Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Η ΕΛΛΑΣ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ


ΛΑ.ΟΣ υπέρ της ένταξης του Αχμέτ Ιλχάν στο κόμμα του

 ''Ο Αριστερός Πατριώτης'' του ΛΑ.ΟΣ υπέρ της ένταξης του Αχμέτ Ιλχάν στο κόμμα του! 
Ήρθε η κρίση στο ΛΑΟΣ;



Το πιστεύει αυτό που υποστηρίζει ο Αλέξης Οικονόμου
ο πρόεδρος του τι λέει άραγε για αυτή την πρόταση;
ο οποίος Γιώργος Καρατζαφέρης έχει καταγγέλλει
Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ (και πολλή σωστά).που στις τάξεις τους
έχουν βουλευτές και πολιτευτές δηλώνουν ''Τούρκοι '',κατά
παράβαση της συνθήκης της Λοζάνης.


Αλλά βέβαια τι να πει ο '' Αριστερός Πατριώτης'' του ΛΑ.ΟΣ ,όταν ο
πρόεδρος του κόβει βασιλόπιτα για ''Θεό και Αλλάχ' 'όπως πέρσι
στην Αλεξανδρούπολη (εκδήλωση Νομαρχιακής Επιτροπής ΛΑ.ΟΣ
Αλεξανδρούπολης 31-01-2009)

Ήρθε η κρίση στο ΛΑΟΣ;


Μιχάλης Σ. Βάρδας ...

Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ο φίλος και συνάδελφος μηχανικός Αλέξης Οικονόμου μάλλον αστειεύεται παρά σοβαρολογεί με τις παραινέσεις του προς τον πρώην βουλευτή Ροδόπης της Ν.Δ., ο οποίος φέρεται να υπεστήριξε την κ. Ντόρα Μπακογιάννη κατά τις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές της παρελθούσης εβδομάδος, και, υπέβαλλε την παραίτησή του από την Ν.Δ., διότι -όπως ισχυρίσθηκε στον τοπικό τύπο και στα κανάλια της Κομοτηνής-αδυνατεί να ακολουθήσει τον κ. Αντ. Σαμαρά και τις ιδέες του. Ασφαλώς ο Αλέξης Οικονόμου αντιλαμβάνεται ότι αν ο Ιλχάν Αχμέτ δεν μπορεί να ακολουθεί πλέον την Ν.Δ., κατά μείζονα λόγον δεν μπορεί να ενταχθεί στον ΛΑ.Ο.Σ., του οποίου οι θέσεις στα θέματα που αφορούν στην μουσουλμανική μειονότητα είναι πασίγνωστες, σε όλη την Ελλάδα αλλά ιδίως στην Θράκη.

Ο υπογράφων την παρούσα, επανειλημμένως , με πληθώρα δημοσιευμάτων του στον θρακικό Τύπο και εμφανίσεών του στην τοπική Τηλεόραση της Ξάνθης και της Κομοτηνής έχει αναφερθεί στα ζητήματα που δημιουργεί η δράση ορισμένων μουσουλμάνων βουλευτών και πολιτευτών, στην πολυποίκιλη δραστηριότητα του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή και στην ανάγκη που υπάρχει να ξυπνήσει-επί τέλους-το μονίμως υπνώττον κράτος των Αθηνών και να ασχοληθεί με τα ζητήματα που υποδαυλίζει η τουρκική προπαγάνδα, μέσω του προξενείου, με σκοπό την απόσχιση της Θράκης από την Ελλάδα ή την Κοσσοβοποίησή της-στην καλύτερη περίπτωση για τους απολογητές της ανύπαρκτης ελληνοτουρκικής φιλίας Ο πρώην βουλευτής Ιλχάν Αχμέτ, πρωτοστατεί στις εκδηλώσεις ανάδειξης της "τουρκικής" συνείδησης του μειονοτικού μουσουλμανικού στοιχείου ,και για τον λόγο αυτόν και μόνον, δεν θα μπορούσε να ενταχθεί...στον ΛΑ.Ο.Σ., όπως μάλλον εξ ηθελημένης παραδρομής , συνιστά ο φίλος Αλέξης Οικονόμου ! Άλλωστε άλλο πράγμα είναι να είσαι και να δηλώνεις ότι είσαι Έλληνας πολίτης και άλλο πράγμα είναι να είσαι και να δηλώνεις ότι είσαι Έλληνας ! Οι δύο παραπάνω έννοιες, αν και φαίνονται να είναι ετυμολογικά συγγενείς, δεν είναι, και για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να συγχέονται, να παραλληλίζονται ή να ταυτοποιούνται σε κανένα επίπεδο κοινωνικής ή πολιτικής ανάλυσης. Ελπίζω να δημοσιεύσετε την παρούσα για την πληρέστερη ενημέρωση των
αναγνωστών του ιστολογίου σας και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.


Μιχάλης Σ. Βάρδας,
Πρώην Γραμματέας της Κεντρικής
Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.,
Αθήνα.
5 Δεκέμβριος 2009 11:09 μμ



ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΛΗΣ

Πες τα Χρυσόστοµε
Γιά να μη ξεχνιόμαστε...............
Tο πιο προσοδοφόρο επάγγελμα είναι ο "αριστερός..."


"Σύμφωνα την Ελευθεροτυπία, 29/9/09, οι διαπραγματεύσεις που κάνει ο Μέγας Αριστερός (με την 735 BMW) και υπερασπιστής(?) των Απανταχού φτωχών Λάκης Λαζόπουλος με τον Alpha έχουν ως εξής:
Ζητάει για τη νέα σεζόν........5.100.000 για 30 εκπομπές.
Δηλαδή 170.000...
ευρώ ανά εκπομπή.

Με δεδομένο ότι ο καθαρός χρόνος (εκτός διαφημίσεων) είναι περίπου 2 ώρες, αυτό σημαίνει ότι το "ταλέντο" Λάκη του Αριστερούλη εκτιμάται από τον ίδιο σε 1.416 ευρώ ανά λεπτό!
Χωρίς να υπολογίζεται το added value και τα "παράπλευρα έσοδα" όπως π.χ. η τζάμπα διαφήμιση του θεάτρου του, ή οι πωλήσεις δικαιωμάτων.
Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα ο Λάκης ο Αριστερούλης πούλησε τα δικαιώματα προηγουμένων εκπομπών σε εκδοτικό οίκο για ...μόλις 7.000.000 ευρώ (Επτά Εκατομμύρια Ευρώ!!!)


Υσ: Κι εσύ Έλληνα (μακακα όπως σε λέει ο Λάκης ο Αριστερούλης) κάθεσαι και βλέπεις το "φίλο" του λαού και την προπαγάνδα του..και το χειρότερο όλων... τον πιστεύεις..."



Σχόλιο
Και παλαιότερα έχω επισημάνει ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974, το μεν ανεγνώρισε το ΚΚΕ, το δε του έδωσε ρεγάλο τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ -- μην ξεχνάτε την ιστορία του Τυρταίου.
ΣΓΣ


20091212 Επιστολή σε Ηλιαία Ιαν2010

Επιστολή μαζί με τις ευχές μου σε όλους για το Νέον Έτος.
Κύριε Διευθυντά,
Ο κόσμος έχει καταληφθεί από τον ιό αυτού που οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν absurdum. O Barack Obama  όταν έμαθε ότι του προσεφέρθη το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης εδήλωσε ότι είναι «έκπληκτος» και «συγκινημένος». Γράφει η ελβετική Le Τemps : «Από το παράθυρο του γραφείου έβλεπε κανείς τον Πρόεδρο συγκεντρωμένο στις σελίδες του λόγου που θα εκφωνούσε, εμφανώς αμήχανος, την ώρα που έπρεπε να ερμηνεύσει ένα ρόλο τόσο άσχημα προετοιμασμένο. Η απονομή του Βραβείου Νόμπελ στον Obama είναι κάτι περισσότερο από έκπληξη. Είναι πρόκληση (défi) και είναι αβέβαιο στοίχημα (gageure), άγνωστο αν θα τελεσφορήσει»  Δεν μιλούσαν για ειρήνη αυτές τις ημέρες, στέλνοντας 30,000 στρατιώτες να σκοτώσουν ή σκοτωθούν στο Αφγανιστάν. Γενική λοιπόν έκπληξη για την απρόσμενη απόφαση των σκανδιναυών ακαδημαϊκών. Το Βραβείο Ειρήνης είχε δοθεί και στον Kissinger και στον πρώην τρομοκράτη Arafat. Ανεξερεύνητοι βουλαί. Ο Obama πάντως θα μείνει στην Ιστορία για την φράση που εξεστόμισε όταν επληροφορήθη την «νίκη» του: «Τα μέσα του πολέμου», είπε, «έχουν ρόλο να παίξουν για να διατηρήσουν την ειρήνη»! Οι Ρωμαίοι, πραγματικότεροι (si vis pacem…), μιλούσαν για την «προπαρασκευή» προς πόλεμο για εξασφάλιση της ειρήνης. Το σημερινό Βραβείο Ειρήνης, με την πρόοδο του πολιτισμού, είναι και για αυτούς που με τα «μέσα του πολέμου» εξασφαλίζουν τα περισσότερα θύματα που αποστέλλονται στην αιωνία ειρήνη. Το Βιετνάμ, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, με τα χιλιάδες θύματα τριών περιττών αλλά εγκληματικών πολέμων, εγγυώνται πολλά βραβεία Νόμπελ «Ειρήνης» για όσους έχουν ρόλο να παίξουν με τα «μέσα του πολέμου, της καταστροφής και των βασανιστηρίων» που εξασφαλίζουν την ηγεμονία των «American interests» στον Πλανήτη. Η απονομή του Νόμπελ στον Obama (και με το προηγούμενο Kissinger, Arafat) με απόφαση ανωτάτων Σκανδιναυών Ακαδημαϊκών είναι ένα από τα σημεία των καιρών για το επίπεδο παρακμής, πολιτικής, πολιτισμικής, πνευματικής και κοινωνικής, που επέφερε η συντριπτική υπεροχή μιας μόνης Υπερδυνάμεως στον Πλανήτη. Μεγάλη η διαφορά από ανάλογα φαινόμενα της Ιστορίας, την Αλεξανδρινή εξάπλωση ή την Pax Romana, που εξασφάλισαν την μακραίωνη πρόοδο του πολιτισμού, μέχρι της αμαυρώσεώς του στην Δύση, από την Μεσαιωνική Ιερά Εξέταση και τα μικρά ή μεγάλα Auswitz και Guadanamo του σύγχρονου κόσμου.
                                                                   Ν.Α.Καλογερόπουλος
                                                                   Γενεύη

20091130 The Climate Science Isn'tSettled. Richard Lindzer

The Climate Science Isn't Settled

Confident predictions of catastrophe are unwarrant l

By RICHARD S. LINDZEN

 Is there a reason to be alarmed by the prospect of global warming? Consider that the measurement used, the globally averaged temperature anomaly (GATA), is always changing. Sometimes it goes up, sometimes down, and occasionally—such as for the last dozen years or so—it does little that can be discerned.

 Claims that climate change is accelerating are bizarre. There is general support for the assertion that GATA has increased about 1.5 degrees Fahrenheit since the middle of the 19th century. The quality of the data is poor, though, and because the changes are small, it is easy to nudge such data a few tenths of a degree in any direction. Several of the emails from the University of East Anglia's Climate Research Unit (CRU) that have caused such a public ruckus dealt with how to do this so as to maximize apparent changes.

The general support for warming is based not so much on the quality of the data, but rather on the fact that there was a little ice age from about the 15th to the 19th century. Thus it is not surprising that temperatures should increase as we emerged from this episode. At the same time that we were emerging from the little ice age, the industrial era began, and this was accompanied by increasing emissions of greenhouse gases such as CO2, methane and nitrous oxide. CO2 is the most prominent of these, and it is again generally accepted that it has increased by about 30%.

View Full Image

Getty Images

 The defining characteristic of a greenhouse gas is that it is relatively transparent to visible light from the sun but can absorb portions of thermal radiation. In general, the earth balances the incoming solar radiation by emitting thermal radiation, and the presence of greenhouse substances inhibits cooling by thermal radiation and leads to some warming.

That said, the main greenhouse substances in the earth's atmosphere are water vapor and high clouds. Let's refer to these as major greenhouse substances to distinguish them from the anthropogenic minor substances. Even a doubling of CO2 would only upset the original balance between incoming and outgoing radiation by about 2%. This is essentially what is called "climate forcing."

 

There is general agreement on the above findings. At this point there is no basis for alarm regardless of whether any relation between the observed warming and the observed increase in minor greenhouse gases can be established. Nevertheless, the most publicized claims of the U.N.'s Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) deal exactly with whether any relation can be discerned. The failure of the attempts to link the two over the past 20 years bespeaks the weakness of any case for concern.

The IPCC's Scientific Assessments generally consist of about 1,000 pages of text. The Summary for Policymakers is 20 pages. It is, of course, impossible to accurately summarize the 1,000-page assessment in just 20 pages; at the very least, nuances and caveats have to be omitted. However, it has been my experience that even the summary is hardly ever looked at. Rather, the whole report tends to be characterized by a single iconic claim.

The main statement publicized after the last IPCC Scientific Assessment two years ago was that it was likely that most of the warming since 1957 (a point of anomalous cold) was due to man. This claim was based on the weak argument that the current models used by the IPCC couldn't reproduce the warming from about 1978 to 1998 without some forcing, and that the only forcing that they could think of was man. Even this argument assumes that these models adequately deal with natural internal variability—that is, such naturally occurring cycles as El Nino, the Pacific Decadal Oscillation, the Atlantic Multidecadal Oscillation, etc.

Yet articles from major modeling centers acknowledged that the failure of these models to anticipate the absence of warming for the past dozen years was due to the failure of these models to account for this natural internal variability. Thus even the basis for the weak IPCC argument for anthropogenic climate change was shown to be false.

The Climate Emails

The Economics of Climate Change
Rigging a Climate 'Consensus'
Global Warming With the Lid Off
Climate Science and Candor

 

Of course, none of the articles stressed this. Rather they emphasized that according to models modified to account for the natural internal variability, warming would resume—in 2009, 2013 and 2030, respectively.

But even if the IPCC's iconic statement were correct, it still would not be cause for alarm. After all we are still talking about tenths of a degree for over 75% of the climate forcing associated with a doubling of CO2. The potential (and only the potential) for alarm enters with the issue of climate sensitivity—which refers to the change that a doubling of CO2 will produce in GATA. It is generally accepted that a doubling of CO2 will only produce a change of about two degrees Fahrenheit if all else is held constant. This is unlikely to be much to worry about.

 

Yet current climate models predict much higher sensitivities. They do so because in these models, the main greenhouse substances (water vapor and clouds) act to amplify anything that CO2 does. This is referred to as positive feedback. But as the IPCC notes, clouds continue to be a source of major uncertainty in current models. Since clouds and water vapor are intimately related, the IPCC claim that they are more confident about water vapor is quite implausible.

 

There is some evidence of a positive feedback effect for water vapor in cloud-free regions, but a major part of any water-vapor feedback would have to acknowledge that cloud-free areas are always changing, and this remains an unknown. At this point, few scientists would argue that the science is settled. In particular, the question remains as to whether water vapor and clouds have positive or negative feedbacks.

The notion that the earth's climate is dominated by positive feedbacks is intuitively implausible, and the history of the earth's climate offers some guidance on this matter. About 2.5 billion years ago, the sun was 20%-30% less bright than now (compare this with the 2% perturbation that a doubling of CO2 would produce), and yet the evidence is that the oceans were unfrozen at the time, and that temperatures might not have been very different from today's. Carl Sagan in the 1970s referred to this as the "Early Faint Sun Paradox."

 

For more than 30 years there have been attempts to resolve the paradox with greenhouse gases. Some have suggested CO2—but the amount needed was thousands of times greater than present levels and incompatible with geological evidence. Methane also proved unlikely. It turns out that increased thin cirrus cloud coverage in the tropics readily resolves the paradox—but only if the clouds constitute a negative feedback. In present terms this means that they would diminish rather than enhance the impact of CO2.

 

There are quite a few papers in the literature that also point to the absence of positive feedbacks. The implied low sensitivity is entirely compatible with the small warming that has been observed. So how do models with high sensitivity manage to simulate the currently small response to a forcing that is almost as large as a doubling of CO2? Jeff Kiehl notes in a 2007 article from the National Center for Atmospheric Research, the models use another quantity that the IPCC lists as poorly known (namely aerosols) to arbitrarily cancel as much greenhouse warming as needed to match the data, with each model choosing a different degree of cancellation according to the sensitivity of that model.

What does all this have to do with climate catastrophe? The answer brings us to a scandal that is, in my opinion, considerably greater than that implied in the hacked emails from the Climate Research Unit (though perhaps not as bad as their destruction of raw data): namely the suggestion that the very existence of warming or of the greenhouse effect is tantamount to catastrophe. This is the grossest of "bait and switch" scams. It is only such a scam that lends importance to the machinations in the emails designed to nudge temperatures a few tenths of a degree.

The notion that complex climate "catastrophes" are simply a matter of the response of a single number, GATA, to a single forcing, CO2 (or solar forcing for that matter), represents a gigantic step backward in the science of climate. Many disasters associated with warming are simply normal occurrences whose existence is falsely claimed to be evidence of warming. And all these examples involve phenomena that are dependent on the confluence of many factors.

Our perceptions of nature are similarly dragged back centuries so that the normal occasional occurrences of open water in summer over the North Pole, droughts, floods, hurricanes, sea-level variations, etc. are all taken as omens, portending doom due to our sinful ways (as epitomized by our carbon footprint). All of these phenomena depend on the confluence of multiple factors as well.

 

Consider the following example. Suppose that I leave a box on the floor, and my wife trips on it, falling against my son, who is carrying a carton of eggs, which then fall and break. Our present approach to emissions would be analogous to deciding that the best way to prevent the breakage of eggs would be to outlaw leaving boxes on the floor. The chief difference is that in the case of atmospheric CO2 and climate catastrophe, the chain of inference is longer and less plausible than in my example.

 

Mr. Lindzen is professor of meteorology at the Massachusetts Institute of Technology.

 


20091130 The Climate Science Isn'tSettled. Richard Lindzer

The Climate Science Isn't Settled

Confident predictions of catastrophe are unwarrant l

By RICHARD S. LINDZEN

 Is there a reason to be alarmed by the prospect of global warming? Consider that the measurement used, the globally averaged temperature anomaly (GATA), is always changing. Sometimes it goes up, sometimes down, and occasionally—such as for the last dozen years or so—it does little that can be discerned.

 Claims that climate change is accelerating are bizarre. There is general support for the assertion that GATA has increased about 1.5 degrees Fahrenheit since the middle of the 19th century. The quality of the data is poor, though, and because the changes are small, it is easy to nudge such data a few tenths of a degree in any direction. Several of the emails from the University of East Anglia's Climate Research Unit (CRU) that have caused such a public ruckus dealt with how to do this so as to maximize apparent changes.

The general support for warming is based not so much on the quality of the data, but rather on the fact that there was a little ice age from about the 15th to the 19th century. Thus it is not surprising that temperatures should increase as we emerged from this episode. At the same time that we were emerging from the little ice age, the industrial era began, and this was accompanied by increasing emissions of greenhouse gases such as CO2, methane and nitrous oxide. CO2 is the most prominent of these, and it is again generally accepted that it has increased by about 30%.

View Full Image

Getty Images

 The defining characteristic of a greenhouse gas is that it is relatively transparent to visible light from the sun but can absorb portions of thermal radiation. In general, the earth balances the incoming solar radiation by emitting thermal radiation, and the presence of greenhouse substances inhibits cooling by thermal radiation and leads to some warming.

That said, the main greenhouse substances in the earth's atmosphere are water vapor and high clouds. Let's refer to these as major greenhouse substances to distinguish them from the anthropogenic minor substances. Even a doubling of CO2 would only upset the original balance between incoming and outgoing radiation by about 2%. This is essentially what is called "climate forcing."

 

There is general agreement on the above findings. At this point there is no basis for alarm regardless of whether any relation between the observed warming and the observed increase in minor greenhouse gases can be established. Nevertheless, the most publicized claims of the U.N.'s Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) deal exactly with whether any relation can be discerned. The failure of the attempts to link the two over the past 20 years bespeaks the weakness of any case for concern.

The IPCC's Scientific Assessments generally consist of about 1,000 pages of text. The Summary for Policymakers is 20 pages. It is, of course, impossible to accurately summarize the 1,000-page assessment in just 20 pages; at the very least, nuances and caveats have to be omitted. However, it has been my experience that even the summary is hardly ever looked at. Rather, the whole report tends to be characterized by a single iconic claim.

The main statement publicized after the last IPCC Scientific Assessment two years ago was that it was likely that most of the warming since 1957 (a point of anomalous cold) was due to man. This claim was based on the weak argument that the current models used by the IPCC couldn't reproduce the warming from about 1978 to 1998 without some forcing, and that the only forcing that they could think of was man. Even this argument assumes that these models adequately deal with natural internal variability—that is, such naturally occurring cycles as El Nino, the Pacific Decadal Oscillation, the Atlantic Multidecadal Oscillation, etc.

Yet articles from major modeling centers acknowledged that the failure of these models to anticipate the absence of warming for the past dozen years was due to the failure of these models to account for this natural internal variability. Thus even the basis for the weak IPCC argument for anthropogenic climate change was shown to be false.

The Climate Emails

The Economics of Climate Change
Rigging a Climate 'Consensus'
Global Warming With the Lid Off
Climate Science and Candor

 

Of course, none of the articles stressed this. Rather they emphasized that according to models modified to account for the natural internal variability, warming would resume—in 2009, 2013 and 2030, respectively.

But even if the IPCC's iconic statement were correct, it still would not be cause for alarm. After all we are still talking about tenths of a degree for over 75% of the climate forcing associated with a doubling of CO2. The potential (and only the potential) for alarm enters with the issue of climate sensitivity—which refers to the change that a doubling of CO2 will produce in GATA. It is generally accepted that a doubling of CO2 will only produce a change of about two degrees Fahrenheit if all else is held constant. This is unlikely to be much to worry about.

 

Yet current climate models predict much higher sensitivities. They do so because in these models, the main greenhouse substances (water vapor and clouds) act to amplify anything that CO2 does. This is referred to as positive feedback. But as the IPCC notes, clouds continue to be a source of major uncertainty in current models. Since clouds and water vapor are intimately related, the IPCC claim that they are more confident about water vapor is quite implausible.

 

There is some evidence of a positive feedback effect for water vapor in cloud-free regions, but a major part of any water-vapor feedback would have to acknowledge that cloud-free areas are always changing, and this remains an unknown. At this point, few scientists would argue that the science is settled. In particular, the question remains as to whether water vapor and clouds have positive or negative feedbacks.

The notion that the earth's climate is dominated by positive feedbacks is intuitively implausible, and the history of the earth's climate offers some guidance on this matter. About 2.5 billion years ago, the sun was 20%-30% less bright than now (compare this with the 2% perturbation that a doubling of CO2 would produce), and yet the evidence is that the oceans were unfrozen at the time, and that temperatures might not have been very different from today's. Carl Sagan in the 1970s referred to this as the "Early Faint Sun Paradox."

 

For more than 30 years there have been attempts to resolve the paradox with greenhouse gases. Some have suggested CO2—but the amount needed was thousands of times greater than present levels and incompatible with geological evidence. Methane also proved unlikely. It turns out that increased thin cirrus cloud coverage in the tropics readily resolves the paradox—but only if the clouds constitute a negative feedback. In present terms this means that they would diminish rather than enhance the impact of CO2.

 

There are quite a few papers in the literature that also point to the absence of positive feedbacks. The implied low sensitivity is entirely compatible with the small warming that has been observed. So how do models with high sensitivity manage to simulate the currently small response to a forcing that is almost as large as a doubling of CO2? Jeff Kiehl notes in a 2007 article from the National Center for Atmospheric Research, the models use another quantity that the IPCC lists as poorly known (namely aerosols) to arbitrarily cancel as much greenhouse warming as needed to match the data, with each model choosing a different degree of cancellation according to the sensitivity of that model.

What does all this have to do with climate catastrophe? The answer brings us to a scandal that is, in my opinion, considerably greater than that implied in the hacked emails from the Climate Research Unit (though perhaps not as bad as their destruction of raw data): namely the suggestion that the very existence of warming or of the greenhouse effect is tantamount to catastrophe. This is the grossest of "bait and switch" scams. It is only such a scam that lends importance to the machinations in the emails designed to nudge temperatures a few tenths of a degree.

The notion that complex climate "catastrophes" are simply a matter of the response of a single number, GATA, to a single forcing, CO2 (or solar forcing for that matter), represents a gigantic step backward in the science of climate. Many disasters associated with warming are simply normal occurrences whose existence is falsely claimed to be evidence of warming. And all these examples involve phenomena that are dependent on the confluence of many factors.

Our perceptions of nature are similarly dragged back centuries so that the normal occasional occurrences of open water in summer over the North Pole, droughts, floods, hurricanes, sea-level variations, etc. are all taken as omens, portending doom due to our sinful ways (as epitomized by our carbon footprint). All of these phenomena depend on the confluence of multiple factors as well.

 

Consider the following example. Suppose that I leave a box on the floor, and my wife trips on it, falling against my son, who is carrying a carton of eggs, which then fall and break. Our present approach to emissions would be analogous to deciding that the best way to prevent the breakage of eggs would be to outlaw leaving boxes on the floor. The chief difference is that in the case of atmospheric CO2 and climate catastrophe, the chain of inference is longer and less plausible than in my example.

 

Mr. Lindzen is professor of meteorology at the Massachusetts Institute of Technology.

 


Timebomb for the Euro: Greek Debt Poses a Danger to Common Currency

Δείτε πού μάς φθάσανε οι πολιτικοί μας !!!!!!!!!!!!!

Subject: Fw: SPIEGEL ONLINE - Timebomb for the Euro: Greek Debt Poses a Danger to Common Currency
As economic indicators have improved, concern about the financial
crisis has abated. But the next big problem could be approaching.
Greece's public deficit is skyrocketing and the country may become
insolvent. The effect on Europe's common currency could be dire.

By Wolfgang Reuter

You can download the complete article over the Internet at the
following URL:
http://www.spiegel.de/international/business/0,1518,665679,00.html


More about this issue
---------------------------

Looming Credit Crunch: Merkel Government Urges Banks to Lend More
http://www.spiegel.de/international/germany/0,1518,664959,00.html

Ackermann vs. Merkel: Germany's Battle of the Titans
http://www.spiegel.de/international/germany/0,1518,664246,00.html

End of the Boom? Dubai's Debt Woes Unsettle Financial World
http://www.spiegel.de/international/world/0,1518,664225,00.html


20091212 Τραγωδία που ξεκίνησε από τα παράλια της Τουρκίας

Τραγωδία που ξεκίνησε από τα παράλια της Τουρκίας

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Σάββατο, 12 Δεκεμβρίου 2009 07:00
239 λέξεις, ΚΟΙΝΩΝΙΑ
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1754298

Τη ζωή τους έχασαν δύο νέοι άνθρωποι, παράνομοι μετανάστες, όταν το φουσκωτό στο οποίο επέβαιναν μαζί με 25 ακόμα ανθρώπους, το οποίο είχε ξεκινήσει από τα παράλια της Τουρκίας, καταστράφηκε ενώ ταξίδευε προς τη Λέρο.

Ειδικότερα όπως ενημερώθηκε, χθες το πρωί, η Λιμενική Αρχή Λέρου, από τον κυβερνήτη του αλιευτικού «Αγ. Ανδρέας», πάνω στη βραχονησίδα Στρογγυλή βορειοανατολικά της Λέρου, είχε εντοπίσει αριθμό ανθρώπων.

?μεσα στο σημείο έσπευσαν το αλιευτικό «Αγ. Νικόλαος» με επιβαίνοντες στελέχη του Λιμεναρχείου Λέρου, περιπολικό σκάφος του Λιμενικού Σώματος, καθώς και ελικόπτερο έρευνας και διάσωσης Super Puma, εντοπίζοντας συνολικά 25 αλλοδαπούς (21 άντρες και 04 γυναίκες), στερούμενους νομιμοποιητικών εγγράφων.

Επίσης κατά τον έλεγχο της θαλάσσιας περιοχής, το «Αγ. Νικόλαος», εντόπισε και ανέσυρε τη σορό ανδρός νεαρής ηλικίας, αγνώστων λοιπών στοιχείων.

Οι διασωθέντες μεταφέρθηκαν με το «Αγ. Ανδρέας» στο Παρθένι Λέρου και ακολούθως στο Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου, για τη διενέργεια προληπτικών ιατρικών εξετάσεων, ενώ στη συνέχεια, κατόπιν συνεννόησης με τον αρμόδιο Εισαγγελέα, παραδόθηκαν στην οικεία Αστυνομική Αρχή, που ανέλαβε την προανάκριση.

Σύμφωνα με δήλωσή τους, οι συλληφθέντες είχαν ξεκινήσει από τα απέναντι τουρκικά παράλια, με φουσκωτό, που καταστράφηκε, στο οποίο επέβαινε και μία ακόμη αλλοδαπή, νεαρής ηλικίας, η οποία αγνοείται.

Λίγο αργότερα, στο πλαίσιο των πραγματοποιούμενων ερευνών, το ελικόπτερο Super Puma, εντόπισε τη σορό της προαναφερθείσας αλλοδαπής, η οποία ανεσύρθη με τη συνδρομή του «Αγ. Νικόλαος» και μεταφέρθηκε στη Λέρο.

Οι δύο σοροί πρόκειται να μεταφερθούν στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Ρόδου, με μέριμνα της Λιμενικής Αρχής Λέρου, η οποία διενεργεί την προανάκριση.


20091210 Ουρά του ΛΑΟΣ έγινε η ΝΔ στη Βουλή


http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=303976&dt=10/12/2009

Ουρά του ΛΑΟΣ έγινε η ΝΔ στη Βουλή

Υπαναχώρησε από την υποστήριξη στις ρυθμίσεις για τις φυλακές υπό την πίεση του κόμματος του κ. Καρατζαφέρη

Πίσω από τον ΛΑΟΣ «σύρθηκε» χθες στη Βουλή η ΝΔ, η οποία, επιβεβαιώνοντας όσους προέβλεπαν τη «δεξιά στροφή» υπό την ηγεσία του κ. Αντ. Σαμαρά, υιοθέτησε εκ των υστέρων τη σκληρή γραμμή στη σωφρονιστική πολιτική που χάραξε το κόμμα του κ. Γ. Καρατζαφέρη , υπερψηφίζοντας πρόταση για ονομαστική ψηφοφορία που υπέβαλαν οι «συγκάτοικοι» της δεξιάς «πολυκατοικίας».

Η κινδυνολογία των βουλευτών του ΛΑΟΣ ότι «στρατιές εμπόρων ναρκωτικών θα αφεθούν ελεύθεροι» με την τροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης για την αποσυμφόρηση των φυλακών βρήκε πρόσφορο έδαφος στην αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία ενώ αρχικώς είχε συμφωνήσει με τις κυβερνητικές ρυθμίσεις στη συνέχεια υπαναχώρησε, παρά το γεγονός ότι παρόμοια ρύθμιση είχε προ μηνών εισηγηθεί στη Βουλή ο τέως υπουργός κ. Ν. Δένδιας. Ο τελευταίος, μάλιστα, είχε συμφωνήσει με την επίμαχη τροπολογία κατά την προ εβδομάδος συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ενώ χθες ετάχθη μεταξύ των βουλευτών της ΝΔ που απείχαν από την ψηφοφορία την οποία προκάλεσε ο ΛΑΟΣ και κατέληξε με υπερψήφιση της τροπολογίας από 163 του ΠαΣοΚ και του ΣΥΡΙΖΑ έναντι 82 «όχι» (ΝΔ ΛΑΟΣ) και πέντε «παρών» (ΚΚΕ). Το πλέον εντυπωσιακό ίσως στοιχείο της χθεσινής πρώτης «μετωπικής» αντιπαράθεσης της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου είναι ότι ακόμη και όταν ο υπουργός κ. Χ. Καστανίδης προέβη σε σειρά ουσιωδών αλλαγών επί του περιεχομένου της τροπολογίας, ενσωματώνοντας και προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα «γαλάζια» στελέχη, ανατρέποντας την κοινοβουλευτική τάξη, άφηναν πρώτα να εκφραστούν οι αντιδράσεις των βουλευτών του ΛΑΟΣ και ακολουθούσαν εκείνοι. Ο κ. Καστανίδης εισηγήθηκε ειδικές ρυθμίσεις για την υφ΄ όρων απόλυση καταδικασμένων για εμπορία ναρκωτικών, ορίζοντας: Πρώτον, ότι οι ισοβίτες αυτής της κατηγορίας δεν θα μπορούν να υποβάλλουν αίτηση αποφυλάκισης προτού συμπληρώσουν 20ετή πραγματική παραμονή στις φυλακές. Και, δεύτερον, ότι για καταδικασμένους σε μικρότερες ποινές το Δικαστικό Συμβούλιο στο οποίο θα υποβάλλουν αίτηση αποφυλάκισης μετά τη συμπλήρωση των 3/5 της ποινής τους θα τους επιβάλλει υποχρεωτικά ειδικούς περιορισμούς. (Μεταξύ των κρατουμένων που εκτίουν δεσμά για εμπορία ναρκωτικών 342 είναι ισοβίτες, 1.028 έχουν καταδικαστεί σε ποινές άνω των 10 ετών και άλλοι 3.500 σε μικρότερες ποινές.) «Γίνεται σαφές έτσι ότι όχι μόνο δεν υπάρχει απολύτως καμία διευκόλυνση για τους εμπόρους ναρκωτικών, τουναντίον επιβάλλονται ειδικοί περιορισμοί» τόνισε ο υπουργός Δικαιοσύνης. Μεσολάβησε, όμως, η νέα αρνητική τοποθέτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΛΑΟΣ κ. Αθ. Πλεύρη και αμέσως μετά ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης κ. Σ. Χατζηγάκης, αν και αναγνώρισε ότι «οι τροποποιήσεις κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση», συμπλήρωσε ότι «δεν θίγουν την καρδιά του προβλήματος».

Σε πιο οξείς τόνους ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ κ. Κ. Μαρκόπουλος υποστήριξε ότι «λάθος κοινωνική ομάδα διάλεξε το ΠαΣοΚ να βγάλει από τη φυλακή», ενώ ο εισηγητής της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κ. Τζαβάρας - ο οποίος αρχικώς δεν είχε αντιδράσει στην τροπολογία- έκανε λόγο για «τη μελανότερη ρύθμιση των τελευταίων χρόνων».

Μέσα σε αυτό το κλίμα ο κ. Καρατζαφέρης δεν έχασε την ευκαιρία να εκφράσει «ικανοποίηση» που «η νέα Νέα Δημοκρατία στοιχίζεται με τις θέσεις του ΛΑΟΣ», δηλώνοντας «σίγουρος» ότι «αυτές οι ταυτίσεις θα συνεχιστούν». «Αντί να παρασύρει η πλειοψηφία της "πολυκατοικίας" τη μειοψηφία, έγινε το αντίθετο» σχολίασε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠαΣοΚ κ. Π. Ευθυμίου.


20091212 Κάποιοι πιστεύουν στην Ελλάδα

Κάποιοι πιστεύουν στην Ελλάδα 


"Η Ελλάδα είναι θεμέλιο του δυτικού πολιτισμού. Ο Αριστοτέλης είναι πατέρας και πρόδρομος της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας και επιστήμης, αλλά και παιδαγωγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου".
Μάλιστα ! Αυτά είπε, προφανώς και άλλα πολλά που ακόμα δεν τα έχουμε πληροφορηθεί, η Υφυπουργός Αμυνας της Ουγγαρίας κα. Αγκνες Βαντάϊ, στα εγκαίνια της Σχολής Εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας, του Πανεπιστημίου Εθνικής Αμυνας στη Βουδαπέστη.
Στις αίθουσες της σχολής που φέρουν το όνομα "Αριστοτέλης" θα φοιτήσουν, για δύο χρόνια, Ούγγροι αξιωματικοί, ώστε κατόπιν να έρθουν για μετεκπαίδευση στις αντίστοιχες ελληνικές στρατιωτικές σχολές, στα πλαίσια ελληνο-ουγγρικής συνεργασίας.
Η υφυπουργός Αμυνας της Ουγγαρίας εξέφρασε την ελπίδα η ελληνοουγγρική συνεργασία να συνεχιστεί μακροπρόθεσμα, ώστε οι Ούγγροι φοιτητές πέρα από την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, να μάθουν την ιστορία και τον πολιτισμό των Ελλήνων.
Οταν στην Ελλάδα δίνουμε "μάχες" για την κατάργηση της βάσης του "10" και "πυρπολούμε" πανεπιστημιακά ιδρύματα, για να πάμε "ενάντια στο κατεστημένο", άλλοι φτιάχνουν Ιδρύματα για να σπουδάσουν την Ελληνική γλώσσα .


Αναρχοβανδαλισμοι

ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΗΣ 9-12-2009 

Γαλλία και Γερμανία μας στενεύουν τον ... κορσέ


Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Το Εφετείο Θράκης διαλύει οριστικά την «τουρκική Ένωση Ξάνθης»

ΠΗΓΗ: «Ο ΧΡΟΝΟΣ»: Καθημερινή Εφημερίδα της Κομοτηνής

Το Εφετείο Θράκης διαλύει οριστικά την «τουρκική Ένωση Ξάνθης»

 

Δημοσιεύουμε το σκεπτικό της απόφασης που θεωρεί το αίτημα της ΤΕΞ μη νόμιμο

Ρεπορτάζ Μελαχροινή Μαρτίδου

 

Με την υπ αριθμόν 477/2009 απόφασή του που εξέδωσαν οι δικαστές Βαρσαβέ Χατζοπούλου - Βαλτούδη πρόεδρος Εφετών, Αναστασία Χορτιάτη, Κυριακή Ασλανίδου-Παπαδοπούλου εισηγήτρια ύστερα από δημόσια συνεδρίαση την 3 Απριλίου 2009 μετά από αίτηση του σωματείου με την επωνυμία «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» που εκπροσωπείται από τον πρόεδρο Οζάν Αχμέτ που παραστάθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Ορχαν Χατζηιμπράμ, των καθών η αίτηση νομάρχη Ξάνθης ως εποπτεύουσα αρχή των σωματείων που εδρεύουν στο νομό Ξάνθης που παραστάθηκε δια του παρέδρου νομικού συμβουλίου του κράτους Αθαν. Θεοχάρη και του δικηγόρου τους Κώστα Γούναρη, της πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θρακικών σωματείων εκπροσωπούμενη από τους δικηγόρους Γιάννη Χατζηαντωνίου και Νικόλαου Βαλαβάνη απορρίπτεται η αίτηση και επιβάλλει την δικαστική δαπάνη στους αιτούντες την ΤΕΞ. Συγκεκριμένα η ιστορία αυτή ξεκίνησε με την απόφαση του Αρείου Πάγου που είχε κρίνει ως παράνομη την λειτουργία του συλλόγου που με απόφασή του είχε διατάξει την διάλυσή του. Τα μέλη του σωματείου είχαν προσφύγει στο δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ε.Ε. με το αιτιολογικό του αυτοπροσδιορισμού όπου είχε καταδικαστεί η χώρα μας, ενώ παράλληλα υπήρξε νέα προσφυγή στον Άρειο Πάγο για να επαναξεταστεί το θέμα κι αν προκύπτουν νομικές αιτιάσεις που πρέπει να επικυρωθεί η απόφαση του ΕΔΑΔ η οποία δικαιώνει την ΤΕΞ.

Το Eφετείο Θράκης επανεξέτασε όλα τα στοιχεία και κατέληξε στην ίδια κρίση θεωρώντας παράνομη την ΤΕΞ στην οποία κι επιδικάζει το ύψος των δικαστικών εξόδων στην δίκη που έγινε με πρωτοβουλία της αφού αναγνωρίζεται ότι δεν ταυτίζεται ο φορέας με το ελληνικό σύνταγμα και διαλύεται το σωματείο που χρησιμοποιεί τον όρο «τουρκικό».

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Δημοσιεύουμε απόσπασμα από το νομικό σκεπτικό όπως το διατυπώνουν στην απόφασή τους οι δικαστές που χειρίστηκαν την όλη υπόθεση.

«…Στην προκειμένη περίπτωση με την ένδικη αίτηση το αιτούν Σωματείο με την επωνυμία «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» εκθέτει τα εξής: Ότι, με τη με αριθμό 31/2002 απόφαση αυτού του δικαστηρίου, απορρίφθηκε στην ουσία της η έφεση που άσκησε αυτό (σωματείο) κατά της με αριθμό 36/1986 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ξάνθης, με την οποία είχε γίνει δεκτή η αίτηση του καθού – νομάρχη Ξάνθης και διατάχθηκε η διάλυσή του. Ότι, κατά της πρώτης των παραπάνω αποφάσεων, άσκησε αναίρεση η οποία απορρίφθηκε με τη με αριθμό 4/2005 απόφαση του Αρείου Πάγου. Ότι, μετά την εξάντληση των εσωτερικών ενδίκων μέσων, προσέφυγε με τη με αριθμό 26698/2005 προσφυγή του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο έκρινε ότι στην περίπτωσή του,

παραβιάστηκε το άρθρο 6 παρ. 1 και το άρθρο 11 της σύμβασης και ότι, η έκδοση της παραπάνω απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, συνιστά μεταβολή των συνθηκών, που δικαιολογεί την ανάκληση της παραπάνω με αριθμό 31/2002 απόφασης αυτού του Δικαστηρίου. Με βάση τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά ζητεί την ανάκληση της τελευταίας αυτής αποφάσεως, ώστε να γίνει δεκτή η έφεσή του, να εξαφανιστεί η με αριθμό 36/1986 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ξάνθης και στη συνέχεια να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη η αίτηση του καθού η ένδικη αίτηση – νομάρχη Ξάνθης. Η αίτηση παραδεκτά και αρμόδια εισάγεται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, το οποίο εξέδωσε την απόφαση της οποίας ζητείται η ανάκληση (αριθ. 758, 741-781 ΚΠοΛΔ)_και το αιτούν σωματείο, νομιμοποιείται ενεργητικά στην άσκησή της, διότι, εφόσον υφίστανται ακόμη δικαιώματά του, με την έννοια της αιτούμενης δικαστικής προστασίας, αυτό (σωματείο), υφίσταται υπό τη μορφή εκκαθάρισης, έστω και εάν δεν τέθηκε μετά την επωνυμία του η μνεία ότι τελεί υπό εκκαθάριση και εξακολουθεί και μετά τη διάλυσή του να έχει την ικανότητα να είναι υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων και συνεπώς ικανότητα για διεξαγωγή και της παρούσας δίκης, σύμφωνα με όσα στη με αριθμό 1 της προηγηθείσας νομικής σκέψης αναφέρονται, απορριπτόμενου ως νομικά αβάσιμου του ισχυρισμού των καθών η αίτηση, με τον οποίο υποστηρίζουν τα αντίθετα. Περαιτέρω όμως, με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα η ένδικη αίτηση είναι μη μόνιμη και πρέπει να απορριφθεί. Τούτο δε διότι, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στους αριθμούς 2 και 3 της νομικής σκέψης που παραπάνω παρατίθεται, η μετά την έκδοση αμετάκλητης απόφασης των ελληνικών δικαστηρίων, τα οποία έκριναν ότι συνέτρεξαν οι προϋποθέσεις διάλυσης αυτού (σωματείου), έκδοση απόφασης από το ΕΔΔΑ, επί της προσφυγής που αυτό άσκησε και το οποίο επί του θέματος που τέθηκε υπόψη του, έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση των διατάξεων της ΕΣΔΑ, δεν συνιστά μεταβολή της εθνικής νομολογίας σε σχέση με νομικό ζήτημα που τέθηκε υπόψη του εθνικού δικαστηρίου και κυρίως σε σχέση με την ερμηνεία κανόνα δικαίου που εφαρμόσθηκε. Τούτο δε διότι, οι αποφάσεις που καταδικάζουν την ελληνική Πολιτεία, λόγω παράβασης διατάξεων της ΕΣΔΑ, δεν μπορούν αυτές καθεαυτές, να δικαιολογήσουν αίτηση ανάκλησης ή μεταρρύθμισης απόφασης του εθνικού δικαστηρίου, με την έννοια της μεταβολής των συνθηκών υπό τις οποίες αυτή εκδόθηκε, καθώς, η απόφαση του ΕΔΔΑ δεν έχει καθεαυτή την ικανότητα να διεισδύει στην εθνική έννομη τάξη και να συνεπιφέρει την μεταβολή της νομολογίας στην ερμηνεία κανόνα δικαίου, ούτε και με την μορφή της αιτούμενης παροχής δικαστικής προστασίας, με έκδοση δηλαδή ανακλητικής ή μεταρυθμιστικής απόφασης από τα εθνικά δικαστήρια, σημειουμένου ότι, το ίδιο το Δικαστήριο (ΕΔΔΑ) δέχεται σταθερά, ότι από τις αποφάσεις του απορρέει μόνο μια υποχρέωση επίτευξης αποτελέσματος για το κράτος – παραβάτη, ενώ η επιλογή των μέσων αφήνεται καταρχήν στο τελευταίο. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η ένδικη αίτηση και να καταδικαστεί το αιτούν, ως υπαίτιο για τη διεξαγωγή της δίκης αυτής (αρθ. 748, 106, 183 ΚΠοΛΔ), στη δικαστική δαπάνη των καθών, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του σχετικού αιτήματός τους, σύμφωνα με το διατακτικό.

Για τους λόγους αυτούς:

Δικάζει αντιμωλία ων διαδίκων.

Απορρίπτει την αίτηση και Καταδικάζει το αιτούν στη δικαστική δαπάνη των καθών, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στην Κομοτηνή στις 26 Μαΐου 2009 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του δικαστηρίου σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 18 Αυγούστου 2009, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η πρόεδρος

Η γραμματέας»

 

 


Η καταγωγη του Μιλιμπαντ

Miliband είναι εβραϊκής καταγωγής:
 
David Wright Miliband (born 15 July 1965) is a British Labour politician, who has been the Member of Parliament for South Shields since 2001, and is the current Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs. He is the son of the late Marxist theorist Ralph Miliband

As Adolphe Miliband, he was born in Brussels of Polish-Jewish émigré parents. Both his parents lived in the Jewish quarter of Warsaw, before his father, Samuel Miliband, joined the Red Army in the Polish–Soviet War.[1] He is buried in Highgate Cemetery close to Karl Marx and many celebrated left-leaning minds of the 20th Century.

The young Miliband was forced to relocate from Belgium in 1940 as Hitler's army moved westwards through the country and he managed to catch a boat for London at Ostend. He and his father Samuel entered UK illegally on forged papers. Once in England he further changed his name to Ralph.

Ο Ραφαέλε Φίτο

Στο σκαμνί ο Ιταλός υπουργός Ραφαέλε Φίτο για διαφθορά



Ο Ιταλός υπουργός Περιφερειών Ραφαέλε Φίτο κατηγορείται από το δικαστήριο του Μπάρι για διαφθορά, κατάχρηση εξουσίας και παράνομη χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων. Ο 40χρονος κ. Φίτο κατηγορείται ότι δέχθηκε από τον επιχειρηματία Τζιανπάολο Ανγκελούτσι το ποσό των... 500.000 ευρώ για το πολιτικό του κόμμα "Πάνω απ' όλα η Απουλία", η περιοχή όπου ήταν πρόεδρος, με αντάλλαγμα να πραγματοποιήσει διάφορες πολιτικές χάρες.
Ο Ραφαέλε Φίτο ήταν ένα από τα ανερχόμενα αστέρια του κόμματος Forza Italia του πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Υ.Γ. Κατά αποκλειστικές πληροφορίες ο Ραφαέλ Φιτο , έχει ελληνικές ρίζες και εκπαίδευση ………..

Σύλησαν τον τάφο του Τάσσου Παπαδόπουλου

Σύλησαν τον τάφο του Τάσσου Παπαδόπουλου


Αγνωστοι, κατά τη διάρκεια της νύχτας άνοιξαν τον τάφο του αείμνηστου τέως Πρόεδρου της Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου στο κοιμητήριο Δευτέρας,αφαίρεσαν από το φέρετρο τη σορό του και την εξαφάνισαν.

http://www.sigmalive.com/news/local/219982

Το πρωτοφανές γεγονός συνέβη χθες βράδυ και η γνωστοποίηση του προκάλεσε σοκ ανά το παγκύπριο.
Ως εγκληματική, βανδαλιστική πράξη ιεροσυλίας χαρακτήρισε το γεγονός ο πρώην στενός συνεργάτης του αείμνηστου Τ.Παπαδόπουλου, Χρύσης Παντελίδης.
«Εγκληματίες, ιερόσυλοι άνοιξαν τον τάφο του Προέδρου και αφαίρεσαν τη σορό», δήλωσε στο ΚΥΠΕ ο κ. Παντελίδης.
Όπως είπε οι βάνδαλοι άνοιξαν τον τάφο και πήραν τη σορό αφήνοντας άδειο το φέρετρο και οι Αστυνομία διεξάγει έρευνες.
Ο κ. Παντελίδης ανέφερε πως το άδειο φέρετρο εντόπισε γύρω στις 8 το πρωί, πρώην μέλος από την φρουρά του Τάσσου Παπαδόπουλου που πήγαινε κάθε πρωί στο κοιμητήριο για να ανάψει το καντήλι στον τάφο του.

Η Αστυνομία διεξάγει έρευνες στο Κοιμητήριο της κοινότητας της Δευτεράς

Στο Κοιμητήριο έφθασαν γύρω στις 09:30 τα μέλη της οικογένειας του Τάσσου Παπαδόπουλου.
Τις έρευνες διεξάγει η Υπηρεσία Εγκληματολογικών Ερευνών της Αστυνομίας και στο χώρο βρίσκονται, επίσης, ο Βοηθός Αρχηγός Αστυνομίας Αντρέας Ιατρόπουλος, ο Αστυνομικός Διευθυντής Λευκωσίας Κύπρος Μιχαηλίδης και ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Μάκης Κεραυνός.
Πριν από λίγο έφθασε στο χώρο και ο Αρχηγός Αστυνομίας Μιχάλης Παπαγεωργίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι άγνωστοι πήραν μόνο τη σορό του Τάσσου Παπαδόπουλου και όχι το φέρετρο στο οποίο είχε ταφεί.
Ο χώρος έχει αποκλειστεί με κορδέλες και απαγορεύεται η είσοδος στο Κοιμητήριο. Οι λειτουργοί των ΜΜΕ βρίσκονται έξω από το Κοιμητήριο.
Στο μεταξύ όπως πληροφορείται το ΚΥΠΕ, το ετήσιο μνημόσυνο του τέως Προέδρου θα πραγματοποιηθεί κανονικά αύριο στις 0900 από τον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στην Κάτω Δευτερά.
Μητροπολίτης Ταμασσού
Ο Μητροπολίτης Ταμασσού Ησαϊας χαρακτήρισε γιγαντιαίο ανοσιούργημα την κλοπή της σορού του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου.
Επίσης, απηύθυνε έκκληση να επιδειχθεί ηρεμία και ενότητα από τον κόσμο.
Ο Μητροπολίτης, ο οποίος μετέβη στο Κοιμητήριο της κοινότητας της Δευτεράς, δήλωσε ότι ο χώρος έχει αγιαστεί και έτσι θα τελεστεί και τρισάγιο και μνημόσυνο του Τάσσου Παπαδόπουλου εκεί αύριο.
Αντρος Κυπριανού
Μακάβρια και καταδικαστέα πράξη διεστραμμένων μυαλών χαρακτήρισε σήμερα ο ΓΓ του ΑΚΕΛ Αντρος Κυπριανού, την κλοπή της σορού του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου.
Την κλοπή της σορού του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας καταδίκασε και ο Πρόεδρος της Επαλξης Ανασυγκρότησης Κέντρου Κύπρος Χρυσοστομιδης ο οποίο ζήτησε όπως η κοινωνία και η Αστυνομία κινητοποιηθεί άμεσα προκειμένου να ξεκαθαρίσει η ''βάρβαρη πράξη που ζημιώνει την Κύπρο.
Πρόκειται για ''ένα γεγονός μακάβριο, κατακριτέο και καταδικαστέο'', ανέφερε ο κ. Κυπριανού σε δηλώσεις στο πλαίσιο συνάντησης με τον κ. Χρυσοστομίδη και πρόσθεσε: ''Ειλικρινά διερωτώμαι ποια διεστραμμένα μυαλά θα μπορούσαν σκεφθούν κάτι τέτοιο και να προβούν σε μια τέτοια ενέργεια, η οποία μόνο ανωμαλία θα προκαλέσει στην κυπριακή κοινωνία''.
Ευχήθηκε όπως ''βρεθούν αυτοί που έχουν προβεί σε αυτήν την πράξη και να τιμωρηθούν παραδειγματικά και την ίδια στιγμή η ευχή μου είναι ως κοινωνία να την αντιμετωπίσουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή ψυχραιμία''.
Από την πλευρά του, ο κ. Χρυσοστομίδης καταδίκασε ''με όλη τη δύναμη της ψυχής μου αυτή τη βάρβαρη ιεροσυλία'', προσθέτοντας ότι η πράξη αυτή ''είναι ανεξήγητη και εκθέτει ολόκληρη την κυπριακή κοινωνία''.
''Δεν μπορώ να διανοηθώ ποιοι είναι οι σκοποί μιας τέτοιας βάρβαρης πράξης. Αρα η εισήγηση είναι άμεσα να ενεργοποιηθεί όλη η κοινωνία, η Αστυνομία να βρεθούν οι ένοχοι, έτσι ώστε να ξεκαθαρίσει η όλη ιστορία'', είπε ο κ. Χρυσοστομίδης και κατέληξε: ''Νομίζω ότι ζημιώνει την Κύπρο γενικά αυτού του είδους η βάρβαρη πράξη''.
Αβέρωφ Νεοφύτου
 Ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου εξέφρασε βαθύ συγκλονισμό για την αποτρόπαια πράξη εγκληματικών στοιχείων να συλήσουν τον τάφο του αείμνηστου τέως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου.
Ο κ. Νεοφύτου διαβίβασε τη θλίψη και τη συμπαράσταση του ΔΗΣΥ στην οικογένεια Παπαδόπουλου και κάλεσε τις αστυνομικές αρχές να προχωρήσουν στην άμεση εξιχνίαση της υπόθεσης για να αποκαλυφθούν οι ένοχοι και να προσαχθούν ενώπιον της κυπριακής δικαιοσύνης.
Γιαννάκης Ομήρου
Ο Πρόεδρος του ΚΣ ΕΔΕΚ Γιαννάκης Ομήρου με γραπτή του δήλωση καταγγέλλει ως πράξη ιερόσυλων, βέβηλων, τυμβωρύχων και άθλιων υπανθρώπων τη σύληση του τάφου του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου.
Η κακουργηματική αυτή πράξη προκαλεί αποτροπιασμό και απέχθεια και προσβάλλει τον πολιτισμό του λαού μας. Καταγγέλλουμε και στηλιτεύουμε και καλούμε τις Αστυνομικές Αρχές να ενεργήσουν για την εξιχνίαση του ειδεχθούς εγκλήματος και την προσαγωγή των ενόχων ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων, επισημαίνει ο κ. Ομήρου.
ΕΥΡΩΚΟ
Τον αποτροπιασμό του για τη βεβήλωση του τάφου και της σορού του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου, εξέφρασε σήμερα με δηλώσεις του ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κόμματος, Δημήτρης Συλλούρης.
«Θέλω να εκφράσω τον αποτροπιασμό μου για αυτήν την μακάβρια πράξη, να εκφράσω την συμπάθεια μου προς την οικογένεια του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου» πρόσθεσε ο κ. Συλλούρης.
Η ύποπτη, είπε συνεχίζοντας «αυτή ενέργεια θα πρέπει να μελετηθεί».
Καταλήγοντας απεύθυνε έκκληση προς το λαό «να μην υπάρχουν οποιεσδήποτε εκδηλώσεις που να πλήττουν την ενότητα».
«Σε αυτές τις δύσκολες ώρες θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί για όλες τις ενέργειες και για όλες τις αντιδράσεις μας» είπε τέλος στις δηλώσεις του ο Πρόεδρος του ΕΥΡΩΚΟ


Τασσος Παπαδοπουλος

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΙΕΡΗ ΠΡΑΞΗ ΤΩΝ ΝΑΝΩΝ ΒΑΝΔΑΛΩΝ
Οπωσδήποτε δεν ειναι Ελληνες[ουσιαστικα και μεταφορικα]
Οι σημερινοι νάνοι του ιμπεριαλισμου φοβουνται πάντα τους Τεραστιους,
ΚΑΙ Ο ΤΑΣΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΝΑΣ ΟΓΚΟΛΙΘΟς ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ,
ΕΙΝΑΙ  ΕΝΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ 2004 ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ ΤΙΣ ΕΡΥΘΡΕΣ ΠΑΡΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ.
 Ο ΤΑΣΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΖΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ  ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ

Δ .Αλευρομάγειρος
 
Αυτόν φοβούνται και νεκρό. Κατωτέρω απόσπασμα από το ιστορικό του διάγγελμα το 2004, όταν και τότε όλοι και οι σημερινοί ίδιοι υποψήφιοι νεκροθάφτες της Κύπρου (πολιτικοί, ΜΜΕ, κτλ.) ειχαν βαλθεί να πείσουν τους ελληνοκυπρίους να <<τουρκέψουν>>.
[Τα συναισθήματά μου δεν είναι διαφορετικά από τα δικά σας. Στην υπηρεσία σας έχω τάξει τον εαυτό μου και πριν αλλά ιδιαιτέρως από την ανάδειξή μου στην προεδρία της Κυπριακής Πολιτείας. Στόχος και γνώμονας της κάθε πράξης μου είναι το συμφέρον του λαού και τίποτε άλλο, με αφοσίωση και πλήρη ανάληψη των ευθυνών μου και με παρρησία λόγου και έργου. Η τελική απόφαση ήταν πάντα και παραμένει δική σας. Η ετυμηγορία σας θα εκφραστεί στο Δημοψήφισμα της 24ης του Απρίλη.


Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα αλλά και με πλήρη συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών και το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί, λυπούμαι ειλικρινά, γιατί δεν μπορώ να αποδεχθώ και να υπογράψω το Σχέδιο Ανάν όπως, τελικά, διαμορφώθηκε.
Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο θέλετε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη.


Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,

Στη ζυγαριά του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ΝΑΙ.

Σε καλώ να απορρίψεις το Σχέδιο Ανάν.

Σε καλώ να πείς στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό ΟΧΙ.

Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία σου.

Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην Ιστορία, στο παρόν και το μέλλον της Κύπρου και του λαού μας, σε καλώ να μην υποθηκεύσεις το μέλλον στην πολιτική βούληση της Τουρκίας. Να προασπιστείς την Κυπριακή Δημοκρατία, λέγοντας ΟΧΙ στη κατάλυσή της. Να συστρατευτείς για μια νέα πιο ελπιδοφόρα πορεία επανένωσης της πατρίδας μας μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση].
Η στιγμή δεν είναι κατάλληλη για να κάνουμε συγγρίσεις με τις τωρινες πολιτικές ηγεσίες του Ελληνισμού.
Συνημμένα διάφορα έγγραφα για τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο.
Κατωτέρω όλο το ιστορικό του διάγγελμα της 24ης Απριλίου 2004.
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΥΠΕΡ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΑΣΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ 24ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2004




Συμπατριώτισσες, Συμπατριώτες,

Αυτές της εξαιρετικής ιστορικής σημασίας συνθήκες, νιώθω υποχρέωσή μου να απευθυνθώ σ΄ εσάς: στον Κυρίαρχο Κυπριακό Λαό. Κάθε λαός διαμορφώνει και γράφει τη δική του ιστορία. Άλλοτε με απελευθερωτικούς και κοινωνικούς αγώνες, άλλοτε με δημοκρατικές διαδικασίες διά της ψήφου του. Τώρα καλείται ο Κυπριακός Λαός, καλούμαστε ο καθένας χωριστά και συλλογικά, να γράψουμε την ιστορία του μέλλοντος της Κύπρου.

Η πατρίδα μας, διέρχεται τις πιο δραματικές ώρες της μακραίωνης ιστορίας της. Ώρες καθοριστικές όχι μόνο για το παρόν και τη δική μας γενεά, αλλά και για το μέλλον και τις γενεές που θα έρθουν. Οι αποφάσεις που θα πάρουμε εμείς σήμερα, διαμορφώνουν και καθορίζουν τις τύχες και τα πεπρωμένα και των επερχόμενων γενεών.

Είμαι πεπεισμένος ότι ολόκληρη η πολιτική ηγεσία του τόπου, αλλά και η κάθε μιά και ο καθένας από σας, έχει πλήρη επίγνωση της σοβαρότητας της απόφασης που καλούμαστε να πάρουμε στο Δημοψήφισμα της 24ης του Απρίλη, και ότι συμμερίζεστε το βάρος της ευθύνης που αναλαμβάνουμε με την ψήφο μας. Αυτή η απόφαση ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον Κυπριακό Λαό. Ελπίζω οι ξένοι φίλοι μας να σεβαστούν το λαό και την Κυπριακή Δημοκρατία. Ελπίζω να κατανοήσουν ότι παρεμβάσεις και πιέσεις προσβάλλουν την αξιοπρέπεια του Κυπριακού λαού, είναι αντίθετες προς ρητή πρόνοια του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και, τελικά, καταλήγουν αντιπαραγωγικές.

Η κρισιμότητα των αποφάσεων που καλούμαστε να πάρουμε συλλογικά, αλλά και ατομικά, δεν μας επιτρέπει να αποδυθούμε σε συναγωνισμό για το ποιός είναι περισσότερο ή λιγότερο πατριώτης. Όλοι έχουμε τον ίδιο στόχο και όλοι έχουμε την ίδια έγνοια για το μέλλον της πατρίδας μας.

Υπάρχουν διαφορές στις εκτιμήσεις, στην ανάλυση των περίπλοκων και, εν πολλοίς, δυσνόητων προνοιών του Σχεδίου Ανάν και των βραχυπρόθεσμων και μακροχρόνιων αποτελεσμάτων του. Καλώ όλους να λειτουργήσουμε σε πνεύμα αλληλοσεβασμού, χωρίς φανατισμό και προπηλακισμούς.

Δεν πρόκειται για πολιτικές εκλογές όπου τα Κόμματα καταμετρούν τη δύναμή τους. Δεν θα αναμετρηθούν τα Κόμματα μεταξύ τους. Θα αναμετρηθούμε με την ιστορία.

Η διαφύλαξη λοιπόν της ενότητας μας είναι ύψιστο χρέος προς την πατρίδα μας. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, οφείλουμε να το σεβαστούμε και η επόμενη μέρα πρέπει να μας βρει μονιασμένους και δυνατούς. Η Κύπρος θα μας χρειαστεί όλους. Δεν περισσεύει κανένας.

Σέβομαι και εκτιμώ κάθε καλόβουλη και ειλικρινή άποψη και προσπαθώ να την κρίνω με αντικειμενικότητα και να την σταθμίσω, χωρίς προκαταλήψεις, και ανεπηρέαστος από δογματισμούς ή συναισθηματική φόρτιση.

Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και εκλεγμένος εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής κοινότητας φέρω το αυξημένο βάρος της ευθύνης της διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων και το χρέος να δηλώσω δημόσια, με ειλικρίνεια και παρρησία τη δική μου αποτίμηση της κατάληξης και την δική μου απόφαση. Χωρίς καμιά προσπάθεια επιβολής της δικής μου επιλογής και θέλησης αλλά ως καθοδήγηση και συνεκτίμηση από σας. Η τελική απόφαση ήταν πάντα και παραμένει δική σας. Η ετυμηγορία σας θα εκφραστεί στο Δημοψήφισμα της 24ης του Απρίλη.

Από την ημέρα που επέστρεψα από τη Λουκέρνη, αφιέρωσα όλο μου το χρόνο για να μελετήσω με τους συνεργάτες μου και τους λειτουργούς του Κράτους το τελικό Σχέδιο Ανάν, σε όλες του τις πτυχές. Άκουσα απόψεις, εκτιμήσεις και αναλύσεις. Παρακολούθησα με προσοχή τον δημόσιο διάλογο που έχει αναπτυχθεί και τα επιχειρήματα που οι διάφορες πλευρές παρέθεσαν. Έχω ζητήσει και έλαβα γνωμοδοτήσεις ξένων διεθνολόγων και συνταγματολόγων πάνω σε συγκεκριμένες πτυχές και πρόνοιες του Σχεδίου. Αξιολόγησα τις δηλώσεις διεθνών παραγόντων με νηφαλιότητα, ψυχραιμία και αντικειμενικότητα. Αξιολόγησα τις εκτιμήσεις Ελλαδικών Κομμάτων και ξένων Κυβερνήσεων με τις οποίες επικοινώνησα. Αναμένω και θα μελετήσω με προσοχή τις τελικές αποφάσεις των πολιτικών Κομμάτων της Κύπρου, τα οποία σέβομαι και εκτιμώ για την προσφορά τους στον τόπο. Κριτήριο της αξιολόγησής μου ήταν ένα και μοναδικό: η εξυπηρέτηση των συμφερόντων και δικαιωμάτων του Κυπριακού Λαού στο σύνολό του, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Αυτό μου επιβάλλει η συνείδησή μου. Αυτό απαιτεί το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, στο οποίο με τη ψήφο σας με εκλέξατε.

Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,

Όταν πριν από ένα χρόνο, ζήτησα τη ψήφο σου, ανέλαβα την δέσμευση ότι θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις, σε κάθε επίπεδο και από κάθε βήμα που προσφέρεται, για να πετύχω, βελτιώσεις στην, τότε, εκδοχή του Σχεδίου Ανάν, με στόχο να καταστεί λειτουργικό και, άρα, βιώσιμο. Δεσμεύτηκα ότι οι απαιτήσεις μας για βελτιώσεις θα ήσαν εντός των παραμέτρων του Σχεδίου και δεν θα ανέτρεπαν την γενική φιλοσοφία του Σχεδίου, ούτε θα ανέτρεπαν ουσιώδεις και βασικές πρόνοιές του ή συμβιβασμούς που είχαν συμφωνηθεί στις συνομιλίες που είχαν προηγηθεί της εκλογής μου.

Δεσμεύτηκα, ακόμη, ότι θα επεδίωκα λύση που θα διασφάλιζε τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων αλλά και των Τουρκοκυπρίων, στα πλαίσια μιας επανενωμένης Κύπρου.

Συνεπής στην πάγια πολιτική του Εθνικού Συμβουλίου, ότι η δική μας πλευρά επιδίωκε δικοινοτικές διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και ανταποκρινόμενος σε συνεχείς παραινέσεις της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, δεν έπαυσα να επιζητώ και να πιέζω για επανάληψη της πρωτοβουλίας του Γενικού Γραμματέα με βάση το Σχέδιο Ανάν και κάτω από τις προϋποθέσεις που είχαν συμφωνηθεί στο Εθνικό Συμβούλιο.

Τελικά, ο Γενικός Γραμματέας μας κάλεσε στη Νέα Υόρκη στις 10 Φεβρουαρίου του 2004, για να συμφωνήσουμε σε νέα διαδικασία διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων, θέτοντας ως όρο για την ανάληψη νέας πρωτοβουλίας, την αποδοχή διαιτητικού ρόλου του Γενικού Γραμματέα.

Αν δεν ανταποκρινόμουνα θετικά στην πρόσκληση του Γενικού Γραμματέα θα ενεργούσα αντίθετα με την πάγια πολιτική του Εθνικού Συμβουλίου και θα ήμουνα ασυνεπής στην πάγια θέση μας ότι επιδιώκουμε λύση του προβλήματος με συνομιλίες υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών.

Με τη σύμφωνη γνώμη των εκπροσώπων των, αριθμητικά, μεγαλύτερων πολιτικών δυνάμεων που με συνόδευσαν στη Νέα Υόρκη και με τη σύμφωνη γνώμη της, τότε, Κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης της Ελλάδας, δεχτήκαμε αυτή την αλλαγή της διαδικασίας. Προσωπικά, δέχτηκα αυτή τη νέα διαδικασία, εφόσον στη διαιτητική απόφαση του Γενικού Γραμματέα, ο λαός της Κύπρου με την άμεση και προσωπική ψήφο του καθενός σε Δημοψήφισμα, θα είχε τον τελευταίο λόγο.

Μετά από εκτίμηση της πλειοψηφίας του Εθνικού Συμβουλίου, ότι η από μέρους μας υποβολή μαξιμαλιστικών θέσεων θα οδηγούσε σε επικρίσεις κατά της πλευράς μας, υποβάλαμε συναινετικές προτάσεις που εξυπηρετούσαν και τις δύο Κοινότητες. Διατηρήσαμε το δικαίωμα να εγείρουμε πρόσθετα θέματα, σχετικά με το εδαφικό, τις περιουσίες και την επιστροφή των εκτοπισμένων, αν η Τουρκοκυπριακή πλευρά ήγειρε τέτοια θέματα. Όντως η Τουρκοκυπριακή πλευρά ήγειρε τέτοια θέματα και η δική μας πλευρά, με έγγραφα της, ήγειρε τις ανταπαιτήσεις της, τόσο στην εδαφική πτυχή όσο και για τα δικαιώματα εκτοπισμένων και περιουσιών.

Περιοριστήκαμε στον ελάχιστο αλλά πολύ σημαντικό στόχο: στην επανένωση της πατρίδας μας και του λαού μας. Επιδιώξαμε θεσμικές αλλαγές που, από τη μια, θα ενίσχυαν τη λειτουργικότητα της λύσης και από την άλλη θα δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για επανένωση θεσμών και λειτουργιών.

Η αρνητική στάση και οι μαξιμαλιστικές θέσεις της Τουρκικής πλευράς, αλλά και η ανοχή που τα Ηνωμένα Έθνη επέδειξαν για απαιτήσεις της εκτός των παραμέτρων του Σχεδίου Ανάν, δεν επέτρεψαν τη διεξαγωγή ουσιαστικών διαπραγματεύσεων, παρά τη δική μας καλή θέληση.

Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, ασκώντας τη διαιτητική αρμοδιότητα του, κατάρτισε το Πέμπτο Σχέδιο Ανάν, χωρίς να προϋπάρξει συμφωνία των μερών σε οποιοδήποτε από τα θέματα που είχαν εγερθεί στις διαπραγματεύσεις, στη Λευκωσία και στην Ελβετία.

Στο Πέμπτο Σχέδιο Ανάν, περιέχονται βελτιώσεις σε σύγκριση με το Τρίτο και Τέταρτο Σχέδιο Ανάν. Αυτές οι βελτιώσεις δεν ικανοποιούν τις ελάχιστες απαιτήσεις που είχαμε υποβάλει. Ούτε όσο αφορά τη λειτουργικότητα του Σχεδίου, ούτε όσο αφορά την ετοιμότητα εφαρμογής του από την επόμενη των δημοψηφισμάτων, ούτε όσο αφορά την ουσιαστική επανένωση της πατρίδας μας στο οικονομικό, δημοσιονομικό και νομισματικό τομέα.

Αυτή δεν είναι η ώρα ούτε η ευκαιρία να προβώ σε λεπτομερή ανάλυση του Σχεδίου Ανάν. Αυτό θα γίνει στις επόμενες μέρες και μέχρι την διεξαγωγή των δημοψηφισμάτων.

Νομίζω, όμως, ότι είναι χρήσιμο να αναφερθώ, εν είδει παραδειγμάτων, σε μερικές πτυχές που φαίνεται να σας προβληματίζουν. Δεν θα επιχειρήσω ούτε «δαιμονοποίηση» ούτε εξωραϊσμό του Σχεδίου Ανάν. Δεν δέχομαι, όμως, τον ισχυρισμό ότι όποιος επισημαίνει αδυναμίες του Σχεδίου, αναγκαστικά, επιδίδεται σε παραπληροφόρηση ή ότι αυτό δεν είναι αντικειμενική ενημέρωση του Λαού.

Οι προτάσεις μας για διασφάλιση της λειτουργικότητας, δεν περιορίζονταν και δεν εξαντλούνταν στη σύνθεση του Προεδρικού Συμβουλίου ή στην ίδρυση και λειτουργία Πρωτόδικου Δικαστηρίου ή στη Συμφωνία Συνεργασίας για θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντίθετα, επεκτείνοντο και κάλυπταν και τους επτά τομείς των προτάσεών μας, δηλαδή, τη νομοθεσία, την Κεντρική Τράπεζα, την κοινή νομισματική και δημοσιονομική πολιτική, τη σμίκρυνση των χρονικών περιόδων ανάκτησης περιουσίας, την σμίκρυνση των μεταβατικών περιόδων, τη διοικητική διάρθρωση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, την εκλογή των μελών των Κοινοβουλευτικών Οργάνων, τη νομοθεσία και τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων από διοικητικά όργανα, την εδαφική πτυχή, το θέμα των αγνοουμένων, το θέμα της Καρπασίας και άλλα. Θέλω να τονίσω εμφαντικά, ότι όλες οι απαιτήσεις μας, που υποβλήθηκαν με πλήρη τεκμηρίωση, ήσαν εντός των παραμέτρων του Σχεδίου Ανάν και δεν αφαιρούσαν δικαιώματα που το Σχέδιο Ανάν παρείχε στους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας.

Αντίθετα, η Τουρκική πλευρά υπέβαλε 11 απαιτήσεις, που επηρεάζουν αρνητικά τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων και οι οποίες υιοθετούνται, όλες, στο τελικό κείμενο του Σχεδίου Ανάν.

Τώρα καλούμαστε να κρίνουμε κατά πόσο το τελικό Σχέδιο Ανάν ικανοποιεί τους ελάχιστους στόχους που έχουμε θέσει. Με αντικειμενικότητα και με αίσθημα ευθύνης, καλούμαστε να κρίνουμε εάν επιτυγχάνεται η επανένωση της πατρίδας μας σε ένα ομόσπονδο κράτος που θάναι λειτουργικό, βιώσιμο, θα διασφαλίζει τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και θα δημιουργεί συνθήκες ασφάλειας και οικονομικής ευημερίας τόσο για τους Ελληνοκύπριους, όσο και για τους Τουρκοκύπριους.

Κατά πόσο οι πρόνοιες του Σχεδίου Ανάν, όπως έχουν οριστικά διαμορφωθεί μας επιτρέπουν να μετέχουμε ενεργητικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να αξιοποιήσουμε τα οφέλη που θα προκύψουν.

Με πόνο ψυχής καταλήγω στη διαπίστωση ότι ακόμα και με την πιο ελαστική, την πιο επιεική κρίση, το τελικό Σχέδιο Ανάν δεν ικανοποιεί τους ελάχιστους στόχους που θέσαμε. Οι ουσιαστικότερες των προτάσεών μας δεν έγιναν αποδεκτές. Ακόμη και στις πρόνοιες που έχουν βελτιωθεί, διαπιστώνουμε λειτουργικές δυσκολίες, περίπλοκες διαδικασίες και επικίνδυνες ασάφειες.

Η πιο βασική και θεμελιώδης ανησυχία και αγωνία μου για το μέλλον της πατρίδας μας εστιάζεται στα εξής:-

Η Τουρκοκυπριακή κοινότητα αποκτά όλα τα βασικά αιτήματα που διεκδίκησε, από την πρώτη ημέρα εφαρμογής της λύσης. Για την ακρίβεια, 24 ώρες μετά την διεξαγωγή των Δημοψηφισμάτων.

Παραμένει, ακόμα, αβέβαιο και ασαφές αν θα υπάρξει επικύρωση της Συνθήκης από το Τουρκικό Κοινοβούλιο, πριν τεθεί σε εφαρμογή η Ιδρυτική Συμφωνία.

Αναγνωρίζεται η οντότητά της ως «νόμιμο συνιστών Κράτος». Διαγράφεται η εισβολή και η κατοχή. Οι κάτοχοι της Τουρκοκυπριακής υπηκοότητας, γίνονται αποδεκτοί ως νόμιμοι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι Τουρκοκύπριοι εξασφαλίζουν ισότιμη συμμετοχή στη διοίκηση του νέου Ομοσπονδιακού Κράτους, με το καθεστώς των ισότιμων «συμπροέδρων» και ισότιμη και ισάριθμη συμμετοχή των εκπροσώπων του Τουρκοκυπριακού συνιστώντος Κράτους, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και σε όλες τις ειδικές Επιτροπές και Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αντίθετα, όλα και όσα προσδοκεί να αποκτήσει η Ελληνοκυπριακή κοινότητα, έστω και από μια κακή και οδυνηρή λύση, παραπέμπονται χωρίς εγγυήσεις στο μέλλον και εξαρτώνται από την καλή πίστη της Τουρκίας να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει. Υπόκεινται ακόμη, στην προϋπόθεση ότι όλα θα λειτουργήσουν ομαλά.

Με λίγα λόγια «αγοράζουμε ελπίδα», με μόνο αντάλλαγμα και διασφάλιση την καλή θέληση της Τουρκικής πλευράς να τηρήσει τη συμφωνία.

Η επιστροφή των κατεχόμενων δικών μας εδαφών, θα γίνει σε περίοδο μεταξύ τρεισήμισι μηνών και τρεισήμισι χρόνων, από την υπογραφή της λύσης, χωρίς καμία εγγύηση ότι αυτό θα εφαρμοστεί. Η πρότασή μας όπως υπαχθούν τα εδάφη αυτά υπό τον έλεγχο της Ειρηνευτικής Δύναμης και όχι του τουρκικού στρατού, έχει απορριφθεί.

Η απόκτηση περιουσιών ή αποζημιώσεων το συντομότερο που θα γίνει, είναι σε περίοδο 3 χρόνων μετά την υπογραφή της λύσης και 5 χρόνων ή, περισσότερων, κατά απόφαση του Συμβουλίου Περιουσιών, και μέσα από μια περίπλοκη διαδικασία με πολλές ασάφειες και δυσμενείς οικονομικές πρόνοιες για την πλευρά μας. Το κόστος των αποζημιώσεων θα κληθούν να καταβάλουν στο μεγαλύτερο του μέρος, οι Ελληνοκύπριοι. Εγείρονται σοβαρά ερωτήματα αν το Ομοσπονδιακό Κράτος που θα εγγυηθεί το ένα τρίτο των αποζημιώσεων, θα έχει το τεκμήριο έγκυρου εγγυητή για να μην σημειωθεί πτώση στην αξία των Ομολόγων, όπως έγινε με το Χρηματιστήριο. Το ίδιο ισχύει και για τον Οργανισμό δανειοδότησης με υποθήκη για απόκτηση των περιουσιών Ελληνοκυπρίων που δεν θα επιστραφούν από Τουρκοκύπριους.

Πρόσφατα έχει αναχθεί σε μεγάλο θέμα και παρουσιάζεται ως σημαντική παραχώρηση προς τους Ελληνοκυπρίους, η ευχέρεια απόκτησης δευτερεύουσας κατοικίας στο Τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος.

Ασφαλώς αυτό το δικαίωμα, θα είχε μεγάλη σημασία, αν ήταν αυτόματο και γενικό.

Δυστυχώς οι πρόνοιες του σχετικού Συνταγματικού Νόμου και της Πράξης Προσαρμογής που θα εγκρίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθορίζουν ότι αυτό το δικαίωμα δεν είναι αυτόματο.

Αντίθετα, το Τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος έχει δικαίωμα και ευχέρεια, με δικό του νόμο, να ρυθμίζει και να περιορίζει αυτό το δικαίωμα για μια δεκαπενταετία ή μέχρις ότου το ακαθάριστο εθνικό προϊόν του Τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους φθάσει στο 85% του κατά κεφαλή εισοδήματος του Ελληνοκυπριακού συνιστώντος κράτους.

Η επιστροφή των προσφύγων υπό Τουρκοκυπριακή διοίκηση προβλέπεται να γίνει με τέτοια χρονοδιαγράμματα και ποσοστώσεις που δεν δημιουργούν συνθήκες ασφάλειας, για να μπορέσουν με βεβαιότητα οι πρόσφυγες μας να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα, και να έχουν βεβαιότητα ότι θα έχουν ασφάλεια ή ότι θα έχουν σχολεία για τα 3, 10 ή 20 παιδιά τους. Και δυστυχώς δεν αποκτούν όλοι οι πρόσφυγές μας το αναφαίρετο δικαίωμα της επιστροφής. Επιπλέον, οι Ελληνοκύπριοι που θα ζουν στο Τουρκοκυπριακό συνιστών Κράτος θα στερούνται των πολιτικών τους δικαιωμάτων, και του δικαιώματος ψήφου για την Γερουσία, κατά παράβαση κάθε δημοκρατικής αρχής.

Με το τελικό Σχέδιο Ανάν δεν ικανοποιήθηκαν οι Κύπριοι αλλά ικανοποιήθηκε απόλυτα η επιδίωξη της Τουρκίας να ελέγχει και να κηδεμονεύει την Κύπρο. Παραμένουν στην ουσία όλοι οι έποικοι, ενώ μετά από 19 χρόνια, εμφανής είναι η πιθανότητα της κατάργησης της παρέκκλισης του 5% Ελλήνων και Τούρκων υπηκόων που θα μπορούν να εγκατασταθούν στην Κύπρο, με ορατό τον κίνδυνο για νόμιμο μαζικό εποικισμό της Κύπρου από την Τουρκία. Διότι η συνέχιση της διασφάλισης του 5%, μετά τα 19 χρόνια, θα εξαρτάται από την έγκριση νόμου από το Προεδρικό Συμβούλιο, τη Βουλή και τη Γερουσία, όπου χρειάζεται και η συναίνεση των αντίστοιχων Τουρκοκυπριακών μελών αυτών των οργάνων.

Η παραμονή έστω και μικρού αριθμού Τουρκικών στρατευμάτων μόνιμα στην Κύπρο, με διευρυμένα παρεμβατικά δικαιώματα στο Ελληνοκυπριακό κρατίδιο χωρίς εγγυητικούς μηχανισμούς, ενώ εμείς θα έχουμε διαλύσει την Εθνική Φρουρά, δημιουργεί συνθήκες ανασφάλειας για τους Ελληνοκυπρίους. Τόσο ο εποικισμός όσο και η συνεχής παρουσία τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, δεν εξυπηρετεί βέβαια ούτε τους Ελληνοκύπριους ούτε τους Τουρκοκύπριους, παρά μόνο την Τουρκία.

Μέσα από προσεκτική μελέτη των οικονομικών πτυχών του Σχεδίου Ανάν, διαπιστώνουμε ότι είναι αμφίβολη η οικονομική βιωσιμότητά του. Η εφαρμογή των σχετικών προνοιών συνεπάγεται δυσβάστακτες οικονομικές επιπτώσεις για τους Ελληνοκύπριους, ενώ η όλη δομή του Σχεδίου θα οδηγήσει, αν όχι σε κατάρρευση της Κυπριακής οικονομίας, σίγουρα σε σοβαρή οικονομική κρίση και επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο των Ελληνοκυπρίων που με τόσες θυσίες οικοδομήσαμε.

Οι λειτουργικές αδυναμίες του Σχεδίου θέτουν, μεταξύ άλλων, σε κίνδυνο την ομαλή δραστηριότητα και συμμετοχή της Κύπρου, με μια φωνή, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενώ με πολλές θυσίες οι Ελληνοκύπριοι κατέκτησαν την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πολύ εύκολα μπορεί να οδηγηθούμε σε «αδρανοποίηση» της ένταξης μέχρι την υιοθέτηση όλων των απαραίτητων ομοσπονδιακών και περιφερειακών νομοτυπικών μέτρων ή της απώλειας των ωφελημάτων της ένταξης ή της αντιμετώπισης εμποδίων στη συμμετοχή της Κύπρου στην ΟΝΕ και τους άλλους Ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Με άλλα λόγια, το Σχέδιο Ανάν δεν καταλύει την de facto διχοτόμηση, αλλά, αντίθετα τη νομιμοποιεί και την εμβαθύνει. Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι αν θέλουμε τη λύση και επανένωση της πατρίδας μας. Διότι σε αυτό το ερώτημα, η καθολική απάντηση είναι «ναι». Το πραγματικό ερώτημα είναι εάν το Σχέδιο Ανάν επιφέρει την επανένωση ή αν διαιωνίζει τη διαίρεση και, μάλιστα, με τη συγκατάθεση και υπογραφή μας.

Το Σχέδιο Ανάν, δεν οδηγεί στην επανένωση των δύο Κοινοτήτων αλλά αντίθετα προωθεί το μόνιμο διαχωρισμό με περιορισμούς στη διακίνηση, εγκατάσταση, στο δικαίωμα κτήσεως περιουσίας, στην άσκηση πολιτικών δικαιωμάτων και των άλλων χωριστικών στοιχείων του.

Ενώ η ενοποίηση της οικονομίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ενοποιητική δυναμική, με κοινούς οικονομικούς στόχους, κοινά οικονομικά προβλήματα, κοινούς αγώνες και ακόμη μελλοντικά οργάνωση των εργαζομένων σε κοινές συντεχνίες, κάτι που εξυπηρετούσε την Κύπρο, τελικά επιβλήθηκε χωριστή οικονομία. Δεν θα υπάρχει κοινή νομισματική, δημοσιονομική πολιτική και δεν θα επιτρέπονται επενδύσεις Ελληνοκυπριακών Επιχειρήσεων στο Τουρκοκυπριακό συνιστών Κράτος.

Ο στόχος της επανένωσης της πατρίδας μας και του λαού της, δεν επιτυγχάνεται. Με την μετατροπή των διαιρετικών προνοιών του Σχεδίου σε πρωτογενές δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκλείπει ακόμη και η αμυδρή ελπίδα για εξέλιξη και βελτίωση μελλοντικά της λύσης. Ο στόχος της Τουρκοκυπριακής πλευράς για δύο λαούς, με δύο κράτη που θα ζουν χωριστά και απλά θα συνεργάζονται, επιτυγχάνεται απόλυτα.

Είναι σωστό ότι η διαδικασία διαπραγματεύσεων συνεπάγεται συμβιβασμούς. Μειώνοντας το χάσμα των διαφορετικών επιδιώξεων και των διαφορών. Μια διαδικασία «πάρε – δώσε».

Υπάρχουν πολλές πτυχές και πρόνοιες του Σχεδίου Ανάν, για τις οποίες δεν είμαι ικανοποιημένος από τους συμβιβασμούς που επιβλήθηκαν, χωρίς κάν να προηγηθεί διαπραγμάτευση και με πλήρη παραγνώριση των δικών μας τεκμηριωμένων απαιτήσεων.

Δεν είμαι ικανοποιημένος, για παράδειγμα, από την μείωση του αριθμού των εκτοπισμένων που θα επιστρέψουν.

Δεν είμαι ικανοποιημένος από τις ποιοτικές και ποσοστιαίες μειώσεις στα περιουσιακά δικαιώματα των νομίμων ιδιοκτητών περιουσιών στα κατεχόμενα.

Αυτά αποτελούν δυσμενέστερες πρόνοιες από αυτές που υπήρχαν στο Σχέδιο Ανάν Τρία ή στο Σχέδιο Ανάν Τέσσερα που το Εθνικό Συμβούλιο έκρινε ότι δεν ήταν αποδεκτό ως λύση, αλλά μόνο ως βάση για διαπραγμάτευση, με στόχο τη βελτίωση αυτών των προνοιών. Τώρα αυτές οι πρόνοιες έχουν γίνει δυσμενέστερες για τους Ελληνοκύπριους.

Μας ζητούν να δεχτούμε αυτές τις πιο δυσμενείς προσαρμογές, μέσα στο πνεύμα του συμβιβασμού. Μας λένε ότι δεν μπορεί να προκύψει λύση, αν δεν γίνουν τέτοιοι οδυνηροί συμβιβασμοί, και ότι πρέπει να βρεθεί η μέση λύση.

Όμως, υπάρχουν θέματα αρχών και ανθρώπινων δικαιωμάτων όπου η «μέση λύση» δεν συνιστά την σωστή απάντηση. Η ολοφάνερη και σωστή αρχή δεν είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης να μοιραστεί την περιουσία του με τον παράνομο εισβολέα ή να διεκδικήσει αποζημιώσεις για την αποστέρηση της περιουσίας του, που, μάλιστα, σε τελευταία ανάλυση, θα τις καταβάλει ο ίδιος, αφού το ένα τρίτο των αποζημιώσεων θα το εγγυηθεί το Ομοσπονδιακό Κράτος, οι πόροι του οποίου θα προέρχονται κατά τα εννέα δέκατα από Ελληνοκύπριους και μόνο το ένα δέκατο από τους Τουρκοκύπριους.

Το Σχέδιο Ανάν προνοεί ότι, μετά τα 19 χρόνια ή μέχρι την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όποιο συμβεί πρώτο, οι κατοικούντες αντίστοιχα, σε κάθε ένα από τα δυό συνιστώντα κράτη οι οποίοι δεν έχουν ως μητρική γλώσσα την επίσημη γλώσσα του άλλου συνιστώντος Κράτους, δεν μπορούν να υπερβαίνουν το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού εκείνου του συνιστώντος Κράτους. Δηλαδή οι ομιλούντες την ελληνική γλώσσα σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούν να υπερβαίνουν το 1/3 του συνολικού πληθυσμού του τουρκοκυπριακού κρατιδίου.

Αυτό αν και είναι θετικό, εν τούτοις αξίζει να αναφερθεί ότι στα προηγούμενα Σχέδια Ανάν δεν υπήρχε ούτε ο χρονικός ούτε ο ποσοστιαίος περιορισμός του ενός τρίτου, από την στιγμή που η Τουρκία θα καθίστατο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πρόσθετα, σύμφωνα με το Σχέδιο Ανάν, τώρα στο ένα τρίτο της έκτασης γης που θα μπορούν να αποκτήσουν οι Ελληνοκύπριοι στο Τουρκοκυπριακό συνιστών Κράτος (και, αντίστοιχα, οι Τουρκοκύπριοι στο Ελληνοκυπριακό συνιστών Κράτος) προστίθεται και το κριτήριο «της αξίας» του ενός τρίτου και η προϋπόθεση ότι από αυτό το ένα τρίτο, εξαιρούνται οι περιουσίες στις οποίες δικαιούται ο σημερινός Τουρκοκύπριος χρήστης.

Οι πιο σοβαρές ανησυχίες και προβληματισμοί μου για το Σχέδιο Ανάν, δεν εστιάζονται στους συμβιβασμούς που προτάθηκαν ή επιβλήθηκαν, που πολλοί κρίνουν ως άδικους για την πλευρά μας.

Άλλωστε, εδώ και πολύ χρόνο, έχω πει ότι η οποιαδήποτε λύση που θα εξευρεθεί κάτω από τη σκιά και τα τετελεσμένα της εισβολής και της παρουσίας 35,000 Τουρκικού στρατού στην Κύπρο, δεν μπορούσε να είναι δίκαιη. Αυτό το τίμημα, είμαστε έτοιμοι να το καταβάλουμε προκειμένου να βρεθεί λύση στο Κυπριακό. Αν, όμως, δεν μπορούσε να είναι δίκαιη η λύση, έπρεπε, να επιδιώξουμε να είναι τουλάχιστο λειτουργική ώστε να είναι βιώσιμη.

Χωρίς λειτουργικότητα, χωρίς αποτελεσματική διαδικασία για επίλυση των αδιεξόδων σε ένα καθεστώς όπου οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται με βάση ισοτιμίας, δηλαδή 50% με 50%, παρέχεται σε κάθε πλευρά η ευχέρεια και η δυνατότητα να δημιουργούν αδιέξοδα που θα οδηγούν σε παράλυση τις διοικητικές λειτουργίες του κράτους.

Μια παράλυση, που όταν συνεχίζεται, αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε διάλυση της κρατικής λειτουργίας, προτού κάν εφαρμοστεί η «νέα κατάσταση πραγμάτων», το νέο Κράτος.

Να θυμούμαστε πάντα, ότι εμείς δίνουμε από την επόμενη των δημοψηφισμάτων όλα και όσα επιδιώκει η Τουρκοκύπριοι, και το Κράτος μας καταλύεται, ενώ εμείς θα αναμένουμε να εξασφαλίσουμε τα δικά μας ανταλλάγματα, όπως, επιστροφή εδαφών, περιουσίες και εγκατάσταση, στο μέλλον.

Από τριάμισυ χρόνια για επιστροφή κατεχόμενων εδαφών, σε πέντε χρόνια για την επανάκτηση περιουσίας ή αποζημίωσης για περιουσία στο Τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος και από τρία μέχρι 19 χρόνια για σταδιακή επιστροφή στο Τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος. Στο μεταξύ η Κυπριακή Δημοκρατία θα έχει εξαφανιστεί 24 ώρες μετά τα Δημοψηφίσματα.

Οι σοβαρές ανησυχίες μου δεν είναι γι' αυτά τα άδικα και αβέβαια.

Οι ανησυχίες μου εστιάζονται και οφείλονται στην αβεβαιότητα για τη νέα Κύπρο που θα προκύψει από αυτό το Σχέδιο Ανάν.

Από την ευχέρεια και την δυνατότητα του νέου κράτους να εγκαθιδρυθεί και να λειτουργήσει. Από την ικανότητα του να διαδραματίσει τον σωστό ρόλο του μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως εποικοδομητικό μέλος και όχι ως ενοχλητικός συνεταίρος. Από την ανησυχία μου αν το νέο καθεστώς θα μπορεί, λόγω των αδιεξόδων στη λήψη αποφάσεων, να έχει ρόλο και λόγο στα Ηνωμένα Έθνη και άλλα διεθνή βήματα.

Από την αγωνία μου αν η Κυβέρνηση του Ομοσπονδιακού κράτους, θα μπορεί να διασφαλίσει στους πολίτες του την οικονομική δυνατότητα και τις ευκαιρίες για ευημερία, ευμάρεια, ειρήνη και ασφάλεια σε ένα κράτος δικαίου, δημοκρατίας, συναίνεσης, που θα σέβεται και θα προασπίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα του κάθε πολίτη.

Αντί αυτού, το Σχέδιο Ανάν, απαιτεί από μένα να απευθύνω επιστολή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την οποία να ζητώ να καταστεί η Ιδρυτική Συμφωνία πρωτογενές Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έτσι που να εμποδίζεται ο κάθε Κύπριος πολίτης να διεκδικήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα του από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ακόμα, απαιτεί, να απευθύνω άλλη επιστολή στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την οποία να απαιτώ, απόσυρση όλων των προσφυγών που πολίτες κατέθεσαν και εκκρεμούν σε αυτό το Δικαστήριο.

Δεν είναι δυνατό ούτε θεωρώ ότι μου είναι επιτρεπτό, ως θεματοφύλακας των ανθρώπινων δικαιωμάτων του κάθε πολίτη, να προβώ σε τέτοια ενέργεια που, στην ουσία, θα αφαιρεί από τον πολίτη το δικαίωμα να διεκδικήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα του που είναι κατοχυρωμένα με διεθνείς συνθήκες που έχει επικυρώσει η Κυπριακή Δημοκρατία.

Με την ίδια υπευθυνότητα που πρέπει να αξιολογήσουμε τους κινδύνους από την υιοθέτηση του Σχεδίου Ανάν, πρέπει να μελετήσουμε και τις πιθανές επιπτώσεις από την απόρριψή του. Δεν συμμερίζομαι τις υπερβολές και τους εκβιασμούς που οι υποστηρικτές του Σχεδίου προβάλλουν στο λαό. Πρέπει νάμαστε έντιμοι και ειλικρινείς έναντι του λαού.

Λογικά υποβάλλεται το ερώτημα, ποιές θα είναι οι συνέπειες αν ο Λαός στο δημοψήφισμα ψηφίσει «όχι».

Αν ο κυρίαρχος λαός με τη ψήφο του απορρίψει το Σχέδιο, σε μία εβδομάδα η Κυπριακή Δημοκρατία θα καταστεί πλήρες και ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα πετύχουμε ένα στρατηγικό στόχο που από κοινού θέσαμε για να αναβαθμίσουμε και να θωρακίσουμε πολιτικά την Κυπριακή Δημοκρατία. Είναι δογματισμός και υποδηλεί άγνοια των κανόνων της διεθνούς πολιτικής, η άποψη ότι αυτή θάναι η τελευταία πρωτοβουλία για λύση του Κυπριακού. Οι βασικοί παράμετροι που επέφεραν αυτή την πρωτοβουλία θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά την 25η Απριλίου. Η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θάναι δεδομένη. Η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας επίσης θα συνεχιστεί και έτσι η Άγκυρα θα βρίσκεται υπό συνεχή αξιολόγηση για την υιοθέτηση και εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου. Το διεθνές ενδιαφέρον για εξομάλυνση και ειρήνευση της περιοχής μας θα συνεχίσει να υπάρχει.

Δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για αναγνώριση του ψευδοκράτους, από χώρες που έχουν σημασία. Όπως είναι οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί αυτές, έχουν, ήδη, υπογράψει με την Κυπριακή Δημοκρατία τη Συνθήκη Ένταξης που απαγορεύει τέτοια αναγνώριση. Όσα δε λέγονται για διεθνή απομόνωση αποτελούν εκβιασμό άνευ περιεχομένου. Η Κύπρος θάναι η μόνη χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου με αναβαθμισμένο ρόλο αλλά και ευθύνες. Δεν θα επαναπαυθούμε, όμως, με την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για την επίλυση του Κυπριακού. Η ιστορία δεν τελειώνει την 1η Μαϊου. Θα συνεχίσουμε να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για λύση και να προωθούμε μέτρα στήριξης των συμπατριωτών μας Τουρκοκυπρίων.

Απευθυνόμενος στους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους, θέλω να υπογραμμίσω την πραγματική μας έγνοια για μια λύση που να εξυπηρετεί και τα δικά τους συμφέροντα. Ουδέποτε απέβλεψα σε φαλκίδευση ή στέρηση των δικαιωμάτων τους. Οι προτάσεις που κατέθεσα στις συνομιλίες και τα μέτρα στήριξής τους που εξήγγειλα πριν από ένα περίπου χρόνο, αποτελούν απτή απόδειξη. Αυτή μου η στάση πηγάζει από την ειλικρινή μου πεποίθηση, ότι ο σεβασμός της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων τους, η παραχώρηση σ΄ αυτούς ακόμη περισσοτέρων δικαιωμάτων για να νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια, η αναγνώριση και η ισοτιμία τους, η ισομερής πρόοδος και ευημερία τους, αποτελούν θεμελιακές προϋποθέσεις για την ειρήνη και την ομαλότητα στην Κύπρο. Γι΄ αυτό και θα αποτελούν μόνιμο στόχο της πολιτικής μας. Εμείς δεν έχουμε ένσταση, αντίθετα υποστηρίζουμε τις προσδοκίες της Τουρκίας για καθορισμό σύντομης ημερομηνίας έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Διότι μια Τουρκία που θα βρίσκεται στη διαδικασία ενταξιακών συνομιλιών, θα βρίσκεται κάτω από συνεχή πίεση, και δική μας, να αποδεικνύει συνεχώς ότι συμπεριφέρεται σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είμαστε πάντα έτοιμοι για μετάλλαξη του σημερινού Κράτους σε Ομοσπονδία που θα διέπεται καθοριστικά από δημοκρατικές αρχές και από πλήρη σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εγγύηση για την ειλικρίνεια αυτών των προσανατολισμών μας αποτελεί η ένταξή μας στον πολιτικό σύστημα και τις αρχές δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η εγγύηση καλύπτει αξιόπιστα και τους Τουρκοκυπρίους και τις ανάγκες ασφάλειας της Τουρκίας.

Εκείνο που ζητώ από τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους να κατανοήσουν είναι ότι, όσο δεν δέχομαι να καταπατηθούν τα δικά τους δικαιώματα και συμφέροντα, άλλο τόσο οφείλω να υπερασπιστώ τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων.

Τις πιθανές συνέπειες από την απόρριψη του Σχεδίου, πρέπει να τις αντιπαραθέσουμε με τους κινδύνους που εμπερικλείει το Σχέδιο Ανάν όπως τους προανέφερα. Θα πρέπει ακόμη να μας προβληματίσει το τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε με την αποδοχή ενός Σχεδίου που αδικεί τον Κυπριακό Ελληνισμό και δεν παρέχει σοβαρά εχέγγυα λειτουργικότητας και βιωσιμότητας. Καλούμαστε να καταλύσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία, το μόνο έρεισμα ασφάλειας του λαού μας και εγγύηση της ιστορικής μας φυσιογνωμίας. Να καταλύσουμε την διεθνώς αναγνωρισμένη κρατική μας οντότητα ακριβώς στη στιγμή που ενισχύεται, η διεθνής πολιτική της βαρύτητα, με την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οφείλουμε να εκτιμήσουμε με σοβαρότητα τους κινδύνους από μια πιθανή κατάρρευση της νέας κατάστασης πραγμάτων, γιατί τα δεδομένα που θα δημιουργηθούν δεν θα είναι αναστρέψιμα. Κατάρρευση του Ομόσπονδου Κράτους θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σ΄ αυτό που όλοι θέλουμε να αποφύγουμε: στη διχοτόμηση μέσα από τη διεθνή αναγνώριση των δύο συνιστώντων Κρατών.

Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,

Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και εκλεγμένος εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας, ανέλαβα τη βαριά ευθύνη της διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων. Αισθάνομαι βαρύ το χρέος να δηλώσω δημόσια, με ειλικρίνεια και παρρησία τη δική μου αποτίμηση και τη δική μου απόφαση.

Ανέλαβα εξουσία, με εντολή όπως διαπραγματευθώ λύση του Κυπριακού προβλήματος βάσει του Σχεδίου Ανάν, όχι όμως και με εντολή να προσυπογράψω οποιαδήποτε λύση ήθελε προκύψει από τις διαπραγματεύσεις.

Εντολή συμμετοχής στη διακυβέρνηση της χώρας, βάσει του νέου Συντάγματος το οποίο θα προκύψει, δεν έχω, ούτε θα μπορούσε να μου είχε ανατεθεί τέτοια εντολή. Ούτε έχω εντολή να προσυπογράψω οποιοδήποτε νέο Σύνταγμα, το οποίο θα τεθεί προς κρίση από το λαό. Μόνο Πρόεδρος, στον οποίο ρητά παρέχεται εντολή να θέσει την προτεινόμενη μεταμόρφωση της Πολιτείας σε δημοψήφισμα, δικαιούται να προσυπογράψει το νέο Σύνταγμα, ως αντικείμενο κρίσης από το λαό. Πέραν τούτου, εντολή του λαού είναι απαραίτητη για την άσκηση της συμπροεδρίας στη διακυβέρνηση της χώρας με τους προτεινόμενους νέους Θεσμούς.

Τα συναισθήματά μου δεν είναι διαφορετικά από τα δικά σας. Στην υπηρεσία σας έχω τάξει τον εαυτό μου και πριν αλλά ιδιαιτέρως από την ανάδειξή μου στην προεδρία της Κυπριακής Πολιτείας. Στόχος και γνώμονας της κάθε πράξης μου είναι το συμφέρον του λαού και τίποτε άλλο, με αφοσίωση και πλήρη ανάληψη των ευθυνών μου και με παρρησία λόγου και έργου. Η τελική απόφαση ήταν πάντα και παραμένει δική σας. Η ετυμηγορία σας θα εκφραστεί στο Δημοψήφισμα της 24ης του Απρίλη.

Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα αλλά και με πλήρη συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών και το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί, λυπούμαι ειλικρινά, γιατί δεν μπορώ να αποδεχθώ και να υπογράψω το Σχέδιο Ανάν όπως, τελικά, διαμορφώθηκε.

Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «Κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της.

Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,

Στις 24 Απριλίου θα τοποθετηθείτε με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν. Θα αποφασίσετε για το παρόν και το μέλλον της Κύπρου. Για τη γενιά μας, αλλά και τις γενιές που θα έρθουν μετά από εμάς.

Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση σας.

Είμαι βέβαιος ότι δεν σας αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα.

Ότι δεν σας τρομάζουν απειλές για δήθεν διεθνή απομόνωση.

Ότι δεν σας πείθουν τα περί δήθεν τελευταίας ευκαιρίας.

Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο θέλετε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη.

Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,

Στη ζυγαριά του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ΝΑΙ.

Σε καλώ να απορρίψεις το Σχέδιο Ανάν.

Σε καλώ να πείς στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό ΟΧΙ.

Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία σου.

Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην Ιστορία, στο παρόν και το μέλλον της Κύπρου και του λαού μας, σε καλώ να μην υποθηκεύσεις το μέλλον στην πολιτική βούληση της Τουρκίας. Να προασπιστείς την Κυπριακή Δημοκρατία, λέγοντας ΟΧΙ στη κατάλυσή της. Να συστρατευτείς για μια νέα πιο ελπιδοφόρα πορεία επανένωσης της πατρίδας μας μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Καλή Ανάσταση σε όλους!