Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

«Θα έχουμε άλλη μια Γάζα στη Γαλιλαία»

"Το κράτος ανήκει πολύ περισσότερο σε έναν Εβραίο που ζει στην Αθήνα και είναι Ελληνας στην κουλτούρα και τη γλώσσα, παρά σ' έναν Αραβα φίλο που ζει εδώ και εργάζεται στο πανεπιστήμιο". Και ύστερα κατηγορούν τον Κωνσταντίνο Πλεύρη ως "ρατσιστή".

ΣΛΟΜΟ ΣΑΝΤ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΛΑΟΥ» ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ

«Θα έχουμε άλλη μια Γάζα στη Γαλιλαία»

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΖΗΛΑΚΗ

«Η εκδίωξη των Εβραίων από την Ιουδαία είναι σιωνιστικός μύθος», και ο «Εβραϊσμός είναι θρησκεία, όχι εθνότητα», υποστηρίζει ο Σλόμο Σαντ, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ και εκπρόσωπος της σχολής των «νέων ιστορικών», ενός ρεύματος που εργάζεται για την επαναδιαπραγμάτευση της ισραηλινής εθνικής ταυτότητας.

Μία μέρα πριν από τις ισραηλινές εκλογές ο κ. Σαντ επεξηγεί στην «Ε» τις θέσεις που εκφράζει με παραθέσεις στοιχείων στο πολυδιαβασμένο βιβλίο του «Πότε και πώς εφευρέθηκε ο εβραϊκός λαός;» για βασικά επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν υπέρ της ίδρυσης του Ισραήλ, για την αντιδημοκρατικότητα του ορισμού του Ισραήλ ως εβραϊκού κράτους, και εκφράζει την ανησυχία του για «τον ρατσιστικό, εθνικιστικό τρόπο σκέψης» της ισραηλινής κοινωνίας, εξαιτίας των οποίων «θα έχουμε άλλη μια Γάζα στο εσωτερικό του Ισραήλ», ενώ παραλληλίζει τη χώρα του με ένα παιδί «που γεννιέται ως αποτέλεσμα βιασμού, αλλά έχει δικαίωμα να ζήσει».

Κύριε Σαντ, πώς σας αντιμετωπίζει η υπόλοιπη κοινότητα των ισραηλινών ιστορικών;

«Δέχτηκα σφοδρές επικρίσεις από πανεπιστημιακούς επειδή δεν ήταν το αντικείμενό μου, όπως είπαν. Στο Ισραήλ δεν υπάρχουν τμήματα Ιστορίας στα πανεπιστήμια, αλλά τμήματα Γενικής Ιστορίας, στο οποίο ανήκω, και Εβραϊκής Ιστορίας, κάτι που δεν είναι τυχαίο, μιας και θεωρώ ότι οι περισσότερες ιστορίες που αναφέρονται στον εβραϊκό λαό είναι κατασκευασμένες. Δεν πιστεύω ότι οι Εβραίοι της Βίβλου είναι ο ίδιος λαός με αυτόν που ζει στη Ν. Υόρκη, αλλά ότι η ύπαρξη κοινών ριζών των Εβραίων είναι σιωνιστικός μύθος, ο οποίος εφευρέθηκε

 τον 19ο αιώνα. Πριν, υπήρχαν Εβραίοι, αλλά μόνο ως θρησκευτική κοινότητα, τα περισσότερα μέλη της οποίας είχαν προσηλυτιστεί στον Εβραϊσμό. Η βάση του βιβλίου προσεγγίζει τον Εβραϊσμό ως θρησκεία, όχι ως εθνότητα. Και προσπαθώ να αποδείξω ότι οι Ρωμαίοι δεν εκδίωξαν ποτέ τους Εβραίους της αρχαίας Ιουδαίας από τα εδάφη τους, κάτι που οι σιωνιστές ιστορικοί δυσκολεύονται να αποδείξουν, μιας και δεν υπάρχει ούτε ένα βιβλίο, ούτε μια τεκμηριωμένη εργασία, πάνω σε αυτό. Παρ' όλα αυτά, οι πάντες στο Ισραήλ και παγκοσμίως το θεωρούν ως αληθινό γεγονός. Καταδεικνύω ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για χριστιανικό μύθο, ο οποίος υιοθετήθηκε από τους Εβραίους. Και πιστεύω ότι πέτυχα να το αποδείξω, χωρίς να έχω ανακαλύψει κάτι νέο, αφού τα στοιχεία υπήρχαν ήδη, χωρίς όμως να έχουν συνδεθεί».

 Γενετική και Εβραίοι...

Επικρίνεστε επίσης για το ότι έχετε αυτή τη θέση τη στιγμή που, όπως λέγεται, γενετικές έρευνες δείχνουν ότι υπάρχει σύνδεση των Εβραίων όλου του κόσμου μεταξύ τους αλλά και με τους Παλαιστινίους. Και λέγεται επίσης ότι οι σιωνιστές δεν υποστήριξαν ποτέ τη γενετική καθαρότητα των Εβραίων...

«Πρέπει να καταλάβετε ότι οι γενετικές έρευνες στο Ισραήλ είναι μια μπλόφα. Πρώτον, το γεγονός ότι ξοδεύονται πολλά λεφτά για να αποδειχθεί ότι οι Εβραίοι έχουν κοινά γενετικά στοιχεία, καταδεικνύει ότι πρόκειται για περίπτωση ίδια με των Σλάβων Μακεδόνων, οι οποίοι έχουν μεν κοινά με σύγχρονους Ελληνες, αλλά προσπαθούν κατά παράξενο τρόπο να αποδείξουν ότι είναι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου ή του Σωκράτη. Στο μεγαλύτερο μέρος της η εργασία αυτών των ισραηλινών εργαστηρίων, δεν είναι επιστημονικά σοβαρή, είναι απλώς βλακώδης, αλλά και επικίνδυνη, ειδικά σε μια χώρα όπου ο Εβραίος δεν μπορεί να παντρευτεί μη Εβραίο. Σήμερα, αφού σταματήσαμε να μιλάμε για αίμα, μιλάμε για γονίδια. Το γεγονός ότι τα ισραηλινά πανεπιστήμια ασχολούνται με εβραϊκές βιολογικές διαστρωματώσεις είναι πολύ ανησυχητικό. Ζω σε ένα κράτος το οποίο δεν ανήκει στους πολίτες του. Ανήκει στον εβραϊκό λαό. Το κράτος ανήκει πολύ περισσότερο σε έναν Εβραίο που ζει στην Αθήνα και είναι Ελληνας στην κουλτούρα και τη γλώσσα, παρά σ' έναν Αραβα φίλο που ζει εδώ και εργάζεται στο πανεπιστήμιο. Ο ορισμός του κράτους ως εβραϊκού είναι καθ' εαυτόν αντιδημοκρατικός. Ενα κράτος πρέπει να ανήκει τους πολίτες του. Στα 62 χρόνια όμως από την ίδρυσή του, το Ισραήλ επιμένει ότι ανήκει στους Εβραίους του κόσμου, αποκλείοντας πολίτες του. Το ένα τέταρτο του πληθυσμού στη χώρα είναι μη Εβραίοι, και διά νόμου το κράτος δεν τους ανήκει. Εξαιτίας αυτού, η ιστορία θα εξελιχθεί πολύ άσχημα, και θα έχουμε άλλη μια Γάζα στη Γαλιλαία».

Κατηγορείστε επίσης ότι παρέχετε επιχειρήματα σε όσους ψάχνουν μια ιδεολογική βάση για την καταστροφή του Ισραήλ.

«Ακόμη και ένα παιδί που γεννιέται ως αποτέλεσμα βιασμού, έχει δικαίωμα να ζήσει. Στην Ιστορία δεν σταματάς μια τραγωδία δημιουργώντας μια άλλη. Πρέπει όμως να διδάξεις αυτό το παιδί ότι δεν έχει δικαίωμα να συνεχίζει να σκοτώνει, και να κλείνει κόσμο σε ανοιχτές φυλακές, όπως κάνει η κυβέρνηση στη Γάζα. Χρειαζόμαστε δύο κράτη για δύο κοινωνίες, όχι δύο λαούς, μιας και η ισραηλινή κοινωνία απαρτίζεται και από Αραβες. Δεν είναι όμως εύκολο, μετά τα γεγονότα στη Γάζα».

Ρατσιστική κοινωνία

Το βιβλίο σας έρχεται σε μια εποχή όπου η ισραηλινή κοινωνία είναι «συντηρητικότερη» από ποτέ. Βλέπετε να αλλάζετε ή να επηρεάζετε κάτι με αυτό; Θα το θέλατε;

«Τα βιβλία δεν αλλάζουν την Ιστορία. Μόνο όταν η Ιστορία αλλάζει πολιτικά, οι άνθρωποι ψάχνουν για διαφορετικά βιβλία. Υπάρχουν όμως νέοι άνθρωποι στη χώρα που ψάχνουν διαφορετικές προσεγγίσεις, και έτσι το βιβλίο ήταν μπεστ σέλερ για 19 εβδομάδες. Ο τελευταίος πόλεμος στη Γάζα, όμως, έσπρωξε την ισραηλινή κοινωνία προς έναν ρατσιστικό, εθνικιστικό τρόπο σκέψης, διότι τους έδειξε ότι μπορούμε να σκοτώσουμε πολλούς ανθρώπους χωρίς να τιμωρηθούμε ή να έχουμε απώλειες. Το να σκοτώνεις πολλούς Αραβες χωρίς να χάνεις στρατιώτες, καταστρέφει το συναίσθημα, κάτι που είναι τραγικό για μια κοινωνία. Δεν βλέπω καμιά αλλαγή εκπορεύουσα από την ισραηλινή κοινωνία. Βιβλία σαν το δικό μου μπορεί να εκδίδονται, και να δίνω πολλές τηλεοπτικές συνεντεύξεις, αλλά το κράτος δεν είναι δημοκρατικό, αλλά φιλελεύθερο -πλουραλιστικό, γεμάτο αντιφάσεις. Η μόνη ελπίδα αυτή τη στιγμή είναι μια αλλαγή στη διπλωματική πρακτική».

Πόσο ανησυχείτε ωστόσο για το ότι το βιβλίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί από λάθος ομάδες ή ιδεολογίες ;

«Το βιβλίο μου είναι πολύ αντιρατσιστικό. Οι πραγματικοί αντισημίτες δεν θα βρουν υλικό για την ιδεολογία τους στο βιβλίο. Διότι λέω ότι πολλοί Εβραίοι στη Γαλλία, για παράδειγμα, υπήρχαν εκεί πριν από πολλούς σημερινούς Γάλλους. Τώρα, εάν αυτό χρησιμοποιηθεί από αντιισραηλινούς, αυτό δεν μπορώ να το αποτρέψω. Οταν δημοσιεύεις ένα βιβλίο πρέπει να προσπαθείς να πεις την αλήθεια. Πιστεύω ότι η θέση μου, ως κάποιου που ζει στο Ισραήλ, βοηθάει στο διαχωρισμό του αντισημιτισμού από την πολεμική για τις πολιτικές του Ισραήλ. Εάν υπήρχαν περισσότεροι σαν εμένα, θα υπήρχαν λιγότεροι αντισημίτες. Πιστεύω επίσης ότι ο σιωνισμός είναι εναντίον του Ισραήλ, διότι δεν αναγνωρίζουν ότι κατασκεύασαν ένα έθνος στην Παλαιστίνη, κάτι που θα έχει συνέπειες. Και παρ' ότι δεν είμαι σιωνιστής, θα έλεγα ότι δεν είμαι και αντισιωνιστής, μιας και πιστεύω ότι το Ισραήλ δεν πρέπει να καταστραφεί». *

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/02/2009

http://www.enet.gr/online/online_hprint?id=72423548

  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου