Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

«Αντιρατσιστική» προπαγάνδα και Μαθηματικά, γίνεται; Στην Ελλάδα όλα γίνονται….

Η καλύτερη ηλικία για υποστεί πλύση εγκεφάλου ένας άνθρωπος, είναι η παιδική. Αυτό φυσικά το γνωρίζουν οι «ινστρούκτορες» τούΥπουργείου Παιδείας. Κι επειδή τυγχάνει να μην είναι, σε αντίθεση με κάποιους «λίγους», ενάντιοι στην λαθρομεταναστευτική κοσμοπλημμύρα που λαμβάνει χώρα στον τόπο μας εδώ και αρκετά χρόνια, σκέφτηκαν να κάνουν την προπαγάνδα τους (αυτή που θεωρεί τούς Έλληνες, ρατσιστές, ξενοφοβικούς κ.λπ.) μέσα από τα σχολικά βιβλία.
Δείτε λοιπόν, πως ακόμη και μέσα από το σχολικό βιβλίο τών Μαθηματικών(!) τής ΣΤ’ Δημοτικού*, λοβοτομούν τα παιδάκια με τις αθλιότητές τους, τις οποίες πληρώνουμε όλοι ως πολίτες αυτής τής -παντέρμης- χώρας…
Αλήθεια, γιατί αυτοί οι άθλιοι -γιατί περί αθλίων πρόκειται-, αφού μπήκαν στην διαδικασία να συγκρίνουν μήλα με πορτοκάλια κι ανέτρεξαν στο παρελθόν και επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεν έβαλαν ως άσκηση και τούς Έλληνες που απέμειναν στην Κωνσταντινούπολη, ή στην Αλεξάνδρεια; Ενδιαφέρον θα είχε και μια «άσκηση»που να αποτυπώνεται με κάποιο διάγραμμα η εισαγώμενη εγκληματικότητα.
* Το συγκεκριμένο βιβλίο, στην ηλεκτρονική του μορφή, μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ. Το επίμαχο απόσπασμα βρίσκεται στην σελίδα 24. [Πηγή]
Διαβάστε επίσης
ΕΛΛΑΣ




Είναι πραγματικά απίστευτο και ταυτόχρονα εξοργιστικό η πασιφανής και ξεδιάντροπη προσπάθεια των δήθεν προοδευτικών να κάνουν την τρίχα, τριχιά και να εμφανίσουν τα πράγματα έτσι όπως αυτοί θέλουν αδιαφορώντας πρωτίστως για την αλήθεια και δευτερευόντως για το πώς πραγματικά νοιώθει ο μέσος Έλληνας πάνω σε αυτό το θέμα (δηλ. ρατσισμός, ξενοφοβία, κλπ.)

Έκανα τον κόπο (πραγματικά) να διαβάσω όλο το κείμενο και παραθέτω εδώ κάποια σημεία με τα σχόλιά μου, παρακαλώ δε για τα δικά σας.

1. Δραστηριότητα στα μαθηματικά με προεκτάσεις που να ασχολείται με κοινωνικά θέματα, ιδεολογικώς μάλιστα φορτισμένα, πρώτη φορά βλέπω αλλά ας πούμε ότι εγώ είμαι παλιομοδίτης και οι παιδαγωγικές μέθοδοι έχουν "προοδεύσει".

2. Λένε ότι η Ελλάδα "λόγω της 'οικονομικής ανάπτυξης' έγινε τόπος προορισμού πολλών 'οικονομικών μεταναστών".

Κατ' αρχάς για ΠΟΙΑ "οικονομική ανάπτυξη" μιλάμε; Την επίπλαστη ευμάρεια της μεταπολίτευσης (sic), που βασίστηκε στον υπερδανεισμό; Μπορεί άραγε κάποιος από αυτούς τους "φωστήρες" να μας απαντήσει: Αν η Ελλάδα βίωσε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ανάπτυξη, γιατί σήμερα βρισκόμαστε εδώ που είμαστε;

Επίσης, ο όρος "οικονομικοί μετανάστες" είναι παραπλανητικός. Η Ελλάδα επισήμως δεν κάλεσε οικονομικούς μετανάστες. Οι  "οικονομικοί μετανάστες" στους οποίους αναφέρεται το βιβλίο, στην πραγματικότητα είναι, στο μεγαλύτερο ποσοστό, παράνομα εισελθόντες στην Ελλάδα ή εισελθόντες με VISA που δεν επέτρεπε την εργασία και την οποία αργότερα παραβίασαν. Όλοι λοιπόν αυτοί είναι, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, αλλοδαποί παρανόμως εργαζόμενοι άρα λαθρομετανάστες. Ο δε νόμος είναι σαφής: Η λαθραία είσοδος μη Ελλήνων και η παράνομη εργασία τους στην Ελλάδα τιμωρούνται αυστηρά τόσο για τον αλλοδαπό όσο και για τον Έλληνα που τους "προσλαμβάνει".

3. Η επόμενη πρόταση καμμία φυσικά σχέση δεν έχει με τα μαθηματικά είναι μία γενικόλογη θέση περί του γιατί έφυγαν από τα σπίτια τους οι "οικονομικοί μετανάστες", μας παρουσιάζεται ως η μία και μόνη εκδοχή η αναζήτηση καλύτερης τύχης (ενώ υπάρχουν δεκάδες άλλοι λόγοι εξ' ίσου σημαντικοί) και γενικότερα η πρόταση αυτή τίποτα άλλο δεν προσφέρει σε αυτήν την "δραστηριότητα" των μαθηματικών, εκτός από το να προετοιμάσει "ψυχολογικά" και ευμενώς τον (ανυποψίαστο) αναγνώστη γι' αυτό που ακολουθεί.

4. Αυτό δε που ακολουθεί θα το ζήλευε ακόμα και ο Γκαίμπελς! Από την μιά ψευδώς αναφέρεται ότι "η ελληνική κοινωνία τους 'δέχτηκε' και τους 'φιλοξένησε' σαν παιδιά της" (ούτε τους δέχτηκε αλλά της επεβλήθησαν και δεν τους φιλοξένησε αλλά τους ανέχθηκε, όσο για το "σαν παιδιά της" αυτό θυμίζει ολίγον από δακρύβρεκτη ταινία της Μάρθας Βούτρση ή του παιδιού του λαού, Νίκου Ξανθόπουλου, και το αφήνω ασχολίαστο. Στη συνέχεια δε, πέφτουν τελείως οι μάσκες: "Υπήρξαν, κάποιες, ευτυχώς λίγες, φωνές διαμαρτυρίας" λέει με στόμφο ο "ποιητής" αυτού του πονήματος. Δηλ. η κοινωνική διαμαρτυρία για ένα τόσο σοβαρό θέμα βρίσκει τον συγγραφέα αντίθετο. Πάνε οι δημοκρατικές ευαισθησίες περί ελεύθερης έκφρασης, πάνε και "τα λόγια τα ωραία τα μεγάλα" περί υπεράσπισης αυτού του δικαιώματος ακόμα και όταν δεν συμφωνούμε. Όλα αυτά δεν επιτρέπονται όταν οι γνώμες των διαμαρτυρομένων διαφέρει από την δική μας. Σημασία έχει εδώ να προκαταλάβουμε την γνώμη των μαθητών κάνοντάς τους την γνωστή πλύση εγκεφάλου περί τι επιτρέπεται και τι όχι να θεωρούμε ηθικό, σωστό και άξιο. Πόσο αδίστακτοι τελικά είναι αυτοί οι (υπ)άνθρωποι; Πώς κατάφεραν αυτοί να αποφασίζουν και αυτοί να διατάζουν, να κρίνουν το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας, χωρίς εμείς να πάρουμε -τόσα χρόνια- είδηση;

5. Και αφού το πεδίο έχει λειανθεί και καταλλήλως προετοιμαστεί, νάσου και το ιστορικό άλμα, πίσω στο 1913, σε μιά άλλη εποχή, σε μιά άλλη χώρα, σε μιά άλλη πόλη, σε ένα άλλο κράτος, κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες. Κι όμως οι ρέκτες αυτού του αίσχους δεν ντράπηκαν παραβιάζοντας κάθε έννοια παιδαγωγικής και επιστημονικής δεοντολογίας να τολμήσουν και να μας προτείνουν να συγκρίνουμε την Οθωμανική Θεσ/νίκη του 1913 με τη Ελλάδα του 2012. Όχι δεν κάνω λάθος, μπορεί το 1913 η Θεσ/νίκη να είχε απελευθερωθεί αλλά στην ουσία ήταν ακόμη η "πολυεθνική" πόλη που απελευθερώθηκε από την πολύχρονη Οθωμανική κατάκτηση. Πώς μπορούμε να βάλουμε δίπλα δίπλα δύο τελείως ανόμοια πράγματα τόσο από κοινωνικής όσο και ιστορικής πλευράς; Τελικά είχε δίκηο ο μεγάλος φιλόσοφος Richard Rorty όταν έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου στους νεόκοπους (βλ. νεοταξικούς) "ιστορικούς": Είναι μεγάλο λάθος η ιστορική εξέταση του "τότε" μέσα από την οπτική γωνία του "σήμερα". Κάθε εποχή εξηγείται ιστορικά με βάση αυτό που ισχύει την ίδια περίδο, όχι 100 χρόνια πριν όχι 100 χρόνια μετά. Αυτό ακριβώς κάνουν και οι φωστήρες του Υπουργείου (α)Παιδείας, προφανώς διότι έτσι τους συμφέρει. Τι τουρκοκρατία, τι μεσοπόλεμος, τι μνημονιακή Ελλάδα του 2012. Όλα το ίδιο είναι, αρκεί να περνάμε την άνωθεν "γραμμή" μας. Προφανώς γι' αυτό επελέγησαν αυτοί και όχι κάποιοι άλλοι, για να ..."παραμορφώσουν" τους Έλληνες νέους.

6. Τέλος, στην κρίση σας αφήνω τις δύο προτάσεις στο τέλος δηλ. "θέματα για διερεύνηση και συζήτηση". Είναι προφανές μετά από όλη αυτή την "προετοιμασία" στο πού -ακριβώς- στοχεύει η διερεύνηση(sic) και η "συζήτηση". Πολύ θα ήθελα να είμαι παρών την στιγμή που κάποιος συνειδητοποιημένος μαθητής θα απαντούσε ότι "πολλά έχουν αλλάξει από τότε ώστε η όποια σύγκριση να μην είναι εφικτή και ΝΑΙ, έχουν δίκηο "όσοι ανησυχούν" και είναι πολύ λογικό να ανησυχούν οι [κάποιοι] Έλληνες για την (ανεξέλεγκτη συμπληρώνω εγώ) αύξηση του αριθμού των "παρανόμων μεταναστών" δηλ. απλά των λαθρομεταναστών στην χώρα μας.

Γεγονός λοιπόν είναι ότι το κείμενο αυτό είναι απαράδεκτο αποτελεί δε ένα άκρως επικίνδυνο παιδαγωγικό μέσο. Είναι διάσπαρτο από αυθαίρετες τοποθετήσεις, εκ των οποίων άλλες κινούνται μέσα στα γνωστά πλαίσια της αριστερο-θολο-ψευτοκουλτουριάρικης ιδεοληψίας, άλλες δε ξεπερνούν τα όρια της γραφικότητας.

Τα σχόλια δικά σας.

--
Δημήτριος Γ. Παναγιωτίδης
Chicago, IL - USA.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου