Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Πρόγραμμα Αποσταθεροποίησης

Πρόγραμμα Αποσταθεροποίησης

Του Στεφανου Mανου*

Πολύ πριν από την κυβερνητική αλλαγή, αλλά και έπειτα από αυτήν, αναρίθμητες φορές έγραψα στην «Καθημερινή» για την ανάγκη δραστικού περιορισμού των δαπανών. Προϋπόθεση για τον περιορισμό των δαπανών είναι το σωστό μέτρημα. Να γνωρίζουμε πού ακριβώς πάνε τα λεφτά μας. Σε πόσους, σε ποιους και για ποιον λόγο.

Εγραψα και ξανάγραψα ότι το μετεκλογικό πολιτικό διακύβευμα θα ήταν ποιες δαπάνες θα περικοπούν και πώς. Εγραψα και ξανάγραψα για την ανάγκη να επιδιωχθεί από το ΠΑΣΟΚ σε συνεννόηση με τη Ν.Δ. για το ποιες δαπάνες θα περικοπούν.

Για το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ) έγραψα πριν από 40 ημέρες (09.12.09) ότι θα ήταν λάθος να επιδιωχθεί ο περιορισμός του ελλείμματος ομοιόμορφα κατά την προσεχή τριετία, αλλά θα έπρεπε να μειωθεί με ρυθμό πιο γρήγορο στην αρχή και βραδύτερο στο τέλος: 4% τον πρώτο χρόνο, 3,1% τον δεύτερο, 2,8% τον τρίτο προβλέπει το ΠΣΑ, 5,5%, 3,0%, 1,4% ζητούσα εγώ. Εγραψα επίσης ότι τον πρώτο χρόνο θα απέφευγα σοβαρές φορολογικές αλλαγές (ΦΜΑΠ π. χ.) και θα έριχνα όλο το βάρος της κυβέρνησης στον περιορισμό της δημόσιας δαπάνης, σπατάλης και κλοπής. Τίποτε από όσα έγραψα δεν έγινε και τώρα καλούμαι να κρίνω το κυβερνητικό ΠΣΑ. Είναι αργά. Είμαι πολιτικός και όχι σχολιογράφος τετελεσμένων. Είμαι βέβαιος ότι η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να περιορίσει το έλλειμμα σε ποσοστό χαμηλότερο από 3% το 2012. Αν εξαρτιόταν από εμένα θα επέστρεφα το ΠΣΑ στην κυβέρνηση και θα ζητούσα να το αναθεωρήσει. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν θα επαναλάβω τα επιχειρήματά μου. Θέλω μόνο να σταθώ σε μερικά παραδείγματα και μια σκέψη που αφορούν τη μείωση των κρατικών δαπανών.

Η κυβέρνηση υπόσχεται να περιορίσει τις δαπάνες, με εξαίρεση τις δαπάνες για την παιδεία. Ετοιμάζεται να προσλάβει 7.000 εκπαιδευτικούς. Στην Ελλάδα, στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ανά μαθητή αναλογούν τέσσερις φορές περισσότεροι εκπαιδευτικοί από ό, τι στη Φινλανδία (που παγκοσμίως θεωρείται ότι έχει το καλύτερο πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο εκπαιδευτικό σύστημα). Οπως όλοι γνωρίζουμε, οι γονείς δεν είναι ικανοποιημένοι από τη δουλειά που κάνουν οι εκπαιδευτικοί με τα παιδιά τους και γι' αυτό ξοδεύουν πολλά χρήματα σε φροντιστήρια για να συμπληρώσουν τα κενά του σχολείου. Ενδιαφέρον είναι ότι οι εκπαιδευτικοί των φροντιστηρίων είναι περίπου όσοι των δημόσιων σχολείων. Ετσι, αν υπολογίσουμε και αυτούς, σε κάθε μαθητή αναλογούν οκτώ φορές περισσότεροι εκπαιδευτικοί από ό, τι στη Φινλανδία. Και όμως, η κυβέρνηση θα προσλάβει 7.000 νέους εκπαιδευτικούς! Στενοχωριέται ο κ. Παπακωνσταντίνου επειδή οι ξένοι δεν εμπιστεύονται ότι η κυβέρνηση θα μειώσει τις δημόσιες δαπάνες. Ορθώς δεν την εμπιστεύονται.

Το ζήτημα με τους εκπαιδευτικούς και πολλούς άλλους δημόσιους υπαλλήλους δεν είναι πώς θα προσλαμβάνονται (θέμα με το οποίο καταπιάνεται η κυβέρνηση, για να μας πει ότι εφεξής όλα θα γίνονται μέσω ΑΣΕΠ), αλλά πώς θα απολυθούν σταδιακά οι υπεράριθμοι (με αυτό το αντικείμενο θα έπρεπε να ασχοληθεί το ΑΣΕΠ). Θυμίζω με την ευκαιρία ότι, ενώ το Σύνταγμα και ο Κώδικας Δημοσίων Υπαλλήλων προβλέποουν ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι που καταλαμβάνουν θέσεις που καταργούνται απολύονται, δεν υπάρχει νόμος που να προβλέπει πώς αποζημιώνονται και πώς στηρίζονται για να μπορέσουν να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας.

Πριν από λίγες ημέρες πληροφορηθήκαμε το ύψος των μισθών διαφόρων στην ΕΡΤ. Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ αναζητούσαν τόσο καιρό τα golden boys των τραπεζών ενώ ήταν στην αυλή τους, στην κρατική ΕΡΤ. Η κυβέρνηση αρκέστηκε να μας διαβεβαιώσει αορίστως ότι θα μειώσει τις εξαιρετικά υψηλές αμοιβές. Δεν μας είπε όμως ότι θα απολύσει τους αργόμισθους. Είναι στάση κυβέρνησης που θα μειώσει τις δαπάνες; Οχι βέβαια, και ορθώς δεν πρέπει να γίνει δεκτό το ΠΣΑ.

Στη Βουλή μάθαμε ότι καταβάλλεται στους υπαλλήλους της 15ος και 16ος μισθός που φορολογείται αυτοτελώς. Εφεξής θα φορολογείται, ισχυρίζεται η κυβέρνηση για να μειώσει το έλλειμμα. Μάθαμε όμως επίσης ότι τα τελευταία πέντε χρόνια διπλασιάστηκε ο αριθμός των υπαλλήλων για να υπηρετούν τον ίδιο αριθμό βουλευτών. Το μείζον λοιπόν είναι ο περιορισμός του αριθμού των υπαλλήλων και όχι αν οι παροχές φορολογούνται αυτοτελώς. Για το μείζον, ούτε λέξη. Από τη μείωση του κονδυλίου των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων κατά 10% θα εξοικονομηθούν 650 εκατ. ευρώ, λέει η κυβέρνηση. Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι το σύνολο των επιδομάτων φθάνει τα 6,5 δισ. ευρώ. Είναι τόσα; Ποιοι τα παίρνουν; Ποιος τα μέτρησε; Δεν είμαι οπαδός του περιορισμού των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων. Του παγώματος ναι, όχι όμως του περιορισμού. Γιατί; Διότι δυστυχώς πολύ μεγάλος αριθμός δημοσίων υπαλλήλων έχει μάθει στη διαφθορά και την παρανομία. Ετσι, εκτιμώ ότι ο περιορισμός των αποδοχών θα οδηγήσει σε έξαρση της διαφθοράς και της παρανομίας για την αναπλήρωση των περικοπών. Αντιθέτως υποστηρίζω ότι μόνιμες περικοπές δαπανών μπορούν να γίνουν μόνο με τη σταδιακή απόλυση των υπεράριθμων.

Γενικό συμπέρασμά μου: Ελπίζω να απορριφθεί το ΠΣΑ από την Ε.Ε., ώστε να αναγκαστούμε να σοβαρευτούμε μια ώρα αρχύτερα, πριν πάθουμε μη αναστρέψιμες ζημίες.

* Ο κ. Στέφανος Μάνος είναι μέλος της Δ. Ε. της ΔΡΑΣΗΣ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου