Στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Αμπου Ντάμπι βρέθηκε ο Κάρολος Παπούλιας την Δευτέρα, όπου συμμετείχε στη διεθνή διάσκεψη για το ενεργειακό μέλλον της Γης.
Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010
Η Αγκυρα επικρίνει την απόφαση Οραμς
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_22/01/2010_387810
20100120 Τουρκικό σχέδιο για θερμό επεισόδιο με Ελλάδα για την πτώση Ερντογάν
Τουρκικό σχέδιο για θερμό επεισόδιο με Ελλάδα για την πτώση Ερντογάν Στην πρόκληση έντασης με την Ελλάδα μέχρι και την πτώση τουρκικού αεροσκάφους από ελληνικό, στόχευε μεταξύ άλλων το «Σχέδιο Βαριά», στην κατάρτιση του οποίου πήραν μέρος 162 αξιωματικοί των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, εκ των οποίων οι 29 ήταν ανώτατοι, αναφέρει σε σημερινό της δημοσίευμα η τουρκική εφημερίδα «Ταράφ». Το σχέδιο, σύμφωνα με την εφημερίδα, αποσκοπούσε στην πτώση της κυβέρνησης Ερντογάν και περιλάμβανε επί μέρους «σχέδιο πολεμικής αεροπορίας». Αυτό φέρει τη σφραγίδα «άκρως απόρρητο» και την ημερομηνία «Φεβρουάριος 2003», ενώ το υπογράφει ο διοικητής της Πολεμικής Αεροπορίας πτέραρχος Ιμπραχίμ Φιρτίνα. Υπό τον τίτλο «καθήκον», το σχέδιο αναφέρει τα εξής: «Με σκοπό την κήρυξη στρατιωτικού νόμου στο σύνολο της Τουρκίας και την επιτυχία των διοικήσεων του στρατιωτικού νόμου, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας θα αυξήσει την ένταση με την Ελλάδα, θα προκαλέσει τους υποστηρικτές της ισλαμικής οπισθοδρόμησης και τη δραστηριότητά τους εναντίον των ενόπλων δυνάμεων». Σε άλλο σημείο του σχεδίου αναφέρονται τα εξής: «Κατά τις πτήσεις στο Αιγαίο θα παρενοχλούνται τα αεροσκάφη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και θα διαμορφωθεί κλίμα σύγκρουσης. Εάν είναι δυνατόν, θα προκληθεί πτώση ενός αεροσκάφους μας από την ελληνική πολεμική αεροπορία και εάν δεν πραγματοποιηθεί αυτό, θα προκληθεί πτώση δικού μας αεροσκάφους με πυρά, σε κατάλληλο χώρο και χρόνο από πιλότο του Ειδικού Σμήνους το οποίο έχει αναδιαρθρωθεί. Θα διοχετευτούν στα ΜΜΕ ειδήσεις περί της πτώσης του αεροσκάφους μας από την ελληνική πολεμική αεροπορία και θα παρουσιαστεί η αδυναμία της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στο θέμα αυτό». Σύμφωνα με την «Ταράφ» το σχέδιο πρόκλησης έντασης με την Ελλάδα αναφέρει επίσης τα εξής: «Στο πλαίσιο του γενικού Επιτελείου Αεροπορίας και ειδικά στα σμήνη, θα αυξηθεί με τρόπο ελεγχόμενο η εχθρότητα και η ένταση εναντίον της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας και θα διασφαλιστεί ώστε οι πιλότοι να είναι πιο επιθετικοί κατά τις πτήσεις. Θα ανακοινωθεί ανεπισήμως στους πιλότους ότι σε παρόμοια περιστατικά θα μπορούν να ανοίγουν ακόμη και πυρ, στο πλαίσιο της νόμιμης άμυνας». Η εφημερίδα γράφει ότι «παράλληλα με την προβοκάτσια αυτή που θα εξελισσόταν στον αέρα, το σχέδιο στόχευε στην αύξηση της έντασης στα σύνορα στη Θράκη και στη δημιουργία κλίματος επιστράτευσης σε όλη την περιοχή» και παραθέτει άλλο ένα σημείο από το σχέδιο: «Η ένταση θα αυξηθεί και στα σύνορα στη Θράκη, θα πραγματοποιηθούν περιπολίες σε περιοχές πλησίον των συνόρων στη Θράκη, ενώ θα διεξαχθούν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το Πολεμικό Ναυτικό στο Αιγαίο. Στα αεροδρόμια Μπαλίκεσιρ, Τσίγλι, Τσόρλου και Νταλάμαν θα περιμένουν αεροσκάφη με βάση την αρχή 24 ωρών και ακόμη στο παραμικρό επεισόδιο θα απογειωθούν αεροσκάφη «scrable». Η διοίκηση του 134ου σμήνους θα πραγματοποιεί επιδείξεις κάθε δύο μέρες, σε διάφορες πόλεις, καλεσμένη των βιομηχανικών επιμελητηρίων, των επιχειρηματιών, των δικηγορικών συλλόγων κλπ. Θα αυξηθεί η συμπάθεια του λαού προς τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και κατά τις επιδείξεις θα μοιραστούν δώρα στο λαό και ιδιαίτερα στα παιδιά». www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ |
Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010
Ο Αλβανικός εθνικισμός και το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό της Ακαδημίας
Αλβανικός
εθνικισμός και το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό της Ακαδημίας Επιστημών των
Τιράνων
«Αλβανικά εθνικά
εδάφη» τα Ιωάννινα, η Ηγουμενίτσα, η Άρτα και η Πρέβεζα … «Αλβανοί» ο Μάρκος
Μπότσαρης και ο Πύρρος Δήμας. Αυτά και άλλα πολλά … περιλαμβάνει η νέα έκδοση
του Αλβανικού Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού, που κυκλοφόρησε πρόσφατα η Ακαδημία
Επιστημών των Τιράνων, με κρατική χρηματοδότηση.
Πρόκειται για τη
«βελτιωμένη» επανέκδοση του Αλβανικού Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού, που είχε
κυκλοφορήσει το 1985 επί καθεστώτος του
Ενβέρ
Χότζα.
Στη νέα έκδοση, αφαιρέθηκαν τα
«φιλοχοτζικά» λήμματα τα οποία αντικαταστάθηκαν με αναφορές που τονώνουν το
αλβανικό εθνικό μεγαλείο, όπως η «απελευθέρωση» του Κοσσυφοπεδίου κλπ .Στην
εισαγωγή υπογραμμίζεται πως το συγκεκριμένο λεξικό είναι «εθνικού χαρακτήρα»
και το περιεχόμενό του «αφορά το αλβανικό έθνος και την πατρίδα
του».
«ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ» Η Β.Δ
ΕΛΛΑΔΑ
Για την Αλβανική
Ακαδημία Επιστημών, τη πνευματική και επιστημονική «ελίτ» της χώρας
ουσιαστικά, η περιοχή της Ηπείρου, θεωρείται «αλβανικό εθνικό έδαφος», το
οποίο κατέλαβε στρατιωτικά η Ελλάδα το 1912 –
1913.
«Τα Ιωάννινα μαζί με
ένα μεγάλο κομμάτι της Τσαμουριάς και άλλα αλβανικά εδάφη εδόθησαν στην Ελλάδα
από τις Μεγάλες Δυνάμεις η οποία τα κατέλαβε στρατιωτικά» γράφει συγκεκριμένα
το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό, που «βλέπει» Τσάμηδες σε Θεσπρωτία και Πρέβεζα. «Η
Τσαμουριά είναι μεγάλη γεωγραφική και εθνολογική περιοχή στο νοτιότερο τμήμα
των εδαφών που κατοικούνται από Αλβανούς» αναφέρει συγκεκριμένα, κάνοντας λόγο
για «γενοκτονία» που υπέστησαν οι Τσάμηδες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, από
τις ελληνικές αρχές, που τους εκδίωξαν από την περιοχή.
«ΑΛΒΑΝΙΔΑ» ΚΑΙ Η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ
Για την αλβανική
«πνευματική» ελίτ, η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ολυμπιάδα, ήταν … Αλβανίδα,
αφού τα αρχαία ηπειρωτικά φύλα (Θεσπρωτοί, Χάονες, Μολοσσοί κ.α)
χαρακτηρίζονται ιλλυρικής και όχι ελληνικής προέλευσης, όπως είναι γενικά
αποδεκτό.
Ακόμη και ο Σουλιώτης
Μάρκος Μπότσαρης, κορυφαία μορφή της ελληνικής επανάστασης του 1821,
παρουσιάζεται ως … «Marko Boçari». Αλβανός μισθοφόρος, που απλά … πολέμησε στο
πλευρό των Ελλήνων εξεγερμένων κατά των
Τούρκων.
Ως «αλβανική» προσωπικότητα, υπάρχει καταχωρημένος και ο Χρυσός
Ολυμπιονίκης Πύρρος Δήμας, χωρίς καμία απολύτως αναφορά στην ελληνική καταγωγή
του.
«ΕΠΟΙΚΟΙ» ΟΙ
ΒΟΡΕΙΟΗΠΙΡΩΤΕΣ
Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, στο νότιο τμήμα της χώρας,
θεωρούνται «έποικοι» στην περιοχή, από τα χρόνια της τουρκοκρατίας, αφού
σύμφωνα με τους συντάκτες του Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού «βρέθηκαν εκεί για να …
εργαστούν στα τσιφλίκια των μπέηδων».
«Ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία αναφορά για τα πολιτιστικά,
δημογραφικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας,
καθώς και της συμβολής της στην αλβανική κοινωνία» λέει στο nenanews.eu ο κ.Κώστας
Μπάρκας, πρώην
βουλευτής της «Ομόνοιας» και πρόεδρος του ομογενειακού συλλόγου «Προωθώντας
την ταυτότητα μας».
ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΤΗ «ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ»
Η Αλβανική Ακαδημία
Επιστημών, θεωρείται το πιο σημαντικό επιστημονικό ίδρυμα της Αλβανίας. Οι
δράσεις της κινούνται με μοναδικό στόχο την προώθηση επίλυσης του «αλβανικού
εθνικού ζητήματος», με ένωση όλων των Αλβανών στα Βαλκάνια. Εκτός από το
Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό, σημαντικότερο έργο της Ακαδημίας θεωρείται η έκδοση του
βιβλίου : «Πλατφόρμα για την επίλυση του Αλβανικού Ζητήματος» το 2000 σε
αλβανικά και αγγλικά.
«Το έργο χαρακτηρίζεται από έντονο αλυτρωτισμό, αφού
υποστηρίζεται με φανατισμό η «ένωση όλων των Αλβανών σε ένα εθνικό κράτος».
Συγκεκριμένα γίνεται λόγος για «το σύνολο του Κοσσυφοπεδίου, τα δυτικά Σκόπια
με την πρωτεύουσα της χώρας», ενώ τα όρια του «ιστορικά εθνικού αλβανικού
χώρου» απλώνονται πολύ πέρα από τις κατοικούμενες από Αλβανούς περιοχές της
πρώην Γιουγκοσλαβίας, για να περιλάβουν την «μείζονα Τσαμουριά» μέχρι την
Πρέβεζα, την Καστοριά και τη Φλώρινα» λέει στο nenanews.eu ο κ.Φάνης
Μαλκίδης,
διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών, συγγραφέας του βιβλίου «Όψεις του Αλβανικού
εθνικού ζητήματος», το οποίο περιλαμβάνει την «Πλατφόρμα για την επίλυση του
Αλβανικού Ζητήματος», στην ελληνική γλώσσα.
ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ
Πρόσφατα στα γειτονικά Σκόπια, απειλήθηκε νέα εμφύλια σύρραξη
ανάμεσα σε Σλάβους και Αλβανούς της χώρας, λόγω της Εγκυκλοπαίδειας που
εξέδωσε η εκεί Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών, με «αμφιλεγόμενες» αναφορές στην
αλβανική μειονότητα, που είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξουν σοβαρές αντιδράσεις.
Τελικά η σκοπιανή Ακαδημία, αποφάσισε να προχωρήσει στην αναθεώρηση όλων των
επίμαχων αναφορών, που από τους Αλβανούς, τόσο στα Σκόπια, όσο στη Πρίστινα
και στα Τίρανα, θεωρήθηκαν ως «υποτιμητικές» για τους
ίδιους.
«Είναι ειρωνικό από τη μία οι Αλβανοί να ζητούν από τους
Σκοπιανούς να αφαιρεθούν από την Εγκυκλοπαίδεια τους τα όσα οι ίδιοι θεωρούν
προσβλητικά για το έθνος τους και την Αλβανία και την ίδια στιγμή μέσω της
δικής τους Ακαδημίας, να προχωρούν στην έκδοση ενός επίσημου Εγκυκλοπαιδικού
Λεξικού, με αναφορές που προσβάλλουν την Ελλάδα και την ελληνική μειονότητα
και σίγουρα δε συνάδουν με το καλό πνεύμα συνεργασίας και φιλίας ανάμεσα στις
δύο χώρες» επεσήμανε από την πλευρά του στο nenanews.eu ο κ.Βασίλης
Μπολάνος, πρόεδρος της
«Ομόνοιας» του κόμματος της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην Αλβανία και
δήμαρχος Χιμάρας.
Αξίζει να σημειωθεί πως αν οι δύο πρώτοι τόμοι του επίμαχου
Αλβανικού Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού, τυπώθηκαν το 2008 στα Τίρανα, κυκλοφόρησαν
μόλις πρόσφατα στα αλβανικά βιβλιοπωλεία. Οι υπόλοιποι τόμοι, αναμένεται να
εκδοθούν, μέχρι το τέλος του 2010.
2010/1/21 gz1@otenet.gr
Η Ελλάδα δεν έχει άραγε Ακαδημία ,δεν έχει Ιστορικούς, δεν έχει Οργανώσεις Κυβερνητικές και μη ,όχι μόνο για να αντικρούσουν αυτές τις ανυπόστατες και ανιστόρητες θέσεις ,αλλά και για να επιχειρηματολογήσουν για την Ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου ; Δεν μιλάμε βέβαια για το τι κάνουν οι αρμόδιοι της Κυβερνήσεως . Γιατι απλώς αυτοί δεν κάνουν τίποτα .ΓΖΚαι βεβαίως έχει.Π.χ. Την κα. Ρεπούση, τον κ. Λιάκο, τον κ. Ηρακλείδη και βεβαίως, βεβαίως την κα. Θάλεια Δραγώνα και κα. Φραγκουδάκη. Όλοι καθηγητές πανεπιστημίου (;).ΣΓΣΥΓ Και άλλα πολλά φίλια κολοβά. Στα ιδρύματα λησμόνησα να αναφέρω το ΕΛΙΑΜΕΠ. Αλλά ας περιμένουμε πρώτα να διοριστεί επισήμως και έγκυρα ο κ. Δρούτσας ΥΠΑΝΕΞ και τότε θα διορθωθούν όλα.
Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ή ΕΠΟΙΚΟΙ ;
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ή ΕΠΟΙΚΟΙ ;
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΙΓΓΛΕΣΗ
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η Ελλάδα έγινε χώρα υποδοχής μεταναστών. Το πρώτο κύμα μετανάστευσης, αρχές της δεκαετίας του ΄90, δημιουργήθηκε με την κατάρρευση, σε συνθήκες διάλυσης και πλάτσικου των οικοδομικών δομών, των καθεστώτων σχεδιασμένης οικονομίας των χωρών της Α. Ευρώπης και της πρώην ΕΣΣΔ. Το δεύτερο κύμα μετανάστευσης δημιουργήθηκε λόγω της σημερινής φάσης της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και των πολέμων που τη συνοδεύουν (ΙΡΑΚ-Αφγανιστάν-Πακιστάν-Σομαλία κλπ.).
Σήμερα στην Ελλάδα βρίσκονται περίπου 540.000 μετανάστες με άδεια εργασίας-παραμονής και ένας απροσδιόριστος αριθμός παράνομων μεταναστών, που καθημερινά αυξάνεται, και που υπολογίζονται μεταξύ 500.000 και 700.000. Σύνολο δηλαδή περίπου 1.200.000 άτομα που αντιστοιχεί στο 12% τουλάχιστον του ελληνικού πληθυσμού.
Τη χρονική στιγμή που η χώρα μας αντιμετωπίζει τις συνέπειες της διεθνούς οικονομικής κρίσης, τεράστιο δημόσιο χρέος, μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα, ασφαλιστικό, ανεργία κλπ. η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου προωθούν ως θέμα άμεσης προτεραιότητας τη χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας και ψήφου σε μεγάλες κατηγορίες οικονομικών μεταναστών.
Για την απόφασή τους αυτή επικαλούνται την ανάγκη ένταξης και ενσωμάτωσης των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία καθώς και την αποκατάσταση των δικαιωμάτων τους. Παράλληλα δίνεται μια ανθρωπιστική διάσταση, και γι' αυτό «χρησιμοποιήθηκε» για λόγους επικοινωνιακούς ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.
Οι μετανάστες πράγματι είναι φτωχοί και δυστυχισμένοι άνθρωποι που συχνά γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και αδικίας από τους Έλληνες εργοδότες, μικρούς ή μεγάλους. Η ελληνική πολιτεία όφειλε να εξασφαλίσει για τους μετανάστες ότι θα αμείβονται για την εργασία τους σύμφωνα με τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και θα τους καταβάλλονται οι ανάλογες εισφορές στα Ασφαλιστικά Ταμεία είτε δουλεύουν στα εργοστάσια, είτε στην οικοδομή, είτε στα χωράφια, είτε ως οικιακοί βοηθοί. Ούτε βεβαίως πρέπει να είναι ανεκτά φαινόμενα βίας και κακομεταχείρισης των μεταναστών από πολίτες ή πολύ περισσότερο από όργανα του κράτους. Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι τη χορήγηση ιθαγένειας και ψήφου η απόσταση είναι μεγάλη. Ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετατρέπουν ένα ανθρωπιστικό πρόβλημα σε εθνικό.
Οι μετανάστες στην Ελλάδα είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους οικονομικοί μετανάστες. Μόνο μια μικρή κατηγορία είναι οι πολιτικοί πρόσφυγες. Οι οικονομικοί μετανάστες ήρθαν στην Ελλάδα για να δουλέψουν, να κάνουν ένα μικρό ή μεγάλο κομπόδεμα και να επιστρέψουν στη χώρα τους παίρνοντας και τη σύνταξη που τους αναλογεί. Οι οικονομικοί μετανάστες δεν ήρθαν να εποικίσουν τη χώρα. Η Ελλάδα δεν ήταν μια άδεια ή μια αραιοκατοικημένη χώρα ούτε έχει τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους για τη συντήρηση ενός αυξανόμενου πληθυσμού. Η Ελλάδα δεν είναι ΗΠΑ ή Αυστραλία, χώρες άδειες, μετά και την εξόντωση των ιθαγενών, που δημιουργήθηκαν από αλλεπάλληλα κύματα μεταναστών. Ο πληθυσμός των ΗΠΑ και της Αυστραλίας είναι ένας λαός αλλά όχι ένα έθνος. Αντίθετα η Ελλάδα, με εξαίρεση τη μουσουλμανική μειονότητα της Δ. Θράκης, είναι ένα Κράτος-Έθνος. Μία εθνότητα, μία γλώσσα, μία θρησκεία, ένας πολιτισμός. Γι αυτό δεν μπορεί να γίνεται σύγκριση της μεταναστευτικής πολιτικής χωρών όπως οι ΗΠΑ και η Αυστραλία μ' αυτή της Ελλάδας. Η πρόθεση της Κυβέρνησης να χορηγήσει ιθαγένεια στα παιδιά των μεταναστών, είτε γεννήθηκαν στην Ελλάδα είτε όχι, δημιουργεί μέσα στην ελληνική κοινωνία πολλές μειονότητες που θα μεγαλώνουν συνεχώς, οι περισσότερες από τις οποίες είναι μουσουλμανικές. Έτσι η Ελλάδα θα μετατραπεί σε μια πολυφυλετική, πολυγλωσσική, πολυθρησκευτική και πολυπολιτισμική χώρα, θα χάσει με άλλα λόγια την εθνική της ταυτότητα.
Πρέπει να επισημάνουμε ότι το 50-60% των μεταναστών είναι Αλβανοί, προέρχονται δηλαδή από μια όμορη μουσουλμανική χώρα που δεν έχει επιτύχει ακόμη την εθνική της ολοκλήρωση και διεκδικεί, εκτός των άλλων, και την Τσαμουριά, δηλαδή την ελληνική Ήπειρο.
Το επιχείρημα της Κυβέρνησης αλλά και άλλων πολιτικών κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ) καθώς και οργανώσεων στήριξης των μεταναστών που αναπαράγεται από πολλούς δημοσιογράφους, ότι οι μετανάστες δηλαδή θα αφομοιωθούν μέσα στην ελληνική κοινωνία, είναι τουλάχιστο έωλο αν όχι παραπλανητικό. Οι Τούρκοι επί 400 χρόνια δεν κατάφεραν να αφομοιώσουν ούτε τους Έλληνες ούτε τους άλλους λαούς των Βαλκανίων (Βούλγαρους – Σέρβους – Ρουμάνους). Μόνο τους Αλβανούς κατά πλειοψηφία κατάφεραν να εξισλαμίσουν και γι αυτό αυτοί δεν πολέμησαν ποτέ εναντίον των Τούρκων αλλά στο πλευρό τους. Αλλά και πρόσφατα έχουμε άπειρα παραδείγματα για την αποτυχία αφομοίωσης των μεταναστών. Το τρομοκρατικό χτύπημα στο μετρό του Λονδίνου το 2004 έγινε από Βρετανούς πολίτες, μετανάστες δεύτερης γενιάς, μουσουλμάνους το θρήσκευμα. Πρόσφατα, βρετανικές εφημερίδες έγραψαν ότι στο Αφγανιστάν οι Βρετανοί στρατιώτες αντιμετωπίζουν μαχητές ταλιμπάν βρετανικής υπηκοότητας και πακιστανικής καταγωγής. Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του Έλληνα Στηβ Λάλα, ο οποίος όντας Αμερικανός υπήκοος, υπηρετούσε στον αμερικανικό στρατό, στο στρατηγείο της Σμύρνης. Ο Στηβ Λάλας μέχρι τη στιγμή που προδόθηκε και συνελήφθη από τους Αμερικανούς έδινε απόρρητες στρατιωτικές πληροφορίες στην ελληνική Κυβέρνηση. Μία ακόμη περίπτωση είναι αυτή μουσουλμάνου της Θράκης, Έλληνα πολίτη, που το καλοκαίρι του 2009 συνελήφθη να φωτογραφίζει περιοχές στρατιωτικού ενδιαφέροντος στη Σαμοθράκη. Στους πράκτορες της ΕΥΠ που τον συνέλαβαν, όταν ρωτήθηκε γιατί το έκανε απάντησε: «Για τη Μητέρα Πατρίδα», δηλαδή για την Τουρκία. Από το 1922, δηλαδή επί 90 χρόνια, η Ελλάδα δεν έχει αφομοιώσει τη μουσουλμανική μειονότητα της Δ. Θράκης, γιατί θα αφομοιώσει σήμερα τις μειονότητες που η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θέλει να νομιμοποιήσει;
Η αλήθεια είναι ότι όταν υπάρχει μια εθνική, θρησκευτική και πολιτιστική ταυτότητα η αφομοίωση είναι ανέφικτη. Ακόμη πιο ανέφικτη γίνεται όταν υπάρχει στα σύνορα μια μητέρα-πατρίδα όπως π.χ. συμβαίνει με τους Αλβανούς. Χαρακτηριστικός είναι ο ρόλος των απόδημων Ελλήνων. Σε όποια χώρα κι αν βρίσκονται και κυρίως στις ΗΠΑ και την Αυστραλία δημιουργούν λόμπυ που αγωνίζονται για την υπεράσπιση των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.
Πολλοί Έλληνες έχουν μία διαπροσωπική σχέση με έναν ή περισσότερους οικονομικούς μετανάστες. Οι αγρότες χρησιμοποιούν τους μετανάστες για τη συλλογή της παραγωγής τους, οι εργολάβοι και οι κατασκευαστές στις οικοδομές, η μικρή και μεσαία αστική τάξη ως οικιακές βοηθούς ή για τη φύλαξη και περίθαλψη παιδιών και ηλικιωμένων γονέων. Γι' αυτό το δημοψήφισμα που προτείνει ο ΛΑΟΣ, αν γίνει, (μάλλον απίθανο) δεν θα είναι ένας εύκολος περίπατος λόγω ακριβώς αυτών των διαπροσωπικών σχέσεων και της προπαγάνδας που θα ακολουθήσει από την Κυβέρνηση, η οποία θα συγχέει την ιθαγένεια και το δικαίωμα ψήφου, με την εργασία που προσφέρουν οι οικονομικοί μετανάστες.
Στην περίπτωση της Ελλάδας το μεταναστευτικό ζήτημα έχει μια σημαντικότατη εθνική διάσταση, κάτι που δεν συμβαίνει με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με σημαντικά εθνικά προβλήματα που πηγάζουν από το μέγεθος και την ισχύ του ανατολικού της γείτονα. Η Τουρκία κατέχει το 40% της Κύπρου και επιδιώκει να εντάξει το σύνολο του νησιού στη γεωπολιτική σφαίρα επιρροής της, απειλεί την Ελλάδα με το casus belli, δηλαδή με πόλεμο, αν τολμήσει και επεκτείνει, όπως έχει δικαίωμα, τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 μίλια, δεν αναγνωρίζει την ελληνική κυριαρχία σε κατοικημένα νησιά του Αιγαίου, διεκδικεί συγκυριαρχία στη Δ. Θράκη με όχημα τη μουσουλμανική μειονότητα, που αποκαλεί τουρκική. Η νεοθωμανική Τουρκία λειτουργεί ως περιφερειακή δύναμη με ευρύτερες γεωστρατηγικές επιδιώξεις. Πρόσφατα ο υπουργός εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου κατά την επίσκεψή του στη Βοσνία δήλωσε ότι η Τουρκία θα συμπαρίσταται και θα προστατεύει όλους τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς των Βαλκανίων, όπως επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (μουσουλμάνοι της Βοσνίας, Αλβανοί Κοσσυφοπεδίου, τουρκική μειονότητα της Βουλγαρίας, μουσουλμανική μειονότητα Δ. Θράκης κλπ.). Θα ήθελαν οι Έλληνες να δουν σε μερικά χρόνια την Τουρκία να υπερασπίζεται τις μουσουλμανικές μειονότητες των Αλβανών, των Πακιστανών, των Αφγανών, των Σομαλών κ.ά που εμείς θα έχουμε νομιμοποιήσει;
Η ελληνική πολιτεία πρέπει να καθορίσει πόσους μετανάστες χρειάζεται η ελληνική οικονομία και αντέχει η αγορά εργασίας. Αυτοί πρέπει να έχουν άδεια παραμονής-εργασίας αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τους δίνεται η ελληνική ιθαγένεια, να γίνονται δηλαδή Έλληνες πολίτες.
Η προσπάθεια διάλυσης των εθνικών κρατών, κυρίως στην Ευρώπη, και η μετατροπή τους σε πολυφυλετικές – πολυπολιτισμικές κοινωνίες έχει αρχίσει εδώ και δύο δεκαετίες με πρωταγωνιστή το Ίδρυμα Σόρος για μια Ανοιχτή Κοινωνία, και άλλα κέντρα σε Αμερική και Ευρώπη. Στόχος η μετατροπή των εθνών σε ένα κοινωνικό χυλό φυλών, θρησκειών, πολιτισμών χωρίς εθνική μνήμη και στόχους. Επιδιώκεται η δημιουργία κακέκτυπων της αμερικανικής κοινωνίας, όπου το μόνο συνδετικό στοιχείο των ανθρώπων είναι το δολάριο και στην Ευρώπη θα είναι το ευρώ. Γι' αυτό η Αριστερά κάνει τεράστιο σφάλμα στρατηγικής υποστηρίζοντας πολιτικές ενσωμάτωσης των μεταναστών που εκπορεύονται από τις διεθνείς ελίτ της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Η ενσωμάτωση των μεταναστών δεν αποσκοπεί στην προστασία μιας αδύναμης κατηγορίας εργαζομένων αλλά στη χειραγώγηση και διάλυση της κοινωνίας υποδοχής.
Τέλος είναι χρήσιμο να επισημάνουμε ότι οι ίδιοι πολιτικοί, οι ίδιοι πανεπιστημιακοί, οι ίδιοι δημοσιογράφοι που σήμερα υποστηρίζουν τη χορήγηση ιθαγένειας και ψήφου στους οικονομικούς μετανάστες, το 2004 στήριξαν το σχέδιο Ανάν που διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία, στηρίζουν την καταστροφική για τα εθνικά συμφέροντα ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας και υποστήριξαν το βιβλίο ιστορίας της κ. Ρεπούση που ήταν προσπάθεια αποδόμησης της ελληνικής ιστορίας. Είναι όλα αυτά τυχαία;
***
Αθήνα, 17 Ιανουαρίου 2010
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 20ΕΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ VII
Posted by: βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" on: Ιανουαρίου 18, 2010
Η ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ ΠΤΕΡΝΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ
Tου ΝΕΟΚΛΗ ΣΑΡΡΗ
Δύο χρόνια μετά την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, η Άγκυρα πίστευε ότι είχε «λύσει» το κυπριακό πρόβλημα και πως ήταν ζήτημα χρόνου η ελληνική πλευρά να το «χωνέψει». Σειρά είχαν το πλέγμα των υπολοίπων ζητημάτων που θεωρούσαν ότι ήταν σε εκκρεμότητα, δίδοντας άμεση προτεραιότητα στο Αιγαίο, για το οποίο κάτω από το πρόσχημα της χάραξης της υφαλοκρηπίδας του (στο οποίο με τον χρόνο προστέθηκαν και οι θεωρίες των «γκρίζων» ζωνών) υπέβοσκε η ίδια με την Κύπρο στοχοθεσία: μια ιδιότυπη ελληνοτουρκική συγκυριαρχία με βαρύνουσα σ' αυτήν την τουρκική επικυριαρχία επί του συνόλου, κατά τον τύπο «τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μας».
Το απογοητευτικό αυτό τοπίο είχε όμως ένα δυο αχίλλειες πτέρνες, τις οποίες μπορούσε να διακρίνει ένα προσεκτικό μάτι και οι οποίες φαίνονταν έμμεσα αλλά σαφώς από τις ίδιες τις ίδιες τις τουρκικές πηγές από τις οποίες προέκυπτε ο όλος σχεδιασμός. Ο Τουράν Γκιουνές ειδικά, πέραν των όσων ανέφερα, μου εξήγησε διά μακρών τους λόγους για τους οποίους η Τουρκία φοβάται και προσπαθεί όπως αποφύγει τη διχοτόμηση στην Κύπρο. Είχε μάλιστα, με τη θυμοσοφία που τον χαρακτήριζε, σχεδιάσει και τι μπορούσε να συμβεί στην περίπτωση διαμελισμού της Μεγαλονήσου. Στο τμήμα το οποίο θα περιερχόταν στην Ελλάδα θα ήταν δυνατόν να εγκατασταθούν, για παράδειγμα, βαλλιστικά οπλικά συστήματα τα οποία να απειλούσαν και την κεντρική ακόμη Μικρά Ασία (εάν κανείς μελετήσει το περισπούδαστο σύγγραμμα του σημερινού υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου «Στρατηγική σε Βάθος», θα διαπιστώσει τον φόβο που προκάλεσε στην Άγκυρα η πιθανότητα εγκατάστασης των πυραύλων S300 στην Κύπρο (ανάλογη ενέργεια προς εκείνη του Μακαρίου που απετράπη το 1964, γεγονός που τον είχε κάνει γνωστό ως «Κάστρο της Μεσογείου»).
Έτσι η Τουρκία, κατά τον Γκιουνές, «στοχεύει στον έλεγχο ολοκλήρου της Κύπρου». Η πρόθεσή της αυτή δεν έχει άμεση σχέση με την ύπαρξη των Τουρκοκυπρίων, αλλά σχετίζεται με τα ευρύτερα συμφέροντά της στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Άλλωστε και ο Νταβούτογλου σήμερα, στο ίδιο σύγγραμμά του, προκλητικά αναφέρει πως «και αν δεν υπήρχαν Τούρκοι στην Κύπρο», η πολιτική της Τουρκίας έναντι αυτής θα ήταν η ίδια, δεδομένου ότι διακυβεύονται (τα ηγεμονικά της) συμφέροντα στην ευρύτερη γεωστρατηγική περιοχή και προς επίρρωση του ισχυρισμού του τονίζει ότι το ίδιο συμβαίνει με τα νησιά του Αιγαίου τα οποία «κατέχει η Ελλάδα», όπως είναι η Δωδεκάνησος, στην οποία, αν και δεν διαβιούν πλέον ενάριθμοι Τούρκοι, η Τουρκία επιδεικνύει (ή πρέπει να επιδείξει) το ανάλογο προς την Κύπρο ενδιαφέρον.
Με βάση τα παραπάνω στόχος της Τουρκίας είναι ο έλεγχος της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλαδή η μετατροπή της σε ελεεινό ανδρείκελο της Άγκυρας. Πώς όμως μπορεί λοιπόν να συμβεί αυτό;
Το πλεονέκτημα της διεθνούς προσωπικότητας
Οι οθωμανικές δομές των συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου
Συμπερασματικά από τα λεγόμενα του Γκιουνές προέκυπτε η αναδιοργάνωση επί νέων βάσεων του κράτους στην Κύπρο, στο οποίο η διπεριφεριακή (και διζωνική) ομοσπονδιακή βάση (στην αρχή του συνεταιρισμού στη βάση 50% και 50% των δύο μερών) ήταν αναπόφευκτη. Οποιαδήποτε όμως λύση δεν θα προέβλεπε την επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους. Οι Έλληνες θα έπρεπε να το έπαιρναν απόφαση, δηλαδή να το χώνευαν. Το διαζύγιο ήταν οριστικό και αμετάκλητο. Προκειμένου να νοηματοδοτήσει τις τουρκικές προθέσεις θα πρέπει να ανατρέξει στις σχετικές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται στα τουρκικά και οι οποίες δηλώνουν τις μορφές συνύπαρξης. Η πρώτη από αυτές είναι το ic – ice (ιτς – ιστέ) που σημαίνει «ο ένας εντός του άλλου», δηλαδή σε κατάσταση ανάμειξης. Ο δεύτερος είναι yan – yana (ο ένας δίπλα στον άλλο), δηλαδή μαζί και χώρια και ο τρίτος το ayrι – ayrι (αϊρί – αϊρί), που σημαίνει απολύτως χωριστά. Ο όρος που χρησιμοποιούσε ο συνομιλητής μου ήταν ο τελευταίος. Αυτή η τουρκική στοχοθεσία όμως δεν είναι δυνατό να κατανοηθεί δίχως μια επιβεβλημένη εμβάθυνση στον τρόπο διαβίωσης των διαφόρων εθνικοθρησκευτικών κοινοτήτων κατά την οσμανική περίοδο με βάση τη δομή που ανέφερα προηγουμένως. Επί αιώνες οι μη μουσουλμανικές κοινότητες (cemmaatι gayrι muslimin) διαβίωναν στις πόλεις (αλλά και σε χωριά) σε ξεχωριστές συνοικίες (σε κάποιες πόλεις μάλιστα, όπως στο Φανάρι στην Κωνσταντινούπολη, περιβάλλονταν από τείχη των οποίων η πύλη έκλεινε τη νύχτα). Αυτό όσον αφορά τους τόπους διαμονής και κατοικίας (και λέμε διαμονής, γιατί απαγορευόταν η έστω και διαφορετικού θρησκευτικού δόγματος, ομοθρήσκου ή «ομοεθνούς» διαμονή, όπως γραικού καθολικού χριστιανού (φράγκου), (Τηνιακού λόγου χάριν ή Σαντορινιού, σε οικία ορθοδόξου γραικού (Ρωμιού) με κίνδυνο αφορισμού του φιλοξενούντος ή εκμισθωτή). Η μόνη κοινή για όλες τις κοινότητες περιοχή ήταν η έκταση που περιέκλειε την αγορά (το «παζάρι») και τα κτίρια της διοίκησης. Αυτός είναι ο τρόπος του «μαζί και χώρια» και ανταποκρίνεται σ' έναν κοινωνικό τύπο όπως της οσμανικής κοινωνίας που είναι παραδοσιακός. Με άλλη έκφραση ως παραδοσιακή κοινωνία το μόρφωμα, η γκετοποίηση, όπως θα λέγαμε σήμερα, ήταν λειτουργική, όπως λειτουργικές ήταν και οι εθικοθρησκευτικές (φυλετικές) διακρίσεις (η υποχρέωση των μη μουσουλμάνων να φέρουν ενδύματα από υφάσματα κατώτερης ποιότητας απ' ό,τι οι μουσουλμάνοι ή εν πάση περιπτώσει διαφορετικού χρώματος, όπως και η υποχρέωση να φέρουν αναλόγου προς το θρήσκευμά τους χρώματος υποδήματα). Επίσης και η υποχρέωσή τους να σκύβουν γονυπετείς όταν περνούσε από μπροστά τους μουσουλμάνος (συνήθεια που επέζησε μέχρι πρόσφατα σε χωριά της Μικράς Ασίας από φανατικές μουσουλμάνες που έπρατταν το ίδιο στη θέα ανδρών – σε ένδειξη σεβασμού και υπακοής προς αυτούς). Ακόμη τα σπίτια των μη μουσουλμάνων δεν μπορούσαν να είναι βαμμένα άσπρα (αλλά να είναι σκούρου χρώματος) και σαφώς χαμηλότερα του ύψους των μη μουσουλμανικών σπιτιών. Όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα της αρχής κατά την οποία ο πρώτος τη τάξει των μη μουσουλμάνων ακολουθούσε τον τελευταίο στην τάξη μουσουλμάνο. Αρχή από την οποία προκύπτει και το διπλό κριτήριο το οποίο εφαρμόζουν οι Τούρκοι στις σχέσεις τους με την Ελλάδα (αλλά συνήθως και με τους Έλληνες σε μακροχρόνια διαβίωση μ' αυτούς). Το διπλό αυτό κριτήριο είναι ακριβώς εκδηλωτικό της δομής εξουσίας η οποία διέπει τις σχέσεις της Τουρκίας με βάση την κάθετη αντίληψη των σχέσεών της με τρίτους τους οποίους θεωρούν ως υποκείμενους, ως ασθενέστερους, στη δική της εξουσία.
Σχετικά κάποτε, σε φιλική συζήτηση με τον συνάδελφο, πολύ γνωστό και καλό καθηγητή Ιστορίας Ζαφέρ Τοπράκ του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου (και μαθητή και αυτού του κοινού μας δασκάλου Ταρίκ Ζαφέρ Τούναγια), συμφώνησε στην παρατήρησή μου ότι «δεν γίνεται τίποτε, Ζαφέρ, γιατί οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται τις σχέσεις τους με τους άλλους κάθετα, όχι οριζόντια», σηκώθηκε όρθιος και μου είπε «να σε φιλήσω, εσύ ακτινογράφησες την ψυχή των Τούρκων» (sen Turklerin ruhunu rontgen etmissin).
Παρενθετικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι τα παραπάνω δεν είναι άσχετα και με την Κύπρο, αλλά και με όλο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Στην Κύπρο, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η γενεσιουργός της Κυπριακής Δημοκρατίας Συνθήκη του Λονδίνου στηρίχτηκε στην οσμανική αρχή των εθνικοθρησκευτικών κοινοτήτων και μάλιστα πολύ χονδροειδώς, γιατί την εξέλαβε με βάση τον διαχωρισμό μουσουλμάνων – μη μουσουλμάνων. Απόδειξη αυτού είναι ότι οι κοινότητες Αρμενίων, Μαρωνιτών και Λατίνων της Μεγαλόνησου υπολογίστηκαν (και υπολογίζονται) στο ποσοστό των Ρωμιών (όπως αποκαλούν τους Ελληνοκυπρίους οι Τούρκοι και η Τουρκία, που σημαίνει ορθόδοξοι χριστιανοί – με αντίστοιχο για την άλλη πλευρά το μουσουλμάνοι και όχι Τούρκοι).
Το τρίτο σχήμα της συμβίωσης και η Κύπρος
Από τα παραπάνω λοιπόν είναι ολοφάνερο ότι η βασική πρόθεση της Τουρκίας για τη Μεγαλόνησο εξαρχής ήταν η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως νομικού προσώπου, ως διεθνούς προσωπικότητας και η επιβολή όχι μιας διχοτόμησης, αλλά ενός ιδιότυπου «συνομοσπονδιακού» κράτους όπου η μειονότητα του 18%, η οποία με την πάροδο του χρόνου διά των εποίκων ή μετακινουμένων ελευθέρως λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης πληθυσμών από την Τουρκία θα γίνει πλειοψηφία, θα είναι σε θέση να ελέγχει απολύτως όλη την έκταση του κράτους της Κύπρου (σε επίρρωση άλλωστε της παρατήρησης του «πατέρα» της Ζυρίχης Νιχάτ Ερίμ, που έγινε στην έκθεσή του προς την τουρκική κυβέρνηση το 1956 παρακαλώ, ότι «η πλειοψηφία των Ρωμιών στην Κύπρο είναι περιστασιακή και μπορεί σε βάθος χρόνου να ανατραπεί»).
Σκόπιμα αναφέρω «κράτος της Κύπρου» και όχι «Κυπριακή Δημοκρατία». Ακριβώς το Σχέδιο Ανάν προέβλεπε τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την υποκατάστασή της από νέο κράτος που θα πληρούσε τις προδιαγραφές που ήθελε η Τουρκία (και του οποίου ένθερμοι θιασώτες ήταν σχεδόν σύσσωμος ο ελληνικός πολιτικός κόσμος και οι «καθωσπρέπει», δηλαδή όχι οι «φαιδροί» ή «γραφικοί», διαμορφωτές της κοινής γνώμης και «σοβαροί» ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, όπως η κ. Θ. Δραγώνα και ο Νίκος Μουζέλης – είναι όντως συγκινητικό, αλλά από τότε φαίνεται χρονολογείται και το αμοιβαίο αίσθημα το οποίο και τους ένωσε αργότερα). Το επάρατο αυτό σχέδιο στην Κύπρο, που έτυχε υποστήριξης από τον εσμό των χρηματοδοτούμενων, όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, από ξένα κέντρα κεκρακτών ή ελεεινών ψιττακίσκων της δοτής άνωθεν προς αυτούς εντολής. Αλλά κατά τα φαινόμενα και το κυοφορούμενο από τις συνεχιζόμενες επί του Κυπριακού διαπραγματεύσεις της Τουρκίας (που χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο του Ταλάτ) με τον Πρόεδρο Χριστόφια κατατείνει και αυτό ωσαύτως στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ήλθε φαίνεται ο χρόνος για να «χωνέψουν» (κατά την έκφραση του Γκιουνές το 1976) οι Έλληνες σε Ελλάδα και Κύπρο τα τετελεσμένα του 1974.
Κοντός ψαλμός αλληλούια!
Συμπίπτουν στις εκτιμήσεις για τις εξελίξεις στο Κυπριακό
Συμπίπτουν στις εκτιμήσεις για τις εξελίξεις στο Κυπριακό
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Τρίτη, 19 Ιανουαρίου 2010 07:00
338 λέξεις, ΠΟΛΙΤΙΚΑ
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1766960
Η ελληνική και η κυπριακή κυβέρνηση συμπίπτουν απολύτως στις εκτιμήσεις τους για τις εξελίξεις στο Κυπριακό και την περαιτέρω τακτική τους στις συνομιλίες που διεξάγονται με την τουρκοκυπριακή πλευρά, όπως προέκυψε χθες, στη συνάντηση του πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου, με τον Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια.
Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ότι:
** Οι προτάσεις που παρουσίασε η τουρκοκυπριακή πλευρά, για τα θέματα της διακυβέρνησης, είναι αρνητικές, οπισθοδρομικές, αδιάλλακτες και απαράδεκτες.
** Οι προτάσεις αυτές εκφεύγουν του πλαισίου και της βάσης των συνομιλιών κι αυτού ακόμη του ιστορικού συμβιβασμού της ελληνοκυπριακής κοινότητας, το 1977, για μια διζωνική, δικοινοτική Ομοσπονδία, με μία κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, όπως καθορίζεται από τις αποφάσεις του ΟΗΕ.
** Οι συνομιλίες πρέπει να συνεχισθούν, για να εξευρεθεί μια δίκαιη, λειτουργική, βιώσιμη λύση, χωρίς χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησίες, η οποία θα βασίζεται στις αποφάσεις του Σ.Α. του ΟΗΕ, στις αρχές και αξίες της Ευρ. Ενωσης, με πλήρη εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου.
Επιπροσθέτως, ο κ. Παπανδρέου πρότεινε -και ο κ. Χριστόφιας απεδέχθη- να συγκροτηθεί αμέσως μια ομάδα ειδικών νομικών, οι οποίοι θα συνδράμουν την κυπριακή κυβέρνηση και τη διαπραγματευτική ομάδα στη συνέχεια των συνομιλιών «και θα δίδουν τις καλύτερες δυνατές ερμηνείες σε διάφορες πτυχές που χρειάζονται να ερμηνευθούν».
Επίσης, ο πρωθυπουργός απεδέχθη πρόταση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα επισκεφθεί συντόμως τη Λευκωσία, για να μετάσχει σε κοινή σύσκεψη όλων των πολιτικών αρχηγών της μεγαλονήσου, «για μια από κοινού συνεκτίμηση του κυπριακού προβλήματος και των εξελίξεων».
Ο πρωθυπουργός, ο οποίος εξέφρασε την πλήρη εμπιστοσύνη και στήριξή του στις προσπάθειες του κ. Χριστόφια, κάλεσε την Αγκυρα να δείξει το αναγκαίο θάρρος, να αποδεσμεύσει την τουρκοκυπριακή κοινότητα και να συμβάλει εποικοδομητικά στην επίλυση του Κυπριακού.
Αργά το απόγευμα, ο κ. Χριστόφιας συναντήθηκε και με τον πρόεδρο της Ν.Δ., Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος τόνισε: «Στη φάση αυτή τη λεπτή και την ευαίσθητη των συνομιλιών, οι θέσεις της τουρκοκυπριακής κοινότητας είναι απαράδεκτες, τουλάχιστον απαράδεκτες. Αυτό το οποίον απαιτείται είναι η αρραγής εθνική ενότητα. Η συνειδητοποίηση των προβλημάτων και βεβαίως μία λύση, η οποία θα στηρίζεται στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και στο ευρωπαϊκό κεκτημένο της Κύπρου».
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Τρίτη, 19 Ιανουαρίου 2010 07:00
338 λέξεις, ΠΟΛΙΤΙΚΑ
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1766960
Η ελληνική και η κυπριακή κυβέρνηση συμπίπτουν απολύτως στις εκτιμήσεις τους για τις εξελίξεις στο Κυπριακό και την περαιτέρω τακτική τους στις συνομιλίες που διεξάγονται με την τουρκοκυπριακή πλευρά, όπως προέκυψε χθες, στη συνάντηση του πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου, με τον Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια.
| Ο κ. Παπανδρέου πρότεινε και ο κ. Χριστόφιας απεδέχθη, να συγκροτηθεί αμέσως μια ομάδα ειδικών νομικών, οι οποίοι θα συνδράμουν την κυπριακή κυβέρνηση. |
Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ότι:
 |
| Δηλώσεις Γ. Παπανδρέου - Δ. Χριστόφια. |
** Οι προτάσεις που παρουσίασε η τουρκοκυπριακή πλευρά, για τα θέματα της διακυβέρνησης, είναι αρνητικές, οπισθοδρομικές, αδιάλλακτες και απαράδεκτες.
** Οι προτάσεις αυτές εκφεύγουν του πλαισίου και της βάσης των συνομιλιών κι αυτού ακόμη του ιστορικού συμβιβασμού της ελληνοκυπριακής κοινότητας, το 1977, για μια διζωνική, δικοινοτική Ομοσπονδία, με μία κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, όπως καθορίζεται από τις αποφάσεις του ΟΗΕ.
** Οι συνομιλίες πρέπει να συνεχισθούν, για να εξευρεθεί μια δίκαιη, λειτουργική, βιώσιμη λύση, χωρίς χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησίες, η οποία θα βασίζεται στις αποφάσεις του Σ.Α. του ΟΗΕ, στις αρχές και αξίες της Ευρ. Ενωσης, με πλήρη εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου.
Επιπροσθέτως, ο κ. Παπανδρέου πρότεινε -και ο κ. Χριστόφιας απεδέχθη- να συγκροτηθεί αμέσως μια ομάδα ειδικών νομικών, οι οποίοι θα συνδράμουν την κυπριακή κυβέρνηση και τη διαπραγματευτική ομάδα στη συνέχεια των συνομιλιών «και θα δίδουν τις καλύτερες δυνατές ερμηνείες σε διάφορες πτυχές που χρειάζονται να ερμηνευθούν».
Επίσης, ο πρωθυπουργός απεδέχθη πρόταση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα επισκεφθεί συντόμως τη Λευκωσία, για να μετάσχει σε κοινή σύσκεψη όλων των πολιτικών αρχηγών της μεγαλονήσου, «για μια από κοινού συνεκτίμηση του κυπριακού προβλήματος και των εξελίξεων».
Ο πρωθυπουργός, ο οποίος εξέφρασε την πλήρη εμπιστοσύνη και στήριξή του στις προσπάθειες του κ. Χριστόφια, κάλεσε την Αγκυρα να δείξει το αναγκαίο θάρρος, να αποδεσμεύσει την τουρκοκυπριακή κοινότητα και να συμβάλει εποικοδομητικά στην επίλυση του Κυπριακού.
Αργά το απόγευμα, ο κ. Χριστόφιας συναντήθηκε και με τον πρόεδρο της Ν.Δ., Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος τόνισε: «Στη φάση αυτή τη λεπτή και την ευαίσθητη των συνομιλιών, οι θέσεις της τουρκοκυπριακής κοινότητας είναι απαράδεκτες, τουλάχιστον απαράδεκτες. Αυτό το οποίον απαιτείται είναι η αρραγής εθνική ενότητα. Η συνειδητοποίηση των προβλημάτων και βεβαίως μία λύση, η οποία θα στηρίζεται στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και στο ευρωπαϊκό κεκτημένο της Κύπρου».
20100118 Τη στήριξη του Δ. Χριστόφια ζητά ο Γ. Καρατζαφέρης
Τη στήριξη του Δ. Χριστόφια ζητά ο Γ. Καρατζαφέρης
NAFTEMPORIKI.GR
Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου 2010 20:55
99 λέξεις
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1766921
Τη στήριξη του Δημήτρη Χριστόφια ζήτησε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης μετά από τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
«Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και δεν είναι καθόλου ευφυές την ώρα που ο παίκτης σου είναι στο ρίνγκ να πηγαίνεις εσύ από πίσω να του τραβάς το σορτσάκι», δήλωσε ο κ. Καρατζαφέρης.
«Αυτή τη στιγμή ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δίνει το δικό του αγώνα επάνω στο ρίνγκ. Πρέπει όλοι να είμαστε δίπλα να αβαντάρουμε, να φωνάζουμε, να τον εμψυχώνουμε, διότι οποιαδήποτε άλλη κίνηση αμφισβήτησης νομίζω ότι δεν δημιουργεί αισιοδοξία για ένα καλό αποτέλεσμα», πρόσθεσε.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
NAFTEMPORIKI.GR
Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου 2010 20:55
99 λέξεις
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1766921
Τη στήριξη του Δημήτρη Χριστόφια ζήτησε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης μετά από τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
«Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και δεν είναι καθόλου ευφυές την ώρα που ο παίκτης σου είναι στο ρίνγκ να πηγαίνεις εσύ από πίσω να του τραβάς το σορτσάκι», δήλωσε ο κ. Καρατζαφέρης.
«Αυτή τη στιγμή ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δίνει το δικό του αγώνα επάνω στο ρίνγκ. Πρέπει όλοι να είμαστε δίπλα να αβαντάρουμε, να φωνάζουμε, να τον εμψυχώνουμε, διότι οποιαδήποτε άλλη κίνηση αμφισβήτησης νομίζω ότι δεν δημιουργεί αισιοδοξία για ένα καλό αποτέλεσμα», πρόσθεσε.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010
20100118 Πρόσκληση Αθήνας προς Ερντογάν
| Η Ελλάδα θα απαντήσει εντός των ημερών στην τουρκική πρόταση για διμερή διάλογο, διαμήνυσε ο Κάρολος Παπούλιας σε συνάντησή με τον Τούρκο πρωθυπουργό, ενώ ο Γ.Παπανδρέου επιβεβαίωσε ότι στην απάντηση εμπεριέχεται πρόσκληση για επίσκεψη στην Αθήνα | 11:45 |
Στο περιθώριο αυτών των εργασιών ο Ελληνας Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε την ευκαιρία να συναντηθεί με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με τον οποίον είχαν συνομιλία 40 περίπου λεπτών, σε κλίμα «ειλικρινούς ανταλλαγής απόψεων», όπως ανέφεραν οι πληροφορίες.
Ο Κ.Παπούλιας ενημέρωσε τον Τούρκο πρωθυπουργό ότι τις αμέσως προσεχείς ημέρες θα επιδοθεί η απαντητική επιστολή του Γ.Παπανδρέου στην επιστολή που είχε στείλει ο Τούρκος πρωθυπουργός στον Ελληνα ομόλογό του.
Από την πλευρά του ο κ.Ερντογάν εξέφρασε την πρόθεση να επισκεφθεί σύντομα την Αθήνα, καθώς το περασμένο Φθινόπωρο δεν είχε πραγματοποιηθεί αντίστοιχη επίσκεψή του στην ελληνική πρωτεύουσα.
Η προοπτική αυτή επιβεβαιώθηκε το μεσημέρι στην Αθήνα και από τον Ελληνα πρωθυπουργό, που μετά τη συνάντηση με τον Κύπριο Πρόεδρο Δημ.Χριστόφια επιβεβαίωσε ότι στην επιστολή περιλαμβάνεται και πρόσκληση στον κ.Ερντογάν να επισκεφθεί την Αθήνα.
www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=9570823
ΚΛΕΊΣΤΕ ΤΑ ΣΤΕΓΑΝΆ
Είμαι αρκετά μεγάλος και θυμάμαι την εποχή που ακόμα η Ελλάδα ήταν μια χώρα με ανταγωνιστική οικονομία, με ρυθμούς ανάπτυξης 7% και κυρίως με μια νέα γενιά αποφασισμένη να δουλέψει για να κερδίσει το μέλλον της. Τότε λέγαμε ότι άλλος δρόμος για να καλυφτεί η απόσταση (οικονομική και τεχνική ) από τον υπόλοιπη Ευρώπη δεν ήταν άλλος, παρά το να δουλεύουμε περισσότερο, να μελετάμε περισσότερο, και κυρίως να ζούμε σύμφωνα με τις δυνατότητες μας. Να μην απλώνουμε τα πόδια μας πέρα από το πάπλωμα. Και πράγματι πηγαίναμε και μέσα καλά και έξω καλά. Είμαστε σαν τη φτωχή οικογένεια που με οικονομία με μέτρο και με φρόνηση τα βγάζει πέρα. Βέβαια υπήρχαν οι γκρίνιες. Οι γελοιογραφίες του Φωκ. Δημητριάδη, με τους σκελετωμένους Δημόσιους Υπάλληλους, τα ευφυολογήματα, ( Η χώρα όπου οι αριθμοί ευημερούν και οι άνθρωποι δυστυχούν ) αλλά βαδίζαμε στο δρόμο της οικονομικής προόδου και ενός καλύτερου μέλλοντος. Το 1962 (αν θυμάμαι καλά) ο προϋπολογισμός ήταν πλεονασματικός, (τα πολυδιαφημισμένα τότε υπέρ-έσοδα ), και η δραχμή σκληρό νόμισμα.
Και ενώ μέχρι τότε είμαστε συνετοί οικογενειάρχες το σκηνικό σιγά σιγά άλλαξε και αρχίσαμε στην αρχή να λασκάρουμε λίγο -λίγο μέχρι που καταντήσαμε μπουζουκόβιοι με δανικά.
Η αρχή έγινε με τον πρώτο ελλειμματικό προϋπολογισμό του Μητσοτάκη (Υπουργός Συντονισμού ). Η ΕΡΕ με τον Παπαληγούρα (αν θυμάμαι καλά ) αντέδρασε με το σύνθημα: "Αυτή η δραχμή είναι δική σου μην αφήσεις τον Παπανδρέου να στη πάρει". Αλλά τα πράγματα πηγαίναν καλά και ο "Γέρος" συνόψισε την οικονομική του πολίτικη στη φράση "Τα δίνω στο λαό για να τα παίρνουν οι βιομήχανοι ". ( Ήταν μια πολιτική που εφαρμοζόταν στις κλειστές η στις μεγάλες και δυνατές οικονομίες για την τόνωση της κατανάλωσης με συνέπεια την αύξηση της ντόπιας παραγωγής). Αυτή οικονομική πολιτική τώρα, με την πτώση των τελωνειακών δασμών είναι ανεφάρμοστη και λανθασμένη διότι απλά τονώνεις τώρα τις εισαγωγές. Πέρυσι πχ. με την μείωση των δασμών των αυτοκινήτων το μόνο που καταφέραμε ήταν η ενίσχυση της Γερμανικής και Γιαπωνέζικης αυτοκινητοβιομηχανίας.
Μετά ήρθαν οι συνταγματάρχες. Τότε ήρθε και το πρώτο μάθημα (που δεν το μάθαμε.)
Δεν μπορείς να παραβείς τους οικονομικούς νόμους χωρίς καταστροφικά αποτελέσματα. Για να καταπολεμήσουν τον πληθωρισμό αποφάσισαν και διέταξαν "Το μοσχαράκι τόσο". Αποτέλεσμα στην αρχή καπέλο, και μετά όταν δεν υπήρχε ικανοποιητικό κέρδος στους παραγωγούς πτώση της παραγωγής. Το λάθος συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, οι ανεδαφικές απαιτήσεις (μαξιμαλισμός των συνδικαλιστών) το εχθρικό κλίμα, κάθε χρόνο κλείνουν τις ασθενέστερες επιχειρήσεις. Συνεπώς οι περισσότερες έκλεισαν η μετακόμισαν σε χώρες με μικρότερα εργατικά, και εδώ μας έμεινε η ανεργία. Το φάρμακο που συνιστούσαν τα αριστερά κόμματα απεργίες, πορείες, καταλήψεις, που άπλα χειροτέρευσαν τη κατάσταση. (μου θυμίζουν τις λιτανείες του μεσαίωνα για την πανώλη, που το μόνο αποτέλεσμα που είχαν ήταν μες το πλήθος να κολλάνε και οι και όσοι την είχαν γλιτώσει ).
Και μετά τη δικτατορία η μεταπολίτευση και ο Καραμανλής, η πενθήμερη εργασία. Η οικονομία μας ισχυρή τότε το απορρόφησε με σχετικά μικρούς κραδασμούς, αλλά η ανταγωνιστικότητα έπεσε. Μικρή υποτίμηση της δραχμής, και η τότε προτροπή του Καραμανλή (λιτότης, λιτότης). Κανένας δεν τον άκουσε. Όλοι φώναζαν "κάτω η μονόπλευρη λιτότητα".
Μπήκαμε στην ΕΟΚ και καμαρώναμε (σαν τη μυλωνού) ότι γίναμε Ευρωπαίοι. Μας διέφυγε όμως κάτι. Με την πτώση των τελωνειακών τειχών οι ελλειμματικοί προϋπολογισμοί αύξαναν μεν την εγχώρια κατανάλωση αλλά τώρα πλέον και τις εισαγωγές μας, και όχι την εγχώρια βιομηχανία. Οι προϋπολογισμοί ελλειμματικοί - δανεισμός. Και ήρθε το ΠΑΣΟΚ. Παρέλαβε καμμένη γη. (κατά Αντρέα). Το έλλειμμα τότε 20%, το παρέδωσε το 1989 100% . Η καμμένη γη του 81 μοιάζει σήμερα παράδεισος. Η κατρακύλα συνεχίστηκε όλη την οκταετία παρά τις προσπάθειες Σημίτη στην αρχή της δεύτερης τετραετίας. Οι προσπάθειες συμμαζέματος της κατάστασης με υποτιμήσεις η διολισθήσεις της δραχμής ακυρωνόντουσαν από την απαίτηση των συνδικάτων για ισόποση της υποτιμήσεως αύξηση. Και από τότε η κατάσταση συνεχίστηκε η ίδια μέχρι σήμερα. Τι ΠΑΣΟΚ τι ΝΔ τα ίδια με λίγες εξαιρέσεις που πρέπει να αναφέρω.
Τον πρώτο προϋπολογισμό με το Μάνο (1993) με πρωτογενές πλεόνασμα, τις προσπάθειες Σουφλιά στο ασφαλιστικό και τις προσπάθειες του αδύναμου κομματικά Σημίτη στην πρώτη του τετραετία που ήταν αναγκασμένος να κρατά ισορροπίες. Κάποιες σωστές φωνές σαν του Γιαννίτση για το ασφαλιστικό πνίγηκαν λόγω κομματικού κόστους. (Ο Γιαννίτσης δεν έχει πολιτική σκέψη, λέγανε). Δηλαδή μπρος το πολιτικό κόστος ας πάει και το παλιάμπελο.
Μπήκαμε στην ζώνη του ευρό με δημιουργική λογιστική, κάναμε Ολυμπιακούς Αγώνες με δανικά, και έτσι φτάσαμε στο σήμερα βάζοντας τα σκουπίδια κάτω από το χαλί.
Τώρα στη πρώτη φουρτούνα τη καθίσαμε τη βάρκα.
Στην αρχή καρφωθείκαμε μόνοι μας. Στην αρχή ο μαρτυριάρης Αλογοσκούφης κάρφωσε τον προκάτοχό του, τώρα το ίδιο σε μια προσπάθεια να ρίξουν τις ευθύνες για τα αναπότρεπτα αντιλαϊκά μέτρα στους προηγούμενους. Χάσαμε κάθε αξιοπιστία (με συνέπειες στα επιτόκια). Και τώρα ρεζίληδες παρακαλάμε για σωτηρία.
Ήρθε ο Δάσκαλος από Ευρώπη να μας πει τα σωστά. Μα τα σωστά τα ξέρουμε αλλά δεν τα κάνουμε. Και το καράβι βουλιάζει. Και όταν το καράβι βουλιάζει η κλείνεις τα στεγανά για να σώσεις ότι μπορείς, η πάμε όλοι μαζί στον πάτο.
ΚΛΕΊΣΤΕ ΤΑ ΣΤΕΓΑΝΆ
Πάρτε σκληρές αποφάσεις αλλά σωτήριες. Η Ιρλανδία τις πήρε. Όσο καθυστερείτε η κατάσταση χειροτερεύει, η αξιοπιστία μας πέφτει και όταν καταρρεύσει, τα δανεικά θα στεγνώσουν. Τι θα κάνετε; Δεν θα μπορούν να πληρωθούν μισθοί, συντάξεις, ιατρικές δαπάνες, ΧΑΟΣ.
Τι θα φορολογήσετε όταν τα εισοδήματα μηδενιστούν. Δανεικά γιοκ, φόροι γιοκ αυτό είναι το μέλλον. Εδώ έφτασε η κατάσταση
ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΊΑ .
ΠΩΣ ΘΈΛΕΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΑΝΑΦΈΡΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΣΩΤΉΡΕΣ Ή ΣΑΝ ΚΑΤΑΒΑΡΑΘΡΩΤΕΣ;
Θ.Α.Τ.
Πέντε μεγάλα ερωτήματα ζητούν απάντηση σύντομα
Πέντε μεγάλα ερωτήματα ζητούν απάντηση σύντομα
Του Βασίλη Νέδου
Το τριετές Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης πέρασε από τον πρώτο σκόπελο: τον πολιτικό. Στο υπουργικό συμβούλιο της Πέμπτης, ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως κ. Θ. Πάγκαλος, χαρακτηρίζοντας «αμετανόητους» όσους αρνηθούν να στηρίξουν τις σχεδιαζόμενες αλλαγές, ουσιαστικά δεν άφησε περιθώριο αμφισβήτησης του υπουργού Οικονομικών σε κανέναν. Οι υπουργοί λίγο νωρίτερα, βέβαια, είχαν εκδηλώσει τη στήριξή τους στον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου ρητά και σε ζωντανή διαδικτυακή μετάδοση.
Ωστόσο, ο επόμενος σκόπελος, εκείνος της πραγματικότητας που αφορά την υλοποίηση του Προγράμματος Σταθερότητας, μένει να ξεπεραστεί. Η πρώτη πρόγευση όσων προβλέπονται από το ΠΣΑ δημιουργεί σε πολλά στελέχη του κόμματος την απορία, η οποία είχε εκφραστεί από τον Οκτώβριο, γιατί όλα τα μέτρα που λαμβάνονται σήμερα δεν ξεκίνησαν από τότε, με αποτέλεσμα να χαθεί ένα κρίσιμο τρίμηνο.
Προξενείται, επίσης, αβεβαιότητα για μια σειρά από επιμέρους ερωτήματα και ζητήματα που προκύπτουν σε σχέση με το ΠΣΑ.
Πρώτον: Μπορεί να υλοποιηθεί; Οι στόχοι που τίθενται είναι φιλόδοξοι, οι δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας στην παρούσα φάση, εξ αντικειμένου περιορισμένες. Η κυβέρνηση έχει στοιχηματίσει ουσιαστικά το μέλλον της χώρας για τα επόμενα χρόνια με το Πρόγραμμα αυτό και θα προτιμούσε να μη χρειαστεί να τεθεί σε λειτουργία το σχέδιο Β΄, διότι θα είναι σίγουρα σκληρότερο.
Δεύτερον: Η κατά περίπτωση εξέταση θεμάτων που προκύπτουν από περικοπές τις οποίες προβλέπει το ΠΣΑ εκτιμάται ότι θα επιφέρει δυσλειτουργίες. Ενα παράδειγμα είναι ο τρόπος υπολογισμού του παγώματος μισθών άνω των 2.000 ευρώ σε κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η διαφορετική αντιμετώπιση θα οδηγήσει κατηγορίες εργαζομένων στο Δημόσιο να ζητήσουν ευνοϊκότερη μεταχείριση, άρα και τριβές σε κοινωνικό επίπεδο.
Τρίτον: Οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται. Η υλοποίηση του ΠΣΑ επαφίεται και στην επιτυχία μεταρρυθμίσεων σε μια σειρά από σοβαρά ζητήματα. Δίχως αλλαγές στο ασφαλιστικό και στο φορολογικό σύστημα, είναι αμφίβολο αν καταφέρει το οικονομικό επιτελείο να βρεθεί εντός των στόχων του.
Σε αυτές τις θεσμικού χαρακτήρα αλλαγές, προστίθενται και απολύτως πρακτικά ζητήματα όπως το κυνήγι της εκτεταμένης φοροδιαφυγής, που αποτελεί και θέμα λειτουργίας των κατ' εξοχήν αρμοδίων ελεγκτικών μηχανισμών, όπως η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων (ΥΠΕΕ) η οποία τελεί εν υπνώσει.
Τέταρτον: Η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους. Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του ΠΣΑ, προβλέπονται σοβαρές περικοπές σε υπουργεία με ρόλο κοινωνικό, όπως εκείνα της Απασχόλησης και της Υγείας. Η δυσκολία καταβολής του επιδόματος ανεργίας, για παράδειγμα, έχει ήδη τονισθεί από τον υπουργό Εργασίας κ. Α. Λοβέρδο, ενώ η περαιτέρω μείωση συμμετοχής του προϋπολογισμού στα ασφαλιστικά ταμεία είναι βέβαιο ότι θα επιδεινώσει την ούτως ή άλλως υφιστάμενη αδυναμία τους να καταβάλουν συντάξεις και επιδόματα.
Πέμπτον: Το κόστος της αποτυχίας. Η αποτυχία υλοποίησης του ΠΣΑ είναι ένα ενδεχόμενο το οποίο στο Μέγαρο Μαξίμου και στο οικονομικό επιτελείο προτιμούν να μην το σκέφτονται. Αποτυχία μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος και εξορθολογισμού των δαπανών θα συνεπιφέρει κατάρρευση των πιθανοτήτων να δημιουργηθούν εστίες ανάπτυξης στη χώρα, οι οποίες είναι ήδη λίγες. Πιθανή αποτυχία θα σήμαινε ότι ακόμη το υφιστάμενο περιορισμένο ενδιαφέρον για διεθνείς επενδύσεις στη χώρα θα μειωνόταν περαιτέρω, με συνέπειες απρόβλεπτες όχι μόνον στο πεδίο της οικονομίας, αλλά και στην κοινωνία.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_17/01/2010_387210
Πρόγραμμα Αποσταθεροποίησης
Πρόγραμμα Αποσταθεροποίησης
Του Στεφανου Mανου*
Πολύ πριν από την κυβερνητική αλλαγή, αλλά και έπειτα από αυτήν, αναρίθμητες φορές έγραψα στην «Καθημερινή» για την ανάγκη δραστικού περιορισμού των δαπανών. Προϋπόθεση για τον περιορισμό των δαπανών είναι το σωστό μέτρημα. Να γνωρίζουμε πού ακριβώς πάνε τα λεφτά μας. Σε πόσους, σε ποιους και για ποιον λόγο.
Εγραψα και ξανάγραψα ότι το μετεκλογικό πολιτικό διακύβευμα θα ήταν ποιες δαπάνες θα περικοπούν και πώς. Εγραψα και ξανάγραψα για την ανάγκη να επιδιωχθεί από το ΠΑΣΟΚ σε συνεννόηση με τη Ν.Δ. για το ποιες δαπάνες θα περικοπούν.
Για το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ) έγραψα πριν από 40 ημέρες (09.12.09) ότι θα ήταν λάθος να επιδιωχθεί ο περιορισμός του ελλείμματος ομοιόμορφα κατά την προσεχή τριετία, αλλά θα έπρεπε να μειωθεί με ρυθμό πιο γρήγορο στην αρχή και βραδύτερο στο τέλος: 4% τον πρώτο χρόνο, 3,1% τον δεύτερο, 2,8% τον τρίτο προβλέπει το ΠΣΑ, 5,5%, 3,0%, 1,4% ζητούσα εγώ. Εγραψα επίσης ότι τον πρώτο χρόνο θα απέφευγα σοβαρές φορολογικές αλλαγές (ΦΜΑΠ π. χ.) και θα έριχνα όλο το βάρος της κυβέρνησης στον περιορισμό της δημόσιας δαπάνης, σπατάλης και κλοπής. Τίποτε από όσα έγραψα δεν έγινε και τώρα καλούμαι να κρίνω το κυβερνητικό ΠΣΑ. Είναι αργά. Είμαι πολιτικός και όχι σχολιογράφος τετελεσμένων. Είμαι βέβαιος ότι η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να περιορίσει το έλλειμμα σε ποσοστό χαμηλότερο από 3% το 2012. Αν εξαρτιόταν από εμένα θα επέστρεφα το ΠΣΑ στην κυβέρνηση και θα ζητούσα να το αναθεωρήσει. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν θα επαναλάβω τα επιχειρήματά μου. Θέλω μόνο να σταθώ σε μερικά παραδείγματα και μια σκέψη που αφορούν τη μείωση των κρατικών δαπανών.
Η κυβέρνηση υπόσχεται να περιορίσει τις δαπάνες, με εξαίρεση τις δαπάνες για την παιδεία. Ετοιμάζεται να προσλάβει 7.000 εκπαιδευτικούς. Στην Ελλάδα, στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ανά μαθητή αναλογούν τέσσερις φορές περισσότεροι εκπαιδευτικοί από ό, τι στη Φινλανδία (που παγκοσμίως θεωρείται ότι έχει το καλύτερο πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο εκπαιδευτικό σύστημα). Οπως όλοι γνωρίζουμε, οι γονείς δεν είναι ικανοποιημένοι από τη δουλειά που κάνουν οι εκπαιδευτικοί με τα παιδιά τους και γι' αυτό ξοδεύουν πολλά χρήματα σε φροντιστήρια για να συμπληρώσουν τα κενά του σχολείου. Ενδιαφέρον είναι ότι οι εκπαιδευτικοί των φροντιστηρίων είναι περίπου όσοι των δημόσιων σχολείων. Ετσι, αν υπολογίσουμε και αυτούς, σε κάθε μαθητή αναλογούν οκτώ φορές περισσότεροι εκπαιδευτικοί από ό, τι στη Φινλανδία. Και όμως, η κυβέρνηση θα προσλάβει 7.000 νέους εκπαιδευτικούς! Στενοχωριέται ο κ. Παπακωνσταντίνου επειδή οι ξένοι δεν εμπιστεύονται ότι η κυβέρνηση θα μειώσει τις δημόσιες δαπάνες. Ορθώς δεν την εμπιστεύονται.
Το ζήτημα με τους εκπαιδευτικούς και πολλούς άλλους δημόσιους υπαλλήλους δεν είναι πώς θα προσλαμβάνονται (θέμα με το οποίο καταπιάνεται η κυβέρνηση, για να μας πει ότι εφεξής όλα θα γίνονται μέσω ΑΣΕΠ), αλλά πώς θα απολυθούν σταδιακά οι υπεράριθμοι (με αυτό το αντικείμενο θα έπρεπε να ασχοληθεί το ΑΣΕΠ). Θυμίζω με την ευκαιρία ότι, ενώ το Σύνταγμα και ο Κώδικας Δημοσίων Υπαλλήλων προβλέποουν ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι που καταλαμβάνουν θέσεις που καταργούνται απολύονται, δεν υπάρχει νόμος που να προβλέπει πώς αποζημιώνονται και πώς στηρίζονται για να μπορέσουν να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας.
Πριν από λίγες ημέρες πληροφορηθήκαμε το ύψος των μισθών διαφόρων στην ΕΡΤ. Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ αναζητούσαν τόσο καιρό τα golden boys των τραπεζών ενώ ήταν στην αυλή τους, στην κρατική ΕΡΤ. Η κυβέρνηση αρκέστηκε να μας διαβεβαιώσει αορίστως ότι θα μειώσει τις εξαιρετικά υψηλές αμοιβές. Δεν μας είπε όμως ότι θα απολύσει τους αργόμισθους. Είναι στάση κυβέρνησης που θα μειώσει τις δαπάνες; Οχι βέβαια, και ορθώς δεν πρέπει να γίνει δεκτό το ΠΣΑ.
Στη Βουλή μάθαμε ότι καταβάλλεται στους υπαλλήλους της 15ος και 16ος μισθός που φορολογείται αυτοτελώς. Εφεξής θα φορολογείται, ισχυρίζεται η κυβέρνηση για να μειώσει το έλλειμμα. Μάθαμε όμως επίσης ότι τα τελευταία πέντε χρόνια διπλασιάστηκε ο αριθμός των υπαλλήλων για να υπηρετούν τον ίδιο αριθμό βουλευτών. Το μείζον λοιπόν είναι ο περιορισμός του αριθμού των υπαλλήλων και όχι αν οι παροχές φορολογούνται αυτοτελώς. Για το μείζον, ούτε λέξη. Από τη μείωση του κονδυλίου των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων κατά 10% θα εξοικονομηθούν 650 εκατ. ευρώ, λέει η κυβέρνηση. Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι το σύνολο των επιδομάτων φθάνει τα 6,5 δισ. ευρώ. Είναι τόσα; Ποιοι τα παίρνουν; Ποιος τα μέτρησε; Δεν είμαι οπαδός του περιορισμού των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων. Του παγώματος ναι, όχι όμως του περιορισμού. Γιατί; Διότι δυστυχώς πολύ μεγάλος αριθμός δημοσίων υπαλλήλων έχει μάθει στη διαφθορά και την παρανομία. Ετσι, εκτιμώ ότι ο περιορισμός των αποδοχών θα οδηγήσει σε έξαρση της διαφθοράς και της παρανομίας για την αναπλήρωση των περικοπών. Αντιθέτως υποστηρίζω ότι μόνιμες περικοπές δαπανών μπορούν να γίνουν μόνο με τη σταδιακή απόλυση των υπεράριθμων.
Γενικό συμπέρασμά μου: Ελπίζω να απορριφθεί το ΠΣΑ από την Ε.Ε., ώστε να αναγκαστούμε να σοβαρευτούμε μια ώρα αρχύτερα, πριν πάθουμε μη αναστρέψιμες ζημίες.
* Ο κ. Στέφανος Μάνος είναι μέλος της Δ. Ε. της ΔΡΑΣΗΣ.
20100118 Οι ΗΠΑ ηγέτης στην επιστήμη
Οι ΗΠΑ ηγέτης στην επιστήμη
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου 2010 07:00
313 λέξεις, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΗ «Ν»
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1766546
Στην πρώτη θέση παραμένουν οι ΗΠΑ στον τομέα των επιστημών και της τεχνολογίας, με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία για το 2007, όμως έδαφος φαίνεται να κερδίζουν και άλλες χώρες, σύμφωνα με την έκθεση του αμερικανικού National Science Board, που δημοσιεύθηκε στη WSJ.
Οι ΗΠΑ κάλυψαν περίπου το ένα-τρίτο των παγκόσμιων δαπανών ύψους 1,1 τρισ. δολαρίων για την έρευνα και την ανάπτυξη το 2007, παρουσιάζοντας περισσότερα διδακτορικά σε επιστημονικά θέματα και μηχανολογικές εφαρμογές από κάθε άλλη χώρα και κατακτώντας την πρώτη θέση στην καινοτομία.
Ωστόσο, οι προσπάθειες της Κίνας και άλλων αναπτυσσόμενων χωρών της Ασίας να βελτιώσουν τις ικανότητές τους στον τομέα επιστημών φαίνεται ότι απέδωσαν καρπούς με αποτέλεσμα το χάσμα ανάμεσα σε αυτές και στις ΗΠΑ, μολονότι παραμένει μεγάλο, να αρχίζει να γεφυρώνεται.
Στη διάρκεια της 10ετίας έως το 2007, οι δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη αυξήθηκαν από 5% έως 6% ετησίως σε ΗΠΑ, Ιαπωνία και Ε.Ε. Αντίστοιχα, οι δαπάνες σε Ινδία, Ν. Κορέα και Ταϊβάν αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 9% έως 10% ετησίως την ίδια περίοδο. Στην Κίνα, αυξήθηκαν κατά μέσο όρο περισσότερο από 20%. Οι ΗΠΑ απένειμαν 22.500 διδακτορικά σε φυσικές επιστήμες και μηχανολογία το 2007, όμως θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ήμισυ εξ αυτών δόθηκαν σε επιστήμονες ξένης εθνικότητας.
Επίσης, Αμερικανοί ερευνητές δημοσίευσαν σε εφημερίδες περίπου το ένα-τέταρτο των άρθρων τους το 2008, ενώ στην Κίνα δημοσιεύθηκε το 8% των άρθρων, αριθμός αυξημένος από το 1% του 1988. Ωστόσο, παρά την πρόοδο της Κίνας, οι ερευνητές της συνέβαλαν μόλις στο 1% των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που εγκρίθηκαν στις ΗΠΑ το 2008.
«Παρά τις προσπάθειες της κινεζικής κυβέρνησης, η δραστηριότητα στην Κίνα σε θέματα καινοτομίας και εφευρετικότητας παραμένει περιορισμένη, τουλάχιστον όπως φαίνεται από τις αιτήσεις για διπλώματα ευρεσιτεχνίας που υποβλήθηκαν σε μία μεγάλη δυτική αγορά», αναφέρεται στην έκθεση. Οι επενδυτές με έδρα τις ΗΠΑ ευθύνονται για το 49% των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που εγκρίθηκαν, ποσοστό χαμηλότερο ωστόσο από το 55% του 1995.
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου 2010 07:00
313 λέξεις, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΗ «Ν»
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1766546
Στην πρώτη θέση παραμένουν οι ΗΠΑ στον τομέα των επιστημών και της τεχνολογίας, με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία για το 2007, όμως έδαφος φαίνεται να κερδίζουν και άλλες χώρες, σύμφωνα με την έκθεση του αμερικανικού National Science Board, που δημοσιεύθηκε στη WSJ.
 ένα-τρίτο των παγκόσμιων δαπανών για την έρευνα το 2007 καλύφθηκε από τις ΗΠΑ, που κατέκτησαν και πάλι την πρώτη θέση στην καινοτομία. |
Ωστόσο, οι προσπάθειες της Κίνας και άλλων αναπτυσσόμενων χωρών της Ασίας να βελτιώσουν τις ικανότητές τους στον τομέα επιστημών φαίνεται ότι απέδωσαν καρπούς με αποτέλεσμα το χάσμα ανάμεσα σε αυτές και στις ΗΠΑ, μολονότι παραμένει μεγάλο, να αρχίζει να γεφυρώνεται.
Στη διάρκεια της 10ετίας έως το 2007, οι δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη αυξήθηκαν από 5% έως 6% ετησίως σε ΗΠΑ, Ιαπωνία και Ε.Ε. Αντίστοιχα, οι δαπάνες σε Ινδία, Ν. Κορέα και Ταϊβάν αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 9% έως 10% ετησίως την ίδια περίοδο. Στην Κίνα, αυξήθηκαν κατά μέσο όρο περισσότερο από 20%. Οι ΗΠΑ απένειμαν 22.500 διδακτορικά σε φυσικές επιστήμες και μηχανολογία το 2007, όμως θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ήμισυ εξ αυτών δόθηκαν σε επιστήμονες ξένης εθνικότητας.
Επίσης, Αμερικανοί ερευνητές δημοσίευσαν σε εφημερίδες περίπου το ένα-τέταρτο των άρθρων τους το 2008, ενώ στην Κίνα δημοσιεύθηκε το 8% των άρθρων, αριθμός αυξημένος από το 1% του 1988. Ωστόσο, παρά την πρόοδο της Κίνας, οι ερευνητές της συνέβαλαν μόλις στο 1% των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που εγκρίθηκαν στις ΗΠΑ το 2008.
«Παρά τις προσπάθειες της κινεζικής κυβέρνησης, η δραστηριότητα στην Κίνα σε θέματα καινοτομίας και εφευρετικότητας παραμένει περιορισμένη, τουλάχιστον όπως φαίνεται από τις αιτήσεις για διπλώματα ευρεσιτεχνίας που υποβλήθηκαν σε μία μεγάλη δυτική αγορά», αναφέρεται στην έκθεση. Οι επενδυτές με έδρα τις ΗΠΑ ευθύνονται για το 49% των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που εγκρίθηκαν, ποσοστό χαμηλότερο ωστόσο από το 55% του 1995.
Φιλότουρκοι εβγαλαν εθνικό ύμνο για την Ανεξάρτητη Δυτική Θράκη
Αυτοι που λενε οτι το Υπουργειο Εξωτερικών και η Κυβερνησις της Ελλαδος κοιμουνται, πλανονται. Πλανονται πλανην μειζονα. Οι παντες γνωριζουν αριστως το τι γινεται και απο ποιους.. Απλως δεν θέλουν να κανουν τιποτε διοτι θελουν να δειξουν οτι ειναι υπερανω τοιουτων ποταπων αντιληψεων και γεγονοτων. Πρεπει να θυμουμεθα οτι ολα τα προβληματα "θα" ληθουν τη στιγμη κατα την οποιαν η Τουρκια θα γινη Ευρωπαϊκη! Το προβλημα ειναι οτι η Τουρκια θα γίνη Ευρωπαϊκη εθ' οσον η ΕΕ ειναι μια εμπορικη ενωσις το οποιον θα αλλαξη την ημερα κατα την οποιαν η ΕΕ θα μετατραπη εις πολιτικην ενωσιν. Μεχρι τοτε η Τουρκια θα εχη εγκαθιδρυσει την πρεπουσαν πολιτικην και τας δεουσας διεκδικησεις. Οντως, αυτοι οι οποιοι κοιμουνται ειναι ο ελληνικός λαός! Θα ξυπνισουν αγριως εκ των ηχων allahu akbar, allahu akbar - bismi illahi rahmani rahim - la-illahu illah wa muhammad rasul illah! .......................................... 42ος στοιχος Ἐκεῖ μέσα ἀκαρτερεῖτε τὴν ἀφεύγατη φθορά· νά, σᾶς φθάνει· ἀποκριθῆτε στῆς νυκτὸς τὴ σκοτεινιά. .................................................. 73ος στοιχος Τῆς αὐγῆς δροσάτο ἀέρι, δὲν φυσᾷς τώρα ἐσὺ πλιὸ στῶν ψευδόπιστων τὸ ἀστέρι φύσα, φύσα εἰς τὸ Σταυρό. ........................................ 157ος στοιχος Τί θὰ κάμετε; θ᾿ ἀφῆστε νὰ ἀποκτήσωμεν ἐμεῖς Λευθεριὰν, ἢ θὰ τὴν λῦστε ἐξ αἰτίας Πολιτικῆς; 2050
|
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
