Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Το κερασάκι του φασισμού

Ο δρ Α. Κακαράς, αρχιπλοίαρχος Π.Ν. ε.α., γράφει: 

Αντικομμουνισμός είναι το σαρδόνιο γέλιο των χορτασμένων, το άλλοθι των δειλών, το αλάτι των άνοστων επαναστατών, το επιχείρημα των άσχετων και ανίδεων, η καταφυγή των αναθεωρητών της ανάγκης και υποχρέωσης για αντίσταση και αγώνα. Τον χρησιμοποιούν όσοι φτύνουν εκεί που πρώτα έτρωγαν. Αντικομμουνισμός είναι η δόλια βρώμικη τακτική σπίλωσης όσων παλεύουν να τελειώσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι η τροχοπέδη στην εξέγερση των καταπιεσμένων, των αδικημένων, είναι το κερασάκι του φασισμού. Είναι η μέθοδος ανέλιξης όσων δεν έχουν τη λύσσα να παλέψουν για να γίνουν αφεντικά στη θέση των αφεντικών και προτιμούν τη θέση των κλακαδόρων. Επομένως αντικομμουνιστές είναι και εκείνοι που θα ήθελαν αλλά δεν μπορούν να βρίσκονται στη θέση των εκμεταλλευτών, στη θέση όσων αξιοποιούν την εργασία άλλων ανθρώπων για το δικό τους συμφέρον. Αντικομμουνισμός είναι η εύκολη, ανέξοδη, πληρωμένη διαδικασία προσφοράς υπηρεσίας στους φονιάδες των λαών, στους σφαγείς όσων αντιστέκονται για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους. Αντικομμουνισμός είναι η αισχρή ταύτιση του ναζισμού με τη μεγαλύτερη επανάσταση που γνώρισε ο άνθρωπος ως σήμερα.

2 σχόλια:

  1. Διαβάζοντας όλα αυτά συμπεραίνουμε ότι το αντίθετο του Αντικομουνισμού, δηλαδή ο Κομουνισμός θα πρέπει να είναι κάτι το υπέροχο! Θα ήθελα λοιπόν να μας πει ο κ. Κακαράς το γιατί αυτό το σύστημα επεβλήθη παντού με τη βία, γιατί διατηρήθηκε με δικτατορίες και γιατί πουθενά δεν ευδοκίμησε. Οι πράξεις των Κομουνιστών στην Χώρα μας αλλά και αλλού υπαγορευόταν από τα «Ευγενή Ιδανικά» τους; Τι έχουν να πουν π.χ για το Δάσος του Κατύν, τη Σιβηρία, τα πηγάδια στο Μελιγαλά, για το παιδομάζωμα και άλλα πολλά που συνέβησαν στη Χώρα μας από την μειοψηφία τους που ξεκίνησε μια ανταρσία με χιλιάδες θύματα; Ειδικότερα θα ήθελα να πληροφορηθώ αν έχουν αναλογισθεί οι ελάχιστοι εναπομείναντες Κομουνιστές ποια θα ήταν η θέση όλων μας σήμερα αν δεν είχε συντριβεί ο αυτοαποκαλούμενος «Δημοκρατικός Στρατός» τότε με τον «Εμφύλιο», και ειδικότερα: Σε ποια χώρα όλοι εμείς θα γυρεύαμε δουλειά σαν εξαθλιωμένοι λαθρομετανάστες και τι δουλειά θα κάνανε οι γυναίκες μας οι κόρες μας και οι αδελφές μας, παρέα με τις δυστυχισμένες σήμερα Ρουμάνες, Βουλγάρες, Ρωσίδες, Ουκρανέζες, Ουζμπέκες κ.λ.π. Τέλος έχω και μια άλλη απορία: Πως πέρασε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων του τότε Βασιλικού Ναυτικού ο κ. Κακαράς; Ήταν τότε δεξιός και βασιλόφρων ή το καθεστώς τότε έβαζε στις στρατιωτικές σχολές και αριστερούς;

    Αντιναύαρχος ε.α. Δρ. Στυλιανός Πολίτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το μεγαλείο της δυνατότητας και της προσφοράς του αντικομουνισμού είναι ότι δέχεται την κυκλοφορία και τη σχολίαση τέτοιων κειμένων.
    Παρόμοια κείμενα στους «κομουνιστικούς» ή «σοσιαλιστικούς» «παραδείσους», αν και είναι αδιανόητη η ύπαρξή τους, θα είχαν ως συνέπεια, υπό τις πλέον ευνοϊκές συνθήκες, τη μετάβαση του γράφοντος, άνευ επιστροφής σε κάποιο από τα σιβηρικά γκουλάγκ.
    Πέραν όλων των άλλων, το κείμενο αυτό μου θύμισε και επιβεβαίωσε, για μια ακόμη φορά, τον μουσικοσυνθέτη Μάνο Χατζιδάκι ...
    ΣΓΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή