπλανώντας τον ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος («όλοι μαζί τα φάγαμε»), τον έστειλε «πακέτο» στην Κένυα και, από εκεί, στο δεσμωτήριο του ‘Ιμραλι, όπου «διαμένει» μέχρι σήμερα. Φυσικά, η Αθήνα αγνόησε το δεύτερο, έγγραφο αίτημα ασύλου που υπέβαλε, από το ελληνικό έδαφος της ελληνικής πρεσβείας στο Ναϊρόμπι. Ενώ η τραγωδία πλησίαζε στην κορύφωση, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα δήλωνε ότι είναι απολύτως ικανοποιημένος από τη συνεργασία με την Ελλάδα επί του θέματος.
Κυρίαρχο κράτος ή προτεκτοράτο
Τον Οτσαλάν δεν τον ήθελε καμία χώρα. Αλλά και καμία δεν διανοήθηκε να κάνει τα απίστευτα που κάναμε. Ο Πρωθυπουργός Ντ’Αλέμα έφτασε, στην προσπάθεια να τον διώξει από την Ιταλία, να βάλει κομπρεσέρ να δουλεύουν εικοσιτετράωρο, να του σπάσουνε τα νεύρα! Αλλά δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή να τον στείλει στην Τουρκία, παραβιάζοντας την ιταλική και διεθνή νομοθεσία, παρά τις βιαιότατες αντιδράσεις της ‘Αγκυρας. ‘Όταν η ολλανδική κυβέρνηση πληροφορήθηκε το σχέδιο του Οτσαλάν να κατευθυνθεί αεροπορικώς από τη Λευκορωσία στην Ολλανδία για να ζητήσει πολιτικό άσυλο, σήκωσε τα F-16 της πολεμικής της αεροπορίας, να εμποδίσει το αεροπλάνο του να μπει στον ολλανδικό εναέριο χώρο. Γιατί, αν έμπαινε και προσγειωνόταν, θα ήταν υποχρεωμένη να εξετάσει την αίτηση ασύλου.
Η Ιταλία και η Ολλανδία δεν συμπαθούσαν τον Οτσαλάν περισσότερο από την Ελλάδα. Είναι όμως κράτη που σέβονται την κρατική τους κυριαρχία, τους νόμους και τη συνταγματική τους τάξη – κι όταν τα παραβιάζουν το κάνουν εν κρυπτώ και παραβύστω. Το ίδιο δεν κάνουν μόνο ευρωπαϊκά κράτη, το κάνει και η Τουρκία. Τόκανε, όσο ζούσε, ακόμα και ο Ντενκτάς, αρχηγός ενός «κρατιδίου» της πυρκαγιάς, που δεν αναγνωρίζει κανείς στον κόσμο. Το «ψευδοκράτος» σεβόταν μέχρι κεραίας τη συνταγματική του υπόσταση. Είναι το «κανονικό» κράτος, η Κυπριακή Δημοκρατία, που συμπεριφερόταν και συμπεριφέρεται συχνά ως «ψευδοκράτος». Με αποκορύφωμα την περίοδο 2002-04, όταν συζητούσε επισήμως την αυτοκατάλυσή του δια του σχεδίου Ανάν!
Εκατόν ενενήντα χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821, το ελληνικό κράτος παραμένει «ατελές» μόρφωμα και τα αιτήματα που έθεσε ο ελληνικός λαός στις Εθνοσυνελεύσεις του, ουσιαστικά ανεκπλήρωτα. Και συχνά, το πολιτικό μας προσωπικό χωρίζεται σε κόμματα που δεν εκπροσωπούν κοινωνικές τάξεις και μερίδες, αλλά διαφορετικές «φράξιες» του «διεθνούς παράγοντα», όπως στον 19ο αιώνα το αγγλικό, γαλλικό και ρωσικό κόμμα.
Αποικιακό υποκείμενο
Πάρτε π.χ. τη συζήτηση για την Ευρώπη. Το ΚΚΕ και ο Αντώνης Σαμαράς πιστεύουν κατά βάθος το ίδιο πράγμα για την Ευρώπη, αν εξετάσετε τον πυρήνα των απόψεών τους. Ξαφνιαστήκατε; Κακώς. Και οι δύο θεωρούν ότι, άπαξ και είσαι στην Ευρώπη, πρέπει να κάνεις αυτό που σου λένε. Διαφέρουν βέβαια ως προς το συμπέρασμα. Ο Σαμαράς κάνει αυτό που του λένε για να μην τον διώξουνε. Το ΚΚΕ λέει να φύγουμε για να μην κάνουμε αυτό που μας λένε. Ούτε όμως ο ένας, ούτε η άλλη, δεν σκέφτονται, προτού φτάσουμε στις αποβολές ή τις αποχωρήσεις, να κάνουμε το φυσιολογικό, αυτό δηλαδή που θάπρεπε να κάνει ένα υποκείμενο που υπερασπίζεται τα συμφέροντά του: να πάμε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και να πούμε την αλήθεια, τι συμβαίνει, τι ζητάμε, γιατί το ζητάμε.
Ψυχολογικά, και οι δύο στάσεις είναι κατά βάθος εκφράσεις του ραγιαδισμού, βαθιών στρωμάτων εθνικής μειονεξίας, που αντανακλώνται και στην βαθιά ατομική «ελλειματικότητα» που συχνά μας χαρακτηρίζει, πολύ έκδηλη και χαρακτηριστική στις επαφές μας με τους ξένους, ίδιον αγροτικών στρωμάτων που «προήχθησαν» ταχέως, φοράνε τα σύμβολα της μοντέρνας κουλτούρας χωρίς να την αποκτήσουν. Γι’ αυτό και η Ελλάδα σπανίως κατάφερε να κάνει τις «διορθώσεις» της δια μεταρρυθμίσεων, χρειάστηκε να κάνει μεγάλες επαναστάσεις και αυτές ποτέ ολοκληρωμένες.
Αυτό που ισχύει στις εξωτερικές σχέσεις, ισχύει και στην εσωτερική τάξη. Πάρτε τον κ. Στουρνάρα. Κανείς άλλος Υπουργός σε καμία άλλη χώρα δεν θα μπορούσε να εκδώσει εγκύκλιο για να μην τηρείται απόφαση δικαστηρίου. Υποπτεύομαι μάλιστα, αλλά δεν μπορώ να το αποδείξω, ότι πρόκειται για συνειδητή πολιτική της τρόικας, που θέλει να σπάσει την ίδια την έννοια της έννομης τάξης, και μαζί την αντίσταση των δικαστικών, της τελευταίας από τις τρεις εξουσίες που δεν έχει μεταβληθεί σε υπηρέτη των Πιστωτών, όπως επίσης την έννοια της κοινωνικής και εθνικής συνοχής. Μια κοινωνία όπου αλλάζεις τους κανόνες φορολογίας πιο γρήγορα από τον καιρό, οι δικαστικές αποφάσεις δεν τηρούνται, οι πολίτες μετατρεπόμαστε σε γουρούνια, επιτρέποντας στον εαυτό μας να αδιαφορούμε για τους συμπολίτες μας που πεινάνε και να τους προσπερνάμε αδιάφορα, είναι ένα κράτος, μια κοινωνία, ένα έθνος που τέλειωσαν, που τελειώνουν.
«Τήξη αντιδραστήρα»
Η άρχουσα τάξη της χώρας και το πολιτικό της προσωπικό «έλειωσαν», όπως συμβαίνει στην τήξη αντιδραστήρων, δεν διαθέτουν σπονδυλική στήλη, σημείο αντιστήριξης. Δεν μπορούν να φανταστούν καν τον εαυτό τους ως φορείς οποιουδήποτε εθνικού σχεδίου και, ως αποτέλεσμα, ούτε συμμάχους μπορούν να βρουν, ούτε να διαπραγματευτούν, ούτε, πολύ περισσότερο, να τσακωθούν. Περιορίζονται να προσεύχονται να τους λυπηθούν οι πολλαπλοί αφέντες τους, αγκιστρώνονται, ο καθένας από τον προστάτη που διαλέγει, όπως τα κορίτσια στην Αθηνάς αγαπάνε τον «αγαπητικό» που ζει από αυτά και τα δέρνει από καιρού εις καιρόν. «Το γένος επιβίωσε και χωρίς κράτος», άκουσα μια μέρα κατάπληκτος κορυφαίο πολιτικό παράγοντα να μου αντιτείνει, όταν τούπα ότι το σύστημα «Δανειακές-Μνημόνιο» καταλύει το κράτος. Επαναλαμβάνοντας, σε πολύ διαφορετικές συνθήκες και χωρίς καμία δικαιολογία, την ιδεολογία του Φαναρίου. Καταλήξαμε να υπογράψουμε μια Δανειακή Σύμβαση που, αν πιστέψουμε τον συνταγματολόγο Κασιμάτη, είναι το χειρότερο τέτοιο κείμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας!
Ο Σαμαράς ως Αντενάουερ!
Για Αντενάουερ περνάει ίσως τον εαυτό του ο Πρωθυπουργός. Ξεχνάει ότι στον Αντενάουερ έδωσαν σχέδιο Μάρσαλ, όχι Μοργκεντάου, ότι η Γερμανία έχασε τον πόλεμο, ενώ η Ελλάδα παραδόθηκε μόνη της, ότι η Γερμανία έπρεπε να απολογείται για τα φοβερά εγκλήματα των ναζί, η Ελλάδα όχι. Ξεχνάει, ο κ. Σαμαράς ότι έχει ένα εκατομμύριο ευρώ καταθέσεις την ώρα που ‘Ελληνες ψάχνουν στους σκουπιδοντενεκέδες για να φάνε ή πεθαίνουν σε νοσοκομεία χωρίς στοιχειώδη μέσα.
Δεν ξέρω αν οι λαοί έχουν τις κυβερνήσεις που τους αξίζουν, όπως λένε οι Γάλλοι, αλλά είναι εξαιτίας αυτού του κοινωνικού υποστρώματος που ονειρευόμαστε να βρούμε έναν «νταβατζή» να πλακώσει για λογαριασμό μας τη Μέρκελ, να της κάνει αυτό που δεν τολμάμε εμείς να κάνουμε (ΗΠΑ, ΔΝΤ), γι’ αυτό είναι τόσο δημοφιλής η ιδέα «να πιάσουμε την καλή με τα πετρέλαια», ή μερικοί βγάζουν το άχτι τους στους μετανάστες. ‘Όλα αυτά (η αξία διεθνών ελιγμών, το θέμα υδρογονανθράκων, το μεταναστευτικό) έχουν βάση, αλλά αντανακλούν και μια τεράστια δόση δειλίας, ιδιοτέλειας και καιροσκοπισμού, στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την κατάσταση.
Η αλήθεια σώζει
Ασφαλώς χρειαζόμαστε απελπιστικά συμμάχους και τους χρειαζόμαστε όπου βρεθούν, σε οποιοδήποτε σημείο του ορίζοντα. Αλλά η λέξη σύμμαχος βγαίνει από τις λέξεις συν και μάχη. Πρέπει να δίνουμε μάχη, για να χρειαζόμαστε συμμάχους και νάχουμε τι να τους κάνουμε. Αυτό που σίγουρα δεν χρειαζόμαστε, είναι να πολλαπλασιάζουμε τους νταβατζήδες πάνω από το σπαρασσόμενο κορμί της χώρας μας.
Υπάρχει διέξοδος; Ασφαλώς, αν και δύσκολη, επικίνδυνη, «κακοτράχαλη». Προϋποθέτει όμως μια αληθινή «επανάσταση», ηθική, πνευματική κα πολιτική. Χρειάζεται ριζική, πλήρη αντιστροφή του μοντέλου της απάτης που χαρακτήρισε την περίοδο 1974-2010, αν όχι όλη σχεδόν την παράδοση του νεώτερου ελληνισμού, νέο «υπόδειγμα». Χρειάζεται να ξαναγίνουμε υποκείμενο του εαυτού μας κι αυτό μπορούμε να το πετύχουμε μόνο σταματώντας «άλλα να λέμε, άλλα να σκεφτόμαστε, άλλα να κάνουμε». Χρειάζεται να μπει η αλήθεια στο κέντρο της κοινωνικής οργάνωσης, της πολιτικής ζωής και του διεθνούς διαβήματος της Ελλάδας. Η αλήθεια σώζει, δίδαξε το Ευαγγέλιο.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα, 27.12.2012

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

VIDEO - Γεώργιος Κασιμάτης : Αν δεν φύγουμε από τα μνημόνια τα χάνουμε ΟΛΑ


Αποκαλυπτικός όπως πάντα ο Συνταγματολόγος Γεώργιος Κασιμάτης που με πείρα τόσων ετών μελέτης και διδαχής του συνταγματικού και διεθνούς δικαίου φώτισε για μιά ακόμα φορά τα  ψιλά γράμματα των δανειακών συμβάσεων - Μνημονίων.
Αυτό που συμβαίνει στην περίπτωση της πατρίδας μας δεν έχει προηγούμενο και είναι η πλήρη καταστροφή. Είναι τόσο γερές οι αλυσίδες που φόρεσαν στην πατρίδα μας με τα μνημόνια που η αντίσταση γίνετε πλέον καθήκον του καθενός μας , του κάθε Έλληνα που δεν θέλει να γίνει πρόβατο προς σφαγή.
Στο παρακάτω VIDEO  ολόκληρη η ομιλία του καθηγητή που πραγματοποιήθηκε στις 23 - 12 -2012 στην Κυψέλη με θέμα : " Ο ορυκτός και υποθαλάσσιος πλούτος της χώρας & τα μνημόνια "
 και την διοργάνωσε η Σπίθα 1ου διαμερίσματος Κέντρο Αθήνας στα πλαίσια της διαφώτισης των πολιτών ώστε με γνώση να παλέψουμε για την ανατροπή των μνημονίων , για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ όλου του  υπάρχοντος πολιτικό-κομματικού κατεστημένου, με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη, που

Πρόγραμμα Αθηνά: «Καλλικράτης» στην Παιδεία


Νικήτας Χιωτίνης
Τον τελευταίο καιρό συζητείται εντόνως η εξαγγελθείσα πρόθεση του υπουργείου Παιδείας να προβεί σε «Καλλικράτη» στην Παιδεία, με το όνομα «Αθηνά», που θα υλοποιεί καταργήσεις και συγχωνεύσεις Τμημάτων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Διακηρύσσεται μάλιστα πως αυτός ο σχεδιασμός θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Φεβρουάριο, ούτως ώστε οι υποψήφιοι στις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης χρονιάς να δηλώσουν σχολές προτίμησης με βάση αυτήν τη νέα εικόνα και χωροθέτηση των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της χώρας.
Πριν από κάθε είδους όμως εκπαιδευτικό σχεδιασμό, η πολιτεία οφείλει να ορίσει τους στόχους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με βάση τις νέες εξελίξεις στις επιστήμες και τις τέχνες και με βάση τις νέες απαιτήσεις των κοινωνιών. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση αποσκοπεί αφ’ ενός στην περαιτέρω πνευματική καλλιέργεια των ανθρώπων, αφ’ ετέρου στη συμβολή της στην ανάπτυξη της χώρας. Με άλλα λόγια, πρέπει να αποσκοπεί:
·         αφ’ ενός στο να δημιουργεί επιστήμονες με τον τρίπτυχο στόχο α) να είναι ικανοί να ανταποκριθούν με τον καλύτερο τρόπο στις απαιτήσεις του αντιστοίχου επαγγέλματός τους, αλλά ταυτόχρονα να είναι πρωτοπόροι στην έρευνα, θεωρώντας την εξίσου κύρια αρμοδιότητά τους, β) να έχουν το γνωστικό υπόβαθρο που θα τους καθιστά ικανούς να παρακολουθούν αλλά και να προβλέπουν την εξέλιξη της επιστήμης τους, καθώς και την προς τούτο απαιτούμενη διεπιστημονική εμβέλεια και γ) να συμμετέχουν ενεργά στην εξέλιξη του Πολιτισμού και στην ανάπτυξη των αξιών στις οποίες θα εδράζονται οι κοινωνίες του μέλλοντος,
·          αφ’ ετέρου να ικανοποιούν αλλά και να προβλέπουν τις γενικότερες αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας, ανάπτυξη που θα προβλέπουν, θα δημιουργούν και θα προσανατολίζουν.
 Η πολιτεία όμως καταδήλως δεν δείχνει να λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν της αυτούς τους στόχους των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων[i]. Εξηγούμεθα:
Η χώρα μας βρίσκεται σήμερα στην ανάγκη να αντιμετωπίσει σοβούσα οικονομική κρίση, κρίση άλλωστε που δεν είναι μόνο ελληνική. Αυτή η κρίση θα πρέπει όμως να αντιμετωπιστεί στη βάση της και όχι στις αμέσως φανερές επιπτώσεις της. Επικεντρωνόμενοι στην Παιδεία και στα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα [ii], το φαινόμενο σε περιόδους κρίσης – όπως η σημερινή – είναι η «λογιστική» τους διάσταση, η ουσία όμως (εξακολουθεί να) βρίσκεται στη συμβολή τους στην ανάπτυξη των κοινωνιών και σε όλες τις ευρύτερες επιπτώσεις τους, επιπτώσεις που προβαλλόμενες στον χρόνο εμπεριέχουν και τη στενά «λογιστική» διάσταση.
Στη χώρα μας, αυτή την κρίση – που πολύ κακώς τη θεωρούμε μόνο οικονομική, ενώ είναι κατ’ αρχήν πολιτική και πολιτισμική – φαίνεται πως την αντιμετωπίζουμε προσπαθώντας να συλλέξουμε χρήματα πουλώντας δημόσιες επιχειρήσεις και δημόσια περιουσία. Επί πλέον μειώνοντας μισθούς και συντάξεις, προσπαθώντας με άλλα λόγια να εξοικονομήσουμε χρήματα μέσω μιας «εσωτερικής υποτίμησης», μοντέλο όμως που έχει ιστορικά αποτύχει – π.χ. στην Αγγλία. Το μοντέλο αυτό καταδήλως και στην περίπτωσή μας έχει αποτύχει, ακόμα και το ΔΝΤ έχει αρχίσει να το απορρίπτει. Η οικονομική κρίση όμως – αν θέλουμε να επικεντρωθούμε μόνο σε αυτή – αντιμετωπίζεται μόνο με ανάπτυξη, τελευταία όλοι το αποδέχονται και το διακηρύσσουν, χωρίς όμως συγκεκριμένες προτάσεις και χωρίς συγκεκριμένες πολιτικές ενέργειες. Η δε πολιτική και πολιτισμική κρίση, απ’ όπου αυτή η οικονομική κρίση προέρχεται, αντιμετωπίζεται με την ανάπτυξη της Παιδείας και της συνακόλουθης συνειδητοποίησης των λανθασμένων δρόμων στους οποίους έχουμε οδηγηθεί, σε μεγάλο βαθμό εκών άκων.
Στο αμιγώς οικονομικό επίπεδο, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες δείχνουν να έχουν ήδη βρει τον δρόμο διαφυγής: αυτόν της μιας «πάση δυνάμει» ανάπτυξης των κρατών. Αυτό μεταφράζεται σε ανάπτυξη όλων των Περιφερειών τους, με ανάδειξη και αναπτυξιακή αξιοποίηση όλου του δυνάμει πλούτου τους, πλούτου τους σε εδαφικό και ανθρώπινο κεφάλαιο, με συνακόλουθη την εδαφική και κοινωνική συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αποτελεί και κύριο ζητούμενο. Στην περίπτωση της Παιδείας, έχουν αναγνωρίσει τον αναπτυξιακό της ρόλο και άρα με αναπτυξιακά κριτήρια [iii] αντιμετωπίζουν την Ανώτατη αλλά και κάθε άλλου είδους εκπαίδευση. Ακριβώς δηλαδή αυτό που δεν κάνουμε εμείς, είτε λόγω ανικανότητας είτε γιατί δεν μας ενδιαφέρει είτε και για τα δύο αυτά μαζί.
Είναι σαφές πως ο επιδιωκόμενος εξορθολογισμός των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της χώρας μας, ως προς το περιεχόμενό τους, τον σκοπό τους και τον τρόπο λειτουργίας τους, καθώς και η λειτουργική χωροταξική κατανομή τους στην επικράτεια, προϋποθέτει, από την κεντρική πολιτική διοίκηση του κράτους, σαφές αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας και των Περιφερειών της, με συνακόλουθη σαφή αναπτυξιακή στόχευση των εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων που ιδρύει, ενισχύει ή μεταλλάσσει. Είναι επιτακτικό λοιπόν να γίνουν τα ακόλουθα:
1.      Επαναπροσδιορισμός των στόχων όλων των εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, ιδιαιτέρως αυτών των Περιφερειών. Οι Περιφέρειες διαθέτουν διαφορετικών δυνατοτήτων εδαφικό κεφάλαιο, που μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετικές αναπτυξιακές εξειδικεύσεις τους. Η πολιτεία οφείλει να τους παράσχει την αυτονομία να μπορούν να σχεδιάσουν την ιδιαίτερη αναπτυξιακή στρατηγική τους[iv] και σε αυτήν να εντάξουν τον σχεδιασμό των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων τους. Υπάρχουν απολύτως αντιλειτουργικά Τμήματα Πανεπιστημίων και ΤΕΙ σε περιφερειακές πόλεις, ανορθολογικώς και αντιεπιστημονικώς σχεδιασμένα. Θεωρούμε πως ενισχύουμε τις περιφερειακές αυτές πόλεις μαζεύοντας φοιτητές που θα νοικιάζουν διαμερίσματα και θα καταναλώνουν στα τοπικά καταστήματα. Συχνά εγκλωβίζουμε τους νέους μας (και τις οικογένειές τους) σε τετραετείς και πενταετείς δαπανηρές και σχεδόν άχρηστες γι’ αυτούς και για τη χώρα σπουδές, σε Εκπαιδευτικά Ιδρύματα που δημιουργήθηκαν επιπόλαια και ανόητα, συνήθως για λόγους «πελατειακούς», από πολιτικούς ανίκανους να δουν πέραν των άμεσων εκλογικών τους επιδιώξεων. Ουδεμία μέριμνα για την ανάγκη εκπαίδευσης σχετικής με τις ιδιαίτερες αναπτυξιακές δυνατότητες των Περιφερειών αυτών, ουδεμία μέριμνα για την ανάπτυξη του εν δυνάμει πλούτου τους.
2.      Η πολιτεία οφείλει κατόπιν αυτού να βάλει σε τάξη το εκπαιδευτικό τοπίο της χώρας. Οφείλει να χαρακτηρίσει, ονοματίσει, ορθολογικοποιήσει και ενισχύσει τα Τριτοβάθμια Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, με βάση τα διεθνή δεδομένα και τη διεθνή σχετική ορολογία: 2-3 χρόνια σπουδών οι επαγγελματικές σχολές ανάπτυξης δεξιοτήτων, 4 χρόνια τα Πανεπιστήμια, 5 χρόνια για την απόκτηση Master, 7-8 χρόνια για απόκτηση Διδακτορικού κ.ο.κ. Με άλλα λόγια, τα έτη σπουδών και οι ονομασίες των Ιδρυμάτων αυτών να ανταποκρίνονται στο πραγματικό γνωστικό περιεχόμενο και σκοπό τους και όχι στις φαντασιώσεις των ελλιπώς ενημερωμένων κοινωνιών. Δεν είναι δυνατόν τριτοβάθμια τετραετή Εκπαιδευτικά Ιδρύματα να μην ονομάζονται Πανεπιστήμια. Δεν είναι δυνατόν να απαιτούνται τέσσερα ή πέντε έτη σπουδών, όταν το γνωστικό περιεχόμενο των Ιδρυμάτων και ο σκοπός τους καλύπτεται με τρία ή και δύο έτη σπουδών – και όπου οι σπουδαστές να μπορούν να εισέρχονται σε αυτά άνευ εξετάσεων και άνευ ανορθολογικών δαπανών και αποπροσανατολισμού των νέων μας και των οικογενειών τους, Ιδρύματα επικεντρωμένα στις ιδιαίτερες ανάγκες ανάπτυξης των Περιφερειών τους. Θα πρέπει άλλωστε κάποτε να αποδώσουμε και στη δευτεροβάθμια Εκπαίδευση τον πραγματικό της ρόλο.
3.      Οφείλει επιπροσθέτως η πολιτεία να δημιουργήσει Εκπαιδευτικά Κέντρα Αριστείας, επικεντρωμένα κυρίως στην έρευνα. Έχουν ήδη αναπτυχθεί τέτοιες «κυψέλες» σε διάφορα σημεία της χώρας, που μπορούν και πρέπει να αποκτήσουν περαιτέρω διεθνή εμβέλεια (το όφελος θα είναι και «λογιστικό»). Η πολιτεία οφείλει να μεριμνήσει γι’ αυτό, τρόποι υπάρχουν πολλοί και δεν είναι του παρόντος να αναφερθούμε σε αυτούς. Σίγουρα πάντως δεν αποτελεί τρόπο ενίσχυσής τους η παραπομπή των καθηγητών τους στα συσσίτια του στρατού για να επιβιώσουν.
Όλοι οι μέχρι τώρα εκπαιδευτικοί σχεδιασμοί στη χώρα μας έγιναν καταδήλως με κριτήρια που ουδόλως έχουν σχέση με τις παραπάνω αποστολές των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Ελπίζουμε όμως ότι θα αντιμετωπίζουμε στο εξής με σοβαρότητα την κατάσταση, δεδομένου πως «έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι». Η ιστορία του νεοελληνικού κράτους δείχνει άλλωστε πως πάντα έτσι λειτουργούσαμε.


[i] Στόχους στους οποίους πρέπει να προσβλέπουν όχι μόνο τα τριτοβάθμια, αλλά και τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα όλων των υπολοίπων βαθμίδων.
[ii] Δεν είναι ταυτόσημες έννοιες, απλώς η κάθε μία εμπεριέχει ή πρέπει να εμπεριέχει και την άλλη.
[iii] Όπου στην ανάπτυξη περιλαμβάνεται και η «συνολική παραγωγικότητα», στην οποίαν εντάσσεται και ο Πολιτισμός.
[iv] Εσχάτως έχει εισαχθεί ο όρος της Ολοκληρωμένης Χωρικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής, όρος που απηχεί τη σχετική διαπιστωθείσα αδήριτη ανάγκη. 

Για μια χούφτα πετροδολάρια

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιανουαρίου 2, 2013

470449db1b9c3e05549c754b157d8167_XL.jpg
Της Αλεξάνδρας Τράγκα

Υπάρχουν δύο τρόποι να σκλαβώσεις ένα έθνος. Ο ένας είναι με τη βία. Και ο άλλος με το χρέος.
Δύο χρόνια και οκτώ μήνες πέρασαν από την ημέρα που ο τέως πρωθυπουργός και νυν καθηγητής του Χάρβαρντ Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου, αψηφώντας τη βούληση του ελληνικού λαού…
ανακοίνωσε από το ακριτικό Καστελόριζο την προσφυγή της χώρας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, που οδήγησε στην υπογραφή του πρώτου Μνημονίου.

Δύο χρόνια και οκτώ μήνες ύφεση, ανεργία, πόνος, κατάθλιψη και αυτοκτονίες. Το πείραμα πέτυχε, το πειραματόζωο ψυχορραγεί.
Η ελληνική κοινωνία, μουδιασμένη, επιλεκτικά ανήμπορη να αντιδράσει, παρακολουθεί ψυχρά την εφαρμογή του νέου Δόγματος του σοκ στο ίδιο της το κορμί.
Η Δημοκρατία απέθανε στην ίδια τη χώρα που τη γέννησε. Παρακάμπτοντας την ενοχλητική γι’ αυτή κοινοβουλευτική διαδικασία, η τρικομματική συγκυβέρνηση της εσωτερικής τρόικα, επέλεξε με το άκρως βολικό γι’ αυτή ΦΕΚ 240, να ξεπουλήσει το κράτος που ορκίστηκε να υπηρετεί.
Στο κείμενο αναφέρεται ρητά, ότι δεν εξαιρείται τίποτα από την κατάσχεση σε περίπτωση που η χώρα δεν εκπληρώσει υποχρεώσεις, ούτε λόγω εθνικής κυριαρχίας, ούτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο.
«Ούτε το δικαιούχο κράτος μέλος, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται, λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλο λόγο, της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης-συντηρητικής ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή διαδικασία σχετικά με τη σύμβαση τροποποίησης» είναι η ακριβής διατύπωση, όπως δημοσιεύτηκε στο προαναφερόμενο ΦΕΚ.
Από την εκχώρηση φυσικά δεν εξαιρείται ο υποθαλάσσιος πλούτος της χώρας (υδρογονάνθρακες και φυσικό αέριο), ένας πραγματικός θησαυρός που αντί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους φυσικούς δικαιούχους του (τους Έλληνες πολίτες) παραδίδεται στα χέρια των πιστωτών.
Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι λίγο πριν εκπνεύσει η προθεσμία ισχύος της Σύμβασης Cooper, ο αμερικανοτραφής τέως πρωθυπουργός φρόντισε να δέσει χειροπόδαρα τη χώρα, δεσμεύοντας για άλλη μία φορά τα στρατηγικά ορυκτά της χώρας τύποις και ουσία σε consortium εταιριών, που για άλλη μία φορά παραφυλούν όπως οι κόρακες την κατάλληλη στιγμή για να τα υφαρπάξουν.
Γι’ αυτό άλλωστε «στήθηκε» και το σκηνικό των Ιμίων ώστε οι Τούρκοι να κάνουν λόγο για γκρίζες ζώνες, να ανακηρυχθούν τα εθνικά ύδατα διεθνή και να ξεκινήσουν οι γεωτρήσεις για την εξαγωγή πετρελαίου.
Άκρως αποκαλυπτική είναι η μέθοδος που ακολουθείται από τον ιμπεριαλισμό των κονκισταδόρων. Ο Τζων Πέρκινς –μετανοημένος Οικονομικός δολοφόνος- αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Ο πιο κοινός τρόπος (υποδούλωσης ενός έθνους), είναι να εντοπίσουμε πρώτα τη χώρα η οποία διαθέτει πόρους όπως πετρέλαιο. Μετά θα κανονίσουμε ένα τεράστιο δάνειο για τη χώρα αυτή από την Παγκόσμια Τράπεζα ή έναν από τους αδελφούς οργανισμούς (π.χ Διεθνές Νομισματικό Ταμείο).
Το χρέος είναι τόσο μεγάλο που είναι αδύνατο να εξοφληθεί. Και αυτό είναι μέρος του σχεδίου, δεν μπορούν να το αποπληρώσουν. Και έτσι εμείς οι οικονομικοί εκτελεστές, πάμε πίσω και τους λέμε: Μας οφείλετε πολλά χρήματα και δεν μπορείτε να πληρώσετε το χρέος σας. Οπότε, πουλήστε το πετρέλαιό σας πολύ φθηνά στις δικές μας εταιρίες».
Και την ώρα που η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων ΕΔΕΥ Α.Ε, παραμένει ανενεργή, το σκάφος «Nordic» της νορβηγικής εταιρίας PGS, που έχει αναλάβει τις σεισμικές έρευνες για τον εντοπισμό του υποθαλάσσιου πλούτου της χώρας έχει ήδη «σκανάρει» τις περιοχές νοτίως της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου και της Κρήτης.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Έθνος, οι επιστήμονες της PGS, από τότε που ξεκίνησαν το ταξίδι, κάθε εβδομάδα αποστέλλουν τα δεδομένα που συλλέγουν για επεξεργασία στο αρμόδιο τμήμα που διαθέτει η εταιρία στο Χιούστον του Τέξας, στη χώρα δηλαδή ενός εκ των πιστωτών!
Και επειδή θεωρείτο αδύνατον για την ισχυρότερη χώρα της ευρωζώνης-τη Γερμανία- να μη λάβει και αυτή ένα μερίδιο από την πίτα των εσόδων που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, η τρικομματική συγκυβέρνηση των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη, φρόντισε ήδη να ικανοποιήσει με μία ακόμα Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου τις απαιτήσεις της.
Καταπατώντας για άλλη μία φορά το Σύνταγμα και τους νόμους, η εσωτερική τρόικα, καθόρισε ήδη τη λειτουργία του ειδικού λογαριασμού της Τράπεζας της Ελλάδος στον οποίο θα κατατεθούν τα χρήματα του δανείου, και από τον οποίο θα εξυπηρετούνται αποκλειστικά οι δανειακές υποχρεώσεις της χώρας. Στον ίδιο λογαριασμό θα κατατίθενται τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις, τα οποία επίσης θα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους!
Εκτός από τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις, σε αυτόν θα κατατίθεται ολόκληρο το πρωτογενές πλεόνασμα-στόχος σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο 2013-2016. Δηλαδή 1,5% του ΑΕΠ το 2014, 3% του ΑΕΠ το 2015 και 4,5% το 2016. Και όχι μόνο αυτό, αλλά εάν το πρωτογενές πλεόνασμα ξεπεράσει τους στόχους, θα κατατίθεται και το 30% της υπέρβασης σε αυτό το λογαριασμό.
Και το ερώτημα κατόπιν τούτων είναι: ποια η θέση των Ελλήνων πολιτών απέναντι στην καταλήστευση του πλούτου που δικαιωματικά του ανήκει; Τι μπορούν οι ίδιοι να κάνουν ώστε να μπει επιτέλους ένα τέλος εντός του καινούριου έτους σε αυτό τον εφιάλτη;
Η απάντηση είναι απλή: εν αρχή ην η αφύπνιση και η ενημέρωση. Η προσωπική συνειδητοποίηση ότι ο κάθε ένας από εμάς, μπορεί να αποτελέσει ένα έστω και μικρό μέρος της λύσης.
Εάν συνειδητοποιήσουμε το βιασμό που υφιστάμεθα, τότε η αντίδραση είναι αναπόφευκτη. Το οφείλουμε στον εαυτό μας αλλά προ πάντων στα ίδια μας τα τέκνα να παραδώσουμε τη χώρα όπως ακριβώς την παραλάβαμε. Αυτό άλλωστε προστάζει και η αρχή της αειφορίας.
Ας οργανωθούμε λοιπόν, πρώτα σε τοπικό και κατόπιν σε πανελλαδικό επίπεδο ώστε να αναγκάσουμε τους πιστωτές και κυρίως τους εσωτερικούς Εφιάλτες να υποχωρήσουν και να αποχωρήσουν.
Και επειδή γνωρίζω ότι πολλοί από εσάς θα σκεφθείτε ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον, να σας υπενθυμίσω μόνο τούτο: η κυβέρνηση του πρώτου κατοχικού πρωθυπουργού της χώρας, του Γεωργίου Ανδρέα Παπανδρέου, έπεσε λίγες μόνο ημέρες μετά τις αυθόρμητες αντιδράσεις όλων των Ελλήνων πολιτών στην επέτειο του μεγάλου ΟΧΙ, της 28ης Οκτωβρίου.
Μην ξεχνάτε τη ρήση του μεγάλου στοχαστή, Νίκου Καζαντζάκη: «εγώ έχω χρέος μου να σώσω τη γης. Αν δεν σωθεί, εγώ θα φταίω»

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

2013 …στα χαρακώματα. Γιατί ανησυχεί η στρατιωτική ηγεσία,τι θα ειπωθεί σήμερα στο ΚΥΣΕΑ - Λόγιος Ερμής

2013 …στα χαρακώματα. Γιατί ανησυχεί η στρατιωτική ηγεσία,τι θα ειπωθεί σήμερα στο ΚΥΣΕΑ - Λόγιος Ερμής

Φράσεις της αρχαίας ελληνικής γλώσσας που “επέζησαν” μέχρι σήμερα


Αναρτήθηκε από τον/την arch στο Ιανουαρίου 2, 2013

Παρ’ όλες τις επιρροές που έχει δεχθεί η γλώσσα μας, εντούτοις χρησιμοποιούμε στον καθημερινό λόγο, εκφράσεις αυτούσιες, προερχόμενες από την αρχαία Ελληνική. Αυτές αποτελούν την απόδειξη ότι η γλώσσα είναι το μοναδικό πολιτισμικό κληροδότημα, το οποίο παραμένει ανεπηρέαστο από το χρόνο.
Είναι λοιπόν χρήσιμο να μάθουμε ή να θυμηθούμε, από που προέρχονται και από ποιούς ελέχθησαν για πρώτη φορά
- Αιδώς Αργείοι: όταν θέλουμε να καταδείξουμε αισθήματα ντροπής αναφερόμενοι σε κάποιον άλλο.
Ειπώθηκε από τον Στέντορα (σε έντονο ύφος) προς τους Αργείους κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, με σκοπό να τους ανυψώσει το ηθικό όταν ο Αχιλλέας αποχώρησε από τη μάχη. (Ομήρου Ιλιάδα – Ε 787)
- Αντίπαλον δέος: όταν αναφερόμαστε σε ισχυρό αντίπαλο. (Θουκυδίδης – Γ 11)
- Από μηχανής θεός: μη αναμενόμενη βοήθεια – λύση – συνδρομή σε κάποιο πρόβλημα ή δύσκολη κατάσταση.
Προέρχεται από θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα που χρησιμοποιούσαν οι τραγικοί ποιητές όταν ήθελαν να δώσουν διέξοδο στη πλοκή του έργου και στο οποίο κατά τη διάρκεια της παράστασης εμφανιζόταν ένας Θεός επάνω σε εναέρια κατασκευή (γερανός).
- Αρχή άνδρα δείκνυσι: όταν οι πράξεις – έργα χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο στον οποίο αναφερόμαστε. (Βίας ο Πριηνεύς – Σοφοκλής…. Αντιγόνη 62)
- Ασκοί του Αιόλου: σε περιπτώσεις επικείμενων δεινών – καταστροφών.
Ο Αίολος έδωσε έναν ασκό στον Οδυσσέα ο οποίος περιείχε ανέμους. Όταν λοιπόν οι σύντροφοι του Οδυσσέα άνοιξαν τον ασκό, απελευθερώθηκαν οι άνεμοι και παρέσυραν το πλοίο στο νησί των Λαιστρυγόνων. (Ομήρου Οδύσσεια Κ 1-56)
- Αχίλλειος πτέρνα: αδύνατο σημείο
Η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, σύμφωνα με τον οποίο, όταν τον βύθιζε στο αθάνατο νερό η μητέρα του, επειδή τον κρατούσε από τη φτέρνα, στο συγκεκριμένο σημείο του σώματός του παρέμεινε θνητός.
- Βίος αβίωτος : ζωή ανυπόφορη. (Χίλων Ο Λακεδαιμόνιος)
- Γαία πυρί μειχθήτω: σε περιπτώσεις καταστροφής, όταν θέλουμε να δώσουμε έμφαση.
- Γη και ύδωρ: υποδηλώνει περιπτώσεις υποταγής , πλήρους υποχώρησης, παράδοσης άνευ όρων.
Η φράση προέρχεται από τον Ηρόδοτο, σύμφωνα με τον οποίο οι Πέρσες απεσταλμένοι ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες γη και ύδωρ σε ένδειξη υποταγής. (Ηροδότου Ιστορία V 17-18)
- Γόρδιος δεσμός: αναφέρεται σε περιπτώσεις δύσκολων προβλημάτων (άλυτων).
Η φράση λέγεται σε περιπτώσεις δύσκολων καταστάσεων, όπως αυτή που αντιμετώπισε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν προσπάθησε να λύσει ένα πολύπλοκο κόμπο, το «γόρδιο δεσμό» τον οποίον σύμφωνα με τον χρησμό όποιος τον έλυνε θα γινόταν κυρίαρχος της Ασίας. (Αρριαννού 11 3)
- Δαμόκλειος σπάθη: απειλητικές καταστάσεις
Η φράση προέρχεται από επεισόδιο που συνέβη μεταξύ του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου και του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα , όταν ο πρώτος θέλοντας να δείξει στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στο θρόνο, ενώ από πάνω του κρεμόταν ξίφος σε μια τρίχα αλόγου.
- Διέβην τον Ρουβίκωνα : σε περιπτώσεις που λαμβάνεται μία παράτολμη απόφαση.
Η φράση αποδίδεται στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος όταν το 49 π.Χ. αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο στην Ιταλία, πέρασε με το στρατό του τον ποταμό Ρουβίκωνα κατευθυνόμενος προς την Ρώμη.
- Δούρειος Ίππος: αναφέρεται σε περιπτώσεις δολιότητας, ή δώρων τα οποία υποκρύπτουν δόλο.
Η φράση προέρχεται από τον Όμηρο και αναφέρεται κατά την περίοδο των Τρωικών πολέμων τότε που οι Έλληνες ενώ χάρισαν στους Τρώες ξύλινο άλογο μεγάλων διαστάσεων ως αφιέρωμα στους Θεούς, στο εσωτερικό του ήταν κρυμμένοι ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του, οι οποίοι άνοιξαν τις πύλες της Τροίας στους υπόλοιπους Έλληνες (Ομήρου Οδύσσεια λ 529)
- Δρακόντεια μέτρα: αναφέρεται σε περιπτώσεις λήψης αυστηρών – σκληρών μέτρων
Η φράση προέρχεται από τον Δράκοντα (7ος αιώνας π.Χ) αρχαίο νομοθέτη των Αθηνών, ο οποίος ήταν γνωστός για τους αυστηρούς και σκληρούς νόμους που επέβαλε.
- Eξ απαλών ονύχων: αναφέρεται στην νηπιακή ηλικία κυριολεκτικά, ή σε παλαιότερη χρονική περίοδο μεταφορικά.
Η φράση χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τη νηπιακή ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος έχει μαλακά νύχια.
- Έπεα πτερόεντα: αερολογίες, αβάσιμα επιχειρήματα.
Ομηρική έκφραση βασισμένη στην αντίληψη ότι τα λόγια όταν εκστομίζονται τα παίρνει ο αέρας. (Ομήρου Ιλιάδα Α 201)
- Επί ξυρού ακμής : στην κόψη του ξυραφιού, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε κρίσιμο σημείο.
Ομηρική φράση η οποία ειπώθηκε από το Νέστορα στο Διομήδη στην προσπάθειά του να τον παροτρύνει για συμμετοχή στον πόλεμο εναντίον των Τρώων. (Ομήρου Ιλιάδα Κ 173)
- Εκατόμβη: Θυσία με πολλά θύματα, μεγάλη απώλεια.
Εκατόμβη στην αρχαία Ελλάδα ονόμαζαν την θυσία κατά την οποία γινόταν προσφορά από εκατό βόδια στους θεούς. (Ομήρου Ιλιάδα Α 65)
- Ες αύριον τα σπουδαία: Αργότερα θα ασχοληθούμε με τα σοβαρά ζητήματα – θέματα, αναβολή.
Τη φράση είπε ο Θηβαίος Αρχίας, όταν έλαβε το γράμμα που τον προειδοποιούσε ότι κινδυνεύει από τον Πελοπίδα. (Πλουτάρχου Πελοπ. 10)
- Ή ταν ή επί τας : Ή θα την φέρεις νικητής (ασπίδα) ή θα σε φέρουν επάνω της νεκρό……………..ή θα επιτύχουμε, ή θα αποτύχουμε.
Τη φράση έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες μητέρες στα παιδιά τους, όταν τους έδιναν την ασπίδα για τον πόλεμο. (Πλουτάρχου Λακεδαιμ. Αποφθ.16)
- Ήξεις αφήξεις: Λέγεται όταν κάποιος αλλάζει συνεχώς γνώμη.
Η φράση προέρχεται από το χρησμό του μαντείου των Δελφών « ήξεις αφήξεις ου θνήξεις εν πολέμω». Η θέση του κόμματος πριν ή μετά το αρνητικό μόριο ου, καθορίζει και τη σημασία του χρησμού.
- Κέρβερος: Σκληρός, ανυποχώρητος.
Προέρχεται από το ομώνυμο τέρας που φύλαγε τον Άδη και δεν επέτρεπε την είσοδο.
- Κέρας Αμαλθείας: Παραπέμπει σε πλούτο – αφθονία υλικών αγαθών.
Η φράση προέρχεται από περιστατικό όπου η Αμάλθεια έτρεφε το μικρό Δία με κέρατο κατσίκας γεμάτο γάλα και μέλι.
- Και συ τέκνον Βρούτε: Φράση που απευθύνεται σε πρόσωπα που προδίδουν την εμπιστοσύνη μας.
Την είπε ο Καίσαρας, όταν αναγνώρισε τον Βρούτο ανάμεσα στους δολοφόνους του.
- Κόπρος του Αυγείου: Συγκεντρωμένες ατασθαλίες – καταστάσεις οι οποίες δύσκολα διορθώνονται.
Η φράση προέρχεται από άθλο του Ηρακλή, κατά τον οποίο καθάρισε την κοπριά από τους στάβλους του Αυγείου.
- Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα: Λέγεται για όσους υπερηφανεύονται και καυχώνται για ανεπιβεβαίωτα κατορθώματα και καλούνται να αποδείξουν ότι λένε την αλήθεια.
Η φράση προέρχεται από Αισώπειο μύθο σύμφωνα με τον οποίο κάποιος ισχυριζόταν ότι κάποτε στη Ρόδο έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και του ζήτησαν να το επαναλάβει λέγοντάς του την παραπάνω φράση. (Αισώπου Μύθοι «Ανήρ Κομπαστής»)
- Mηδένα προ του τέλους μακάριζε : Μην βιάζεσαι να μακαρίσεις κάποιον πριν το τέλος.
Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Σόλωνας τους θησαυρούς του Κροίσου, όταν ο τελευταίος τους έδειξε με υπερηφάνεια. (Ηροδότου Ι 32 7)
- Κύκνειο άσμα: Η τελευταία ενέργεια – πράξη – έργο κάποιου.
Προέρχεται από το τελευταίο τραγούδι του κύκνου πριν το θάνατό του. (Πλάτωνος Φαίδων 84 Ε)
- Ιστός της Πηνελόπης : Λέγεται για έργο που δεν τελειώνει.
Η φράση είναι από τον Όμηρο όπου στην Οδύσσεια αναφέρεται στην Πηνελόπη η οποία ύφαινε ένα ύφασμα την ημέρα και το ξήλωνε τη νύχτα, θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες μέχρι να γυρίσει ο Οδυσσέας από την Τροία. (Ομήρου Οδύσσεια τ 149)
- Κουτί της Πανδώρας : Εμφάνιση πολλών δεινών ταυτόχρονα.
Η φράση προέρχεται από τη μυθολογία, σύμφωνα με την οποία ο Δίας για να τιμωρήσει τους ανθρώπους έδωσε στην Πανδώρα ως δώρο ένα κιβώτιο γεμάτο με όλες τις συμφορές, με αποτέλεσμα μόλις το άνοιξε να βγουν όλα τα δεινά, εκτός από την ελπίδα.
- Ο κύβος ερρίφθη: Η απόφαση έχει ληφθεί.
Τη φάση είπε ο Καίσαρας όταν αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο.
- Προκρούστειος Κλίνη: Προσαρμογή κάποιας κατάστασης βάσει συμφέροντος
Προέρχεται από τον μυθικό κακούργο Προκρούστη ο οποίος έδενε τα θύματά του σε κρεβάτι κι έπειτα τους έκοβε ή εξάρθρωνε τα πόδια, προκειμένου να τους φέρει σε ίσο μήκος με το κρεβάτι.
- Μέμνησο των Αθηναίων : Μην ξεχνάς αυτόν που πρόκειται να εκδικηθείς.
Τη φράση έλεγε καθημερινά ένας υπηρέτης στο Δαρείο (κατόπιν εντολής του) υπενθυμίζοντας ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, διότι συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων. (Ηροδότου V 105)
- Μερίς του λέοντος : Το μεγαλύτερο μερίδιο.
(Αισώπου μύθοι «Λέων και αλώπηξ»)
- Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας : Όταν λέγονται ήδη γνωστά πράγματα
Η φράση λέγεται διότι στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν γνωστή, σαν σύμβολο της Αθήνας και εικονιζόταν παντού, όπως στις στροφές των σπιτιών, στα νομίσματα κ.λ.π. (Αριστοφάνη, Όρνιθες, 301)
logioshermes.blogspot.com

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Γιώργος Δελαστίκ>Ποια συμμορία ληστών έχει κάνει ποτέ τέτοια μπάζα;







Παγκόσμια πρω­τοτυπία πρέπει να συνιστά η στάση της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη: να πανηγυρίζει επειδή πήρε με... έξι (!) μήνες καθυστέρηση μια δόση δανείου, έχοντας στο μεταξύ «γδάρει» τον ελληνικό λαό κατ' απαίτηση των...

δανειστών για να της δώσουν την καθυστερούμενη δόση. Στις 28 Ιουνίου έπρεπε να έχουν δώσει ΕΕ και ΔΝΤ τα 34,3 δισ. ευρώ βάσει της δανειακής σύμβασης. Πριν από τέσσερις μήνες, στις αρχές Σεπτεμβρίου, έπρεπε να έχουν δώσει άλλα 8 δισ. ευρώ και αυτόν τον μήνα έπρεπε να μας έδιναν και την τρίτη δόση - έτσι λέει η σύμβαση που υπέγραψε η κυβέρνηση.

Εχοντας εμπεδώσει όμως βαθιά την αμερικανική παροιμία «Οι ζητιάνοι δεν διαλέγουν», ο πρωθυπουργός αισθάνεται πανευτυχής που «ξεκόλλησε» τα λεφτά από τους Ευρωπαίους, έστω και έξι μήνες αργότερα.

Αρπαξε 10 δισ. ακόμη από τις ελληνικές τράπεζες η κυβέρνηση Σαμαρά μέσω της επαναγοράς ομολόγων προωθώντας τον γερμανικό στόχο του αφελληνισμού του τραπεζικού συστήματος της χώρας μας, αλλά αυτά είναι «ασήμαντες λεπτομέρειες». Δεν επιτρέπεται να αμαυρώνουν τους πρωθυπουργικούς πανηγυρισμούς.

Το κράτος «έφαγε» το... 75% (!) της αξίας των ομολόγων του Δημοσίου που είχαν στην κατοχή τους οι ελληνικές τράπεζες. Μπορεί να μη διακρινόμαστε από κανενός είδους ευαισθησία απέναντι στους τραπεζίτες, αλλά εδώ είμαστε υποχρεωμένοι να ομολογήσουμε ότι έχουμε να κάνουμε με τη... «ληστεία του αιώνα» εις βάρος των τραπεζών, με δράστες τις κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά. Μόνο οι τέσσερις μεγαλύτεροι τραπεζικοί όμιλοι (Εθνική, Eurobank, Alpha Bank, Πειραιώς) έβαλαν στο «κούρεμα» και στην «επαναγορά» ομόλογα συνολικής αξίας 35,65 δισ. ευρώ και η κυβέρνηση τους «έφαγε» τα... 26,5 δισεκατομμύρια! Ποια συμμορία ληστών έχει κάνει ποτέ τέτοια «μπάζα»; Καμία, ποτέ!

Κυβέρνηση και τραπεζίτες συμφώνησαν βεβαίως να μεταθέσουν στις πλάτες του ελληνικού λαού το σύνολο σχεδόν των ζημιών που υπέστησαν οι τράπεζες, καθώς θα φορτώσουν στο δημόσιο χρέος τα 23,2 δισ. ευρώ που προορίζουν μέχρι στιγμής για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Με τον τρόπο αυτόν οι τράπεζες ως ιδρύματα θα επιβιώσουν. Με δεδομένο όμως ότι αυτά τα 23,2 δισ. ευρώ είναι δάνεια από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ και θα διατεθούν για την αγορά τραπεζικών μετοχών, είναι εξόφθαλμος ο κίνδυνος να χάσουν τις τράπεζες οι Ελληνες τραπεζίτες και μέτοχοι ανά πάσα στιγμή!

Ούτε... 3 (!) δισ. ευρώ δεν άξιζαν συνολικά και οι τέσσερις μαζί προαναφερθέντες τραπεζικοί όμιλοι της Ελλάδας στο χρηματιστήριο την Πέμπτη. Τα 23,2 δισ. της ανακεφαλαιοποίησης αντιπροσωπεύουν... οκτώ (!) φορές την αξία τους. Θα εκμηδενιστεί δηλαδή η ελληνική συμμετοχή στο κεφάλαιο των ελληνικών τραπεζών! Ετσι θα γίνει το πέρασμά τους υπό ξένο έλεγχο, όποια στιγμή το απαιτήσουν οι Γερμανοί. Με το «κούρεμα», την «επαναγορά» και τη χρηματιστηριακή καταβαράθρωση που επακολούθησε, υπολογίζεται ότι οι κάτοχοι μετοχών ελληνικών τραπεζών έχουν χάσει το 95% του κεφαλαίου τους. Δεύτε τελευταίον ασπασμόν...

Πόνος για τις τράπεζες δεν μας έπιασε. Παρουσιάζουμε όμως την οικτρή τους κατάσταση για να αντιληφθεί ο πολύς κόσμος γιατί αποκλείεται εντελώς να αρχίσουν οι τράπεζες να δίνουν δάνεια στον κάθε πικραμένο επαγγελματο­βιο­τέχνη, ιδιώτη ή μικροεπιχειρηματία, όπως νομίζουν όλοι αυτοί έχοντας χάψει το προπαγανδιστικό παραμύθι της κυβέρνησης. Είναι απύθμενη η αφέλεια που επικρατεί. Οι πάντες νομίζουν ότι τώρα που «πήραμε τη δόση» θα συμμετάσχουν κι οι ίδιοι στο πάρτι... μοιράσματος χρημάτων από τις τράπεζες!

Πού θα πάνε τα λεφτά της δόσης των 34,3 δισ. ευρώ; Αυτό ανακοινώθηκε ήδη: τα 16 δισ. στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τα 11,3 δισ. στην επαναγορά του χρέους και τα υπόλοιπα 7 δισ. ευρώ στην κυβέρνηση για να πληρώσει ληξιπρόθεσμα χρέη της. Μέσα στον Δεκέμβρη λήγουν έντοκα γραμμάτια 3,6 δισ. ευρώ και μέσα στον Ιανουάριο άλλα 4 δισ. ευρώ. Αγνωστο πόσα θα πληρωθούν από τα 7 δισεκατομμύρια της δόσης και πόσα θα αντικατασταθούν με άλλα έντοκα.

Ο Σόιμπλε απαιτεί να πληρωθούν κατά προτεραιότητα οι γερμανικές εταιρείες (πρωτίστως φαρμακοβιομηχανίες) στις οποίες χρωστάει η Ελλάδα. Κάτι πρέπει να πληρωθεί στους φαρμακοποιούς από τον ΕΟΠΥΥ, κάτι στους εργολάβους μεγάλων έργων, κάτι για το εφάπαξ δημοσίων υπαλλήλων. Ποιος θα πρωτοπάρει;

Ευθύνη Υπουργών, η αντισυνταγματική διάταξη του αρ.86 του Συντάγματος | EcoLeft

Ευθύνη Υπουργών, η αντισυνταγματική διάταξη του αρ.86 του Συντάγματος | EcoLeft

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Νότια του Καστελόριζου έδωσε άδειες ερευνών για πετρέλαιο-φυσικό αέριο η Άγκυρα


Τετάρτη, 29 Φεβρουαρίου 2012

Φωτιά στην Α.Μεσόγειο βάζει η Τουρκία με την απόφασή της να προχωρήσει σε έρευνες καθαρά εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και εντός της δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ σε σχετική συμφωνία με την εταιρεία Shell. Στο χάρτη παρουσιάζονται οι περιοχές στις οποίες η Τουρκία... θα προχωρήσει σε έρευνες υδρογονανθράκων φυσικά το ερώτημα που τίθεται είναι απλό: Τι προτίθεται να πράξει η Αθήνα;
Η ιστορία των τουρκικών γεωτρήσεων ξεκινά από το Νοέμβριο του 2011 - και πιο συγκεκριμένα στις 16/11 - όταν ανακοινώθηκε η υπογραφή συμφωνίας μεταξύ του τουρκικού υπουργείου Ενέργειας και της Ανώνυμης Εταιρείας Πετρελαίων Τουρκίας (TPAO) και των εταιρειών Shell και Exxon, για την έναρξη δοκιμαστικών γεωτρήσεων σε περιοχές οι οποίες χωρίζονται σε 7 ζώνες, εκ των οποίων οι 3 θα ανήκουν στη Shell και οι 4 στην Exxon.
Από δημοσιεύματα μάλιστα του τούρκικου Τύπου έχει γίνει πως οι έρευνες θα ξεκινήσουν αρχικά στα ανοιχτά της Αττάλειας, όπου η θάλασσα έχει βάθος 2.500 μέτρων, και ότι τα έξοδα και την πλατφόρμα θα τα αναλάβει η εταιρεία Shell. Σε περίπτωση που βρεθεί πετρέλαιο ή φυσικό αέριο οι σχετικές επενδύσεις, ύψους περίπου ενός δις δολαρίων θα καλυφθούν από την ίδια εταιρεία, ενώ το πετρέλαιο θα μοιραστεί σε ποσοστό 50-50 μεταξύ της Shell και της Τουρκίας.
Όπως φαίνεται στο σχετικό χάρτη εκτός από τις περιοχές των πεδίων της κυπριακής ΑΟΖ που επικαλύπτονται από τις τουρκικές επιδιώξεις (4,5,6, και μέρος του 7) η έρευνες της Τουρκίας θα επεκταθούν και προς δυτικά περνώντας από τη Μεγίστη (Καστελόριζο) και φτάνοντας σχεδόν στα όρια Ρόδου και Καρπάθου(!) καταπατώντας την ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Η Ελλάδα , που για ακόμη μια φορά, αποδεικνύεται ότι τα φοβικά της σύνδρομα την οδηγούν σε μια νέα ήττα –ενεργειακή αυτή τη φορά- καθώς όταν έπρεπε δεν διανοήθηκε καν να προχωρήσει σε ανακήρυξη της ΑΟΖ βρίσκεται αντιμέτωπη με μια τουρκική ενέργεια που θα της στερήσει κρίσιμα ενεργειακά πεδία, σε μια εποχή όπου ερευνούνται απεγνωσμένα τρόποι οι οποίοι θα πρόσθεταν στο εθνικό της εισόδημα. Πλην ενός: Αυτών που έχουν να κάνουν με την ΑΟΖ και τις έρευνες σε περιοχές που θα μπορούσαν να «εκνευρίσουν» την «Υψηλή Πύλη».
Μια Ελλάδα που παραπαίει κάτω από το βάρος της οικονομικής της κρίσης και φοβούμενη και την ανάσα ακόμη της Τουρκίας, είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν καταφέρει να ορθώσει το εθνικό της ανάστημα στη νέα αυτή τουρκική «επέλαση» προς τα δυτικά.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr